Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.265.2021.3.MAZ
z 30 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 maja 2021 r. (data wpływu – 18 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 22 lipca 2021 r. (data wpływu – 23 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie:

• uznania, że przejęcie potencjału do generowania zysku, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, opodatkowane podatkiem od towarów i usług (we wniosku część pytania nr 5) – jest prawidłowe;
• prawa Zainteresowanego do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku (we wniosku pytanie nr 6) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie: uznania, że przejęcie potencjału do generowania zysku, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług; prawa Zainteresowanego do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 22 lipca 2021 r. (data wpływu – 23 lipca 2021 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie Organu z 12 lipca 2021 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.228.2021.2.ANK; 0111-KDIB3-3.4012.265.2021.3.MAZ.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  
AB S.A., ul. …; NIP: … (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”),

• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
CD Sp. z o.o., ul. …; NIP: …;
(dalej jako: „Zainteresowany”; oba podmioty łącznie dalej jako: „Wnioskodawcy” lub „Zainteresowani”).

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę i zarząd w Polsce oraz podlega w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy) w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy o CIT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest instalowanie maszyn przemysłowych, sprzętu i wyposażenia (PKD 33.20.Z). Przedmiotem pozostałej działalności Spółki jest m.in. handel energią elektryczną (35.14.Z).

Spółka jest podmiotem nadrzędnym w stosunku do innych podmiotów, w tym w stosunku do spółki CD, w której posiada 100% udziałów.

Wnioskodawca od kilku lat prowadzi działalność polegającą na zawieraniu transakcji kupna i sprzedaży energii i gazu na rynkach hurtowych (giełdy towarowe). Spółka spełnia warunki formalne prowadzenia wskazanej powyżej działalności, tj. posiada dwie koncesje: na handel energią i handel gazem. Koncesja na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu energią elektryczną została wydana przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki dnia … 2016 r. Koncesja na obrót paliwami gazowymi została udzielona Spółce przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki decyzją z dnia … 2017 roku.

Część działalności dotycząca obrotu energią nie została w sposób formalny i faktyczny wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Spółki. W szczególności nie jest ona prowadzona w ramach jakiejkolwiek jednostki wewnętrznej (departamentu, działu, oddziału itp.). Nie istnieją dokumenty, które wprowadzałyby tego rodzaju wewnętrzny podział struktury Spółki. Dodatkowo w majątku Spółki nie zostały wydzielone środki trwałe, powierzchnie, wyposażenie, czy inne aktywa do prowadzenia działalności związanej z obrotem energią. Sposób księgowania kosztów i przychodów pozwala na zidentyfikowanie przychodów z obrotu energią elektryczną oraz kosztów bezpośrednio związanych z tymi przychodami. Są one bowiem księgowane na odrębnych kontach księgowych. Koszty pośrednie ponoszone przez Spółkę są natomiast przypisywane do tej części działalności jedynie w części (za pomocą klucza alokacji). Co do pozostałej części kosztów pośrednich taka alokacja nie jest prowadzona.

Do załatwiania spraw związanych z obrotem energią elektryczną skierowani zostali, w ramach swoich obowiązków, pracownicy Spółki (na podstawie polecenia służbowego w formie ustnej, tj. nie nastąpiło formalne oddelegowanie do wypełniania obowiązków dotyczących obrotu energią w formie wskazania zakresu obowiązków w umowie o pracę lub aneksie do niej). Osoby te mają również inne obowiązki, związane z zasadniczą częścią działalności Spółki.

Wnioskodawca postanowił przenieść w sposób płynny część działalności polegającą na obrocie energią elektryczną (dotyczącego transakcji zakupu i sprzedaży energii na rynkach hurtowych) do spółki celowej – Zainteresowanego, wpisanego do Krajowego Rejestru Sądowego dnia … 2018 roku.

W tym celu w dniu … 2019 roku Zainteresowany złożył wniosek o wydanie koncesji na obrót energią elektryczną. W piśmie przewodnim do wniosku wskazano, że przedmiotowy wniosek o wydanie koncesji wynika z podjętej decyzji biznesowej Wnioskodawcy, zakładającej przeniesienie całej działalności związanej z obrotem energią elektryczną ze Spółki do Zainteresowanego. Ponadto wskazano, iż działalność związana z energią elektryczną zostanie przeniesiona w sposób umożliwiający jej kontynuowanie przez Wnioskodawcę aż do momentu całkowitego przeniesienia działalności. Na dzień złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego Zainteresowany nie uzyskał koncesji na prowadzenie działalności w zakresie obrotu energią elektryczną.

Zgodnie z podjętą przez zarząd Wnioskodawcy decyzją biznesową, po uzyskaniu koncesji Zainteresowany zamierza zawrzeć umowy z usługodawcami w tym: spółkami obrotu, domami maklerskimi i rozpocząć zawieranie transakcji zakupu/sprzedaży energii elektrycznej na rynku hurtowym za pośrednictwem tych samych osób (zatrudnionych u Wnioskodawcy na podstawie umów o pracę lub współpracujących na podstawie umów cywilno-prawnych) umocowanych do tej pory u Wnioskodawcy do zawierania transakcji kupna i sprzedaży energii elektrycznej na rynku hurtowym.

Jednocześnie Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową działalność związaną z obrotem energią elektryczną na podstawie zawartych umów i tym samym przeprowadzał transakcje kupna i sprzedaży energii aż do wygaśnięcia koncesji z dniem 31 grudnia 2030 roku.

Spółka na dzień dzisiejszy nie planuje przenoszenia części działalności dotyczącej handlu paliwami gazowymi do innych podmiotów. W zakresie prowadzonej działalności związanej z obrotem paliwami gazowymi, Wnioskodawca będzie kontynuował współpracę z tymi samymi podmiotami wskazanymi powyżej co dotychczas.

Po uzyskaniu koncesji przez Zainteresowanego, zarówno Zainteresowany, jak i Wnioskodawca będą współpracować z tymi samymi podmiotami, ale na podstawie odrębnych umów. Działalność związana z handlem energią elektryczną będzie przenoszona w sposób stopniowy. Po uzyskaniu koncesji przez Zainteresowanego, Zainteresowany będzie zawierał nowe umowy handlowe z usługodawcami będącymi obecnymi kontrahentami Spółki. Następnie Zainteresowany będzie mógł już samodzielnie rozszerzać krąg dostawców usług.

Wnioskodawca będzie wspierał Zainteresowanego w następujących obszarach:

1. podejmowanie decyzji biznesowych Zainteresowanego oraz umożliwienie Zainteresowa-nemu zawarcia nowych umów handlowych z obecnymi kontrahentami Spółki oraz nowymi kontrahentami,
2. przekaże informacje o kontaktach handlowych do swoich kontrahentów,
3. udzieli wsparcia Zainteresowanemu w zawieraniu nowych kontraktów,
4. Zainteresowany wykorzysta pozycję rynkową Spółki w negocjacjach handlowych,
5. będzie wspierać Zainteresowanego w zakresie złożenia odpowiednich zabezpieczeń umożliwiających realizację transakcji kupna/sprzedaży energii elektrycznej na poziomie zaplanowanych obrotów.
   
   

Wnioskodawca planuje sukcesywnie wygaszać swoją działalność w zakresie handlu energią. Wygaszanie działalności będzie polegać na:

1. zmniejszeniu ilości zawieranych transakcji kupna i sprzedaży energii elektrycznej w ramach zawartych kontraktów przez Wnioskodawcę, aż do całkowitego zaprzestania zawierania tychże transakcji (mogą pojawić się nowe zlecenia kupna – sprzedaży tzw. zamykające; kontynuowane będą transakcje zawarte dotychczas; Spółka może również, w okresie ważności koncesji, kupować na własne potrzeby po zaprzestaniu działalności związanej z obrotem energią);
2. ostatecznym rozwiązaniu części umów z podmiotami w obszarze handlu energią.
   
   

Po uzyskaniu przez Zainteresowanego koncesji na handel energią elektryczną, Zainteresowany rozpocznie zawieranie kontraktów dotyczących kupna/sprzedaży energii elektrycznej i stopniowo nastąpi przejęcie przez Zainteresowanego funkcji oraz ryzyka związanych z przedmiotową działalnością. Po upływie kilku lat Wnioskodawca całkowicie zaprzestanie wspierania działalności swojego podmiotu zależnego, a tym samym Zainteresowany przejmie w całości funkcje i ryzyka w przedmiotowym zakresie.

Na dzień dzisiejszy Zainteresowany nie pełni żadnych funkcji ani nie ponosi ryzyka w powyższym zakresie ze względu na fakt, że obrót energią elektryczną jest działalnością regulowaną i do dnia dzisiejszego nie uzyskano stosownych zezwoleń. Po uzyskaniu koncesji i przejęciu części działalności przez Zainteresowanego zwiększą się przychody i generowane przez Zainteresowanego zyski. Jednocześnie, ze względu na wygaszanie ww. linii biznesowej w Spółce, przychody i związane z nimi zyski/straty ulegną zmniejszeniu.

W związku z rezygnacją przez Spółkę z części działalności na rzecz Zainteresowanego (przeniesienie potencjału go generowania zysku), Wnioskodawca utraci potencjalne zyski, które były generowane przez ww. działalność dotychczas. Część pracowników/współpracowników Spółki rozpocznie pracę/współpracę na rzecz Zainteresowanego (zajmujących się do tej pory u Wnioskodawcy zawieraniem transakcji kupna i sprzedaży energii elektrycznej na rynku hurtowym).

Mając powyższe na uwadze oraz fakt, że wszelkie opisane powyżej działania odbędą się w ramach tej samej grupy kapitałowej, pomiędzy podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, dokonano wstępnych analiz finansowych i zbadano potencjalną zmianę wskaźnika EBIT w kolejnych latach.

Po dokonaniu analizy prognoz finansowych Wnioskodawca zakłada, że zostanie spełniona definicja restrukturyzacji, w rozumieniu przepisów o cenach transferowych [rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. poz. 2491, z późn. zm.)]. W związku z powyższym strony określą zasady wypłaty przez Zainteresowanego na rzecz Spółki wynagrodzenia, tzw. opłaty rekompensacyjnej (exit fee) za pozyskanie potencjału do generowania zysków, w związku z przejęciem funkcji i ryzyka pełnionych dotychczas przez Wnioskodawcę.

Wypłata wynagrodzenia będzie dokonana po podjęciu działalności regulowanej przez Zainteresowanego. Wartość wynagrodzenia zostanie określona pomiędzy stronami po przeprowadzeniu przez niezależny podmiot zewnętrzny analizy przekazywanego potencjału do generowania zysków, zgodnie z przepisami o cenach transferowych. Wnioskodawca przewiduje zawarcie z Zainteresowanym umowy bądź porozumienia w zakresie odpłatnego przeniesienia potencjału do generowania zysku, a w szczególności określenia sposobu uregulowania wynagrodzenia exit fee. Wynagrodzenie zostanie udokumentowane odpowiednio wystawioną przez Spółkę na rzecz Zainteresowanego fakturą VAT. Zarówno Spółka, jak i Zainteresowany, są czynnymi podatnikami VAT w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku z 22 lipca 2021 r. Wnioskodawca podał, że przedmiot świadczenia (przejęcie potencjału generowania zysku), z którego Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną (exit fee), będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, a nie zwolnionych od podatku. Warunek ten zostanie spełniony, bowiem przejęcie potencjału generowania zysku związane jest z działalnością opodatkowaną VAT Zainteresowanego oraz ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej VAT przez Zainteresowanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przejęcie potencjału do generowania zysku, rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną (exit fee), będzie stanowić odpłatne świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług (opodatkowane według stawki 23%)? – pytanie nr 5 we wniosku;
   
   
2. Czy Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z wystawionej przez Spółkę faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną (exit fee) z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku, rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków? – pytanie nr 6 we wniosku.
   
   

Zdaniem Wnioskodawców:

1. przejęcie potencjału do generowania zysku, rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną (exit fee), będzie stanowić odpłatne świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług (opodatkowane według stawki 23%).
2. Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z wystawionej przez Spółkę faktury, dokumentującej opłatę rekompensacyjną (exit fee) z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku, rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków.
   
   

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego (pytania nr 5 we wniosku)

Wątpliwości Spółki dotyczą oceny, czy przejęcie potencjału do generowania zysku, rozumianego jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną (exit fee), stanowi usługę w rozumieniu przepisów o VAT opodatkowaną według stawki 23%.

Katalog czynności, które podlegają opodatkowaniu VAT, zawarty został w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zgodnie z nim, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie dostawy towarów zostało zdefiniowane w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

• przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
• wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
• wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
• wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
• ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
• oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
• zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
  
  

Przez towary należy rozumieć natomiast rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii – art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Przepisy ustawy o VAT definiują również pojęcie usług. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy w tym również m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.

Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Oznacza to, że ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT mamy do czynienia w sytuacji, w której dana czynność/zachowanie/zdarzenie posiada następujące cechy:

• stanowi świadczenie dające się wyodrębnić spośród innych czynności dokonywanych przez dany podmiot;
• świadczenie to może mieć charakter czynny lub bierny, tj. może polegać zarówno na podejmowaniu danych czynności/działań, jak również na powstrzymywaniu/zaniechaniu tych czynności/działań czy też ich tolerowaniu.
  
  

Przy określeniu, czy miała miejsce czynność podlegająca opodatkowaniu, istotne jest zatem określenie, czy wykonywano świadczenie, i czy wynagrodzenie z tytułu wykonywania tego świadczenia miało być wypłacone. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  

Należy przy tym podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało – jako usługa – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak przykładowo w wyroku z dnia 8 marca 1988 r., w sprawie C-102/86 Appleand Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.

Na uwagę zasługuje także orzeczenie z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.

Zostało to potwierdzone w wyroku z dnia 11 marca 2020 r. w sprawie C-94/19 San Domenico Vetraria SpA przeciwko Agenzia delle Entrate: „Z orzecznictwa Trybunału wynika, że bezpośredni związek istnieje wówczas, dwa świadczenia są od siebie wzajemnie zależne (zob. podobnie wyroki: z dnia 3 marca 1994 r., Tolsma, C-16/93, EU:C:1994:80, pkt 13-20; z dnia 16 października 1997 r., Fillibeck, C-258/95, EU:C:1997:491, pkt 15-17), a mianowicie jedno jest dokonywane tylko pod warunkiem dokonania drugiego i odwrotnie (zob. podobnie wyroki: z dnia 23 listopada 1988 r., Naturally Yours Cosmetics, 230/87, EU:C:1988:508, pkt 14; z dnia 2 czerwca 1994 r., Empire Stores, C-33/93, EU:C:1994:225, pkt 16)”.

Z przywołanej powyżej regulacji art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Należy jednak zaznaczyć, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym, aby powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji mogło zostać uznane za usługę w rozumieniu ustawy, zobowiązanie to winno być odpłatne, wynikać ze stosunku zobowiązaniowego, jak również musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Zainteresowany przejmie od Spółki potencjał do generowania zysku, rozumiany jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazanie związanego z nią potencjału do generowania zysków. Biorąc jednak pod uwagę regulacje w zakresie cen transferowych strony planują określić dodatkowe wynagrodzenie za przejęcie tych funkcji w formie tzw. exit fee.

Ponadto celem wypłaty wynagrodzenia w postaci tzw. exit fee jest zrekompensowanie (lecz niekoniecznie w znaczeniu „odszkodowawczym”) negatywnych skutków występujących w związku z przeniesieniem pomiędzy podmiotami powiązanymi istotnych ekonomicznie funkcji. Wynagrodzenie exit fee stanowi swoistą rekompensatę za transfer funkcji oraz zaniechanie działań przez Spółkę w wykonywaniu funkcji handlowej i w następstwie tego, utratę źródła przychodów, a jednocześnie stanowi element oceny rynkowości transakcji, gdyż racjonalnie działający podmiot gospodarczy nie powstrzymałby się od wykonywania dochodowej działalności na rzecz innego podmiotu bez wynagrodzenia.

Tym samym, w ocenie Spółki spełnione będą wszystkie warunki do uznania czynności wykonywanej przez Spółkę za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto będzie istnieć bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, gdyż kwota exit fee, w zamian za możliwość generowania zysków przez Zainteresowanego, stanowić będzie wynagrodzenie za tę usługę (tj. usługę zaniechania działań przez Spółkę w wykonywaniu funkcji handlowej) i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Istotne jest również ustalenie stawki podatkowej. Towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23% (art. 146a pkt 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT), z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy o VAT).

Dodatkowo w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Jednakże żaden przepis odnoszący się do stawki obniżonej bądź zastosowania zwolnienia od podatku nie zawiera preferencji podatkowej dla przedstawionej we wniosku usługi, świadczonej przez Spółkę. Zatem usługa związana z przejęciem potencjału do generowania zysku, za którą Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną (exit fee), będzie opodatkowana stawką podatku w wysokości 23%.

Takie rozumienie przepisów potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w nastę-pujących interpretacjach indywidualnych:

• z dnia 18 października 2018 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.431.2018.1.TKU, oraz
• z dnia 9 listopada 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-1.4012.450.2018.2.MC.
  
  

W konsekwencji, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że przejęcie potencjału do generowania zysku, rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną (exit fee), stanowi usługę w rozumieniu przepisów o VAT opodatkowaną według stawki 23%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania drugiego (pytania nr 6 we wniosku)

Wątpliwości Spółki dotyczą również prawa Zainteresowanego do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z wystawionej przez Spółkę faktury, dokumentującej opłatę rekompensacyjną (exit fee) z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku.

Kwestię odliczenia podatku reguluje przepis art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniami, które nie mają znaczenia w rozpatrywanej sprawie.

Natomiast, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział sytuacje, których wystąpienie wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sytuacje takie zostały wskazane w art. 88 ustawy o VAT. Jednym z ograniczeń do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest ograniczenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. W myśl ww. przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z cytowanych powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. W świetle przedstawionego opisu sprawy, Zainteresowanemu, który jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT – przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej exit fee, wystawionej przez Spółkę.

Takie rozumienie przepisów potwierdził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 18 października 2018 r., sygn. 0112-KDIL4.4012.431.2018.1.TKU.

Podsumowując, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z wystawionej przez Spółkę faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną (exit fee) z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku, rozumianego jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawców, w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, jest w zakresie:

• uznania, że przejęcie potencjału do generowania zysku, za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, opodatkowane podatkiem od towarów i usług (we wniosku część pytania nr 5) – prawidłowe;
• prawa Zainteresowanego do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku (we wniosku pytanie nr 6) – prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685, ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozu-mieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy art. 6 ustawy, z zakresu opodatkowania wyłączono pewne określone czynności. Do czynności tych, wymienionych w pkt 1 powołanego przepisu, należą transakcje zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów”, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu) itp.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawcy są czynnymi podatnikami VAT. Spółka prowadzi m.in. działalność polegającą na zawieraniu transakcji kupna i sprzedaży energii i gazu na rynkach hurtowych (posiada stosowne koncesje). Część działalności dotycząca obrotu energią nie została w sposób formalny i faktyczny wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Spółki (nie jest prowadzona w ramach jakiejkolwiek jednostki wewnętrznej). W majątku Spółki nie zostały wydzielone środki trwałe, powierzchnie, wyposażenie, czy inne aktywa do prowadzenia działalności związanej z obrotem energią. Sposób księgowania kosztów i przychodów pozwala na zidentyfikowanie przychodów z obrotu energią elektryczną oraz kosztów bezpośrednio związanych z tymi przychodami. Natomiast jedynie część kosztów pośrednich jest przypisywana za pomocą klucza alokacji. Wnioskodawca postanowił przenieść w sposób płynny część działalności, polegającą na obrocie energią elektryczną (dotyczącą transakcji zakupu i sprzedaży energii na rynkach hurtowych), do spółki celowej – Zainteresowanego. Zainteresowany złożył wniosek o wydanie koncesji na obrót energią elektryczną. Po uzyskaniu koncesji przez Zainteresowanego, zarówno Zainteresowany, jak i Wnioskodawca będą współpracować z tymi samymi podmiotami, ale na podstawie odrębnych umów. Wnioskodawca będzie wspierał Zainteresowanego w zakresie: podejmowania decyzji biznesowych przez Zainteresowanego oraz umożliwienia Zainteresowanemu zawarcia nowych umów handlowych z obecnymi kontrahentami Spółki oraz nowymi kontrahentami; przekazania informacji o swoich kontaktach handlowych; korzystania przez Zainteresowanego z pozycji rynkowej Spółki w negocjacjach handlowych; wsparcia Zainteresowanego w zakresie złożenia odpowiednich zabezpieczeń umożliwiających realizację transakcji kupna/sprzedaży energii elektrycznej. Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową działalność związaną z obrotem energią elektryczną na podstawie zawartych umów do wygaśnięcia koncesji z końcem 2030 roku. Wnioskodawca planuje sukcesywnie wygaszać swoją działalność w zakresie handlu energią. Po uzyskaniu przez Zainteresowanego koncesji na handel energią elektryczną, Zainteresowany rozpocznie zawieranie kontraktów dotyczących kupna/sprzedaży energii elektrycznej i stopniowo nastąpi przejęcie przez Zainteresowanego funkcji oraz ryzyka związanych z przedmiotową działalnością. Po upływie kilku lat Wnioskodawca całkowicie zaprzestanie wspierania działalności swojego podmiotu zależnego, a tym samym Zainteresowany przejmie w całości funkcje i ryzyka w przedmiotowym zakresie. W związku z rezygnacją przez Spółkę z części działalności na rzecz Zainteresowanego (przeniesienie potencjału do generowania zysku), Wnioskodawca utraci potencjalne zyski, które były dotychczas generowane przez ww. działalność. Część pracowników/współpracowników Spółki rozpocznie pracę/współpracę na rzecz Zainteresowanego (osoby zajmujące się do tej pory u Wnioskodawcy zawieraniem transakcji kupna i sprzedaży energii elektrycznej na rynku hurtowym). Strony określą zasady wypłaty przez Zainteresowanego na rzecz Spółki wynagrodzenia, tzw. opłaty rekompensacyjnej (exit fee) za pozyskanie potencjału do generowania zysków, w związku z przejęciem funkcji i ryzyka pełnionych dotychczas przez Wnioskodawcę. Wypłata wynagrodzenia będzie dokonana po podjęciu działalności regulowanej przez Zainteresowanego. Wynagrodzenie zostanie udokumentowane odpowiednio wystawioną przez Spółkę fakturą VAT. Przedmiot świadczenia (przejęcie potencjału do generowania zysku), za który Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną, będzie wykorzystywany przez Zainteresowanego do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych, a nie zwolnionych od podatku. Przejęcie potencjału do generowania zysku związane jest z działalnością opodatkowaną VAT Zainteresowanego oraz ma na celu zwiększenie sprzedaży opodatkowanej VAT przez Zainteresowanego.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii:

• uznania, że przejęcie potencjału do generowania zysku (rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazanie związanego z nią potencjału do generowania zysków), za które Spółka otrzyma opłatę rekompensacyjną, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, opodatkowane podatkiem od towarów i usług;
• prawa Zainteresowanego do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku.
  
  

Wobec powyższego, w pierwszej kolejności niezbędne jest określenie z jaką czynnością – na gruncie przepisów ustawy o VAT – jest związane przejęcie potencjału do generowania zysku, rozumiane jako powstrzymanie się od wykonywania określonego rodzaju działalności i przekazanie związanego z nią potencjału do generowania zysków. Nie będzie to z pewnością dostawa towarów zdefiniowana w art. 7 ustawy.

Natomiast jak wynika z regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu, w tym m.in. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, jak również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności. Należy jednocześnie zauważyć, że z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, czyli w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem musi istnieć bezpośredni związek. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem pod pojęciem odpłatności za świadczenie usług rozumieć należy prawo podmiotu świadczącego usługę do żądania od odbiorcy usługi zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia, odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść.

Przedstawione okoliczności sprawy wskazują, że Zainteresowany stopniowo przejmie od Spółki działalność polegającą na handlu energią elektryczną. Przy tym Wnioskodawca będzie: wspierał Zainteresowanego w podejmowaniu decyzji biznesowych i zawieraniu nowych kontraktów, a także w zakresie złożenia odpowiednich zabezpieczeń transakcji; umożliwiał zawarcie umów handlowych z kontrahentami Spółki i wykorzystanie pozycji rynkowej Spółki; przekaże informacje o kontaktach handlowych.

Wnioskodawca wskazał w opisie zdarzenia przyszłego, że wraz z Zainteresowanym określą zasady wypłaty przez Zainteresowanego na rzecz Spółki wynagrodzenia (opłaty rekompensacyjnej) za pozyskanie potencjału do generowania zysków, w związku z przejęciem funkcji i ryzyka pełnionych przez Wnioskodawcę. Te funkcje i ryzyko będą przejmowane przez Zainteresowanego stopniowo po uzyskaniu koncesji na handel energią elektryczną. Natomiast Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową działalność w zakresie handlu energią elektryczną, w oparciu o zawarte umowy, do końca 2030 r., tj. do terminu wygaśnięcia koncesji. Opłata rekompensacyjna jest wynikiem rezygnacji przez Spółkę z części działalności na rzecz Zainteresowanego, co spowoduje, że Wnioskodawca utraci potencjalne zyski, które były dotychczas generowane. Czynność ta została określona we wniosku jako przeniesienie/ przejęcie potencjału do generowania zysku.

Przedstawiony opis zdarzenia przyszłego wskazuje zatem, że przeniesienie/przejęcie potencjału do generowania zysku nosi znamiona przeniesienia na Zainteresowanego praw do wartości niematerialnych, jak również zobowiązania Spółki do powstrzymania się od dokonania czynności. Wnioskodawca z jednej strony będzie wspierał Zainteresowanego w rozwijaniu działalności polegającej na handlu energią elektryczną, a równocześnie będzie rezygnował stopniowo z uczestnictwa w obrocie energią. Funkcje i ryzyka związane z tym obrotem będzie przejmował Zainteresowany. W tym wypadku odpłatnością będzie opłata rekompensacyjna na rzecz Spółki, za przejęcie potencjału do generowania zysku, która to czynność będzie stanowiła świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, że przejęcie potencjału do generowania zysku będzie odpłatnym świadczeniem usług, opodatkowanym podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 1 (pytanie nr 5 we wniosku), w części dotyczącej uznania przejęcia potencjału do generowania zysku za opodatkowane świadczenie usług, należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ pragnie wskazać, że w zakresie określenia wysokości stawki podatku dla opodatkowania opłaty rekompensacyjnej, czyli zagadnienia, które zostało wskazane w części pytania nr 1, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Z kolei w kwestii odliczenia podatku art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

W myśl art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Przedstawione we wniosku okoliczności sprawy wskazują, że Zainteresowany zamierza wykorzystywać przedmiot świadczenia (przejęcie potencjału do generowania zysku) do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych. Przeniesienie na Zainteresowanego działalności polegającej na handlu energią i związane z tym przejęcie potencjału do generowania zysku dotyczy podatnika VAT czynnego, jakim jest Zainteresowany. W tej sytuacji Zainteresowanemu będzie przysługiwało - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawców w zakresie pytania nr 2 (pytanie nr 6 we wniosku) należy uznać za prawidłowe.

Ponadto Organ informuje, że wydana interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zadanych pytań) Wnioskodawców. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawcy, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Odnosząc się do faktu, że na poparcie własnej argumentacji Wnioskodawcy powołali się na funkcjonujące w obrocie prawnym interpretacje indywidualne, Organ pragnie zauważyć, że zostały one wydana w indywidualnych sprawach i odnoszą się wyłącznie do okoliczności przedstawionych w inicjujących tę sprawę wnioskach. Podkreślenia w tym miejscu bowiem wymaga, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podmiotów w wyniku rozstrzygnięć, dotyczących konkretnych stanów faktycznych/zdarzeń przyszłych. Interpretacje indywidulane nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.