2021.08.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.281.2021.1.KK
z 20 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 22 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

niepodlegania opodatkowaniu środków finansowych otrzymanych od WFOŚiGW, z tytułu realizacji postanowień aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)” – jest prawidłowe
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków w tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

niepodlegania opodatkowaniu środków finansowych otrzymanych od WFOŚiGW, z tytułu realizacji postanowień aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)”,
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków w tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto na prawach powiatu jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z uwagi na fakt, że Miasto jest miastem na prawach powiatu (dalej: Gmina), to wykonuje zadania wynikające zarówno z ustawy o samorządzie gminnym oraz z ustawy o samorządzie powiatowym, gdyż jak wynika z art. 92 ust. 2 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2020 r., poz. 920 ze zm.) miasto na prawach powiatu jest gminą wykonującą zadania powiatu na zasadach określonych tą ustawą.

Gmina podpisała w dniu (…) 2021 r. porozumienie z Wojewódzkim Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: WFOŚiGW) na realizację programu priorytetowego „(…)" (zwany dalej „Programem”). Celem programu jest poprawa jakości powietrza oraz zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Z Porozumienia wynika, że WFOŚiGW i Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: NFOŚiGW) na mocy § 8 ust. 1 porozumienia z 7 czerwca 2018 r., uznały możliwość korzystania z pomocy podmiotów trzecich w celu lepszej realizacji Programu.

Natomiast zgodnie z art. 411 ust. 10f ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r. poz. 1219 ze zm.) NFOŚiGW może udostępniać WFOŚiGW środki finansowe z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego współpracujące przy wdrażaniu programów i przedsięwzięć z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii, lub tworzeniu warunków do tego wdrażania.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.) do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej, zaś w myśl art. 18 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2021 r. poz. 716 ze zm.) do zadań tych należy planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy, jak również planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze gminy.

Porozumienie w swej treści ustala:

Zasady promocji Programu oraz realizacji Programu na terenie Gminy, w tym wsparcie i obsługę wnioskodawców Programu (zwanych dalej „Wnioskodawcami”) w procesie składania wniosków o podstawowy oraz wniosków o podwyższony poziom dofinansowania w ramach Programu (zwanych dalej „Wnioskami o dofinansowanie”), uzyskiwanie i rozliczanie dofinansowania.
Zasady pokrywania kosztów ponoszonych przez Gminę przy wdrażaniu Programu lub tworzeniu warunków do jego wdrażania.

Gmina zamierza podpisać aneks do ww. Porozumienia, z którego będzie wynikać, że do zadań Gminy będzie należało:

udzielanie informacji o Programie osobom zainteresowanym złożeniem Wniosku o dofinansowanie;
podejmowanie działań mających na celu zidentyfikowanie budynków, których właściciele mogliby być potencjalnymi Wnioskodawcami i przedstawienie im korzyści płynących z wzięcia udziału w Programie;
wsparcie Wnioskodawców w zakresie przygotowywania Wniosków o dofinansowanie, w tym pod kątem spełnienia wymagań określonych w Programie, z zachowaniem należytej staranności;
zagwarantowanie dostępności dla Wnioskodawców przeszkolonego przez WFOŚiGW pracownika lub pracowników, którzy zapoznali się z dokumentacją programową i znają zasady programu, którzy będą informować o Programie i pomagać przy wypełnianiu Wniosków o dofinansowanie;
zapewnienie stanowiska komputerowego z dostępem do Internetu, obsługiwanego przez pracownika wskazanego w pkt 4, stanowisko spełniające wymogi bezpieczeństwa informacji i zachowania poufności oraz ochrony danych osobowych, umożliwiające Wnioskodawcy złożenie Wniosku o dofinansowanie oraz jego wydruk;
organizacja spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, w tym minimum jedno w kwartale (pierwsze powinno odbyć się w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjno-informacyjnego), minimum cztery spotkania w roku (w sytuacji stanu epidemii dopuszczalne spotkania online);
wydruk i zapewnienie dostępności przynajmniej w punkcie konsultacyjno-informacyjnym, materiałów informacyjnych i promocyjnych o Programie – udostępnionych Gminie przez WFOŚiGW w formie elektronicznej (opracowanych przez NFOŚiGW oraz Ministerstwo Klimatu i Środowiska);
przekazywanie Wnioskodawcom informacji dotyczących Programu, w tym określonych w Programie dopuszczalnych warunkach łączenia dofinansowania przedsięwzięć z innymi programami finansowanymi ze środków publicznych, w tym w ramach regionalnych programów operacyjnych oraz z gminnymi programami ograniczania niskiej emisji (jeżeli Gmina takie realizuje);
wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji, w trakcie wizyt jest przedstawiana oferta Programu, wizyty mogą być realizowane w trakcie kontroli prowadzonych na podstawie art. 379 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska;
rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych Wnioskodawców Programu zachęcających do złożenia Wniosku o dofinansowanie – rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców programu zachęcających do złożenia wniosku – liczba adresów musi się równać minimum 20% liczby budynków jednorodzinnych na terenie Gminy w roku, w którym prowadzony jest punkt konsultacyjno-informacyjny;
przeprowadzanie anonimowych ankiet wśród mieszkańców z zakresu ochrony powietrza i programów pomocowych, w przypadku wystąpienia przez WFOŚiGW z taką prośbą do Gminy oraz przekazania wzoru ankiety;
prowadzenie innych działań mających na celu propagowanie Programu (jeżeli Gmina będzie widziała taką potrzebę);
przekazywanie do WFOŚiGW Wniosków o dofinansowanie, składanych przez Wnioskodawców w Gminie, niezwłocznie, lecz nie później niż 5 dni roboczych od złożenia w Gminie. Wnioski o dofinansowanie przekazywane do WFOŚiGW przez Gminę powinny zawierać numer nadany przez nią. Data wpływu podpisanego Wniosku o dofinansowanie do kancelarii Gminy (potwierdzona na pierwszej stronie dostarczonego wniosku poprzez stempel kancelarii lub potwierdzona poprzez odbiór przesyłki) stanowi datę złożenia wniosku do WFOŚiGW w rozumieniu Programu;
pomoc Wnioskodawcom przy rozliczeniu przyznanego dofinansowania, w tym przy poprawnym wypełnianiu wniosku o płatność oraz kompletowaniu wymaganych załączników.

Do zadań WFOŚiGW będzie należało:

zapewnienie przeszkolenia pracowników Gminy w zakresie niezbędnym dla realizacji zadań oraz zapewnienie szkoleń uzupełniających dla ww. pracowników w przypadku uzasadnionej potrzeby;
informowanie Gminy o każdorazowej zmianie Programu oraz dokumentów z nim związanych;
rozpatrywanie Wniosków o dofinansowanie i udzielanie dofinansowania Wnioskodawcom;
wypłata środków na podstawie złożonych prawidłowo wniosków o płatność, zgodnie z zasadami określonymi w Programie.

Z aneksu do Porozumienia wynikać będzie również, że od 1 października 2020 r. na podstawie z art. 411 ust. 10g-10s ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2020 r., poz. 1219 ze zm.) wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby fizycznej zobowiązany jest także do wydania zaświadczenia o wysokości przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na jednego członka gospodarstwa domowego osoby fizycznej, która zamierza złożyć Wnioski o dofinansowanie w WFOŚiGW (zwane dalej „Zaświadczeniem”). Zaświadczenie jest wymagane jako załącznik do wniosku o dofinansowanie w ramach Części 2 Programu, dla Beneficjentów uprawnionych do podwyższonego poziomu dofinansowania.

Zgodnie z zapisami ww. dokumentu wynikać będzie, że WFOŚiGW ze środków udostępnionych przez NFOŚiGW, pokryje koszt obsługi zadań realizowanych przez Gminę w okresie od 1 kwietnia 2021 r. do upływu roku od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjno-informacyjnego w kwocie do 30 000 zł zgodnie z minimalnymi wymaganiami oraz katalogiem kosztów kwalifikowanych stanowiącymi załącznik do Porozumienia, w następujący sposób:

pierwsza płatność w kwocie 9 000 zł w formie zaliczki – wypłata nastąpi na rachunek Gminy wskazany w Porozumieniu do 15 dni roboczych od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjno-informacyjnego,
następne wypłaty po rozliczeniu całości zaliczki, nie częściej niż kwartalnie na podstawie składanych przez Gminy wniosków o wypłatę środków. Z ogólnej kwoty 30 000 zł po dokonaniu powyższych wypłat powinien pozostać limit w kwocie co najmniej 7 000 zł przeznaczony na ostatnią wypłatę, która nastąpi zgodnie z zasadą opisaną poniżej, w pkt 3),
ostatnia wypłata do kwoty pozostałej zgodnie z limitem, o którym mowa w pkt 2) (w zależności od wysokości przedstawionych do rozliczenia kosztów kwalifikowanych na tym etapie) po zakończeniu kwartału, w którym minął rok od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjne-informacyjnego i przedstawieniu przez Gminę wraz z wnioskiem o wypłatę środków, ostatniego sprawozdania kwartalnego z realizacji zadań.

Dodatkowo WFOŚiGW ze środków udostępnionych przez NFOŚiGW, pokryje koszty obsługi zadań realizowanych przez Gminę w ramach Porozumienia od 1 kwietnia 2021 r., w ten sposób, że:

Gmina otrzyma kwotę w wysokości 150 zł za wniosek o podwyższony poziom dofinansowania złożony w ramach Programu zawierający Zaświadczenie wydane przez Gminę, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy;
Gmina otrzyma kwotę w wysokości 75 zł za wniosek o podwyższony poziom dofinansowania złożony w ramach Programu, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy, ale Zaświadczenie zostało wydane przez inną gminę z uwagi na fakt, że adres zamieszkania Wnioskodawcy jest inny niż położenie budynku;
Gmina otrzyma kwotę w wysokości 75 zł za wniosek o podwyższony poziom dofinansowania zawierający Zaświadczenie wydane przez Gminę, złożony w ramach Programu bez pośrednictwa Gminy;
Gmina otrzyma kwotę w wysokości 50 zł za wniosek o podstawowy poziom dofinansowania złożony w ramach Programu, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy.

Nie mniej jednak z aneksu do Porozumienia będzie wynikać, że Gmina otrzyma środki finansowe za wydane Zaświadczenie tylko wtedy, kiedy będzie ono wydane przy użyciu dedykowanego systemu informatycznego.

Przy czym Gmina na potrzeby rozliczeń, o których mowa będzie zobowiązana nadawać wydawanym Zaświadczeniom unikatowe numery. Numery te będą umieszczane na zaświadczeniach.

Gmina otrzyma środki finansowe za dane Zaświadczenie o danym numerze tylko raz. Jeżeli zostanie złożony w ramach Programu więcej niż jeden wniosek o podwyższony poziom dofinansowania, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy, zawierający dane Zaświadczenie o danym numerze, Gmina otrzyma kwotę w wysokości 75 zł za drugi i każdy następny wniosek.

Wnioski o podwyższone dofinansowanie zawierające Zaświadczenia, które nie uprawniają do podwyższonego poziomu dofinansowania (wskazany dochód w Zaświadczeniu jest wyższy niż wymagany) nie kwalifikują się do pokrycia kosztów.

WFOŚiGW na potrzeby rozliczeń, będzie prowadził rejestr złożonych wniosków o podstawowy i podwyższony poziom dofinansowania (zwany dalej: Rejestrem) zawierający ich podział, zgodnie z ustalonymi kryteriami.

Gmina zobowiązana będzie, w terminie do 21 dnia po zakończeniu kwartału, dostarczyć do WFOŚiGW wniosek o wypłatę środków z załączonym:

raportem zawierającym liczbę wydanych w danym kwartale Zaświadczeń, liczbę złożonych wniosków o podstawowy i podwyższony poziom dofinansowania za jej pośrednictwem oraz listę numerów wydanych Zaświadczeń i wniosków o dofinansowanie (zwany dalej „Raportem”);
sprawozdanie kwartalnym z realizacji zadań określonych w aneksie do Porozumienia;
zestawieniem poniesionych kosztów kwalifikowanych (jeżeli są one rozliczane w ramach tego wniosku o wypłatę środków).

Na podstawie wniosku o wypłatę środków, WFOŚiGW po weryfikacji danych zawartych w Rejestrze oraz Raporcie, raz na kwartał, w terminie do 60 dnia od daty dostarczenia tego wniosku przez Gminę, będzie dokonywał wypłaty środków na rzecz Gminy za złożone w ramach Programu wnioski o podstawowy i podwyższony poziom dofinansowania, które wpłynęły do WFOŚiGW w trakcie obowiązywania Porozumienia.

WFOŚiGW dokonuje wypłaty środków jedynie za wydane Zaświadczenia, których numery znajdują się zarówno w Rejestrze jak i w Raporcie, złożonym wraz z wnioskiem o wypłatę środków.

WFOŚiGW w celu prawidłowego dokonania rozliczeń, każdorazowo przed dokonaniem wypłaty środków dokona weryfikacji Raportu i Rejestru za ostatnie dwa okresy rozliczeniowe.

Na podstawie wniosku o wypłatę środków, WFOŚiGW po weryfikacji danych zawartych w sprawozdaniu kwartalnym oraz w zestawieniu poniesionych kosztów kwalifikowanych, nie częściej niż raz na kwartał, w terminie do 60 dnia od daty dostarczenia tego wniosku przez Gminę, będzie dokonywał wypłaty środków na rzecz Gminy za realizację zadań określonych w opisanym aneksie do Porozumienia.

Gmina zobowiązana będzie złożyć podpisane oświadczenie, że w ramach realizowanego Porozumienia będzie miała albo nie będzie miała możliwości odliczenia podatku VAT poniesionego w związku z realizacją Porozumienia.

Gmina zaznacza, że z aneksu do Porozumienia będzie wynikać, że każda ze stron ponosi odpowiedzialność za realizację swoich zadań określonych w Porozumieniu oraz każda ze stron pokrywa we własnym zakresie koszty realizacji swoich obowiązków wynikających z Porozumienia z zastrzeżeniem opisanych na wstępie wniosku postanowień, tj. że WFOŚiGW i NFOŚiGW na mocy § 8 ust. 1 porozumienia z 7 czerwca 2018 r., uznały możliwość korzystania z pomocy podmiotów trzecich w celu lepszej realizacji Programu oraz zgodnie z art. 411 ust. 10f ustawy Prawo ochrony środowiska, NFOŚiGW może udostępniać WFOŚiGW środki finansowe z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego współpracujące przy wdrażaniu programów i przedsięwzięć z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii, lub tworzeniu warunków do tego wdrażania.

Gmina przyjmuje do wiadomości i wyraża zgodę, że wysokość przekazanych środków na realizację opisanego Porozumienia wynika z zawartych pomiędzy NFOŚiGW a WFOŚiGW umów udostępnienia środków na cele realizacji Porozumienia, natomiast roczna wysokość kosztów zadań realizowanych przez Gminę nie może przekroczyć kwoty środków NFOŚiGW udostępnionych WFOŚiGW w danym roku.

W przypadku rozwiązania Porozumienia przed upływem roku od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjno-informacyjnego Gmina zobowiązana jest do zwrotu WFOŚiGW niewykorzystanej kwoty przekazanych środków wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od następnego dnia po dniu przekazania środków.

W przypadku stwierdzenia przez WFOŚiGW nieprawidłowego wykorzystania przez Gminę udostępnionych środków, Gmina zobowiązana jest do zwrotu WFOŚiGW przekazanych środków wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od następnego dnia po dniu przekazania środków.

W przypadku braku realizacji poszczególnych zadań określonych w aneksowanym Porozumieniu, Gmina zobowiązana jest do zwrotu otrzymanych środków w zakresie kosztów kwalifikowanych przeznaczonych na realizację danego zadania wraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od następnego dnia po dniu przekazania środków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w przypadku podpisania aneksu do Porozumienia w sprawie realizacji programu priorytetowego „(…)”, którego opis przedstawiono, środki finansowe otrzymane od WFOŚiGW z tytułu jego realizacji będą podlegać opodatkowaniu VAT?
Czy Gminie będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od poniesionych kosztów z tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu priorytetowego „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Zdaniem Gminy środki finansowe, które otrzyma od WFOŚiGW z tytułu wykonania postanowień aneksowanego Porozumienia na realizację priorytetowego programu „(…)” nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.

Gmina realizując postanowienia aneksowanego Porozumienia będzie wykonywać zadania własne określone w: art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym, do których należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty m.in. w zakresie ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej oraz w art. 18 ust. 1 ustawy Prawo energetyczne, z którego to wynika, że do zadań tych należy planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe na obszarze gminy, jak również planowanie i organizacja działań mających na celu racjonalizację zużycia energii i promocję rozwiązań zmniejszających zużycie energii na obszarze gminy.

Gmina podpisując Porozumienie oraz zamierzając podpisać aneks do Porozumienia w opisanym kształcie będzie realizować zadania własne wyżej wymienione, a otrzymane wynagrodzenie od WFOŚiGW powinno być rozumiane jako pokrycie kosztów realizacji zadań a niejako zapłata za świadczenie skonkretyzowanej usługi.

Z uwagi na art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), dla uznania, że dostawa towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług warunkiem jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług, a otrzymanym wynagrodzeniem istnieje wówczas, gdy jest możliwe zidentyfikowanie bezpośredniej i jasno zindywidualizowanej korzyści na rzecz dostawcy towarów lub świadczącego usługę oraz gdy świadczenie wzajemne pozostaje w bezpośrednim związku ze świadczeniem dokonanej czynności.

Jednocześnie wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towaru lub świadczenie usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług. Innymi słowy opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

W związku z powyższym Gmina uważa, że podpisanie aneksu do Porozumienia na realizację Programu priorytetowego „(…)”, z którego będzie wynikać, że WFOŚiGW przekaże środki finansowe z przeznaczeniem na pokrycie kosztów zadań realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego współpracujące przy wdrażaniu programów i przedsięwzięć z zakresu zadań ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz potrzeb geologii, lub tworzeniu warunków do tego wdrażania, będzie działać jako organ władzy publicznej, a środki finansowe jakie otrzyma będą jedynie pokryciem kosztów obsługi programu, w ramach których dodatkowo brak jest swobody określenia ich wysokości. Zatem otrzymane środki stanowić będą należność w związku z wykonywaniem zadań własnych określonych w ustawie o samorządzie gminnym oraz w ustawie Prawo energetyczne i nie będą podlegać opodatkowaniu VAT.

Ad 2.

Gmina stoi na stanowisku, że w związku z realizacją postanowień aneksowanego Porozumienia na realizację priorytetowego programu „(…)” nie będzie miała prawa do odliczenia VAT naliczonego, gdyż jak wskazano w stanowisku do pytania pierwszego, środki otrzymane od WFOŚiGW z tytułu realizacji tego programu nie będą podlegać opodatkowaniu VAT więc wydatki nie będą służyć czynnościom opodatkowanym.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ Gmina uważa, że nabyte towary i usługi w celu zrealizowania postanowień aneksowanego Porozumienia nie będą miały związku z wykonywanymi przez Gminę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W związku z powyższym, Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia. Tym samym z tego tytułu nie będzie przysługiwać prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku VAT w związku z wykonaniem postanowień aneksowanego Porozumienia na realizację Programu priorytetowego „(…)”, ponieważ towary i usługi nabyte w ramach jego realizacji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

niepodlegania opodatkowaniu środków finansowych otrzymanych od WFOŚiGW, z tytułu realizacji postanowień aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)” – jest prawidłowe
braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków w tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)”– jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – w świetle art. 8 ust. 1 ustawy – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z cyt. wyżej art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że wyłączenie przewidziane w tym przepisie dotyczy wyłącznie organów władzy publicznej oraz odnosi się tylko do tych czynności, które związane są z realizacją zadań nałożonych na te podmioty przepisami prawa, do realizacji których zostały one powołane.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dokonując wykładni powołanych wyżej przepisów art. 15 ust. 6 ustawy, należy rozgraniczyć sferę imperium, która jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług od sfery dominium, w której stosownie do wskazanych wyżej przepisów, organy powinny być traktowane jak podatnicy tego podatku. Podatnikiem podatku od towarów i usług jest więc również organ władzy publicznej, jeżeli w stosunku do określonej czynności lub transakcji zachowuje się jak podmiot gospodarczy. Z tego właśnie względu, ustawodawca uznał w art. 15 ust. 6 ustawy, że organy nie są podatnikami w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych. Powyższy przepis nie jest samodzielną podstawą do określenia, kiedy organ władzy publicznej jest podatnikiem VAT. Nie można go bowiem interpretować w oderwaniu od wynikającej z art. 15 ust. 1 ustawy definicji podatnika jako podmiotu wykonującego działalność gospodarczą w rozumieniu ust. 2 tego artykułu, przy czym działalność ta musi być wykonywana samodzielnie – we własnym imieniu i na własny rachunek. Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, Miasto na prawach powiatu (dalej: Gmina) , jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Porozumienie w swej treści ustala:

Zasady promocji Programu oraz realizacji Programu na terenie Gminy, w tym wsparcie i obsługę wnioskodawców Programu (zwanych dalej „Wnioskodawcami”) w procesie składania wniosków o podstawowy oraz wniosków o podwyższony poziom dofinansowania w ramach Programu (zwanych dalej „Wnioskami o dofinansowanie”), uzyskiwanie i rozliczanie dofinansowania.
Zasady pokrywania kosztów ponoszonych przez Gminę przy wdrażaniu Programu lub tworzeniu warunków do jego wdrażania.

Gmina zamierza podpisać aneks do ww. Porozumienia, z którego będzie wynikać, że do zadań Gminy będzie należało:

udzielanie informacji o Programie osobom zainteresowanym złożeniem Wniosku o dofinansowanie;
podejmowanie działań mających na celu zidentyfikowanie budynków, których właściciele mogliby być potencjalnymi Wnioskodawcami i przedstawienie im korzyści płynących z wzięcia udziału w Programie;
wsparcie Wnioskodawców w zakresie przygotowywania Wniosków o dofinansowanie, w tym pod kątem spełnienia wymagań określonych w Programie, z zachowaniem należytej staranności;
zagwarantowanie dostępności dla Wnioskodawców przeszkolonego przez WFOŚiGW pracownika lub pracowników, którzy zapoznali się z dokumentacją programową i znają zasady programu, którzy będą informować o Programie i pomagać przy wypełnianiu Wniosków o dofinansowanie;
zapewnienie stanowiska komputerowego z dostępem do Internetu, obsługiwanego przez pracownika wskazanego w pkt 4, stanowisko spełniające wymogi bezpieczeństwa informacji i zachowania poufności oraz ochrony danych osobowych, umożliwiające Wnioskodawcy złożenie Wniosku o dofinansowanie oraz jego wydruk;
organizacja spotkań informujących o zasadach Programu dla mieszkańców, w tym minimum jedno w kwartale (pierwsze powinno odbyć się w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie postanowień Porozumienia dotyczących punktu konsultacyjno-informacyjnego), minimum cztery spotkania w roku (w sytuacji stanu epidemii dopuszczalne spotkania online);
wydruk i zapewnienie dostępności przynajmniej w punkcie konsultacyjno-informacyjnym, materiałów informacyjnych i promocyjnych o Programie – udostępnionych Gminie przez WFOŚiGW w formie elektronicznej (opracowanych przez NFOŚiGW oraz Ministerstwo Klimatu i Środowiska);
przekazywanie Wnioskodawcom informacji dotyczących Programu, w tym określonych w Programie dopuszczalnych warunkach łączenia dofinansowania przedsięwzięć z innymi programami finansowanymi ze środków publicznych, w tym w ramach regionalnych programów operacyjnych oraz z gminnymi programami ograniczania niskiej emisji (jeżeli Gmina takie realizuje);
wizyty u mieszkańców, połączone z oceną obecnego źródła ciepła i potrzebą jego wymiany oraz wstępną analizą stanu budynku pod kątem termomodernizacji, w trakcie wizyt jest przedstawiana oferta Programu, wizyty mogą być realizowane w trakcie kontroli prowadzonych na podstawie art. 379 ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska;
rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych Wnioskodawców Programu zachęcających do złożenia Wniosku o dofinansowanie – rozsyłanie materiałów informacyjnych do potencjalnych wnioskodawców programu zachęcających do złożenia wniosku – liczba adresów musi się równać minimum 20% liczby budynków jednorodzinnych na terenie Gminy w roku, w którym prowadzony jest punkt konsultacyjno-informacyjny;
przeprowadzanie anonimowych ankiet wśród mieszkańców z zakresu ochrony powietrza i programów pomocowych, w przypadku wystąpienia przez WFOŚiGW z taką prośbą do Gminy oraz przekazania wzoru ankiety;
prowadzenie innych działań mających na celu propagowanie Programu (jeżeli Gmina będzie widziała taką potrzebę);
przekazywanie do WFOŚiGW Wniosków o dofinansowanie, składanych przez Wnioskodawców w Gminie, niezwłocznie, lecz nie później niż 5 dni roboczych od złożenia w Gminie. Wnioski o dofinansowanie przekazywane do WFOŚiGW przez Gminę powinny zawierać numer nadany przez nią. Data wpływu podpisanego Wniosku o dofinansowanie do kancelarii Gminy (potwierdzona na pierwszej stronie dostarczonego wniosku poprzez stempel kancelarii lub potwierdzona poprzez odbiór przesyłki) stanowi datę złożenia wniosku do WFOŚiGW w rozumieniu Programu;
pomoc Wnioskodawcom przy rozliczeniu przyznanego dofinansowania, w tym przy poprawnym wypełnianiu wniosku o płatność oraz kompletowaniu wymaganych załączników.

Do zadań WFOŚiGW będzie należało:

zapewnienie przeszkolenia pracowników Gminy w zakresie niezbędnym dla realizacji zadań oraz zapewnienie szkoleń uzupełniających dla ww. pracowników w przypadku uzasadnionej potrzeby;
informowanie Gminy o każdorazowej zmianie Programu oraz dokumentów z nim związanych;
rozpatrywanie Wniosków o dofinansowanie i udzielanie dofinansowania Wnioskodawcom;
wypłata środków na podstawie złożonych prawidłowo wniosków o płatność, zgodnie z zasadami określonymi w Programie.

Z aneksu do Porozumienia wynikać będzie również, że od 1 października 2020 r. na podstawie z art. 411 ust. 10g-10s ustawy z 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania osoby fizycznej zobowiązany jest także do wydania zaświadczenia o wysokości przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na jednego członka gospodarstwa domowego osoby fizycznej, która zamierza złożyć Wnioski o dofinansowanie w WFOŚiGW (zwane dalej „Zaświadczeniem”). Zaświadczenie jest wymagane jako załącznik do wniosku o dofinansowanie w ramach Części 2 Programu, dla Beneficjentów uprawnionych do podwyższonego poziomu dofinansowania.

Dodatkowo WFOŚiGW ze środków udostępnionych przez NFOŚiGW, pokryje koszty obsługi zadań realizowanych przez Gminę w ramach Porozumienia od 1 kwietnia 2021 r., w ten sposób, że:

Gmina otrzyma kwotę w wysokości 150 zł za wniosek o podwyższony poziom dofinansowania złożony w ramach Programu zawierający Zaświadczenie wydane przez Gminę, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy;
Gmina otrzyma kwotę w wysokości 75 zł za wniosek o podwyższony poziom dofinansowania złożony w ramach Programu, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy, ale Zaświadczenie zostało wydane przez inną gminę z uwagi na fakt, że adres zamieszkania Wnioskodawcy jest inny niż położenie budynku;
Gmina otrzyma kwotę w wysokości 75 zł za wniosek o podwyższony poziom dofinansowania zawierający Zaświadczenie wydane przez Gminę, złożony w ramach Programu bez pośrednictwa Gminy;
Gmina otrzyma kwotę w wysokości 50 zł za wniosek o podstawowy poziom dofinansowania złożony w ramach Programu, który został przekazany do WFOŚiGW za pośrednictwem Gminy.

Przy czym Gmina na potrzeby rozliczeń, o których mowa będzie zobowiązana nadawać wydawanym Zaświadczeniom unikatowe numery. Numery te będą umieszczane na zaświadczeniach.

Gmina zobowiązana będzie, w terminie do 21 dnia po zakończeniu kwartału, dostarczyć do WFOŚiGW wniosek o wypłatę środków z załączonym:

raportem zawierającym liczbę wydanych w danym kwartale Zaświadczeń, liczbę złożonych wniosków o podstawowy i podwyższony poziom dofinansowania za jej pośrednictwem oraz listę numerów wydanych Zaświadczeń i wniosków o dofinansowanie (zwany dalej „Raportem”);
sprawozdanie kwartalnym z realizacji zadań określonych w aneksie do Porozumienia;
zestawieniem poniesionych kosztów kwalifikowanych (jeżeli są one rozliczane w ramach tego wniosku o wypłatę środków).

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności dotyczą ustalenia, czy środki finansowe otrzymane od WFOŚiGW z tytułu realizacji postanowień aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)” będą podlegać opodatkowaniu VAT.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy. Są one bowiem realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

W odniesieniu do sytuacji Wnioskodawcy należy zauważyć, że wykonywanie czynności realizowanych na podstawie aneksowanego Porozumienia zawartego z WFOŚiGW nie będzie realizowane w celu osiągnięcia zysku, jak bowiem wskazano we wniosku, środki finansowe jakie Gmina otrzyma będą jedynie pokryciem kosztów obsługi programu, w ramach których dodatkowo brak jest swobody określenia ich wysokości.

Mając na uwadze powyższe, w kontekście niniejszej sprawy należy stwierdzić, że czynności realizowane na podstawie aneksowanego Porozumienia zawartego z WFOŚiGW, wykonywane będą przez Gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie będzie występować w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania, jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Włączenie do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zatem, podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne – na pokrycie kosztów działalności nie zwiększa podstawy opodatkowania, a tym samym nie podlega opodatkowaniu.

Odnosząc się do powyższego należy uznać, że w przedmiotowym przypadku nie można stwierdzić cenotwórczego charakteru otrzymanych przez Gminę środków z WFOŚiGW, związanych z obsługą wnioskodawców Programu „(…)” polegającą m.in. na: udzielaniu informacji o programie osobom zainteresowanym złożeniem Wniosku o dofinansowanie, wsparcie Wnioskodawców w zakresie przygotowania Wniosków o dofinansowanie, organizacji spotkań informujących o zasadach Programu, wydruk i zapewnienie dostępności materiałów informacyjnych i promocyjnych o Programie, rozsyłanie materiałów informacyjnych, przeprowadzanie ankiet wśród mieszkańców, wydawanie Wnioskodawcom zaświadczeń o wysokości przeciętnego miesięcznego dochodu przypadającego na jednego członka gospodarstwa domowego osoby fizycznej, która zamierza złożyć Wnioski o dofinansowanie w WFOŚiGW oraz pomoc Wnioskodawcom przy rozliczaniu dofinansowania. Powyższe działania mają wpływ na podnoszenie świadomości związanej z ochroną środowiska a w szczególności z poprawą jakości powietrza oraz zmniejszeniem emisji gazów cieplarnianych poprzez wymianę źródeł ciepła i poprawę efektywności energetycznej budynków mieszkalnych jednorodzinnych.

Jednakże, dofinansowanie, które Gmina otrzyma w związku z realizacją ww. zadania, nie będzie stanowiło dotacji, subwencji lub innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, gdyż w przedmiotowej sytuacji Gmina nie będzie odsprzedawać żadnych towarów ani usług.

Zatem nie dojdzie po stronie Gminy do odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług. Oznacza to, że przedmiotowe dofinansowanie nie będzie mieć na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. Tym, samym dofinansowanie z WFOŚiGW na realizację ww. zadania, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, środki finansowe otrzymane od WFOŚiGW na realizację postanowień aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)”, nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

W dalszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków z tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu priorytetowego „(…)”.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jednakże, w rozpatrywanej sprawie wykonywanie czynności realizowanych na podstawie aneksowanego Porozumienia zawartego z WFOŚiGW, nie będzie stanowiło czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ww. czynności wykonywane będą przez Gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wcześniej wskazano odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, bowiem mimo iż Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to jednak – jak wynika z okoliczności sprawy – wydatki poniesione w związku z realizacją aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)”, nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Nabyte towary i usługi w związku realizacją postanowień aneksowanego Porozumienia, będą miały związek u Wnioskodawcy z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją postanowień aneksowanego Porozumienia.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków z tytułu realizacji aneksowanego Porozumienia dotyczącego programu „(…)”, ponieważ ww. wydatki nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin