Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.232.2021.4.NL
z 2 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.), uzupełnionym 26 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

• Zainteresowany będący stroną postępowania uzyska przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym – jest prawidłowe,
• Inwestor będzie mógł zaliczyć wniesioną opłatę partycypacyjną do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 maja 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy:

• Zainteresowany będący stroną postępowania uzyska przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym;
• Inwestor będzie mógł zaliczyć wniesioną opłatę partycypacyjną do kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 9 sierpnia 2021 r., Znak: 0114-KDIP4-2.4012.305.2021.2.KS, 0111-KDIB1-1.4010.232.2021.3.NL wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 26 sierpnia 2021 r.

We wniosku, złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  
  • (…)
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  • (…)

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zainteresowany będący stroną postępowania - X Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest Spółką ze 100% kapitałem Gminy. (dalej: „Gmina”). Spółka działa jako „ramię” Gminy w realizacji jej zadań własnych w zakresie wskazanym w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: „USG”), tj. zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków.

Z powodu szybkiego rozwoju Gminy, istniejąca infrastruktura wodno-kanalizacyjna (dalej: „Infrastruktura”) przestaje być wystarczająca. Z uwagi jednak na ograniczone środki finansowe Spółki, samodzielne sfinansowanie przez nią tych inwestycji w rozsądnym horyzoncie czasowym nie jest możliwe. Z tego powodu Zainteresowany będący stroną postępowania (Spółka) i Zainteresowany niebędący stroną postępowania (Inwestor) rozważą możliwość wsparcia finansowego przez Inwestora, który jest zainteresowany szybką rozbudową Infrastruktury, warunkującej możliwość realizacji jego zamierzeń deweloperskich.

Według wstępnych ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką a Inwestorem, na poczet rozbudowy Infrastruktury, Inwestor dokona wpłaty partycypacyjnej w kwocie wyliczonej proporcjonalnie do planowanej powierzchni zabudowy. Strony zamierzają uregulować kwestię wnoszenia tego rodzaju opłat w odpowiedniej umowie. Na podstawie umowy:

1. Zainteresowany będący stroną postępowania złoży oświadczenie, że aktualna infrastruktura wodociągowo-kanalizacyjna na obszarze, w skład którego wchodzi Inwestycja, którą zamierza zrealizować Inwestor jest niewystarczająca do zapewnienia dalszych podłączeń przed realizacją rozbudowy przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania. Inwestor wystąpi do Zainteresowanego będącego stroną postępowania z wnioskiem o wcześniejsze, tj. przed rozbudową infrastruktury wodnej i kanalizacji sanitarnej na obszarze gdzie Inwestor zamierza zrealizować inwestycję deweloperską przyłączenie Inwestycji do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, deklarując gotowość realizacji Inwestorskich Odcinków Sieci oraz współfinansowanie powyższej rozbudowy w formie Modelu Partycypacyjnego. Umowa zawierana będzie na wniosek Inwestora. Inwestor warunki techniczne określone w niniejszej umowie zaakceptuje oraz zobowiąże się do ich przestrzegania.
2. Inwestor oświadczy, że mając na celu zapewnienie zaopatrzenia budynków Inwestycji w wodę, oraz odprowadzenie ścieków sfinansuje i wybuduje Inwestorskie Odcinki Sieci oraz przyłącza wodociągowe i przyłącza kanalizacyjne zgodnie z Warunkami Technicznymi, które zostaną mu wydane w ciągu 14 dni od wejścia w życie niniejszej umowy, projektem budowlanym, pozwoleniem na budowę (skutecznym zgłoszeniem) oraz obowiązującymi przepisami i stosownymi Polskimi Normami budowlanymi oraz dokona wpłaty kwoty w ramach Modelu Partycypacyjnego (to wsparcie finansowe ze strony prywatnych inwestorów w rozbudowie i rozwoju gminnych urządzeń zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków, których przepustowość musi zostać zwiększona z uwagi na podłączenia inwestycyjne) zgodnie z postanowieniami umowy.
3. w przypadku zwiększenia PUM budynków realizowanych w ramach Inwestycji o ponad 10% lub rozszerzenia zakresu Inwestycji poprzez realizację dalszych budynków - Inwestor zobowiązuje się przed przystąpieniem do realizacji takiego rozszerzenia inwestycji - wystąpić o nowe Warunki Techniczne lub aneks do Warunków Technicznych.
4. Inwestor zobowiązuje się przekazać na własność Zainteresowanego będącego stroną postępowania Inwestorskie Odcinki Sieci na zasadach wskazanych w planowanej umowie, a Zainteresowany będący stroną postępowania zobowiązuje się przejąć Inwestorskie Odcinki Sieci na takich zasadach.
   
   

Spółka przedstawiła we wniosku oraz jego uzupełnieniu treść projektu umowy:

(…).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 18 sierpnia 2021 r. Zainteresowani wskazali m.in., że:

• Inwestor jako firma deweloperska dąży do wybudowania na posiadanej przez siebie nieruchomości budynków mieszkalnych, które to budynki następnie zamierza sprzedać swoim klientom. Z uwagi, iż posiadana przez Inwestora nieruchomość nie może zostać podłączona do sieci wodociągowej bez rozbudowy eksploatowanej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a aktualnie niewystarczającej infrastruktury wodociągowej w tym terenie, zaś Zainteresowany będący stroną postępowania nie ma możliwości realizacji takiej inwestycji w oparciu o wyłącznie własne źródła finansowania, wniesienie opłaty partycypacyjnej umożliwi Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania rozbudowę infrastruktury wodociągowej w stopniu umożliwiającym podłączenie Inwestycji Inwestora po jej wybudowaniu. Oczywiście sprzedaż przez Inwestora jako dewelopera budynków nie podłączonych do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej nie byłaby możliwa. Powyższe świadczy o tym, że istnieje ścisły związek przyczynowo-skutkowy między wniesieniem opłaty partycypacyjnej (umożliwiającej realizację inwestycji deweloperskiej) a późniejszym uzyskaniem przychodów ze sprzedaży takiej inwestycji na rzecz klientów.
• powyższa opłata zostanie wniesiona bezzwrotnie i ostatecznie z zasobów Inwestora, jednakże jest to zasadne dla Inwestora, gdyż taki koszt będzie skutkował uzyskaniem przychodów ze sprzedaży.
• powyższa opłata nie zostanie zwrócona. Jest to koszt niezbędny do uzyskania przychodów ze sprzedaży lokali, zatem ostatecznie przychody z całej Inwestycji Inwestor zakłada większe niż suma kosztów, niemniej nie jest to „zwrot opłaty”, gdyż dochody uzyskane po sprzedaży lokali będą opodatkowane podatkiem dochodowym. Skoro przychody uzyskane m.in. dzięki poniesieniu określonego kosztu będą stanowiły przychód do opodatkowania, to takie koszty powinny być uznane za koszty uzyskania przychodu.
• Zainteresowany będący stroną postępowania zobowiąże się, iż do terminu określonego w umowie dokona rozbudowy własnej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej w stopniu umożliwiającym podłączenie Inwestycji. Inwestor nie musi martwić się jakie dokładnie to będą roboty i ile będą kosztowały, gdyż dokonując wpłaty opłaty partycypacyjnej otrzymuje w umowie zobowiązanie się Zainteresowanego będącego stroną postępowania, że w danym konkretnym terminie będzie mógł dokonać przyłączenia inwestycji do sieci, co umożliwia odbiór, zasiedlenie i sprzedaż budynków na rzecz nabywców.
• umowa ma charakter dobrowolny, gdyż nie jest regulowana przepisami prawa. Jest oparta na obowiązującej zasadzie swobody umów. Jednocześnie z punktu widzenia Inwestora zawarcie umowy jest konieczne do zrealizowania inwestycji deweloperskiej na danym terenie w celu sprzedaży lokali na rzecz nabywców i uzyskania w ten sposób przychodów ze sprzedaży. Poniesienie opłaty partycypacyjnej pozwoli Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania zrealizować inwestycje w infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, której budową zainteresowany jest Inwestor. W sytuacji gdyby nie powstała ta infrastruktura, Inwestor nie miałby możliwości podłączyć planowanej inwestycji do sieci wodno-kanalizacyjnej, a tym samym byłby zmuszony zrezygnować z Inwestycji, co w konsekwencji pozbawiłoby go możliwości uzyskania przychodów ze sprzedaży.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 18 sierpnia 2021 r.):

1. Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Zainteresowany będący stroną postępowania uzyska przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym?
2. Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Inwestor będzie mógł zaliczyć wniesioną opłatę partycypacyjną do kosztów uzyskania przychodów?

(pytania oznaczone w uzupełnieniu wniosku nr 1 i 2)

Ad 1

Zdaniem Zainteresowanych, wpłaty partycypacyjne otrzymywane od Inwestorów przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania zostaną zakwalifikowane jako przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Ad 2

Zdaniem Zainteresowanych, u Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania wydatek będzie kwalifikowany jako koszt uzyskania przychodów, ponieważ jego poniesienie warunkuje możliwość realizacji planowanej przez Inwestora inwestycji deweloperskiej, która nie mogłyby powstać, gdyby nie było możliwości podłączenia jej do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej. Tym samym, wniesienie przez Inwestora tej opłaty, skoro umożliwi ona budowę i w konsekwencji sprzedaż lub wynajem nowych nieruchomości na rzecz ich klientów, stanowi warunek uzyskania przez nich (Zainteresowanych – przypis Organu) w przyszłości przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, iż jak wynika z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego, Zainteresowany będący stroną postępowania –Sp. z o.o. z jest Spółką ze 100% kapitałem Gminy. Spółka działa jako „ramię” Gminy w realizacji jej zadań własnych w zakresie wskazanym w ustawie o samorządzie gminnym, tj. zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odbioru ścieków.

Z powodu szybkiego rozwoju Gminy, istniejąca infrastruktura wodno-kanalizacyjna (dalej: „Infrastruktura”) przestaje być wystarczająca. Z uwagi jednak na ograniczone środki finansowe Spółki, samodzielne sfinansowanie przez nią tych inwestycji w rozsądnym horyzoncie czasowym nie jest możliwe. Z tego powodu Zainteresowany będący stroną postępowania (Spółka) i Zainteresowany niebędący stroną postępowania (Inwestor) rozważą możliwość wsparcia finansowego przez Inwestora, który jest zainteresowany szybką rozbudową Infrastruktury, warunkującej możliwość realizacji jego zamierzeń deweloperskich.

Według wstępnych ustaleń dokonanych pomiędzy Spółką a Inwestorem, na poczet rozbudowy Infrastruktury, Inwestor dokona wpłaty partycypacyjnej w kwocie wyliczonej proporcjonalnie do planowanej powierzchni zabudowy. Strony zamierzają uregulować kwestię wnoszenia tego rodzaju opłat w odpowiedniej umowie.

Inwestor jako firma deweloperska dąży do wybudowania na posiadanej przez siebie nieruchomości budynków mieszkalnych, które to budynki następnie zamierza sprzedać swoim klientom. Z uwagi, iż posiadana przez Inwestora nieruchomość nie może zostać podłączona do sieci wodociągowej bez rozbudowy eksploatowanej przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania, a aktualnie niewystarczającej infrastruktury wodociągowej w tym terenie, zaś Zainteresowany będący stroną postępowania nie ma możliwości realizacji takiej inwestycji w oparciu o wyłącznie własne źródła finansowania, wniesienie opłaty partycypacyjnej umożliwi Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania rozbudowę infrastruktury wodociągowej w stopniu umożliwiającym podłączenie inwestycji Inwestora po jej wybudowaniu. Sprzedaż przez Inwestora jako dewelopera budynków nie podłączonych do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej nie byłaby możliwa.

Opłata partycypacyjna zostanie wniesiona bezzwrotnie i ostatecznie z zasobów Inwestora, jednakże jest to zasadne dla Inwestora, gdyż taki koszt będzie skutkował uzyskaniem przychodów ze sprzedaży lokali. Inwestor zakłada uzyskanie większych przychodów z całej inwestycji niż suma kosztów, niemniej nie jest to „zwrot opłaty”, gdyż dochody uzyskane po sprzedaży lokali będą opodatkowane podatkiem dochodowym.

Zainteresowany będący stroną postępowania zobowiąże się, iż do terminu określonego w umowie dokona rozbudowy własnej infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej w stopniu umożliwiającym podłączenie inwestycji. Inwestor nie musi martwić się jakie dokładnie to będą roboty i ile będą kosztowały, gdyż dokonując wpłaty opłaty partycypacyjnej otrzymuje w umowie zobowiązanie się Zainteresowanego będącego stroną postępowania, że w danym konkretnym terminie będzie mógł dokonał przyłączenia inwestycji do sieci, co umożliwia odbiór, zasiedlenie i sprzedaż budynków na rzecz nabywców.

Umowa ma charakter dobrowolny, gdyż nie jest regulowana przepisami prawa, jest oparta na obowiązującej zasadzie swobody umów. Jednocześnie z punktu widzenia Inwestora zawarcie umowy jest konieczne do zrealizowania inwestycji deweloperskiej na danym terenie w celu sprzedaży lokali na rzecz nabywców i uzyskania w ten sposób przychodów ze sprzedaży. Poniesienie opłaty partycypacyjnej pozwoli Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania zrealizować inwestycje w infrastrukturę wodno-kanalizacyjną, której budową zainteresowany jest Inwestor. W sytuacji gdyby nie powstała ta infrastruktura, Inwestor nie miałby możliwości podłączyć planowanej inwestycji do sieci wodno-kanalizacyjnej, a tym samym byłby zmuszony zrezygnować z inwestycji, co w konsekwencji pozbawiłoby go możliwości uzyskania przychodów ze sprzedaży.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, że ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406, dalej: Ustawa o CIT”), nie zawiera ogólnej definicji przychodu. Otwarty katalog przysporzeń majątkowych, stanowiących przychody podatkowe zawiera art. 12 ust. 1 tej ustawy.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W myśl art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Stosownie do art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Jak natomiast wynika z art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Literalna wykładnia powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik powinien zaliczyć takie przychody, które w sposób ostateczny faktycznie powiększają aktywa podatnika, lub pomniejszają jego pasywa.

Odnosząc powyższe przepisy prawa podatkowego do okoliczności sprawy stwierdzić należy, że skoro Opłata partycypacyjna, którą otrzyma X Sp. z o.o. nie będzie podlegała zwrotowi i związana będzie z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, to opłata ta stanowić będzie dla Zainteresowanego będącego stroną postępowania konkretne, wymierne, pieniężne przysporzenie majątkowe. Zatem w wyniku otrzymania ww. Opłaty Partycypacyjnej od Inwestora po stronie X Sp. z o.o. powstanie przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodzić się zatem należy z Zainteresowanymi, że Opłata Partycypacyjna otrzymana od Inwestora przez Zainteresowanego będącego stroną postępowania stanowi dla tego Zainteresowanego przychód generujący dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc się natomiast do kwestii możliwości zaliczenia przez Inwestora wniesionej Opłaty Partycypacyjnej do kosztów uzyskania przychodów zauważyć należy, że jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki, tj.:

• musi być poniesiony przez podatnika, czyli w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• winien pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• musi być poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• musi być właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenie ich źródła. Istotne jest, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, której celem jest osiągnięcie przychodów bądź zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

W związku z powyższym, skoro jak wynika z opisu sprawy, Inwestor jako firma deweloperska dąży do wybudowania na posiadanej przez siebie nieruchomości budynków mieszkalnych, które następnie zamierza sprzedać swoim klientom w celu uzyskania przychodu z tego tytułu, a warunkiem niezbędnym realizacji Inwestycji deweloperskiej jest poniesienie przez niego Opłaty Partycypacyjnej na rzecz Zainteresowanego będącego stroną postępowania, to zdaniem tutejszego Organu, poniesiona przez niego Opłata Partycypacyjna, jako mająca związek z prowadzoną przez Inwestora działalnością gospodarczą, będzie mogła stanowić dla Inwestora koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Reasumując stanowisko Zainteresowanych w zakresie ustalenia, czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:

• Zainteresowany będący stroną postępowania uzyska przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym – jest prawidłowe.
• Inwestor będzie mógł zaliczyć wniesioną opłatę partycypacyjną do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem, tj. w zakresie podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.