Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB3/4510-861/16-14/S/JBB/SP/PD
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r.– ustawa o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2021 r. poz. 422 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 lutego 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 951/17 (data wpływu wyroku 21 maja 2021 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 lipca 2016 r. (data wpływu 1 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych otrzymania spłaty z tytułu częściowego wystąpienia ze spółki osobowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie konsekwencji podatkowych otrzymania spłaty z tytułu częściowego wystąpienia ze spółki osobowej.

Dotychczasowy przebieg postępowania.

W dniu 28 października 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra i Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego sygn. IPPB3/4510-861/16-3/DP, w której uznał stanowisko Spółki w zakresie konsekwencji podatkowych otrzymania spłaty z tytułu częściowego wystąpienia ze spółki osobowej za nieprawidłowe. Indywidualna interpretacja przepisów prawa podatkowego została skutecznie doręczona 4 listopada 2016 r.

Wnioskodawca pismem z 18 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.) wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w związku z wydaną interpretacją przepisów prawa podatkowego z 28 października 2016 r. sygn. IPPB3/4510-861/16-3/DP.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie pismem z 21 grudnia 2016 r. nr IPPB3/4510-861/16-5/DP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. Odpowiedź na powyższe wezwanie doręczono 28 grudnia 2016 r.

Wnioskodawca pismem z 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.) złożył skargę na powyższą interpretację przepisów prawa podatkowego i wniósł o jej uchylenie oraz zasądzenie kosztów postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 951/17 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Organ podatkowy, nie zgadzając się z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 951/17, pismem z 15 maja 2018 r. znak 0110-KWR3.4020.68.2018.2.PK złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W dniu 6 kwietnia 2021 r., do organu wpłynęło orzeczenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z 20 stycznia 2021 r. sygn. akt II FSK 2278/18, w którym oddalono skargę kasacyjną organu.

W dniu 21 maja 2021 r. do organu wpłynęło prawomocne orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 21 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 951/17, w którym uchylono zaskarżoną interpretację indywidualną z 28 października 2016 r. sygn. IPPB3/4510-861/16-3/DP. Jednocześnie w dniu 21 maja 2021 r. do organu zwrócono akta po prawomocnym rozstrzygnięciu sprawy przez Wojewódzki Sąd Administracyjny.

W wyżej powołanym wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Przedmiotem sporu była kwestia prawna sprowadzająca się do odpowiedzi na pytanie, czy częściowy zwrot wkładu w spółce komandytowej stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Sądu prawidłowe jest stanowisko strony skarżącej, że operacja taka jest neutralna podatkowo.

Sąd wskazał, że „kwestia opodatkowania środków pochodzących z częściowego wycofania wkładu ze spółki osobowej przez jej wspólnika była już przedmiotem rozważań w licznych orzeczeniach sądowych. Na ich tle wykształciła się ugruntowana linia orzecznicza, potwierdzająca prawidłowość stanowiska Skarżącej. Dla przykładu wskazać można na następujące wyroki: Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 maja 2014r. sygn. akt II FSK 1471/12, z dnia 30 lipca 2014r. sygn. akt II FSK 2046/12, z dnia 27 maja 2015r., sygn. akt II FSK 1212/13, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 13 lutego 2015r. sygn. akt I SA/Łd 1377/14; z dnia 5 listopada 2015r. sygn. I SA/Łd 852/15, Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 2 marca 2016r. sygn. akt I SA/Kr 40/16, czy też Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 czerwca 2016r. sygn. akt I SA/Kr 469/16.”

Następnie Sąd stwierdził, że „przy całkowitym wystąpieniu ze spółki niebędącej osobą prawną przychód opodatkowania równy jest wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki (uzyskana przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania - wypłaty z tytułu udziału w spółce). W konsekwencji, wcześniejsze wypłaty z tytułu udziału w spółce efektywnie powiększają przychód do opodatkowania w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki. Jeżeli zatem wypłaty z tytułu częściowego zwrotu wkładu ze spółki niebędącej osobą prawną podlegałyby opodatkowaniu w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki, zostałyby one opodatkowane po raz drugi. Nie istnieje bowiem żadna norma prawna, która efektywnie eliminowałaby opodatkowanie przy całkowitym wystąpieniu ze spółki wypłat z tytułu udziału w spółce, które zostały wcześniej opodatkowane. Treść art. 14 ust. 3 pkt 10 i 11 u.p.d.o.p. wskazuje, że zamierzeniem ustawodawcy było odroczenie opodatkowania wypłat z tytułu udziału w spółce do momentu całkowitego wystąpienia wspólnika ze spółki. W przeciwnym wypadku (tj. gdyby ustawodawca dopuszczał wcześniejsze opodatkowanie niektórych wypłat) znalazłoby to odzwierciedlenie w przepisach. Natomiast brak takiego uregulowania wskazuje na intencję ustawodawcy: wszelkie wypłaty z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną powinny być opodatkowane wyłącznie w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki (a nie w momencie dokonania tych wypłat)”.

Sąd wskazał też, że „jakkolwiek skutki podatkowe obniżenia wkładu komandytariusza spółki komandytowej nie zostały uregulowane, to nie można przyjmować, że powstała luka ustawowa, uniemożliwiająca stosowanie prawa i wymagająca wypełnienia poprzez odpowiednie zastosowanie normy zawartej w art. 12 ust. 4 pkt 3a u.p.d.o.p.”

Sąd nakazał uwzględnić przy ponownym rozpoznaniu sprawy wykładnię prawa dokonaną przez Sąd.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.), ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony wymaga ponownego rozpatrzenia przez tutejszy organ.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca jest komandytariuszem polskiej spółki komandytowej (dalej: Spółka komandytowa, Spółka). Przedmiotem działalności Spółki jest prowadzenie sprzedaży detalicznej towarami handlowymi w sieci sklepów położonych na terenie całego kraju.

Wnioskodawca jest uprawniony do udziału w zyskach Spółki, jest więc zgodnie z treścią art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce z tytułu dochodu przypadającego na niego w związku z udziałem w zyskach i stratach Spółki.

Spółka komandytowa do dnia 31 stycznia 2016 r. prowadziła działalność w formie prawnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka z o.o.). W listopadzie 2015 r. pomiędzy Wnioskodawcą a innym udziałowcem Spółki z o.o. została zawarta umowa wniesienia aportu udziałów Spółki z o.o. W wyniku zawartej umowy podwyższony został kapitał zakładowy Wnioskodawcy, który został pokryty przez wkład niepieniężny innego udziałowca Spółki z o.o. W wyniku powyższej transakcji dokonano wymiany udziałów (o której mowa w art. 12 ust. 4d Ustawy o CIT). Przed dokonaniem tej transakcji Wnioskodawca posiadał ok. 35% udziałów w Spółce z o.o. – objętych m.in. w wyniku wymiany udziałów (spełniającej wymogi ustalone w art. 12 ust. 4d Ustawy o CIT) innej spółki (dalej: Spółka X) oraz w zamian za wkład pieniężny. Udziały Spółki X zostały wcześniej nabyte przez Wnioskodawcę w wyniku wymiany udziałów.

W wyniku przeprowadzonej w listopadzie 2015 r. wymiany udziałów Wnioskodawca stał się większościowym udziałowcem Spółki z o.o. posiadającym ok. 99% udziałów.

W dniu 1 lutego 2016 r. nastąpiło przekształcenie Spółki z o.o. w Spółkę komandytową. Zgodnie z treścią ust. 5.2. Umowy Spółki komandytowej powstałej w wyniku przekształcenia Spółki z o.o. (dalej: Umowa spółki), wartość wkładów wspólników do spółki (dalej: Wkład do Spółki, Wkład) odpowiadała wysokości ich udziałów w kapitale zakładowym spółki przekształcanej, których wartość została ustalona na podstawie sprawozdania finansowego z dnia 12 listopada 2015 r. po uwzględnieniu wszystkich pozycji kapitałów własnych spółki przekształconej. Z uwagi, na fakt, że Wnioskodawca posiadał większość udziałów Spółki z o.o., po przekształceniu Sp. z o.o. w spółkę komandytową, Wnioskodawca posiada obecnie większość Wkładu w Spółce komandytowej.

W przyszłości nie jest wykluczone podjęcie przez wspólników Spółki uchwały o podziale zysku uzyskanego przez Spółkę. Możliwa jest również likwidacja Spółki albo wystąpienie Wnioskodawcy ze Spółki. Wskazane kwestie zostały szczegółowo uregulowane w Umowie spółki.

W ust. 14 Umowy spółki określone zostały zasady przeznaczenia wyniku finansowego i pokrycia straty w następującym brzmieniu:

„14.1. Wspólnicy mają prawo do zysku wynikającego ze sprawozdania finansowego i podlegającego wypłacie, zgodnie z uchwałą Wspólników. Do dnia podjęcia uchwały Wspólników o podziale zysku, zysk pozostaje w Spółce. Nie narusza to postanowień ust. 14.6. Zysk za bieżący rok obrotowy oraz niepodzielony zysk za poprzednie lata obrotowe może być wypłacony Wspólnikom również wówczas, gdy wkłady Wspólników zostały zmniejszone w wyniku strat poniesionych przez Spółkę.

14.2. W przypadku zbycia ogółu praw i obowiązków w Spółce przez danego Wspólnika, udział nabywcy w majątku Spółki uwzględniać będzie wkład wniesiony uprzednio do spółki przez zbywającego Wspólnika.

14.3. Wspólnicy podejmują uchwałę o przeznaczeniu zysku za dany rok obrotowy. Podział wyniku bilansowego za dany rok obrotowy następuje w stosunku do wysokości wkładów Wspólników, zgodnie z podjętymi przez nich uchwałami (w przypadku zmiany stosunku wkładów w trakcie roku zmienione stosunki podziału dotyczą okresu od dnia podjęcia odpowiedniej uchwały włącznie).

14.4. W uchwale o przeznaczeniu zysku Wspólnicy mogą wykluczyć w części lub w całości wypłatę czystego zysku Wspólnikom. Zysk wyłączony z podziału może być przeznaczony na kapitał zapasowy lub kapitały rezerwowe.

14.5. Poniesione straty przenoszone są na kolejne lata i mogą być pokrywane z zysków za przyszłe lata obrotowe.

14.6. Spółka może wypłacać Wspólnikom zaliczki na poczet zysku również wówczas, gdy wkłady Wspólników zostały zmniejszone w wyniku strat poniesionych przez Spółkę.”

Rozliczenie wspólników w przypadku likwidacji, rozwiązania Spółki oraz wystąpienia wspólnika zostało natomiast uregulowane w ust. 15 Umowy spółki w następujący sposób:

„15.1. W przypadku, gdy zaistnieje przyczyna likwidacji spółki ze względu na następujące okoliczności:

1. śmierć Wspólnika albo rozpoczęcie jego likwidacji,
2. ogłoszenie upadłości Wspólnika,
3. wypowiedzenie umowy Spółki przez Wspólnika lub jego wierzyciela.

Spółka trwa nadal pomiędzy pozostałymi Wspólnikami. Wspólnik, do którego odnosi się przyczyna likwidacji, lub osoba posiadająca jego prawa, powinien wystąpić ze Spółki, jeżeli zażądają tego pozostali Wspólnicy i nic innego nie wynika z niniejszej umowy.

15.2. W przypadku, gdy Wspólnik występuje ze Spółki, Spółka wypłaca mu kwotę z tytułu wystąpienia (kwotę spłaty) obliczoną zgodnie z treścią ust. 15 pkt 3-4 poniżej. Gdy ogłoszona została upadłość Wspólnika, a syndyk nie wyraża zgody na wystąpienie tego Wspólnika ze Spółki, pozostali Wspólnicy zobowiązują się wystąpić do sądu z wnioskiem o wyłączenie tego Wspólnika ze spółki.

15.3. Jeżeli następuje spłata Wspólnika zgodnie z niniejszą Umową, na kwotę do wypłaty z tego tytułu powinny się składać następujące elementy:

1. wartości rzeczywiście wniesionego do spółki wkładu Wspólnika z uwzględnieniem ust. 14.2. oraz
2. zysk lub strata, która przypada na Wspólnika z tytułu wartości wkładu rzeczywiście wniesionego przez niego do spółki z uwzględnieniem ust. 14.4.
   
   

15.4. Kwota do wypłaty (kwota spłaty) powinna być ustalona na podstawie sprawozdania finansowego sporządzonego na dzień, w którym zaistniała przyczyna wystąpienia, wyłączenia lub rozwiązania. Kwota do wypłaty w związku z wystąpieniem, wyłączeniem lub rozwiązaniem podlega wypłacie w terminie 1 (jednego) miesiąca, licząc od daty sporządzenia sprawozdania finansowego, na podstawie którego kwota do wypłaty została obliczona. Przy wystąpieniu, wyłączeniu lub rozwiązaniu uregulowane zostaną wszelkie wierzytelności i zobowiązania wychodzącego Wspólnika w stosunku do Spółki.

15.5. Wspólnik nie może być wyłączony ze Spółki, jeżeli w Spółce uczestniczy tylko dwóch Wspólników.”

W przyszłości możliwe jest również częściowe wycofanie Wkładu ze Spółki przez Wnioskodawcę, przy czym pozostanie on wspólnikiem Spółki komandytowej.

