2021.08.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.220.2021.2.AP
z 31 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), uzupełnionym 23 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do przychodów Wnioskodawcy w postaci otrzymanych zysków Spółki Komandytowej wypracowanych przez tą spółkę od dnia nabycia przez nią statusu podatnika CIT, wypłacanych Wnioskodawcy przez Spółkę Komandytową po dniu nabycia przez nią statusu podatnika CIT, znajduje zastosowanie zwolnienie określone w art. 13 ust. 3 Ustawy Nowelizującej w związku z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy spełnieniu warunków stosowania tego zwolnienia  jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r., wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy do przychodów Wnioskodawcy w postaci otrzymanych zysków Spółki Komandytowej wypracowanych przez tą spółkę od dnia nabycia przez nią statusu podatnika CIT, wypłacanych Wnioskodawcy przez Spółkę Komandytową po dniu nabycia przez nią statusu podatnika CIT, znajduje zastosowanie zwolnienie określone w art. 13 ust. 3 Ustawy Nowelizującej w związku z art. 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy spełnieniu warunków stosowania tego zwolnienia.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 18 sierpnia 2021 r. Znak:, 0111-KDIB2-1.4010.220.2021.1.AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 23 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Spółka" lub „Wnioskodawca”), jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Wnioskodawca jest komandytariuszem w 4 polskich spółkach komandytowych (posiadających siedzibę i zarząd na terytorium Polski) - zwanych (dalej: łącznie i z osobna „Spółki Komandytowe”).

Wnioskodawca posiada w każdej z ww. Spółek Komandytowych ponad 10% udział kapitałowy (dalej: „Udział Kapitałowy”) przez okres ponad 2 lat. Posiadanie przez Wnioskodawcę udziałów w ogóle praw i obowiązków Spółek Komandytowych wynika z tytułu własności.

Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania,

Dla celów niniejszego wniosku należy przyjąć, że Wnioskodawca dostarczy Spółkom Komandytowym swój certyfikat rezydencji (wydany przez polskie organy podatkowe) oraz oświadczenie, o niekorzystaniu przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów wprowadzonych ustawą z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (dalej: „Ustawa Nowelizująca”) nadających status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) m.in. spółkom komandytowym mającym siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Spółki Komandytowe, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) w 2021 r. nabyły status podatnika podatku CIT.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy wskazane Spółki Komandytowe stały się podatnikiem tego podatku z dniem 1 maja 2021 r., gdyż wszystkie skorzystały z możliwości jaka wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy Nowelizującej tj. możliwości przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku CIT na dzień 1 maja 2021 r.

W związku ze wskazaną zmianą ustawową Wnioskodawca pragnie potwierdzić zakres jego obowiązków (obciążeń podatkowych) na gruncie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”), w związku z otrzymaniem przez Niego - po nabyciu przez Spółki Komandytowe statusu podatnika na gruncie podatku CIT - zysków Spółek Komandytowych wypracowanych od dnia nabycia przez te Spółki Komandytowe statusu podatnika CIT.

Wnioskodawca w odniesieniu do wypłat zysków Spółek Komandytowych, będzie rzeczywistym właścicielem w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT. W szczególności Wnioskodawca:

otrzyma te należności dla własnej korzyści, w tym będzie decydować samodzielnie o ich przeznaczeniu i będzie ponosić ryzyko ekonomiczne związane z utratą tych należności lub ich części,
nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części tych należności innemu podmiotowi,
prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w Polsce.

Kwota należności wypłacanych Wnioskodawcy w roku podatkowym przez Spółki Komandytowe z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT będzie się różnić w zależności od konkretnego roku. Faktyczna wysokość tych wypłat nie jest jeszcze znana. Nie można jednak wykluczyć, iż w danym roku przekroczy ona kwotę 2 mln zł, wówczas zostaną spełnione warunki określone w art. 26 ust. 7a-7j ustawy o CIT.

Powyższe dotyczy zarówno łącznej kwoty należności z ww. tytułów otrzymywanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym od danej spółki komandytowej, jak i sumy wszystkich należności z tych tytułów otrzymywanych przez Wnioskodawcę w roku podatkowym od wszystkich Spółek Komandytowych łącznie.

W odniesieniu do wypłat zysku spełnione będą również warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT dla zastosowania zwolnienia podatkowego.

W opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym nie wystąpią negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, tj. skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów wypłaty zysków wypracowanych od dnia 1 maja 2021 r. przez Spółki Komandytowe (tj. od dnia uzyskania przez nie statusu podatnika CIT), a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 23 sierpnia 2021 r., Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

może zaistnieć sytuacja, w której wypracowany po 1 maja 2021 r. zysk spółki komandytowej, o której mowa we Wniosku o interpretację zostanie wypłacony Wnioskodawcy (posiadającemu co najmniej 10% udziałów Spółki komandytowej) przed upływem 2 lat od dnia nabycia przez Spółkę komandytową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych (CIT) tj. od dnia 1 maja 2021 r. Taka sytuacja może mieć miejsce, jeśli zysk ten zostanie wypłacony przed dniem 1 maja 2023 r., czego na chwilę obecną nie można wykluczyć. Jednocześnie należy zaznaczyć, iż Wniosek o interpretację dotyczył zdarzenia przyszłego obejmującego nieograniczony w czasie okres, a zatem także okres następujący od 1 maja 2023 r. (wypłaty zysku Spółki komandytowej będą następowały również po tym dniu).
Niezależnie od powyższego, biorąc pod uwagę kontekst niniejszego pytania, Wnioskodawca chciałby podkreślić, iż w jego ocenie warunek określony w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT odnoszący się do okresu 2-letniego nieprzerwanego posiadania przez niego udziałów w Spółce komandytowej wypłacającej zysk po uzyskaniu statusu podatnika CIT powinien uwzględniać okres posiadania takich udziałów przez Wnioskodawcę także przed nabyciem przez Spółkę komandytową statusu podatnika (w niniejszym przypadku przed dniem 1 maja 2021 r.).
Mając to na uwadze, Wnioskodawca zauważa, że okres nieprzerwanego posiadania przez Spółkę udziału w Spółce komandytowej (liczony od dnia jego objęcia, a nie od dnia nabycia przez Spółkę komandytową statusu podatnika CIT) w momencie wypłaty zysków uzyskanych po dniu nabycia przez Spółkę komandytową statusu podatnika CIT przekraczać będzie okres 2 lat.

Tym samym w odniesieniu do tej wypłaty spełniony, w ocenie Wnioskodawcy, będzie warunek określony w przepisie art. 22 ust. 4a ustawy o CIT.
Wnioskodawca planuje posiadać co najmniej 10% udziałów w Spółce komandytowej nieprzerwanie przez okres co najmniej dwóch lat liczony od dnia kiedy Spółka komandytowa uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. od 1 maja 2021 r. Tym samym, okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów przez Wnioskodawcę - liczony we wskazany w pytaniach organu sposób - upłynie po dniu wypłaty zysku przez Spółkę komandytową (jeśli, jak zaznaczono w odpowiedzi na pytanie 1, sama wypłata zysku nastąpi przed 1 maja 2023 r.). Tym samym do Spółki (przy przyjęciu jako relewantnej daty 1 maja 2021 r.) znajdzie zastosowanie regulacja określona w art. 22 ust. 4b ustawy o CIT.
Aktualne pozostaje przy tym zastrzeżenie wskazane w odpowiedzi na pytanie 1 odnoszące się do ustalenia daty właściwej do obliczania biegu terminu określonego w art. 22 ust. 4a ustawy CIT. Należy zauważyć, iż przy przyjęciu stanowiska Wnioskodawcy, iż datą tą jest data objęcia udziałów Spółki komandytowej przez Spółkę przepis art. 22 ust. 4b jest, w ocenie Wnioskodawcy, bezprzedmiotowy do oceny sytuacji wskazanej we Wniosku o interpretację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy do przychodów Wnioskodawcy w postaci otrzymanych zysków Spółek Komandytowych wypracowanych przez te spółki od dnia nabycia przez nie statusu podatnika CIT, wypłacanych Wnioskodawcy przez Spółki Komandytowe po tym dniu (tj. po dniu nabycia przez nie statusu podatnika CIT) znajduje zastosowanie zwolnienie określone w art. 13 ust. 3 Ustawy Nowelizującej w związku z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, przy spełnieniu warunków stosowania tego zwolnienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, do otrzymanych przez Wnioskodawcę przychodów w postaci zysków Spółek Komandytowych wypracowanych przez te spółki od dnia nabycia przez nie statusu podatnika CIT, wypłacanych Wnioskodawcy przez Spółki Komandytowe po tym dniu (tj. po dniu nabycia przez nie statusu podatnika CIT) znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku zryczałtowanego określone w art. 13 ust. 3 Ustawy Nowelizującej w związku z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

Uzasadnienie:

Jak wskazano, Wnioskodawca jest komandytariuszem w spółkach komandytowych, utworzonych i działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów wprowadzonych Ustawą Nowelizującą nadających status podatnika podatku CIT m.in. spółkom komandytowym mającym siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Spółki Komandytowe, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) w 2021 roku nabyły status podatnika podatku CIT. Spółki Komandytowe stały się podatnikiem tego podatku z dniem 1 maja 2021 r., gdyż skorzystały z możliwości, jaka wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy Nowelizującej tj. możliwości przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku CIT na dzień 1 maja 2021 r.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy CIT podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

Zgodnie z zawartą w ustawie CIT (art. 4a pkt 19) definicją „udziału w zyskach osób prawnych” pojęcie to oznacza również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3 ustawy o CIT, a zatem również udział w zysku polskiej spółki komandytowej.

Biorąc pod uwagę wskazane regulacje należy stwierdzić, iż od 1 stycznia 2021 r. (od 1 maja w przypadku wyboru przesunięcia obowiązywania przepisów), co do zasady, zysk wypłacany komandytariuszowi przez polską spółkę komandytową (wypracowany od dnia nabycia przez taką spółkę statusu podatnika podatku CIT) podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 19%. Na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT podatek ten pobierany jest przez płatnika - spółkę komandytową wypłacającą zysk będącą jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej.

Przepisy, które zaczęły obowiązywać z dniem 1 stycznia 2021 r., w odniesieniu do zysku spółki komandytowej otrzymywanego przez jej komandytariusza (inaczej niż w przypadku komplementariusza) nie przewidują możliwości zastosowania mechanizmu odliczenia od podatku zryczałtowanego podatku zapłaconego przez spółkę komandytową jako podatnika CIT. Oznacza to, że zyski komandytariusza uzyskiwane w spółce komandytowej mogą podlegać ekonomicznemu podwójnemu opodatkowaniu (raz na poziomie spółki komandytowej i kolejny raz na poziomie wspólnika).

Celem uniknięcia tego efektu - w określonych sytuacjach - Ustawodawca zawarł w Ustawie Nowelizującej regulacje zwalniające od podatku, pod pewnymi warunkami, dochody komandytariusza z udziału w zysku spółki komandytowej.

I tak, zgodnie z wprowadzonymi Ustawą nowelizującą do ustawy o CIT przepisami art. 22 ust. 4e i 4f:

„4e. Zwalnia się od podatku dochodowego kwotę stanowiącą 50% przychodów uzyskanych przez komandytariusza z tytułu udziału w zyskach w spółce komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie więcej jednak niż 60 000 zł w roku podatkowym odrębnie z tytułu udziału w zyskach w każdej takiej spółce komandytowej, w której podatnik jest komandytariuszem.

4f. Zwolnienia, o którym mowa w ust. 4e, nie stosuje się do komandytariusza spółki komandytowej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, który:

posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej lub
jest członkiem zarządu:
1. spółki posiadającej osobowość prawną lub spółki kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej, lub
2. spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej, lub
jest podmiotem powiązanym w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 z członkiem zarządu lub wspólnikiem spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej. ”.

Analogiczna regulacja została dodana do ustawy o PIT (art. 21 ust. 1 pkt 51a i ust. 40).

Ponadto, zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Dodatkowe warunki stosowania wskazanego zwolnienia zawarte są w ust. 4a i 4d art. 22 ustawy o CIT.

Brzmienie art. 22 ust. 4 ustawy o CIT przewiduje zatem zwolnienie z podatku zryczałtowanego dla 3 rodzajów przychodu (dochodu), wymienionych odpowiednio w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j ustawy o CIT. Przepis art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, stanowi z kolei o zaliczeniu do przychodów z zysków kapitałowych przychodów z udziału w zyskach osób prawnych, w postaci dywidend, nadwyżek bilansowych w spółdzielniach oraz otrzymanych przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochodów tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla potrzeb stosowania zwolnienia z podatku zryczałtowanego wynikającego z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT do którego odsyła art. 22 ust. 4, obejmuje również udział w zysku spółki komandytowej (jako podatnika CIT). Stanowisko Spółki w tym zakresie oparte jest, w ramach językowego znaczenia treści przepisu, na celowościowej i systemowej wykładni omawianej regulacji. Wspiera je ponadto również wykładnia historyczna odnosząca się w szczególności do wyjaśnień udzielanych przez Ministerstwo Finansów w toku prac legislacyjnych nad Ustawą nowelizującą.

Zdaniem Spółki w świetle celu przepisu art. 22 ust. 4 ustawy o CIT w zw. z art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, jak i systemowej logiki rozwiązań zawartych w ustawie o CIT nie powinno być kwestionowane, iż przepis ten ma zastosowanie nie tylko do wypłat z zysku, które zgodnie z nomenklaturą wynikającą z Kodeksu spółek handlowych, nazywane są „dywidendami”, tj. wypłat z zysku spółek kapitałowych (oraz S.K.A. na rzecz akcjonariusza), lecz również do wypłat z zysku spółki komandytowej. Należy przyjąć, iż odesłanie w tym przepisie do dywidendy jest wyłącznie konsekwencją zastosowanej przez Ustawodawcę techniki legislacyjnej w zakresie dotyczących sposobu włączenia spółek osobowych do zakresu poszczególnych regulacji ustawy o CIT. W tym zakresie Ustawodawca zastosował uproszczoną formułę polegającą na wprowadzeniu w ustawie CIT definicji odnoszących się kategorii charakterystycznych dla spółek osobowych i tym samym objęcia tych kategorii zakresem dotychczasowych przepisów ustawy o CIT, bez zmiany treści poszczególnych postanowień tej ustawy. Można zakładać, że zabieg ten miał przyczynić się do zwiększenia przejrzystości tekstu omawianego aktu prawnego.

Temu celowi służyło dodanie:

w art. 4a ustawy o CIT definicji: „udziału (akcji)”, oznaczającej również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3 (pkt 16) - czyli po zmianie także spółki komandytowej;
„kapitału zakładowego”, oznaczającej również kapitał podstawowy spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 (pkt 18) - czyli po zmianie także spółki komandytowej,
„udziału w zyskach osób prawnych”, oznaczającej również udział w zyskach spółek, o których mowa w art. 1 ust. 3 (pkt 19) - czyli po zmianie także spółki komandytowej,
"objęciu udziału (akcji)”, oznaczającej również uzyskanie przez wspólnika spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3, ogółu praw i obowiązków wspólnika w tej spółce,
definicji ‘spółki”, oznaczającej m.in. (od 1.01.2021 r.) spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (pkt 21), tj. również spółki komandytowej mającej siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W świetle powyższych definicji ustawowych jest jednoznaczne, iż pod użytym m.in. w art. 7b, czy też w art. 22 ust. 1 i 4 wyrażeniem „dochody z udziału w zyskach osób prawnych” należy rozumieć również dochody z udziału w zyskach, innych niż kapitałowe, spółek będących podatnikami podatku CIT, czyli w szczególności polskiej spółki komandytowej. Zatem pomimo, iż żaden z poszczególnych punktów przepisu art. 7b ust. 1 ,stanowiąc o tego rodzaju dochodach, nie wymienia expressis verbis udziału w zysku spółki komandytowej, nie budzi jednak wątpliwości, że - w świetle powyższych definicji - treść wprowadzenia do wyliczenia (art. 7b ust. 1) obejmuje także tą kategorię zysków.

Tym samym ustawodawca celem objęcia zakresem zwolnienia z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT dochodów z udziału w zyskach spółek osobowych nie mógł posłużyć się odesłaniem do żadnego innego, bardziej właściwego punktu z art. 7b ust. 1, niż art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a. W ocenie Spółki świadczy to o tym, iż ustawodawca uznał, że pojęcie „dywidenda” należy rozumieć w sensie funkcjonalnym, jako wypłatę z zysku wszystkich spółek posiadających status podatnika podatku CIT, w tym także udział w zysku spółki komandytowej będącej podatnikiem CIT.

Inne rozumienie wskazanych regulacji prowadziłoby do niedającego się zaakceptować aksjologicznie wniosku, iż zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT w odniesieniu do spółek osobowych będących podatnikami CIT znajdzie zastosowanie wyłącznie w sytuacji określonej w lit. f w art. 7b ust. 1 ustawy o CIT tj. do zysku przeznaczonego na podwyższenie kapitału zakładowego (podstawowego) takiej spółki osobowej. Wykładnia ta jest nieprawidłowa również, jeśli uwzględni się fakt, iż zmiana dokonana w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT z dniem 1 stycznia 2018 r. (dodanie odesłań do art. 7b tej ustawy) nie miała na celu zawężania tej regulacji w odniesieniu do dokonywanych przez spółki osobowe o statusie podatnika CIT (wówczas chodziło o S.K.A.) wypłat z zysków takich spółek analogicznych do dywidend wypłacanych przez spółki kapitałowe. Celem tej zmiany było wyłączenie z zakresu tego zwolnienia jedynie innych niż „klasyczna” wypłata zysków tytułów wskazanych w art. 7b ust. 1 (przed 1 stycznia 2018 r. regulowanych w art. 10 ustawy o CIT).

Co więcej przed tą zmianą nie budziło wątpliwości, że zwolnienie z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT znajduje zastawanie również do wypłat zysku dokonywanych przez spółkę komandytowo-akcyjną, co znalazło swoje odzwierciedlenie w zawartym w tym przepisie zastrzeżeniu odnoszącym się do dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1.

Powyższe rozumienie zakresu zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT potwierdza ponadto treść przepisów przejściowych Ustawy nowelizującej, a mianowicie art. 13 ust. 3, zgodnie z którym „(...) zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy ma zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych”. W rezultacie, jeżeli nawet uznać by hipotetycznie (co, jak wykazano powyżej, byłoby niedopuszczalnym ograniczeniem), że art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, do którego odsyła art. 22 ust. 4, nie obejmuje udziału w zysku spółki komandytowej, należałoby wtedy przyjąć, że art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej samoistnie wprowadza kolejną, czwartą kategorię przychodów (dochodów) korzystających ze zwolnienia z podatku zryczałtowanego, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, tj. przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. W przypadku bowiem, gdyby spółka komandytowa posiadająca status podatnika miałaby być wykluczona z możliwości stosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, regulację wynikającą z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej należałoby uznać za całkowicie zbędną (nie mogącą znaleźć zastosowania), co z kolei stałoby w oczywistej sprzeczności z dyrektywą domniemania racjonalności ustawodawcy.

Warto wreszcie zaznaczyć, że ww. kwestia była szczegółowo dyskutowana już w toku prac legislacyjnych nad projektem Ustawy nowelizującej. W ramach konsultacji społecznych tego projektu zwrócono uwagę zarówno na kwestię posłużenia się odwołaniem do dywidend, jak i kwestię adekwatności odesłania - w przypadku spółek osobowych - do posiadania przez wspólników spółki komandytowej bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale takiej spółki.

W odniesieniu do obu tych kwestii stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów (m.in. w raporcie z konsultacji publicznych i opiniowania z dnia 22 września 2020 r. - dostępny na stronach Rządowego Centrum Legislacji4). I tak, odnosząc się do uwag zgłoszonych w tym zakresie m.in. przez Polski Związek Firm Deweloperskich (pkt XI.2), Konfederacji Lewiatan (pkt XIV.4) Minister Finansów wskazał, iż „słowniczkowa definicja spółki jednoznacznie wskazuje na możliwość stosowania zwolnienia dochodów z udziału w zyskach spółek komandytowych będących podatnikami CIT, po spełnieniu warunków wskazanych w art. 22 ust. 4 i nast. ustawy CIT” oraz, że „z redakcji przepisów wynika, że wypłaty z spółki komandytowej powinny być objęte zwolnieniem dywidendowym".

Ministerstwo Finansów przyznało zatem jednoznacznie, iż zgłaszane przez te podmioty wątpliwości interpretacyjne związane z terminologią używaną na gruncie ustawy o CIT (przedstawione powyżej) w odniesieniu do wypłat z zysku dokonywanych przez spółkę komandytową nie wpływają na możliwość stosowania do takich wypłat zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, o ile oczywiście spełnione są wszystkie warunki do zastosowania tego zwolnienia. Co istotne jednak, żaden z tych warunków, z uwagi na swoją treść, nie wyklucza spółki komandytowej z kręgu podmiotów uprawnionych do stosowania tego zwolnienia, w tym w odniesieniu do wypłaty takich zysków komandytariuszowi spółki komandytowej.

W świetle powyższego, oraz biorąc pod uwagę, że:

wypłacającym zyski będzie, posiadająca status podatnika CIT, spółka mająca siedzibę i zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej (Spółka Komandytowa),
Wnioskodawca, tj. podmiot otrzymujący zyski Spółki Komandytowej, jest spółką podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
Wnioskodawcy bezpośrednio posiada w każdej ze Spółek Komandytowych Udział Kapitałowy przekraczający 10%;
Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

należy uznać, że do wypłacanych Wnioskodawcy przez Spółki Komandytowe, po dniu nabycia przez nie statusu podatnika CIT, zysków wypracowanych przez te spółki od tego dnia (tj. od dnia nabycia przez Spółki Komandytowe statusu podatnika CIT) znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku zryczałtowanego określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawodawca przewidział jednak odstępstwo od tej zasady. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, w przypadku spółek komandytowych oraz spółek jawnych, które z dniem 1 stycznia 2021 r. uzyskały status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce, w tym z tytułu objęcia (nabycia) i zbycia udziałów tej spółki, wystąpienia z tej spółki lub jej likwidacji, przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od dnia 1 stycznia 2021 r., z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, spółka komandytowa może postanowić, że przepisy ustaw zmienianych w art. 1 i art. 2, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do tej spółki oraz przychodów i kosztów związanych z uczestnictwem w tej spółce począwszy od dnia 1 maja 2021 r. W takim przypadku spółka komandytowa uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych z dniem 1 maja 2021 r.

Stosownie do art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za przychody z zysków kapitałowych uważa się przychody z udziału w zyskach osób prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4b, stanowiące przychody faktycznie uzyskane z tego udziału, w tym: dywidendy, nadwyżki bilansowe w spółdzielniach oraz otrzymane przez uczestników funduszy inwestycyjnych lub instytucji wspólnego inwestowania dochody tego funduszu lub tej instytucji, w przypadku gdy statut przewiduje wypłacanie tych dochodów bez odkupywania jednostek uczestnictwa albo wykupywania certyfikatów inwestycyjnych.

Jak stanowi art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, zwalnia się od podatku dochodowego przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 lit. a, f oraz j, z wyjątkiem dochodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania;
spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1;
spółka, o której mowa w pkt 2, nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

Stosownie do art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.

Przy czym jak wynika z definicji określonej w art. 4a pkt 16 ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o udziale (akcji) – oznacza to również ogół praw i obowiązków wspólnika w spółce, o której mowa w art. 1 ust. 3.

W myśl natomiast art. 22 ust. 4b ww. ustawy, zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.

Jak stanowi art. 22 ust. 4d ustawy o CIT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, stosuje się:

jeżeli posiadanie udziałów (akcji), o którym mowa w ust. 4 pkt 3, wynika z tytułu własności;
w odniesieniu do dochodów uzyskanych z udziałów (akcji) posiadanych na podstawie tytułu:
1. własności,
2. innego niż własność, pod warunkiem że te dochody (przychody) korzystałyby ze zwolnienia, gdyby posiadanie tych udziałów (akcji) nie zostało przeniesione.

Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, że warunkiem zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spełnienie przez uzyskującego dywidendę jednocześnie wszystkich przesłanek, o których mowa w art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT.

Powołane przepisy art. 22 ust. 4-4d ustawy o CIT, wprowadzają wyjątek od generalnej zasady opodatkowania wypłacanych dywidend wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o CIT. Z uwagi na obowiązującą w polskim systemie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania, przepisy statuujące zwolnienia od opodatkowania należy interpretować ściśle, zgodnie z zasadami wykładni językowej i w granicach tej wykładni.

Stosownie do treści art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, przepisów art. 20 ust. 3, art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia określonego w tych przepisach było:

sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem tych przepisów;
głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny.

Jednocześnie, w przypadku spółek komandytowych, zwolnienie określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT będzie miało zastosowanie jedynie do przychodów z udziału w zyskach tych spółek uzyskanych przez ich wspólników od dnia, w którym do ww. spółek zastosowanie znajdą przepisy ustawy o CIT (w przypadku Wnioskodawcy od 1 maja 2021 r.). Jak wynika bowiem z art. 13 ust. 3 Ustawy nowelizującej, przepis art. 7 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 2 oraz zwolnienie przewidziane w art. 22 ust. 4 tej ustawy mają zastosowanie wyłącznie do przychodów z tytułu udziału w zyskach spółki komandytowej lub spółki jawnej wypracowanych od dnia, w którym spółka ta stała się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zauważyć zatem należy, że dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie jest wystarczające spełnienie przez Komandytariusza spółki komandytowej otrzymującego dochód z udziału w zyskach tej spółki jedynie warunków określonych w tym przepisie. Warunkiem koniecznym jest również określone w art. 22 ust. 4a ustawy o CIT posiadanie udziałów (akcji) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Przy czym dwuletni termin posiadania akcji/udziałów – bądź ogółu praw i obowiązków – należy liczyć tylko w spółce (w rozumieniu art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT), która jest podatnikiem w podatku CIT, czyli w okolicznościach przedstawionych we wniosku w przypadku Wnioskodawcy od dnia 1 maja 2021 r. Wcześniejsze posiadanie przez Komandytariusza udziałów w zysku spółki osobowej niebędącej podatnikiem podatku CIT, a więc nie spełniającej warunku uznania za spółkę w rozumieniu ww. art. 4a pkt 21 ustawy o CIT powoduje, że bieg dwuletniego okresu posiadania przez Komandytariusza ogółu praw i obowiązków w Spółce komandytowej będącej jednocześnie podatnikiem CIT rozpoczyna się od 1 maja 2021 r. tj. od dnia w którym Wnioskodawca stał się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Polski, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Rok podatkowy Wnioskodawcy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Wnioskodawca jest komandytariuszem w 4 polskich spółkach komandytowych (posiadających siedzibę i zarząd na terytorium Polski). Wnioskodawca posiada w każdej z ww. Spółek Komandytowych ponad 10% udział kapitałowy przez okres ponad 2 lat. Posiadanie przez Wnioskodawcę udziałów w ogóle praw i obowiązków Spółek Komandytowych wynika z tytułu własności. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2021 r. przepisów wprowadzonych Ustawą nowelizującą nadających status podatnika CIT m.in. spółkom komandytowym mającym siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Spółki Komandytowe, w których Wnioskodawca jest wspólnikiem (komandytariuszem) w 2021 roku nabyły status podatnika podatku CIT. Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy wskazane Spółki Komandytowe stały się podatnikiem tego podatku z dniem 1 maja 2021 r., gdyż skorzystały z możliwości jaka wynika z art. 12 ust. 2 Ustawy nowelizującej, tj. możliwości przesunięcia momentu nabycia statusu podatnika podatku CIT na dzień 1 maja 2021 r.

Wnioskodawca w odniesieniu do wypłat zysków Spółek Komandytowych, będzie rzeczywistym właścicielem w rozumieniu art. 4a pkt 29 ustawy o CIT. W szczególności Wnioskodawca:

otrzyma te należności dla własnej korzyści, w tym będzie decydować samodzielnie o ich przeznaczeniu i będzie ponosić ryzyko ekonomiczne związane z utratą tych należności lub ich części,
nie jest pośrednikiem, przedstawicielem, powiernikiem lub innym podmiotem zobowiązanym prawnie lub faktycznie do przekazania całości lub części tych należności innemu podmiotowi,
prowadzi rzeczywistą działalność gospodarczą w Polsce.

W odniesieniu do wypłat zysku spełnione będą również warunki, o których mowa w art. 26 ust. 1 ustawy o CIT oraz w art. 26 ust. 7a ustawy o CIT dla zastosowania zwolnienia podatkowego.

W zakresie opisanego zdarzenia przyszłego nie wystąpią negatywne przesłanki, o których mowa w art. 22c ust. 1 ustawy o CIT, tj. skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT nie będzie sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ww. przepisu i nie będzie głównym lub jednym z głównych celów wypłaty zysków wypracowanych od dnia 1 maja 2021 r. przez Spółki Komandytowe (tj. od dnia uzyskania przez nią statusu podatnika CIT), a sposób działania nie będzie sztuczny w rozumieniu art. 22c ust. 2 ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazał, że może zaistnieć sytuacja, w której wypracowany po 1 maja 2021 r. zysk Spółek Komandytowych zostanie wypłacony Wnioskodawcy (posiadającemu co najmniej 10% udziałów Spółki Komandytowej) przed upływem 2 lat od dnia nabycia przez Spółki Komandytowe statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych tj. od dnia 1 maja 2021 r. Taka sytuacja może mieć miejsce, jeśli zysk ten zostanie wypłacony przed dniem 1 maja 2023 r., czego na chwilę obecną nie można wykluczyć. Jednocześnie Wnioskodawca zaznaczył, iż Wniosek o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego obejmującego nieograniczony w czasie okres, a zatem także okres następujący od 1 maja 2023 r. (wypłaty zysku Spółek Komandytowych będą następowały również po tym dniu).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał także, że planuje posiadać co najmniej 10% udziałów w Spółce Komandytowej (winno być: w każdej ze Spółek Komandytowych) nieprzerwanie przez okres co najmniej dwóch lat liczony od dnia kiedy Spółka Komandytowa (winno być: każda ze Spółek Komandytowych) uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. od 1 maja 2021 r. Tym samym, okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów przez Wnioskodawcę (liczony od dnia kiedy Spółka Komandytowa - (winno być: w każdej ze Spółek Komandytowych) uzyskała status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych) upłynie po dniu wypłaty zysku przez Spółkę Komandytową (winno być: przez każdą ze Spółek Komandytowych), jeśli sama wypłata zysku nastąpi przed 1 maja 2023 r.

Jak wskazano powyżej, po spełnieniu przewidzianych ustawą o CIT warunków w tym w szczególności warunku wynikającego z art. 22 ust. 4a-4b ustawy o CIT, dotyczącego nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) w kapitale każdej ze spółek wypłacającej przez okres dwóch lat, możliwe jest zastosowanie zwolnienia od podatku dochodu z tytułu udziału w zyskach osób prawnych w stosunku do zysków wypłacanych na rzecz Komandytariusza. Spełnienie tego warunku zgodnie z ww. przepisami jest konieczne w dniu uzyskania dochodu (przychodu) przez spółkę, tj. przez udziałowca/akcjonariusza – zgodnie z art. 22 ust. 4a ustawy o CIT, ale jest również możliwe po tym dniu, z uwzględnieniem późniejszego dotrzymania tego warunku (ust. 4b ww. artykułu). Należy podkreślić, że ww. okres nieprzerwanego posiadania (co najmniej 10%) udziałów (akcji) przez okres dwóch lat w kapitale spółki komandytowej, przez jej komandytariusza może być liczony jedynie od dnia kiedy spółka komandytowa stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że do wypłacanych Wnioskodawcy przez Spółki Komandytowe zysków wypracowanych przez te spółki od dnia nabycia przez Spółki Komandytowe statusu podatnika CIT znajdzie zastosowanie zwolnienie z podatku zryczałtowanego określone w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin