Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.272.2021.1.AP
z 27 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód ze zbycia świadectw efektywności energetycznej jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2021 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód ze zbycia świadectw efektywności energetycznej jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi działalność w oparciu o przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych oraz ustawy Prawo spółdzielcze. Przedmiotem działalności Spółdzielni jest zarządzanie nieruchomościami. Celem i zadaniem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin. Dbając o właściwy stan zasobów mieszkaniowych Spółdzielnia tworzy fundusz remontowy z wpłat dokonywanych przez członków, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali oraz osób będących właścicielami mieszkań. Fundusz ten przeznaczany jest na finansowanie remontów i modernizacji budynków mieszkalnych. Ze środków tego funduszu zrealizowano w Spółdzielni następujące przedsięwzięcia: modernizację instalacji ciepłej użytkowej wody, termomodernizację przegród, modernizację oświetlenia, modernizację instalacji centralnego ogrzewania.

Zrealizowane zadania spowodowały istotną oszczędność zużywanej energii w związku z czym działając na podstawie ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (zwanej w dalszej części „u.e.e."). Prezes Urzędu Regulacji Energetyki wydał dla Spółdzielni świadectwa efektywności energetycznej potwierdzające oszczędności energii.

Zgodnie z art. 30 u.e.e. prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym i są zbywalne.

W 2019 r. Spółdzielnia zawarła z xxx S.A. umowę o świadczenie usług xxxx.

Spółdzielnia uzyskała dochód w wysokości xxxx zł (przychód netto xxxx zł; koszty xxxx zł). Spółdzielnia będąc podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, od uzyskanego z wyżej wymienionego tytułu dochodu naliczyła podatek dochodowy za 2019 r. i dokonała zapłaty podatku w wysokości xxxx zł.

Zgodnie z art. 76 i art. 77 ustawy Prawo spółdzielcze nadwyżka bilansowa podlega podziałowi na podstawie uchwały walnego zgromadzenia.

W związku z art. 90 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, Walne Zgromadzenie Spółdzielni Mieszkaniowej nie zostało zwołane i nie został dokonany podział dochodu ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej.

Uzyskany dochód Spółdzielnia zamierza przeznaczyć na utrzymanie zasobów mieszkaniowych, tj. fundusz remontowy stosownie do miejsca powstania nadwyżki.

Zrealizowane zadania służące poprawie efektywności energetycznej zostały sfinansowane środkami uzyskanymi w ramach gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Konsekwencją zrealizowania tych zadań było uzyskanie na mocy ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej zbywalnych praw majątkowych stanowiących swoistego rodzaju „premię". „Premia" ta ma ścisły i nierozerwalny związek z gospodarką zasobami mieszkaniowymi Spółdzielni. Została ona uzyskana dzięki wykorzystaniu środków pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, a uzyskane środki zostaną przeznaczone na zwiększenie funduszu remontowego zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze zbycia świadectw efektywności energetycznej jest zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółdzielnia Mieszkaniowa błędnie zinterpretowała przepisy i nie powinna była uiszczać podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu uzyskanego ze zbycia świadectw efektywności energetycznej tzw. „białych certyfikatów", gdyż dochód powinien być zwolniony z podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej: „u.p.d.o.p.”).

Zgodnie z powołanym przepisem zwolnione od podatku są: „dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, społecznych inicjatyw mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi"

Spółdzielnia uważa, że dochód ze sprzedaży tzw. „białych certyfikatów" mieści się w pojęciu dochodu uzyskanego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Zrealizowane zadania zostały sfinansowane wpłatami na fundusz remontowy wnoszonymi przez członków Spółdzielni posiadających spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, a także właścicieli lokali mieszkalnych. W efekcie tych działań poprawiony został stan techniczny zasobów, zmniejszono zapotrzebowanie na energię, a dodatkowo dzięki temu Spółdzielnia uzyskała na podstawie przepisów u.e.e. prawa majątkowe. Środki finansowe ze zbycia tych praw przeznaczone zostaną na zwiększenie funduszu remontowego i w efekcie dalszą poprawę stanu zasobów mieszkaniowych. Nie ma żadnych wątpliwości, że zarówno realizacja zadań jak też otrzymane dzięki temu „białe certyfikaty" mają wyłącznie związek z gospodarką zasobami mieszkaniowymi. Pod pojęciem gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć wszelkie działania mające na celu utrzymanie substancji mieszkaniowej w należytym stanie (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 października 2020 r. sygn. akt II FSK 189/19, Interpretacja Ogólna Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 w sprawie stosowania postanowień art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).

Według Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok z dnia 1 października 2020 r. sygn. akt II FSK 189/19) działania zmierzające do energooszczędnej eksploatacji zasobów (czyli przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej podejmowane na podstawie przepisów u.e.e.) mają za przedmiot zasoby mieszkaniowe i pozostają w związku z podstawowym celem Spółdzielni, którym jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych jej członków i ich rodzin oraz mieszczą się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Realizacja przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej stanowi wyłączny powód i źródło uzyskanych następnie przez Spółdzielnię przychodów ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej w trybie i na zasadach przepisów u.e.e.

Sprzedaż białych certyfikatów nie jest oddzielnym, wyizolowanym zdarzeniem i zarazem źródłem przychodu, lecz stanowi jedynie prawno-techniczny, uwarunkowany rozwiązaniami prawnymi określonymi przepisami u.e.e., tryb zrealizowania tych przychodów. (NSA sygn. akt II FSK 189/19)

Spółdzielnia wskazuje również iż zgodnie z Interpretacją Ogólną Ministra Finansów z dnia 5 marca 2008 r. DD6/8213/11/KWW/07/MB7/82 przychodem z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jest premia termomodernizacyjna, o której mowa w ustawie o wspieraniu przedsięwzięć termomodernizacyjnych (zwanej dalej: „u.o.w.p.t.”) przyznawana spółdzielniom mieszkaniowym na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, którego celem jest zmniejszenie zapotrzebowania na energię oraz ograniczenie strat energii w zasobach mieszkaniowych, co w konsekwencji wpływa na koszty utrzymania tych zasobów.

Dochód powstały z tytułu premii termomodernizacyjnej, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 u.o.p.d.o.p. wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

„Białe certyfikaty" są również swojego rodzaju dodatkową, ustawową „premią". Na gruncie prawa podatkowego nie ma żadnej różnicy pomiędzy uzyskaniem premii na podstawie u.o.w.p.t. a uzyskaniem praw majątkowych na podstawie u.e.e. W jednym i drugim przypadku intencją ustawodawcy jest zachęcenie do działań, których efektem będzie oszczędność energii. Przychód ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej powinien być uznawany, tak jak premia termomodernizacyjna, jako przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Przedsięwzięcia realizowane w ramach przepisów u.o.w.p.t. i w ramach przepisów u.e.e. zakładają osiągnięcie zbieżnych celów, zmniejszenia strat i zużycia energii (wyrok NSA sygn. akt II FSK 189/19). Dochód ze sprzedaży „białych certyfikatów" winien być traktowany jak dochód z premii termomodernizacyjnej i podlegać zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 u.o.p.d.o.p , gdyż w przeciwnym wypadku stanowiłoby to nierówne traktowanie podatników.

Spółdzielnia Mieszkaniowa zamierza przeznaczyć dochód ze sprzedaży certyfikatów na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

W związku z powyższym naszym zdaniem uzyskany dochód ze sprzedaży „białych certyfikatów" powinien być zwolniony od podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz.U. z 2021 r. poz. 468, dalej: „uee”), reguluje system świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów). Jest to mechanizm stymulujący i wymuszający zachowania pro oszczędnościowe. Ustawa ta przewiduje, że można je uzyskać tylko za przedsięwzięcia o najwyższej efektywności energetycznej.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 uee podmioty, o których mowa w ust. 2, zwane dalej „podmiotami zobowiązanymi”, są obowiązane:

1. zrealizować przedsięwzięcie lub przedsięwzięcia służące poprawie efektywności energetycznej u odbiorcy końcowego, w wyniku których uzyskuje się oszczędności energii finalnej w wysokości określonej w art. 14 ust. 1, potwierdzone audytem efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 25, lub
2. uzyskać i przedstawić do umorzenia Prezesowi URE świadectwo efektywności energetycznej, o którym mowa w art. 20 ust. 1

-z zastrzeżeniem art. 11.

W myśl art. 10 ust. 2 uee obowiązek, o którym mowa w ust. 1, realizują:

1. przedsiębiorstwo energetyczne wykonujące działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania lub obrotu energią elektryczną, ciepłem lub gazem ziemnym i sprzedające energię elektryczną, ciepło lub gaz ziemny odbiorcom końcowym przyłączonym do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdy w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) lub członkiem rynku organizowanego przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, w odniesieniu do transakcji zawieranych we własnym imieniu na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez ten podmiot;
3. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej będący członkiem giełdowej izby rozrachunkowej w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji zawieranych przez niego poza giełdą towarową lub rynkiem, o których mowa w pkt 2, będących przedmiotem rozliczeń prowadzonych w ramach tej izby przez spółkę prowadzącą giełdową izbę rozrachunkową, przez Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. lub przez spółkę, której Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych S.A. przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328);
4. odbiorca końcowy przyłączony do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej sprowadzający gaz ziemny w ramach nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, w odniesieniu do ilości tego gazu zużytego na własny użytek;
5. towarowy dom maklerski lub dom maklerski w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych, w odniesieniu do transakcji realizowanych na giełdzie towarowej lub na rynku organizowanym przez podmiot prowadzący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany, na zlecenie odbiorców końcowych przyłączonych do sieci na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej na podstawie informacji, o której mowa w art. 24 ust. 2 i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta (art. 30 ust. 2 uee). Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne (art. 30 ust. 1 uee).

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1465 ze zm.), celem spółdzielni mieszkaniowej jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin, przez dostarczanie członkom samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, przedmiotem działalności spółdzielni może być:

1. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków spółdzielczych lokatorskich praw do znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych;
2. budowanie lub nabywanie budynków w celu ustanowienia na rzecz członków odrębnej własności znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu, a także ułamkowego udziału we współwłasności w garażach wielostanowiskowych;
3. budowanie lub nabywanie domów jednorodzinnych w celu przeniesienia na rzecz członków własności tych domów;
4. udzielanie pomocy członkom w budowie przez nich budynków mieszkalnych lub domów jednorodzinnych;
5. budowanie lub nabywanie budynków w celu wynajmowania lub sprzedaży znajdujących się w tych budynkach lokali mieszkalnych lub lokali o innym przeznaczeniu.
   
   

W myśl art. 1 ust. 6 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, spółdzielnia może prowadzić również inną działalność gospodarczą na zasadach określonych w odrębnych przepisach i w statucie, jeżeli działalność ta związana jest bezpośrednio z realizacją celu, o którym mowa w ust. 1, czyli zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu, zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody, m.in. spółdzielni mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec powyższego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Zauważyć należy, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji przez „zasoby mieszkaniowe”, o których mowa w wyżej wymienionym przepisie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, należy rozumieć:

1. znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.:
   
   • dźwigi osobowe i towarowe,
   • aparaty do wymiany ciepła,
   • kotłownie i hydrofornie wbudowane,
   • klatki schodowe,
   • strychy, piwnice, komórki,
   • balkony, loggie,
   • garaże,
2. pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.:
   
   • budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych,
   • kotłownie i hydrofornie wolno stojące,
   • osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno-remontowe,
   • urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.:
   • zbiorniki – doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków,
   • rurociągi i przewody sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej,
   • sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne,
   • budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe,
   • budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki,
3. inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
   
   

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (lokalami mieszkalnymi i pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami przychody (np. opłaty, czynsze, odsetki za zwłokę od nieterminowych ich wpłat) oraz sfinansowane z nich koszty stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 12 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o CIT). Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT, wolny będzie od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie będą natomiast korzystały dochody otrzymane z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów; nie spełniony bowiem będzie jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Odnosząc przedstawiony powyżej stan prawny do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, należy stwierdzić, że uzyskane środki finansowe przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia świadectw efektywności energetycznej nie stanowią dochodów uzyskanych z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Nie są bowiem dochodem związanym z wymienionymi wyżej lokalami, pomieszczeniami, obiektami, urządzeniami stanowiącymi zasoby mieszkaniowe – przychodami uzyskanymi bezpośrednio z tytułu korzystania z zasobów mieszkaniowych (opłaty, czynsze, wpłaty na fundusz remontowy itd.). Nie pozostają również w związku z podstawowym celem spółdzielni mieszkaniowych, którym jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin.

Także z porównania zakresu podmiotowego uregulowań dotyczących systemu białych certyfikatów oraz zakresu podmiotowego zwolnienia z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można wnioskować o braku możliwości objęcia tym zwolnieniem dochodów będących przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Skoro podmioty prowadzące działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej będące adresatem normy z art. 17 ust. 1 pkt 44 (spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe, towarzystwa budownictwa społecznego, samorządowe jednostki organizacyjne) są tylko jedną z wielu kategorii podmiotów mogących starać się o pozyskanie świadectw efektywności energetycznej, to dochody związane z działalnością objętą unormowaniem ustawy o efektywności energetycznej w żaden sposób nie mogą być utożsamiane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi.

Należy także mieć na uwadze, że dochód Spółdzielni ze zbycia świadectw, o których mowa we wniosku, jest dochodem ze zbycia praw majątkowych, a nie z zasobów mieszkaniowych.

Dochód ten nie może być uznany za uzyskany z gospodarki zasobami mieszkaniowymi także z uwagi na zawarte w wyroku NSA z 18 stycznia 2000 r. sygn. akt III SA 120/99 rozumienie tego pojęcia. W wyroku tym czytamy, że pod pojęciem gospodarki zasobami mieszkaniowymi należy rozumieć „działania mające na celu utrzymanie substancji pomieszczeń mieszkalnych”. Dochód ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej w obrocie giełdowym przez spółdzielnię mieszkaniową nie mieści się w zakresie tego pojęcia.

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że skoro ww. dochód nie pochodzi ze źródła jakim jest gospodarka zasobami mieszkaniowymi, to nie może on zostać objęty zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT. W konsekwencji uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z innego źródła niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi – nawet w sytuacji przeznaczenia go na utrzymanie tych zasobów – nie będzie korzystał z omawianego zwolnienia, bowiem nie został spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w ww. przepisie.

Wobec powyższego dochód Spółdzielni osiągnięty w związku z zaistnieniem okoliczności opisanych we wniosku nie może być zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, w odniesieniu do powołanego wyroku Sądu, wskazać należy, że nie jest on wiążący dla tutejszego Organu. Interpretacje organu podatkowego dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, w określonym stanie faktycznym czy zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach wyroki wydane przez sądy administracyjne są wiążące dla Organu. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.