Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4011.73.2021.2.AP
z 3 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 kwietnia 2021 r. (data wpływu 29 kwietnia 2021 r.), uzupełnionym 17 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 lipca 2021 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4011.73.2021.1.AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 17 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD: 62.01.Z). Do pozostałej działalności Wnioskodawcy należą m.in.: działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki (PKD: 62.02.Z) oraz działalność portali internetowych (PKD: 63.12Z). Ogół działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę związany jest z tworzeniem i rozwijaniem kodu źródłowego programów komputerowych oraz aplikacji mobilnych. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest sprzedawany jego kontrahentom wraz z majątkowymi prawami autorskimi do tego kodu. Każda z umów łączących Wnioskodawcę z jego kontrahentami określa, że wynagrodzenie należne Wnioskodawcy zawiera w sobie również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do każdego z utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach łączącej strony umowy. Podatnik jest oprocentowany według 19% podatku liniowego.

Wnioskodawca w 2021 r. prowadzi dwa projekty dla podmiotów zajmujących się tworzeniem oprogramowania. W grudniu 2019 r. podatnik nawiązał współpracę z polską spółką X. zawierając umowę o świadczenie usług programistycznych. W ramach prowadzonego projektu ze spółką X. Wnioskodawcy zlecono wykonanie aplikacji mobilnej. Projekt dotyczy realizacji platformy wspierającej nawigację osób niewidomych w budynkach wielkopowierzchniowych.

Natomiast w październiku 2020 r. Wnioskodawca nawiązał współpracę z kontrahentem Y. będącym amerykańską firmą zajmującą się tworzeniem i rozwijaniem różnego rodzaju oprogramowania, przy czym Wnioskodawca uczestniczy w projektach związanych z tworzeniem oprogramowania do komunikacji i interakcji z robotami interaktywnymi, jak również związanych z oprogramowaniem do testowania COVID-19.

Zarówno projekty dla X. jak i dla Y. są kontynuowane w 2021 r. Projekty te są związane z tworzeniem, rozwojem i udoskonaleniem oprogramowania. Kontrahenci Wnioskodawcy sprzedają tworzone oprogramowanie m.in. firmom z branży medycznej. Niemniej jednak Wnioskodawca uzyskujący całość swojego przychodu ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe, osiąga ten przychód wyłącznie w Polsce. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w ramach wyżej wskazanych dwóch projektów, rozwija je i ulepsza. Czynności te będą wykonywane przez Wnioskodawcę przez cały 2021 r.

W ramach umowy z kontrahentem X. Wnioskodawca jest uprawniony do podzlecenia części prac, co czyni. W ocenie Wnioskodawcy miesięcznie około 20% prac programistycznych w ramach projektu z kontrahentem X. jest podzlecana. Należy jednak zauważyć, że utwory wytwarzane przez zleceniobiorców Wnioskodawcy, choć stanowią element oprogramowania opracowywanego przez Wnioskodawcę, są wyraźnie oddzielone od prac wykonywanych bezpośrednio przez Wnioskodawcę. Prace podzlecane dotyczą wyłącznie oprogramowania tworzonego od podstaw. Wnioskodawca nie przekazuje swoim zleceniobiorcom oprogramowania, które już przekazano kontrahentowi i które miałoby być następnie ulepszane. Wnioskodawca jest każdorazowo w stanie wykazać, które utwory wykonał osobiście, a które wykonali jego zleceniobiorcy. Stosowne rozgraniczenie znajduje także odzwierciedlenie w prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji dla celów ulgi IP Box. Wnioskodawca w całości sam tworzy aplikację mobilną oraz aplikację serwerową (cloud) do zakontraktowanego projektu, które to znajdują się w odrębnych repozytoriach kodu.

Osoba, której Wnioskodawca podzleca prace uczestniczy wyłącznie w rozwoju modułu aplikacji internetowej, który nie współdzieli kodu źródłowego z kodami tworzonymi przez Wnioskodawcę i który również jest przechowywany w swoim własnym repozytorium kodu.

Wnioskodawca stworzył w ramach każdego z realizowanych dla swoich kontrahentów projektów oprogramowanie od podstaw i w bardzo ograniczonym zakresie korzystał z ogólnodostępnych bibliotek kodów źródłowych. Wnioskodawca do tworzenia kodów źródłowych przedmiotowego oprogramowania wykorzystuje język programowania z języków Python, JavaScript oraz PHP, ale posługuje się również językami niskopoziomowymi, jak w przypadku prac nad częścią sprzętową w wymienionych wyżej projektach. Wnioskodawca zajmuje się również wdrażaniem usług cloud (AWS oraz Google Firebase).

Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę było również ulepszane. Stworzony uprzednio przez Wnioskodawcę kod źródłowy, w związku z rozwojem całych produktów jego kontrahentów, musiał być ulepszany. Do czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w tym zakresie należy zaliczyć: optymalizację renderowania elementów interfejsu graficznego użytkownika, w których skład m.in. wchodzą techniki asynchronicznego pobierania i wyświetlania ekranów aplikacji; optymalizację komunikacji klient-serwer, która polega na wykorzystaniu pamięci podręcznej do przechowywania uprzednio pobranych danych z serwera, i tym samym do zmniejszenia ruchu sieciowego oraz odciążenia procesora urządzenia (telefon, komputer); optymalizację zasobów polegającą na minifikacji oraz kompresji elementów takich jak skrypty oraz grafiki; optymalizację wątków oraz procesów, na których aplikacje pracują, m.in. poprzez wprowadzenie trybów deep-sleep lub pracy w tle. Wnioskodawca ulepszając i rozwijając przedmiotowe oprogramowanie działa na zlecenie podmiotów będących właścicielami oprogramowania. Od momentu wytworzenia oprogramowania jego właścicielem jest kontrahent Wnioskodawcy na co wyraźnie wskazują jego umowy o świadczenie usług z każdym z kontrahentów. Ulepszając lub rozwijając oprogramowanie Wnioskodawca nie staje się jego właścicielem bądź współwłaścicielem. Podstawą rozwijania lub ulepszania oprogramowania jest w ramach każdego z realizowanych projektów zlecenie kontrahenta Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w ramach tworzenia i ulepszania kodu źródłowego musiał rozwijać swoją wiedzę, ze względu na wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań w zakresie tworzenia przedmiotowego oprogramowania. Wnioskodawca korzystał z wiedzy, która według jego oceny stanowi najnowszą wiedzę w dziedzinie oprogramowania. Ponadto w przypadku części projektów Wnioskodawca musiał podjąć analizę zjawisk fizycznych, podczas której konieczne było dokonanie pomiarów pól elektrycznych i magnetycznych a następnie ich analiza w kontekście zakłóceń, które mogą mieć wpływ na stabilność działania systemu. Nie budzi zatem wątpliwości, że takie interdyscyplinarne podejście do realizowanego projektu świadczy o innowacyjności zastosowanych metod i wypracowanych rozwiązań.

W ramach projektu Wnioskodawca wdrożył kilka niespotykanych do tej pory rozwiązań takich jak:

1. budowa mechanizmu do komunikacji tekstowej pomiędzy klientami o odroczonym czasie dostarczenia, gdzie czas jest wyliczony na podstawie rezydencji danego użytkownika;
2. wykorzystanie sygnału bluetooth, pola magnetycznego oraz sygnału wifi do pozycjonowania zasobów sprzętowych w otoczeniu;
3. budowa rozwiązania do pomiaru stopnia wypełnienia kontenerów morskich w oparciu o analizę obrazu.
   
   

W rezultacie, w ocenie Wnioskodawcy, w związku z ulepszaniem bądź rozwijaniem oprogramowania, osiąga on dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca od początku 2021 r. prowadzi odrębną ewidencję, zgodnie z Objaśnieniami Podatkowymi Ministerstwa Finansów. Wnioskodawca od 2 stycznia 2021 roku prowadzi ewidencję na bieżąco. Ewidencja prowadzona od początku 2021 r. jest prowadzona w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (bądź straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja uwzględnia wyłącznie te utwory, które zostały stworzone przez samego Wnioskodawcę, a nie przez osoby, którym Wnioskodawca podzleca prace. Na tej podstawie Wnioskodawca jest w stanie ustalić jaka część wynagrodzenia otrzymywanego od kontrahentów z tytułu wynagrodzenia za realizację projektów, dotyczy utworów wykonanych wyłącznie przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultaty oraz wykonywane przez Wnioskodawcę prace i czynności oraz ponosi pełne ryzyko związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie wykonuje zleconych mu prac pod niczyim kierownictwem. Nie wykonuje ich również w czasie narzucanym przez kontrahenta. Wnioskodawca ma możliwość wyboru miejsca realizacji usług według swojego uznania, przy czym zawsze miejsce ich wykonywania jest zlokalizowane na terytorium Polski. Wnioskodawca co jakiś czas prezentuje wyniki swoich badań kontrahentowi, a także ustala z kontrahentem zakres i plan dalszych prac.

Umowa Wnioskodawcy z każdym z kontrahentów wskazuje, że następuje przeniesienie całości majątkowych praw autorskich do tworzonego przez Wnioskodawcę kodu źródłowego. Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę z tytułu świadczenia usług na rzecz każdego z kontrahentów obejmuje także wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych utworów. Tym samym spełniona jest przesłanka otrzymywania dochodu z praw własności intelektualnej.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca występuje z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako: „ustawa o PIT”), które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 tej ustawy). Wnioskodawca chciałby skorzystać z tej preferencji właśnie wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową. W konsekwencji. Wnioskodawca zamierza w zeznaniu rocznym za 2021 r. rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy z ww. spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że na potrzeby skorzystania z IP Box posiada szczegółową ewidencję pozwalającą na określenie podstawy opodatkowania stawką preferencyjną, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz pozwalającą na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Ta szczegółowa ewidencja jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwolą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W myśl art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej Wnioskodawca przedstawia przedmiotowe zdarzenie przyszłe w relacji do przepisów prawa wskazanych poniżej we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej tego zdarzenia przyszłego, tj. do art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT. Wskazane przez Wnioskodawcę przepisy prawa podatkowego budzą bowiem wątpliwości Wnioskodawcy, co do możliwości ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 11 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

1. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych związane z wytworzeniem, rozwinięciem oraz ulepszaniem autorskiego prawa do programu komputerowego były, są i będą działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian. Działalność podjęta przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia oprogramowania dla kontrahentów.
2. Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 updof i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 updof rozumiane według treści art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów w definiowaniu działalności badawczo-rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati. Według tego podręcznika działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe jego kontrahentów. Te działania Wnioskodawcy stanowią zatem prace rozwojowe w rozumieniu przedmiotowych ustaw, w tym w szczególności w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.
3. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych związane z wytworzeniem, rozwinięciem oraz ulepszaniem autorskiego prawa do programu komputerowego były, są i będą działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian. Działalność podjęta przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia oprogramowania dla kontrahentów. Wnioskodawca w tym zakresie korzysta z dostępnych mu źródeł wiedzy uczestnicząc m.in. w szkoleniach czy webinariach z przedmiotowego zakresu. Wnioskodawca w ramach usług rozwoju oprogramowania nie podejmuje działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany w oprogramowaniu. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają charakter twórczy, gdyż rozwijanie oprogramowania ma na celu tworzenie nowych funkcjonalności dla klientów jego kontrahentów np. poprzez gromadzenie danych z baz danych czy tworzenie nowych algorytmów obliczeniowych.
4. Wymienione we wniosku efekty prac Wnioskodawcy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W przedmiotowym wniosku, Wnioskodawca wskazał, że przejaw jego działań prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust 38 updof. W efekcie wszystkich podejmowanych przez Wnioskodawcę przedsięwzięć, o których mowa we wniosku powstają programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub ich części stanowiące ich ulepszenie/rozwój lub modyfikację, niestanowiące odrębnych programów komputerowych, natomiast podlegające ochronie na podstawie ww. ustawy, z chwilą ich implementacji do oprogramowania. Programy komputerowe, o których mowa powyżej powstają albo od podstaw poprzez stworzenie nowego kodu/algorytmu albo poprzez jego twórczą zmianę - dodanie nowych funkcjonalności/ulepszeń dotychczas nieoferowanych w ramach danego oprogramowania. Takie funkcjonalności dopiero implementowane przez Wnioskodawcę do programu komputerowego stają się jego częścią tym samym całość stanowi osobny program komputerowy, który podlega ochronie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W jednym i drugim przypadku zarówno program komputerowy, jak i jego twórcza zmiana (część kodu dopisanego do programu) podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
5. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu/ulepszaniu/modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. Działania te nie dotyczą rutynowych i okresowych zmian, bowiem także w ramach rozwijania i ulepszania autorskiego prawa do programu komputerowego Wnioskodawca jest zobowiązany do tworzenia nowego kodu źródłowego lub uzupełniania istniejącego kodu źródłowego nowymi elementami. Za każdym razem Wnioskodawca musi się wykazać działalności twórczą. Rozwój oprogramowania ma zawsze charakter twórczy i związany jest z potrzebą kontrahentów Wnioskodawcy co do zaprojektowania i wprowadzenia nowej funkcjonalności.
6. W przypadku ulepszeń, modyfikacji bądź rozbudowywania oprogramowania Wnioskodawca wytwarza każdorazowo odrębny kod źródłowy, algorytm w wynikających ze specyfiki oprogramowania językach programowania. Odrębny kod, algorytm i w rezultacie konkretne oprogramowanie stanowi zatem odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Także w wyniku ulepszenia/rozwinięcia przedmiotowego oprogramowania tworzone są nowe kody/algorytmy w językach programowania i w związku z tym każdorazowo powstaje nowe prawo własności intelektualnej.
7. Z chwilą ustalenia utworów Wnioskodawca przenosi na danych kontrahentów wszelkie autorskie prawa majątkowe do autorskiego programu komputerowego, w tym te wynikające z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co następuje w ramach miesięcznych okresów rozliczeniowych, przy czym przeniesienie następuje do końca danego miesiąca kalendarzowego. W przypadku gdy zadaniem Wnioskodawcy jest ulepszenie bądź rozwinięcie oprogramowania, które należy do kontrahenta, Wnioskodawca działa na podstawie umowy o świadczenie usług łączącej go z danym kontrahentem i poszczególnych zleceń, które są mu składane w sposób przyjęty w organizacji danego kontrahenta. Jeżeli Wnioskodawca ulepsza oprogramowanie, do którego przekazał wcześniej wszelkie prawa lub którego nigdy nie był właścicielem, w tej sytuacji ulepszane, rozbudowywane, modyfikowane przez Wnioskodawcę oprogramowanie/kod źródłowy jest Wnioskodawcy udostępniane przez danego kontrahenta wyłącznie w celu dokonania modyfikacji, ulepszenia lub rozbudowania. Wnioskodawca ulepszając/rozwijając oprogramowanie kontrahenta nie działa na podstawie licencji. Wnioskodawca wykonując powyższe czynności nie staje się jego właścicielem, współwłaścicielem albo użytkownikiem posiadającym prawo do jego użytkowania na podstawie licencji. Wnioskodawca nie jest użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z autorskiego prawa do programu komputerowego na podstawie umowy licencyjnej. Nie występuje zatem w tym przypadku licencja wyłączna. Wnioskodawca nie staje się właścicielem bądź współwłaścicielem ulepszonego oprogramowania. Wnioskodawca nie zbywa kwalifikowanego IP, którego nie posiada, a każdorazowo odrębne utwory, których jest twórcą i które w świetle opisanego stanu faktycznego powinny stanowić nowe kwalifikowane IP. Wnioskodawca działa na podstawie umów o świadczenie usług łączących go z danymi

kontrahentami i poszczególnych zleceń, które są mu składane w sposób przyjęty w organizacji danego kontrahenta. W ramach współpracy ze wszystkimi kontrahentami model współpracy Wnioskodawcy jest taki sam, to znaczy Wnioskodawca przenosi na kontrahenta prawa autorskie do oprogramowania wytworzonego przez Wnioskodawcę. Poprzez rozwijanie/ ulepszanie oprogramowania nie należy rozumieć świadczenia przez Wnioskodawcę wyłączenie usługi wsparcia, bowiem jak już wyżej wskazano w ramach rozwijania lub ulepszania oprogramowania Wnioskodawca każdorazowo tworzy nowy kod źródłowy lub algorytm. Działalność Wnioskodawcy jest zatem daleko szersza niż usługa wsparcia danego kontrahenta w obsłudze i dostosowaniu oprogramowania do potrzeb klientów poszczególnych kontrahentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT podatek od osiągniętego przez Wnioskodawcę w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei, zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest między innymi autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Należy zaznaczyć, że w ocenie Wnioskodawcy zasadniczą większość przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę z jego pozarolniczej działalności gospodarczej stanowią przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Działalność badawczo-rozwojowa została natomiast zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT, rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności

obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Tworzone przez Wnioskodawcę unikatowe kody źródłowe są rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej i zdaniem Wnioskodawcy powoduje to, że tworzy on i rozwija autorskie oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Prace prowadzone przez Wnioskodawcę mają twórczy charakter ponieważ służą tworzeniu nowych oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi więc jego zdaniem oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzi on również prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, w ramach których tworzy on i rozwija właśnie to ww. autorskie oprogramowanie. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia dla swojego kontrahenta nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług), w postaci urządzenia do testowania COVID-19, aplikacji do komunikacji z interaktywnymi robotami, czy do poruszenia się w ramach budynków. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnych systemów umożliwiających szybsze testowanie na COVID-19 i agregowanie danych związanych z tym procesem, czy aplikacji poszerzającej zakres możliwości komunikacji z robotami interaktywnymi. Utwory tworzone przez Wnioskodawcę powstają przy wykorzystaniu wiedzy Wnioskodawcy z zakresu matematyki, logiki i programowania (w tym dostępnych języków programowania i opisanych zasad) oraz przy wykorzystaniu dostępnych podręczników, kursów Online, transmisji z konferencji oraz meetupów (spotkań) programistycznych.

Dodatkowo prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter, ponieważ nie mają charakteru jednorazowego, lecz są prowadzone w sposób zorganizowany, z nastawieniem na ciągły rozwój i ulepszanie w przyszłości.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca przenosi na swojego kontrahenta całość majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez siebie oprogramowania i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wnioskodawca rzeczywiście podzleca część prac, tym niemniej ta część wynagrodzenia, która jest uzyskiwana przez Wnioskodawcę z tytułu prac podzleconych nie będzie podlegała rozliczeniu ulgą IP Box.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75 „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową.

W swojej ocenie Wnioskodawca kierował się także wydanymi dotychczas indywidualnymi interpretacjami podatkowymi w zakresie zdarzeń przyszłych o charakterze zbliżonym do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę m.in.:

• interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 października 2019 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4011.290.2019.2.MC;
• interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 października 2019 r., Znak: 0112-KDIL3-3.4011.334.2019.2.MM;
• interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23 kwietnia 2020 r., Znak: 0113-KDIPT2-1.4011.92.2020.2.RK;
• interpretacją indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 16 lutego 2021 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.915.2020.2.GG;
• interpretacja indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 18 lutego 2021 r., Znak: 0113-KDIPT2-3.4011.1010.2020.2.ID;
• interpretacją indywidulaną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 lutego 2021 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4011.872.2020.1.MT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, (tzw. IP BOX, Innovation Box).

W uzasadnieniu do projektu powyższej ustawy, wskazano, że proponowane w projekcie ustawy rozwiązanie polega na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i, które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane dalej „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

„(...) Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej. Warunkiem koniecznym dla skorzystania z projektowanej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. (…) Podatnik, który będzie chciał skorzystać z projektowanej preferencji będzie zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z praw IP powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac”.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 5a pkt 38 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej – oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej ustawy.

I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, z późn. zm.),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, spełnia zatem jeden z podstawowych warunków o jakich mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Podstawę opodatkowania 5% stawką podatku stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ww. ustawy, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Według art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

W przypadku podatników, którzy nie prowadzą ksiąg rachunkowych wymóg zapewnienia wyodrębnionej ewidencji dla projektu dotyczącego kwalifikowanego IP może być spełniony poprzez sporządzanie techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego kumulatywnego, comiesięcznego zestawienia dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Zestawienie kumulatywne obejmuje wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, która zmierza do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego IP do końca danego miesiąca kalendarzowego.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlega ochronie na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zauważyć należy, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do powstania nowej funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP, do którego przysługuje podatnikowi ochrona na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do opisu sprawy należy wskazać, że ze złożonego wniosku wynika, iż:

1. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem oraz tworzeniem i rozwijaniem kodu źródłowego programów komputerowych i aplikacji mobilnych. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
2. Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe jego kontrahentów.
3. Działania Wnioskodawcy stanowią prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.
4. Wszystkie czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych związane z wytworzeniem, rozwinięciem oraz ulepszaniem autorskiego prawa do programu komputerowego były, są i będą działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian.
5. Działalność podjęta przez Wnioskodawcę obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia oprogramowania dla kontrahentów. Wnioskodawca w tym zakresie korzysta z dostępnych mu źródeł wiedzy uczestnicząc m.in. w szkoleniach czy webinariach z przedmiotowego zakresu. Wnioskodawca w ramach usług rozwoju oprogramowania nie podejmuje działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany w oprogramowaniu. Podejmowane przez Wnioskodawcę działania mają charakter twórczy, gdyż rozwijanie oprogramowania ma na celu tworzenie nowych funkcjonalności dla klientów jego kontrahentów np. poprzez gromadzenie danych z baz danych czy tworzenie nowych algorytmów obliczeniowych.
6. Wymienione we wniosku efekty prac Wnioskodawcy stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przejaw działań Wnioskodawcy prowadzonych w ramach działalności gospodarczej stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a ust 38 ustawy o PIT. W efekcie wszystkich podejmowanych przez Wnioskodawcę przedsięwzięć, o których mowa we wniosku powstają programy komputerowe podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych lub ich części stanowiące ich ulepszenie/rozwój lub modyfikację, niestanowiące odrębnych programów komputerowych, natomiast podlegające ochronie na podstawie ww. ustawy, z chwilą ich implementacji do oprogramowania. Programy komputerowe, o których mowa we wniosku powstają albo od podstaw poprzez stworzenie nowego kodu/ algorytmu albo poprzez jego twórczą zmianę - dodanie nowych funkcjonalności/ulepszeń dotychczas nieoferowanych w ramach danego oprogramowania. Takie funkcjonalności dopiero implementowane przez Wnioskodawcę do programu komputerowego stają się jego częścią tym samym całość stanowi osobny program komputerowy, który podlega ochronie z art. 74 ust. 1 i 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W jednym i drugim przypadku zarówno program komputerowy, jak i jego twórcza zmiana (część kodu dopisanego do programu) podlegają ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
7. Wnioskodawca od 2 stycznia 2021 r. prowadzi na bieżąco ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Ewidencja ta jest ewidencją odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów i pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Ewidencja uwzględnia wyłącznie te utwory, które zostały stworzone przez samego Wnioskodawcę, a nie przez osoby, którym Wnioskodawca podzleca prace. Na tej podstawie Wnioskodawca jest w stanie ustalić jaka część wynagrodzenia otrzymywanego od kontrahentów z tytułu wynagrodzenia za realizację projektów, dotyczy utworów wykonanych wyłącznie przez Wnioskodawcę.
8. Wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest sprzedawany jego kontrahentom wraz z majątkowymi prawami autorskimi do tego kodu. Każda z umów łączących Wnioskodawcę z jego kontrahentami określa, że wynagrodzenie należne Wnioskodawcy zawiera w sobie również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do każdego z utworów wytworzonych przez Wnioskodawcę w ramach łączącej strony umowy. Niemniej jednak Wnioskodawca uzyskujący całość swojego przychodu ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe, osiąga ten przychód wyłącznie w Polsce. Dochodem z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej są dochody osiągnięte z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
9. Z chwilą ustalenia utworów Wnioskodawca przenosi na danych kontrahentów wszelkie autorskie prawa majątkowe do autorskiego programu komputerowego, w tym te wynikające z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, co następuje w ramach miesięcznych okresów rozliczeniowych, przy czym przeniesienie następuje do końca danego miesiąca kalendarzowego. W przypadku gdy zadaniem Wnioskodawcy jest ulepszenie bądź rozwinięcie oprogramowania, które należy do kontrahenta, Wnioskodawca działa na podstawie umowy o świadczenie usług łączącej go z danym kontrahentem i poszczególnych zleceń, które są mu składane w sposób przyjęty w organizacji danego kontrahenta.
   
10. Wnioskodawca w związku z ulepszaniem bądź rozwijaniem oprogramowania, osiąga dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. W przypadku ulepszeń, modyfikacji bądź rozbudowywania oprogramowania Wnioskodawca wytwarza każdorazowo odrębny kod źródłowy, algorytm w wynikających ze specyfiki oprogramowania językach programowania. Odrębny kod, algorytm i w rezultacie konkretne oprogramowanie stanowi zatem odrębne kwalifikowane prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Także w wyniku ulepszenia/rozwinięcia przedmiotowego oprogramowania tworzone są nowe kody/algorytmy w językach programowania i w związku z tym każdorazowo powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Nie występuje zatem w tym przypadku licencja wyłączna. Wnioskodawca nie staje się właścicielem bądź współwłaścicielem ulepszonego oprogramowania.

Wnioskodawca nie zbywa kwalifikowanego IP, którego nie posiada, a każdorazowo odrębne utwory, których jest twórcą i które w świetle opisanego stanu faktycznego powinny stanowić nowe kwalifikowane IP

W związku z powyższym – autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części wytwarzane i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, które zostało wytworzone bezpośrednio w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, czyli stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawca może zastosować stawkę 5% do dochodów (strat) uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa we wniosku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Zatem Wnioskodawca będzie mógł rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej według preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% w zeznaniu rocznym składanym za 2021 r.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że tutejszy Organ wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i Jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych. Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.