2021.07.02 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0114-KDIP4-3.4012.195.2021.2.MAT

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.195.2021.2.MAT
z 2 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z 30 marca 2021 r. (data wpływu 30 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.) oraz pismem z 4 czerwca 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 26 maja 2021 r. (doręczone 27 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 1/1, ustalenia podstawy opodatkowania dla tej dostawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działki nr 1/1, ustalenia podstawy opodatkowania dla tej dostawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego. Złożony wniosek uzupełniony został pismem z 2 czerwca 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.) oraz pismem z 4 czerwca 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) na wezwanie tutejszego organu z 26 maja 2021 r. (doręczone 27 maja 2021 r.).

We wniosku wspólnym złożonym przez:

Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
A. Sp. z o.o.
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
B. Sp. z o.o. Sp. k.

przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, sprecyzowane następnie w nadesłanym uzupełnieniu:

Wnioskodawca oraz Sprzedający są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, prowadzącymi działalność gospodarczą na terytorium (…). Strony zawarły umowę przedwstępną, która, w jej finalnej, aktualnej wersji, zobowiązuje Sprzedającego do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy nieruchomości położonej w (…), w dzielnicy (…), złożonej z jedynej działki ewidencyjnej gruntu o numerze 1/1. Wskazana działka ewidencyjna gruntu została wydzielona z nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1, dla której Sąd Rejonowy dla (…) w (…)Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (…). Działka nr 1 (ani wydzielona z niej działka 1/1) nie jest własnością Sprzedającego, niemniej podmiot ten zawarł umowę przedwstępną z aktualnym właścicielem przedmiotowej nieruchomości, dotyczącą zasad jej nabycia.

Działka o numerze ewidencyjnym 1 nie była zabudowana żadnymi obiektami budowlanymi (budynkami lub budowlami). W konsekwencji, po jej podziale, nie są również zabudowane wydzielone z niej działki, w tym działka o numerze ewidencyjnym 1/1. Wskazany teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Należy zakładać, że na dzień planowanej transakcji sprzedaży działki o numerze ewidencyjnym 1/1 również nie będzie ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej, w wyniku której B. dokona sprzedaży nieruchomości jest m.in. podział działki o numerze ewidencyjnym 1 i wydzielenie m.in. działki 1/1 oraz uzyskanie dla wskazanej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy, wydanej przez odpowiedni organ administracji na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym („decyzja o warunkach zabudowy”). Strony zakładają, że decyzja o warunkach zabudowy będzie obejmowała całą powierzchnię dotychczasowej działki o numerze ewidencyjnym 1, niemniej, nie można całkowicie wykluczyć scenariusza, w którym na moment dostawy decyzja o warunkach zabudowy nie będzie w całości obejmować powierzchni wszystkich wydzielonych działek.

Strony dopuszczają więc możliwość, że na moment zawarcia umowy przyrzeczonej działka 1/1 nie będzie w pełni objęta decyzją o warunkach zabudowy.

Należy zaznaczyć, że treść decyzji o warunkach zabudowy co do zasady nie zawiera precyzyjnej informacji o powierzchni działki objętej tym rozstrzygnięciem. Powierzchnię tę można jednak oszacować, w oparciu o treść wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz załączonych do niej map.

Strony przyjęły z ostrożności założenie, że przed zawarciem umów przyrzeczonych zostanie złożone oświadczenie o wyborze opodatkowania, o którym mowa w art. 43 ust. 10 Ustawy o VAT, w którym strony zgodnie oświadczą o rezygnacji ze zwolnienia z VAT w zakresie dostawy budynków, budowli lub ich części, istniejących na przedmiotowych nieruchomościach. Ma to na celu wyeliminowanie ryzyka późniejszego ujawnienia na przedmiotowych nieruchomościach istnienia obiektu budowlanego, o którego istnieniu strony nie wiedziały.

Wnioskodawca zamierza nabyć wskazane nieruchomości w celu realizacji na nich inwestycji deweloperskiej (budowy budynków mieszkalnych). Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży nowo wybudowanych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, znajdujących się w tych budynkach, co stanowić będzie dostawę towarów opodatkowaną stawką, odpowiednio, obniżoną (8%) lub podstawową (23%). W związku z tym uzasadnione jest założenie, że przedmiotowy zakup jest jednoznacznie oraz nierozerwalnie związany z przyszłą, planowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną VAT.

Przedmiotowa nieruchomość nie będzie wykorzystywana wyłącznie do celów działalności zwolnionej z VAT.

Z uwagi na fakt, że działka 1/1 jest niezabudowana wystąpienie opodatkowania VAT przyszłej transakcji nabycia tej działki przez Sprzedającego będzie uzależnione od objęcia jej decyzją o warunkach zabudowy, w zakresie takim, w jakim decyzja ta będzie przeznaczała wskazany grunt pod zabudowę. Jeżeli transakcja ta będzie opodatkowana VAT, Sprzedającemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego, z uwagi na bezpośredni związek przedmiotowego zakupu ze sprzedażą opodatkowaną na rzecz Wnioskodawcy.

Działka 1/1 została wyodrębniona z działki 1 zanim została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla terenu sprzed podziału. Oznacza to, że przed podziałem nie obowiązywała decyzja o warunkach zabudowy. Taka decyzja, zgodnie z umową pomiędzy Sprzedającym a Wnioskodawcą, ma zostać uzyskana dla działki utworzonej po podziale, tj. działki o nr ew. 1/1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dostawa działki ewidencyjnej gruntu nr 1/1 będzie podlegała opodatkowaniu VAT w zakresie takim, w jakim przedmiotowa działka będzie objęta decyzją o warunkach zabudowy, bez względu na fakt wydania tej decyzji przed wydzieleniem działki 1/1 lub po jej wydzieleniu?
Czy podstawa opodatkowania stawką VAT dostawy działki niezabudowanej, objętej w części decyzją o warunkach zabudowy, powinna być ustalona na podstawie proporcji w jakiej jej powierzchnia jest objęta decyzją o warunkach zabudowy względem całkowitej powierzchni działki?
Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu działki ewidencyjnej gruntu nr 1/1?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko w zakresie pyt. 1 i 2

Dostawa działki ewidencyjnej gruntu nr 1/1, dokonana przez Sprzedającego, będzie podlegała opodatkowaniu stawką 23% w takim zakresie, w jakim w momencie dostawy będzie ona objęta decyzją o warunkach zabudowy. W tym zakresie będzie bowiem spełniała definicję terenu budowlanego. Dla statusu nieruchomości jako terenu budowlanego nie ma znaczenia, czy decyzja o warunkach zabudowy została wydana przed wydzieleniem wskazanej działki lub po jej wydzieleniu.

W przypadku objęcia decyzją o warunkach zabudowy części ww. działki, podstawa opodatkowania transakcji podlegającej opodatkowaniu stawką VAT powinna zostać ustalona proporcjonalnie, na podstawie stosunku powierzchni objętej decyzją o warunkach zabudowy względem całkowitej powierzchni działki.

Stanowisko w zakresie pyt. 3

Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie nieruchomości stanowiącej działkę ew. gruntu nr 1/1.

Uzasadnienie

Uzasadnienie w zakresie pytania 1 i 2

Z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT są przede wszystkim odpłatna dostawa towaru na terytorium kraju oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy o VAT, dostawa terenów innych niż teren budowlany podlega zwolnieniu z opodatkowania VAT. W konsekwencji, dostawa gruntu niezabudowanego, spełniającego definicję terenu budowlanego podlega opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu podstawowej stawki opodatkowania (23%).

Terenem budowlanym jest, zgodnie z art. 2 pkt 33 Ustawy o VAT, grunt przeznaczony pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego niniejszego wniosku, strony zakładają, że umowa przyrzeczona zostanie podpisana, a w konsekwencji dostawa przedmiotowych nieruchomości nastąpi po uzyskaniu decyzji o warunkach zabudowy przedmiotowych nieruchomości.

Jeżeli więc przedmiotowa działka ewidencyjna gruntu będzie objęta w całości decyzją o warunkach zabudowy na moment jej dostawy, należy uznać, że nieruchomość będzie w całości terenem budowlanym w rozumieniu Ustawy o VAT, którego dostawa na rzecz Wnioskodawcy będzie opodatkowana 23% VAT.

Strony nie mogą jednak wykluczyć, że decyzja o warunkach zabudowy nie będzie obejmowała całej powierzchni działki będącej przedmiotem sprzedaży. W takiej sytuacji, jeżeli jedynie część nieruchomości niezabudowanej będzie objęta decyzją o warunkach zabudowy, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, terenem budowlanym jest wyłącznie część działki, w zakresie objętym decyzją o warunkach zabudowy. Należy przy tym zwrócić uwagę, że powyższy wniosek nie wypływa z jednoznacznych przepisów prawa - treść Ustawy o VAT nie odnosi się bowiem do takiej sytuacji.

Niemniej, w ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze definicję terenu budowlanego, opartą na przesłance przeznaczenia danego terenu na cele budowlane, zakres opodatkowania stawką VAT jest wyznaczony zakresem przeznaczenia danej nieruchomości na cele budowlane. Zastosowane przez ustawodawcę pojęcie „teren budowlany” pozwala więc przyjąć, że przedmiotem opodatkowania VAT jest działka ewidencyjna gruntu jedynie w tej części, która jest przeznaczona pod zabudowę.

Również praktyka stosowania prawa potwierdza powyższy wniosek (np. interpretacja indywidualna prawa podatkowego z 2 lipca 2018 r. sygn. 0112-KDIL1-2.4012.273.2018.2.MR).

Ponadto, w ocenie Wnioskodawcy, bez znaczenia w niniejszej sprawie pozostaje moment wydania decyzji o warunkach zabudowy (tj. przed wydzieleniem działki nr 1/1 lub po jej wydzieleniu).

Przepisy Ustawy o VAT w zakresie odwołującym się do zasad planowania i zagospodarowania przestrzennego w odrębnych przepisach należy bowiem interpretować zgodnie z założeniem, że podział działki ewidencyjnej skutkuje objęciem nowo wyodrębnionych działek zakresem uprzednio wydanej decyzji. Decyzja w zakresie podziału nieruchomości musi bowiem uwzględniać przeznaczenie danej nieruchomości, co wynika z art. 94 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Nie jest więc możliwe dokonanie zmiany przeznaczenia danego terenu poprzez podział danej nieruchomości.

Takie stanowisko odnaleźć również można w praktyce stosowania prawa. Na przykład w interpretacji indywidualnej prawa podatkowego z 21 stycznia 2016 r. sygn. IBPP1/4512-842/15/AR, organ podatkowy wskazał: „Podział działki D nie spowodował skutku w postaci wyeliminowania z obrotu decyzji o warunkach zabudowy. Dla terenu, na którym znajdują się przedmiotowe działki nie uchwalono planu zagospodarowania przestrzennego. W dacie planowanej sprzedaży przedmiotowe działki nie będą objęte planem zagospodarowania przestrzennego. Tak więc, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz ww. przepisy stwierdzić należy, że sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działek nr A i B, dla których brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże jest wydana decyzja o warunkach zabudowy, jako teren będący terenem budowlanym w myśl ww. art. 2 pkt 33, nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż dostawa prawa wieczystego użytkowania działek nr A i B - stanowiących teren budowlany - nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT należało uznać za prawidłowe”.

Analogiczny pogląd w tym zakresie znaleźć można w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 16 maja 2019 r. sygn. I SA/Po 190/19 „(…) w sytuacji, gdy wydano decyzję o warunkach zabudowy - podziału nieruchomości można dokonać w uwzględnieniem wydanej dla tej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania. Dopuszczalność wydzielenia działek gruntu w ramach podziału nieruchomości należy w tym przypadku oceniać przez pryzmat możliwości ich zagospodarowania, określonych w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. (…) W niniejszej sprawie podział działek (…) na mniejsze musiał być zgodny z warunkami określonymi w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegających na budowie budynków mieszkalnych jednorodzinnych wolnostojących. Zatem działki po podziale nadal będą gruntami przeznaczonymi pod zabudowę, zgodnie z decyzjami o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Podział działek (...) nie spowodował więc utraty budowlanego charakteru tego terenu”.

Należy więc uznać, że w każdej z możliwych opcji wydania decyzji o warunkach zabudowy, opisanych w stanie faktycznym, działka nr 1/1 spełniać będzie definicję terenu budowlanego w rozumieniu Ustawy o VAT.

Przyjęcie, że możliwe jest opodatkowanie jedynie części przedmiotu dostawy prowadzi do wniosku o konieczności ustalenia podstawy opodatkowania transakcji. W ocenie Wnioskodawcy, należy w takiej sytuacji ustalić udział procentowy powierzchni gruntu objętego decyzją o warunkach zabudowy w całkowitej powierzchni danej działki ewidencyjnej gruntu. Iloczyn współczynnika ustalonej proporcji oraz ustalonej przez Strony ceny sprzedaży będzie wartością netto dostawy podlegającej opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki 23% VAT. Natomiast pozostała część ceny netto będzie podstawą opodatkowania dostawy podlegającej zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Przepisy Ustawy o VAT nie przedstawiają szczegółowych wskazówek w zakresie ustalania podstawy opodatkowania w transakcji, której przedmiot w części podlega zwolnieniu z opodatkowania, zaś w części podlega opodatkowaniu stawką VAT. W praktyce wskazuje się, że ustalenie proporcji udziału każdej ze wskazanych kategorii sprzedaży może opierać się na dowolnej metodzie, jeżeli odzwierciedla ona stan faktyczny. To podatnik powinien ocenić, czy zastosowanie danego klucza podziału będzie w niniejszej sytuacji zasadne.

W ocenie Wnioskodawcy, w powyższej sytuacji zastosowanie klucza podziału powierzchniowego będzie odzwierciedlać stan faktyczny i będzie w konkretnej sytuacji Wnioskodawcy metodą najbardziej miarodajną i wiarygodną, z tego powodu uzasadnione jest ustalenie z pomocą tej metody podstawy opodatkowania transakcji odpowiednio opodatkowanej stawką VAT oraz zwolnionej z opodatkowania VAT.

Należy przy tym zwrócić uwagę, że treść decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu nie określa dokładnej powierzchni danej nieruchomości, która przeznaczona jest pod określoną zabudowę. Z tego powodu istnieje prawdopodobieństwo, że strony transakcji będą musiały ustalić powierzchnię gruntu przeznaczonego pod zabudowę na podstawie danych w treści wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy, składanym do odpowiedniego organu administracji. W przedmiotowym wniosku należy bowiem wskazać granice terenu objętego wnioskiem na kopii mapy przyjętej do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego, obejmującej teren, którego wniosek dotyczy, i obszaru, na który ta inwestycja będzie oddziaływać, w określonej skali.

W konsekwencji, dostawa planowana przez Sprzedającego będzie dostawą terenu budowlanego wyłącznie w granicach i w zakresie, w jakim przedmiot transakcji będzie objęty decyzją o warunkach zabudowy. Tak określony teren budowlany będzie więc przedmiotem dostawy podlegającej opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu stawki 23%.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 3

Przyjmując, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe, należy również stwierdzić, że prawidłowe będzie także wówczas stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3.

Podatek należny z tytułu dostawy nieruchomości podlegającej opodatkowaniu (w zakresie, w jakim nieruchomość podlega opodatkowaniu stawką VAT) jest jednocześnie podatkiem naliczonym.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego, zostały określone w art. 88 ustawy o VAT.

Zgodnie z przywołanym przepisem, kwota wskazana jako podatek na fakturze wystawionej przez sprzedającego nie podlega odliczeniu m.in. w sytuacji, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z podatku (art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT).

Kwoty wskazane na takiej fakturze nie są bowiem podatkiem naliczonym, lecz kwotami „podszywającymi się” pod podatek naliczony. Zgodnie z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej m.in. w sprawie C-342/87 Genius Holding BV, kwota która nie jest należna, a która została wykazana na fakturze VAT, nie może być uznana za podatek naliczony. Nie może więc pomniejszać podatku należnego nabywcy danego towaru lub usługi. Odpowiedź na pytanie 3 jest więc bezpośrednio uzależniona od odpowiedzi na pytanie 1 i 2.

W przedstawionym stanie faktycznym dostawa przedmiotowej nieruchomości, będzie podlegała opodatkowaniu stawką VAT w zakresie, w jakim będzie objęta decyzją o warunkach zabudowy. Kwota podatku należnego, obliczona w sposób wskazany w odpowiedzi na pytanie 2, stanowić będzie dla nabywcy kwotę podatku naliczonego.

W niniejszej sytuacji nie ulega również wątpliwości, że w opisanym stanie faktycznym (przyszłym) istnieje związek pomiędzy przedmiotowym zakupem a planowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną lokalu lub budynków, które zostaną wybudowane na tej nieruchomości.

Zakup działki o numerze ewidencyjnym 1/1 jest koniecznym elementem realizacji tych planów, bowiem wskazane obiekty budowlane będą budowane na nieruchomościach opisanych w stanie faktycznym. Związek pomiędzy sprzedażą opodatkowaną a zakupem przedmiotowych nieruchomości jest więc jednoznaczny. Wnioskodawca będzie miał prawo odliczyć VAT naliczony z tytułu wskazanej transakcji nabycia nieruchomości, tj. działki o nr ewidencyjnym 1/1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – według art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak stanowi art. 15 ust. 2, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły do celów zarobkowych.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Kwestię zwolnienia dostawy nieruchomości niezabudowanych reguluje przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – w świetle art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2021 r. poz. 741 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Zatem o charakterze danego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i graficzną, zgodnie z zapisami studium oraz z przepisami odrębnymi, odnoszącymi się do obszaru objętego planem, wraz z uzasadnieniem.

Stosownie zaś do art. 15 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, w planie miejscowym, określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach gospodarowania.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przy czym, w sytuacji gdy w planie zagospodarowania przestrzennego lub w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu dla danej działki wyznaczono linie rozgraniczające miejsce zabudowy, to teren taki tylko w tej części, w której przeznaczony jest pod zabudowę będzie uznany za teren budowlany, pozostała część działki będzie uznana za teren inny niż budowlany.

W tym miejscu należy przytoczyć art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca oraz Sprzedający są zarejestrowanymi podatnikami VAT czynnymi, prowadzącymi działalność gospodarczą na terytorium (…). Strony zawarły umowę przedwstępną, która, w jej finalnej, aktualnej wersji, zobowiązuje Sprzedającego do zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy działki o numerze 1/1. Wskazana działka została wydzielona z nieruchomości stanowiącej działkę ewidencyjną nr 1. Działka nr 1 (ani wydzielona z niej działka 1/1) nie jest własnością Sprzedającego, niemniej podmiot ten zawarł umowę przedwstępną z aktualnym właścicielem przedmiotowej nieruchomości, dotyczącą zasad jej nabycia.

Działka o numerze ewidencyjnym 1 nie była zabudowana. Nie są również zabudowane wydzielone z niej działki, w tym działka o numerze ewidencyjnym 1/1. Wskazany teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Należy zakładać, że na dzień planowanej transakcji sprzedaży działki o numerze ewidencyjnym 1/1 również nie będzie ona objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Jednym z warunków zawarcia umowy przyrzeczonej, jest m.in. podział działki o numerze ewidencyjnym 1 i wydzielenie m.in. działki 1/1 oraz uzyskanie dla wskazanej nieruchomości decyzji o warunkach zabudowy. Strony zakładają, że decyzja o warunkach zabudowy będzie obejmowała całą powierzchnię dotychczasowej działki o numerze ewidencyjnym 1, niemniej, nie można całkowicie wykluczyć scenariusza, w którym na moment dostawy decyzja o warunkach zabudowy nie będzie w całości obejmować powierzchni wszystkich wydzielonych działek. Strony dopuszczają więc możliwość, że na moment zawarcia umowy przyrzeczonej działka 1/1 nie będzie w pełni objęta decyzją o warunkach zabudowy.

Wnioskodawca zaznaczył, że treść decyzji o warunkach zabudowy co do zasady nie zawiera precyzyjnej informacji o powierzchni działki objętej tym rozstrzygnięciem. Powierzchnię tę można jednak oszacować, w oparciu o treść wniosku o wydanie decyzji o warunkach zabudowy oraz załączonych do niej map.

Wnioskodawca zamierza nabyć wskazane nieruchomości w celu realizacji na nich inwestycji deweloperskiej (budowy budynków mieszkalnych). Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży nowo wybudowanych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, znajdujących się w tych budynkach. Przedmiotowy zakup jest jednoznacznie oraz nierozerwalnie związany z przyszłą, planowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną VAT.

Nieruchomość nie została jeszcze nabyta przez Sprzedającego, nie była też wykorzystywana w jego działalności gospodarczej. Sprzedający planuje nabycie nieruchomości w celu jej sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowa nieruchomość nie będzie wykorzystywana wyłącznie do celów działalności zwolnionej z VAT.

Wątpliwości Zainteresowanych przedstawione w pytaniu nr 1 i 2 dotyczą kwestii czy dostawa działki ewidencyjnej gruntu nr 1/1 będzie podlegała opodatkowaniu VAT przy zastosowaniu właściwej stawki podatku w zakresie, w jakim przedmiotowa działka będzie objęta decyzją o warunkach zabudowy, bez względu na fakt wydania tej decyzji przed wydzieleniem działki 1/1 lub po jej wydzieleniu oraz czy podstawa opodatkowania dostawy działki niezabudowanej, objętej w części decyzją o warunkach zabudowy, powinna być ustalona na podstawie proporcji w jakiej jej powierzchnia jest objęta decyzją o warunkach zabudowy względem całkowitej powierzchni działki.

Mając na uwadze opis sprawy oraz ww. przepisy, należy stwierdzić, że działka nr 1/1, w zakresie w jakim będzie ona objęta decyzją o warunkach zabudowy będzie stanowiła teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a zatem sprzedaż tej części działki nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy i opodatkowana będzie właściwą stawką podatku VAT. Natomiast dla części działki w jakiej nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy, działka nie będzie stanowiła w tej części terenu budowlanego i tym samym dostawa ww. części działki będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na mocy ww. art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy decyzja o warunkach zabudowy została wydana przed czy po wydzieleniu przedmiotowej działki.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy dla sprzedaży części działki nr 1/1 przeznaczonej pod zabudowę, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy ww. części działki na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wskazał, że Sprzedający planuje nabycie nieruchomości w celu jej sprzedaży na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotowa nieruchomość nie będzie wykorzystywana wyłącznie do celów działalności zwolnionej z VAT, zatem nie zostanie spełniona już pierwsza przesłanka umożliwiająca zwolnienie tej części działki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, sprzedaż części działki nr 1/1 przeznaczonej pod zabudowę nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jak również na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W konsekwencji sprzedaż części działki nr 1/1 przeznaczonej pod zabudowę opodatkowana będzie stawką VAT właściwą dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W kontekście powyższego należy wskazać na orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które to wskazuje na możliwość oddzielnego opodatkowania jednej czynności. I tak np. w wyroku z dnia 6 lipca 2006 r. wydanym w sprawie C-251/05 stwierdzono, że jedna dostawa towarów, co do zasady, podlega jednej stawce podatku VAT. Jednakże możliwe jest również oddzielne opodatkowanie określonych składników tej dostawy, jeżeli z przepisów wyraźnie wynika taka ewentualność i taka konieczność. Oznacza to, że okoliczność, iż określone towary stanowią przedmiot jednej dostawy, która z jednej strony obejmuje towar główny objęty preferencją podatkową w podatku VAT oraz z drugiej strony towary wyłączone z tej preferencji, nie stoi na przeszkodzie temu, aby od dostawy towarów wyłączonych z preferencji podatek VAT był pobierany według stawki podstawowej.

Tak więc, z powyższego wynika iż dopuszczalne jest opodatkowanie jednej dostawy towaru różnymi stawkami podatku VAT. Tym samym jeśli np. z decyzji o warunkach zabudowy wynika, że działka ewidencyjna znajduje się na terenach przeznaczonych oraz nieprzeznaczonych pod zabudowę, to dostawa takiej działki może podlegać opodatkowaniu różnymi stawkami VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do ust. 6 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Z powyższego art. 29a ust. 1 ustawy VAT wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko to co stanowi zapłatę (pomniejszone o należny VAT). W niniejszej sprawie przedmiotem sprzedaży będzie niezabudowana działka dla której, jak wskazał Wnioskodawca może zostać wydana decyzja o warunkach zabudowy tylko w części, natomiast w pozostałej części działka ta nie będzie przeznaczona pod zabudowę. Dostawa ta, jak wykazano wyżej, opodatkowana będzie według odmiennych zasad – w części opodatkowana właściwą stawką podatku, a w części zwolniona od tego podatku.

Przepisy ustawy VAT, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają przepisów szczególnych dotyczących sposobu ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku, gdy transakcja sprzedaży dotyczy dostawy jednego towaru lecz podlegającego opodatkowaniu według różnych zasad i nie wskazują sposobu, w jaki podatnik winien dokonać tego wyliczenia.

Dostawa przedmiotowej działki może dotyczyć zarówno części działki opodatkowanej właściwą stawką, jak i części działki zwolnionej od podatku. Stąd też, podstawa opodatkowania powinna być ustalona w zależności od części działki, której dotyczy. W tym zakresie przepisy ustawy VAT nie precyzują, w jaki sposób taki „podział” (alokacja) powinien być dokonany i jednocześnie nie wprowadzają żadnych ograniczeń. Można więc przyjąć różne rozwiązania, przy czym każda metoda o ile odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnym przypadku miarodajna, będzie właściwa. Należy przy tym zaznaczyć, że wybór odpowiedniej metody czy klucza podziału należy wyłącznie do podatnika, który winien sam zdecydować, czy jest to metoda obiektywna i wiarygodna w jego konkretnej sytuacji.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 1 i 2 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Zainteresowanych przedstawione w pytaniu nr 3 dotyczą kwestii czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia działki nr 1/1.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca zamierza nabyć wskazane nieruchomości w celu realizacji na nich inwestycji deweloperskiej (budowy budynków mieszkalnych). Wnioskodawca zamierza dokonywać sprzedaży nowo wybudowanych lokali mieszkalnych i niemieszkalnych, znajdujących się w tych budynkach. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy zakup jest związany z przyszłą, planowaną przez Wnioskodawcę sprzedażą opodatkowaną VAT. Tym samym nieruchomość będzie wykorzystywana przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Ponadto nie zaistnieją przesłanki wyłączające prawo do odliczenia podatku naliczonego przewidziane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, gdyż transakcja sprzedaży działki 1/1 – jak rozstrzygnięto wyżej, dla której zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy - w części objętej tą decyzją o warunkach zabudowy stanowić będzie teren budowlany opodatkowany właściwą stawką VAT dla gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

Zatem, Wnioskodawca będzie miał prawo do prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu działki nr 1/1 w części w jakiej przedmiotowa działka będzie przeznaczona pod zabudowę. W odniesieniu do części działki, dla której nie zostanie wydana decyzja o warunkach zabudowy, która nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, z uwagi na to, że korzysta ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Zainteresowanych w zakresie pytania nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 1/1, ustalenia podstawy opodatkowania dla tej dostawy oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu przedmiotowej działki, natomiast w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy ww. działki zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin