Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDWT.4011.129.2021.3.KW
z 30 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu), uzupełnionym pismem z dnia 4 sierpnia 2021 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji do odpowiedniego źródła przychodów wynagrodzenia za nieuwolnione opcje – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie klasyfikacji do odpowiedniego źródła przychodów wynagrodzenia za nieuwolnione opcje. Wniosek został uzupełniony w dniu 4 sierpnia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W lutym 2019 roku Wnioskodawca został zatrudniony na Umowę o pracę w firmie A sp. z o.o. funkcjonującą pod nazwą handlową B. (obecnie spółka ma nazwę B. sp z o.o.). Wraz z zatrudnieniem w powyższej firmie, Wnioskodawca dostał obietnicę otrzymania za opłatą (tzw. Execution price, którą Wnioskodawca rozumie jako Cenę Wykonania opcji) Opcji na udziały od firmy B. Ltd. (Ltd. = Limited, jak rozumie Wnioskodawca - odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) w Izraelu (tzw. Unvested Options).

Według informacji ze strony KRS B Ltd. z Izraela była właścicielem spółki B sp. z o.o. w Polsce od stycznia 2019 do listopada 2020. Ilość przyznanych Opcji jest zapisana w Umowie o Pracę, ponadto podpisana została dodatkowa umowa dotycząca przyznawania tych Opcji. Opcje te Wnioskodawca miał otrzymywać partiami zgodnie z określonym w umowie harmonogramem. Wtedy Opcje takie przestawały być “Unvested” i stawały się “Vested” w procesie “Vestingu”. Wnioskodawcy nie jest znane fachowe polskie określenie, ale rozumie ten mechanizm jako Uwalnianie, czyli nabycie prawa do udziałów firmy B Ltd. Od momentu “Vestingu” Wnioskodawca miał mieć określony czas na zrealizowanie takich Opcji firmy B Ltd. poprzez wniesienie opłaty Ceny Wykonania (Execution price) za każdą z Uwolnionych Opcji (Harmonogram i umowa zakładały, że Wnioskodawca będzie pracownikiem firmy przez cały czas trwania).

Zanim doszło do Uwolnienia pierwszej części opcji, firma B Ltd. została kupiona przez firmę X z USA pod koniec roku 2019. W związku z przejęciem firmy B Ltd w Izraelu przez X, Wnioskodawca otrzymał do podpisania porozumienie, na mocy którego Nieuwolnione Opcje (które Wnioskodawca miał przypisane we wspomnianej wyżej umowie) zostały umorzone. Porozumienie przewidywało wynagrodzenie za Nieuwolnione Opcje Wnioskodawcy, które miało być wypłacane zgodnie z takim samym harmonogramem z jakim pierwotnie miały się te Opcje uwalniać. Wynagrodzenie wg. tego porozumienia jest równe kwocie wyliczonej ze wzoru: I * (C - Z) gdzie I to ilość opcji jaka miałaby się uwolnić wg harmonogramu, C to cena udział, a Z to Cena Wykonania opcji (Execution price). Cena udziału została ustalona przez osoby decyzyjne w I. i H. zgodnie z umową akwizycji. Wnioskodawca podpisał to porozumienie. W roku 2020 zgodnie z harmonogramem dostał trzy takie płatności od firmy B Ltd.

W międzyczasie zmienił się także pracodawca Wnioskodawcy, ponieważ zgodnie z umową przejęcia oddziałów firmy B na świecie przez X, także polska część miała zostać przejęta - za porozumieniem stron Wnioskodawca przestał być pracownikiem B sp. z o.o. i został pracownikiem X sp z o.o. (B sp. z o.o. została kupiona przez X Sp z o.o. w listopadzie 2020 - wg. danych na stronie KRS).

Słowem komentarza - w Polsce mamy w ramach omawianej sprawy do czynienia z dwoma podmiotami – B sp z o.o., której Wnioskodawca był pracownikiem od początku 2019 r. do momentu przejścia do drugiego podmiotu w Polsce – X sp z o.o. Natomiast z zagranicy również mamy do czynienia z dwoma podmiotami – B Ltd. z Izraela, z którą Wnioskodawca miał umowę objęcia Opcji oraz firmą X, która przejęła globalnie firmę B.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że wynagrodzenie, którego dotyczy wniosek pochodzi ze zbycia praw do wykupu opcji na udziały w celu ich umorzenia, na podstawie odrębnej umowy - umowy zbycia niezwestowanych opcji ("Unvested Option Surrender Agreement").

Wnioskodawca podpisał ww. umowę po akwizycji B Ltd. przez X. Umowa stanowiła, że wszystkie takie niezwestowane opcje (Unvested options) zostają umorzone, a Wnioskodawcy przyznano z tego tytułu wynagrodzenie.

Opcje Wnioskodawca otrzymał na mocy umowy z dnia 26 marca 2019 r. Jednak nie doszło do ani jednego westowania ze względu na akwizycję firmy przez X pod koniec roku 2019.

W związku z tą akwizycją i na mocy kolejnej umowy opcje zostały umorzone (zanim zostały zwestowane), a Wnioskodawcy jest wypłacane wynagrodzenie zgodnie z harmonogramem, z jakim opcje by się westowały. Wątpliwość dotyczy właśnie właściwej formy rozliczenia tego wynagrodzenia.

W opinii Wnioskodawcy opcje na udziały B Ltd. stanowią instrument finansowy niebędący papierem wartościowym (pochodny instrument finansowy).

Opcje na udziały zostały przyznane Wnioskodawcy przez Izraelską firmę B Ltd. na podstawie umowy grantu Opcji z nią zawartej. Niezwestowane opcje przyznane zostały nieodpłatnie.

Opcje wg. ww. umowy są niezbywalne. Cena wykonania opcji została ustalona na poziomie 0,10 $. Nie istniał rynek na którym podlegałby obrotowi. Umowa mówi, że aby opcje mogły zostać zrealizowane pracownik je posiadający musi być w momencie westowania zatrudniony w firmie oraz zapłacić 0,10 $ za sztukę, aby je przekształcić w udziały.

Wg zrozumienia umowy przez Wnioskodawcę, nie miał On prawa głosu, bo miał tylko opcje, a nie udziały. Umowa nie przewidywała kar. Jeśli Wnioskodawca nie byłby pracownikiem w dniu westowania lub nie zdecydowałby się na wykup opcji, zostałyby one umorzone.

W momencie westowania opcji, jeśli Wnioskodawca zdecydowałby się na ich wykupienie, musiałby zapłacić cenę wykupu (Execution price).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy zastosowanie artykułu 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do rozliczenia w deklaracji PIT za 2020 wyżej wymienionych przychodów jest poprawne i zgodne z prawem podatkowym? Jeśli nie - jakie przepisy mają tutaj zastosowanie?

Zdaniem Wnioskodawcy, właściwe dla rozliczenia podatku od omawianego przychodu jest zastosowanie artykułu 30b ust. 1 ustawy i rozliczenie go na PIT-38.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 25e, art. 29-30cb, art. 30da- art. 30f oraz art. 44 ust. 7e i 7f – suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów (art. 9 ust. 1a). Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zasadę powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1). Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada przy tym zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych w oparciu o system przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów. Ustawodawca tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń w oparciu o kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł przychodów (obejmujący m.in. kwestię uwzględniania kosztów uzyskania przychodów dla celów ustalenia dochodu z danego źródła przychodów).

Źródła przychodów zostały określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród nich ustawodawca wyodrębnił:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywaną osobiście;
   
3. pozarolniczą działalność gospodarczą;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawę, poddzierżawę oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawę, poddzierżawę działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   
   
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
      
      
      
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   8a) działalność prowadzoną przez zagraniczną jednostkę kontrolowaną;
   8b) niezrealizowane zyski, o których mowa w art. 30da;
   
9. inne źródła.

Ogólne wyjaśnienie pojęcia przychodu zawiera art. 11 ust. 1 ww. ustawy. W myśl tego przepisu, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem powstanie przychodu wiąże się z przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, z wartością wchodzącą do jego majątku. Ustawodawca odróżnia przy tym przysporzenia, które mają charakter:

• pieniężny – pieniądze i wartości pieniężne;
• niepieniężny – świadczenia w naturze (otrzymane rzeczy lub prawa), nieodpłatne świadczenia inne niż świadczenia w naturze (otrzymane usługi lub świadczenia polegające na udostępnianiu rzeczy lub praw).

Szczegółowe regulacje dotyczące przychodów z poszczególnych źródeł zostały zawarte w art. 12-20 ww. ustawy.

Do kategorii przychodów z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy ustawodawca zaliczył m.in.:

• przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. a);
• przychody z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (art. 17 ust. 1 pkt 6 lit. b);
• przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (art. 17 ust. 1 pkt 10).

Stosownie natomiast do art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w związku z zatrudnieniem w lutym 2019 r. w firmie B Spółka z o.o., Wnioskodawca otrzymał obietnicę otrzymania za opłatą (Execution price) opcji na udziały (tzw. Unvested Options) od firmy B Ltd. z siedzibą w Izraelu. B Ltd. z siedzibą w Izraelu. była właścicielem B Spółka z o.o. z siedzibą w Polsce w okresie od stycznia 2019 r. do listopada 2020 r.

Ww. opcje zostały przyznane Wnioskodawcy przez izraelską firmę B Ltd. na podstawie umowy grantu opcji z dnia 26 marca 2019 r. Niezwestowane opcje zostały przyznane Wnioskodawcy nieodpłatnie. Zgodnie z ww. umową opcje były niezbywalne. Ponadto jak wyjaśnił Wnioskodawca, nie istniał rynek, na którym podlegałyby obrotowi. W związku z posiadaniem opcji Wnioskodawca nie miał prawa głosu w spółce.

Zgodnie z umową, aby opcje mogły być zrealizowane, pracownik je posiadający musiał być w momencie westowania zatrudniony w firmie oraz zapłacić 0,10 USD za sztukę, aby je przekształcić w udziały. Umowa nie przewidywała kar umownych. Jak wyjaśnił Wnioskodawca - jeżeli nie byłby pracownikiem w dniu westowania lub nie zdecydowałby się na wykup opcji, zostałyby one umorzone.

Wnioskodawca miał otrzymywać opcje partiami, zgodnie z określonym w umowie harmonogramem. Wtedy takie opcje przestawały być „Unvested” i stawały się „Vested” w procesie „Vestingu”, który Wnioskodawca określił jako „uwalnianie”, czyli nabycie prawa do udziałów firmy B Ltd. Od momentu „vestingu” Wnioskodawca miał określony czas na zrealizowanie takich opcji firmy B. Ltd. poprzez wniesienie opłaty - ceny wykupu (Execution price) za każdą z uwolnionych opcji.

Pod koniec 2019 r., zanim doszło do uwolnienia pierwszej części opcji, firma B Ltd. została kupiona przez firmę X z USA. W związku z tym przejęciem Wnioskodawca podpisał porozumienie – umowę zbycia niezwestowanych opcji (Unvested Options Surrender Agreement), na mocy którego przypisane do Niego nieuwolnione opcje zostały umorzone. Porozumienie przewidywało wynagrodzenie na nieuwolnione opcje, które miało być wypłacane zgodnie z takim samym harmonogramem, z jakim pierwotnie opcje miały się uwalniać. W 2020 r. Wnioskodawca otrzymał trzy takie płatności od firmy B Ltd.

Aby zakwalifikować otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie do właściwego źródła przychodów konieczne jest rozstrzygnięcie, jaki charakter miały przyznane Wnioskodawcy opcje określone jako „Unvested Options” – nieuwolnione opcje, w szczególności czy stanowiły one papiery wartościowe lub pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 5a pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za papiery wartościowe uważa się papiery wartościowe, o których mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2021 r. poz. 328, 355 i 680).

Stosownie do postanowień art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to:

1. akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526 i 2320), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego,
2. inne zbywalne prawa majątkowe, które powstają w wyniku emisji, inkorporujące uprawnienie do nabycia lub objęcia papierów wartościowych określonych w lit. a, lub wykonywane poprzez dokonanie rozliczenia pieniężnego, odnoszące się do papierów wartościowych określonych w lit. a, walut, stóp procentowych, stóp zwrotu, towarów oraz innych wskaźników lub mierników (prawa pochodne).

Natomiast w myśl art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pochodne instrumenty finansowe to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i ww. ustawy instrumentami finansowymi, w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

1. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565,
2. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
3. opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, pod warunkiem że są dopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi, z wyłączeniem produktów energetycznych będących przedmiotem obrotu hurtowego na OTF, które muszą być wykonywane przez dostawę,
4. niedopuszczone do obrotu w systemie obrotu instrumentami finansowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które mogą być wykonane przez dostawę, a które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
5. instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
6. kontrakty na różnicę,
7. opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także instrumenty pochodne, o których mowa w art. 8 rozporządzenia 2017/565, i inne, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,

Przyznane Wnioskodawcy nieodpłatnie opcje „Unvested Options” nie mieszczą się w katalogu wskazanym w art. 3 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, zatem, zgodnie z opinią Wnioskodawcy, nie stanowią one papierów wartościowych. Ponadto, skoro opcje te nie były zbywalne, nie istniał rynek, na którym podlegałyby obrotowi a dopiero po uwolnieniu ich w procesie vestingu, Wnioskodawca miałby prawo do nabycia udziałów w Spółce, to nie można ich uznać za pochodne instrumenty finansowe w rozumieniu ustawy o obrocie instrumentami finansowymi.

Tym samym w opisanej sytuacji nie można mówić o powstaniu przychodu z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych czy też z realizacji praw wynikających z papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych. Otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu zbycia nieuwolnionych opcji nie stanowi zatem przychodu z kapitałów pieniężnych.

W sprawie nie znajduje więc zastosowania przepis art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Za nieprawidłowe należało zatem uznać stanowisko Wnioskodawcy zgodnie, z którym otrzymane wynagrodzenie powinno być opodatkowane na zasadach określonych w art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykazane w zeznaniu rocznym PIT-38.

Analizując dalej kwestię źródła uzyskania przychodu dla wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu umorzenia/zbycia w celu umorzenia niezwestowanych opcji, należy stwierdzić, że nie mieści się ono w żadnej kategorii źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zatem stanowi przychód z innych źródeł zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy.

Jak już wskazano, przychody z innych źródeł zostały określone w art. 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zacytowany wcześniej ust. 1 tego artykułu zawiera sformułowanie „w szczególności” co oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem uzyskany przez Wnioskodawcę przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, powstał w dniu otrzymania lub postawienia do dyspozycji w roku 2020 wynagrodzenia z tytułu zbycia nieuwolnionych opcji. Przychód ten podlega opodatkowaniu wg skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględnieniu w stosownym zeznaniu podatkowym (PIT-36).

Zauważyć należy, że w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku uzyskiwania przychodów z „innych źródeł”, ustawodawca nie określił obowiązku uiszczania z tego tytułu zaliczek na podatek dochodowy. Dopiero w zeznaniu podatkowym Wnioskodawca jako podatnik podatku dochodowego był zobligowany wykazać przychód z tytułu otrzymanego wynagrodzenia zbycia nieuwolnionych opcji wraz z innymi dochodami opodatkowanymi wg. skali podatkowej (np. ze stosunku pracy, umowy zlecenia, renty, działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych) i od łącznej sumy dochodów obliczyć należny za dany rok podatek.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są bowiem obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Zeznania złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.