Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.461.2021.4.AK
z 20 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.) na wezwanie z 30 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.441.2021.2.AB i 0114-KDIP3-1.4011.461.2021.3.AK o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek – jest:

• nieprawidłowe - odnośnie obowiązku złożenia PIT - 36 z tytułu sprzedaży działek w 2021 r.,
  

• prawidłowe - w pozostałym zakresie.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 16.11.2020 r. Wnioskodawca razem z żoną z którą był we wspólnocie majątkowej nabył działkę. Zgodnie z prawdą Wnioskodawca zaznaczył, że prowadzi działalność gospodarczą pod numerem (…). Środki na zakup zostały pozyskane z majątku własnego i firmy kredytowej (…). Nieruchomość nie została wprowadzona w środki trwałe firmy (…). W dniu 2 lutego 2021 r. nastąpiła rozdzielność majątkowa i 50% działki należy do A. G., a 50% do Wnioskodawcy, który prowadzi działalność pod NIP (…). Znalazł się kupiec w związku z tym prośba o interpretację. Czy urząd zalicza to jako majątek własny Wnioskodawcy czy jako towar który trzeba opodatkować VAT.

Pismem z 30 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.441.2021.2.AB i 0114-KDIP3-1.4011.461.2021.3.AK, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 9 sierpnia 2021 r.), Wnioskodawca udzielił odpowiedzi na wezwanie i wskazał, że:

Wnioskodawca kupił działkę w tańszej kwocie – chce ją po roku sprzedać, aby za środki pozyskane ze sprzedaży, nabyć nieruchomość na realizację własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawca nie zajmuje się na co dzień handlem nieruchomościami. Nieruchomość Wnioskodawca kupił jako wspólnota małżeńska z majątku własnego. Nie odliczał podatku VAT, nie wprowadzał w majątek firmy (…).

Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi w zakresie PKB 71.11. Nie zajmuje się zawodowo obrotem nieruchomościami ani wynajmem w celach zarobkowych. Zakupu działki Wnioskodawca dokonał celem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Działki zostały zakupione do majątku prywatnego Wnioskodawcy i A. G. z prywatnych środków finansowych. Zgodnie z prawdą na akcie notarialnym Wnioskodawca podał, że prowadzi działalność gospodarczą, ale zakup nie był z tym związany.

Działki oznaczone w akcie notarialnym oraz wypisie rejestru gruntów Starosty z dnia 25 sierpnia 2020 numer (…), działki są oznaczone jako A/1 grunty orne, A/3 pastwiska trwałe, A/4 drogi, A/5 grunty orne. Na działce A/4 są zabudowania obiektem budowlanym (ruina) dawnej stajni. Działki nie są oznaczone jako inwestycyjne. Nabycie działek nastąpiło na podstawie aktu notarialnego (…) w dniu 16-11-2020. Sprzedaż działek nastąpi jako jeden monolit składający się z 4 działek o numerach A/1 A/3 A/4 i A/5.

Działki nie są i nie były wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, nie są towarem handlowym nie są składnikiem majątku działalności gospodarczej. Na obecny rok 2021 Wnioskodawca nie posiada więcej nieruchomości na sprzedaż. W przeszłości Wnioskodawca dokonywał sprzedaży z majątku prywatnego w latach 2013 sprzedaż mieszkania własnościowego na W., w 2015 sprzedaż mieszkania własnościowego na W., 2021 sprzedaż mieszkania własnościowego W1.

Wnioskodawca posiada inne nieruchomości na terenie Polski, ale obecnie nie planuje ich sprzedaży, są to działki budowlane w P., nieruchomość zabudowana w S., mieszkanie własnościowe w T.

Wszystkie w/w nieruchomości należały do majątku prywatnego i nie były związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Działki w zależności od wystawionej indywidualnej interpretacji zostaną sprzedane w roku 2021 lub w 2027.

Środki, że sprzedaży działek zostaną wykorzystane na zakup kolejnej nieruchomości w której Wnioskodawca planuje realizować własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie wynajmuje ani nie dzierżawi nikomu w/w działek. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania w/w działek będących przedmiotem zapytania. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o warunki zabudowy i zagospodarowania przestrzennego działek będących przedmiotem zapytania. Nie poczynił żadnych działań aby zwiększyć wartość działek, nie wydzielał, nie doprowadził drogi, nie utwardzał działki A/4 która występuje jako droga, nie wyposażał w urządzenia sanitarne, kanalizacyjnie oraz energetyczne. Jedynie działki w miesiącu czerwcu 2021 skosił prywatnie na prośbę sąsiadów (wysoka trawa). Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę sprzedaży działek ze spółką z o.o. Nie udzielał żadnych pełnomocnictw do występowania przed organami administracji publicznej, do podejmowania działań faktycznych i prawnych niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń.

Nie posiada pełnomocnika do dokonania sprzedaży w/w działek z tej interpretacji. Wnioskodawca zamieścił ogłoszenie prywatnie na portalu (…). Działki które są przedmiotem sprzedaży

• działki częściowo posiadają miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i są przeznaczone pod zabudowę MN (tereny mieszkalnictwa jednorodzinnego) oraz częściowo nie posiadają żadnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego,
  

• działki będące przedmiotem sprzedaży oraz zapytania o interpretacje posiadają częściową decyzję o warunkach zabudowy, ale nie posiadają decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
  

• działki będące przedmiotem sprzedaży nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej ani działalności zwolnionej z podatku,
  

• przy nabyciu działek będących przedmiotem sprzedaży i zapytania w interpretacji nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  

• działka numer A/4 jest zabudowana obiektem budowlanym (ruinami fundamentów stajni koni) - brak informacji o wielkości mkw, pozostałe działki nie posiadają zabudowań,
  

• działka numer A/4 posiada obiekt budowlany (ruiny fundamentów),
  

• przy nabyciu działki nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczanego,
  

• nie nastąpiło pierwsze zajęcie (użytkowanie) poszczególnych obiektów budowlanych (ruiny znajdujących się na działkach a szczególnie na działce A/4,
  

• obiekt budowlany (ruina) znajdujący się na działce A/4 nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy czy umów o podobnym charakterze,
  

• Wnioskodawca nie ponosił wydatków związanych z ulepszeniem poszczególnych obiektów budowlanych (ruina) w szczególności na działce numer A/4, nie ponosił żadnych wydatków o ulepszenie obiektu budowlanego (ruina) znajdujących się na działkach będących przedmiotem sprzedaży a w szczególności na działce A/4, nie nastąpiło zasiedlenie oraz nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektu budowlanego (ruina) na działkach będących przedmiotem sprzedaży, nie nastąpiło zajęcie ani zasiedlenie obiektu budowlanego (ruina) na działce A/4.
  
  
  

Obiekt budowlany nie jest wykorzystywany do celów działalności gospodarczej zwolnionej od podatku, ani celów zarobkowych prywatnie.

Wnioskodawca zadał pytania oraz przedstawił własne stanowisko w sprawie, co zostało przedstawione poniżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedaż działek podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy środki otrzymane ze sprzedaży działek podlegają opodatkowaniu w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?
3. Czy jeżeli środki otrzymane ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczy na zakup mieszkania, w którym będzie realizował własne cele mieszkaniowe, to wówczas środki te nie będą podlegały opodatkowaniu?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie Nr 2 i 3 odnośnie podatku dochodowego od osób fizycznych. W zakresie pytania Nr 1 w zakresie podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż podlega opodatkowaniu i winna zostać wykazana w PIT -36, ale Wnioskodawca chciałby złożyć PIT- 39, bo środki ze sprzedaży działki chciałby przeznaczyć na zakup kolejnej nieruchomości, aby realizować tam własne cele mieszkaniowe. Wnioskodawca uważa, że sprzedaż powinna być tylko obciążona podatkiem dochodowym 19% i chce złożyć deklaracje PIT-39, ponieważ chciałby z otrzymanych środków dokonać zakupu nieruchomości dla własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawca uważa, że sprzedaż działek jeżeli zostanie dokonana w 2027 r. nie będzie rodziła źródła przychodu, a tym samym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 lat od czasu nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe odnośnie obowiązku złożenia PIT - 36 z tytułu sprzedaży działek w 2021 r, prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, źródłem przychodu jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości nie powstanie, jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

1. odpłatne zbycie nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
2. zostanie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków:

• po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową,
  

• po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz,
  

• po trzecie, w sposób ciągły.
  
  
  

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter,
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.

Zatem, każde działanie spełniające wskazane wyżej przesłanki stanowi w rozumieniu przepisów ww. ustawy pozarolniczą działalność gospodarczą niezależnie od tego, czy podatnik dokonał jej rejestracji.

Zasadniczego znaczenia dla rozstrzygnięcia tak zarysowanego problemu nabiera kwestia ustalenia właściwych relacji między regulacją art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w związku z art. 5a pkt 6) a art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) tej ustawy. Sygnalizowane w judykaturze problemy związane ze stosowaniem tych przepisów biorą się z tego, że z ich treści trudno wyinterpretować w sposób jednoznaczny, gdzie przebiega granica między tym, co stanowi obrót nieprofesjonalny, a tym co należy rozpoznawać jako czynności związane z prowadzeniem pozarolniczej działalności gospodarczej (wyrok NSA z 05.04.2016 r. sygn. akt II FSK 379/14, z dnia 09.03.2016 r. sygn. akt II FSK 1423/14, z dnia 09.04.2015 r. sygn. akt II FSK 773/13 i inne).

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Prowadzenie działalności gospodarczej we własnym imieniu oznacza, że związane z działalnością prawa i obowiązki dotyczą osoby fizycznej, która ją prowadzi; podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki.

W związku z powyższym, aby określoną działalność uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, musi ona mieć charakter zarobkowy. Działalność jest zarobkowa wtedy, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby działalność gospodarcza wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Na pojęcie „zorganizowanie” w rozumieniu art. 5a pkt 6 ww. ustawy składa się zespół celowych, uporządkowanych czynności o charakterze profesjonalnym, realizowanych w ramach mniej lub bardziej wyodrębnionej struktury, mieszczących się zarówno w tzw. fazie przygotowawczej, związanej z uruchomieniem określonych działalności, jak i w fazie realizacji.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Zatem, jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w wyroku z dnia 3 czerwca 2015 roku sygn. I SA/Po 919/14: „Dla przyjęcia, że działalność ma charakter ciągły, nie jest niezbędne, by powtarzane były konkretne czynności; możliwe, że dana czynność (np. sprzedaż) będzie dokonana jednorazowo, natomiast wraz z poprzedzającymi ją czynnościami przygotowawczymi będzie tworzyła ciąg działań, który uznać należy za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a ust. 6 u.p.d.f.”

Przez powtarzalność rozumie się ponadto cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód jednego z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy) lub z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód, ma kluczowe znaczenie dla ustalenia sposobu opodatkowania przychodu.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych. Zatem, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w wypadku, gdy Wnioskodawca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz uzupełnienia wynika, że 16.11.2020 Wnioskodawca razem z żoną z którą był we wspólnocie majątkowej nabył działkę. Nieruchomość nie została wprowadzona w środki trwałe firmy Wnioskodawcy. W dniu 2 luty 2021 r. nastąpiła rozdzielność majątkowa i 50% działki należy do A. G., a 50% do Wnioskodawcy. Wnioskodawca kupił działkę w tańszej kwocie – chce ją po roku sprzedać, aby za środki pozyskane ze sprzedaży, nabyć nieruchomość na realizację własnych celów mieszkaniowych. Wnioskodawca nie zajmuje się na co dzień handlem nieruchomościami. Nieruchomość Wnioskodawca kupił jako wspólnota małżeńska z majątku własnego. Nie odliczał podatku VAT, nie wprowadzał w majątek firmy. Wnioskodawca nie zajmuje się zawodowo obrotem nieruchomościami ani wynajmem w celach zarobkowych. Zakupu działki Wnioskodawca dokonał celem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

Działki zostały zakupione do majątku prywatnego małżonków z prywatnych środków finansowych. Zgodnie z prawdą na akcie notarialnym Wnioskodawca podał, że prowadzi działalność gospodarczą, ale zakup nie był z tym związany.

Działki oznaczone w akcie notarialnym oraz wypisie rejestru gruntów, to działki oznaczone jako A/1 grunty orne, A/3 pastwiska trwałe, A/4 drogi, A/5 grunty orne. Na działce A/4 są zabudowania obiektem budowlanym (ruina) dawnej stajni. Działki nie są oznaczone jako inwestycyjne. Sprzedaż działek nastąpi jako jeden monolit składający się z 4 działek o numerach A/1 A/3 A/4 i A/5.

Działki nie są i nie były wykorzystywane do prowadzonej działalności gospodarczej, nie są towarem handlowym, nie są składnikiem majątku działalności gospodarczej.

Na obecny rok 2021 Wnioskodawca nie posiada więcej nieruchomości na sprzedaż. W przeszłości Wnioskodawca dokonywał sprzedaży z majątku prywatnego w latach 2013 sprzedaż mieszkania własnościowego na W., w 2015 sprzedaż mieszkania własnościowego na W., 2021 sprzedaż mieszkania własnościowego W1. Wszystkie w/w nieruchomości należały do majątku prywatnego i nie były związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Działki w zależności od wystawionej indywidulanej interpretacji zostaną sprzedana w roku 2021 lub w 2027. Środki, że sprzedaży działek zostaną wykorzystane na zakup kolejnej nieruchomości w której Wnioskodawca planuje realizować własne cele mieszkaniowe.

Wnioskodawca nie wynajmuje ani nie dzierżawi nikomu w/w działek. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania w/w działek będących przedmiotem zapytania. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o wydanie decyzji o warunki zabudowy i zagospodarowania przestrzennego działek będących przedmiotem zapytania. Nie poczynił żadnych działań aby zwiększyć wartość działek, nie wydzielał, nie doprowadził drogi, nie utwardzał działki A/4 która występuje jako droga, nie wyposażał w urządzenia sanitarne, kanalizacyjnie oraz energetyczne. Jedynie działki w miesiącu czerwcu 2021 skosił prywatnie na prośbę sąsiadów (wysoka trawa). Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę sprzedaży działek z spółką z o.o. Nie udzielał żadnych pełnomocnictw do występowania przed organami administracji publicznej, do podejmowania działań faktycznych i prawnych niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń.

Wnioskodawca nie posiada pełnomocnika do dokonania sprzedaży w/w działek z tej interpretacji. Wnioskodawca zamieścił ogłoszenie prywatnie na portalu (…).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy z tytułu planowanej sprzedaży 4 działek jako jednej całości Spółce z o. o. uzyska On przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ww. ustawy.

Jak już wcześniej wyjaśniono, na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości. Brak jest natomiast podstaw, aby podejmowane przez podatnika czynności mieszczące się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mające na celu prawidłowe, racjonalne gospodarowanie tym majątkiem, kwalifikować jako prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy.

Okoliczności przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego wskazują, że nieruchomość niezabudowana (działki), nie została nabyta przez Wnioskodawcę i jego małżonkę dla celów prowadzenia działalności gospodarczej i nieruchomość nie była w takiej działalności wykorzystywana.

W przedmiotowej sprawie, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę wskazują, że nie mają one charakteru profesjonalnego działania przypisywanego przedsiębiorcom i mieszczą się w zwykłych działaniach związanych z właściwym zarządem własnym majątkiem.

Całokształt okoliczności, a w szczególności zakres, stopień zaangażowania, i cel działania Wnioskodawcy wskazują, że są to działania należące do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Biorąc pod uwagę powyższe, sprzedaż ½ części nieruchomości w 2021 lub 2027 r. zakupionej w 2020 r. nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust.1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zatem stwierdzić, czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, istotne jest ustalenie, czy odpłatne zbycie nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i uzupełnienia sprawy, odpłatne zbycie w 2021 r. posiadanego udziału w wysokości ½ w stosunku do zakupu nieruchomości w 2020 r. będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ odpłatne zbycie ww. nieruchomości (działek) nastąpi przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę i jego żonę.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)–c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do ust. 2 ww. przepisu, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ww. ustawy, wskazuje, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby odpłatne zbycie mogło dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Na mocy art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Stosownie do art. 30e ust. 5 tej ustawy, dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Zgodnie z art. 30e ust. 7 ww. ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży nieruchomości był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbytej nieruchomości musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały m.in. w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

‒ położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

Podkreślić przy tym należy, że zwolnienia podatkowe są wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, co oznacza, że muszą bezwzględnie wynikać z przepisów prawa i być interpretowane ściśle z jego literą. W związku z tym, tylko wydatkowanie środków uzyskanych z odpłatnego zbycia – w terminie i na cele wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131, a szczegółowo opisane w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – pozwala na zastosowanie przedmiotowego zwolnienia. Zatem, korzystanie ze zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji. W przypadku niewypełnienia warunków określonych w wyżej cytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik traci prawo do ulgi i jest zobowiązany do złożenia korekty zeznania oraz zapłaty podatku dochodowego. Wskazać należy, że katalog wydatków stanowiących własne cele mieszkaniowe podatnika wymieniony w art. 21 ust. 25 ww. ustawy ma charakter zamknięty – jest to wyliczenie enumeratywne. Ustawodawca formułując ww. zwolnienie przedmiotowe, w sposób jednoznaczny wskazał realizację celów mieszkaniowych, które pozwalają na skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży.

W tym miejscu należy podkreślić, że aby mogło przysługiwać zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym istotny jest nie tylko sam fakt wydatkowania środków na własne cele mieszkaniowe, ale również przeznaczenie na ten cel przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, a nie z jakichkolwiek źródeł. Natomiast jeśli tylko część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości wydatkuje podatnik na własny cel mieszkaniowy, to dochód wolny od podatku należy obliczyć według poniższego wzoru: deklarowane wydatki na cele mieszkaniowe /przychód z odpłatnego zbycia × dochód = dochód wolny od podatku.

Zwolnienie zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczy każdej sprzedawanej nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, jeżeli cały przychód zostanie wydatkowany na własny cel mieszkaniowy w okresie trzech lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz uregulowania prawne stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2021 r. udziału w zakupionej nieruchomości (działkach) nabytego w 2020 r., stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięcioletniego terminu, o którym mowa w ww. art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tego zbycia podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e tej ustawy. W związku z tym na Wnioskodawcy ciąży obowiązek złożenia zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym (PIT-39) i zapłaty podatku dochodowego z tytułu zbycia ww. udziału w nieruchomości a nie PIT - 36.

Jednakże jak wskazano powyżej, w sytuacji gdy przychód ze zbycia udziału w nieruchomości zostanie w całości przeznaczony na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (na nabycie nieruchomości mieszkaniowej, w której Wnioskodawca faktycznie zamieszka i będzie realizował własne cele mieszkaniowe), uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości zwolniony od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 tej ustawy.

Odnosząc się natomiast do sprzedaży udziału w nieruchomości (działkach), która może nastąpić w 2027 roku, wskazać należy, że odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości (działkach) zakupionych w 2020 r., nie będzie stanowiło źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu tym podatkiem, ponieważ odpłatne zbycie ww. udziału w nieruchomości (działkach) nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę i jego żonę.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Ponadto podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w odniesieniu do przedstawionego opisu planowanego zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.