Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.250.2021.2.PC
z 6 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2021 r. (data wpływu 25 maja 2021 r.), uzupełnionym 12 lipca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w przypadku uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu świadczenia Prac B+R, kalkulowanego w sposób zaprezentowany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ulgi badawczo-rozwojowej. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 30 czerwca 2021 r., Znak 0111-KDIB1-3.4010.250.2021.1.PC, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 maja 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Q. z siedzibą w USA (dalej: „Q. USA”) zajmuje się tworzeniem i sprzedażą oprogramowania ERP dla branży produkcyjnej. W Polsce należąca do tej samej grupy kapitałowej („Grupa”) Q. Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) rozwija innowacyjne technologie wykorzystywane w branży produkcyjnej. W tym celu, w ramach prowadzonej działalności, Spółka realizuje działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406, ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) („Działalność B+R”).

Działalność B+R wykonywana przez Spółkę polega na świadczeniu prac na rzecz Grupy w zakresie rozwoju technologii ERP, opracowywaniu nowych produktów i usług w oparciu o najnowsze technologie oraz wprowadzaniu znacznych ulepszeń do istniejących technologii („Prace B+R”). Prace B+R są prowadzone na rzecz Grupy na podstawie zawartej umowy. Spółka świadczy również prace inne niż Prace B+R, tj. prace nie obejmujące Działalności B+R, niemniej nie są one przedmiotem niniejszego wniosku.

Wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę z tytułu świadczonych Prac B+R (tj. Działalności B+R realizowanej na zlecenie Grupy) jest ustalane jako suma poniesionych kosztów dla transakcji (tu Prac B+R) powiększona o narzut zysku (tzw. metoda marży transakcyjnej netto). Bazę kosztową Spółki dla Prac B+R stanowią całkowite koszty bezpośrednie i pośrednie (tj. koszty zatrudnienia specjalistów biorących udział w świadczeniu Prac B+R, koszty utrzymania stanowiska pracy ww. specjalistów oraz pozostałe koszty pośrednie) poniesione w danym okresie rozliczeniowym przez Spółkę w związku ze świadczeniem Prac B+R (tj. Działalnością B+R). Z kolei narzut zysku kalkulowany jest dla świadczenia Prac B+R w oparciu o wskaźnik rentowności wyliczony dla świadczenia poszczególnych Prac B+R. W efekcie na wszystkich Pracach B+R Spółka osiąga i będzie osiągać zysk.

Część kosztów operacyjnych ponoszonych przez Spółkę w związku ze świadczeniem Prac B+R stanowi koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o CIT (dalej: „Koszty kwalifikowane”). Tym samym, na bazie wszystkich ponoszonych kosztów Prac B+R, obejmujących m.in. Koszty kwalifikowane dotyczące Działalności B+R, Spółka otrzymuje i będzie otrzymywać również w przyszłości wynagrodzenie powiększone o rynkowy narzut zysku.

W odniesieniu do prowadzonej Działalności B+R Spółka korzysta i będzie korzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”). W celu skorzystania z Ulgi B+R Spółka wyodrębniła i będzie wyodrębniać w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o CIT, koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Spółka dokonuje i zamierza dokonywać odliczenia zgodnie z art. 18d oraz 18e ustawy o CIT, a w szczególności zaznacza, że:

• prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o CIT,
• Wnioskodawca nie posiada na dzień złożenia wniosku statusu centrum badawczo-rozwojowego (w rozumieniu art. 17 ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej, dalej: „ustawa o innowacyjności”),
• Spółka nie uzyskała w 2019 i 2020 r. przychodów z zysków kapitałowych,
• jeśli w latach następnych Spółka będzie uzyskiwać przychody z zysków kapitałowych, to odliczeń z tytułu Ulgi B+R Wnioskodawca zamierza dokonywać tak, iż kwota odliczenia w danym roku podatkowym nie przekroczy kwoty dochodu uzyskanego przez Spółkę z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych,
• Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia oraz na podstawie decyzji o wsparciu na terenie w niej wskazanym,
• w przypadku zaistnienia zdarzenia, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, Spółka zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o CIT,
• Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT.

Wniosek dotyczy stanu prawnego od 1 stycznia 2019 r.

W uzupełnieniu wniosku z 12 lipca 2021 r., Wnioskodawca dodatkowo wskazał, że:

• Koszty Zatrudnienia nie zostały oraz nie zostaną zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, a także, że nie zostały i nie zostaną uprzednio odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. W tym zakresie Wnioskodawca wskazuje, że ewentualne koszty pokryte dofinansowaniem lub odliczone uprzednio od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym zostaną wyłączone z ulgi B+R;
• odlicza oraz zamierza w przyszłości odliczyć w ramach ulgi B+R wyłącznie koszty stanowiące dla Spółki koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którymi Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, w przypadku uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu świadczenia Prac B+R, kalkulowanego w sposób zaprezentowany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego?

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, w przypadku uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu świadczenia Prac B+R, kalkulowanego w sposób zaprezentowany w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Przepisy dot. Ulgi B+R.

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei zgodnie z art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe zdefiniowane jako badania podstawowe i badania aplikacyjne należy rozumieć odpowiednio zgodnie z art. 4 ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. 2018 r. poz. 1668, dalej: „Prawo o SWiN”).

W konsekwencji, na gruncie znowelizowanego art. 4a pkt 27 ustawy o CIT, badania naukowe to:

1. badania podstawowe - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzenie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Natomiast w myśl art. 4a pkt 28 ustawy o CIT, prace rozwojowe oznaczają prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o SWiN. Tym samym, prace rozwojowe na gruncie ustawy o CIT oznaczają działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zdaniem Spółki, zgodnie z art. 18d ust. 1 ustawy o CIT, Spółka jest uprawniona do skorzystania z odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, tj. odliczenia kosztów kwalifikowanych poniesionych na działalność badawczo-rozwojową od podstawy opodatkowania.

Należy bowiem zauważyć, że zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego świadczone przez Spółkę Prace B+R stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu ustawy o CIT. Z kolei Koszty kwalifikowane ponoszone przez Spółkę w związku ze świadczeniem Prac B+R stanowią koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 18d ust. 2 oraz ust. 3 ustawy o CIT. Ponadto Spółka wskazała, że dokonuje odliczenia zgodnie z art. 18d ust. 4 oraz 6-9 ustawy o CIT.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku kalkulacji wynagrodzenia za Prace B+R w oparciu o metodę marży transakcyjnej netto, Spółka dokona odliczenia z tytułu Ulgi B+R kosztów kwalifikowanych ponoszonych z tytułu świadczenia Prac B+R zgodnie z art. 18d ust. 5 oraz 5a ustawy o CIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stosowanym przez Spółkę modelu kalkulacji wynagrodzenia z tytułu świadczenia Prac B+R nie dochodzi bowiem do zwrotu poniesionych przez Spółkę kosztów, a jedynie do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia za świadczenie Prac B+R.

Stosowana przez Spółkę metoda kalkulacji wynagrodzenia jest jedną z metod obliczania wynagrodzenia przez podmioty gospodarcze w zawieranych między sobą transakcjach. Celem działalności takich podmiotów jest generowanie dochodu, który powstaje poprzez pomniejszenie uzyskiwanego przychodu o koszty jego uzyskania, rozumiane jako wszystkie koszty związane z transakcją.

Należy przy tym zauważyć, że w przedstawionych okolicznościach nie dochodzi w szczególności do tzw. „refakturowania” ponoszonych przez Spółkę kosztów Prac B+R, ponieważ Spółka uzyskuje zysk z tytułu świadczenia Prac B+R (będący marżą netto), a koszty świadczenia Prac B+R Spółka ponosi ze środków własnych. W konsekwencji, Spółka nie otrzymuje od podmiotów powiązanych „zwrotu w jakiejkolwiek formie”, o którym mowa w art. 18d ust. 5 ustawy o CIT.

Ponadto, zgodnie z art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, Spółka nie odliczy w ramach Ulgi B+R kosztów kwalifikowanych, które zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stanowisko analogicznie do prezentowanego przez Wnioskodawcę w zakresie rozumienia „zwrotu w jakiejkolwiek formie” w kontekście transakcji zawieranych z podmiotami powiązanymi przy wynagrodzeniu ustalanym na podstawie przepisów o cenach transferowych zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 28 lutego 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.604.2019.1.MBD) dotyczącej tzw. metody marży transakcyjnej netto, potwierdzając, że stanowisko podatnika i odstępując od uzasadnienia: „(...) prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym, zarówno na gruncie przepisów obowiązujących do 31 grudnia 2017 r., jak i przepisów obowiązujących od 1 stycznia 2018 r. Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, w przypadku uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu świadczenia Usług B+R, kalkulowanego na podstawie tzw. metody marży transakcyjnej netto”.

Wnioskodawca zauważa, że art. 18d ust. 5 ustawy o CIT ma na celu w szczególności wyłączenie możliwości odliczenia z tytułu Ulgi B+R kosztów, które zostały pokryte przez uzyskaną dotację. Zostało to wskazane m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 8 listopada 2016 r. (sygn. 1462-IPPB5.4510.975.2016.1.MR): „Jednocześnie w art. 18d ust. 5 ustawy o CIT, Ustawodawca dokonał zastrzeżenia, że koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie. W rezultacie, kosztami kwalifikowanymi będą mogły być wyłącznie koszty uzyskania przychodów które nie zostały pokryte ze środków innych niż środki własne podatnika, w szczególności dotacji, subwencji, wynagrodzeń etc. Tym samym, kosztami kwalifikowanymi będą mogły być wyłącznie te koszty uzyskania przychodów, które zostały pokryte z majątku Spółki”.

Zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie odmiennej interpretacji prowadziłoby do zastosowania niedopuszczalnej na gruncie polskiego prawa podatkowego wykładni rozszerzającej (por. wyrok SN z 22 października 1992 r., sygn. akt III ARN 50/92, OSNC 1993/10/181 oraz wyrok NSA z 23 kwietnia 1998r., sygn. akt I SA/Po 1782/97) i dyskryminacji podmiotów gospodarczych pod kątem sposobu uzyskiwania zysku z działalności gospodarczej.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że stanowisko zgodne z przedstawionym wyżej zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 12 października 2017 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.279.2017.1.MST), wskazując że: „Wykładnia językowa art. 18d ust. 5 uCIT wskazuje wyraźnie, że jeżeli koszt kwalifikowany został w jakiejkolwiek formie zwrócony podatnikowi, to w tej części nie podlega odliczeniu. Natomiast, taki koszt może być odliczony w części niepokrytej dofinansowaniem. Do takiego wniosku prowadzi też wykładnia funkcjonalna art. 18d ust. 5 uCIT. Celem tego przepisu jest zapewnienie, by w kosztach stanowiących podstawę obliczenia ulgi badawczo-rozwojowej nie były uwzględniane koszty, których ciężaru ekonomicznego nie poniósł podatnik. W niniejszej sprawie dochodzi jedynie do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia za udzielenie praw do korzystania z wyników prowadzonych Prac, a więc Spółka nie otrzymuje zwrotu w żadnej formie. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, że w tak prezentowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, koszty kwalifikowane, spełniające warunki wskazane w ustawie podlegają odliczeniu”.

Z kolei w interpretacji indywidualnej z 21 marca 2017 r. wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 3063-ILPB2.4510.226.2016.3.AO), w której zostało potwierdzone stanowisko podatnika argumentującego, że „Kalkulacja stosowana przez Wnioskodawcę jest jedną z metod obliczania wynagrodzenia przez podmioty gospodarcze. Celem działalności podmiotów gospodarczych jest generowanie dochodu, rozumianego jako różnica miedzy przychodem a kosztami jego uzyskania. W modelu stosowanym przez Wnioskodawcę nie dochodzi de facto do zwrotu kosztów a jedynie do zapłaty wynagrodzenia, które jest skalkulowane przez uwzględnienie kosztów jako składowej ceny. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że nie dochodzi do refakturowania ponoszonych kosztów na odbiorców. Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku nie dochodzi do „zwrotu w jakiejkolwiek formie”. Przyjęcie innej interpretacji prowadziłoby do absurdalnej interpretacji, że w przypadku każdych zakończonych sukcesem prac badawczo-rozwojowych nie ma możliwości skorzystania z ulgi wskazanej w art. 18d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dotyczyłoby to bowiem podmiotów sprzedających wyniki prac badawczo-rozwojowych jak i podmiotów takich dla których koszty prac badawczo-rozwojowych są często uwzględniane w kalkulacji ceny np. nowego wyrobu”.

Analogiczne stanowisko, wydane wprawdzie w odniesieniu do kalkulacji metodą koszt plus marża, niemniej opierające się na tej samej interpretacji przepisów, zostało ponadto wyrażone w następujących interpretacjach:

• interpretacja indywidualna z 27 października 2020 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.308.2020.1.JS),
• interpretacja indywidualna z 1 sierpnia 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.305.2018.1.JKT),
• interpretacja indywidualna z 6 czerwca 2018 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.251.2018.1.IZ),
• interpretacja indywidualna z 6 października 2017 r. wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.270.2017.1.APO).

W tym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym Spółka jest uprawniona do dokonania odliczenia, o którym mowa w art. 18d ustawy o CIT, w przypadku uzyskiwania wynagrodzenia z tytułu świadczenia Prac B+R, kalkulowanego na podstawie metody marży transakcyjnej netto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.