2021.08.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.112.2021.2.RD
z 26 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2021 r. (data wpływu 5 marca 2021 r.), uzupełnionym w dniu 12 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.), na wezwanie Organu z dnia 30 kwietnia 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ujmowania faktur korygujących in minus w dacie ich wystawienia jest:

prawidłowe odnośnie korekty in minus dotyczącej omyłki związanej z zawyżeniem opłat, oraz korekty in minus z tytułu udzielenia rabatu w sytuacji posiadania uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej,
nieprawidłowe odnośnie korekty in minus z tytułu udzielania rabatu w sytuacji wystawienia tylko faktury korygującej bez posiadania innej dokumentacji.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości ujmowania faktur korygujących in minus w dacie ich wystawienia dla korekty in minus dotyczącej omyłki związanej z zawyżeniem opłat, oraz korekty in minus z tytułu udzielania rabatu.

Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 11 maja 2021 r., złożonym w dniu 12 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 30 kwietnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Przedmiotem działalności A. S.A. (Wnioskodawca) jest prowadzenie (…) oraz wykonywanie innych czynności związanych z organizowaniem i prowadzeniem odpowiednio rozliczeń lub rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym w rozumieniu właściwych przepisów prawa. A. S.A. prowadzi swoją działalność na podstawie zezwolenia wydanego przez (…).

A. S.A. prowadzi rozliczenia i rozrachunek transakcji zawieranych przez swoich członków na Giełdzie (…) (dalej: Giełda), między innymi dotyczących (…) oraz (…) wykorzystując do tego specjalistyczne systemy informatyczne oraz model rozrachunku stosowany przez inne licencjonowane (…). Z uwagi na to, że rynek giełdowy jest w pełni zanonimizowany, strony transakcji dokonywanych na Giełdzie i rozliczanych przez A. S.A. są dla siebie niewidoczne.

W konsekwencji prowadzi to do sytuacji, w której A S.A. staje się techniczną stroną transakcji w taki sposób, że występuje dla potrzeb podatkowych, w tym na wystawionych fakturach:

jako nabywca towarów giełdowych rozliczając w takiej sytuacji VAT naliczony, oraz
jako sprzedawca towarów giełdowych rozliczając w takiej sytuacji VAT należny.

W związku z prowadzoną przez siebie działalnością, Wnioskodawca pobiera opłaty na podstawie faktur VAT wystawianych dla swoich kontrahentów. Niniejszy wniosek dotyczy faktur korygujących in minus, wystawianych przez Wnioskodawcę, które swoim zakresem przedmiotowym nie dotyczą (…) oraz wyrobów (…). Co do zasady faktury takie dotyczą opłat za świadczone przez Wnioskodawcę usługi.

W związku z wejściem w życie w dniu 1 stycznia 2021 roku Ustawy z dnia 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2020.2419), która wprowadziła zmiany w zasadach rozliczania podatkowego faktur korygujących in minus Wnioskodawca pragnie potwierdzić przyjęte zasady rozliczania faktur korygujących VAT w oparciu o przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2021 roku.

Zgodnie ze zmienionym brzmieniem art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3 ustawy o VAT, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Analogicznie przewiduje art. 86 ust. 19a ustawy o VAT w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione.

Nowelizacja znosi powiązanie obowiązku zmniejszenia kwoty podatku naliczonego od momentu otrzymania takiej faktury korygującej. Obowiązek zmniejszenia podatku naliczonego jest zależny od momentu dokonania uzgodnienia. Pojęcie to jest jednak na dzień dzisiejszy niejasne i niedoprecyzowane, stąd też niniejszy wniosek A. S.A.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca na pytanie oznaczone nr a „jakie usługi są świadczone przez Wnioskodawcę w związku z którymi wystawiane są faktury korygujące in minus (zmniejszające podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego)” wskazał, że przede wszystkim są to usługi rozliczeniowe i (…), dotyczące podstawowej działalności Wnioskodawcy, z tytułu której pobierane są opłaty.

Na pytanie oznaczone nr b „czy w związku z świadczonymi usługami kontrahenci Spółki (nabywcy) są zanonimizowani (Wnioskodawca nie zna ich danych), czy też Wnioskodawca zna dane swoich kontrahentów (nazwa, adres, NIP)”, Wnioskodawca wskazał, że zna dane kontrahentów (nazwa, adres, NIP) kontrahentów, na rzecz których świadczy swoje usługi.

Na pytanie Organu oznaczone nr c „czy kontrahenci Wnioskodawcy to podmioty prowadzące działalność gospodarczą posiadający siedzibę bądź stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce”, Wnioskodawca wskazał, że kontrahenci Wnioskodawcy to zawsze podmioty prowadzące działalność gospodarcza, czynni podatnicy podatku VAT, tak posiadający siedzibę w Polsce, lub w innych krajach, tak Unii Europejskiej jak i państwach trzecich. Kontrahentami Wnioskodawcy nigdy nie są osoby fizyczne.

Na pytanie Organu oznaczone nr d „czy miejsce świadczenia i opodatkowania świadczonych usług znajduje się w Polsce”, Wnioskodawca wskazał, że miejsce świadczenia i opodatkowania usług znajduje się w Polsce w przypadku kontrahentów posługujących się krajowym numerem NIP bądź numerem identyfikacji dla potrzeb VAT; w przypadku podmiotów zagranicznych zastosowanie znajduje przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na pytanie Organu oznaczone nr e „jeśli kontrahenci Wnioskodawcy nie są znani, jakie dane zawiera faktura wystawiona przez Spółkę w tym m.in. należy wskazać w jaki sposób Wnioskodawca wystawia fakturę odnośnie nazwy, adresu nabywcy usługi czy też numeru za pomocą którego zidentyfikowany jest kontrahent na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej” Wnioskodawca wskazał, że nie dotyczy. Kontrahenci Wnioskodawcy i ich dane są znane Wnioskodawcy. Dane kontrahentów nie są znane podmiotom dokonującym transakcji giełdowych (podmiot A nie wie, że kupuje towary giełdowe od podmiotu B ponieważ fakturę otrzymuje od Wnioskodawcy, który następnie dla potrzeb podatkowych rozlicza się z podmiotem B).

Na pytanie Organu oznaczone nr f „z jakiego powodu wystawiana jest faktura korygująca in minus” Wnioskodawca wskazał, że będzie wystawiać faktury korygujące in minus w sytuacji, gdy będzie dokonywał obniżenia podstawy opodatkowania (np. udzieli rabatu, dojdzie do omyłki w przypadku wystawienia faktury pierwotnej lub w przypadku innych okoliczności, z którymi wiąże się konieczność obniżenia podstawy opodatkowania VAT), nie ma możliwości przedstawienia jednego powodu dokonywania korekt pierwotnie wystawianych faktur.

Na pytanie Organu oznaczone nr g „czy między Wnioskodawcą a nabywcą usługi są wcześniejsze uzgodnienia, że taka sytuacja może mieć miejsce tzn. że będzie wystawiana faktura korygująca in minus, jeśli tak to: czy doszło do spełnienia uzgodnionych warunków, czy Wnioskodawca posiada dokumentację związaną z tymi uzgodnieniami i co wchodzi w jej skład, czy dokumentacja potwierdza uzgodnienia i spełnienia warunków, czy z posiadanej dokumentacji wynika, że nabywca wie że doszło do zmiany warunków transakcji skutkujących zmniejszeniem wysokości wynagrodzenia, czy faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie i spełnienie warunków”, Wnioskodawca wskazał, że nie ma możliwości jednoznacznej odpowiedzi na to pytanie, ponieważ pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą usługi mogą być wcześniejsze ustalenia, ale możliwe jest również, że ich nie będzie. Nie można jednak na tle przedstawionego stanu faktycznego określić jednoznacznie jakie to będą ustalenia: można jedynie wskazać, że będą to uzgodnienia co do wartości pomniejszenia podstawy opodatkowania, jak również przyczyny takiego zdarzenia. Mogą zdarzyć się jednak sytuacje, w których Wnioskodawca, z uwagi na bliskie relacje biznesowe z kontrahentem nie będzie dokonywał ustaleń, a jedynie wystawiał faktury korygujące.

Na pytanie Organu oznaczone nr h „czy wątpliwości Wnioskodawcy sprecyzowane w pytaniu nr 1 złożonego wniosku ORD-IN dotyczą sytuacji gdy Wnioskodawca wystawia tylko fakturę korygującą (bez uzgodnienia warunków korekty i spełnienia uzgodnionych warunków, bez posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie i spełnienie warunków obniżenia podstawy opodatkowania), czy też oprócz wystawionej faktury korygującej Wnioskodawca uzgodnił warunki korekty i warunki te zostały spełnione a Wnioskodawca posiada dokumentację z której wynika, że uzgodnił z usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania świadczonych usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie i spełnienie warunków. Jeśli Wnioskodawca posiada taką dokumentację należy wskazać, co wchodzi w skład tej posiadanej dokumentacji w tym m.in. czy są dokumenty handlowe, aneksy do umów, korespondencja handlowa, dowody zapłaty, kompensaty itp., należy wyjaśnić tą kwestię” Wnioskodawca wskazał, że na dzień sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie posiada dokumentacji uzgodnieniowej z kontrahentami; zakłada, że mogą to być potencjalnie maile lub rozmowy telefonicznie. Nie zmienia to jednak faktu, że w wielu przypadkach takich uzgodnień i w konsekwencji dokumentów nie będzie posiadał.

Na pytanie Organu oznaczone nr i „czy wątpliwości Wnioskodawcy sprecyzowane w pytaniu nr 2 złożonego wniosku ORD-IN dotyczą sytuacji gdy Wnioskodawca otrzymuje potwierdzenie odbioru faktury korygującej (bez uzgodnienia warunków korekty i spełnienia uzgodnionych warunków, bez posiadania dokumentacji z której wynikają uzgodnienia z usługobiorcą o obniżeniu podstawy opodatkowania), czy też oprócz potwierdzenia odbioru faktury korygującej Wnioskodawca uzgodnił warunki korekty i warunki te zostały spełnione, a Wnioskodawca posiada dokumentację z której wynika, że uzgodnił z usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania świadczonych usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją potwierdzającą uzgodnienie i spełnienie warunków. Jeśli Wnioskodawca posiada taką dokumentację należy wskazać, co wchodzi w skład tej posiadanej dokumentacji w tym m.in. czy są dokumenty handlowe, aneksy do umów, korespondencja handlowa, dowody zapłaty, kompensaty itp., należy wyjaśnić tą kwestię” Wnioskodawca wskazał, że na dzień sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie posiada dokumentacji uzgodnieniowej z kontrahentami; zakłada, że mogą to być potencjalnie maile lub rozmowy telefonicznie. Nie zmienia to jednak faktu, że w wielu przypadkach takich uzgodnień i w konsekwencji dokumentów nie będzie posiadał.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy na gruncie przepisów art. 29a ust. 13 oraz art. 86 ust. 19a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym obecnie, prawidłowym jest stwierdzenie, że wystawienie faktury korygującej stanowi ostateczne potwierdzenie uzgodnienia, o którym mowa w przywołanym przepisie i tym samym Wnioskodawca w dacie wystawienia może ujmować wystawiane przez siebie faktury korygujące?
Czy na gruncie przepisów art. 29a ust. 13 oraz art. 86 ust. 19a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym obecnie, prawidłowym jest stwierdzenie, że potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta stanowi ostateczne potwierdzenie uzgodnienia, o którym mowa w przywołanym przepisie i tym samym Wnioskodawca w dacie wystawienia może ujmować wystawiane przez siebie faktury korygujące?

Zdaniem Wnioskodawcy, oba przedstawione stwierdzenia należy uznać za prawidłowe, co prowadzi do wniosku, że Wnioskodawca jest uprawniony do ujęcia faktur korygujących in minus tak w dacie ich wystawienia, jak również w dacie potwierdzenia odbioru takiego dokumentu przez kontrahenta, ponieważ oba te momenty należy uznać za ostateczne potwierdzenie uzgodnienia, o których mowa w przepisie art. 29a ust. 13 oraz 86 ust. 19a ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 roku.

Od dnia 1 stycznia 2021 roku zaczęły obowiązywać zmienione przepisy dotyczące korygowania podatku należnego (podstawy opodatkowania) oraz podatku naliczonego w związku z wystawionymi fakturami korygującymi. W myśl nowych przepisów korekta podstawy opodatkowania (a w następstwie powyższego - podatku należnego) będzie możliwa w okresie, w którym wystawiono fakturę korygującą pod warunkiem posiadania przez podatnika dokumentacji, z której będzie wynikać, że uzgodnił on z nabywcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania, zaś wystawiona faktura korygująca będzie prawidłowo te warunki odzwierciedlać (jest zgodna z uzgodnieniami w przedmiocie korekty).

Przepis art. 29a ust. 13 ustawy o VAT (w nowym brzmieniu) stanowi bowiem, że w przypadkach wystawienia faktury korygującej (w związku ze zdarzeniami określonymi w ustawie) obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Z powyższego wynikają następujące zasady obowiązujące od 1 stycznia 2021 roku:

warunkiem formalnym obniżenia podstawy opodatkowania jest posiadanie przez podatnika (wystawcę faktury korygującej) dokumentacji, z której wynika, że warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla danej czynności zostały uzgodnione między stronami transakcji i że są one spełnione,

nowe przepisy nie precyzują ani formy, ani rodzaju dokumentacji, o której mowa powyżej, brak jest definicji legalnych w tym zakresie,

przepisy nie zastrzegają żadnej formy dokumentacji, o której mowa powyżej; Nie musi mieć ona formy pisemnej (papierowej), może to być korespondencja e-mail, korespondencja za pośrednictwem komunikatorów internetowych etc.

W konsekwencji uznać należy, że samo wystawienie faktury korygującej in minus lub też potwierdzenie jej otrzymania przez nabywcę stanowi o posiadaniu przez podatnika dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie między stronami warunków obniżenia podstawy opodatkowania oraz spełnienie tych warunków. W żadnym innym przypadku bowiem nie byłoby możliwe, aby faktura taka została w ogóle wystawiona. Przez uzgodnienie warunków pomniejszenia podstawy opodatkowania i podatku należnego rozumie się ustalenie przez kontrahentów faktu obniżenia kwoty netto i w konsekwencji podatku VAT wykazanego na fakturze pierwotnej. Uzgodnienie może, ale nie musi, wskazywać również okoliczności, których zaistnienie uzasadnia obniżenie należności.

Do uzgodnienia warunków umowy może dojść ponadto w trakcie trwania współpracy między stronami. Przedsiębiorcy mogą zawierać różnego rodzaju aneksy do umów, porozumienia lub tworzyć inne dokumenty stosowane powszechnie w obrocie handlowym jak również uzgodnienie takie może być wynikiem relacji pomiędzy kontrahentami i ich uzgodnień telefonicznych oraz mailowych. Z uwagi na to, że takie uzgodnienia mogą trwać w czasie i nie zawsze da się dokładnie określić moment ich dokonania. Nie ma wątpliwości, że dla potrzeb bezpieczeństwa podatkowego pewną datą jest tutaj wystawienie faktury korygującej in minus lub też, opcjonalnie, potwierdzenie jej otrzymania przez kontrahenta. Jest to bowiem moment potwierdzający zakończenie etapu uzgodnień, który jest w ocenie Wnioskodawcy prawidłowy z punktu widzenia brzmienia przepisu art. 29a ust. 13 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2021 roku.

Na gruncie znowelizowanych przepisów uznać należy, że dopuszczalną formą uzgodnienia (stanowiącą przesłankę zarówno prawa do skorygowania podatku należnego przez sprzedawcę, jak i aktualizującą obowiązek dokonania analogicznej korekty przez nabywcę) mogą być również ustalenia ustne (telefoniczne), jak i domniemana akceptacja warunków przez obie strony transakcji. W tym przypadku dla pewności prawnej daty dokonania uzgodnienia należy przyjąć, że datą taka jest data wystawienia faktury korygującej bądź też data potwierdzenia jej otrzymania.

Uznać należy, że oparcie momentu dokonania korekt wyłącznie na fakcie uzgodnienia warunków obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku nie byłoby zasadne. Fakt ten powinien odnosić się, w ocenie Wnioskodawcy, do pewnej daty, jaką jest wystawienie faktury korygującej bądź jej potwierdzenie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie możliwości ujmowania faktur korygujących in minus w dacie ich wystawienia jest:

prawidłowe odnośnie korekty in minus dotyczącej omyłki związanej z zawyżeniem opłat, oraz korekty in minus z tytułu udzielenia rabatu w sytuacji posiadania uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej,

nieprawidłowe odnośnie korekty in minus z tytułu udzielania rabatu w sytuacji wystawienia tylko faktury korygującej bez posiadania innej dokumentacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez sprzedaż, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Generalna zasada dotycząca miejsca świadczenia usług (na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy) została określona w art. 28b ust. 1 ustawy. W oparciu o ten przepis, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Na mocy art. 29a ust. 7 ww. ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Stosownie do art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Jak stanowi art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Stosownie do art. 29a ust. 14 ustawy przepis ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Na podstawie art. 29a ust. 15 ustawy warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:

eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24-37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy.

W myśl zaś art. 86 ust. 19a ustawy w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mowa w art. 29a ust. 13, lub stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa w art. 29a ust. 14, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały uzgodnione z dostawcą towarów lub usługodawcą, jeżeli przed upływem tego okresu rozliczeniowego warunki te zostały spełnione. W przypadku gdy warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały spełnione po upływie okresu rozliczeniowego, w którym warunki te zostały uzgodnione, nabywca towaru lub usługi jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym warunki te zostały spełnione. Jeżeli podatnik nie obniżył kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego określonego w fakturze, której korekta dotyczy, a prawo do takiego obniżenia mu przysługuje, zmniejszenie kwoty podatku naliczonego uwzględnia się w rozliczeniu za okres, w którym podatnik dokonuje tego obniżenia.

Wprowadzona z dniem 1 stycznia 2021 r. regulacja art. 29a ust. 13 ustawy umożliwia podatnikowi dokonanie obniżenia podstawy opodatkowania już w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez niego dokumentacji wynika, że uzgodnił z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług, określone w fakturze korygującej i faktura korygująca jest zgodna z tą posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy podatnik nie posiada dokumentacji w okresie, w którym wystawił fakturę korygującą, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za ten okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał. Wprowadzenie warunku uzgodnienia z nabywcą warunków transakcji oznacza, że przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami, a nie tylko samo wystawienie faktury.

W kontekście powyższego istotnym jest, że przy założeniu odejścia od wymogu posiadania potwierdzenia odbioru faktur korygujących, zasadnicze znaczenie zyskują inne dowody dokumentujące obniżenie podstawy opodatkowania, przykładowo dokumenty handlowe, w tym aneksy do umów, korespondencja handlowa, dowody zapłaty, kompensaty itp., które potwierdzają, że obie strony transakcji znają i akceptują nowe, zmienione warunki transakcji.

Podatnik będzie miał prawo dokonać obniżenia podstawy opodatkowania lub podatku należnego już za okres rozliczeniowy w którym wystawił fakturę korygującą przy łącznym spełnieniu warunków:

uzgodnienia warunków korekty z nabywcą towaru lub usługobiorcą,
spełnienia uzgodnionych warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług,
posiadania dokumentacji potwierdzającej uzgodnienie z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunków obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług (tj. z dokumentacji wynika, że nabywca wie, że doszło lub wie w jakich sytuacjach będzie dochodzić do zmiany warunków transakcji skutkujących zmniejszeniem wysokości wynagrodzenia), z dokumentacji wynika również, że warunki te zostały spełnione na moment dokonywania przez podatnika korekty podatku należnego, tj. doszło do zrealizowania przesłanek warunkujących pomniejszenie kwoty podatku należnego,
faktura korygująca jest zgodna z posiadaną dokumentacją w zakresie uzgodnienia z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunku obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług oraz w zakresie spełnienia tych uzgodnionych warunków.

Należy zauważyć, że przepis art. 29a ust. 13 ustawy nakłada na podatnika obowiązek spełnienia się uzgodnionych warunków. Powiązanie korekty bowiem wyłącznie z faktem uzgodnienia jest niewystarczające dla precyzji zapisu. Spełnienie warunków oznacza ziszczenie się zdarzenia stanowiącego przesłankę obniżenia wynagrodzenia możliwe do udokumentowania. Jest to bowiem podyktowane różnorodnością sytuacji, które mogą wystąpić w obrocie gospodarczym. Ponadto podatnik zobowiązany jest posiadać dokumentację potwierdzającą uzgodnienie warunków. W przypadku braku dokumentacji na moment wystawienia faktury korygującej, podatnik może skorygować podstawę opodatkowania i podatek należny dopiero w okresie, w którym dokumentację uzyska.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

- podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do art. 106j ust. 2 ww. ustawy, powinna zawierać:

wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
przyczynę korekty;
jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Natomiast, stosownie do art. 106j ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.

Należy zauważyć, że faktura jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu, który potwierdza rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika.

Z ww. przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić przez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych.

W myśl art. 68b ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U z 2021 r. poz. 328 ze zm.) zwanej dalej „ustawą o obrocie instrumentami finansowymi” regulaminy (…) oraz ich zmiany są zatwierdzane przez Komisję. Zatwierdzenie regulaminu i jego zmian, w zakresie wskazanym odpowiednio w ust. 2 pkt 1, 2, 4, 4a, 7 i 8 oraz ust. 3 pkt 1, 3, 4 i 7, a także art. 45h ust. 4, jest dokonywane po zasięgnięciu opinii Prezesa Narodowego Banku Polskiego. Przepis art. 50 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Na podstawie art. 68b ust. 2 pkt 5 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi regulamin (…) określa w szczególności sposób naliczania i wysokość opłat pobieranych przez spółkę prowadzącą izbę rozliczeniową za czynności dokonywane na rzecz uczestników.

Stosownie zaś do art. 68b ust. 3 pkt 5 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi regulamin (…) określa w szczególności sposób naliczania i wysokość opłat pobieranych przez spółkę prowadzącą izbę rozrachunkową za czynności dokonywane na rzecz uczestników.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest prowadzenie (…) oraz wykonywanie innych czynności związanych z organizowaniem i prowadzeniem odpowiednio rozliczeń lub rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym w rozumieniu właściwych przepisów prawa. A. S.A prowadzi rozliczenia i rozrachunek transakcji zawieranych przez swoich członków na Giełdzie (dalej Giełda), między innymi dotyczących (…) oraz (…), wykorzystując do tego specjalistyczne systemy informatyczne oraz model rozrachunku stosowany przez inne licencjonowane (…) . Z uwagi na to, że rynek giełdowy jest w pełni zanonimizowany, strony transakcji dokonywanych na Giełdzie i rozliczanych przez A S.A. są dla siebie niewidoczne. W konsekwencji prowadzi to do sytuacji, w której A S.A. staje się techniczną stroną transakcji w taki sposób, że występuje dla potrzeb podatkowych, w tym na wystawionych fakturach: jako nabywca towarów giełdowych rozliczając w takiej sytuacji VAT naliczony, oraz jako sprzedawca towarów giełdowych rozliczając w takiej sytuacji VAT należny. W związku z prowadzoną przez siebie działalnością, Wnioskodawca pobiera opłaty na podstawie faktur VAT wystawianych dla swoich kontrahentów. Wniosek dotyczy faktur korygujących in minus, wystawianych przez Wnioskodawcę, które swoim zakresem przedmiotowym nie dotyczą (…) oraz wyrobów (…). Co do zasady faktury takie dotyczą opłat za świadczone przez Wnioskodawcę usługi. Wnioskodawca zna dane kontrahentów (nazwa, adres, NIP), na rzecz których świadczy swoje usługi. Kontrahenci Wnioskodawcy to zawsze podmioty prowadzące działalność gospodarcza, czynni podatnicy podatku VAT, posiadający siedzibę w Polsce, lub w innych krajach, tak Unii Europejskiej jak i państwach trzecich. Kontrahentami Wnioskodawcy nigdy nie są osoby fizyczne. Miejscem świadczenia i opodatkowania usług znajduje się w Polsce w przypadku kontrahentów posługujących się krajowym numerem NIP bądź numerem identyfikacji dla potrzeb VAT. W przypadku podmiotów zagranicznych zastosowanie znajduje przepis art. 28b ust. 1 ustawy o VAT zgodnie z którym miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. Wnioskodawca będzie wystawiać faktury korygujące in minus w sytuacji, gdy będzie dokonywał obniżenia podstawy opodatkowania (np. udzieli rabatu, dojdzie do omyłki w przypadku wystawienia faktury pierwotnej lub w przypadku innych okoliczności, z którymi wiąże się konieczność obniżenia podstawy opodatkowania VAT). Pomiędzy Wnioskodawcą a nabywcą usługi mogą być wcześniejsze ustalenia, ale możliwe jest również, że ich nie będzie. Mogą zdarzyć się jednak sytuacje, w których Wnioskodawca, z uwagi na bliskie relacje biznesowe z kontrahentem nie będzie dokonywał ustaleń, a jedynie wystawiał faktury korygujące. Ponadto wskazano, że na dzień sporządzenia niniejszego pisma Wnioskodawca nie posiada dokumentacji uzgodnieniowej z kontrahentami. Odnośnie uzgodnień mogą to być potencjalnie maile lub rozmowy telefonicznie. Nie zmienia to jednak faktu, że w wielu przypadkach takich uzgodnień i w konsekwencji dokumentów nie będzie posiadał.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy wystawienie faktury korygującej stanowi ostateczne potwierdzenie uzgodnienia o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy i Wnioskodawca w dacie wystawienia faktury korygującej powinien ujmować wystawiane przez siebie korekty tych faktur czy też dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta będzie stanowić ostateczne potwierdzenie uzgodnienia o którym mowa w art. 29a ust. 13 ustawy.

Jak już wskazywano, obniżenie podstawy opodatkowania jest możliwe w momencie wystawienia faktury korygującej pod warunkiem, że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla świadczonych usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. Oznacza to, że podatnik nie musi oczekiwać na potwierdzenie odbioru faktury korygującej aby obniżyć podstawę opodatkowania, natomiast przy wystawieniu faktury korygującej istotne są faktyczne ustalenia między kontrahentami.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca będzie wystawiać faktury korygujące in minus w sytuacji gdy będzie dokonywał obniżenia podstawy opodatkowania (np. udzieli rabatu, dojdzie do omyłki w przypadku wystawienia faktury pierwotnej lub jak to wskazał Wnioskodawca innych okoliczności, z którymi wiąże się koniczność obniżenia podstawy opodatkowania VAT i nie ma możliwości przedstawienia jednego powodu dokonywania korekt pierwotnie wystawionych faktur). Odnośnie zaś uzgodnień między kontrahentami, spełnienia warunków czy też posiadania dokumentacji związanymi z tymi uzgodnieniami w zakresie obniżenia podstawy opodatkowania Wnioskodawca wskazał, że między nim a nabywcą mogą być wcześniejsze ustalenia ale możliwe jest również, że ich nie będzie. Wnioskodawca nie określił jednoznacznie jakie to będą ustalenia. Wskazał, jedynie że będą to uzgodnienia co do wartości pomniejszenia podstawy opodatkowania, jak również przyczyny takiego zdarzenia. Mogą zdarzyć się jednak sytuacje, w których Wnioskodawca, z uwagi na bliskie relacje biznesowe z kontrahentem nie będzie dokonywał ustaleń, a jedynie wystawiał faktury korygujące. Wnioskodawca również dodał, że na dzień sporządzenia wniosku i jego uzupełnienia nie posiada dokumentacji uzgodnieniowej z kontrahentami. Zakłada, że mogą to być potencjalnie maile lub rozmowy telefoniczne, co nie zmienia faktu, że w wielu przypadkach takich uzgodnień i w konsekwencji dokumentów nie będzie posiadał.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w przypadku korekt in minus dotyczących omyłki związanej z zawyżeniem ceny w sytuacji gdy nie ma poczynionych uzgodnień co do wartości pomniejszenia podstawy opodatkowania jak i przyczyn co do wartości pomniejszenia podstawy opodatkowania wystawienie faktury korygującej będzie stanowić potwierdzenie uzgodnienia i Spółka w dacie wystawienia może ujmować wystawione przez siebie faktury korygujące. W związku z tym, że podstawą dokonania pomniejszenia podstawy opodatkowania jest błąd dotyczący wielkości opłaty wykazanej na fakturze pierwotnej, spełnieniem warunków korekty jest już samo stwierdzenie ww. omyłki. Ze względu na fakt, że nabywca ma świadomość o zaistniałej pomyłce, to o ile wcześniej nie zostaną dokonane z kontrahentem ustalenia w zakresie warunków korekty, sama faktura korygująca będzie stanowić potwierdzenie uzgodnienia tych warunków i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uzyskania od nabywcy akceptacji dot. zmiany podstawy opodatkowania oraz podatku należnego. Należy bowiem zauważyć, że Wnioskodawca pełni funkcję (…) na podstawie przepisów ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Zgodnie z ww. przepisami zarówno regulamin (…) określa sposób naliczania i wysokość opłat pobieranych przez spółkę za czynności dokonywane na rzecz uczestników. W związku z powyższym należy przyjąć, że nabywca w przypadku zawyżenia opłat za usługi (…) na fakturze pierwotnej ma świadomość, że wartość usługi odbiega od tej, która powinna być wykazana na fakturze. Zatem w przypadku gdy Wnioskodawca nie dokonywał wcześniejszych uzgodnień (mailowo lub telefonicznie) oraz nie posiada żadnej innej dokumentacji, to wystawienie faktury korygującej w tym przypadku potwierdza uzgodnienie warunków korekty.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca w przypadku omyłki związanej z zawyżeniem opłat jest uprawniony do ujęcia faktur korygujących in minus za okres rozliczeniowy, w którym zostały one wystawione, gdyż z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji (korespondencja mailowa lub telefoniczna w przypadku wcześniejszych uzgodnień z nabywcą oraz faktura korygująca w przypadku braku takich ustaleń) wynika, że uzgodnił on z usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie korekty in minus dotyczącej omyłki związanej z zawyżeniem opłat należy uznać za prawidłowe.

Odnośnie zaś korekty in minus z tytułu udzielenia rabatu należy stwierdzić, że samo wystawienie faktury korygującej in minus z tytułu udzielonego rabatu w przypadku braku wcześniejszych uzgodnień z nabywcą (mailowych lub telefonicznych) potwierdzonych w dokumentacji Wnioskodawcy, nie jest wystarczające do przyjęcia, że nabywca miał możliwość zapoznania się z warunkami korekty. Sytuacja ta różni się zatem od przypadku dotyczącego opłat za usługi (…), gdzie nabywca ze względu na określoną w Regulaminach wysokość opłat ma świadomość, że wartość usługi odbiega od tej, która powinna być wykazana na fakturze. Zatem w tym konkretnym przypadku należy przyjąć, że dokumentem potwierdzającym, że nabywca ma wiedzę o obniżeniu podstawy opodatkowania będzie potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Wnioskodawca będzie zatem uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania, za okres rozliczeniowy, w którym wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem, że z posiadanej przez niego dokumentacji, w tym z uzyskanego w dowolnej formie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę będzie wynikać, że uzgodnił on z nabywcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada ww. dokumentacji, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Końcowo należy zaznaczyć, że powyższe zasady dotyczą sytuacji gdy miejsce świadczenia i opodatkowania będzie znajdowało się w Polsce. W przypadku gdy miejscem świadczenia i opodatkowania nie będzie Polska, tylko miejsce gdzie zagraniczny kontrahent posiada siedzibę działalności Wnioskodawcy w sytuacji wystawienia faktur korygujących in minus z tytułu udzielania rabatu będzie przysługiwało prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania za okres rozliczeniowy, w którym wystawił fakturę korygującą. Powyższe ustalenia wynikają z art. 29a ust. 15 pkt 2 ustawy i Wnioskodawca w takim przypadku nie ma obowiązku posiadania dokumentacji, z której wynikałoby uzgodnienie i spełnienie warunków obniżenia podstawy opodatkowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie korekty in minus z tytułu udzielenia rabatu należy uznać za prawidłowe w sytuacji posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej. W przypadku zaś wystawienia samej faktury korygującej in minus z tytułu udzielenia rabatu oceniając stanowisko Wnioskodawcy całościowo należy uznać je za nieprawidłowe.

Jednocześnie Organ wskazuje, że przedmiotem rozstrzygnięcia są wyłącznie konkretnie wymienione we wniosku przypadki obniżenia podstawy opodatkowania, tj. udzielenie rabatu oraz omyłka przy wystawaniu faktury pierwotnej. Jednocześnie ze względu na fakt, że korekta skutkuje obniżeniem podstawy opodatkowania Organ przyjął, że ww. omyłka wiązała się z zawyżeniem opłat za usługi rozliczeniowe i rozrachunku na fakturze pierwotnej.

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP lub /KIS/wnioski. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin