Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.442.2021.2.AK
z 19 sierpnia 2021 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 16 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 22 lipca 2021 r. (data nadania 26 lipca 2021 r., data wpływu 27 lipca 2021 r.) na wezwanie z 5 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.442.2021.1.AK (data wysłania 5 lipca 2021 r., data doręczenia 19 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE


W dniu 18 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej.


Z uwagi na braki formalne, pismem z 5 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.442.2021.1.AK (data nadania 5 lipca 2021 r., data doręczenia 19 lipca 2021 r.), tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku.


Pismem z 22 lipca 2021 r. (data nadania 26 lipca 2021 r., data wpływu 27 lipca 2021 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.


We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.


Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną – orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w … z dnia 29 stycznia 2020 r. zaliczający Wnioskodawczynię do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności o symbolu 05-R (upośledzenie narządu ruchu), 07-S (choroby układu oddechowego i krążenia) z tym, że niepełnosprawność istnieje od 2010 r.

Wnioskodawczyni samotnie wychowuje dwóch synów O. – 17 lat, A. – 9 lat. Oboje synowie zostali zaliczeni jako osoby niepełnosprawne.


A. został zaliczony do osób niepełnosprawnych o symbolu 05-R, z tym, że niepełnosprawność datuje się od czwartego roku życia, a orzeczenie wydane przez ww. Zespół jest ważne do dnia 29 kwietnia 2024 r. Ze wskazaniem konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne oraz pomoce techniczne ułatwiające jego funkcjonowanie, oraz konieczność stałej i długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Wymaga on stosowania specjalnej diety podstawowej i bogatoresztkowej.

Wymaga dalszego leczenia i rehabilitacji układu ruchowego oraz intensywnej terapii zaburzeń integracji sensorycznej poprzez uaktywnienie i spowodowanie prawidłowej koordynacji ruchowej, zmniejszenie bólów mięśni, poprawy wyrazistości mowy i modulowania głosu oraz poprawę mikrografikacji.


W celu ułatwienia sprawowania opieki nad dziećmi, realizacji podstawowych czynności życiowych rodziny Wnioskodawczyni, Jej samej, a szczególnie niepełnosprawnego syna A., Wnioskodawczyni dokonała zakupu laptopa i drukarki. Dotychczas użytkowany laptop i drukarka zużyły się i nie spełniają wymogów technicznych w dalszym użytkowaniu zgodnie z potrzebami rodziny Wnioskodawczyni. W celu dostosowania laptopa do indywidualnych potrzeb niepełnosprawnego dziecka Wnioskodawczyni zainstalowała następujące programy: mtalent (usuwanie wad wymowy i innych zaburzeń sprawności językowej, edusensus (zawiera ćwiczenia na wszystkie etapy terapii głosek) oraz dokupiła odpowiednie do potrzeb dziecka nagłośnienie kompatybilne z laptopem. Programy te mają swoje wymagania sprzętowe, a stary laptop nie spełniał wymagań technicznych. Programy te choć są przeznaczone dla terapeutów, bardzo dobrze spełniają swoją rolę i już dają zauważalne wyniki w pracy wychowawczej z synem. Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że laptop i drukarka, jako nieodzowny element służący do nauki, są sprzętem indywidualnym, przystosowanym do pracy z synem i służą do celów leczniczych, rehabilitacyjnych i nauczania syna A. W dobie pandemii Covid-19 laptop i drukarka stały się podstawowym sprzętem służącym do prowadzenia zdalnie lekcji. Cały proces komunikacji dziecka z rówieśnikami odbywa się głównie poprzez laptop. Taka komunikacja z rówieśnikami odgrywa bardzo ważną rolę w sferze psychiki dziecka, jego nastroju i chęci do dalszego wręcz istnienia, stwarza poczucie istnienia w grupie i odczucia, że nie jest samotny w szkole. Przy rehabilitacji również pośrednio – to dzięki możliwości kontaktu z rówieśnikami w dobie pandemii korzystając z laptopa) psychicznie czuje się o wiele lepiej i znacznie mniej odczuwa skutki „odrzucenia społecznego” wynikającego z niepełnosprawności. Ponadto, pracując na laptopie, syn nie przejawia zaniechania do jakichkolwiek zajęć edukacyjnych. Psychicznie czuje się dobrze i jest pełen optymizmu, a wcześniej pojawiające się objawy stanów spowolnienia myślowego depresji, lęków pojawiają się coraz rzadziej. Ponadto z laptopa i drukarki Wnioskodawczyni korzysta wraz z dzieckiem w celu ustalania diety – wartości poszczególnych produktów spożywczych i bardzo wielu innych rzeczy niezbędnych do codziennego funkcjonowania syna i rodziny.


Wnioskodawczyni nie jest w stanie wyodrębnić laptopa jako urządzenia do wyłącznego użytkowania syna, gdyż Jej na taki luksus nie stać. Sama utrzymuje rodzinę, tylko Ona rozlicza się z fiskusem i tylko Ona może choć w małej części uzyskać zwrot z podatku w tym zakresie.


Wnioskodawczyni nie występowała do lekarza specjalisty o potwierdzenie, że przedmiotowy sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwi on Wnioskodawczyni i jej synowi wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności, gdyż we wcześniejszych rozmowach z lekarzami w sprawie pracy dziecka na laptopie sami sugerowali, że jest on przydatny w rehabilitacji i nauce, a ponadto uzyskanie odpowiedniego zaświadczenia wiąże się z dodatkowymi wydatkami związanymi z dojazdem i wizytą u lekarza specjalisty.


Wnioskodawczyni nie widzi przyczyny dla której lekarz specjalista mógłby nie potwierdzić, że laptop i drukarka jest sprzętem „ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności”, a taki jest warunek ustawowy dla możliwości przedmiotowego odliczenia. Według Wnioskodawczyni laptopa i drukarki nie można zaliczyć do sprzętu gospodarstwa domowego, z uwagi na fakt jego dostosowania w postaci sprzętu i programów edukacyjnych do indywidualnych potrzeb niesprawnego syna.


W uzupełnieniu Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny o następujące informacje:


Wydatek związany z zakupem laptopa i drukarki nie został sfinansowany lub dofinansowany w żaden inny sposób i z jakichkolwiek innych środków.


Niepełnosprawność syna (O.) istnieje od 28 czerwca 2018 r., kiedy to lekarz rozpoznał i opisał niepełnosprawność w opinii, co było między innymi podstawą do ustalenia stopnia niepełnosprawności, jednakże w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności z dnia 21 kwietnia 2021 r. komisja lekarska stwierdziła, że jednoznacznego terminu powstania niepełnosprawności nie da się ustalić.

Wnioskodawczyni posiada dokumenty potwierdzające zakup laptopa – faktura VAT z 2 listopada 2020 r. i drukarki – faktura VAT z 20 maja 2020 r.


W roku podatkowym, w którym Wnioskodawczyni poniosła wydatki na zakup laptopa i drukarki, obaj Jej synowie A. i O. byli i są do chwili obecnej na utrzymaniu Wnioskodawczyni.


W 2020 roku podatkowym syn A. (lat 8) oraz syn O. (lat 17) otrzymywali alimenty w kwocie syn A. – 670 zł i syn O. – 800 zł, korzystali z programu 500+ oraz otrzymali stypendium z Funduszu X. (w przeciągu roku otrzymali w sumie): syn O. – 900zł, syn A. – 600zł. Innych świadczeń i dochodów nie osiągali.


Pomiędzy zakupionym sprzętem (laptopem i drukarką), a rodzajem niepełnosprawności Wnioskodawczyni i Jej dwóch synów pozostaje ścisły związek w postaci:


  • w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności z dnia 29 stycznia 2020 r., Powiatowy Zespół ds. Orzekania o niepełnosprawności postanowił, że Wnioskodawczyni – wymaga konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby (pkt 5 wskazań).
  • w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności z dnia 17 lutego 2020 r. Powiatowy Zespół ds. Orzekania o niepełnosprawności postanowił, że syn A. – wymaga konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby (pkt 5 wskazań).
  • w orzeczeniu o stopniu niepełnosprawności z dnia 21 kwietnia 2021 r. Powiatowy Zespół ds. Orzekania o niepełnosprawności postanowił, że syn O. wymaga konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne, ułatwiające funkcjonowanie danej osoby (pkt 5 wskazań).


