Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.376.2021.3.MD
z 20 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2021 r. (data wpływu 10 maja 2021 r.), uzupełnionym w dniu 6 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 6 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku stała się własnością Wnioskodawczyni dnia 7 lipca 2009 r., drogą umowy darowizny od ojca Wnioskodawczyni. Wtenczas działka była oznaczona numerem geodezyjnym …. Wskutek późniejszego podziału, działki zostały oznaczone numerami …, …, ….

Dnia 20 października 2007 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z P. O., jednak nieruchomość nabyta w drodze darowizny pierwotnie stanowiła majątek osobisty Wnioskodawczyni. Wtenczas wiodło się dobrze Wnioskodawczyni i jej byłemu mężowi, żadne okoliczności nie wskazywały na rozpad ich małżeństwa.

W dniu 30 kwietnia 2010 r. z zamiarem budowy domu zawarta została umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską i od tego dnia P. O. stał się współwłaścicielem nieruchomości. Dnia 10 października 2011 r. narodził się ich syn – K. Dnia 16 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała pozew rozwodowy od męża. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że nie tylko, że mąż jej nie kocha i nie widzi szans na dalsze pożycie małżeńskie, ale również, że ułożył sobie życie z nową rodziną. Wnioskodawczyni pozostała wówczas sama z dzieckiem, bez wsparcia małżonka.

Dnia 2 grudnia 2016 r. Sąd Okręgowy orzekł o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód. Dopiero dnia 28 kwietnia 2017 r. doszło do podziału majątku przed Sądem Rejonowym. Od dnia 28 kwietnia 2017 r. nieruchomość stanowi własność jedyną Wnioskodawczyni.

W związku z tym, że pojawiła się osoba zainteresowana zakupem działki o numerze …, dnia 25 lutego 2021 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w … z wnioskiem o wyrażenie zgody na zbycie nieruchomości rolnej w drodze art. 2b ust. 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Dnia 16 kwietnia 2021 r. decyzja wyrażająca zgodę na zbycie nieruchomości stała się ostateczna.

Obecnie Wnioskodawczyni wynajmuje mieszkanie wspólnie z inną osobą, ponieważ nie było jej stać na opłacenie całego czynszu. Wnioskodawczyni podejmuje zatrudnienie w szpitalu … i zarabia miesięcznie 2.500 zł. Zostały zasądzone alimenty na syna w wysokości 800 zł. Były małżonek opłaca je nieregularnie.

Jedynym zabezpieczeniem Wnioskodawczyni są darowane przez ojca działki. Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać działki, przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe i zakupić mieszkanie, aby w końcu zapewnić poczucie bezpieczeństwa i swojego miejsca sobie oraz jej dziecku.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym, sprzedaż nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia wiąże się z podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wysokość podatku wynosi 19% dochodu.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowując opis zdarzenia przyszłego wskazała, że nie prowadzi i nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Działki wskazane we wniosku nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie posiada gospodarstwa rolnego. Podziału działki w dniu 28 sierpnia 2018 r. dokonano w celu zwiększenia jej atrakcyjności.

Przedmiotem sprzedaży w tym roku będą działki o nr … i …. Ww. działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Działka nie była wykorzystywana i nie jest do produkcji rolnej. Działka nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy. Celem dokonania sprzedaży ww. działek jest zakup mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych własnych i syna Wnioskodawczyni.

Pozyskanie nabywcy polega na zamieszczeniu ogłoszenia na portalach typu: …, …. Ze względu na sytuację panującą na rynku nieruchomości, w tym momencie jest duże zainteresowanie. Były to zwykłe formy ogłoszenia, nie wykraczające w żaden sposób poza standardowe działania marketingowe. Wnioskodawczyni ma potencjalnych klientów i spisane dwie umowy przedwstępne w zwykłej formie pisemnej na wskazane we wniosku działki. W przeciągu sześciu miesięcy Wnioskodawczyni ma dokonać sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawczyni kompletuje dokumenty i przygotowuje się do podpisania umowy właściwej sprzedaży u notariusza.

Wnioskodawczyni dokonała działania polegającego na uatrakcyjnieniu działek w dniu 28 sierpnia 2018 r., które polegało na tym, że wydzieliła z działki o nr … trzy działki o nr …, …, … każda o pow. około 1000 m², a także wydzieliła drogę do nich.

Wnioskodawczyni zamierza jedynie dokonać w przyszłości sprzedaży działki o nr …. To jest ostatnia nieruchomość jaką posiada. Sprzedaż nie ma charakteru ciągłego, a nieruchomości o nr …, …, … są jedynym finansowym zabezpieczeniem Wnioskodawczyni i pieniądze uzyskane ze sprzedaży mają jej pomóc w zakupie mieszkania na potrzeby własne i jej dziecka. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych oszczędności.

Nieruchomości stanowiące przedmiot niniejszego wniosku stały się własnością Wnioskodawczyni w dniu 7 lipca 2009 r., drogą umowy darowizny od jej ojca. Wówczas działka była oznaczona nr geodezyjnym … (później dokonała podziału nieruchomości na działki oznaczone nr: …, …, …). W skład nieruchomości wchodzą działki rolne o następujących klasoużytkach: RIVb, RV, PsIV. Grunty oznaczone są także symbolem Tk – tereny kolejowe oraz drogi. Nieruchomości zostały darowane Wnioskodawczyni przez jej ojca i stanowią jej jedyne zabezpieczenie finansowe. Nieruchomości od momentu nabycia do momentu zbycia nie są przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane. Wnioskodawczyni chciałaby dokonać w tym roku ich sprzedaży w celu zakupienia mieszkania własnościowego na własny użytek i potrzeby.

Podejmowane przez Wnioskodawczynię działania nie mają charakteru ciągłego ani trwałego – odnoszą się jedynie do zarządu majątkiem prywatnym i zamiar wykorzystywania pozyskanych środków ze sprzedaży ww. nieruchomości stanowi jedyne źródło pieniężne Wnioskodawczyni, z którego może zakupić mieszkanie na cele własne i jej syna, ponieważ wynagrodzenie za pracę, pozyskiwane przez Wnioskodawczynię, nie pozwala na poczynienie oszczędności. W zasadzie wpływy pieniężne z wynagrodzenia Wnioskodawczyni za świadczoną przez nią pracę są przeznaczone na zaspokojenie zwykłych potrzeb życiowych w danym miesiącu.

W związku z powyższym opisem – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – zadano następujące pytania.

Czy i w jaki sposób Wnioskodawczyni może skorzystać ze zwolnienia podatkowego od podatku dochodowego od osób fizycznych, jeśli przeznaczenie środków otrzymanych ze sprzedaży nastąpi na własne cele mieszkaniowe? Czy Wnioskodawczyni powinna w ogóle rozliczać się ze sprzedaży nieruchomości z Urzędem Skarbowym, jeśli zakup mieszkania opiewa na 270.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawczyni – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – w istocie pierwotnie przedmiotową nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w dniu 7 lipca 2009 r. podążając za stanowiskiem prezentowanym w judykaturze, że w następstwie dokonania podziału majątku wspólnego małżonków nie można mówić o ponownym nabyciu. Włączenie nieruchomości do majątku wspólnego małżonków i wyłączenie w wyniku rozpadu małżeństwa nie powoduje sytuacji, że jeden z małżonków coś nabywa, a drugi zbywa. Są to swego rodzaju czynności organizacyjne. W związku z powyższym, włączając nieruchomość do majątku wspólnego małżonków, nie doszło do zbycia praw własności do nieruchomości, której Wnioskodawczyni była dotychczasowym jedynym właścicielem, a tym samym nie mogła jej ponownie nabyć w wyniku podziału majątku po rozwodzie.

Powyższy fakt oraz słuszność stanowiska Wnioskodawczyni potwierdza decyzja wydana przez Dyrektora Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, która umożliwia Wnioskodawczyni sprzedaż nieruchomości.

Ponadto przeznaczenie uzyskanych środków ze sprzedaży nieruchomości będzie zrealizowane na własne cele mieszkaniowe w ciągu 3 lat od końca roku podatkowego, w którym dokona się sprzedaż nabytej nieruchomości. Sprzedaż nieruchomości z warunkami zabudowy o nr … nastąpi w 2021 r.

Kwota ze sprzedaży nieruchomości wynosi 85.000 zł, natomiast zakup mieszkania w M. (…) opiewa na kwotę 270.000 zł. Wnioskodawczyni posiada w tym samym miejscu jeszcze dwie nieruchomości, które zamierza również sprzedać w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych. W związku z powyższym, Wnioskodawczyni spełnia przesłanki skorzystania z ulgi podatkowej, i tym samym nie jest zobowiązana do zapłaty podatku.

Wnioskodawczyni nie powinna w ogóle rozliczać się ze sprzedaży nieruchomości z Urzędem Skarbowym ze względu na przedstawiony stan faktyczny, prawny oraz fakt przeznaczenia środków na własne cele mieszkaniowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Na podstawie powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem w przypadku zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Według art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Na gruncie art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Stosownie do art. 30e ust. 1 cytowanej ustawy od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W świetle art. 30e ust. 4 cytowanej ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Powołany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Z przestawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że nieruchomość stanowiąca przedmiot niniejszego wniosku stała się własnością Wnioskodawczyni dnia 7 lipca 2009 r., drogą umowy darowizny od ojca Wnioskodawczyni. Wtenczas działka była oznaczona numerem geodezyjnym …. Wskutek późniejszego podziału, działki zostały oznaczone numerami …, …, …. Dnia 20 października 2007 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński z P.O., jednak nieruchomość nabyta w drodze darowizny pierwotnie stanowiła majątek osobisty Wnioskodawczyni. Wtenczas wiodło się dobrze Wnioskodawczyni i jej byłemu mężowi, żadne okoliczności nie wskazywały na rozpad ich małżeństwa. W dniu 30 kwietnia 2010 r. z zamiarem budowy domu zawarta została umowa rozszerzająca wspólność ustawową małżeńską i od tego dnia P. O. stał się współwłaścicielem nieruchomości. Dnia 10 października 2011 r. narodził się ich syn – K. Dnia 16 listopada 2016 r. Wnioskodawczyni otrzymała pozew rozwodowy od męża. Wnioskodawczyni dowiedziała się, że nie tylko, że mąż jej nie kocha i nie widzi szans na dalsze pożycie małżeńskie, ale również, że ułożył sobie życie z nową rodziną. Wnioskodawczyni pozostała wówczas sama z dzieckiem, bez wsparcia małżonka. Dnia 2 grudnia 2016 r. Sąd Okręgowy orzekł o rozwiązaniu małżeństwa przez rozwód. Dopiero dnia 28 kwietnia 2017 r. doszło do podziału majątku przed Sądem Rejonowym. Od dnia 28 kwietnia 2017 r. nieruchomość stanowi własność jedyną Wnioskodawczyni. W związku z tym, że pojawiła się osoba zainteresowana zakupem działki o numerze …, dnia 25 lutego 2021 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa w … z wnioskiem o wyrażenie zgody na zbycie nieruchomości rolnej w drodze art. 2b ust. 3 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego. Dnia 16 kwietnia 2021 r. decyzja wyrażająca zgodę na zbycie nieruchomości stała się ostateczna. Obecnie Wnioskodawczyni wynajmuje mieszkanie wspólnie z inną osobą, ponieważ nie było jej stać na opłacenie całego czynszu. Wnioskodawczyni podejmuje zatrudnienie w szpitalu klinicznym i zarabia miesięcznie 2.500 zł. Zostały zasądzone alimenty na syna w wysokości 800 zł. Były małżonek opłaca je nieregularnie. Jedynym zabezpieczeniem Wnioskodawczyni są darowane przez ojca działki. Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać działki, przeznaczyć środki ze sprzedaży nieruchomości na własne cele mieszkaniowe i zakupić mieszkanie, aby w końcu zapewnić poczucie bezpieczeństwa i swojego miejsca sobie oraz jej dziecku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym, sprzedaż nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia wiąże się z podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wysokość podatku wynosi 19% dochodu. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowując opis zdarzenia przyszłego wskazała, że nie prowadzi i nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Działki wskazane we wniosku nie wchodzą w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie posiada gospodarstwa rolnego. Podziału działki w dniu 28 sierpnia 2018 r. dokonano w celu zwiększenia jej atrakcyjności. Przedmiotem sprzedaży w tym roku będą działki o nr … i …. Ww. działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie prowadziła żadnej działalności gospodarczej. Działka nie była wykorzystywana i nie jest do produkcji rolnej. Działka nie była i nie jest przedmiotem najmu ani dzierżawy. Celem dokonania sprzedaży ww. działek jest zakup mieszkania w celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych własnych i syna Wnioskodawczyni. Pozyskanie nabywcy polega na zamieszczeniu ogłoszenia na portalach typu: …, …. Ze względu na sytuację panującą na rynku nieruchomości, w tym momencie jest duże zainteresowanie. Były to zwykłe formy ogłoszenia, nie wykraczające w żaden sposób poza standardowe działania marketingowe. Wnioskodawczyni ma potencjalnych klientów i spisane dwie umowy przedwstępne w zwykłej formie pisemnej na wskazane we wniosku działki. W przeciągu sześciu miesięcy Wnioskodawczyni ma dokonać sprzedaży nieruchomości. Wnioskodawczyni kompletuje dokumenty i przygotowuje się do podpisania umowy właściwej sprzedaży u notariusza. Wnioskodawczyni dokonała działania polegającego na uatrakcyjnieniu działek w dniu 28 sierpnia 2018 r., które polegało na tym, że wydzieliła z działki o nr … trzy działki o nr …, …, … każda o pow. około 1000 m², a także wydzieliła drogę do nich. Wnioskodawczyni zamierza jedynie dokonać w przyszłości sprzedaży działki o nr …. To jest ostatnia nieruchomość jaką posiada. Sprzedaż nie ma charakteru ciągłego, a nieruchomości o nr …, …, … są jedynym finansowym zabezpieczeniem Wnioskodawczyni i pieniądze uzyskane ze sprzedaży mają jej pomóc w zakupie mieszkania na potrzeby własne i jej dziecka. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych innych oszczędności. Nieruchomości stanowiące przedmiot niniejszego wniosku stały się własnością Wnioskodawczyni w dniu 7 lipca 2009 r., drogą umowy darowizny od jej ojca. Wówczas działka była oznaczona nr geodezyjnym … (później dokonała podziału nieruchomości na działki oznaczone nr: …, …, …). W skład nieruchomości wchodzą działki rolne o następujących klasoużytkach: RIVb, RV, PsIV. Grunty oznaczone są także symbolem Tk – tereny kolejowe oraz drogi. Nieruchomości zostały darowane Wnioskodawczyni przez jej ojca i stanowią jej jedyne zabezpieczenie finansowe. Nieruchomości od momentu nabycia do momentu zbycia nie są przez Wnioskodawczynię w żaden sposób wykorzystywane. Wnioskodawczyni chciałaby dokonać w tym roku ich sprzedaży w celu zakupienia mieszkania własnościowego na własny użytek i potrzeby. Podejmowane przez Wnioskodawczynię działania nie mają charakteru ciągłego ani trwałego – odnoszą się jedynie do zarządu majątkiem prywatnym i zamiar wykorzystywania pozyskanych środków ze sprzedaży ww. nieruchomości stanowi jedyne źródło pieniężne Wnioskodawczyni, z którego może zakupić mieszkanie na cele własne i jej syna, ponieważ wynagrodzenie za pracę, pozyskiwane przez Wnioskodawczynię, nie pozwala na poczynienie oszczędności. W zasadzie wpływy pieniężne z wynagrodzenia Wnioskodawczyni za świadczoną przez nią pracę są przeznaczone na zaspokojenie zwykłych potrzeb życiowych w danym miesiącu.

Rozstrzygając kwestię ustalenia daty nabycia przez Wnioskodawczynię działek należy wskazać, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej pojęcia „nabycia”. Nie określa również, na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości (jej części/udziału) lub praw majątkowych. Z powyższego względu pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości (lub tych praw), bez względu na charakter czynności prawnej, na podstawie której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r., sygn. akt II FSK 1489/08 doprecyzował ponadto, że aby ustalić jaka czynność prawna wyznacza początek biegu pięcioletniego terminu należy odwołać się do regulacji zawartych w prawie cywilnym. Według Kodeksu cywilnego nabycie jest to uzyskanie prawa własności rzeczy. Zatem aktywa majątkowe ulegają zwiększeniu. W związku z tym, w ocenie Sądu, przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy rozumieć, każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zauważyć należy, że na mocy art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 1 i 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Z art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego wynika, że w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością.

Zgodnie z art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

W myśl art. 48 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów oddziału o wspólności majątkowej.

Wedle art. 50¹ Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Na gruncie art. 1037 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740) w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny. Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r., sygn. II FSK 1110/14 oraz w wyroku z dnia 7 sierpnia 2015 r., sygn. akt I CA 185/15. Tak więc, skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy wyzbyła się prawa do tej rzeczy. W konsekwencji, włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków nie stanowi również nabycia tego prawa w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Datą nabycia nieruchomości przez każdego z małżonków jest data nabycia przez tego małżonka, który nieruchomość włączył do majątku wspólnego.

Późniejsze opisane czynności prawne i zdarzenia prawne związane z rozszerzeniem wspólności majątkowej małżeńskiej, rozwodem i ustaniem ustawowej wspólności małżeńskiej oraz podziałem majątku dorobkowego, nie mają prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia prawa własności nieruchomości.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię działek o numerach …, …, … powstałych w wyniku podziału działki nr …, należy uznać datę jej nabycia w drodze darowizny w dniu 7 lipca 2009 r. do majątku osobistego. Dokonane rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej w 2010 r. jak i podział majątku małżeńskiego w 2017 r. nie zmieniają bowiem daty nabycia przez Wnioskodawczynię ww. nieruchomości.

W konsekwencji, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 2009 r. Zatem, planowane przez Wnioskodawczynię odpłatne zbycie działek nr …, … powstałych w wyniku podziału, nastąpi po upływie wskazanego pięcioletniego terminu i nie będzie stanowić źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym przychód uzyskany z tego tytułu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do rozliczenia się w zeznaniu podatkowym z tego tytułu.

W związku z tym, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię działek powstałych w wyniku podziału, oznaczonych numerami …, …, nie będzie stanowić źródła przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a powołanej ustawy i nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawczyni nie uzyska z ww. tytułu dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.