Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.192.2021.1.JC
z 13 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 maja 2021 r. (data wpływu 22 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód (przychód) należny Wnioskodawcy z tytułu zbycia udziałów A. w celu ich umorzenia będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy dochód (przychód) należny Wnioskodawcy z tytułu zbycia udziałów A. w celu ich umorzenia będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej „B.” lub „Wnioskodawca”) jest luksemburskim rezydentem podatkowym i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Wielkim Księstwie Luksemburga.

B. nie posiada na terytorium Polski stałego zakładu ani nie prowadzi bezpośrednio działalności gospodarczej na terytorium Polski.

Wnioskodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”).

Działalność Grupy skupia się na trzech głównych liniach biznesowych:

1. produkcji (dalej: „C.”),
2. produkcji …, oraz
3. produkcji ….

Spółka amerykańska, będąca główną spółką matką dla Grupy.

Reorganizacja Grupy na świecie - perspektywa globalna

Grupa ogłosiła publicznie decyzję o globalnej reorganizacji swojej działalności, której celem jest m.in. wydzielenie organizacyjne linii biznesowej C. i skupienie jej w ramach odrębnej grupy, dla której spółką dominującą (spółką matką w sposób bezpośredni lub pośredni) będzie spółka amerykańska.

Reorganizacja w Polsce

Grupa prowadzi działalność gospodarczą w Polsce za pośrednictwem m.in.:

• A., będącą spółką holdingową dla polskich spółek z Grupy,
  

• D. (dalej: „D.”),
  

• E. (dalej: „E.”),
  

• F. (dalej: „F.”).
  
  
  

Na poziomie Polski powyższa decyzja Grupy również oznacza konieczności reorganizacji struktury organizacyjnej.

W związku z powyższym planowane jest zbycie przez B. do A. udziałów w kapitale zakładowym A. w celu ich umorzenia (dobrowolne umorzenie udziałów), które zostanie dokonane zgodnie z umową spółki A., na podstawie uchwał zgromadzenia wspólników, w myśl art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.2020.1526).

Wypłata wynagrodzenia przez A. na rzecz B. w zamian za nabyte przez A. udziały własne w celu umorzenia może nastąpić zarówno w formie pieniężnej, jak i niepieniężnej, tj. poprzez przeniesienie własności udziałów D., F. i E. przez A. na rzecz Wnioskodawcy.

Przeniesienie udziałów D., F. i E. przez A. na rzecz B. będzie transakcją, z tytułu której A. będzie podlegać opodatkowaniu w Polsce na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca wskazuje, że na moment dokonania zbycia udziałów w A. w celu ich umorzenia oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym zostanie dokonane to zbycie, łączna wartość nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości, zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio, będzie stanowiła mniej niż 50% wartości aktywów A. (liczonych zarówno według wartości bilansowej jak i rynkowej).

Ponadto, na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy A., w którym będzie miało miejsce zbycie przez B. udziałów w kapitale zakładowym A. w celu ich umorzenia, mniej niż 50% wartości bilansowej aktywów A., bezpośrednio lub pośrednio, stanowić będzie wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości. A. nie jest podmiotem, którego akcje są dopuszczone do publicznego obrotu w Polsce w ramach regulowanego rynku giełdowego.

Spełniając wymagania określone w art. 14b § 3a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2020 poz. 1325), Wnioskodawca przedstawia dane identyfikacyjne B. - tj. podmiotu wskazanego w opisie zdarzenia przyszłego, który posiada swoją siedzibę poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód (przychód) należny B. z tytułu zbycia udziałów A. w celu ich umorzenia będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „Ustawa o CIT”)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód (przychód) należny B. z tytułu zbycia udziałów A. w celu ich umorzenia nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na podstawie ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 1 ust. 1 i 2 oraz art. 1a Ustawy o CIT, podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych są osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, podatkowe grupy kapitałowe.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 3 Ustawy o CIT, przepisy tej ustawy mają zastosowanie również do spółek komandytowo-akcyjnych, określonych spółek komandytowych oraz spółek jawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Stosownie do art. 3 ust. 2 Ustawy o CIT „podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Powyższy przepis wyraża tzw. zasadę ograniczonego obowiązku podatkowego. W myśl przedmiotowej zasady, państwo na terytorium którego znajduje się źródło uzyskiwania przychodów, ma prawo do opodatkowania podmiotów niebędących jego rezydentami podatkowymi w zakresie przychodów uzyskiwanych z takiego źródła.

Zgodnie z art. 3 ust. 3 pkt 4, 4a i 5 Ustawy o CIT za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

• tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji) w spółce, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną lub tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym, instytucji wspólnego inwestowania lub innej osobie prawnej i praw o podobnym charakterze lub z tytułu należności będących następstwem posiadania tych udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw - jeżeli co najmniej 50% wartości aktywów tej spółki, spółki niebędącej osobą prawną, tego funduszu inwestycyjnego, tej instytucji wspólnego inwestowania lub osoby prawnej, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa do takich nieruchomości;
• tytułu przeniesienia własności udziałów (akcji), ogółu praw i obowiązków, tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze w spółce nieruchomościowej,
• tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

W myśl art. 3 ust. 4 Ustawy o CIT, wartość aktywów, o której mowa w ust. 3 pkt 4, ustala się na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc uzyskania przychodu, o którym mowa w tym przepisie.

Zgodnie z art. 4a pkt 35 Ustawy o CIT, ilekroć w ustawie jest mowa o: „spółce nieruchomościowej - oznacza to podmiot inny niż osoba fizyczna, obowiązany do sporządzania bilansu na podstawie przepisów o rachunkowości, w którym:

1. na pierwszy dzień roku podatkowego, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na pierwszy dzień roku obrotowego, co najmniej 50% wartości rynkowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość rynkowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości oraz wartość rynkowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego pierwszy dzień roku podatkowego - w przypadku podmiotów rozpoczynających działalność,
2. na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - na ostatni dzień roku poprzedzającego rok obrotowy, co najmniej 50% wartości bilansowej aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości i wartość bilansowa tych nieruchomości przekraczała 10 000 000 zł albo równowartość tej kwoty określoną według kursu średniego walut obcych, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ostatni dzień roku podatkowego poprzedzającego odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy oraz w roku poprzedzającym odpowiednio rok podatkowy albo rok obrotowy przychody podatkowe, a w przypadku gdy spółka nieruchomościowa nie jest podatnikiem podatku dochodowego - przychody ujęte w wyniku finansowym netto, z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4, oraz z tytułu udziałów w innych spółkach nieruchomościowych, stanowiły co najmniej 60% ogółu odpowiednio przychodów podatkowych albo przychodów ujętych w wyniku finansowym netto - w przypadku podmiotów innych niż określone w lit. a”.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, na moment dokonania zbycia udziałów w kapitale A. w celu ich umorzenia oraz na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym zostanie dokonane to zbycie łączna wartość nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości, zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio, będzie stanowiła mniej niż 50% wartości aktywów A. (liczonych zarówno według wartości bilansowej jak i rynkowej).

Ponadto, również na ostatni dzień roku poprzedzającego rok podatkowy A., w którym będzie miało miejsce zbycie przez B. udziałów w kapitale zakładowym A. w celu ich umorzenia, mniej niż 50% wartości bilansowej aktywów A., bezpośrednio lub pośrednio, stanowiła będzie wartość bilansowa nieruchomości położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw do takich nieruchomości.

Dla kompletności, w zakresie art. 3 ust. 3 pkt 5 Ustawy o CIT, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 3 ust. 5 ww. ustawy „za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4”.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychody ze zbycia udziałów w celu umorzenia nie stanowią przychodów wymienionych w wyżej wspomnianych przepisach, tj. art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 Ustawy o CIT.

W szczególności, art. 22 ust. 1 wymienia dochody (przychody) wymienione w art. 7b ust. 1 pkt 1 Ustawy o CIT, podczas gdy przychód (dochód), o którym mowa w przedmiotowej sprawie (tj. ze zbycia udziałów w celu dokonania ich umorzenia) wymieniony został w art. 7b ust. 1 pkt 3) lit. a) ustawy.

Z tego względu zdaniem Wnioskodawcy także art. 3 ust. 3 pkt 5 nie znajdzie zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku zbycia udziałów A. w celu ich umorzenia, Wnioskodawca nie uzyska dochodów (przychodów), które mieściłyby się w jakiejkolwiek z wymienionych w art. 3 ust. 3 Ustawy o CIT kategorii dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w szczególności w kategoriach wskazanych w art. 3 ust. 3 pkt 4, 4a i 5 Ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, dochód (przychód) należny B. z tytułu zbycia udziałów A. w celu ich umorzenia nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce na podstawie ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko problematyki będącej ściśle przedmiotem zapytania Wnioskodawcy. Treść pytania wyznacza bowiem granice tematyczne wydawanej interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.