W celu sprawowania prawidłowej opieki nad dziećmi, realizacji podstawowych czynności życiowych rodziny (Wnioskodawczyni i jej dwóch synów), a szczególnie niepełnosprawnego syna A. został zakupiony nowy laptop wraz z drukarką.


Natomiast w celu dostosowania laptopa do indywidualnych potrzeb ww. osób niepełnosprawnych zostały zainstalowane odpowiednie programy (mtalent, edusensus) oraz zostało zakupione i przystosowane odpowiednie nagłośnienie kompatybilne z laptopem. Laptop, drukarka i nagłośnienie jako całość tworzy nieodzowny element służący do nauki, są sprzętem indywidualnym, przystosowanym do pracy i nauki z synami i służą do celów leczniczych, rehabilitacyjnych i nauczania oraz wykorzystywany do ustalania odpowiedniej diety podstawowej i bogato resztkowej. W czasie pandemii Covid-19 laptop i drukarka stały się nieodzownym i podstawowym sprzętem służącym do zdalnej nauki synów. Cały proces komunikacji synów Wnioskodawczyni z nauczycielami czy rówieśnikami odbywa się głównie poprzez laptop na łączach internetowych. Taka komunikacja synów Wnioskodawczyni z rówieśnikami odgrywa bardzo ważną rolę w sferze psychiki dzieci, ich nastrojów i chęci dalszego wręcz istnienia, stwarza poczucie istnienia w grupie i odczucia, że nie są samotni w świecie rzeczywistym, wirtualnym oraz w szkole. Przy rehabilitacji również pośrednio – to dzięki możliwości kontaktu z rówieśnikami w dobie pandemii, korzystając z laptopa, Wnioskodawczyni psychicznie czuje się o wiele lepiej i bardziej bezpiecznie oraz znacznie mniej odczuwa skutki „odrzucenia społecznego” wynikającego z niepełnosprawności. Pracując na laptopie, synowie nie przejawiają zaniechania do jakichkolwiek zajęć edukacyjnych. Psychicznie czują się dobrze i są pełni optymizmu, a wcześniej gdy nie było laptopa i drukarki, ujawniały się stany spowolnienia myślowego, depresji czy lęków. Ponadto z laptopa i drukarki korzystamy wraz z dziećmi do ustalenia wielu rzeczy niezbędnych do codziennego funkcjonowania naszej rodziny.


Ze względu na trudną sytuację materialną rodziny Wnioskodawczyni (Wnioskodawczyni sama wychowuje dwóch synów i jest osobą niepełnosprawną), Wnioskodawczyni nie stać na taki wydatek, by każdy z synów miał swojego laptopa wyłącznie przystosowanego do ich indywidualnych potrzeb.


Wydatki na zakup laptopa i drukarki zostały wykazane w PIT-O dołączonym do PIT 37 – zeznania podatkowego za 2020 rok.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.


Czy Wnioskodawczyni postąpiła prawidłowo odliczając od dochodu od osób fizycznych za rok 2020 w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na zakup w dniu 2 listopada 2020 r. laptopa i w dniu 20 maja 2020 r. drukarki, stosownie do potrzeb wynikających z orzeczenia o niepełnosprawności, a ułatwiających wykonywanie podstawowych potrzeb życiowych?


Zdaniem Wnioskodawczyni, spełniła Ona wymagania wynikające z art. 26 ust. 7a pkt 3, o których mowa w ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli wydatki poniesione na zakup indywidualnego sprzętu – laptopa i drukarki, jako narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, i nie jest to sprzęt gospodarstwa domowego. Spełnione są przy tym wymagania z art. 26 ust. 7b ww. ustawy, gdyż z innych źródeł nie był ten sprzęt dofinansowywany. Wydatek ten jest poniesiony przez osobę niepełnosprawną i na utrzymaniu, której są również osoby niepełnosprawne. Zasadnym jest przyjęcie, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powodują, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, które zwiększa możliwości pokonywania trudności związanych z niepełnosprawnością i znacznie pomaga w leczeniu i rehabilitacji niepełnosprawnej osoby, a przy tym zmniejsza ryzyko negatywnych konsekwencji zdrowotnych, powoduje że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością dziecka, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.


W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb i art. 30da-30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 23o, art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.


Przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy stanowi, że za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy wydatki o których mowa w ust. 7a podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.


W myśl art. 26 ust. 7 pkt 4 ww. ustawy wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty – w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.


Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:


  1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
  2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
  3. orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.


Zgodnie z art. 26 ust. 7e ww. ustawy, przepisy ust. 7a-7d i ust. 7g stosuje się odpowiednio do podatników, na których utrzymaniu pozostają następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonek, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbowie, rodzice, rodzice współmałżonka, rodzeństwo, ojczym, macocha, zięciowie i synowe, jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1300), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego. Do dochodów, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie zalicza się alimentów na rzecz dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4, świadczenia uzupełniającego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 100a, oraz zasiłku pielęgnacyjnego.


W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy, ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:


  1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
    1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
    2. znaczny stopień niepełnosprawności;
  2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
    1. całkowitą niezdolność do pracy albo
    2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.


Rozpatrując czy wydatek poniesiony na zakup laptopa i drukarki podlega odliczeniu od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej należy wskazać, że w myśl art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, czyli wydatki na cele rehabilitacyjne oraz wydatki związane z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych uważa się wydatki poniesione na: zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.


Natomiast w myśl art. 26 ust. 13a tej ustawy, wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.


Należy zaznaczyć, że katalog ulg wymienionych w art. 26 ust. 7a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione.


Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.


Mając powyższe na względzie należy podkreślić, że każdy wydatek musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Zaakcentować należy, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzi indywidualnych, niezbędnych w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiającej tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.


Do oceny przydatności tego sprzętu w rehabilitacji pomocnym będzie oparcie się na zaświadczeniu lekarskim wystawionym przez lekarza specjalistę stosownie do stanu zdrowia konkretnej osoby niepełnosprawnej i potrzeb indywidualnej rehabilitacji.


Z uregulowań zawartych w ww. przepisach wynika zatem, że:


  • pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,
  • zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,
  • cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Wnioskodawczyni w zeznaniu podatkowym PIT-37 za 2020 r. odliczyła w ramach ulgi rehabilitacyjnej zakup laptopa i drukarki. W związku z powyższym Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy postąpiła prawidłowo.


Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawczyni jest osobą niepełnosprawną – orzeczenie z dnia 29 stycznia 2020 r. zaliczające Wnioskodawczynię do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności o symbolu 05-R (upośledzenie narządu ruchu), 07-S (choroby układu oddechowego i krążenia) z tym, że niepełnosprawność istnieje od 2010 r. Wnioskodawczyni samotnie wychowuje dwóch synów O. – 17 lat i A. – 9 lat. Obaj synowie zostali zaliczeni jako osoby niepełnosprawne. A. został zaliczony do osób niepełnosprawnych o symbolu 05-R, z tym, że niepełnosprawność datuje się od czwartego roku życia, a orzeczenie wydane przez ww. Zespół jest ważne do dnia 29 kwietnia 2024 r. Ze wskazaniem konieczności zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne oraz pomoce techniczne ułatwiające jego funkcjonowanie, oraz konieczność stałej i długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Wymaga on stosowania specjalnej diety podstawowej i bogatoresztkowej. Wymaga dalszego leczenia i rehabilitacji układu ruchowego oraz intensywnej terapii zaburzeń integracji sensorycznej poprzez uaktywnienie i spowodowanie prawidłowej koordynacji ruchowej, zmniejszenie bólów mięśni, poprawy wyrazistości mowy i modulowania głosu oraz poprawę mikrografikacji.


W celu ułatwienia sprawowania opieki nad dziećmi, realizacji podstawowych czynności życiowych rodziny Wnioskodawczyni, Jej samej, a szczególnie niepełnosprawnego syna A., Wnioskodawczyni dokonała zakupu laptopa i drukarki. Dotychczas użytkowany laptop i drukarka zużyły się i nie spełniają wymogów technicznych w dalszym użytkowaniu zgodnie z potrzebami rodziny Wnioskodawczyni. W celu dostosowania laptopa do indywidualnych potrzeb niepełnosprawnego dziecka Wnioskodawczyni zainstalowała następujące programy: mtalent (usuwanie wad wymowy i innych zaburzeń sprawności językowej, edusensus (zawiera ćwiczenia na wszystkie etapy terapii głosek) oraz dokupiła odpowiednie do potrzeb dziecka nagłośnienie kompatybilne z laptopem. Programy te mają swoje wymagania sprzętowe, a stary laptop nie spełniał wymagań technicznych. Programy te choć są przeznaczone dla terapeutów, bardzo dobrze spełniają swoją rolę i już dają zauważalne wyniki w pracy wychowawczej z synem. Dlatego też Wnioskodawczyni uważa, że laptop i drukarka, jako nieodzowny element służący do nauki, są sprzętem indywidualnym, przystosowanym do pracy z synem i służą do celów leczniczych, rehabilitacyjnych i nauczania syna A. W dobie pandemii Covid-19 laptop i drukarka stały się podstawowym sprzętem służącym do prowadzenia zdalnie lekcji. Cały proces komunikacji dziecka z rówieśnikami odbywa się głównie poprzez laptop. Taka komunikacja z rówieśnikami odgrywa bardzo ważną rolę w sferze psychiki dziecka, jego nastroju i chęci do dalszego wręcz istnienia, stwarza poczucie istnienia w grupie i odczucia, że nie jest samotny w szkole. Przy rehabilitacji również pośrednio – to dzięki możliwości kontaktu z rówieśnikami w dobie pandemii korzystając z laptopa) psychicznie czuje się o wiele lepiej i znacznie mniej odczuwa skutki „odrzucenia społecznego” wynikającego z niepełnosprawności. Ponadto, pracując na laptopie, syn nie przejawia zaniechania do jakichkolwiek zajęć edukacyjnych. Psychicznie czuje się dobrze i jest pełen optymizmu, a wcześniej pojawiające się objawy stanów spowolnienia myślowego depresji, lęków pojawiają się coraz rzadziej. Ponadto z laptopa i drukarki Wnioskodawczyni korzysta wraz z dzieckiem w celu ustalania diety – wartości poszczególnych produktów spożywczych i bardzo wielu innych rzeczy niezbędnych do codziennego funkcjonowania syna i rodziny.


Wnioskodawczyni nie występowała do lekarza specjalisty o potwierdzenie, że przedmiotowy sprzęt jest niezbędny w rehabilitacji oraz ułatwi on Wnioskodawczyni i jej synowi wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z ich niepełnosprawności, gdyż we wcześniejszych rozmowach z lekarzami w sprawie pracy dziecka na laptopie sami sugerowali, że jest on przydatny w rehabilitacji i nauce, a ponadto uzyskanie odpowiedniego zaświadczenia wiąże się z dodatkowymi wydatkami związanymi z dojazdem i wizytą u lekarza specjalisty. Wnioskodawczyni nie widzi przyczyny dla której lekarz specjalista mógłby nie potwierdzić, że laptop i drukarka jest sprzętem „ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności”, a taki jest warunek ustawowy dla możliwości przedmiotowego odliczenia. Według Wnioskodawczyni laptopa i drukarki nie można zaliczyć do sprzętu gospodarstwa domowego, z uwagi na fakt jego dostosowania w postaci sprzętu i programów edukacyjnych do indywidualnych potrzeb niesprawnego syna.


Natomiast w celu dostosowania laptopa do indywidualnych potrzeb osób niepełnosprawnych zostały zainstalowane odpowiednie programy (mtalent, edusensus) oraz zostało zakupione i przystosowane odpowiednie nagłośnienie kompatybilne z laptopem. Laptop, drukarka i nagłośnienie jako całość tworzy nieodzowny element służący do nauki, są sprzętem indywidualnym, przystosowanym do pracy i nauki z synami i służą do celów leczniczych, rehabilitacyjnych i nauczania oraz wykorzystywany do ustalania odpowiedniej diety podstawowej i bogato resztkowej.


Podkreślić należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku urządzenia, powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, wspomagających rehabilitację, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.


Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że zakupiony laptop i drukarka są narzędziami pomocnymi i ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych przede wszystkim synowi Wnioskodawczyni – A.


W celu dostosowania laptopa do indywidualnych potrzeb niepełnosprawnego dziecka Wnioskodawczyni zainstalowała na nim następujące programy: mtalent (usuwanie wad wymowy i innych zaburzeń sprawności językowej, edusensus (zawiera ćwiczenia na wszystkie etapy terapii głosek) oraz dokupiła odpowiednie do potrzeb dziecka nagłośnienie kompatybilne z laptopem. Programy te mają swoje wymagania sprzętowe, a stary laptop nie spełniał wymagań technicznych. Programy te choć są przeznaczone dla terapeutów, bardzo dobrze spełniają swoją rolę i już dają zauważalne wyniki w pracy wychowawczej z synem. Syn Wnioskodawczyni wymaga stosowania specjalnej diety podstawowej i bogatoresztkowej. W celu ustalenia diety Wnioskodawczyni będzie korzystać z zakupionego laptopa oraz drukarki. Syn Wnioskodawczyni wymaga dalszego leczenia i rehabilitacji układu ruchowego oraz intensywnej terapii zaburzeń integracji sensorycznej poprzez uaktywnienie i spowodowanie prawidłowej koordynacji ruchowej, zmniejszenie bólów mięśni, poprawy wyrazistości mowy i modulowania głosu oraz poprawę mikrografikacji. Ponadto w orzeczeniu o niepełnosprawności syna A. wskazano na konieczność zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne oraz pomoce techniczne ułatwiające jego funkcjonowanie.


Zatem zakupiony laptop wyróżnia się indywidualnymi cechami związanymi z rodzajem niepełnosprawności – posiada wymagania techniczne umożliwiające obsługę programów, z których korzysta syn Wnioskodawczyni do celów leczniczych, rehabilitacyjnych i nauczania.


Ustosunkowując się do możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię z odliczenia w ramach tzw. ulgi rehabilitacyjnej, w związku z poniesieniem wydatku na zakup drukarki należy zauważyć, że drukarka nie odznacza się indywidualnymi cechami związanymi z niepełnosprawnością syna Wnioskodawczyni, które wyróżniałyby ją od innego sprzętu tego typu. Jednakże jak wynika ze stanu faktycznego laptop, drukarka i nagłośnienie jako całość stanowią nieodzowny element służący do nauki, są sprzętem indywidualnym, przystosowanym do pracy i nauki, służą do celów leczniczych, rehabilitacyjnych oraz są wykorzystywane do ustalania odpowiedniej diety podstawowej i bogato resztkowej. Pomimo, że drukarka nie jest indywidualnie dostosowana do niepełnosprawności Wnioskodawczyni i Jej syna, to jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że zakupiona drukarka jest sprzętem ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, to wydatek na zakup drukarki będzie mógł zostać zaliczony do wydatków poniesionych na cele rehabilitacyjne.


Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że wydatek na zakup laptopa i drukarki można uznać za wydatek poniesiony w ramach ulgi rehabilitacyjnej określonej w art. 26 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 26 ust. 7a pkt 3 i ust. 7e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym wydatek ten Wnioskodawczyni mogła odliczyć od dochodu w zeznaniu rocznym na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.


Stanowisko Wnioskodawczyni jest zatem prawidłowe.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.


Ponadto wyjaśnić należy, że w toku postępowania w sprawie wydania interpretacji upoważniony organ nie przeprowadza jakiegokolwiek postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji czerpie wyłącznie z przedstawionego przez stronę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:


  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.


Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj