Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.394.2021.2.AK
z 20 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 kwietnia 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 4 lipca 2021 r. na wezwanie organu z 18 czerwca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.394.2021.1.AK oraz uzupełnionym pismem (data wpływ 18 sierpnia 2021 r.) na wezwanie organu z 5 sierpnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.394.2021.2.AK wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 maja 2021 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną nieruchomość.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15.12.1978 r. Wnioskodawczyni otrzymała przydział lokalu nr 2 w budynku wielorodzinnym przy ulicy (…). Wg. pisma otrzymanego od spółdzielni mieszkaniowej (…) w (…), zarządzającą nieruchomością, wysokość wkładu mieszkaniowego wynosi 69,25% wartości lokalu (kwota ujęta w procentach ze względu na brak wyceny lokalu przez spółdzielnię). Wysokość tego wkładu zawiera:

• wkład wpłacony w momencie przydziału lokatorskiego prawa do tego lokalu,
  
• spłacony w ratach kredyt bankowy zaciągnięty przez spółdzielnię, rozliczony na przestrzeni lat.
  
  

W dniu 13.07.2020 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o przeniesienie własności przedmiotowego lokalu. Dokonała wpłat w kwotach 7539,00 zł jako koszty poniesione przez spółdzielnię związane z budową inwestycji, nie ujęte w całkowitym koszcie lokalu, oraz 13,00 zł nominalnej kwoty umorzenia kredytu bankowego.

W dniu 12.08.2020 r. została przeniesiona własność ww. lokalu na Wnioskodawczynię, aktem notarialnym. Po podpisaniu aktu Wnioskodawczyni złożyła wniosek o wpis do księgi wieczystej, który został dokonany w dniu 15.09.2020 r. Mieszkanie Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać swojemu synowi 10.12.2020 r. został podpisany akt notarialny w którym zapisano że: Wnioskodawczyni sprzedała udział w wysokości 6/11 części co daje kwotę 120 000zł, oraz udział 5/11 w kwocie 100000 zł Wnioskodawczyni darowała synowi.

Z uwagi na fakt że od czasu przeniesienia własności lokalu do czasu sprzedaży nie upłynęło 5 lat, należy uiścić podatek od dochodu. Operat szacunkowy został sporządzony na potrzeby banku w którym syn otrzymał kredyt na kwotę 221 000 zł.

Pismem z 18 czerwca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.391.2021.1.AK wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienie wniosku poprzez wskazanie:

1. W jakie prawo zostało przekształcone lokatorskie prawo do lokalu w 2020 r. wskutek przeniesienia własności praw do zbywanego lokalu mieszkalnego?
   
2. Czy wniesiony przez Wnioskodawczynię wkład mieszkaniowy został przez Spółdzielnię zwaloryzowany na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu?
3. Przedstawienie własnego stanowiska Wnioskodawczyni w sprawie.
   
   

Pismem z 4 lipca 2021 r. Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek i wskazała:

W dniu 15 grudnia 1978 r. zostało przydzielone spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr 2, ul. (…). W dniu 12 sierpnia 2020 r. została ustanowiona na powyższym lokalu odrębna własność lokalu mieszkalnego.

Spółdzielnia mieszkaniowa nie dokonała waloryzacji wkładu mieszkaniowego na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu. Z posiadanych przez Wnioskodawczynię dokumentów wynika, że na dzień 10 grudnia 2020 r. wartość powyższego mieszkania wyniosła 221 000,00 zł.

W 2016 r. w powyższym lokalu Wnioskodawczyni dokonała gruntownego remontu. Nie posiada udokumentowanych kosztów remontu, ale biegły rzeczoznawca biorąc pod uwagę ceny obowiązujące w 2016 r. określi koszt remontu. Wnioskodawczyni wydała na remont około 50 tys. złotych. Zostały wymienione podłogi, położone płytki oraz panele, wymienione zostały drzwi wejściowe oraz wewnętrzne oraz okna, położone zostały płyty g/k na ścianach i sufitach, zabudowane szafy wnękowe, wymienione grzejniki, wymienione płytki i armatura w łazience, wymieniona instalacja elektryczna, została zabudowana eurokuchnia itp. Zgodnie z treścią pisma z dnia 15 kwietnia 2021 r. spółdzielni mieszkaniowej w przypadku określenia wartość rynkowej nieruchomości wkład Wnioskodawczyni wynosić będzie 69,25%. Wartość rynkowa została ustalona przez rzeczoznawcę w momencie sprzedaży nieruchomości synowi Wnioskodawczyni. Wobec tego kwota wkładu Wnioskodawczyni wynosi 221 000 tys. zł = 69,25%.

Wnioskodawczyni przedstawiła własne stanowisko w sprawie, co zostało przedstawione poniżej.

Pismem z 5 sierpnia 2021 r. Nr 0114-KDIP3-1.4011.391.2021.2.AK, ponownie wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienie wniosku poprzez:

1. Przeformułowanie pytań w kontekście obowiązków Wnioskodawczyni na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych związanych z ustaleniem przychodu oraz kosztu uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego przekształconego z lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność.
2. Przedstawienie stanowiska do ponownie sformułowanych pytań.
3. Doprecyzowanie opisu stanu faktycznego – proszę dokładnie zacytować treść zawartą w otrzymanym zaświadczeniu ze spółdzielni mieszkaniowej, mówiącą o wysokości wkładu mieszkaniowego.
   
   

W dniu 18 sierpnia 2021 r. do organu wpłynęła odpowiedź na powyższe wezwanie w której Wnioskodawczyni ponownie zadała pytanie i przedstawiła własne stanowisko w sprawie, co zostało przedstawione poniżej, jak również doprecyzowała opis stanu faktycznego sprawy.

W dniu 15 grudnia 1978 r. zostało Wnioskodawczyni przydzielone spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nr 2, ul. (…). W dniu 13 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z wnioskiem o przeniesienie własności lokalu. Dokonała wpłaty 7539,00 zł jako koszt poniesiony przez spółdzielnię związany z budową inwestycji, nie ujęty w całkowitym koszcie lokalu oraz 13,00 zł nominalnej kwoty umorzenia kredytu bankowego. W dniu 12 sierpnia 2020 r. została ustanowiona na pow. lokalu odrębna własność lokalu mieszkalnego.

Spółdzielnia Mieszkaniowa (…) dnia 10 marca 2021 r. wydała zaświadczenie o treści: „Przydział spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkaniowego nr 2 nastąpiło dn. 15 grudnia 1978 r. Wysokość wkładu mieszkaniowego na w/w lokalu wynosi 69,25% wartości rynkowej tego lokalu”.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy z tytułu odpłatnego zbycia prawa do lokalu mieszkalnego, kosztem uzyskania przychodu będzie 69,25% wysokość wkładu mieszkaniowego ustalonej wartości rynkowej na dzień 12 sierpnia 2020 r. (tj. dzień ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wycena w/w lokalu dokonana przez rzeczoznawcę w 2020 r. będzie podstawą do określenia wysokości wkładu mieszkaniowego, a co za tym idzie jest kosztem zgodnie z treścią art. 22 ust.6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1208) przez umowę o ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego spółdzielnia zobowiązuje się oddać osobie, na rzecz której ustanowione jest prawo, lokal mieszkalny do używania, a osoba ta zobowiązuje się wnieść wkład mieszkaniowy oraz uiszczać opłaty określone w ustawie i w statucie spółdzielni. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione na rzecz członka spółdzielni albo członka spółdzielni i jego małżonka.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może być ustanowione w budynku stanowiącym własność lub współwłasność spółdzielni.

Natomiast zgodnie z art. 9 ust. 3 powołanej ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego jest niezbywalne, nie przechodzi na spadkobierców i nie podlega egzekucji.

W myśl art. 9 ust. 4 ww. ustawy, spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego powstaje z chwilą zawarcia między osobą ubiegającą się o ustanowienie tego prawa a spółdzielnią umowy, o której mowa w ust. 1. Umowa powinna być zawarta pod rygorem nieważności w formie pisemnej.

Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego może należeć do jednej osoby albo do małżonków. (art. 9 ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do art. 12 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, na pisemne żądanie członka, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem umowę przeniesienia własności lokalu po dokonaniu przez niego:

1. spłaty przypadającej na ten lokal części zobowiązań spółdzielni związanych z budową, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, w tym w szczególności odpowiedniej części zadłużenia kredytowego spółdzielni wraz z odsetkami, a jeżeli spółdzielnia skorzystała z pomocy uzyskanej ze środków publicznych lub z innych środków - spłaty przypadającej na ten lokal części umorzenia kredytu w kwocie podlegającej odprowadzeniu przez spółdzielnię do budżetu państwa,
2. spłaty zadłużenia z tytułu opłat, o których mowa w art. 4 ust. 1.

Z powyższego przepisu wynika, że po spełnieniu określonych warunków, na rzecz osoby, której przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu spółdzielnia ma obowiązek przenieść własność lokalu na rzecz członka spółdzielni. Nabycie prawa własności następuje zatem dopiero z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, że dopiero zawarcie 12 sierpnia 2020 r. umowy ustanowienia odrębnej własności przedmiotowego lokalu mieszkalnego i przeniesienie jego własności na rzecz Wnioskodawczyni stanowi nabycie prawa własności do tego lokalu.

Zatem, sprzedaż lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie, będzie stanowiła źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W analizowanej sprawie sprzedaż udziału w lokalu na rzecz syna Wnioskodawczyni podlega opodatkowaniu z uwagi na fakt, iż od momentu nabycia odrębnej własności lokalu przez Wnioskodawczynię 2020 r. do momentu zbycia udziału na rzecz syna również w 2020 r. nie upłynął okres 5 lat.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za ww. koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Koszty te – jako koszty odpłatnego zbycia – pomniejszają przychód. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo - skutkowy.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 6c powołanej ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Natomiast stosownie do art. 10 ust. 2 o spółdzielniach mieszkaniowych członek, o którym mowa w ust. 1, wnosi wkład mieszkaniowy według zasad określonych w statucie w wysokości odpowiadającej różnicy między kosztem budowy przypadającym na jego lokal a uzyskaną przez spółdzielnię pomocą ze środków publicznych lub z innych środków uzyskanych na sfinansowanie kosztów budowy lokalu. Jeżeli część wkładu mieszkaniowego została sfinansowana z zaciągniętego przez spółdzielnię kredytu na sfinansowanie kosztów budowy danego lokalu, członek jest obowiązany uczestniczyć w spłacie tego kredytu wraz z odsetkami w części przypadającej na jego lokal.

Zgodnie z powyższym, warunkiem przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w prawo odrębnej własności jest spłata przypadającej na ten lokal części kosztów budowy będących zobowiązaniami spółdzielni, tj. pokrycie w całości kosztów zadania inwestycyjnego w części przypadającej na lokal poprzez wniesienie wkładu mieszkaniowego, o ile oczywiście wkład ten nie został w całości wpłacony. Gdy członek spółdzielni mieszkaniowej nie wniósł jeszcze całego wkładu mieszkaniowego, ponieważ nadal spłaca kredyt zaciągnięty przez spółdzielnię, który służył pokryciu części wkładu mieszkaniowego zobowiązany jest pokryć odpowiednią część zadłużenia kredytowego wraz z odsetkami. Na pisemne żądanie członka spółdzielni, któremu przysługuje spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu, spółdzielnia jest obowiązana zawrzeć z tym członkiem, stosownie do wniosku, umowę o przeniesienie własności lokalu.

Pojęcie kosztów nabycia, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczy tych wydatków, które zbywca musiał ponieść aby nabyć zbywaną przez siebie nieruchomość lub prawo majątkowe. Tylko w taki sposób wolno pomniejszyć przychód z odpłatnego zbycia – odejmując tym samym wydatki poniesione uprzednio na nabycie zbywanej nieruchomości lub prawa majątkowego. Również w doktrynie podkreśla się, że wydatki na nabycie to wyłącznie wydatki bezpośrednio poniesione na nabycie, a nie koszty pośrednio związane z tym nabyciem. Kwota tego wydatku winna wynikać z dokumentu potwierdzającego jego poniesienie.

Generalnie ceną nabycia lokalu mieszkalnego jest wkład mieszkaniowy, który należy wpłacić, aby ustanowiono lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. W tym miejscu należy zwrócić uwagę na to, w jakim celu został zaciągnięty przez Spółdzielnię kredyt. Mianowicie, jeżeli został zaciągnięty w celu sfinansowania wkładu lub jego części, to spłata tego kredytu nie będzie stanowiła kosztu przy sprzedaży, z tego względu, kosztem będzie wkład mieszkaniowy, który należy wnieść, aby spółdzielnia przydzieliła spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu. Zaciągnięcie kredytu stanowi tylko sposób pozyskania środków pieniężnych na sfinansowanie wkładu.

Natomiast, jeżeli spłata kredytu, była odrębnym zobowiązaniem członka spółdzielni, niezależnym od wkładu mieszkaniowego, to w takiej sytuacji dokonane wpłaty do spółdzielni tytułem spłaty kredytu wraz z odsetkami będą, oprócz wartości wkładu mieszkaniowego, kosztem uzyskania przychodu przy sprzedaży lokalu mieszkalnego.

Wskazać należy, że wydatki te są bezpośrednio związane z nabyciem lokalu mieszkalnego i stanowią koszt uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z jego odpłatnego zbycia, gdyż przeniesienie własności lokalu uzależnione było od spełnienia przez członka Spółdzielni określonych warunków finansowych.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 15 grudnia 1978 r. zostało przydzielone spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 12 sierpnia 2020 r. została ustanowiona na powyższym lokalu odrębna własność lokalu mieszkalnego.

Spółdzielnia mieszkaniowa nie dokonała waloryzacji wkładu mieszkaniowego na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu. Z posiadanych przez Wnioskodawczynię dokumentów wynika, że na dzień 10 grudnia 2020 r. wartość powyższego mieszkania wyniosła 221 000,00 zł. W 2016 r. w powyższym lokalu Wnioskodawczyni dokonała gruntownego remontu. Nie posiada udokumentowanych kosztów remontu, ale biegły rzeczoznawca biorąc pod uwagę ceny obowiązujące w 2016 r. określi koszt remontu. Mieszkanie Wnioskodawczyni postanowiła sprzedać swojemu synowi 10.12.2020 r. został podpisany akt notarialny w którym zapisano że: Wnioskodawczyni sprzedała udział w wysokości 6/11 części co daje kwotę 120 000zł, oraz udział 5/11 w kwocie 100000 zł Wnioskodawczyni darowała synowi. Spółdzielnia Mieszkaniowa „(…) dnia 10 marca 2021 r. wydała zaświadczenie o treści: „Przydział spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkaniowego nr 2 nastąpiło dn. 15 grudnia 1978 r. Wysokość wkładu mieszkaniowego na w/w lokalu wynosi 69,25% wartości rynkowej tego lokalu”.

W tym miejscu wskazać należy, iż w myśl art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Podstawowym elementem umowy darowizny, niezbędnym do uznania, że dane świadczenie jest darowizną, jest jej nieodpłatność. Świadczenie jest nieodpłatne wówczas, gdy otrzymujący świadczenie nie świadczy nic w zamian, ani też nie zobowiązuje się do innego świadczenia w przyszłości. Przy czym to świadczenie drugiej strony nie musi mieć charakteru majątkowego, może być np. korzyścią osobistą. Jedynym celem, jaki leży u podstaw darowizny, jest chęć przysporzenia majątkowego na rzecz drugiej strony.

W odniesieniu do udziału 5/11 części lokalu mieszkalnego, który Wnioskodawczyni darowała synowi, należy stwierdzić, że w momencie nieodpłatnego zbycia ww. udziału Wnioskodawczyni nie osiągnęła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Nieodpłatne zbycie udziału w nieruchomości (darowizna) nie wiąże się z uzyskaniem jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego przez Wnioskodawczynię.

W analizowanej sprawie Wnioskodawczyni darowała synowi udział w lokalu mieszkalnym, którego stała się właścicielem 12.08.2020 r. w wysokości 5/11, natomiast udział w lokalu mieszkalnym w wysokości 6/11 Wnioskodawczyni sprzedała synowi.

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy w związku ze sprzedażą w 2020 r. udziału w lokalu mieszkalnym tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, Wnioskodawczyni może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu wartość wkładu mieszkaniowego, którego wysokość zgodnie z informacją uzyskaną ze spółdzielni wynosi 69,25% wartości rynkowej lokalu, a tym samym, czy Wnioskodawczyni może jako koszt uzyskania przychodu ująć wartość nieruchomości na podstawie dokonanej przez rzeczoznawcę wyceny (wartość rynkową lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość), ponieważ spółdzielnia nie dokonała waloryzacji wkładu mieszkaniowego na dzień przekształcenia lokatorskiego prawa do lokalu w odrębną własność lokalu. Wnioskodawczyni nie otrzymała od spółdzielni informacji o kwocie zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego.

Nadmienić przy tym należy, że pojęcie „wartości wkładu mieszkaniowego” nie może być utożsamiane z pojęciem „wartości rynkowej nieruchomości”. W kosztach uzyskania przychodu powinna być uwzględniona wysokość wkładu mieszkaniowego, która wynika z ksiąg spółdzielni mieszkaniowej, udokumentowana stosownie do wymagań wynikających z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro – w analizowanym stanie faktycznym – Wnioskodawczyni wniosła wkład mieszkaniowy do spółdzielni mieszkaniowej i posiada stosowny dokument potwierdzający wysokość tego wkładu, tj. zaświadczenie, z którego wynika, że „wysokość wkładu mieszkaniowego na w/w lokalu wynosi 69,25% wartości rynkowej tego lokalu”, to wówczas Wnioskodawczyni może przyjąć jako koszt uzyskania przychodu ze sprzedaży tak ustaloną wartość lokalu – stosując odpowiednią proporcję – ustalając kwotę kosztu w wysokości 6/11 wartości lokalu – stosownie do sprzedanego udziału w lokalu mieszkalnym.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że do kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym stanowiącym odrębną własność Wnioskodawczyni nie może zaliczyć całości wartości rynkowej mieszkania, koszt taki stanowić może tylko 69,25% wartości tego lokalu - zgodnie z informacją otrzymaną w zaświadczeniu wydanym przez spółdzielnię, ale w odpowiednio ustalonej kwocie odpowiadającej wartości 6/11 udziałów sprzedanych synowi a nie darowanych (nieodpłatnie). Wysokość wkładu stanowiąca koszty uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego musi zostać obliczona proporcjonalnie do sprzedanego udziału tj. 6/11 części zbytego lokalu z odjęciem wartości lokalu przypadającego na darowany udział w lokalu tj. 5/11.

Tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni może pomniejszyć o kwotę zwaloryzowanego wkładu mieszkaniowego tj. wartość rynkową lokalu, uwzględniając informacje otrzymane w stosownym zaświadczeniu od spółdzielni mieszkaniowej, ale tylko w wysokości obliczonej proporcjonalnie do sprzedanego udziału (6/11) części lokalu mieszkalnego. Kosztem w analizowanej sprawie, nie może być cała wartość rynkowa mieszkania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że przedmiotem interpretacji przepisów prawa podatkowego może być wyłącznie ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego Wnioskodawczyni, dokonywana na gruncie przepisów prawa podatkowego. Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego. Nie może zatem stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej dokonanie obliczeń konkretnych kwot przychodów (dochodów). Są to bowiem czynności związane z obowiązkiem samoobliczenia podatku ciążącym na podatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, a więc będące koniecznością stosowania przepisów, a nie ich interpretacji. Organ upoważniony do wydawania interpretacji może więc jedynie wskazać jakie przepisy podatnik powinien zastosować przy realizacji swoich obowiązków podatkowych oraz jakie jest ich prawidłowe rozumienie.

Ponadto podkreśla się, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.