2021.08.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-3.4012.414.2021.1.MJ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.414.2021.1.MJ
z 26 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 maja 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, w przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT, a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł,

możliwość skorzystania z dobrowolnego zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, w przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru niewymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT lub kwota faktury brutto nie przekracza 15 tys. zł,

możliwość skorzystania z dobrowolnego zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury (a więc kwotę VAT wyższą niż podlegającą obowiązkowemu MPP), w przypadku gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł,

–jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

28 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku obowiązku stosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, w przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT, a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł,

możliwość skorzystania z dobrowolnego zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, w przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru niewymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT lub kwota faktury brutto nie przekracza 15 tys. zł,

możliwość skorzystania z dobrowolnego zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury (a więc kwotę VAT wyższą niż podlegającą obowiązkowemu MPP), w przypadku gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

… S.A. („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest spółką akcyjną, czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie leasingu oraz udzielania pożyczek. Zgodnie z Krajowym Rejestrem Sądowym, przedmiotem działalności Spółki jest przede wszystkim leasing finansowy, ale również wynajem i dzierżawa środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a także udzielanie pożyczek.

Spółka, jako leasingodawca (finansujący), zawiera z klientami jako leasingobiorcami (korzystającymi) umowy leasingu, na podstawie których zobowiązuje się do nabycia i oddania im, na uzgodniony czas, do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków wskazane przez korzystających środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

Przedmiotem leasingu mogą być towary wymienione w załączniku nr 15 do ustawy VAT, o wartości przekraczającej 15 tys. zł brutto. W takim przypadku, Spółka dokonując płatności na rzecz dostawcy, stosuje mechanizm podzielonej płatności (dalej: „MPP”), tj. dokonuje zapłaty przy wykorzystaniu polecenia przelewu MPP, wskazując w nim kwotę podatku VAT wykazanej w fakturze wystawionej przez dostawcę, do przekazania przez bank na rachunek VAT dostawcy.

Przed podpisaniem umowy leasingu, korzystający może wpłacić zaliczkę do dostawcy na poczet przyszłej dostawy przedmiotu leasingu. W takim przypadku, podpisywane jest porozumienie, w którym dostawca zobowiązuje się do zwrotu kwoty zaliczki wpłaconej przez korzystającego (ponieważ nie dojdzie do sprzedaży na rzecz korzystającego, w związku z zawarciem umowy leasingu). Korzystający z kolei upoważnia dostawcę do zwrotu kwoty zaliczki bezpośrednio na rzecz Spółki (a Spółka zalicza tę kwotę na poczet opłaty wstępnej należnej od korzystającego z tytułu umowy leasingu). Następnie, powyższa należność przysługująca Spółce względem dostawcy z tytułu zwrotu kwoty zaliczki potrącana jest z należnością przysługującą dostawcy względem Spółki z tytułu ceny sprzedaży przedmiotu leasingu. Potrącenie następuje do wysokości kwoty niższej, tj. do wysokości kwoty zaliczki.

W rezultacie powyższego rozliczenia, Spółka nabywając przedmiot leasingu od dostawcy, dokonuje zapłaty przelewem bankowym jedynie pozostałej do zapłaty części ceny, tj. ceny sprzedaży pomniejszonej o wartość kwoty zaliczki wpłaconej wcześniej przez korzystającego. Natomiast zapłata tej części ceny sprzedaży, która odpowiada kwocie zaliczki, następuje w formie bezgotówkowej, poprzez potrącenie umowne. Z tytułu dokonanej dostawy, dostawca wystawia na rzecz Spółki fakturę obejmującą całą cenę sprzedaży.

W przypadku, gdy umowa leasingu ma charakter leasingu zwrotnego (tj. korzystający jest jednocześnie dostawcą przedmiotu leasingu), zgodnie z umową dochodzi do potrącenia wstępnej opłaty leasingowej z ceną sprzedaży przedmiotu leasingu. Potrącenie następuje do wysokości kwoty niższej, tj. do wysokości kwoty wstępnej opłaty leasingowej. W rezultacie powyższego rozliczenia, Spółka nabywając przedmiot leasingu od dostawcy (korzystającego), dokonuje zapłaty przelewem bankowym jedynie pozostałej do zapłaty części ceny, tj. ceny sprzedaży pomniejszonej o wartość kwoty wstępnej opłaty leasingowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

czy w opisanym przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł, Spółka - zgodnie z art. 108a ust. 1a i ust. 2 ustawy VAT - zobowiązana jest do zastosowania MPP w ten sposób, iż w zleceniu przelewu powinna wskazać całą kwotę podatku VAT wynikającą z faktury?
czy w opisanym przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru niewymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT lub kwota faktury brutto nie przekracza 15 tys. zł, Spółka może skorzystać z dobrowolnego MPP, w ten sposób, iż w zleceniu przelewu wskaże całą kwotę podatku VAT wynikającą z faktury?
czy w przypadku uznania jej stanowiska odnośnie pytań nr 1 i 2 za prawidłowe, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł, Spółka może skorzystać z dobrowolnego MPP, w ten sposób, iż w zleceniu przelewu wskaże całą kwotę podatku VAT wynikającą z faktury (a więc kwotę VAT wyższą niż podlegającą obowiązkowemu MPP)?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku obowiązkowego MPP, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży, ze względu na uregulowanie pozostałej części ceny w drodze potrącenia umownego, nie jest on zobowiązany do wskazania w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury wystawionej przez dostawcę, a jedynie kwoty podatku VAT przypadającej proporcjonalnie na dokonywaną płatność, tj. ustalonej metodą „w stu”, z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla konkretnej dostawy.

Przykładowo, jeżeli przelewem bankowym płacona jest np. tylko połowa ceny sprzedaży wynikającej z faktury dokumentującej dostawę, to na rachunek VAT dostawcy powinna zostać przekazana tylko połowa kwoty VAT wynikającej z tej faktury, np. jeżeli cena sprzedaży brutto wynosi 24 600 zł (20 000 zł netto i 4 600 zł VAT wg stawki 23%), a przelewem płacona jest kwota 12 300 zł (połowa ceny została zapłacona przez klienta), to na rachunek VAT powinna być przekazana kwota 2 300 zł (a nie kwota VAT wynikająca z faktury, tj. 4 600 zł), natomiast na rachunek rozliczeniowy powinna być przekazana pozostała kwota część przelewu, tj. 10 000 zł.

Natomiast w przypadku zastosowania dobrowolnego MPP, zdaniem Wnioskodawcy, w zleceniu przelewu może on wskazać całą kwotę podatku VAT wynikającą z faktury lub kwotę mniejszą, przy czym, w odniesieniu do kwoty faktycznie przekazanej na rachunek VAT zastosowanie będą mieć przepisy regulujące skutki zastosowania przez podatnika dobrowolnego MPP, tj. w szczególności:

wyłączenie zastosowania przepisów art. 112b ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 2a oraz art. 112c ustawy VAT, zgodnie z art. 108c ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 108c ust. 2-4 ustawy VAT;

możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

brakiem ustalenia przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 12 ust. 4j pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W rezultacie, aby skorzystać ze skutków prawnych wynikających z powyższych przepisów w odniesieniu do całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup przedmiotów leasingu, Spółka powinna (i jest uprawniona) wskazać w przelewie całą kwotę VAT wynikającą z faktury do przekazania na rachunek VAT dostawcy.

Także w przypadku, gdy dostawa podlega obowiązkowemu MPP, Spółka będzie uprawniona, na zasadzie dobrowolności, do tego aby wskazać w przelewie całą kwotę VAT wynikającą z faktury do przekazania na rachunek VAT dostawcy. W takim przypadku Spółka będzie mogła skorzystać ze skutków prawnych wynikających z powyższych przepisów w odniesieniu do całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup przedmiotów leasingu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Obowiązek stosowania MPP reguluje art. 108a ust. 1a ustawy VAT, zgodnie z którym, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Z kolei szczegółowy sposób zastosowania MPP opisuje art. 108a ust. 2 ustawy VAT, zgodnie z którym, zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury powinna być dokonana na rachunek VAT a zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury powinna być dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo - kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo powinna być rozliczana w inny sposób.

Mając na uwadze powyższe przepisy, przekazaniu na rachunek VAT może podlegać całość bądź część kwoty VAT wynikającej z faktury. Przepisy nie precyzują w jakich przypadkach przekazaniu na rachunek VAT podlegać powinna część a kiedy cała kwota VAT z faktury. Zdaniem Wnioskodawcy, takim przypadkiem, gdy tylko część kwoty VAT z faktury powinna zostać przekazana na rachunek VAT, są m.in. opisane w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) sytuacje, w których Spółka dokonuje przelewu części ceny sprzedaży ze względu na uregulowanie pozostałej części ceny w drodze potrącenia wierzytelności.

W opisanych przypadkach, Spółka dokonuje zapłaty przelewem bankowym jedynie części ceny nabycia przedmiotu leasingu, pozostała część ceny sprzedaży zostaje bowiem uregulowana przez Spółkę w drodze umownego potrącenia wierzytelności (tj. wierzytelności Spółki względem dostawcy z tytułu zwrotu zaliczki / opłaty wstępnej oraz wierzytelności dostawcy względem Spółki z tytułu sprzedaży przedmiotu leasingu). W tym zakresie, należy wskazać, że przepisy ustawy VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r. wyłączają zastosowanie obowiązkowego MPP w przypadku potrącenia wierzytelności. Zgodnie z art. 108a ust. 1d ustawy VAT w przypadku dokonania potrącenia wierzytelności przepisów ust. 1a i 1b nie stosuje się w zakresie, w jakim kwoty należności są potrącane. Powyższe oznacza, że obowiązkowy MPP nie ma zastosowania do części ceny sprzedaży przedmiotu leasingu, która została regulowana poprzez Spółkę w drodze potrącenia wierzytelności. W rezultacie, obowiązkowy MPP ma zastosowanie tylko do tej części należności z tytułu ceny sprzedaży, która regulowana jest w formie przelewu bankowego. Na rachunek VAT dostawcy Spółka powinna więc przekazać tylko tę część kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, która przypada proporcjonalnie na tę część ceny, która jest płacona przelewem.

W powyższym przypadku, kwota podatku VAT podlegająca przekazaniu na rachunek VAT powinna zostać ustalona proporcjonalnie do części ceny, która jest płacona przelewem. Ponieważ cała kwota przelewu jest kwotą brutto, tj. zawiera w sobie także kwotę VAT, w celu obliczenia kwoty podatku VAT zawartego w kwocie przelewu, należy zastosować tzw. metodę „w stu”, polegającą na pomnożeniu kwoty brutto (kwoty przelewu) przez ułamek: x/(100+x), gdzie „x” oznacza stawkę podatku VAT, właściwą dla danej dostawy.

Przykładowo, jeżeli cena sprzedaży brutto wynosi 24 600 zł (20 000 zł netto i 4 600 zł VAT wg stawki 23%), a przelewem płacona jest kwota 12 300 zł (połowa ceny została zapłacona przez klienta), to na rachunek VAT powinna być przekazana kwota 2 300 zł (a nie kwota VAT wynikająca z faktury, tj. 4 600 zł), natomiast na rachunek podstawowy powinna być przekazana pozostała kwota część przelewu, tj. 10 000 zł.

Zapłata dokonana przez Spółkę w powyższy sposób wywoływać będzie skutki prawne, związane z zastosowaniem się do obowiązku określonego w art. 108a ust. 1a ustawy VAT, tj. w szczególności:

brak zastosowania wobec Spółki dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości odpowiadającej 30% kwoty podatku przypadającej na nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, wykazane na fakturze, której dotyczy płatność, zgodnie z art. 108a ust. 7 ustawy VAT;

brak zastosowania wobec Spółki odpowiedzialności solidarnej z dostawcą, określonej w art. 105a ust. 1 ustawy VAT, zgodnie z art. 105a ust. 3 pkt 6 ustawy VAT;

brak wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanych z pominięciem obowiązkowego MPP, pomimo oznaczenia faktury słowami MPP, zgodnie z art. 15d ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

Jednocześnie, Spółka skorzysta z przepisów określających skutki zastosowania dobrowolnego MPP tylko w zakresie, w jakim Spółka przekaże na rachunek VAT kwotę podatku VAT, wynikającą z faktury wystawionej przez dostawcę. W takim zakresie będą mieć zastosowanie wobec Spółki przepisy określające skutki zastosowania dobrowolnego MPP, tj. w szczególności:

wyłączenie zastosowania przepisów art. 112b ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 2a oraz art. 112c ustawy VAT, zgodnie z art. 108c ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 108c ust. 2-4 ustawy VAT;

możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

brakiem ustalenia przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 12 ust. 4j pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

Odnosząc się natomiast do sytuacji, w której MPP jest przez Spółkę stosowany dobrowolnie, tj. na podstawie art. 108a ust. 1 ustawy VAT, zdaniem Wnioskodawcy, może on zdecydować jaką część kwoty wykazanej w fakturze wystawionej przez dostawcę, wskaże on w zleceniu przelewu MPP, w szczególności Wnioskodawca może wskazać całą kwotę VAT wynikającą z faktury wystawionej przez dostawcę do przekazania na rachunek VAT dostawcy.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy VAT „podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.” Zgodnie z powyższym przepisem, Wnioskodawca może zastosować dobrowolny MPP, w przypadkach wskazanych w opisie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), gdy transakcja nie podlega obowiązkowemu MPP, a Spółka dokonuje zapłaty części kwoty wynikającej z faktury.

W powyższej sytuacji, Spółka może zdecydować czy przekaże na rachunek VAT całą kwotę podatku VAT wykazaną w fakturze wystawionej przez dostawcę, czy tylko jej część. Oznacza to, że płacąc przelewem bankowym tylko część ceny sprzedaży (tj. część kwoty wynikającej z faktury), Spółka może przekazać na rachunek VAT dostawcy całą kwotę podatku VAT wynikającą z faktury wystawionej przez dostawcę, Spółka może też przekazać na rachunek VAT tylko część tej kwoty. Zgodnie bowiem z art. 108a ust. 2 ustawy VAT, zastosowanie MPP polega na tym, że zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury powinna być dokonana na rachunek VAT, a zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury powinna być dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo powinna być rozliczana w inny sposób.

W przedstawionym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym), jeżeli zapłata za nabycie przedmiotu leasingu następuje w części w formie przelewu bankowego, a w części w formie potrącenia wierzytelności, to Spółka, zgodnie z art. 108a ust. 2 ustawy VAT może przyjąć, że kwota netto została rozliczona przez potrącenie (tj. w „rozliczona inny sposób” zgodnie z art. 108a ust. 2 ustawy o VAT) natomiast kwota VAT została przekazana w całości na rachunek VAT.

Przykładowo, jeżeli cena sprzedaży brutto wynosi 24 600 zł (20 000 zł netto i 4 600 zł VAT wg stawki 23%), a przelewem płacona jest kwota 12 300 zł (połowa ceny została zapłacona przez klienta), to na rachunek VAT Spółka może przekazać kwotę 4 600 zł (tj. całą kwotę VAT wynikającą z faktury), bądź inną, mniejszą kwotę (np. 2 300 zł) lub nie przekazać żadnej kwoty na rachunek VAT (tj. nie skorzystać z możliwości zastosowania dobrowolnego MPP).

wyłączenie zastosowania przepisów art. 112b ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 2a oraz art. 112c ustawy VAT, zgodnie z art. 108c ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 108c ust. 2-4 ustawy VAT;

możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

brakiem ustalenia przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 12 ust. 4j pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku obowiązkowego MPP, gdy Wnioskodawca dokonuje częściowej zapłaty przelewem za przedmiot leasingu - Wnioskodawca nie jest zobowiązany do przekazania na rachunek VAT dostawcy całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury wystawionej przez dostawcę, a jedynie kwoty podatku VAT przypadającej proporcjonalnie (tj. ustalonej „w stu” z zastosowaniem stawki VAT właściwej dla konkretnej dostawy) na dokonywaną płatność (kwotę przelewu).

Natomiast Spółka może na zasadzie dobrowolności wskazać w przelewie całą kwotę VAT wynikającą z faktury dokumentującej transakcję podlegającą obowiązkowemu MPP do przekazania na rachunek VAT dostawcy. W takim przypadku Spółka będzie mogła skorzystać ze skutków prawnych wynikających z przepisów dotyczących dobrowolnego MPP w odniesieniu do całej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup przedmiotów leasingu.

Natomiast w przypadku transakcji podlegającej dobrowolnemu MPP, jeżeli Wnioskodawca dokonuje częściowej zapłaty przelewem za przedmiot leasingu - Wnioskodawca jest uprawniony do przekazania na rachunek VAT dostawcy kwoty nie większej niż kwota podatku VAT wynikająca z faktury, natomiast pozostała kwota przelewu powinna zostać przekazana na rachunek rozliczeniowy dostawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Towarami natomiast są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemiejącej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Regulacje dotyczące mechanizmu podzielonej płatności zawarte zostały w ustawie z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 62), która wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. m.in. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, ze zm.).

Ustawa z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) wprowadza z dniem 1 listopada 2019 r. – zmiany do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług – w zakresie mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

W myśl art. 108a ust. 1a ustawy, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem przekracza kwotę 15.000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, podatnicy są obowiązani zastosować mechanizm podzielonej płatności. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

W myśl art. 108a ust. 1b ustawy, podatnik obowiązany do wystawienia faktury, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a, jest obowiązany do przyjęcia płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności.

Zgodnie z art. 108a ust. 1d w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2020 r. ustawy, w przypadku dokonania potrącenia, o którym mowa w art. 498 Kodeksu cywilnego, przepisów ust. 1a i 1b nie stosuje się w zakresie, w jakim kwoty należności są potrącane.

Od 1 stycznia 2021 r. w związku z ustawą z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2020, poz. 2419), tzw. ustawa Slim VAT, zmianie uległo brzmienie przepisu art. 108a ust. 1d ustawy.

Zgodnie z art. 108a ust. 1d, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., w przypadku dokonania potrącenia wierzytelności przepisów ust. 1ai 1b nie stosuje się w zakresie, w jakim kwoty należności są potrącane.

W myśl art. 108a ust. 2 ustawy zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy – podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy – faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 r. – w przypadku faktur, w których kwota należności ogółem przekracza kwotę 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej, obejmujących dokonaną na rzecz podatnika dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy – faktura powinna zawierać wyrazy „mechanizm podzielonej płatności”, przy czym do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania.

Załącznik nr 15 do ustawy – stanowiący „Wykaz towarów i usług, o których mowa w art. 105a ust. 1, art. 106e ust. 1 pkt 18a, art. 108a ust. 1a oraz art. 108e ustawy” – zawiera zamkniętą listę towarów i usług, w przypadku których faktura dokumentująca ich dostawę lub świadczenie musi zawierać adnotację „mechanizm podzielonej płatności”.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że obowiązek wystawiania faktur z adnotacją „mechanizm podzielonej płatności” będzie istnieć, jeżeli łącznie spełnione będą trzy warunki, tj. faktura:

będzie wystawiana na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 000 zł lub jej równowartość wyrażoną w walucie obcej;
będzie dokumentować dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy;
czynności będą dokonywane na rzecz podatnika.

Pamiętać jednak trzeba, że to nabywca musi weryfikować przedmiot i wartość transakcji, bowiem to on inicjuje płatność i odpowiada za wybór formy płatności.

Ww. przepisy wprowadzają obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności w odniesieniu do zapłaty za nabywane towary z określonej listy (załącznik nr 15), udokumentowane fakturą, w której kwota należności ogółem stanowi kwotę, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy.

Natomiast nabywca towarów lub usług niewymienionych na tej liście może fakultatywnie skorzystać z mechanizmu podzielonej płatności.

Natomiast norma prawna zawarta w art. 108a ust. 1d, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., reguluje sytuację stosowania w rozliczeniach między podatnikami potrącenia wierzytelności.

Od 1 stycznia 2021 r. wyłączono obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności do potrąceń pozakodeksowych, czyli potrąceń dopuszczalnych na gruncie zasady swobody umów. Zatem od 1 stycznia 2021 r. obowiązek stosowania mechanizmu podzielonej płatności został wyłączony również w przypadku innych potrąceń, czyli potrąceń dokonywanych pomiędzy osobami, które np. nie są względem siebie bezpośrednio dłużnikiem i wierzycielem. Dodatkowo, potrącane wierzytelności nie muszą być wymagalne w chwili dokonywania potrącenia.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest spółką akcyjną, czynnym podatnikiem VAT. Spółka prowadzi działalność przede wszystkim w zakresie leasingu oraz udzielania pożyczek.

Spółka, jako leasingodawca (finansujący), zawiera z klientami jako leasingobiorcami (korzystającymi) umowy leasingu, na podstawie których zobowiązuję się do nabycia i oddania im, na uzgodniony czas, do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków wskazane przez korzystających środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne.

W tym miejscu należy wskazać, na przepisy regulujące kompensatę wierzytelności sformułowane w ustawie z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn.zm.).

Zgodnie z art. 498 § 1 ustawy Kodeks cywilny, gdy dwie osoby są jednocześnie względem siebie dłużnikami i wierzycielami, każda z nich może potrącić swoją wierzytelność z wierzytelności drugiej strony, jeżeli przedmiotem obu wierzytelności są pieniądze lub rzeczy tej samej jakości oznaczone tylko co do gatunku, a obie wierzytelności są wymagalne i mogą być dochodzone przed sądem lub przed innym organem państwowym.

W myśl art. 486 § 2 ustawy Kodeks cywilny, wskutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej.

Wzajemna kompensata wierzytelności, polega na zaliczeniu jednej wierzytelności na poczet drugiej – zwana jest również potrąceniem.

Wygaśnięcie zobowiązania przez potrącenie, czyli kompensata wierzytelności, następuje wówczas, jeżeli jedna strona jest w stosunku do drugiej dłużnikiem i jednocześnie wierzycielem, tj. ma zarówno wierzytelności, jak i zobowiązania względem tej drugiej strony. Na skutek potrącenia obie wierzytelności umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Nie dochodzi do efektywnej zapłaty w pieniądzu. Pomimo iż potrącenie dotyczy zobowiązania do świadczeń tego samego rodzaju, nie prowadzi do ich realizacji, a jedynie do zaliczenia jednej wierzytelności na poczet drugiej, co w rezultacie skutkuje zaspokojeniem wierzyciela i osiągnięciem przez to celu zobowiązania. Na skutek potrącenia wierzytelności obydwu stron umarzają się nawzajem do wysokości wierzytelności niższej. Potrącenie wierzytelności jest więc jedną z form wygaśnięcia zobowiązania w wyniku wykonania świadczenia przez umorzenie wzajemnych wierzytelności między stronami.

Ponadto, poza potrąceniem ustawowym wynikającym z ww. art. 498 ustawy Kodeks cywilny, prawu polskiemu znane jest również potrącenie umowne, które podstawę prawną czerpie z zasady swobody umów zawartej w ustawie Kodeks cywilny.

W myśl art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Oznacza to, że potrącenie umowne, jako umowa nienazwana, może być swobodnie kształtowane przez strony, w związku z czym jest zawierane na warunkach ustalonych przez strony danego stosunku prawnego.

Analiza powołanych regulacji prawnych w oparciu o przedstawiony opis sprawy prowadzi do stwierdzenia, że wyjątkiem od konieczności dopełnienia obowiązków związanych z obligatoryjnym mechanizmem podzielonej płatności jest możliwość stosowania w rozliczeniach między podatnikami potrącenia wierzytelności. Jeżeli należność z faktury dotyczącej nabycia towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 zostanie uregulowana w drodze potrącenia, obligatoryjny mechanizm podzielonej płatności nie obejmuje kwoty objętej potrąceniem.

Zatem na mocy przepisu a art. 108a ust. 1d, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 r., obowiązek zastosowania mechanizmu podzielonej płatności nie obejmuje należności wynikającej z faktury dokumenującej towary lub usługi wymienione w załączniku nr 15 objętej potrąceniem.

Wskazać należy, że potrącenie (kompensata) stanowi jedną z form zapłaty. Przenosząc to na grunt ustawy o podatku od towarów i usług, w szczególności w odniesieniu do przepisów dotyczących dostawy towarów i otrzymania należności należy stwierdzić, iż dokonanie potrącenia uznane zostaje przez podmioty gospodarcze za otrzymanie należności. Wysokość zaliczenia może stanowić w szczególności przedpłatę, zaliczkę lub ratę, jeśli strony się tak umówiły, a zaliczenie dotyczy przyszłego świadczenia. Należy jednak zaznaczyć, że również kompensata/potrącenie inne niż wskazane w art. 498 ustawy Kodeks cywilny, tj. potrącenia umowne, które podstawę prawną czerpie z zasady swobody umów zawartej w ustawie Kodeks cywilny, zwalnia nabywcę od dokonania płatności z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności

Zatem należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 108a ust. 2 ustawy na rachunek VAT powinna być dokonana zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej przez nabywcę faktury, natomiast pozostała część należności, tj. całość albo część kwoty odpowiadająca wartości sprzedaży netto może być rozliczona w inny sposób.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz okoliczności przedstawione w opisie wniosku należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca dokonuje/będzie dokonywał zakupu od dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, i transakcje te są/będą udokumentowane fakturą na kwotę przekraczają wartość, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, a regulowane wierzytelności objęte wnioskiem stanowią/będą stanowić potrącenia umowne, to Wnioskodawca jest/będzie zwolniony z obowiązku dokonania płatności w mechanizmie podzielonej płatności w zakresie w jakim doszło do potracenia. Natomiast pozostałą kwotę wierzytelności z tej faktury, która jest regulowana w formie przelewu bankowego, Wnioskodawca jest/będzie zobowiązany zapłacić w mechanizmie podzielonej płatności poprzez wskazanie w zleceniu przelewu części kwoty podatku VAT wynikającej z faktury przypadającej proporcjonalnie na dokonywaną płatność przelewem.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości skorzystania z dobrowolnego zastosowania mechanizmu podzielonej płatności, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, w przypadku, gdy:

zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru niewymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT lub kwota faktury brutto nie przekracza 15 tys. zł oraz

zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru wymienionego w załączniku nr 15 do ustawy VAT a kwota faktury brutto przekracza 15 tys. zł.

W tym miejscu podkreślić ponownie należy, że podstawowym założeniem mechanizmu podzielonej płatności jest rozdzielenie zapłaty należności przelewem na dwa strumienie, tj.:

kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku VAT wykazanej na fakturze, która trafia na specjalny rachunek dostawcy, zwany rachunkiem VAT, oraz

kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wykazanej na fakturze, która jest przelewana na zasadach ogólnych lub jest rozliczana w inny sposób.

Istota nowego rozwiązania wprowadzonego od dnia 1 listopada 2019 r. polega na tym, że płatność za nabycie towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, udokumentowane fakturą o kwocie brutto wyższej niż 15 000 zł, musi być dokonana przez nabywcę za pomocą komunikatu przelewu, aby można było mówić o zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności i uniknąć sankcji podatkowych związanych z brakiem jego zastosowania. Zapłata w MPP zapewni otrzymanie przez dostawcę/usługodawcę kwoty odpowiadającej kwocie VAT wykazanej na fakturze na specjalny rachunek VAT prowadzony dla jego rachunku rozliczeniowego.

Przy czym co ważne w sprawie równolegle nadal funkcjonuje wprowadzony ustawą z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 62, z późn. zm.) dobrowolny mechanizm podzielonej płatności obejmujący pozostałe towary i usługi, a także towary i usługi wymienione w załączniku nr 15, jeśli faktura dokumentująca ich nabycie opiewa na kwotę nieprzekraczającą 15 000 zł.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że w sytuacji gdy dana transakcja nie spełnia warunków dla zastosowania obligatoryjnego MPP (np. wartość faktury jest poniżej 15 000 zł lub nie dotyczy ona towarów/usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy) to transakcja taka podlega rozliczaniu na ogólnych zasadach. W zakresie takich transakcji nabywca może jednak zastosować mechanizm podzielonej płatności na zasadzie dobrowolności.

Wskazać należy, że dobrowolność stosowania mechanizmu podzielonej płatności oznacza również, że może być on stosowany wybiórczo zarówno, jeśli chodzi o faktury, jak i kontrahentów. To znaczy, że podatnik (nabywca) ma możliwość wyboru, za które faktury chce płacić stosując MPP, a które faktury opłaci w inny sposób.

Co więcej, MPP jest systemem elastycznym również w zakresie tego, jaką część kwot wykazanych na fakturze podatnik chce zapłacić w podzielonej płatności jeśli zdecyduje się na jego dobrowolne zastosowanie. Zapłata kwoty podatku VAT wykazanej w fakturze przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności może obejmować zarówno całą kwotę podatku, jak i jej dowolną część. To podatnik decyduje jaką część kwoty podatku wykazanej na fakturze chce uregulować przy zastosowaniu tego mechanizmu. Jeżeli podatnik zdecyduje, że przy zastosowaniu mechanizmu podzielonej płatności płaci tylko część kwoty podatku to pozostała kwota może być rozliczona w dowolny sposób (przykładowo innym komunikatem przelewu, zwykłym przelewem czy też gotówką). Możliwa jest również zapłata w mechanizmie podzielonej płatności wyłącznie samej kwoty odpowiadającej kwocie podatku VAT wykazanej na fakturze. Wówczas wskazana w komunikacie przelewu kwota brutto będzie równa kwocie podatku VAT

Jednocześnie podkreślić należy, że przyznanie inicjatywy co do wyboru stosowania mechanizmu podzielonej płatności płacącemu nie oznacza, że sprzedawca nie będzie mógł zastrzec w umowie, że nie chce stosować takiej formy rozliczeń. Kontrahenci mają w tym zakresie swobodę, wynikającą z zasady swobody umów i sami decydują w jaki sposób dokonują rozliczeń przeprowadzanych transakcji. Postanowienia umowne kontrahentów wywołują przy tym skutki tylko na poziomie relacji kontraktowej między kontrahentami i nie wpływają na regulacje ustawy wprowadzającej MPP.

W tym miejscu należy ponownie wskazać na zasadę swobody umów wynikającą z art. 353¹ ustawy Kodeks cywilny. W świetle tego przepisu, strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Z powyższego przepisu wynika, że strony mogą dowolnie ustalać stosunki cywilnoprawne, jednakże postanowienia umów nie mogą pozostawać w sprzeczności z innymi przepisami prawa, do stosowania których strony są zobowiązane.

Wobec powyższego, zastosowanie dobrowolnego mechanizmu podzielonej płatności odbywa się na zasadzie swobody umów (na co zgodę muszą wyrazić obie strony transakcji).

Zatem w sytuacji gdy zarówno Wnioskodawca jak i dostawcy zdecydują się w sposób dobrowolny na zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności – odnośnie płatności z tytułu nabycia przedmiotu leasingu – to w tej sytuacji istnieje możliwość regulowania faktur za pomocą tej metody.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny oraz okoliczności przedstawione w opisie wniosku należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma/będzie miał możliwość skorzystania z dobrowolnego zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w sytuacji, gdy:

Wnioskodawca dokonuje/będzie dokonywał zakupu od dostawcy towarów niewymienionych w załączniku nr 15 do ustawy lub transakcje te są/będą udokumentowane fakturą na kwotę nieprzekraczającą wartość, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury, w przypadku, gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru,

Wnioskodawca dokonuje/będzie dokonywał zakupu od dostawcy towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy, i transakcje te są/będą udokumentowane fakturą na kwotę przekraczają wartość, o której mowa w art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy, poprzez wskazanie w zleceniu przelewu całej kwoty podatku VAT wynikającej z faktury (a więc kwotę VAT wyższą niż podlegającą obowiązkowemu MPP z uwzględnieniem kwoty objętej potrąceniem), w przypadku gdy zapłata dokonywana przelewem bankowym obejmuje tylko część ceny sprzedaży towaru.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo informuje się, niniejsza interpretacja indywidualna nie rozstrzyga kwestii dotyczącej możliwości zastosowania wobec Spółki przepisów określających skutki zastosowania dobrowolnego MPP, tj. w szczególności:

wyłączenia zastosowania przepisów art. 112b ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 2a oraz art. 112c ustawy VAT, zgodnie z art. 108c ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem art. 108c ust. 2-4 ustawy VAT;

możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 15d ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;

braku ustalenia przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu płatności dokonanej na rachunek nieznajdujący się na wykazie podatników czynnych VAT (tzw. białej liście), zgodnie z art. 12 ust. 4j pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

bowiem kwestia ta wykracza poza zakres żądania interpretacji sformułowany w postawionych pytaniach.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin