Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.233.2021.2.DS
z 20 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 maja 2021 r. (data wpływu 12 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 11 lipca 2021 r. (data wpływu 16 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

12 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki.

Wniosek został uzupełniony 16 lipca 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

25 listopada 1983 r. aktem notarialnym w akcie darowizny od rodziców Wnioskodawca stał się właścicielem gruntów rolnych o pow. 10,6700 ha (…). W roku 1996 Wnioskodawca zaprzestał prowadzenia działalności rolniczej na gruntach rolnych (…) ze względu na bardzo słabą jakość gleby do celów rolniczych (VI klasa). W roku (…) decyzją Urzędu Gminy (…) (bez udziału Wnioskodawcy) wszystkie grunty rolne (…) w planach zagospodarowania przestrzennego zmieniły przeznaczenie na tereny budowlane (zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna).

Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne położone na terenie gminy (…) o powierzchni 92 ha i z tego tytułu jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (…). Od czasu kiedy Wnioskodawca jest podatnikiem podatku VAT sprzedawał On działki budowlane powstałe z podziału części gruntów rolnych (…) osobom fizycznym, z tego tytułu Wnioskodawca rozliczał się na zasadach ogólnych podatku VAT. Zdaniem Wnioskodawcy była to okazjonalna sprzedaż: rok 2021 – 1 działka (0,1997 ha), rok 2020 – 2 działki (0,1360 ha i 0,1376 ha), rok 2019 – 1 działka (0,1350 ha), rok 2017 – 1 działka (0,1380 ha), rok 2014 – 1 działka (0,1992 ha), lata 2006-2013 – ok. 5 działek. Jako właściciel Wnioskodawca dokonywał jedynie podziału geodezyjnego większych działek na mniejsze i drogi wewnętrzne. Nie czynił On jakichkolwiek działań mających na celu zwiększenie wartości działek (np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w sieć wodociągową, kanalizacyjną, energetyczną). Wnioskodawca nie prowadził żadnych działań marketingowych (np. nie korzystał z biura nieruchomości, żadnych ogłoszeń). Nigdy nie występował o wydanie pozwoleń na budowę czy warunki zabudowy.

W rejestrze gruntów Starostwa Powiatowego (…), działki (…) figurują jako grunty orne.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Wnioskodawca nie posiada żadnych umów przedwstępnych sprzedaży działek. Wnioskodawca nie udostępnia osobom trzecim działek. Działki wchodziły w skład gospodarstwa rolnego, ale od roku 1996 niebyły wykorzystywane rolniczo. Jako rolnik Wnioskodawca nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji środków trwałych. W związku z tym ww. nieruchomości nie były zaliczane jako środek trwały w gospodarstwie rolnym.

Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, sprzedaż działek odbywała się tylko dla osób fizycznych w celu budowy domów mieszkalnych.

Dotychczas Wnioskodawca sprzedawał działki budowlane na zasadach ogólnych podatku VAT. Wnioskodawca planuje w roku 2021 sprzedać działkę budowlaną o pow. 0,1630 ha (…) powstałą po podziale większej działki.

Na podstawie orzeczenia TSUE z 15 października 2011 r. w sprawie C-180/10 i C-181/10 Wnioskodawca ma wątpliwości czy ma obowiązek opodatkowania podatkiem VAT działek budowlanych z majątku osobistego.

Wniosek został uzupełniony 16 lipca 2021 r. wskazując poniższe informacje dotyczące działki mającej być przedmiotem planowanej sprzedaży, tj. działki budowlanej o pow. 0,1630 ha powstałej po podziale większej działki:

1. W jaki sposób wydzielona działka będąca przedmiotem planowanej sprzedaży była/jest/będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę od momentu nabycia do momentu zbycia (należy dokładnie opisać do jakich celów i w jaki sposób wykorzystywał/wykorzystuje/będzie wykorzystywał Wnioskodawca wydzieloną działkę od momentu wejścia w jej posiadanie do momentu jej sprzedaży)? W szczególności należy dokładnie opisać sposób wykorzystywania wydzielonej działki od roku 1996.
   
   

Działka nr (…) o pow. 0,1630 ha była i jest niewykorzystywana rolniczo ani w żaden inny sposób użytkowana. Do momentu jej sprzedaży Wnioskodawca nie planuje jej użytkować.

2. Czy wydzielona działka będąca przedmiotem zapytania była/jest/będzie przez Wnioskodawcę wykorzystywana w działalności gospodarczej – w tym działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy – z tytułu prowadzenia której Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT?
   
   

Działka nr (…) o pow. 0,1630 ha nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej.

3. Czy wydzielona działka stanowiła/stanowi składnik majątkowy działalności gospodarczej z tytułu prowadzenia której Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT?
   
   

Działka nr (…) o pow. 0,1630 ha nie jest składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą (gospodarstwo rolne), której Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

4. Czy w stosunku do wydzielonej działki Wnioskodawca podejmie czynności w celu jej uatrakcyjnienia (np.: uzbrojenie terenu w przyłącza do sieci wodnej, gazowej lub/i elektrycznej; ogrodzenie; utwardzenie dróg wewnętrznych; uzyskanie decyzji o wyłączeniu gruntu z produkcji rolnej)? Jeżeli tak, to jakie będą to działania?
   
   

W stosunku do wydzielonej działki Wnioskodawca nie podejmował, ani nie podejmie żadnych czynności w celu jej uatrakcyjnienia.

5. Czy w celu dokonania sprzedaży wydzielonej działki Wnioskodawca będzie aktywnie poszukiwał nabywców? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie konkretnie działania marketingowe wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia podejmie Wnioskodawca celem znalezienia nabywców tej działki;
   
   

Wnioskodawca nie będzie aktywnie poszukiwał nabywców działki (żadnych działań marketingowych ani ogłoszeń).

6. Czy Wnioskodawca będzie składał wniosek o wydanie decyzji w zakresie warunków zabudowy dla wydzielonej działki?
   
   

Wnioskodawca nie będzie składał wniosku o wydanie warunków zabudowy dla wydzielonej działki.

7. Czy przedmiotowa działka będzie do momentu zbycia udostępniana przez Wnioskodawcę osobom trzecim na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (np. dzierżawy, najmu)?
   
   

Działka nr (…) o pow. 0,1630 ha do momentu zbycia nie będzie udostępniana osobom trzecim.

8. Czy Wnioskodawca zawrze umowę przedwstępną przed sprzedażą wydzielonej działki?
   
   

Wnioskodawca nie zawrze umowy przedwstępnej przed sprzedażą działki nr (…) o pow. 0,1630 ha.

9. Czy przed sprzedażą wydzielonej działki Wnioskodawca udzieli Nabywcy/Nabywcom działki jakichkolwiek pełnomocnictw (zgód, upoważnień) w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących tej działki? Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń będzie udzielone ww. pełnomocnictwo (należy wskazać zakres pełnomocnictw)?
   
   

Przed sprzedażą wymienionej działki Wnioskodawca nie udzieli jakichkolwiek pełnomocnictw w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących tej działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy jako osoba fizyczna, która sprzedaje działki budowlane z majątku osobistego podlega opodatkowaniu tej transakcji podatkiem VAT, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, według oceny przyszłego zdarzenia, jako osoba fizyczna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa). Swoje przekonanie Wnioskodawca argumentuje faktem, że sam podział nieruchomości nie świadczy o aktywnym obrocie nieruchomościami w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Opisane nieruchomości Wnioskodawca otrzymał w wyniku darowizny na cele prywatne. Sprzedaż następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym i wyklucza nazwanie tej czynności działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem w świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W związku z powyższym zaznacza się, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym nieruchomości, jest ustalenie m.in. czy majątek został nabyty i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

„Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada gospodarstwo rolne o powierzchni 92 ha.

25 listopada 1983 r. Wnioskodawca stał się właścicielem gruntów rolnych o pow. 10,6700 ha. Działki wchodziły w skład gospodarstwa rolnego, ale od roku 1996 niebyły wykorzystywane rolniczo.

Z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT (…).

Od tego momentu Wnioskodawca sprzedawał działki powstałe z podziału części gruntów rolnych i z tego tytułu rozliczał się na zasadach ogólnych podatku VAT (łącznie ok. 11 działek w latach 2006-2021).

Wnioskodawca planuje w roku 2021 sprzedać kolejną działkę o pow. 0,1630 ha powstałą po podziale większej działki, tj. działkę nr (…).

W rejestrze gruntów Starostwa Powiatowego, działki figurują jako grunty orne.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działki budowlanej o pow. 0,1630 ha powstałej po podziale większej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do powyższego należy stwierdzić, że fakt zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego (w skład którego w drodze darowizny weszły grunty rolne o pow. 10,6700 ha), będzie miał znaczenie w przedmiotowej sprawie. Od momentu ww. rejestracji wszelka sprzedaż produktów pochodząca z własnej działalności rolniczej Wnioskodawcy jest, co do zasady, opodatkowana podatkiem VAT.

Choć Wnioskodawca wyjaśnił, że działka była i jest niewykorzystywana rolniczo ani w żaden inny sposób użytkowana (Wnioskodawca nie planuje jej w ogóle użytkować) oraz że nie jest ona składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą, z tytułu prowadzenia której Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT to jednak – jak wynika z opisu sprawy – od kiedy Wnioskodawca jest podatnikiem VAT sprzedawał działki (łącznie ok. 11 działek) powstałe z podziału części gruntów rolnych. Z tytułu tych sprzedaży rozliczał się na zasadach ogólnych podatku VAT. Okoliczności te wskazują na ścisłe związanie dokonywanej sprzedaży z działalnością wykonywaną przez podatnika podatku VAT.

Jak wynika z wniosku, sprzedaży gruntów rolnych Wnioskodawca dokonywał już jako czynny zarejestrowany podatnik VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego. W tej sytuacji należy uznać, że planowana dostawa kolejnej działki (działki nr (…)) wydzielonej z przedmiotowych gruntów rolnych będzie nadal dokonywana przez czynnego zarejestrowanego podatnika VAT w ramach tej działalności gospodarczej (działalności rolniczej).

Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotowy grunt – figurujący w rejestrze gruntów jako grunt orny – nie był w jakikolwiek sposób wykorzystywany w celach prywatnych (osobistych) Wnioskodawcy.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca jako prowadzący działalność gospodarczą dokonując przedmiotowej sprzedaży działki wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy. W konsekwencji, ww. dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Dostawa dokonana będzie przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Podsumowując, sprzedaż działki nr (…) dokonana przez Wnioskodawcę, który jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT będzie podlegała opodatkowaniu, w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać jako nieprawidłowe.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone. W związku z powyższym interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie planowanej sprzedaży działki nr (…).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.