2021.08.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.321.2021.1.JG
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2021 r. (data wpływu 14 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

udokumentowania faktu otrzymania wpłat rezerwacyjnych fakturą wewnętrzną i odzwierciedlenia w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT z oznaczeniem „WEW” - jest prawidłowe,

zobowiązania Spółki do dokonania korekty faktury wewnętrznej i pliku JPK_VAT w związku z wystawieniem tej faktury na żądanie klienta - jest prawidłowe,

sposobu wystawiania faktury VAT dotyczącej wpłat rezerwacyjnych na żądanie klienta – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania otrzymania wpłat rezerwacyjnych fakturą wewnętrzną i odzwierciedlenia w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT z oznaczeniem „WEW” oraz sposobu wystawiania faktury VAT dotyczącej wpłat rezerwacyjnych na żądanie klienta.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

(…) dalej Wnioskodawca lub Spółka jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie krótkoterminowego wynajmu nieruchomości, w tym w ramach prowadzenia obiektów noclegowo - wypoczynkowych.

Opisywana działalność prowadzona jest sezonowo, a obiekty czynne są i przyjmują gości w sezonie od maja do września.

Poza sezonem natomiast, goście mają możliwość dokonywania rezerwacji i tym samym dokonywania przedpłat na poczet wynajmu domku letniskowego w konkretnym obiekcie, w konkretnej lokalizacji i konkretnym terminie.

Przedpłaty te (dalej wpłaty rezerwacyjne) mogą być dokonywane ratalnie, niemniej niezależnie od ilości ustalonych rat, każdorazowo obejmują one 100% wartości wynagrodzenia Spółki z tytułu świadczenia usług noclegowych (inaczej z tytułu pobytu gościa).

Wpłaty rezerwacyjne (w całości lub w odpowiedniej części) Spółka traktuje zatem jako zaliczki kreujące obowiązek podatkowy w VAT i w momencie ich otrzymania Spółka, w odpowiedniej wysokości nalicza podatek VAT należny.

W przypadku, w którym nabywcami usług Spółki są inni podatnicy Spółka wystawia właściwe faktury VAT, niemniej na potrzeby niniejszego wniosku Spółka pragnie ograniczyć się wyłącznie do świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i niebędących czynnymi podatnikami VAT.

Przy tym Spółka pragnie zaznaczyć, iż w omawianym przypadku nie ewidencjonuje omawianej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej i potwierdzeniu paragonem fiskalnym, albowiem wszystkie wpłaty rezerwacyjne dokonywane są przelewem (za pośrednictwem banku) na rachunek Spółki i na tej podstawie Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących (zgodnie z warunkami § 2 ust. 1 w zw. z poz. 37 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących).

W efekcie, naliczenie podatku VAT należnego z tytułu otrzymanych wpłat w danym okresie sprawozdawczym (w danym miesiącu) dokumentowane jest fakturą wewnętrzną obejmującą zbiorczo wszystkie otrzymane płatności.

Wystawienie jednej zbiorczej faktury wewnętrznej podyktowane jest ilością gości i chęcią uniknięcia ponoszenia przez Spółkę znacznych nakładów czasu i pracy związanych z osobnym naliczaniem podatku VAT należnego w odniesieniu do każdej pojedynczo otrzymanej wpłaty rezerwacyjnej.

W związku z wprowadzeniem nowej struktury JPK_VAT, od października 2020 roku ww. faktury wewnętrzne ujmowane są w ewidencji sprzedaży ze wskazaniem znacznika „WEW”.

Jednocześnie - jak wskazują doświadczenia z ostatnich lat - mogą wystąpić sytuacje, w których goście (np. na potrzeby rozliczenia „wczasów pod gruszą”) zwrócą się do Spółki o wystawienie faktury.

Przy tym Spółka nie jest w stanie z góry założyć, którzy z gości, o ile w ogóle, będą wymagać wystawienia faktur, stąd przyjętą przez Spółkę praktyką jest wystawienie takiej faktury dopiero po otrzymaniu takiego żądania.

Mogą zatem wystąpić sytuacje, w których Spółka wystawi na rzecz osób fizycznych faktury VAT dokumentujące nabycie usług Spółki, nawet jeśli Spółka nie będzie miała takiego obowiązku z uwagi na zgłoszenie żądania do wystawienia faktury po upływie 3 miesięcy (licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty).

Wobec powyższego, w związku z otrzymaniem szeregu wpłat rezerwacyjnych, zbliżającym się otwarciem sezonu i spodziewanymi żądaniami wystawienia faktur VAT, Spółka planuje, aby każdorazowo w przypadku otrzymania takiego żądania wystawić fakturę VAT, której osobno Spółka nie będzie odzwierciedlać w ewidencji sprzedaży JPK_VAT.

Spółka uznaje bowiem, iż wykazanie podatku VAT należnego za pomocą ww. zbiorczej faktury wewnętrznej jest prawidłowe, a ewentualne późniejsze wystawienie faktury VAT nie powinno wpływać na obowiązek do dokonania korekty tej faktury wewnętrznej i tym samym korekty części ewidencyjnej pliku JPK_VAT (po stronie podatku VAT należnego).

Spółka przyjmuje przy tym, że datą wystawienia faktury dokumentującej otrzymanie wpłat rezerwacyjnych może być data odpowiadająca zgłoszeniu żądania wystawienia faktury (co z zasady następuje po upływie terminu do wystawienia faktury) lub późniejsza (do 15 tego dnia od dnia zgłoszenia żądania), niemniej datą sprzedaży konieczną do odzwierciedlenia powinna być data otrzymania wpłaty rezerwacyjnej lub jej odpowiedniej części (rat), a zatem data powstania obowiązku podatkowego.

Zdaniem Spółki nie ma przy tym przeszkód, aby jedną fakturą udokumentować otrzymanie kilku rat wpłaty rezerwacyjnej (np. na przestrzeni kilku miesięcy), o ile data sprzedaży uwzględniona na tej fakturze będzie uwzględniała daty otrzymania określonych rat wpłaty rezerwacyjnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

czy udokumentowanie faktu otrzymania wpłat rezerwacyjnych i naliczenia podatku VAT należnego w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu) może zostać udokumentowane zbiorczo fakturą wewnętrzną i odzwierciedlone w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT z oznaczeniem „WEW”?
czy w przypadku wystawienia faktury VAT na żądanie dotyczącej wpłat rezerwacyjnych, Spółka będzie zobowiązana do jej odrębnego ujęcia w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT, a tym samym do dokonania korekty uprzednio wystawionej faktury wewnętrznej oraz korekty części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT?
czy opisany w zdarzeniu przyszłym sposób wystawienia faktur VAT na żądanie dotyczącej wpłat rezerwacyjnych, w tym data jej wystawienia oraz identyfikacja daty (lub dat) sprzedaży, jest prawidłowy?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowany do przyjęcia sposób postępowania jest prawidłowy i odpowiada przepisom prawa, a zatem:

w przypadku otrzymania wpłat rezerwacyjnych w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu), Spółka jest uprawniona do udokumentowania faktu otrzymania tych wpłat rezerwacyjnych i naliczenia podatku VAT należnego, zbiorczo fakturą wewnętrzną i wystawienie takiej faktury wewnętrznej powinno zostać odzwierciedlone w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT z oznaczeniem „WEW”,
w przypadku wystawienia faktury VAT na żądanie Spółka nie będzie zobowiązana do jej odrębnego ujęcia w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT, a tym samym do dokonania korekty uprzednio wystawionej faktury wewnętrznej oraz korekty części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT,
w przypadku zgłoszenia żądania wystawienia faktury VAT dotyczącej wpłat rezerwacyjnych (zgłoszonego po terminie do wystawienia faktury VAT) Spółka będzie mogła wystawić taką fakturę na bieżąco (do 15tego dnia od dnia zgłoszenia żądania), przy określeniu daty sprzedaży odpowiadającej dacie otrzymania wpłaty rezerwacyjnej lub jej odpowiedniej części (rat).

Uzasadniając powyższe Wnioskodawca wskazuje co następuje.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 VAT, zasadą jest, że podatnicy są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu.

Deklaracje podatkowe, o których mowa powyżej zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.

Z dniem 1 października 2020 r. wszedł w życie art. 99 ust. 11c VAT, z którego wynika, że omawiane deklaracje podatkowe są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3.

Natomiast w myśl art. 109 ust. 3 VAT, podatnicy (z wyjątkiem podatników zwolnionych) są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

Stosownie do art. 109 ust. 3b VAT, podatnicy są obowiązani przesyłać do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ww. ewidencję (na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c VAT) łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Jednocześnie, jak stanowi art. 106b ust. 1 pkt 1 VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak natomiast stanowi art. 106b ust. 3 pkt 1 VAT, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Od dnia 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019 r. poz. 1998 ze zm. dalej: „rozporządzenie”), został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania określonych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego, a przy tym § 10 ust. 5 rozporządzenia wskazuje, że ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

„RO” - dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;
„WEW” - dokument wewnętrzny;
„FP” - faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy.

Ad 1

W efekcie powyższego Wnioskodawca przyjmuje, że wystawienie faktury wewnętrznej (dokumentu wewnętrznego) dokumentującego naliczenie podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży realizowanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, a więc sprzedaży która nie wymaga udokumentowania fakturą VAT jest jak najbardziej prawidłowe.

Obowiązek naliczenia VAT należnego wynika przy tym z faktu odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju w rozumieniu art. 5 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 2 VAT i przyjęcia przed wykonaniem tych usług całości lub części zapłaty (wpłaty rezerwacyjnej) kreującej obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 19a ust. 8 VAT.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy wyżej powoływana faktura wewnętrza powinna być odzwierciedlona w ewidencji sprzedaży JPK_VAT przy zastosowaniu oznaczenia „WEW”.

Opisywane działanie odpowiada wprost przykładowi ujętemu w broszurze informacyjnej Ministerstwa Finansów zatytułowanej „JPK_VAT z deklaracją” (Broszura informacyjna dot. struktury JPK_VAT z deklaracją).

Zgodnie z tą, oznaczenie „WEW” należy stosować w przypadku dokumentu wewnętrznego „przykład: (...) dokument zbiorczy dotyczący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej”.

Jednocześnie, kolejnym potwierdzeniem powyższego są wytyczne Ministerstwa Finansów ujęte na stronie Ministerstwa (pytania i odpowiedzi do jpkvdek: https://www.podatki.gov.pl/jednolity-plik- kontrolny/jpk-vat-z-deklaracja/faq-jpk-vat-z-deklaracja), gdzie na pytanie:

„Czy do grupy dokumentów sprzedaży „WEW" należy zaliczyć dokumenty wewnętrzne wystawiane w celu naliczenia podatku należnego z tytułu importu usług oraz z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów?”

Ministerstwo Finansów odpowiedziało:

„(...) Oznaczenie „WEW” dotyczy np.: (...) sprzedaży bezrachunkowej (sprzedaży na rzecz osób fizycznych, która jest zwolniona z ewidencji na kasie fiskalnej) (...).”

Jednocześnie, w opinii Wnioskodawcy omawiane naliczenie podatku VAT należnego może następować zbiorczo, a zatem omawiana faktura wewnętrzna może obejmować zbiorcze dane o wszystkich otrzymanych w danym okresie (miesiącu) wpłatach rezerwacyjnych.

Prawidłowość prezentowanego podejścia również potwierdza Ministerstwo Finansów.

Zgodnie bowiem z wytycznymi na stronie Ministerstwa (ponownie: pytania i odpowiedzi do jpkvdek: https://www.podatki.gov.pl/jednolity-plik-kontrolny/jpk-vat-z-deklaracja/faq-jpk-vat-z-deklaracja), na pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży zwolnionej przedmiotowo, która nie jest rejestrowana na kasie fiskalnej, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub podatników wystarczy ujmowanie zbiorcze, niezależnie od tego, czy dla danej transakcji wystawiono ostateczne fakturę (późniejsze wystawienie faktury mogłoby się wiązać z koniecznością korygowania już złożonych plików JPK)?

Ministerstwo Finansów odpowiedziało:

„W nowym JPK_VAT z deklaracją w przypadku sprzedaży zwolnionej wystarcza jej ujęcie zapisem zbiorczym. Niezależnie od tego, czy chodzi o sprzedaż na rzecz osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, czy na rzecz podatników, z oznaczeniem „WEW”.

Podobnie wskazano w odpowiedzi na pytanie:

„Jak ująć fakturę, którą wystawiono na żądanie nabywcy towaru lub usługi, po upływie np. 2 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty? Chodzi o sytuację, kiedy nabywcą jest konsument (osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej), a sprzedaż nie została potwierdzona paragonem fiskalnym, ponieważ podatnik nie ma obowiązku posiadania kasy fiskalnej? Czy taką fakturę należy wykazać w nowym JPK_VAT z deklaracją z oznaczeniem „FP”?

Zgodnie bowiem z wytycznymi Ministerstwa, w omawianym przypadku sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, która nie została zaewidencjonowana na kasie fiskalnej, powinna zostać ujęta w ewidencji na podstawie dokumentu zbiorczego.

„Sprzedaż na rzecz konsumenta (osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej), która nie została zaewidencjonowana na kasie rejestrującej, powinna być ujęta w ewidencji na podstawie dokumentu zbiorczego w nowym JPK_VAT z deklaracją (...).”

Konsekwentnie, opisywana w niniejszym wniosku sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. na rzecz gości dokonujących określonych wpłat rezerwacyjnych, realizowana z pominięciem kasy fiskalnej z uwagi na stosowanie zwolnienia przedmiotowego, stanowi analogiczną sytuację.

Tym samym, udokumentowanie omawianej sprzedaży fakturą wewnętrzną obejmującą zbiorcze dane o wszystkich otrzymanych w danym okresie (miesiącu) wpłatach rezerwacyjnych jest jak najbardziej prawidłowe i nie powinno budzić wątpliwości.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w przypadku otrzymania wpłat rezerwacyjnych w danym okresie sprawozdawczym (miesiącu), Spółka jest uprawniona do udokumentowania faktu otrzymania tych wpłat rezerwacyjnych i naliczenia podatku VAT należnego, zbiorczo fakturą wewnętrzną i wystawienie takiej faktury wewnętrznej powinno zostać odzwierciedlone w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT z oznaczeniem „WEW”.

Ad 2

Jednocześnie jak czytamy w drugiej części wyżej powołanej odpowiedzi (wytycznych):

„(...) jeśli została wystawiona faktura do tej sprzedaży na żądanie nabywcy po upływie np. 2 miesięcy od dnia sprzedaży, takiej faktury nie należy ujmować w nowym JPK_VAT z deklaracją. Oznaczenie „FP” nie ma zastosowania do faktur, które nie dotyczą sprzedaży zarejestrowanej na kasie fiskalnej.”

Konsekwentnie (pomijając wskazania dotyczące znacznika „FP") odpowiedź ta jednoznacznie potwierdza, iż w razie zaewidencjonowania omawianej sprzedaży dokumentem zbiorczym (tu: fakturą wewnętrzną), następczo wystawianych faktur VAT dokumentujących poszczególne (pojedyncze) transakcje objęte tym (już zaewidencjonowanym) dokumentem zbiorczym - nie podlegają ujęciu w ewidencji JPK_VAT.

Wnioskodawca w pełni podziela powyższe wskazania.

Jeżeli zatem Spółka wystawi (na żądanie nabywcy - osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej) fakturę VAT, to prawidłowym będzie podejście, zgodnie z którym faktura taka nie będzie musiała zostać osobno odzwierciedlona w ewidencji sprzedaży pliku JPK_VAT, jak również nie będzie powodowała konieczności dokonania korekty jednolitego pliku kontrolnego.

Zdaniem Wnioskodawcy, osobne ujęcie omawianej faktury VAT, po uprzednim zaewidencjonowaniu sprzedaży fakturą wewnętrzną, narażałoby Spółkę na tzw. „dublowanie” sprzedaży.

W szczególności, że do faktury takiej Spółka nie mogłaby zastosować znacznika „FP”, którego zastosowanie służy braku uwzględnienia w podstawie opodatkowania i kwocie podatku VAT należnego wartości z niej wynikających, albowiem znacznik ten obejmuje wyłącznie faktury, o których mowa w art. 109 ust. 3d VAT (faktury do paragonu).

Zdaniem Wnioskodawcy, wymóg osobnego wykazania następczo wystawianej faktury VAT, niekiedy w okresie po upływie kilku kolejnych miesięcy od daty wystawienia faktury wewnętrznej, zmuszałoby Spółkę do dokonania korekty uprzednio wystawianej faktury wewnętrznej i tym samym korygowania zapisów w ewidencji sprzedaży JPK_VAT.

Działanie takie, w ocenie Wnioskodawcy wiązałoby się z ciągłą koniecznością dokonywania tego rodzaju korekt i z jednej strony stanowiłoby znaczne obciążenie dla samego podatnika (Spółki), a z drugiej strony wprowadzałoby w błąd organy podatkowe, które praktycznie co chwilę otrzymywałyby korektę pliku JPK_VAT.

Z punktu widzenia racjonalności, gospodarności i ekonomiczności, opisywane działanie nie ma sensu bytu, w szczególności, że korekta nie wiązałaby się z poprawą jakiegokolwiek błędu ewidencyjnego lub innej nieprawidłowości. Podatek VAT należny zostałby bowiem wykazany w prawidłowym okresie, za pomocą wymaganego dokumentu zbiorczego i w prawidłowej wysokości.

Zatem ewentualna korekta i uwzględnienie następczo wystawianych faktur VAT dotyczyłaby jedynie technicznych zapisów części ewidencyjnej sprzedaży JPK_VAT i nie miałaby żadnego wpływu na zmianę wartości kwoty podatku VAT należnego wykazanego w określonej deklaracji VAT.

Z drugiej strony natomiast, brak takiego działania w żaden sposób nie naraża podatku VAT na jakiekolwiek uszczuplenie (również ze względu na fakt, iż samemu nabywcy nie przysługuje prawo do odliczenia VAT).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przypadku wystawienia faktury VAT Spółka nie będzie zobowiązana do jej odrębnego ujęcia w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT, a tym samym do dokonania korekty uprzednio wystawionej faktury wewnętrznej oraz korekty części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT.

Ad 3

Na tle powyższego Wnioskodawca uznaje także, że następczo wystawiana faktura VAT na żądanie (dotycząca wpłat rezerwacyjnych) nie może obejmować bieżącej daty sprzedaży odpowiadającej dacie wystawienia tej faktury. Niezależnie od faktu, że faktura taka nie będzie podlegała osobnemu zaewidencjonowaniu w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie mogła wystawić fakturę na bieżąco, w ciągu 15 dni od dnia zgłoszenia żądania, co w pełni odpowiadać będzie dyspozycji art. 106i ust. 6 pkt 2 VAT, niemniej datą sprzedaży powinna być fatyczna data (lub daty) otrzymania płatności, ergo powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania wpłaty rezerwacyjnej lub jej odpowiedniej części (rat) stosownie do treści art. 19a ust. 8 VAT.

Zgodnie bowiem z treścią art. 106i ust. 2 VAT, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

Natomiast w myśl ust. 6 powołanej normy, w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3 (tj. m.in. w opisywanym tutaj przypadku wystawienia faktury na żądanie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), fakturę wystawia się:

zgodnie z ww. 2 - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym otrzymano całość lub część zapłaty, albo
nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

W efekcie, skoro żądania wystawienia faktury VAT dotyczącej wpłat rezerwacyjnych Spółka otrzymuje co najmniej po miesiącu od daty otrzymania wpłaty rezerwacyjnej lub jej odpowiedniej części (rat), Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż zastosowanie znajduje ww. pkt 2.

Spółka ma zatem prawo do wystawienia faktury VAT na żądanie z datą bieżącą - odpowiadającą zgłoszeniu żądania wystawienia faktury lub z datą późniejszą (do 15 - tego dnia od dnia zgłoszenia żądania).

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, skoro w myśl art. 106e ust. 1 pkt 6 VAT wymaganym elementem faktury (również tej wystawianej na żądanie osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej), jest wskazanie daty otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, to Spółka ma obowiązek wskazania daty sprzedaży odzwierciedlającej rzeczywistą datę otrzymania wpłaty rezerwacyjnej lub jej odpowiedniej części (rat).

Wnioskodawca przyjmuje przy tym, że jeśli żaden z przepisów ustawy nie zakazuje ujmowania kilku omawianych wpłat rezerwacyjnych, zbiorczo na jednej fakturze (tu: wystawianej na żądanie), to nie ma przeszkód, aby jedną fakturą udokumentować otrzymanie kilku rat wpłaty rezerwacyjnej (np. na przestrzeni kilku miesięcy), o ile data sprzedaży uwzględniona na tej fakturze będzie uwzględniała daty otrzymania określonych rat wpłaty rezerwacyjnej. Działanie takie nie będzie bowiem sprzeczne z ustawą, a jednocześnie pozwoli na zachowanie wszystkich wymaganych ustawą elementów faktury.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zajętego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.; dalej: ustawa), podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z dniem 1 października 2020 r. wszedł w życie art. 99 ust. 11c ustawy, z którego wynika, że deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730 i 848), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.

Na podstawie art. 99 ust. 13b oraz art. 109 ust. 14 ustawy, które stanowią o upoważnieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do wydania rozporządzenia określającego:

szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 7c, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, oraz niezbędnymi pouczeniami, uwzględniając konieczność prawidłowego rozliczenia podatku oraz kontroli tego obowiązku przez organ podatkowy (art. 99 ust. 13b ustawy),

szczegółowy zakres danych, o których mowa w ust. 3, oraz sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z ust. 3b i 3c, uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowości rozliczeń podatników oraz kontroli obowiązków podatników przez organ podatkowy, identyfikowania obszarów, w których występują nadużycia w podatku lub narażonych na te nadużycia, oraz możliwości techniczno-organizacyjne prowadzenia przez podatników ewidencji (art. 109 ust. 14 ustawy)

wydane zostało rozporządzenie Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2019 r. poz. 1988 ze zm.; dalej: rozporządzenie) określające:

szczegółowy zakres danych zawartych w:
1. deklaracjach podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej „ustawą”,
2. ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy, zwanej dalej „ewidencją”;
objaśnienia co do sposobu wypełniania i miejsca składania deklaracji podatkowych, o których mowa w art. 99 ust. 1-3 ustawy, zwanych dalej „deklaracjami”, oraz niezbędne pouczenia, a także sposób wykazywania danych w ewidencji przesyłanej zgodnie z art. 109 ust. 3b i 3c ustawy.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku;
kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego;
kontrahentów;
dowodów sprzedaży i zakupów.

Stosownie do art. 109 ust. 3b ustawy podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 1, są obowiązani przesyłać, na zasadach określonych w art. 99 ust. 11c, za każdy miesiąc do urzędu skarbowego, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, ewidencję, o której mowa w ust. 3, łącznie z deklaracją podatkową, w terminie do złożenia tej deklaracji.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:

czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4.

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Elementy jakie powinna zawierać faktura zawarte są w przepisie art. 106e ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 19a ust 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.

Od dnia 1 października 2020 r., na mocy rozporządzenia Ministra Finansów, Inwestycji i Rozwoju z dnia 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. 2019 r. poz. 1998 ze zm.), został wprowadzony obowiązek wykazywania w ewidencji m.in. odpowiedniego symbolu oznaczającego określoną procedurę podatkową.

Rozporządzenie w § 10 zobowiązuje podmioty do wskazywania określonych danych w celu prawidłowego rozliczenia podatku należnego.

I tak, zgodnie z § 10 ust. 5 ewidencja zawiera następujące oznaczenia dowodów sprzedaży:

„RO” – dokument zbiorczy wewnętrzny zawierający sprzedaż z kas rejestrujących;
„WEW” – dokument wewnętrzny;
„FP” – faktura, o której mowa w art. 109 ust. 3d ustawy.

Z powyższego wynika, że sprzedaż na rzecz osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, należy wykazać na podstawie dokumentu zbiorczego. W związku z tym w nowym JPK_VAT z deklaracją w przypadku sprzedaży zwolnionej z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej wystarczy jej ujęcie zapisem zbiorczym w postaci dokumentu wewnętrznego z oznaczeniem „WEW”.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT prowadzącym działalność gospodarczą m.in. w zakresie krótkoterminowego wynajmu nieruchomości, w tym w ramach prowadzenia obiektów noclegowo - wypoczynkowych. Opisywana działalność prowadzona jest sezonowo, a obiekty czynne są i przyjmują gości w sezonie od maja do września.

Spółka nie ewidencjonuje omawianej sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, albowiem wszystkie wpłaty rezerwacyjne dokonywane są przelewem (za pośrednictwem banku) na rachunek Spółki i na tej podstawie Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. W efekcie, naliczenie podatku VAT należnego z tytułu otrzymanych wpłat w danym okresie sprawozdawczym (w danym miesiącu) dokumentowane jest fakturą wewnętrzną obejmującą zbiorczo wszystkie otrzymane płatności.

W związku z wprowadzeniem nowej struktury JPK_VAT, od października 2020 roku ww. faktury wewnętrzne ujmowane są w ewidencji sprzedaży ze wskazaniem znacznika „WEW”.

Jednocześnie mogą wystąpić sytuacje, w których goście (np. na potrzeby rozliczenia „wczasów pod gruszą”) zwrócą się do Spółki o wystawienie faktury. Przy tym Spółka nie jest w stanie z góry założyć, którzy z gości, o ile w ogóle, będą wymagać wystawienia faktur, stąd przyjętą przez Spółkę praktyką jest wystawienie takiej faktury dopiero po otrzymaniu takiego żądania.

Ad 1

W tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy udokumentowanie faktu otrzymania wpłat rezerwacyjnych i naliczenia podatku VAT należnego w danym okresie sprawozdawczym może zostać udokumentowane zbiorczo fakturą wewnętrzną i odzwierciedlone w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT z oznaczeniem „WEW”.

Zdaniem Wnioskodawcy wyżej powoływana faktura wewnętrza powinna być odzwierciedlona w ewidencji sprzedaży JPK_VAT przy zastosowaniu oznaczenia „WEW”.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy z uwzględnieniem powołanych przepisów prawa należy wskazać, że sprzedaż nieewidencjonowaną na kasie rejestrującej wykazuje się, co do zasady, na podstawie zapisu zbiorczego oznaczanego „WEW”. Dotyczy to przede wszystkim sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Nie ma znaczenia czy taka transakcja została udokumentowana fakturą oraz kiedy faktura została wystawiona. Jednakże należy wskazać, że Wnioskodawca może wykazywać taką sprzedaż również na podstawie poszczególnych faktur (zamiast na podstawie zapisu zbiorczego), jeśli wybierze taki sposób. Faktury nie podlegają oznaczeniu „FP”, gdyż nie dotyczą sprzedaży zaewidencjonowanej na kasie rejestrującej. Wnioskodawca wskazał, że prowadzi działalność gospodarczą w zakresie krótkoterminowego wynajmu nieruchomości, w tym w ramach prowadzenia obiektów noclegowo – wypoczynkowych, goście mają możliwość dokonywania rezerwacji i tym samym dokonywania przedpłat na poczet wynajmu domku letniskowego. Spółka korzysta ze zwolnienia z obowiązku rejestrowania sprzedaży na kasie rejestrującej. Naliczenie podatku VAT należnego z tytułu otrzymanych wpłat w danym okresie sprawozdawczym dokumentowane jest fakturą wewnętrzną obejmującą zbiorczo wszystkie otrzymane płatności.

W tym miejscu należy wskazać, że zbiorcze zestawienie sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej – klientów Spółki, dla której to sprzedaży Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej, może być wykazywane w JPK_VAT wewnętrznym dokumentem zbiorczym dla danego okresu rozliczeniowego. Takim dokumentem w przypadku Wnioskodawcy będzie zbiorcza faktura wewnętrzna, która będzie podlegać uwzględnieniu w JPK_VAT z oznaczeniem „WEW” jako dokument służący do rozliczenia należnego podatku VAT z tytułu otrzymanych wpłat rezerwacyjnych.

W konsekwencji, mając powyższe na względzie, Spółka korzystając ze zwolnienia z obowiązku rejestracji sprzedaży na kasie rejestrującej, postąpi prawidłowo wykazując na podstawie zbiorczej faktury wewnętrznej podatek należny wynikający z otrzymania wpłat rezerwacyjnych w danym okresie rozliczeniowym w nowym JPK_VAT z oznaczeniem „WEW”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ad 2

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się do ustalenia, czy w przypadku wystawienia na żądanie faktury dotyczącej wpłat rezerwacyjnych, Spółka będzie zobowiązana do jej odrębnego ujęcia w części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT, a tym samym do dokonania korekty uprzednio wystawionej faktury wewnętrznej oraz korekty części ewidencyjnej sprzedaży pliku JPK_VAT.

Wnioskodawca wskazał, że wykazuje podatek VAT należny z wpłat rezerwacyjnych w JPK_VAT za pomocą ww. zbiorczej faktury wewnętrznej.

Skoro więc, za pomocą faktury wewnętrznej sprzedaż na rzecz gości (podstawa opodatkowania i podatek VAT należny) została wykazana w prawidłowej wysokości, tj. w wysokości wynikającej z otrzymanych wpłat rezerwacyjnych i w prawidłowym okresie sprawozdawczym (miesiącu), tj. w okresie otrzymania tych wpłat, to w przypadku wystawienia zgodnie z art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy na żądanie nabywcy faktury dotyczącej wpłat rezerwacyjnych, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do korygowania tych zapisów poprzez odrębne ujęcie tej faktury w części ewidencji sprzedaży pliku JPK_VAT, takiej faktury nie należy ujmować w pliku JPK_VAT z deklaracją, gdyż sprzedaż ta została już zaewidencjonowana dokumentem zbiorczym.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Ad 3

Wnioskodawca ma również wątpliwości, czy prawidłowo wystawia na żądanie nabywcy faktury dotyczące wpłat rezerwacyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła wystawić fakturę na bieżąco, w ciągu 15 dni od dnia zgłoszenia żądania, co w pełni odpowiadać będzie dyspozycji art. 106i ust. 6 pkt 2 ustawy, niemniej datą sprzedaży powinna być fatyczna data (lub daty) otrzymania płatności, a zatem powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania wpłaty rezerwacyjnej lub jej odpowiedniej części (rat) stosownie do treści art. 19a ust. 8 ustawy.

Na podstawie art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy (art. 106i ust. 2 ustawy).

Natomiast w myśl art. 106i ust. 6 ustawy w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 3, fakturę wystawia się:

zgodnie z ust. 1 i 2 - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone do końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty;
nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania - jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, o którym mowa w pkt 1.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą ogólne zasady dotyczące wystawiania faktur przez podatnika dokonującego świadczenia usług, zgodnie z którymi fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę. Natomiast jeżeli żądanie wystawienia faktury zostało zgłoszone po upływie miesiąca, w którym wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia od dnia zgłoszenia żądania z wskazaną zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy datą otrzymania całości lub części wpłaty rezerwacyjnej. Faktura powinna zawierać również pozostałe informacje określone w art. 106e ust. 1 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z powołanym wcześniej art. 106b ust. 3 ustawy Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę, jeżeli klient dokonujący wpłaty rezerwacyjnej zgłosi zapotrzebowanie na nią w ciągu 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym otrzymano całość lub część zapłaty. Po tym terminie Wnioskodawca także może wystawić fakturę klientowi, ale już nie ma takiego obowiązku, zależy to od Jego dobrej woli. A zatem po trzech miesiącach faktura na żądanie klienta nie musi być już wystawiona.

Ponadto należy podkreślić, że prawo dopuszcza wystawianie jednej zbiorczej faktury, która będzie dokumentować wszystkie transakcje dokonane dla danego kontrahenta. W związku z powyższym należy wskazać, że Wnioskodawca może udokumentować fakturą zbiorczą otrzymanie kilku rat wpłaty rezerwacyjnej na rzecz jednego nabywcy, poprzez wystawienie jednej faktury zbiorczej. Faktura ta powinna być wystawiona zgodnie z wymogami określonymi w art. 106e ust. 1 ustawy, tj. powinna zawierać m.in. daty otrzymania wpłat rat rezerwacyjnych. Wobec powyższego, Wnioskodawca w wystawionej fakturze dokumentującej dostawy zrealizowane w danym tygodniu/miesiącu (fakturze zbiorczej) obowiązany będzie zamieścić wszystkie daty poszczególnych transakcji (wpłat rat rezerwacyjnych) dokumentowanych tą fakturą.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin