2021.08.11 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP1-1.4012.470.2021.1.AKA

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.470.2021.1.AKA
z 11 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 lipca 2021 r. (data wpływu 13 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi wykończeniowe oraz wyposażenie lokalu przeznaczonego do podnajmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lipca 2021 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi wykończeniowe oraz wyposażenie lokalu przeznaczonego do podnajmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest PKD 68.20.Z, tj. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Pozostałymi rodzajami wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest przykładowo PKD 86.22.Z, tj. praktyka lekarska specjalistyczna, PKD 86.90.A, tj. działalność fizjoterapeutyczna, PKD 86.90.D, tj. działalność paramedyczna, czy PKD 86.90.E, tj. pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Biorąc pod uwagę fakt, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem i zarządzenie nieruchomościami, co ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka zawarła umowę najmu lokalu użytkowego w celu jego dalszego podnajmu. Tym samym Wnioskodawca będzie wykorzystywał lokal do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podnajem lokalu będzie możliwy po przystosowaniu go do cech gabinetu lekarskiego i punktu pobrań. W tym celu lokal zostanie przez Spółkę wyremontowany, umeblowany oraz wyposażony w sprzęty wykorzystywane do celów medycznych (m.in. w meble, środki trwałe, sprzęt niezbędny do punktu pobrań). Przewidywany koszt dostosowania lokalu do dalszego podnajmu wyniesie ok. miliona złotych, w tym ok. 400 tys. zł - wyposażenie lokalu w meble oraz środki trwałe, ok. 500 tys. zł - zakup, leasing, barter sprzętów medycznych, ok. 50 tys. zł - wynagrodzenie architekta wnętrz oraz uzyskanie niezbędnych pozwoleń. Poniesienie kosztów na wykończenie nieruchomości będzie udokumentowane fakturami VAT.

Po zakończeniu prac remontowo-wykończeniowych lokal będzie przedmiotem umowy podnajmu lokalu na rzecz spółki A. Sp. z o.o., świadczącej usługi w zakresie opieki medycznej, zwolnione z VAT. Wspólnikami B. Sp. z o.o. jest C. (50 udziałów) oraz D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (50 udziałów), natomiast wspólnikami A. Sp. z o.o. jest C. (50 udziałów), D. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (25 udziałów), E. (25 udziałów).

Tym samym nieruchomość będzie przez Wnioskodawcę odpłatnie udostępniana na cele inne niż mieszkalne oraz przez niego zarządzana w sposób opisany poniżej na rzecz podmiotów trzecich.

W ramach zawartej umowy Wnioskodawca zapewni wynajmującemu również obsługę personelu do obsługi recepcji, personelu sprzątającego oraz pielęgniarek oraz będzie zapewniać na rzecz wynajmującego usługę obsługi recepcji oraz usługi sprzątania, natomiast podnajemca będzie zatrudniał personel medyczny do świadczenia usług medycznych, tj. lekarzy fizjoterapeutów i dietetyka.

Zewnętrzna firma zapewniająca usługi sprzątania będzie dbała o bieżącą czystość obiektu, ale nie będzie to obejmowało utrzymania w czystości i dezynfekcji sprzętu medycznego i narzędzi medycznych.

Ponadto, Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za podzlecanie usług marketingowych podmiotom zewnętrznym w celu prowadzenia promocji podmiotu podnajmującego lokal i oferowanych przez ten podmiot usług medycznych i laboratoryjnych. Z tytułu świadczenia tych usług Wnioskodawca wystawi na rzecz podnajemcy fakturę VAT.

Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz podmiotu wynajmującego nieruchomość faktury VAT dokumentujące odpłatne udostępnienie nieruchomości opodatkowane podstawową stawką VAT. Tym samym nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT z uwagi na fakt, że nieruchomość będzie w całości wynajmowana przez podmioty trzecie, a najem będzie opodatkowany podatkiem VAT.

Ponadto wskazano, że Wnioskodawca będzie ponosił ryzyko zmiany kursów walut z uwagi na fakt, że będzie uiszczał czynsz za najem lokalu w euro, natomiast podnajemca będzie uiszczał czynsz w polskich złotych. Tym samym Spółka w okresie obowiązywania umowy z podnajemcą będzie ponosiła ryzyko wynikające z możliwych, nieoczekiwanych zmian kursu obcej waluty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle obowiązujących przepisów, mając na uwadze fakt, że nieruchomość będzie wykorzystywana do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących usługi wykończeniowe oraz wyposażenie lokalu przeznaczonego do podnajmu?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W świetle obowiązujących przepisów, mając na uwadze fakt, że nieruchomość będzie wykorzystywana do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT, Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach dokumentujących usługi wykończeniowe oraz wyposażenie lokalu przeznaczonego do podnajmu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy posiada on uprawnienie do odliczania podatku naliczonego w pełnej wysokości, w zakresie, w jakim dotyczy to wykończenia oraz wyposażenia lokalu, który będzie przeznaczony pod wynajem (a więc w celu prowadzenia działalności gospodarczej). Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że poniesienie wydatków związanych z remontem oraz wyposażeniem ma na celu przeznaczenie nieruchomości na odpłatny najem. Przedmiotowy lokal Wnioskodawca będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy VAT.

Mając na uwadze, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi będą polegać na wynajmie lokalu użytkowego (tj. lokalu na cele inne niż mieszkaniowe), należy stwierdzić, że nie będą one korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy VAT.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis ten jest wyrazem naczelnej zasady podatku od towarów i usług, mianowicie neutralności. Z założenia ma on bowiem być podatkiem konsumpcyjnym, który dla przedsiębiorców - w zakresie prowadzonej przez nich działalności gospodarczej - pozostaje neutralny. Powyższe potwierdza stanowisko doktryny:

„Prawo do odliczenia podatku naliczonego jest podstawową cechą podatku od wartości dodanej. Zapewnia ono bowiem neutralność tego podatku dla podatników VAT, przy jednoczesnym faktycznym opodatkowaniu konsumpcji. Ma ono zapewniać, że podatek płacony przez podatnika VAT przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej nie będzie stanowił dla niego faktycznego kosztu (obciążenia finansowego). Stąd też możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest jego fundamentalnym i podstawowym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od towarów i usług jako podatku od wartości dodanej. Takie rozumienie prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bardzo istotną wytyczną przy wykładni dyrektyw VAT w orzecznictwie ETS. W wielu orzeczeniach bowiem interpretowano regulacje dyrektyw VAT (co wpływało na rozumienie przepisów krajowych) w taki sposób, aby osiągnięta była neutralność podatku dla podatników” (por. Bartosiewicz Adam, VAT. Komentarz, Warszawa 2018 r.).

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Jeżeli zatem wydatki poniesione na wyposażenie, remont, czy przystosowanie lokalu będą miały związek z wynajmem podlegającym opodatkowaniu VAT, wówczas na zasadach ogólnych art. 86 ust. 1 ustawy o VAT podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT.

Mając zatem na uwadze wskazany wyżej przepis art. 86 ust. 1 ustawy VAT oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że w analizowanej sprawie zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT, gdyż wydatki na nieruchomość poniesione przy jej zakupie i wykończeniu będą związane niewątpliwie z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy (podatnika podatku VAT) w zakresie wynajmu nieruchomości na cele inne niż mieszkaniowe.

W tym miejscu należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę (por. Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 czerwca 2019 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.192.2019.2.ŻR).

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że świadczenie usług najmu wypełnia, określoną w art. 15 ust. 2 ustawy, definicję działalności gospodarczej. Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (por. Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.141.2018.2.MSU).

Powyższe potwierdza wydana przez Organ interpretacja indywidualna:

„uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonane zostanę przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy” (por. pismo Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 stycznia 2017 r., nr 2461-IBPP3.4512.700.2016.3.KS).

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy dla oceny jego prawa do odliczenia VAT nie ma znaczenia, że lokal będzie wynajmowany przez podmiot świadczący usługi lecznicze, podlegające zwolnieniu z VAT. Wykluczone jest uznanie najmu za usługę ściśle związaną z usługami w zakresie opieki medycznej służącymi profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, które są zwolnione z VAT.

Chociaż przedstawiona w opisie stanu faktycznego usługa najmu będzie świadczona na rzecz podmiotu leczniczego, to brak jest obiektywnych kryteriów pozwalających na jej ścisłe powiązanie wyłącznie z usługami w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia świadczonymi przez podmiot leczniczy. W konsekwencji nie będzie ona objęta zakresem zwolnienia od podatku na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu stawką podstawową.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie właściwa jest stawka 23% VAT. Wynajem pomieszczeń na działalność leczniczą nie został ujęty w załączniku Nr 3 wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką w wysokości 8% co oznacza brak podstaw do jej zastosowania. Brak jest też podstaw do zwolnienia ww. usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od towarów i usług. Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 18 ww. ustawy, obejmuje wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a do takich usług nie należy najem.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają przykładowe interpretacje indywidualne:

„Zatem w odniesieniu do wydatków, ponoszonych na wykończenie oraz wyposażenie pomieszczeń używanych wyłącznie w prowadzonej działalności w zakresie najmu, które - jak wynika z wniosku - będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, należy stwierdzić, że zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - związek dokonanych zakupów z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT” (Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 czerwca 2019 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.192.2019.2.ŻR);

„Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18a ustawy, bowiem brak podstaw do uznania przedmiotowych usług najmu za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a ponadto Wnioskodawca nie jest podmiotem leczniczym oraz przedmiot działalności Wnioskodawcy nie obejmuje usług w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” (Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 kwietnia 2018 r., nr 0113-KDIPT1-1.4012.141.2018. 2.MSU);

„Jak wynika z powyższego ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

„Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione przesłanki warunkujące zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, bowiem brak podstaw do uznania przedmiotowych usług najmu za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze. Wnioskodawca nie jest również podmiotem leczniczym świadczącym w ramach działalności leczniczej usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Wnioskodawca - właściciel nieruchomości zabudowanej wynajmując znajdujące się w niej pomieszczenia na działalność leczniczą (prowadzenie przychodni lekarskiej), nie staje się bowiem podmiotem leczniczym świadczącym usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Wyklucza to możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

"Odnosząc się zatem do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących prawa do zwrotu podatku VAT naliczonego wykazanego na fakturach związanych z zakupem, remontem oraz wyposażeniem lokalu należy wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego od przedmiotowych wydatków będzie przysługiwało wyłącznie w zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. odpłatnego zakwaterowania krótkoterminowego w cyklu dziennym lub tygodniowym sklasyfikowanym przez Wnioskodawcę pod symbolem 55.20.19.0 lub najmu długoterminowego w cyklach miesięcznych lub rocznych sklasyfikowanym przez Wnioskodawcę pod symbolem 68.20.11.0 oraz pod warunkiem, że Wnioskodawca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie wystąpią inne ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług. Tym samym jeśli kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, będzie w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy” (Pismo Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 czerwca 2018 r., nr 0113-KDIPT1-3.4012.306.2018.4.MK).

W konsekwencji, w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, obowiązujących przepisów prawa oraz stanowiska Organu, stwierdzić należy, że:

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT;

nabywane przez Wnioskodawcę wyposażenie jak i usługi remontowe będą udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Spółkę;

powyższe wydatki będą dotyczyły nieruchomości związanej z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z remontem pomieszczenia przeznaczonego na prowadzenie działalności gospodarczej i stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:
1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona);
transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
(uchylony);
wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:
1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
(uchylony);
wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. m.in. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatki usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 2019 r. poz. 2195 oraz z 2021 r. poz. 11, 1177 i 1243).

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. wynajem i zarządzenie nieruchomościami. Spółka zawarła umowę najmu lokalu użytkowego w celu jego dalszego podnajmu. Tym samym Wnioskodawca będzie wykorzystywał lokal do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podnajem lokalu będzie możliwy po przystosowaniu go do cech gabinetu lekarskiego i punktu pobrań. W tym celu lokal zostanie przez Spółkę wyremontowany, umeblowany oraz wyposażony w sprzęty wykorzystywane do celów medycznych (m.in. w meble, środki trwałe, sprzęt niezbędny do punktu pobrań). Poniesienie kosztów na wykończenie nieruchomości będzie udokumentowane fakturami. Po zakończeniu prac remontowo-wykończeniowych lokal będzie przedmiotem umowy podnajmu lokalu na rzecz spółki świadczącej usługi w zakresie opieki medycznej, zwolnione z VAT.

Nieruchomość będzie przez Wnioskodawcę odpłatnie udostępniana na cele inne niż mieszkalne oraz przez niego zarządzana w sposób opisany poniżej na rzecz podmiotów trzecich. W ramach zawartej umowy Wnioskodawca zapewni wynajmującemu obsługę personelu do obsługi recepcji, personelu sprzątającego oraz pielęgniarek oraz będzie zapewniać na rzecz wynajmującego usługę obsługi recepcji oraz usługi sprzątania, natomiast podnajemca będzie zatrudniał personel medyczny do świadczenia usług medycznych, tj. lekarzy fizjoterapeutów i dietetyka. Zewnętrzna firma zapewniająca usługi sprzątania będzie dbała o bieżącą czystość obiektu, ale nie będzie to obejmowało utrzymania w czystości i dezynfekcji sprzętu medycznego i narzędzi medycznych. Wnioskodawca będzie odpowiedzialny za podzlecanie usług marketingowych podmiotom zewnętrznym w celu prowadzenia promocji podmiotu podnajmującego lokal i oferowanych przez ten podmiot usług medycznych i laboratoryjnych. Z tytułu świadczenia tych usług Wnioskodawca wystawi na rzecz podnajemcy fakturę.

Wnioskodawca jest płatnikiem VAT i jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, natomiast podnajemca nie jest płatnikiem VAT i nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny z uwagi na świadczenie wyłącznie usług, które są zwolnione z VAT. Wnioskodawca będzie wystawiał na rzecz podmiotu wynajmującego nieruchomość faktury dokumentujące odpłatne udostępnienie nieruchomości opodatkowane podstawową stawką VAT. Tym samym nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT z uwagi na fakt, że nieruchomość będzie w całości wynajmowana przez podmioty trzecie, a najem będzie opodatkowany podatkiem VAT.

Kwota podnajmu nie będzie kwotą stałą, ale będzie uzależniona od osiągniętego przez podnajemcę obrotu, w związku z czym będzie to kwota zmienna. Jednocześnie F. będzie uiszczał na rzecz Wnioskodawcy opłaty w stałej wysokości za najem oraz obsługę administracyjną. Wnioskodawca będzie ponosił ryzyko zmiany kursów walut z uwagi na fakt, że będzie uiszczał czynsz za najem lokalu w euro, natomiast podnajemca będzie uiszczał czynsz w polskich złotych. Tym samym Spółka w okresie obowiązywania umowy z podnajemcą będzie ponosiła ryzyko wynikające z możliwych, nieoczekiwanych zmian kursu obcej waluty.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących usługi wykończeniowe oraz wyposażenie lokalu przeznaczonego do podnajmu.

Jak już zaznaczono, prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione jest nie tylko od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, ale również od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy, jak również powołane przepisy, należy wskazać, że z uwagi na fakt, że podnajmowana nieruchomość będzie wykorzystywana do świadczenia usług opodatkowanych podatkiem VAT i Wnioskodawca jest podatnikiem VAT, to w analizowanym przypadku spełnione będą warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy. W konsekwencji w analizowanym przypadku nie znajdą zastosowania wyłączenia wynikające z art. 88 ust. 3a ustawy. Bez znaczenia dla skorzystania z prawa do odliczenia jest fakt, że podnajmujący lokal będzie w nim świadczył usługi opieki medycznej. Okoliczność, że najemca będzie świadczył w wynajmowanym lokalu usługi, które korzystają ze zwolnienia od podatku VAT nie przesądza, że związek wydatków na wykończenie i wyposażenie tego lokalu ma związek z działalnością zwolnioną (usługami medycznymi). Z treści wniosku wyraźnie wynika związek dokonywanych zakupów z działalnością opodatkowaną jaką jest najem lokalu. Ponadto w sprawie nie będzie miał również zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, gdyż charakter usługi najmu - inny niż cel mieszkaniowy - wyklucza możliwość zastosowania go w sprawie.

W związku z powyższym Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących usługi wykończeniowe oraz wyposażenie lokalu przeznaczonego do podnajmu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, tj. m.in. kwestie dotyczące opodatkowania podatkiem VAT usług najmu świadczonych na rzecz podmiotu leczniczego, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Końcowo należy wskazać, że na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawyz dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawyo podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin