Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.556.2021.1.ICZ
z 3 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją samochodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lipca 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją samochodów.

We wniosku przedstawiliście Państwo następujący stan faktyczny:

Wnioskodawcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT (dalej: „Spółka” bądź „Wnioskodawca”). Spółka zajmuje się sprzedażą voucherów oraz organizacją przejazdów samochodami na torach wyścigowych rozlokowanych na terenie Polski. Wszystkie samochody zostały przez Spółkę wzięte w dzierżawę od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą polegającą na wynajmie i dzierżawie samochodów osobowych i furgonetek (PKD 77.11.Z). Zgodnie z zapisami zawartej umowy dzierżawy wszystkie koszty eksploatacji samochodów, tj. m.in. koszty paliwa, koszty naprawy uszkodzonego ogumienia czy uzupełniania płynów eksploatacyjnych, ponosi Spółka. Ponadto, zgodnie z postanowieniami umowy Spółka zobowiązuje się:

1. Przestrzegać zakazu używania samochodów do celów prywatnych.
2. Przestrzegać zakazu używania samochodów na drogach publicznych,
3. Wykorzystywać samochody jedynie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podczas organizowanych eventów,
4. Udostępniać samochody jedynie osobom posiadającym wykupiony voucher na przejazd po torze wyścigowym.
   
   

Samochody wchodzące w skład floty wziętej w dzierżawę są tzw. ekskluzywnymi samochodami sportowymi (np. marki Porsche, Ferrari). Wszystkie samochody są oklejone reklamami Spółki, a część z nich posiada tablice rejestracyjne nawiązujące do nazwy firmy.

Wszystkie samochody są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie w ramach organizowanych przez nią eventów, na których podmioty posiadające vouchery mogą po podpisaniu oświadczenia o najmie samochodu, zrealizować wykupiony voucher.

Sprzedaż voucherów na eventy organizowane przez Spółkę odbywa się drogą internetową (za pośrednictwem strony internetowej Spółki lub innych portali internetowych). Podmiot wykupujący voucher dokonuje rezerwacji terminu oraz pojazdu i miejsca jego realizacji spośród terminów wskazanych przez Spółkę w Kalendarzu Imprez. Spółka jest zobowiązana do dostarczenia sprawnego technicznie, zatankowanego pojazdu w określonym czasie na wybrany przez wykupującego voucher tor. Samochody przewożone są na lohrach, tj. samochodach z lawetą przystosowaną do przewozu pojazdów (transport realizuje podmiot zewnętrzny na zlecenie Spółki). Na torach samochody są zdejmowane z lohr oraz udostępniane osobom posiadającym vouchery. Przed przekazaniem samochodu osoba, która wykupiła voucher podpisuje oświadczenie o najmie pojazdu, w którym to oświadczeniu zawarte są postanowienia, o odpowiedzialności najemcy za wszelkie szkody wynikłe z niewłaściwego korzystania z samochodu w czasie jazdy na torze wyścigowym. Po evencie samochody są ponownie załadowywane na lohry i przewożone do bazy, którą jest miasto Wasilków, gdzie przechowywane są w przeznaczonych do tego celu garażach.

Pomiędzy eventami Spółka dokonuje serwisowania przedmiotowych samochodów, a w razie potrzeby, ich niezbędnych napraw. Część drobnych napraw dokonywana jest przez pracowników Spółki. Większe naprawy dokonywane są w zewnętrznych warsztatach. Co do zasady samochody dostarczane są do warsztatów autolawetą. W przypadku gdy laweta służąca do przewozu samochodów jest zajęta pracownik Spółki jedzie do warsztatu konkretnym pojazdem „na kołach”, prowadząc go. Trasa przejazdu w takich przypadkach nie przekracza kilkunastu kilometrów. Przejazdy te związane są wyłącznie z koniecznością utrzymania pojazdów w idealnym stanie technicznym i wizualnym.

Ponadto zdążają się również sytuacje, że przedmiotowe samochody są przewożone na lohrach w celu ich prezentacji klientom.

