Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.529.2021.2.AW
z 18 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 10 maja 2021 r. (data wpływu 1 czerwca 2021 r.), uzupełnionym 6 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu złożonych przez:

• Zainteresowaną będącą stroną postępowania:
  
  Panią R.K., (dalej również jako: „Zainteresowana”)
  
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  Pana A.K., (dalej również jako: „syn Zainteresowanej”)
  

przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 10 maja 1989 r. zmarły mąż Zainteresowanej (Pan J.K.) otrzymał przydział lokalu mieszkalnego lokatorskiego M-4 przy ul. C. Mieszkanie znajdowało się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej L. w D. W dniu przydziału Zainteresowana oraz Pan J.K. byli małżeństwem. 19 lutego 2008 r. zmarły mąż przekształcił prawo lokatorskie do ww. lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu pozostając w związku małżeńskim. Mąż Zainteresowanej zmarł 30 września 2017 r. Zainteresowana wraz z synem A.K. 13 października 2017 r. nabyli spadek po zmarłym J.K.. Sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia (Rep. A nr 1). 25 października 2018 r. właściciele mieszkania, tj. Zainteresowana oraz jej syn, aktem notarialnym (Rep. A nr 2) przekształcili spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu przy ulicy C. w D. w prawo własności. 30 kwietnia 2021 r. Zainteresowani sprzedali ten lokal (akt notarialny Rep. A nr 3). Zainteresowana posiadała 3/4 udziału we własności i uzyskała ze sprzedaży kwotę 172 500 zł, natomiast jej syn posiadał 1/4 udziału w lokalu i uzyskał ze sprzedaży kwotę 57 500 zł.

W uzupełnieniu wniosku z 29 czerwca 2021 r. wskazano, że pomiędzy Zainteresowaną a jej mężem przez cały okres trwania małżeństwa obowiązywała wspólność ustawowa małżeńska. Nie zawarto umów rozszerzających bądź likwidujących wspólność ustawową małżeńską. Lokal mieszkalny został nabyty do wspólności ustawowej małżeńskiej. Sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nie nastąpiła w wykonaniu działalności gospodarczej.

Doprecyzowano również, że wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie:

Czy zawarcie notarialnej umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu 25 października 2018 r. (Rep A nr 2) i przeniesienie własności na rzecz Zainteresowanej oraz jej syna jest tylko zmianą formy prawnej władania i nie stanowi nowego momentu nabycia? Czy w przypadku sprzedaży przedmiotowego lokalu 30 kwietnia 2021 r. Zainteresowana oraz jej syn powinni wziąć pod uwagę datę jego nabycia przez spadkodawcę 19 lutego 2008 r., a więc dochód uzyskany ze sprzedaży nie będzie podlegał podatkowi dochodowemu od osób fizycznych?

Stanowisko Zainteresowanych:

Zdaniem Zainteresowanych, mąż Zainteresowanej (spadkodawca) nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, zawierając ze Spółdzielnią SM L. umowę o ustanowieniu tego prawa 19 lutego 2008 r.

Nabycie przez Zainteresowaną i jej syna w formie spadku było możliwe dlatego, że prawo to podlega dziedziczeniu. Prawo to jest zbywalne, pozwala na rozporządzanie nim, na zasadach podobnych do prawa własności, może być ujawnione w księdze wieczystej w taki sam sposób jak własność. Jest opisane w Kodeksie cywilnym w Księdze „Własność i prawa rzeczowe”. Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia „nabycia”, należy zatem odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).

Stosownie do art. 922 ww. ustawy spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zainteresowana i jej syn, nabyli to prawo w drodze spadku, a poprzez ustanowienie odrębnej własności lokalu uzyskali pełne uprawnienia właścicielskie do lokalu oraz do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości.

Według Zainteresowanych, notarialna umowa ustanowienia odrębnej własności nabytego w drodze spadku prawa do lokalu i przeniesienie własności na ich rzecz, pozwoliły jedynie przekształcić tę własność w inną formę prawną. Nabycie, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, nastąpiło w momencie ustanowienia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego dla spadkodawcy (męża Zainteresowanej). Miało ono miejsce 19 lutego 2008 r., w związku z czym od końca 2013 r. liczy się pięcioletni okres, po upływie którego dochód ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawców.

Termin, po którym dochód ze sprzedaży nie stanowi już źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu, minął z końcem 2013 r. Zatem sprzedaż lokalu, nabytego przez Zainteresowaną i jej syna w drodze spadku, jako spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkaniowego uzyskane przez spadkodawcę 19 lutego 2008 r., przekształcone następnie w odrębną własność, nie spowoduje powstania dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, dokonana 30 kwietnia 2021 r. przez Zainteresowaną i jej syna sprzedaż lokalu mieszkalnego nabytego w spadku po zmarłym mężu nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w rezultacie nie spowoduje obowiązku zapłaty podatku z tytułu tej sprzedaży.

Zainteresowana uzasadniając swoje stanowisko powołuje interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 stycznia 2020 r. znak 0112-KDIL2-1.4011.38.2019.2.TR.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą sformułowaną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 tej ustawy, a przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.

Użyty w ww. przepisie termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika. Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można np. zakupując je, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku). W przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Stosownie do art. 10 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Z treści wniosku wynika, że 10 maja 1989 r. mąż Zainteresowanej otrzymał przydział lokalu mieszkalnego lokatorskiego. Mieszkanie znajdowało się w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej L. w D.. W dniu przydziału Zainteresowana oraz Pan J.K. byli małżeństwem. 19 lutego 2008 r. mąż przekształcił prawo lokatorskie do ww. lokalu na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu pozostając w związku małżeńskim. Mąż Zainteresowanej zmarł 30 września 2017 r. Zainteresowana raz synem 13 października 2017 r. nabyli spadek po zmarłym J.K. Sporządzono akt poświadczenia dziedziczenia. 25 października 2018 r. Zainteresowana i jej syn aktem notarialnym przekształcili spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w prawo własności. 30 kwietnia 2021 r. sprzedali ten lokal. Zainteresowana posiadała 3/4 udziału we własności i uzyskała ze sprzedaży kwotę 172 500 zł, natomiast jej syn posiadał 1/4 udziału w lokalu i uzyskał ze sprzedaży kwotę 57 500 zł.

Jak wynika z treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1208) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać osobie, na rzecz której ustanowione jest prawo, lokal mieszkalny do używania, a osoba ta zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione na rzecz członka spółdzielni albo członka spółdzielni i jego małżonka.

Zatem, w wyniku przydziału lokalu spółdzielnia oddaje członkowi lokal mieszkalny jedynie do używania, a nie na własność. W konsekwencji, ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji (art. 9 ust. 3 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Z treści powyższych przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych wynika, że spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego w żadnym wypadku nie ma więc charakteru własnościowego. Prawa tego nie można nabyć, można je jedynie ustanowić. Osoba posiadająca takie prawo jest jedynie osobą uprawnioną do używania lokalu jako najemca, nie jest natomiast jego właścicielem.

W konsekwencji, ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego nie jest nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego jest ograniczonym prawem rzeczowym. Jest to prawo zbywalne, przechodzi na spadkobierców i podlega egzekucji. Umożliwia ono korzystanie z lokalu oraz rozporządzanie tym prawem, z pewnymi ograniczeniami, na zasadach zbliżonych do prawa własności.

W sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło przekształcenie w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego tego lokalu za datę nabycia lokalu (nieruchomości), od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest data nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Kwestią budzącą wątpliwość Zainteresowanej i jej syna jest również okoliczność, czy ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego stanowi nowe nabycie tego lokalu, czy jest tylko przekształceniem formy prawnej władania tym lokalem.

Ustanowienie prawa odrębnej własności lokalu mieszkalnego powoduje, że osoba, której przysługuje to prawo, uzyskuje pełnię uprawnień właścicielskich do lokalu mieszkalnego oraz prawo do udziału w związanej z tym lokalem nieruchomości gruntowej. Tym samym przekształcenie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność w formie aktu notarialnego jest jedynie zmianą formy prawnej dysponowania lokalem mieszkalnym.

W sytuacji, w której podatnik nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, a następnie nastąpiło ustanowienie na jego rzecz prawa odrębnej własności tego lokalu w trybie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, za datę nabycia lokalu (nieruchomości), od której upływa pięcioletni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie można uznać dnia ustanowienia prawa odrębnej własności lokalu. Mamy tu bowiem do czynienia ze zmianą formy prawnej przysługującego podatnikowi zbywalnego prawa do lokalu mieszkalnego.

Datą nabycia lokalu przekształconego ze spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w odrębną własność jest data nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego jest tylko inną formą własności, a nie nowym nabyciem. Tak więc, na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, datę nabycia lokalu mieszkalnego należy utożsamiać z chwilą nabycia prawa do tego lokalu mieszkalnego, tj. z datą nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

W świetle art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Według art. 924 i 925 ustawy Kodeks cywilny spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia (art. 1025 § 1 ustawy Kodeks cywilny).

Nadmienić również należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359). Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zatem w przypadku nabycia nieruchomości (lub praw majątkowych) do majątku wspólnego małżonków, a następnie śmierci jednego z nich i nabycia w drodze dziedziczenia przez małżonka pozostającego przy życiu udziału w nieruchomości lub prawie majątkowym ponad własny udział w majątku wspólnym – datą nabycia nieruchomości w drodze spadku po małżonku jest dzień nabycia (wybudowania) nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny w odniesieniu do Zainteresowanej dla ustalenia roku kalendarzowego, od końca którego należy liczyć pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zastosowanie znajdzie przytoczony uprzednio przepis art. 10 ust. 6 tej ustawy. Oznacza to, że w przypadku odpłatnego zbycia przez Zainteresowaną udziału w opisanej nieruchomości upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, należy liczyć od końca 2008 r., w którym nabyła ona wraz z mężem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu w ramach wspólności małżeńskiej ustawowej. Zatem sprzedaż w 2021 r. udziału w opisanej nieruchomości nie stanowi dla Zainteresowanej źródła przychodu i nie skutkuje obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego.

Oceniając skutki podatkowe dokonanej przez syna Zainteresowanej sprzedaży udziału w nieruchomości stwierdzić należy, że na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 oraz art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sprzedaż w 2021 r. udziału w lokalu mieszkalnym odziedziczonym po ojcu, nie powoduje powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta miała miejsce po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego przed spadkodawcę, czyli od końca 2008 r.

Należy bowiem podkreślić, że w niniejszej sprawie pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 powinien być liczony od końca 2008 r., w którym doszło do przekształcenia lokatorskiego spółdzielczego własnościowe prawo do lokalu w spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Natomiast przekształcenie w 2018 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odrębną własność w formie aktu notarialnego było jedynie zmianą formy prawnej dysponowania lokalem mieszkalnym i nie stanowi nowego momentu nabycia nieruchomości.

W związku z powyższym, sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości przez Zainteresowaną oraz jej syna w 2021 r. nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że wbrew stanowisku Zainteresowanej, w odniesieniu do sprzedaży przez nią udziału w nieruchomości nie znajduje zastosowania przepis art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lecz art. 10 ust. 6 tej ustawy dotyczący zbycia nieruchomości po ustaniu małżeńskiej wspólności majątkowej.

Jednocześnie – w odniesieniu do powołanej przez Zainteresowanych interpretacji indywidualnej – stwierdzić należy, że interpretacje indywidualne dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Zaznaczenia wymaga, że niniejszą interpretację wydano w oparciu o opis stanu faktycznego przedstawionego we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ interpretacyjny nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.