W związku z faktem, że Spółka komandytowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, a Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu uzyskiwanych w związku z jego udziałem w Spółce komandytowej dochodów, jest on stroną zainteresowaną w uzyskaniu pisemnej interpretacji przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych, zgodnie z treścią art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę od Spółki Kwoty spłaty z tytułu likwidacji Spółki, będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy – obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: CIT) przez Wnioskodawcę, bądź obowiązkiem pobrania podatku przez Spółkę jako płatnika?
   
2. Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę od Spółki Kwoty spłaty z tytułu wystąpienia ze Spółki będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy – obowiązkiem zapłaty CIT przez Wnioskodawcę, bądź obowiązkiem pobrania podatku przez Spółkę jako płatnika?
   
3. Czy otrzymanie przez Wnioskodawcę od Spółki Kwoty spłaty z tytułu częściowego wystąpienia ze Spółki będzie skutkowało powstaniem zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy – obowiązkiem zapłaty CIT przez Wnioskodawcę, bądź obowiązkiem pobrania podatku przez Spółkę jako płatnika?
   
4. Czy wypłata, na podstawie podjętej przez wspólników uchwały, zysku wynikającego ze sprawozdania finansowego Spółki będzie skutkowała powstaniem zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy – obowiązkiem zapłaty CIT przez Wnioskodawcę?
   
5. Czy wypłata zaliczek na poczet zysku, o których mowa w Umowie Spółki będzie skutkowała powstaniem zobowiązania podatkowego po stronie Wnioskodawcy – obowiązkiem zapłaty CIT przez Wnioskodawcę?
   
6. W jaki sposób Wnioskodawca ma udowodnić i udokumentować (jeśli jest to konieczne), w stosunku do otrzymanych od Spółki tytułem wypłat kwot zysków, fakt ich wcześniejszego powstania w Spółce?
   
7. Jak długo Wnioskodawca jest zobowiązany do zabezpieczenia dostępności (ewentualnie przechowywania) dokumentacji źródłowej (o ile jest to niezbędne), stanowiącej własność Spółki, a mogącej być istotną z punktu widzenia kalkulacji wyniku Spółki?
   
8. Czy zwrot wypłaconych przez Spółkę zaliczek na poczet zysku, wynikający z:
   
   1. podjęcia uchwały o braku wypłaty zysku;
      
   2. podjęcia uchwały o podziale zysku w kwocie mniejszej, aniżeli wypłacone wcześniej zaliczki,
      
   3. przejściowego zatrzymania zysku w Spółce,
   – spowoduje obowiązek korekty wcześniejszych rozliczeń z tytułu CIT czy też będzie uprawniał Wnioskodawcę do wykazania wcześniej zapłaconego podatku w momencie tego zwrotu?
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna stanowi rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 3 wniosku.

Wniosek w zakresie pozostałych pytań został rozpatrzony w odrębnym rozstrzygnięciu i nie był objęty przedmiotem skargi.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zdaniem Wnioskodawcy, częściowe wycofanie Wkładu ze Spółki komandytowej będzie zdarzeniem neutralnym podatkowo i nie będzie powodowało osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodu podlegającego opodatkowaniu CIT.

Wynika to z faktu, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) nie regulują szczegółowo sytuacji, w której dochodziłoby do częściowego wycofania wkładów w spółce osobowej przez wspólnika. Art. 12 ust. 4 pkt 3a), wskazuje, iż nie zalicza się do przychodów środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu:

1. likwidacji takiej spółki,
2. wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej wydatkom na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce i uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 5, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego przepisu, skutki podatkowe występują dopiero w momencie gdy podatnik przestanie być wspólnikiem wskutek likwidacji bądź wystąpienia ze spółki osobowej.

Dodatkowo należy wskazać, że analiza art. 12 ust. 4 pkt 3a Ustawy o CIT prowadzi do wniosku, iż zasadą jest, że nie mogą stanowić przychodu środki pieniężne, otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu zwrotu jego własnego majątku, którego źródłem był już raz opodatkowany dochód. Jeżeli zatem zwrot wkładu jest neutralny podatkowo, to tym bardziej nie sposób uznać, że zwrot części wkładu stanowić ma przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie bowiem z regułami wnioskowania a maiori ad minus, skoro w przypadku likwidacji spółki osobowej lub wystąpienia wspólnika z takiej spółki środki pieniężne otrzymane przez wspólnika nie są zaliczane do przychodów (w tym drugim przypadku pomniejszane są o wydatki dokonane z tytułu udziału w spółce), to tym bardziej przychodu nie powinny stanowić środki otrzymane przez wspólnika spółki osobowej z tytułu zwrotu części wniesionego przezeń do tej spółki wkładu (obniżenia wkładu).

Do momentu w którym podatnik przestanie być wspólnikiem wskutek likwidacji bądź wystąpienia ze spółki osobowej, wypłaty z tytuł częściowego wycofania wkładu pozostaną zatem neutralne podatkowo. Pogląd ten podzielił m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 27 marca 2015 r. (sygn. IPPB3/423-1295/14-2/DP), potwierdzającej stanowisko, iż „efekty podatkowe wszelkich wypłat gotówkowych ze spółki osobowej należy analizować dopiero w momencie utraty przez osobę prawną (lub osobę fizyczną) statusu wspólnika w spółce (w związku z likwidacją spółki albo wystąpieniem wspólnika ze spółki). Do tego czasu pozostają one bowiem neutralne, co wynika z mechanizmu opodatkowania spółek osobowych opartego na zasadzie memoriałowej.” Opinię tę potwierdza także treść wyroku NSA z dnia 22 maja 2014 r. (sygn. II FSK 1471/12), w którym wskazano, że „w przypadku, gdy ustawodawca nie zdecydował się wprowadzić w przepisach u.p.d.o.p. wyraźnej normy nakazującej opodatkowanie częściowego zwrotu wkładu ze spółki osobowej, to nie ulega wątpliwości, że w momencie uzyskania wypłaty przez wspólnika jest ona neutralna podatkowo (skutki podatkowe tej wypłaty powinny być analizowane dopiero w momencie likwidacji spółki albo wystąpienia wspólnika ze spółki).”

Ponadto, nie można uznać, że zdarzenie objęte niniejszym wnioskiem o interpretację mieści się w zakresie normy wynikającej z art. 12 ust. 1 Ustawy o CIT (ogólne pojęcie przychodu). Wprawdzie przepis ten, poprzez użycie w nim zwrotu „w szczególności”, nie wyczerpuje wszystkich kategorii przychodów, które mogą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, niemniej należy mieć na uwadze, że przychód do opodatkowania musi wiązać się z powstaniem przysporzenia majątkowego po stronie podatnika, co oznacza rzeczywiste, definitywne zwiększenie aktywów majątkowych podatnika. W przedmiotowej sprawie takie przysporzenie nie wystąpi po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca odzyska bowiem w wyniku zwrotu wkładu część swojego majątku, wniesionego uprzednio do Spółki jako jego wkład. Zwrot wkładu oznacza, że przy wystąpieniu ze Spółki lub jej likwidacji, Wnioskodawcy zostanie zwrócony jego udział kapitałowy odpowiadający rzeczywiście wniesionemu do Spółki wkładowi.

Dlatego też za prawidłowe należy uznać stanowisko, że w przypadku otrzymania przez Wnioskodawcę Kwot spłaty w z tytułu częściowego wycofania Wkładu do Spółki, nie powstanie u niego przychód opodatkowany CIT. Przyjęcie odmiennego stanowiska prowadziłoby do podwójnego opodatkowania – w momencie Spłaty udziału z tytułu częściowego wycofania Wkładu oraz w momencie całkowitego wycofania Wkładu do Spółki w wyniku likwidacji bądź wystąpienia. Jak bowiem słusznie zauważył NSA w cytowanym powyżej wyroku, „W świetle art. 12 ust. 4 pkt 3a lit. b u.p.d.o.p., przy całkowitym wystąpieniu wspólnika ze spółki, wyłączeniu z przychodów podlega nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania (opodatkowana „na bieżąco”), pomniejszona jednak o wypłaty dokonane z tytułu udziału w takiej spółce, innymi słowy, przy całkowitym wystąpieniu ze spółki osobowej przychód opodatkowania równy jest wartości środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika z tytułu wystąpienia ze spółki – (uzyskana przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania – wypłaty z tytułu udziału w spółce). W konsekwencji, wcześniejsze wypłaty z tytułu udziału w spółce efektywnie powiększają przychód do opodatkowania w momencie wystąpienia wspólnika ze spółki. Jeżeli zatem – zgodnie ze stanowiskiem WSA – wypłaty z tytułu częściowego zwrotu wkładu z SK podlegałyby opodatkowaniu w momencie wystąpienia Spółki ze spółki komandytowej zostałyby one opodatkowane po raz drugi. Nie istnieje, bowiem żadna norma prawna, która efektywnie eliminowałaby opodatkowanie przy całkowitym wystąpieniu ze spółki wypłat z tytułu udziału w spółce, które zostały wcześniej opodatkowane.

W wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 21 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 951/17, w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny w sprawie będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.