Nie występują inne formy wykorzystywania przedmiotowych samochodów niż te wyżej wymienione. Eventy są organizowane w okresie od maja do października. W pozostałych miesiącach pojazdy „zimują” w garażach lub jako wystawa w salonach samochodowych zlokalizowanych w Wasilkowie. W okresie, w którym samochody nie są eksploatowane dokumenty od nich wraz z kluczykami są zabezpieczone w biurze Spółki. Nie ma możliwości, aby pracownicy bądź osoby trzecie bez zgody Spółki użytkowali w tym czasie przedmiotowe pojazdy.

Samochody nie są wykorzystywane do celów prywatnych jedynego wspólnika Spółki ani Jego pracowników. Jedyny wspólnik Spółki posiada inny samochód, który wykorzystuje w celach prywatnych. Wskazać ponadto należy, iż wykorzystanie samochodów będących przedmiotem niniejszego wniosku do celów prywatnych byłoby ekonomicznie nieuzasadnione ze względu na duże spalanie paliwa przez te pojazdy, które jest 3-4 razy wyższe niż w przypadku przeciętnych samochodów osobowych.

Dodatkowo Spółka informuje, iż nie prowadzi ewidencji przebiegu dla wynajmowanych samochodów, z uwagi na fakt, iż przed oddaniem pojazdu do użytkowania osobie posiadającej voucher zawierane jest oświadczenie o najmie przedmiotowego pojazdu.

Faktury dokumentujące opłaty za dzierżawę oraz poniesione koszty związane z utrzymaniem, eksploatacją pojazdów są wystawiane na Spółkę. Spółka w przypadku przedmiotowych samochodów nie składała oświadczenia VAT- 26.

W związku z powyższym opisem zadaliście Państwo następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją ww. samochodów?

Państwa stanowisko:

W ocenie Spółki, w opisanym stanie faktycznym przysługuje jej prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją w/w samochodów.

Prawo do odliczenia 100 % podatku VAT naliczonego wynika z generalnej zasady określonej w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w związku z zastosowaniem art. 86a ust. 3 pkt 1 oraz art. 86a ust. 5 lit. c), tj. bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu oraz zgłoszenia tego pojazdu do urzędu skarbowego na formularzu VAT- 26.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że dla wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Zgodnie z tym przepisem podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 50% w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego” tj. zarówno do celów związanych z działalnością gospodarczą, jak i do celów niezwiązanych z tą działalnością. W ramach wyjątku od tej zasady przepis art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT dopuszcza pełne odliczenie VAT, tj. w wysokości 100% w przypadku pojazdów samochodowych, które są „wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika”. Celem tej regulacji jest urzeczywistnienie zasady neutralności podatku dla podatników, którzy świadczą usługi najmu samochodów (zob. wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 13 maja 2021 r., sygn. akt I SA/Go 83/21).

Przepis art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT precyzuje, że pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli „sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów nie związanych z działalnością gospodarczą”.

Przepisy ustaw podatkowych nie wskazują w jaki sposób podatnik ma określić reguły wykluczające prywatny użytek pojazdów. W interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.617.2017.1.BW Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że: „określone przez podatnika zasady używania pojazdów muszą obiektywnie potwierdzać, że pojazd jest wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej i nie ma możliwości prywatnego użytku tych pojazdów. Przy czym użytek prywatny należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, postanowienia zawartej przez Spółkę umowy dzierżawy zobowiązują ją do:

1. Przestrzegania zakazu używania samochodów do celów prywatnych,
2. Przestrzegania zakazu używania samochodów na drogach publicznych,
3. Wykorzystywania samochodów jedynie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podczas organizowanych eventów,
4. Udostępniania samochodów jedynie osobom posiadającym wykupiony voucher na przejazd po torze wyścigowym.
   
   

Powyższe jednoznacznie wskazuje, że w niniejszej sprawie nie ma żadnej obiektywnej możliwości wykorzystywania samochodów wziętych w dzierżawę. Spółka jest związana postanowieniami zawartej umowy, a naruszenie jej warunków skutkowałoby zerwaniem wiążącej obie strony umowy i zachwianie źródła przychodu Spółki, do czego Spółka nie może dopuścić. Ponadto, Spółka podjęła działania zmierzające do wyeliminowania możliwości używania samochodów na potrzeby inne niż związane z działalnością gospodarczą, tj. wprowadziła zasady uniemożliwiające wykorzystanie przedmiotowych samochodów inne niż związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Jak wskazano, w okresie kiedy samochody nie są eksploatowane dokumenty oraz klucze do wszystkich samochodów są zabezpieczone w biurze Spółki.

Ponadto wszystkie samochody są oklejone reklamami Spółki, a część z nich posiada tablice rejestracyjne nawiązujące do nazwy firmy, co uniemożliwia legalne poruszanie się nimi po drogach publicznych. Samochody nie są wykorzystywane do celów prywatnych wspólnika Spółki ani Jego pracowników. Jedyny wspólnik Spółki posiada inny samochód, który wykorzystuje w celach prywatnych.

Wskazać ponadto należy, iż wykorzystanie samochodów będących przedmiotem niniejszego wniosku do celów prywatnych byłoby ekonomicznie nieuzasadnione ze względu na duże spalanie paliwa przez te pojazdy, które jest 3-4 razy wyższe niż w przypadku przeciętnych samochodów osobowych.

Prawidłowość stanowiska Spółki znajduje swoje odzwierciedlenie m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 maja 2019 r., w której wskazano, że: „skoro ww. pojazdy, są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu i Zainteresowany wprowadził zasady zakazujące ich używania do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą oraz podjął działania wykluczające możliwość użycia ich do celów prywatnych - Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, potwierdzającej ich wykorzystanie wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej” (nr 0112-KDIL1-2.4012.136.2019.3.DC).

Mając powyższe na względzie, w opisanym stanie faktycznym Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją w/w samochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Ustawodawca stworzył zatem podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno, tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Jak stanowi art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Przez pojazdy samochodowe – stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy – rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.
   
   

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”. Przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony – ze względu na swoje cechy konstrukcyjne – służy co do zasady użytkowi „mieszanemu”, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże, od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy przewidziano wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1. w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:
   
   1. wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub
   2. konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
2. do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.
   
   

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1. sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub
2. konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.
   
   

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1. przeznaczonych wyłącznie do:
   
   1. odprzedaży,
   2. sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,
   3. oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze
   • jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;
2. w odniesieniu do których:
   
   1. kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub
   2. podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.
   
   
   
   

Użycie wyrazu „wyłącznie” w art. 86a ust. 5 ustawy, wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów (np. użytek prywatny, jazda próbna, użytek służbowy podatnika, itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, ale jest wykorzystywany przez podatnika także do innych celów, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji.

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

W świetle art. 86a ust. 12 ustawy – podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Na mocy art. 86a ust. 13 ustawy, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Z opisu sprawy wynika, że zajmujecie się Państwo sprzedażą voucherów oraz organizacją przejazdów samochodami na torach wyścigowych rozlokowanych na terenie Polski. Wszystkie samochody zostały przez Spółkę wzięte w dzierżawę od osoby fizycznej. Zgodnie z zapisami zawartej umowy dzierżawy wszystkie koszty eksploatacji samochodów, tj. m.in. koszty paliwa, koszty naprawy uszkodzonego ogumienia czy uzupełniania płynów eksploatacyjnych, ponosi Państwa Spółka. Ponadto, zgodnie z postanowieniami umowy zobowiązujecie się:

• przestrzegać zakazu używania samochodów do celów prywatnych.
• przestrzegać zakazu używania samochodów na drogach publicznych,
• wykorzystywać samochody jedynie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podczas organizowanych eventów,
• udostępniać samochody jedynie osobom posiadającym wykupiony voucher na przejazd po torze wyścigowym.
  
  

Samochody wchodzące w skład floty wziętej w dzierżawę są tzw. ekskluzywnymi samochodami sportowymi (np. marki Porsche, Ferrari). Wszystkie samochody są oklejone reklamami Spółki, a część z nich posiada tablice rejestracyjne nawiązujące do nazwy firmy.

Wszystkie samochody są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie w ramach organizowanych przez nią eventów, na których podmioty posiadające vouchery mogą po podpisaniu oświadczenia o najmie samochodu, zrealizować wykupiony voucher.

Spółka jest zobowiązana do dostarczenia sprawnego technicznie, zatankowanego pojazdu w określonym czasie na wybrany przez wykupującego voucher tor. Samochody przewożone są na lohrach, tj. samochodach z lawetą przystosowaną do przewozu pojazdów (transport realizuje podmiot zewnętrzny na zlecenie Spółki). Na torach samochody są zdejmowane z lohr oraz udostępniane osobom posiadającym vouchery. Przed przekazaniem samochodu osoba, która wykupiła voucher podpisuje oświadczenie o najmie pojazdu, w którym to oświadczeniu zawarte są postanowienia, o odpowiedzialności najemcy za wszelkie szkody wynikłe z niewłaściwego korzystania z samochodu w czasie jazdy na torze wyścigowym.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia 100% podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją ww. samochodów.

Mając na uwadze treść cytowanych przepisów należy stwierdzić, że z regulacji art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu. Jednakże w art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Zgodnie z tym przepisem (art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ), warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto, przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy ma zastosowanie, jeżeli odprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Trzeba jednak tu zauważyć, że użycie wyrazu „wyłącznie” w wyżej cytowanych przepisach wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane – choćby przejściowo – do innych celów. Wskazaliście Państwo, że pojazdy opisane we wniosku są przeznaczone tylko i wyłącznie do oddania w używanie na podstawie umów najmu. Wprowadzone przez Państwa zasady dotyczące wykorzystywania pojazdów wykluczają użycie tych pojazdów do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Samochody, o których mowa we wniosku służą do jazdy na torach w ramach organizowanych przez Państwa eventów. Jak wyjaśniliście Państwo zgodnie z przyjętymi zasadami użytkowania, wszystkie samochody są wykorzystywane przez Spółkę wyłącznie w ramach organizowanych przez nią eventów, samochody przewożone są na lohrach, tj. samochodach z lawetą przystosowaną do przewozu pojazdów (transport realizuje podmiot zewnętrzny na zlecenie Spółki). Na torach samochody są zdejmowane z lohr oraz udostępniane osobom posiadającym vouchery. Przed przekazaniem samochodu osoba, która wykupiła voucher podpisuje oświadczenie o najmie pojazdu, w którym to oświadczeniu zawarte są postanowienia, o odpowiedzialności najemcy za wszelkie szkody wynikłe z niewłaściwego korzystania z samochodu w czasie jazdy na torze wyścigowym. Po evencie samochody są ponownie załadowywane na lohry i przewożone do bazy, gdzie przechowywane są w przeznaczonych do tego celu garażach. Pomiędzy eventami Spółka dokonuje serwisowania przedmiotowych samochodów. Co do zasady, samochody dostarczane są do warsztatów autolawetą. Wyjaśniacie Państwo, że w przypadku gdy laweta służąca do przewozu samochodów jest zajęta pracownik Spółki jedzie do warsztatu konkretnym pojazdem „na kołach”, prowadząc go. Trasa przejazdu w takich przypadkach nie przekracza kilkunastu kilometrów. Przejazdy te związane są wyłącznie z koniecznością utrzymania pojazdów w idealnym stanie technicznym i wizualnym. W okresie, w którym samochody nie są eksploatowane dokumenty od nich wraz z kluczykami są zabezpieczone w biurze Spółki. Nie ma możliwości, aby pracownicy bądź osoby trzecie bez zgody Spółki użytkowali w tym czasie przedmiotowe pojazdy.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie zostały spełnione warunki do uznania, że pojazdy samochodowe, o których mowa we wniosku, będą wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, ponieważ wyjaśniliście Państwo, że samochody będą przeznaczone wyłącznie na wynajem podczas eventów, ponadto wprowadziliście zasady i regulaminy określające sposób użytkowania pojazdów samochodowych, wykluczające użycie tych pojazdów w celach innych niż działalność gospodarcza, zatem jesteście Państwo uprawnieni do pełnego odliczenia podatku naliczonego na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług – w zakresie ponoszonych wydatków związanych z ww. pojazdami - bez konieczności prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT oraz obowiązku zgłoszenia tych pojazdów do urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

Reasumując przysługuje Państwu prawo do odliczenia 100% podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z dzierżawą i eksploatacją pojazdów samochodowych, o których mowa we wniosku, na podstawie art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a w związku z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.