Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.412.2021.3.AC
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku 28 kwietnia 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.), uzupełnionym 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z 15 czerwca 2021 r. (data doręczenia 23 czerwca 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.412.2021.1.AC, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości zastosowania ulgi termomodernizacyjnej.

Z uwagi na braki formalne pismem z 15 czerwca 2021 r. 0114-KDIP3-2.4011.412.2021.1.AC (data doręczenia 23 czerwca 2021 r.) Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków wniosku.

Pismem z 23 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.) uzupełniono braki wniosku.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zakupił dom jednorodzinny na dalszą budowę, co wynika z aktu notarialnego -Repertorium A numer (…) oraz z decyzji nr (…). W dniu 17 lipca 2019 r. została zakończona budowa, co wynika z dziennika budowy (…) podpisanego przez kierownika budowy mgr inż. A.B. Wnioskodawca zamówił instalację fotowoltaiczną we wrześniu 2019 r., tj. po zakończeniu budowy z firmy A.B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest czynnym podatnikiem VAT. Również w tym miesiącu zostały wystawione i opłacone faktury zaliczkowe. Montaż instalacji fotowoltaicznej odbył się 16 grudnia 2019 r. i została wystawiona faktura końcowa nr (…) na dane osobowe Wnioskodawcy na kwotę 60 165,00 zł.

Wydatki związane z instalacją fotowoltaiczną zostały opłacone ze środków w ramach kredytu udzielonego przez bank. Wnioskodawca nie dostał żadnych dofinansowań, a koszy nie zostały ujęte w żadnej ewidencji związanej z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem progresywnym oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Założył panele fotowoltaiczne na budynku prywatnym, gdzie mieszka wraz z rodziną. Nie prowadzi tam żadnej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe za rok 2019 r., gdzie odliczył ulgę termomodernizacyjną. Naczelnik Urzędu Skarbowego w A. nie uznał tej ulgi twierdząc, iż była ona w planach budowy i została niesłusznie odliczona. Wnioskodawca złożył korektę zeznania za rok 2019 r.

W związku z powyższym opisem sformułowano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do ulgi termomodernizacyjnej w budynku oddanym do użytku 19 października 2020 roku?

Zdaniem Wnioskodawcy jest On uprawniony do skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej, gdyż pozwolenie na budowę wydane 22 grudnia 1998 r. i nie przewidywało takich rozwiązań (założenie paneli fotowoltaicznych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl powyższego przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w treści art. 26h ust. 1 wymienionej ustawy, to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z 7 lipca 1994 r. ˗ Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 1333 ze zm.).

Stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym ˗ należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Jak stanowi natomiast art. 3 pkt 6 przytoczonej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budowie ˗ należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2021 r. poz. 554).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne – przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się natomiast w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
   
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury;
   
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
   
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
   
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej;
   
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, s. 100);
   
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej;
   
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej;
   
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
   
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego;
    
11. kolektor słoneczny wraz z osprzętem;
    
12. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem;
    
13. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne;
    
14. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    
    

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego;
   
2. wykonanie analizy termograficznej budynku;
   
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi;
   
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej;
   
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów;
   
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych;
   
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
   
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego;
   
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego;
   
10. montaż pompy ciepła;
    
11. montaż kolektora słonecznego;
    
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego;
    
13. montaż instalacji fotowoltaicznej;
    
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin;
    
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji;
    
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    
    

Dodać również należy, że w myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 cytowanej ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 cytowanej ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki ˗
art. 26h ust. 6 wyżej wymienionej ustawy.

Artykuł 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi, że kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Natomiast, w myśl art. 26h ust. 8 powyższej ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 cytowanej ustawy).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

• sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
  

• zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
  
  
  

We wniosku wskazano, że Wnioskodawca 10 lipca 2018 r. stał się właścicielem domu jednorodzinnego. Budowa domu jednorodzinnego zakończyła się 17 lipca 2019 r. Wnioskodawca zamówił instalację fotowoltaiczną we wrześniu 2019 r., po zakończeniu budowy z firmy A.B. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która jest czynnym podatnikiem VAT. Również w tym miesiącu zostały wystawione i opłacone faktury zaliczkowe. Montaż instalacji fotowoltaicznej odbył się 16 grudnia 2019 r. i została wystawiona faktura końcowa na dane osobowe Wnioskodawcy na kwotę 60.165,00 zł. Wydatki związane z instalacją fotowoltaiczną zostały opłacone ze środków własnych. Wnioskodawca nie otrzymał żadnych dofinansowań, a koszy nie zostały ujęte w żadnej ewidencji związanej z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością. Wnioskodawca jest opodatkowany podatkiem progresywnym oraz jest czynnym podatnikiem VAT. Założył panele fotowoltaiczne na budynku prywatnym, gdzie mieszka wraz z rodziną. Nie prowadzi tam żadnej działalności gospodarczej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy zgodnie z opisanym stanem faktycznym przysługuje mu ulga termomodernizacyjna, jeśli nieruchomość została oddana do użytkowania 19 października 2020 r.

Analiza wyżej przytoczonych norm prowadzi do wniosku, że ulga termomodernizacyjna przysługuje Podatnikowi, który:

• w roku podatkowym poniósł wydatki ściśle związane z termomodernizacją istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
  

• posiada tytuł prawny do tej nieruchomości – odpowiednio pełne prawo własności bądź prawo do określonej jej części na zasadzie współwłasności.
  

Dodatkowo ˗ stosownie do wcześniejszych ustaleń ˗ zauważyć należy, że Podatnik może skorzystać z odliczenia m. in. wtedy, gdy wynikiem realizowanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania budynku, lub
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii, lub
3. wykonanie przyłącza technicznego, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła, w tym również
4. zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji

- tj. przedsięwzięcia, które powodują określone zmiany w dotychczasowym użytkowaniu budynku.

Przepisy normujące ulgę termomodernizacyjną nie odwołują się w swej treści do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. Z tego względu wydatki poniesione na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie nie mogą być przez Podatników uwzględniane w ramach rzeczonej ulgi.

Wyjaśnić przy tym należy, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy Prawo budowlane, do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagane jest pozwolenie na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 i 2, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.

Natomiast treść art. 55 ww. ustawy Prawo budowlane, określa wyjątkowe przypadki, gdy zakończenie budowy następuje wtedy, gdy inwestor uzyska ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie.

Tym samym, przywołana wyżej ustawa Prawo budowalne ˗ „oddaniem do użytkowania” określa moment zakończenia procesu budowy i możliwości przystąpienia przez budującego do użytkowania budynku. Zatem, utożsamia ten fakt z formalnym zakończeniem danej budowy (wybudowaniem określonego budynku). Pojęcia zakończenia budowy nie można rozumieć w oderwaniu od przepisów regulujących proces budowlany, przewidzianych w ustawie Prawo budowlane.

Z powyższych względów, dla celów zastosowania przedmiotowej ulgi konieczne jest powiązanie wydatku związanego z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego z budynkiem, który już istnieje i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiąc konstrukcyjnie samodzielną całość – stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego w tym zakresie stanu prawnego wskazać należy, że wskazany na wstępie przepis art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala na skorzystanie z ulgi termomodernizacyjnej właścicielowi lub współwłaścicielowi budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, a więc budynku oddanego do użytku, dotyczy zatem wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

Istotne znaczenie ma zatem kwestia dokonania modernizacji. W tym zakresie należy odnieść się do pojęcia „modernizacja” i „przedsięwzięcie termomodernizacyjne”. Zgodnie ze słownikową definicją modernizacja oznacza unowocześnienie, uwspółcześnienie czegoś np. produktu, trwałe ulepszenie, np. istniejącego obiektu budowlanego prowadzące do zwiększenia jego wartości użytkowej. Obejmuje prace związane z podnoszeniem walorów estetycznych i użytkowych budynku lub innego produktu. Przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało natomiast zdefiniowane w ustawie o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz centralnej ewidencji emisyjności budynków i również oznacza m.in. ulepszenie w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, czy całkowitą lub częściową zamianę źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji. Z powyższego wynika, że modernizować można coś co już istnieje.

Tymczasem z opisu sprawy wynika bezspornie, że wszystkie wydatki zostały przez Wnioskodawcę poniesione w trakcie budowy nowego budynku mieszkalnego. Wymienione wydatki ponoszone były w trakcie procesu budowlanego i były jego elementem.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie dokonał przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, o którym mowa w art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie poniósł wydatków na ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynku mieszkalnego, ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej, nie podjął działań mających na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do istniejącego już budynku, nie dokonał całkowitej lub częściowej zamiany źródeł energii na źródła odnawialne. Wnioskodawca poniósł wydatki na budowę budynku energooszczędnego, a nie dokonywał modernizacji istniejących wcześniej źródeł ciepła.

W konsekwencji, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na materiały i usługi celem wykonania prac, o których mowa we wniosku, w budynku mieszkalnym będącym w budowie, nie mogą być przez niego uwzględnione w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostały one poniesione przed formalnym zakończeniem budowy budynku mieszkalnego w świetle przepisów prawa budowlanego, tj. przed dniem 19 października 2020 r.

Stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Zastrzec jednak należy, że organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania, ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej, czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację, czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiada zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów–w art. 14k - 14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
   
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko˗Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.