Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.332.2021.1.AW
z 16 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 29 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

29 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: Gmina) złożyła wniosek na realizację zadania inwestycyjnego pn. „(…)” tym samym ubiegając się o dofinansowanie wynikające z rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Inwestycja została zrealizowana w roku 2021.

Gmina jest osobą prawną oraz czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Inwestycja dotyczy rozwoju ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury kulturalnej. Celem operacji inwestycyjnej jest zwiększenie atrakcyjności kulturalnej świetlic wiejskich, mających na celu integrację społeczeństwa sołectw oraz umożliwienie organizacji spotkań dla dzieci i młodzieży. Zmodernizowane świetlice wiejskie służyć będą nieodpłatnie dzieciom i młodzieży oraz starszym mieszkańcom. Podczas wakacji świetlice wykorzystane będą nieodpłatnie na organizację zebrań wiejskich, będą również miejscem opieki dla najmłodszych podczas prac polowych ich rodziców, aby mogli spokojnie pracować i zbierać swoje plony z pól, wiedząc, że ich dzieci mają zapewnioną opiekę w świetlicach wiejskich.

Świetlice wiejskie zostaną udostępnione nieodpłatnie mieszkańcom sołectw, aby mogli swobodnie rozwijać kulturę na terenie swojego małego sołectwa. Gospodynie wiejskie mogą w świetlicach organizować dla mieszkańców sołectwa wypieki ciast oraz wystawę potraw świątecznych, które w danym sołectwie cieszą się popularnością.

Modernizacja świetlic wiejskich przyczyni się do aktywizacji ww. grup społecznych poprzez udostępnienie im infrastruktury celem organizacji działań związanych z przygotowaniem interesującej oferty spędzania wolnego czasu dla każdej grupy wiekowej. Organizacje spotkań przyczyniają się do nawiązywania i rozwoju więzi międzypokoleniowych. Ww. świetlice wiejskie po termomodernizacji umożliwią mieszkańcom organizację spotkań kulturalnych w tym m.in: Wielkanocnych, Bożonarodzeniowych, podczas których mieszkańcy wykonują ozdoby świąteczne, organizują zajęcia kulinarne gospodyń wiejskich.

Świetlice po termomodernizacji nie będą generować żadnych dochodów, będą udostępniane mieszkańcom nieodpłatnie.

Gmina ujęła w kosztach podatek od towarów i usług w całości jako koszt kwalifikowany i wskazała w budżecie jako wydatek podlegający refundacji.

Gmina nie zamierza nigdy zrealizowanego zadania wykorzystywać jako podatnik do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina jest właścicielem świetlic wiejskich i nie będzie pobierać żadnych opłat za korzystanie z nich. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizując inwestycje wykonywała jedno z zadań własnych Gminy, a towary i usługi nabywane w ramach realizacji projektu nie były związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 2 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują utrzymanie obiektów użyteczności publicznej i kulturalnej, wspieranie rodziny, bezpieczeństwo mieszkańców, a przede wszystkim wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Przy realizacji powyższej inwestycji Gmina nie miała zatem możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zakup towarów i usług związanych z powyższą inwestycją nie wiązał się z czynnościami opodatkowanymi Gminy. Gmina nie będzie również wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT związanych z infrastrukturą w ramach projektu, takich jak: wynajem, dzierżawa, odpłatne udostępnianie powierzchni. Nabywane usługi związane z realizacją inwestycji nie służą czynnościom opodatkowanym, ponieważ Gmina jako j.s.t. korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, a nabywane towary i usługi nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Gmina zatem nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji ww. inwestycji. W związku z powyższym, Gmina w kosztach realizacji inwestycji ujmuje podatek od towarów i usług jako koszt kwalifikowany aby ubiegać się o refundację tych kosztów .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie w związku z realizacją przedstawionej inwestycji w części G poz. 61 wniosku będzie przysługiwało prawo do odliczenia naliczonego, a wynikającego z faktur, podatku VAT? (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 2 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują utrzymanie obiektów użyteczności publicznej i kulturalnej, wspieranie rodziny, bezpieczeństwo mieszkańców, a przede wszystkim wspieranie i upowszechnianie idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Przy realizacji powyższej inwestycji Gmina nie miała zatem możliwości odliczenia podatku VAT, gdyż zakup towarów i usług związanych z powyższą inwestycją nie wiązał się z czynnościami opodatkowanymi Gminy. Gmina nie będzie również wykonywała czynności opodatkowanych podatkiem VAT związanych z infrastrukturą w ramach projektu, takich jak: wynajem, dzierżawa, odpłatne udostępnianie powierzchni. Nabywane usługi związane z realizacją inwestycji nie służą czynnościom opodatkowanym, ponieważ Gmina jako j.s.t. korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, a nabywane towary i usługi nie będą związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Gmina zatem nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji ww. inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (…).

Na podstawie art. 9 ust. 1 cyt. ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). W tym tylko zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Oznacza to, że w pozostałym zakresie np. zadań własnych nałożonych na gminę, na podstawie odrębnych przepisów, jednostki samorządu terytorialnego nie występują jako podatnicy podatku VAT.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina złożyła wniosek na realizację zadania inwestycyjnego pn. „(…)” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Inwestycja została zrealizowana w roku 2021.

Celem operacji inwestycyjnej jest zwiększenie atrakcyjności kulturalnej świetlic wiejskich, mających na celu integrację społeczeństwa sołectw oraz umożliwienie organizacji spotkań dla dzieci i młodzieży.

Świetlice wiejskie zostaną udostępnione nieodpłatnie mieszkańcom sołectw, aby mogli swobodnie rozwijać kulturę na terenie swojego małego sołectwa.

Gmina nie zamierza nigdy zrealizowanego zadania wykorzystywać jako podatnik do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego realizując inwestycje wykonywała jedno z zadań własnych Gminy w zakresie utrzymania obiektów użyteczności publicznej i kulturalnej, wspierania rodziny, bezpieczeństwa mieszkańców, a przede wszystkim wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ – jak wynika z opisu sprawy – Gmina nie zamierza zrealizowanego zadania wykorzystywać do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, realizując inwestycję, wykonywała zadania własne zdefiniowane w ustawie o samorządzie gminnym. Wobec tego, Gmina nabywając towary i usługi nie dokonywała ich zakupu w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, zatem w tym przypadku nie działała w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Tym samym, Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu pn. „(…)”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją zadania inwestycyjnego pn. „(…)” (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 1). Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie uznania podatku VAT za koszt kwalifikowany (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 2) została załatwiona postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania z 16 sierpnia 2021 r., nr 0112-KDIL1-2.4012.400.2021.1.AW.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.