Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.279.2021.2.NL
z 3 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-PUAP w tym samym dniu), uzupełnionym 14 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wydatków dot. czynszu za najem nieruchomości od jednego ze wspólników tej Spółki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2021 r. do Organu wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wydatków dot. czynszu za najem nieruchomości od jednego ze wspólników tej Spółki.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 10 sierpnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.279.2021.1.NL, 0111-KDIB1-1.4010.280.2021.1.NL, 0111-KDIB1-2.4010.267.2021.1.SK wezwano do ich uzupełnienia, co też nastąpiło 4 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca planuje założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której będzie dwóch właścicieli - Wnioskodawca i jego żona (większościowe udziały będzie posiadał Wnioskodawca). Żona posiada majątek odrębny (nieruchomości: domy, place, garaże) nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego lub w drodze darowizny od swoich rodziców.

Zdarzenie nr 1

Spółka zamierza wynajmować u jednego ze wspólników (żony Wnioskodawcy – podpisującego ten wniosek) nieruchomości: pomieszczenia w nieruchomościach do niewyłącznego korzystania z ww. powierzchni na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku ujętym z piśmie z 14 sierpnia 2021 r., Wnioskodawca wskazał m.in., że:

• wydatki te (czynsz na najem nieruchomości, o której mowa we wniosku) będą bezpośrednio związane z osiąganymi przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przychodami (są poniesione w celu uzyskania przychodów), gdyż spółka będzie prowadzić swoją działalność gospodarczą na tej nieruchomości;
• spółka będzie ponosić ww. koszty ze swoich zasobów majątkowych.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 sierpnia 2021 r.):

Czy wydatki (czynsz) na najem, udokumentowane rachunkiem wystawionym przez żonę Wnioskodawcy, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 14 sierpnia 2021 r.), wydatki (czynsz) na nieruchomości, udokumentowane rachunkiem wystawioną przez żonę Wnioskodawcy (podpisującego wniosek) stanowić będą koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.

Niewątpliwie bowiem wydatki te będą bezpośrednio związane z osiąganymi przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przychodami (są poniesione w celu uzyskania przychodów), gdyż spółka będzie prowadzić swoją działalność gospodarczą na tej nieruchomości. Spółka będzie ponosić koszty zasobów majątkowych spółki.

Jednocześnie nie znajduje zastosowania żadne wyłączenie wydatków z kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych.

Nie stanowi również przeszkody fakt, że Wnioskodawcę i jego żonę łączy ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej a umowa został zawarta w trakcie trwania małżeństwa.

Na gruncie podatku dochodowego Wnioskodawca i jego żona są bowiem odrębnymi podatnikami, a więc wszelkie transakcje między nimi należy traktować jak te, które są dokonywane pomiędzy niezależnymi uczestnikami obrotu gospodarczego. Specyfika prawa podatkowego nakazuje przyjąć, że skoro wyłącznie żona Wnioskodawcy, jest właścicielem nieruchomości, to uprawnienia z umowy najmu stały się funkcjonalnie związane wyłącznie z jej własnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub, że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Należy jednak mieć na uwadze zamknięty katalog wydatków, które nie podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, pomimo, że pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością i zostały przez niego poniesione w celu uzyskania przychodu.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje założenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której będzie dwóch właścicieli - Wnioskodawca i jego żona (większościowe udziały będzie posiadał Wnioskodawca). Żona posiada majątek odrębny (nieruchomości: domy, place, garaże) nabyte przed zawarciem związku małżeńskiego lub w drodze darowizny od swoich rodziców.

Spółka zamierza wynajmować u jednego ze wspólników (żony Wnioskodawcy) nieruchomości: pomieszczenia w nieruchomościach do niewyłącznego korzystania z ww. powierzchni na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Wydatki te (czynsz na najem nieruchomości, o której mowa we wniosku) będą bezpośrednio związane z osiąganymi przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością przychodami (są poniesione w celu uzyskania przychodów), gdyż spółka będzie prowadzić swoją działalność gospodarczą na tej nieruchomości. Spółka będzie ponosić ww. koszty ze swoich zasobów majątkowych.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że wydatki jakie zamierza ponieść Spółka z tytułu najmu nieruchomości od jednego z jej wspólników, w celu korzystania z powierzchni tej nieruchomości na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Spółki, bowiem ponoszone przez Spółkę wydatki z ww. tytułu będą związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i mają oczywisty związek z osiągnięciem przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów Spółki.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Jednocześnie zaznaczyć należy, że kwestia poprawności udokumentowania ww. wydatków z tytułu czynszu najmu nieruchomości nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji ponieważ kwestii tej nie regulują przepisy prawa podatkowego, a tylko takie mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej wydanej w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej.

Dodatkowo wskazać należy, że z uwagi na istnienie powiązań pomiędzy Spółką (najemcą), a wynajmującym nieruchomości (wspólnikiem Spółki), właściwy organ podatkowy lub kontrolny może zbadać, czy warunki wskazanej we wniosku umowy najmu będą odpowiadać warunkom rynkowym, stosownie do art. 11a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.