przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

11 października 2019 r. X Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: X, Pożyczkodawca, Wnioskodawca) zawarła z Y Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej: Y, Pożyczkobiorca) umowę pożyczki odnawialnej.

Przedmiotem przeważającej działalności X jest dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim (PKD 77.40.Z). Natomiast w przedmiocie pozostałej działalności ujawnionej w rejestrze przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego wskazano pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych (PKD 64.9.Z), która obejmuje między innymi pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z).

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) oraz art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 865 ze zm.).

Na mocy zawartej umowy X zobowiązała się do udzielenia Y pożyczki odnawialnej do wysokości ustalonego w umowie limitu, tj. (…) złotych. Wypłata każdej kolejnej kwoty pożyczki w ramach przyznanego limitu następowała i będzie następować na żądanie Pożyczkobiorcy. Wypłata kolejnych kwot pożyczki nie wymaga spłaty wcześniej już wypłaconej kwoty pożyczki, przy czym dopiero spłata całości wypłaconej kwoty pożyczki umożliwi ponowne wykorzystanie przyznanego limitu.

Na moment sporządzania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dokonano siedmiu wypłat kwoty pożyczki w łącznej wysokości (…) złotych.

Pożyczka została udzielona na cele związane z działalnością gospodarczą Pożyczkobiorcy. Z tytułu udzielonej pożyczki Pożyczkodawca otrzyma wynagrodzenie w postacie odsetek. Odsetki naliczone zostaną za każdy dzień od dnia wypłaty poszczególnych kwot pożyczki w ramach przyznanego limitu w odniesieniu do wykorzystanej części limitu. Pożyczkodawca zamierza udokumentować kwotę odsetek od pożyczki wystawioną w tym celu fakturą VAT.

Pożyczkobiorca z tytułu otrzymanych kwot pożyczki uiścił podatek od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na to, że w ramach powyżej opisanego stanu faktycznego oba podmioty występują wspólnie, przygotowany został wspólny wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego. W ramach wspólnego wniosku X jest zainteresowany czy w związku z udzieleniem pożyczki występuje w roli podatnika VAT i w konsekwencji czy transakcja udzielenia pożyczki korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT. Natomiast Y jest zainteresowana czy w przypadku gdy Pożyczkodawca z tytułu udzielonej pożyczki nie występuje w roli podatnika VAT, to Pożyczkobiorca jest zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Pożyczkodawca z tytułu udzielonej pożyczki odnawialnej występuje w roli podatnika VAT i w konsekwencji wynagrodzenie w postaci odsetek od udzielonej pożyczki korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT oraz Pożyczkodawca jest zobowiązany wystawić fakturę VAT dokumentującą otrzymanie odsetek? – pytanie oznaczone we wniosku nr 1.

Zdaniem Zainteresowanych, udzielenie pożyczki odnawialnej stanowi odpłatne świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106; dalej: ustawy o VAT), z tytułu którego wynagrodzenie w postaci odsetek, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez odpłatne świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Wymaga podkreślenia, że dla oceny czy dana czynność będzie stanowiła usługę, kluczowe jest ustalenie odbiorcy tej czynności oraz wystąpienie świadczenia wzajemnego w postaci wynagrodzenia za wykonanie tej czynności. Tym samym, dla wystąpienia usługi konieczny jest związek między wykonaniem czynności, a otrzymaniem z tego tytułu wynagrodzenia.

Dokonując interpretacji pojęcia usługi można odwołać się przykładowo do orzecznictwa TSUE. Przykładowo Trybunał w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council, EU: C:1988:120 uznał, że: „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”.

Określona czynność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, wówczas gdy zostanie wykonana przez podatnika. Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przez działalność gospodarczą należy rozumieć zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Interpretacja powyżej przytoczonych przepisów prowadzi do wniosku, że określone świadczenie (usługa) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT tylko w takim przypadku gdy będzie realizowane przez podmiot posiadający status podatnika VAT, który jednocześnie będzie działał w takim charakterze przy realizacji tego określonego świadczenia. Kluczowym dla określenia czy realizacji tego określonego świadczenia dokonuje podatnik VAT jest bowiem ustalenie, czy prowadzi on działalność gospodarczą z punku widzenia ustawy o VAT.

Przez umowę pożyczki, zgodnie z art. 720 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Należy mieć na uwadze, że w przypadku umowy pożyczki odnawialnej nie jest precyzyjnie określona ilość pieniędzy, którą pożyczkodawca przenosi na własność pożyczkobiorcy. W tym przypadku określona jest jedynie kwota limitu, do wysokości którego może nastąpić wypłata środków pieniężnych. Ponadto w przypadku takiej umowy nie jest wskazana częstotliwość wypłaty środków, a co istotne konkretyzacja przedmiotu świadczenia następuje dopiero z chwilą wypłaty określonej kwoty pożyczki.

W ocenie Pożyczkodawcy, z uwagi na to, że środki przeznaczone na wypłatę określonych kwot pożyczki zostały wypracowane w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to należy uznać, że udzielenie pożyczki nastąpiło w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Co więcej należy mieć na uwadze, że wypłata kwoty pożyczki nie stanowiła czynności jednorazowej, ponieważ na moment sporządzania wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dokonano siedmiu wypłat kwoty pożyczki w łącznej wysokości (…) złotych. Jednocześnie Pożyczkodawca planuje w przyszłości zawrzeć kolejne umowy pożyczek, co stanowi potwierdzenie, że Pożyczkodawca w sposób ciągły angażuje posiadane środki finansowe.

Zdaniem Pożyczkodawcy, udzielenie pożyczki odnawialnej do wysokości ustalonego w umowie limitu stanowi świadczenie polegające na udostępnieniu określonej kwoty kapitału na wskazany w umowie okres czasu w zamian na wynagrodzenie w postaci odsetek. W konsekwencji należy uznać, że czynność ta stanowi odpłatne świadczenie usług, które wpisuje się w zakres prowadzonej przez Pożyczkodawcę działalności gospodarczej. Potwierdzeniem powyższego jest fakt, że czynności podejmowane przez Spółkę w związku z wypłatą kolejnych kwot pożyczki przybierają formę profesjonalną i powtarzalną, co jednoznacznie wskazuje, że świadcząc te usługi X występuje w roli podatnika VAT. Zatem, skoro udzielenie pożyczki stanowi świadczenie usług na gruncie ustawy o VAT, to wynagrodzenie w postacie odsetek podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że udzielenie pożyczki odnawialnej do wysokości ustalonego w umowie limitu stanowi odpłatne świadczenie usług, które zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Czynność ta na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania. W następstwie tego odsetki należne Pożyczkodawcy z tytułu udzielonej kwoty pożyczki będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.

Przyjęte przez Pożyczkodawcę stanowisko zostało potwierdzone w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych, w szczególności:

1. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 sierpnia 2020 r., nr 0111-KDIB2-3.4014.146.2020.4.AD;
2. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 kwietnia 2019 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.81.2019.1.DC;
3. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 października 2018 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.574.2018.1.JO;
4. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.244.2018.2.IK;
5. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 kwietnia 2017 r., nr 1462-IPPB2.4514.13.2017.3.MM.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

1. w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
2. świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
   
   

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane są przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Istota umowy pożyczki została zawarta w art. 720 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet, gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

W efekcie, udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnianiu kapitału na wskazany w umowie okres. Czynność udzielenia pożyczki w zamian za wynagrodzenie w postaci odsetek lub prowizji z tytułu korzystania z cudzego kapitału traktowana jest jako świadczenie usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (spółka) zawarł z inną spółką umowę pożyczki odnawialnej.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem prac chronionych prawem autorskim W przedmiocie pozostałej działalności wskazano pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszy emerytalnych, która obejmuje między innymi pozostałe formy udzielania kredytów.

Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług.

Na mocy zawartej umowy Wnioskodawca zobowiązał się do udzielenia spółce pożyczki odnawialnej.

Pożyczka została udzielona na cele związane z działalnością gospodarczą Pożyczkobiorcy. Z tytułu udzielonej pożyczki Pożyczkodawca otrzyma wynagrodzenie w postacie odsetek. Pożyczkodawca zamierza udokumentować kwotę odsetek od pożyczki wystawioną w tym celu fakturą VAT.

Wątpliwości Zainteresowanych dotyczą kwestii uznania Wnioskodawcy jako podatnika i zwolnienia od podatku VAT czynności udzielenia pożyczki oraz jej udokumentowania.

W pierwszej kolejności należy wyjaśnić, że – jak wskazano powyżej – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a nie jak wskazał Wnioskodawca – wynagrodzenie z tytułu wykonania tych czynności.

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz wskazane wyżej przepisy należy stwierdzić, że opisana we wniosku czynność polegająca na udzieleniu oprocentowanej pożyczki, spełnia przesłanki uznania za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielenie pożyczki przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz pożyczkobiorcy, polegające na udostępnieniu środków finansowych na wskazany w umowie okres czasu.

W konsekwencji, czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki na rzecz pożyczkobiorcy, stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Przy czym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Zatem skoro z powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi w zakresie udzielania pożyczek pieniężnych, to należy stwierdzić, że wskazana we wniosku usługa udzielenia przez Wnioskodawcę pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy korzysta ze zwolnienia od tego podatku.

Odnosząc się do kwestii obowiązku dokumentowania fakturą przez Wnioskodawcę czynności otrzymania odsetek zauważyć na wstępie należy, że Zainteresowany zamierza udokumentować kwotę odsetek od pożyczki wystawioną w tym celu fakturą VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do treści art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Jednakże jak stanowi art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
   1. czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
   2. czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

• 1a.otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
  1. przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
  2. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca nie ma/nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury z tytułu świadczenia zwolnionej od podatku usługi udzielenia pożyczki, pod warunkiem niezgłoszenia przez nabywcę żądania jej wystawienia w terminie, o którym mowa w art. 106b ust. 3 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca z tytułu udzielonej pożyczki odnawialnej występuje/wystąpi w roli podatnika VAT. Zainteresowany nie ma/nie będzie miał obowiązku wystawienia faktury gdyż świadczona usługa jest/będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy. Tym samym spełnione zostały przesłanki wynikające z art. 106b ust. 2 ustawy.

Jednakże należy mieć na względzie, że jeżeli Pożyczkobiorca wystąpi z takim żądaniem, w terminie określonym w art. 106b ust. 3 ustawy, Wnioskodawca będzie miał obowiązek wystawienia faktury w związku z świadczoną usługą.

Zatem stanowisko Zainteresowanych należało uznać jako prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestie w części podatku od towarów i usług. Natomiast w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.