Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.431.2021.1.WS
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych. Na terytorium Polski Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, którego właścicielem jest od 2009 r. W ramach gospodarstwa prowadzi działalność rolniczą zaliczającą się do działów specjalnych produkcji rolnej (hodowla drobiu) w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wykorzystując majątek będący jego własnością.

Działy specjalne opodatkowane są szacunkowo, zgodnie z decyzją wydaną przez urząd skarbowy. Do 31.03.2021 r. Wnioskodawca prowadził również działalność gospodarczą, usługową na podstawie wpisu do CEIDG. Z osiąganych źródeł przychodów rozlicza się na druku PIT-36. Wnioskodawca nie osiąga przychodów, które nie podlegają opodatkowaniu albo są zwolnione od podatku dochodowego. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku VAT i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie zgłosił w urzędzie skarbowym zamiaru prowadzenia ksiąg, o których mowa w art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów z działalności gospodarczej do dnia 31.03.2021 r. (zgodnie z art. 24a ust. 1 ustawy o PDOF), natomiast z działów specjalnych nie zgłosił takiego zamiaru.

Wnioskodawca ma wątpliwość, które przychody z osiąganych źródeł powinien uwzględnić przy ustalaniu obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeśli jego przychody z działów specjalnych produkcji rolnej przekroczą kwotę 2 mln EURO?

Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on miał obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, nawet gdy faktyczny przychód z działów specjalnych produkcji rolnej przekroczy kwotę 2 000 000,00 EURO.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości przepisy tej ustawy stosuje się (obok jednostek zobowiązanych podmiotowo) do mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, jeżeli ich przychody netto za poprzedni rok wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000,00 EURO. Limit 2 000 000,00 EURO przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez NBP na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych przez osoby fizyczne wprowadza również art. 24a ust. 4 ustawy o PDOF. Wystąpi on, jeżeli przychody takich osób, w rozumieniu art. 14 ustawy PDOF, za poprzedni rok wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w EURO w przepisach o rachunkowości, czyli 2 000 000,00 EURO.

Art. 14 ust. 1 ustawy PDOF informuje, że przychodem z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielnych bonifikat i skont (…). Zatem zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 przywołany art. 14 ust. 1 dotyczy źródeł przychodów, do których zaliczamy pozarolniczą działalność gospodarczą. Działy specjalne produkcji rolnej są, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4, odrębnym źródłem przychodów.

Z kolei art. 24a ust. 1 ostawy o PDOF mówi, że osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe zgodnie z odrębnymi przepisami (…). Obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również, zgodnie z art. 24a ust. 2 pkt 2 ustawy o PDFOF, osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg.

Mając na uwadze przywołane przepisy, należy stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że jeżeli Wnioskodawca nie zgłosi naczelnikowi urzędu skarbowego zamiaru prowadzenia ksiąg (podatkowych lub rachunkowych) w trybie określonym w art. 24a ust. 2 pkt 2, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej ustalany będzie wyłącznie na podstawie norm szacunkowych bez względu na wysokość tych przychodów. Ponadto działy specjalne stanowią odrębne źródło przychodów, a przychody z tego źródła ustala się według zasad art. 14 ustawy o PDOF tylko wówczas, gdy podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. Natomiast art. 24a ust. 4 ustawy o PDOF, zdaniem Wnioskodawcy, dotyczy osób fizycznych, których przychody przekroczyły limit 2 000 000,00 EURO. Określony w tym przepisie obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, co do zasady, dotyczy podatników osiągających przychody z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że do określenia obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2022 roku powinien wziąć pod uwagę tylko przychody z działalności gospodarczej bez uwzględniania przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej z roku 2021. Natomiast na lata kolejne w ogóle nie będzie obowiązany do liczenia limitu, gdyż będzie osiągał wyłącznie przychody z działów specjalnych produkcji rolnej. Dopóki nie zgłosi zamiaru prowadzenia ksiąg przychód z działów specjalnych nie powinien być w ogóle brany pod uwagę przy ustalaniu obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działy specjalne produkcji rolnej stanowią odrębne źródło przychodu określone w art. 10 ust. 1 pkt 4 wskazanej ustawy.

W myśl art. 2 ust. 3 tej ustawy – działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku, z zastrzeżeniem ust. 2.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 2 tej ustawy: w przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Należy podkreślić, że przepis powyższy nakazuje ustalanie przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie ksiąg rachunkowych, gdy obowiązek ich prowadzenia wynika wprost z przepisów ustawy o rachunkowości.

Ustawodawca przyjął w tym zakresie odmienne rozwiązania, niż te które obowiązują przy opodatkowaniu przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. W przypadku bowiem tego źródła przychodów, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, a co za tym idzie ustalanie na ich podstawie dochodu, wynika wprost z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – art. 24a ust. 4.

W odniesieniu do źródła przychodów, jakim są działy specjalne produkcji rolnej, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozstrzyga o obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych, a jedynie określa konsekwencje dla opodatkowania tego źródła przychodów w przypadku, gdy obowiązek ten wynika z odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. (Dz. U. z 2021 r. poz. 217 ze zm.): przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej „ustawą”, stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej: osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (Dz. U. poz. 1629 oraz z 2019 r. poz. 1495), jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.

Ponadto, na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości: osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki cywilne osób fizycznych i przedsiębiorstwa w spadku, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz przedsiębiorstwa w spadku działające zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej, do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1291, 1495 i 1649).

Jak wynika z powyższego, konsekwencją uzyskania przez osobę fizyczną określonych w przepisach ustawy o rachunkowości łącznych przychodów z prowadzonej działalności w kwocie określonej w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości jest obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.

W sytuacji prowadzenia przez osobę fizyczną indywidualnej działalności w zakresie działów specjalnych produkcji rolnej oraz działalności gospodarczej – przy ocenie, czy wystąpi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, pod uwagę bierze się przychody w rozumieniu ustawy o rachunkowości, co oznacza uwzględnienie łącznej sumy przychodów z prowadzonej działalności, zarówno z działalności gospodarczej, jak i z działów specjalnych produkcji rolnej. Nie ma przy tym znaczenia, w jakiej części na kwotę 2 000 000 euro składają się przychody osiągnięte w ramach działów specjalnych produkcji rolnej, a w jakiej z działalności gospodarczej.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdza się, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, w przypadku osiągnięcia w danym roku obrotowym przychodu netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wynoszącego co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro, na Wnioskodawcy ciąży obowiązek prowadzenia w kolejnym roku obrotowym ksiąg rachunkowych. Ustalając ten limit, Wnioskodawca uwzględnia łączną sumę przychodów uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej oraz z działalności gospodarczej.

Reasumując – Wnioskodawca będzie miał obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeśli jego przychody z działów specjalnych produkcji rolnej przekroczą kwotę 2 mln euro.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.