2021.08.27 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.219.2021.2.PPK
z 27 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2021 r. (data wpływu 27 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej:

wydatków poniesionych na zakup grzewczego pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca (sporządzenie mapy projektowej, wykonanie przyłączy instalacyjnych), zakup zbiornika stalowego na gaz - jest prawidłowe,

kosztu napełnienia zbiornika stalowego gazem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek, uzupełniony, pismem złożonym w dniu 10 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca ma 73 lata, posiada orzeczeniu o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, wydane w dniu 27 czerwca 2016 r. przez … Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w … (…), przyznane na stałe, o symbolach 05-R (upośledzenie narządu ruchu, w tym m.in. wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu, układowe choroby tkanki łącznej, zapalenie stawów, choroby związane ze zwyrodnieniem stawów, nowotwory narządu ruchu czy amputacje oraz wiele innych schorzeń w obrębie narządu ruchu czy amputacje oraz wiele innych schorzeń w obrębie narządu ruchu) oraz symbol 11-I (schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego).

Obecny stan zdrowia Wnioskodawcy, w tym szczególnie problemy związane z narządami ruchu, wywołane zostały przez chorobę zawodową, jaką jest przebyta borelioza. Przez całe swoje życie Wnioskodawca był leśniczym. Zaawansowany wiek, pogłębia obecnie te problemy zdrowotne. Wnioskodawca jest po operacji implantacji protezy totalnej cementowej stawu kolanowego prawego, wykonanej w dniu 8 października 2017 r. W dniu 29 stycznia 2018 r. Wnioskodawcy wszczepiono pomosty aortalno-wieńcowe, a w dniu 5 lutego 2018 r., stały układ stymulacyjny serca. Obecnie, w związku z otrzymanym skierowaniem na wymianę stawu biodrowego prawego, Wnioskodawca czeka na konsultacje lekarską, która odbędzie się w dniu 19 sierpnia 2021 r. w … Centrum Rehabilitacji … w …, po której lekarz podejmie decyzję, co do zasadności tejże operacji, która w związku ze stanem zdrowia Wnioskodawcy, może okazać się niestety niemożliwa.

Wnioskodawca ma ogromne trudności ze schylaniem się, a także pokonywaniem stopni schodów, nie może też dźwigać ciężkich przedmiotów. Od dwóch miesięcy, przy chodzeniu musi wspomagać się kulami. Wnioskodawca ma trudności z samodzielnym ubieraniem się, w tym zwłaszcza z zakładaniem butów. Wraz z Wnioskodawcą mieszka jedynie żona, obarczona wieloma schorzeniami, w tym: nieruchomością stawu barkowego, dyskopatią kręgosłupa, padaczką i astmą.

Celem zapewnienia ciepła i/lub bieżącej, ciepłej wody, worek z ekogroszkiem należy załadować na taczkę, przewieźć kilka metrów do kotłowni, pokonać stopień schodów, a następnie podnieść na wysokość ok. 140 cm nad powierzchnię podłogi i załadować do pieca. Drugą możliwością zapewniającą palenie w piecu jest rozpakowanie worka na poziomie podłogi i załadowanie łopatą do pojemnika węglowego w piecu. Obecnie, ze względu na stan zdrowia jest to zarówno dla Wnioskodawcy, jak i dla Jego żony niewykonalne.

W chwili obecnej, przy załadowywaniu węgla do pieca, Wnioskodawca wraz z żoną są zmuszeni korzystać z pomocy niezamieszkujących wspólnie z nimi członków rodziny, którzy dojeżdżają często kilkadziesiąt kilometrów, aby pomóc w załadunku pieca, a jeżeli to niemożliwe, z uczynności sąsiadów.

Sytuacja ta zmusiła Wnioskodawcę do podjęcia decyzji o zmianie sposobu ogrzewania domu. Postanowił zakupić piec gazowy, regulowany jedynie za pomocą przycisku. Piec ten zapewni zarówno ogrzewanie, jak i bieżącą, ciepłą wodę. Tylko takie rozwiązanie, które ułatwi Wnioskodawcy wykonywanie codziennych czynności życiowych może zagwarantować Mu zapewnienie realizacji podstawowych potrzeb życiowych, jakimi są odpowiednia temperatura w mieszkaniu i możliwość korzystania z ciepłej wody. Obecnie, wykonawca instalacji gazowej związanej z grzewczym piecem gazowym na propan jest na etapie tworzenia mapy projektowej i odpowiednich przyłączy. Piec zostanie zakupiony w 2021 r. Wnioskodawca chciałby, aby stało się to jeszcze przed rozpoczęciem najbliższego sezonu grzewczego.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 9 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że zakup pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca, zakup zbiornika na gaz oraz jego uzupełnienie nie są i nie będą finansowane z żadnych źródeł zewnętrznych (zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych). Wydatkowane środki nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie. Dotyczy to zarówno poniesionych do tej pory wydatków, jak i tych, które dopiero zostaną poniesione (np. cykliczne uzupełnianie zbiornika gazem). Wnioskodawca finansuje wydatki z własnych środków.

Wydatki opisane we wniosku o interpretację indywidualną nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na podstawie art. 30c ustawy podatkowej, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały zwrócone w żadnej formie.

Dom jednorodzinny stanowi współwłasność Wnioskodawcy i Jego żony, został postawiony na ich wspólnym gruncie (akt notarialny z dnia 20 listopada 1990 r., Rep. A nr …, … Biuro Notarialne w …, Oddział w …, KW nr …).

Wydatek na napełnienie zbiornika na gaz Wnioskodawca chce uwzględnić jako wydatek na adaptację i wyposażenie budynku mieszkalnego, zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku wydatki będą udokumentowane, wystawionymi fakturami VAT, na imię i nazwisko Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zakup grzewczego pieca gazowego, zapewniającego ciepło w mieszkaniu oraz ciepłą, bieżącą wodę stanowi wydatek związany z ułatwieniem wykonywania Wnioskodawcy czynności życiowych, w związku z posiadanym przez Niego orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności związanym z narządami ruchu?
Czy kwota zakupu przez Wnioskodawcę grzewczego pieca gazowego podlega odliczeniu od podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych, w świetle art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Czy odliczeniu od podstawy wymiary podatku dochodowego podlega także poniesienie kosztu niezbędnych prac związanych z instalacją takiego pieca, czyli sporządzenie mapy projektowej i wykonanie, zgodnie z nią, przyłączy instalacyjnych oraz konieczność zakupu zbiornika stalowego na gaz propan o poj. 2 700 litrów?
Czy w ramach ulgi rehabilitacyjnej Wnioskodawca będzie mógł odliczać niezbędny do prawidłowego funkcjonowania ogrzewania gazowego koszt napełnienia zbiornika stalowego o poj. 2 700 litrów gazem (propanem) w 2021 r. oraz kolejnych latach?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesione w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną uznaje adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Jednocześnie, ust. 1 pkt 6 tego artykułu ww. ustawy określa, że wydatki na cele rehabilitacyjne pomniejszają podstawę wymiaru podatku dochodowego.

Opisane przez Wnioskodawcę problemy zdrowotne, wynikające ze schorzeń narządów ruchu, będących podstawą do uznania Wnioskodawcę za osobę niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym oraz opis czynności, które należy wykonać, aby zapewnić sobie właściwą temperaturę w mieszkaniu oraz bieżącą, ciepłą wodę (palenie w piecu C.O.) są w przekonaniu Wnioskodawcy przesłankami pozwalającymi na uznanie, że w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakup grzewczego pieca gazowego stanowi wydatek związany z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 2, kwota zakupu grzewczego pieca gazowego, służącego ułatwieniu wykonywania czynności życiowych osobie niepełnosprawnej w stopniu umiarkowanym i ze schorzeniem narządów ruchu, podlega odliczeniu i pomniejsza podstawę wymiaru podatku dochodowego, w myśl art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 3, instalacja pieca gazowego związana jest z kosztami jego podłączenia. Zatem, wszystkie wydatki ściśle związane z instalacją pieca są także wydatkami związanymi z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych osoby niepełnosprawnej w stopniu umiarkowanym ze schorzeniami narządu ruchu. Powinny, zatem pomniejszyć podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w myśl art. 26 ustawy podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 4, prawidłowe funkcjonowanie pieca gazowego wymaga uzupełniania pojemnika stalowego gazem (propanem). Bez tych czynności piec nie spełni swojej roli w ułatwianiu Wnioskodawcy czynności życia codziennego. Wnioskodawca wyraża stanowisko, że także te koszty powinny pomniejszać podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej, rozumianej jako wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych.

Ciepło w mieszkaniu oraz bieżąca, ciepła woda to, zdaniem Wnioskodawcy, jedne z podstawowych i codziennych potrzeb bytowych XXI wieku. Wnioskodawca oświadcza, że w analogicznej sprawie nie jest Mu znana żadna podatkowa interpretacja ogólna, niemniej jednak zapoznał się z interpretacjami indywidualnymi:

wydaną przez Izbę Skarbową w Gdańsku, w decyzji z dnia 16 lipca 2007 r., nr BI/4117-0040/07;

wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, z dnia 22 lipca 2009 r., nr IPPB4/415-328/09-4/PJ.

Zdaniem Wnioskodawcy, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 sierpnia 2021 r., podtrzymuje On wcześniej przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stanowisko, że zakup pieca grzewczego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją tego pieca, zakup zbiornika na gaz oraz jego napełnianie gazem, stanowią wydatki, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zw. z art. 26 ust. 1 pkt 6, co oznacza możliwość ich odliczenia od dochodu stanowiącego podstawę obliczenia podatku dochodowego dla osoby z orzeczoną niepełnosprawnością w stopniu umiarkowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej:

wydatków poniesionych na zakup grzewczego pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca (sporządzenie mapy projektowej, wykonanie przyłączy instalacyjnych), zakup zbiornika stalowego na gaz - jest prawidłowe,

kosztu napełnienia zbiornika stalowego gazem - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7b – 7g tego artykułu.

Przepis art. 26 ust. 7a ww. ustawy stanowi, że wydatkami, które uprawniają do skorzystania z przedmiotowej ulgi są wydatki poniesione na:

adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
przystosowanie pojazdów mechanicznych do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego,
zakup wydawnictw i materiałów (pomocy) szkoleniowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
odpłatność za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym,
odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo-leczniczych i pielęgnacyjno-opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne,
opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
utrzymanie psa asystującego, o którym mowa w ustawie o rehabilitacji zawodowej, w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 2 280 zł,
opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby uniemożliwiającej poruszanie się oraz usługi opiekuńcze świadczone dla osób niepełnosprawnych zaliczonych do I grupy inwalidztwa,
opłacenie tłumacza języka migowego,
kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej oraz dzieci osób niepełnosprawnych, które nie ukończyły 25 roku życia,
leki ‒ w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł, jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna stosować określone leki (stale lub czasowo),
odpłatny, konieczny przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne:
1. osoby niepełnosprawnej ‒ karetką transportu sanitarnego,
2. osoby niepełnosprawnej, zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, oraz dzieci niepełnosprawnych do lat 16 ‒ również innymi środkami transportu niż wymienione w lit. a),
używanie samochodu osobowego, stanowiącego własność (współwłasność) osoby niepełnosprawnej lub podatnika mającego na utrzymaniu osobę niepełnosprawną albo dziecko niepełnosprawne, które nie ukończyło 16 roku życia – w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2 280 zł,
odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego związane z pobytem:
1. na turnusie rehabilitacyjnym,
2. w zakładach, o których mowa w pkt 6,
3. na koloniach i obozach dla dzieci i młodzieży, o których mowa w pkt 11.

Na podstawie art. 26 ust. 7b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku, gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Stosownie do treści art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy, wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty ‒ w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

W myśl art. 26 ust. 7d ww. ustawy, warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

I grupy inwalidztwa – należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
2. znaczny stopień niepełnosprawności,
II grupy inwalidztwa ‒ należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
1. całkowitą niezdolność do pracy albo
2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Natomiast, w myśl art. 26 ust. 13a ww. ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca ma 73 lata, posiada orzeczeniu o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, wydane w dniu 27 czerwca 2016 r., przyznane na stałe, o symbolach 05-R (upośledzenie narządu ruchu, w tym m.in. wady wrodzone i rozwojowe narządu ruchu, układowe choroby tkanki łącznej, zapalenie stawów, choroby związane ze zwyrodnieniem stawów, nowotwory narządu ruchu czy amputacje oraz wiele innych schorzeń w obrębie narządu ruchu czy amputacje oraz wiele innych schorzeń w obrębie narządu ruchu) oraz symbol 11-I (schorzenia: endokrynologiczne, metaboliczne, zaburzenia enzymatyczne, choroby zakaźne i odzwierzęce, zeszpecenia, choroby układu krwiotwórczego).

Obecny stan zdrowia Wnioskodawcy, w tym szczególnie problemy związane z narządami ruchu, wywołane zostały przez chorobę zawodową, jaką jest przebyta borelioza. Przez całe swoje życie Wnioskodawca był leśniczym. Zaawansowany wiek, pogłębia obecnie te problemy zdrowotne. Wnioskodawca jest po operacji implantacji protezy totalnej cementowej stawu kolanowego prawego. Wnioskodawcy wszczepiono pomosty aortalno-wieńcowe, stały układ stymulacyjny serca. Obecnie, w związku z otrzymanym skierowaniem na wymianę stawu biodrowego prawego, Wnioskodawca czeka na konsultacje lekarską, po której lekarz podejmie decyzję, co do zasadności tejże operacji, która w związku ze stanem zdrowia Wnioskodawcy, może okazać się niestety niemożliwa.

Wnioskodawca wraz z żoną mieszkają w domu jednorodzinnym na wsi. Dom jest opalany piecem centralnego ogrzewania na węgiel (ekogroszek). Sprzedaż ekogroszku prowadzona jest w workach 20 kg lub 25 kg, i dostarczana na podwórko domu. Piec obsługuje zarówno centralne ogrzewanie, jak i zapewnia Wnioskodawcy i Jego żonie bieżącą, ciepłą wodę w mieszkaniu, co oznacza konieczność palenia w piecu także w sezonie poza grzewczym. W chwili obecnej, przy załadowywaniu węgla do pieca, Wnioskodawca wraz z żoną są zmuszeni korzystać z pomocy niezamieszkujących wspólnie z nimi członków rodziny, którzy dojeżdżają często kilkadziesiąt kilometrów, aby pomóc w załadunku pieca, a jeżeli to niemożliwe, z uczynności sąsiadów.

Wnioskodawca wskazał, że zakup pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca, zakup zbiornika na gaz oraz jego uzupełnienie nie są i nie będą finansowane z żadnych źródeł zewnętrznych (zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych). Wydatkowane środki nie zostały zwrócone w jakiejkolwiek formie. Dotyczy to zarówno poniesionych do tej pory wydatków, jak i tych, które dopiero zostaną poniesione (np. cykliczne uzupełnianie zbiornika gazem). Wnioskodawca finansuje wydatki z własnych środków. Wydatki opisane we wniosku o interpretację indywidualną nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na podstawie art. 30c ustawy podatkowej, nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, nie zostały zwrócone w żadnej formie. Dom jednorodzinny stanowi współwłasność Wnioskodawcy i Jego żony, został postawiony na ich wspólnym gruncie.

Wnioskodawca uzyskuje dochody pozwalające na skorzystanie z ulgi. Wnioskodawca otrzymuje z ZUS-u rentę z tytułu choroby zawodowej (100%) oraz emeryturę (50%), świadczenia te są przyznane bezterminowo i opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych (skala podatkowa). Wszystkie wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku wydatki będą udokumentowane, wystawionymi fakturami VAT, na imię i nazwisko Wnioskodawcy.

Rozpatrując, czy wydatki poniesione na zakup grzewczego pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca (sporządzenie mapy projektowej, wykonanie przyłączy instalacyjnych), zakup zbiornika stalowego na gaz oraz koszty napełniania zbiornika stalowego gazem, mieszczą się w pojęciu wydatków na adaptację i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, uprawniających do skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej, o której mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić znaczenie użytych w przepisie pojęć „adaptacja” i „wyposażenie”.

Zgodnie z językowym znaczeniem, termin „adaptacja” to „przystosowanie do innego użytku, przerobienie dla nadania innego charakteru, np. w budownictwie przeróbka budynku” (Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1994). Natomiast „wyposażenie” to urządzenia potrzebne do prawidłowego funkcjonowania czegoś.

Adaptacją mieszkania lub budynku mieszkalnego jest zatem przeróbką, mająca mu nadać inny charakter, przystosować do innego użytku, natomiast wyposażenie mieszkania oraz budynku mieszkalnego – to przydanie jemu rzeczowych elementów zwiększających jego walory użytkowe. Zatem, adaptacja i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego musi ułatwiać osobie niepełnosprawnej egzystowanie w tym lokalu (budynku), biorąc pod uwagę rodzaj niepełnosprawności. Stąd też w przypadku każdego niepełnosprawnego, wydatki na adaptację i wyposażenie lokalu (budynku) mieszkalnego mogą być inne, gdyż powinny odzwierciedlać potrzeby wynikające z niepełnosprawności.

Dokonując wykładni zawartego w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pojęcia adaptacji i wyposażenia mieszkań oraz budynków mieszkalnych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności wskazać należy, że w doktrynie zwraca się uwagę, że przez adaptację i wyposażenie, o których mowa w powyższym przepisie, należy rozumieć takie przystosowanie mieszkania (budynku), które umożliwia lub ułatwia życie w nim osobie niepełnosprawnej. Należy zwrócić uwagę, że pojęcie „adaptacja” rozumieć należy jako „przystosowanie”, które jednak niekoniecznie oznaczać musi „ulepszenie”, czy „przekształcenie” zaistniałego stanu rzeczy – w tym przypadku warunków mieszkaniowych dla potrzeb osoby niepełnosprawnej (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 czerwca 2011 r., sygn. akt I SA/Wr 667/11).

W podobnej sprawie wypowiedział się również NSA w Szczecinie w wyroku z dnia 10 kwietnia 1997 r., sygn. akt SA/Sz 696/96, w którym stwierdził, że „dokonanie adaptacji mieszkania do innych potrzeb i jego wyposażenie w nowe elementy rzeczowe ma – dla uznania wydatków poniesionych na nie za wydatki na cele rehabilitacyjne – znaczenie tylko o tyle, o ile u podstaw takiej adaptacji lub wyposażenia leżą potrzeby wynikające z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu. Za trafny uznać należy pogląd wyrażony w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, że wydatek związany z zastąpieniem ogrzewania piecowego ogrzewaniem centralnym gazowym jest wydatkiem poniesionym na modernizację mieszkania, czyli na jego unowocześnienie, przy czym między pojęciem modernizacji a pojęciem adaptacji lub wyposażenia mieszkania nie można stawiać znaku równości. Nie oznacza to jednak wcale, że unowocześnienie (modernizacja) mieszkania np. przez zmianę systemu ogrzewania nie może być równoznaczne z przystosowaniem (adaptacją) tego mieszkania lub jego wyposażeniem w konstrukcje czy też urządzenia podyktowane potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności. Coś, co dla podatnika pełnosprawnego stanowi tylko unowocześnienie jego mieszkania, dla podatnika niepełnosprawnego może stanowić przystosowanie tego mieszkania lub jego wyposażenie podyktowane jego potrzebami jako osoby niepełnosprawnej. O tym zatem, czy wyposażenie lokalu mieszkalnego w określone urządzenia (np. w ogrzewanie elektryczne lub gazowe zamiast dotychczasowego tradycyjnego ogrzewania węglowego) stanowi tylko jego modernizację, czy też jest podyktowane celami rehabilitacyjnymi, decydują potrzeby podatnika (lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu) wynikające z jego niepełnosprawności. Ocena zatem, czy dany wydatek „mieszkaniowy” jest podyktowany tylko potrzebą remontu mieszkania (zachowania jego dotychczasowej substancji) lub jego modernizacją (unowocześnieniem) czy też potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności podatnika lub osoby pozostającej na jego utrzymaniu i zmierza do zaspokojenia tych potrzeb, powinna się dokonać nie tylko przez ocenę charakteru zmian dokonanych w szeroko rozumianej substancji mieszkaniowej, ale przede wszystkim przez pryzmat potrzeb, którymi zmiany te zostały podyktowane”. Analogiczny pogląd wyraził również WSA w Łodzi w wyroku z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt I SA/Łd 547/11.

Jednocześnie należy wskazać, że wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań (budynków mieszkalnych), w przeciwieństwie do wydatków z tytułu zakupu sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych, nie muszą mieć indywidualnego charakteru.

Pogląd ten potwierdził m.in. WSA w Łodzi w wyroku z dnia 17 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Łd 1541/11, stwierdzając, że nie można zgodzić się z tą częścią dokonanej przez organ wykładni art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wedle której wydatki na adaptację i wyposażenie mieszkań muszą mieć, tak samo jak sprzęt rehabilitacyjny, indywidualny charakter. Z gramatycznego brzmienia pierwszego unormowania wynika bowiem, że wymóg „indywidualnego przeznaczenia” w ogóle nie dotyczy wydatków na adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych. Jedynym warunkiem zastosowania tego odliczenia, stosownie do treści art. 26 ust. 7a pkt 1 ww. ustawy, jest to, by adaptacja (wyposażenie) mieszkania (budynku) odpowiadała potrzebom wynikającym z niepełnosprawności. Uwzględniając regulację zawartą w art. 26 ust. 1 pkt 6 powołanej ustawy należy tego rodzaju wydatkom stawiać nadto warunek by służyły rehabilitacji osoby niepełnosprawnej lub ułatwiały jej wykonywanie czynności życiowych. Są to jedyne ustawowe wymogi stawiane wspomnianym wydatkom.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup grzewczego pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca (sporządzenie mapy projektowej, wykonanie przyłączy instalacyjnych), zakup zbiornika stalowego na gaz, stanowią wydatki na adaptację i wyposażenia mieszkań lub budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy, uprawniające do skorzystania przez Niego z ulgi rehabilitacyjnej, o której mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe wydatki mogą zostać odliczone przez Wnioskodawcę od dochodu w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym zostały one poniesione.

Odnosząc się natomiast do możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę z ww. ulgi rehabilitacyjnej w zakresie odliczenia wydatków poniesionych na napełnianie zbiornika stalowego gazem stwierdzić należy, że katalog wydatków zawarty w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.

Podkreślić należy, że wydatek poniesiony na koszt napełnienia zbiornika stalowego gazem nie stanowi wydatku na przystosowanie budynku mieszkalnego, odpowiadający potrzebom wynikającym z niepełnosprawności Wnioskodawcy, bowiem stanowi wydatek o charakterze eksploatacyjnym.

Istotnym warunkiem odliczenia wydatków jest to, aby zakupione przedmioty były ściśle związane z rehabilitacją. Ma to miejsce wtedy, gdy pomiędzy rodzajem nabytego przedmiotu, a rodzajem niepełnosprawności istnieje ścisły związek oraz przedmiot ten jest wykorzystywany w rehabilitacji lub ułatwia osobie niepełnosprawnej wykonywanie czynności życiowych. Powyższa przesłanka sprawia, że wydatek poniesiony przez Wnioskodawcę na usługę napełniania zbiornika stalowego gazem nie będzie podlegał odliczeniu.

W związku z powyższym, ww. wydatek poniesiony na koszt napełnienia zbiornika stalowego gazem, nie stanowi wydatku uprawniającego do skorzystania przez Wnioskodawcę z ulgi rehabilitacyjnej, o której mowa w art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatku poniesionego na cele rehabilitacyjne związanego z przystosowaniem budynku mieszkalnego, do potrzeb wynikających z niepełnosprawności Wnioskodawcy.

Zatem, powyższy wydatek, nie może zostać odliczony przez Wnioskodawcę od dochodu w zeznaniu podatkowym w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup grzewczego pieca gazowego, koszty niezbędnych prac związanych z instalacją pieca (sporządzenie mapy projektowej, wykonanie przyłączy instalacyjnych), zakup zbiornika stalowego na gaz, należało uznać za prawidłowe. Natomiast, stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej możliwości odliczenia w ramach ulgi rehabilitacyjnej kosztu napełnienia zbiornika stalowego gazem, należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu.

Dodatkowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny i zdarzenie przyszłe będzie się różniło od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin