Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.369.2021.3.HD
z 30 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietnia 2021 r. (data wpływu 4 maja 2021 r.), uzupełnionym w dniu 3 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przyznawaniem nagród w formie procentowego zwrotu środków finansowych za zakup towarów lub usług u kontrahentów za pośrednictwem aplikacji oraz za polecenie projektu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 3 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przyznawaniem nagród w formie procentowego zwrotu środków finansowych za zakup towarów lub usług u kontrahentów za pośrednictwem aplikacji oraz za polecenie projektu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma zamiar zainicjować nowy projekt (dalej jako: Projekt).

Jednym z głównych celów Projektu będzie prowadzenie rankingu przedsiębiorców, którzy przystąpili do Projektu. Przedsiębiorcy ci będą mogli nabyć jeden z trzech pakietów usług: podstawowy, standard oraz premium. Rankingi udostępniane na specjalnie do tego celu utworzonej platformie mobilnej będą prowadzone przez Wnioskodawcę w oparciu o oceny wystawione przez Użytkowników (zarówno konsumentów, jak i innych przedsiębiorców) przedsiębiorcom, którzy przystąpili do projektu (dalej jako: Kontrahenci). Założeniem programu jest pełna kompatybilność w ramach projektu za pośrednictwem specjalnej aplikacji mobilnej.

W ramach Projektu udostępnionych zostanie szereg możliwości prowadzenia promocji, marketingu, a w szczególności e-marketingu dla Kontrahentów.

Moderatorem Projektu będzie podmiot z grupy Wnioskodawcy.

Innowacyjnym rozwiązaniem, wyróżniającym projekt spośród innych podobnych przedsięwzięć funkcjonujących na rynku, będzie możliwość uzyskiwania przez Użytkowników zwrotu środków finansowych w związku z nabyciem towarów lub usług Kontrahentów notowanych w rankingu stanowiącym element Projektu. W ramach każdego ze wskazanych wyżej pakietów (tj. podstawowego, standard oraz premium) Wnioskodawca zamierza udostępnić usługę polegającą na zapewnieniu Użytkownikom możliwości otrzymania na wskazane przez nich rachunki bankowe środków pieniężnych, w wysokości odpowiadającej ułamkowej części ceny, jaką Użytkownik wpłacił Kontrahentowi podczas nabywania od niego towaru lub usług (dalej jako: Cashback).

Wysokość Cashback będzie każdorazowo wskazana w umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, będzie ona określana jako wartość procentowa wartości zakupu towaru lub usługi dokonanej przez Użytkownika u danego Kontrahenta. Wartość zwracanej kwoty będzie odzwierciedlona w aplikacji mobilnej poprzez wskazanie konkretnej kwoty środków pieniężny wyrażonych w złotówkach.

Istotnym jest, że za udział w Projekcie Kontrahent będzie obowiązany do wnoszenia dwóch rodzajów kwot:

1. cyklicznych, np. miesięcznych lub rocznych opłat za udział w Projekcie z tytułu świadczenia usług marketingowych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta,
2. puli środków pieniężnych, która będzie wykorzystywana wyłącznie na Cashback dla Użytkowników, którzy nabyli towar lub usługę u danego Kontrahenta.

Zgodnie z przedstawionymi założeniami, wypłata środków finansowych na rzecz Użytkownika będzie następowała po spełnieniu dwóch warunków:

1. pierwszym warunkiem będzie obowiązek wystawienia przez Użytkownika oceny Kontrahentowi uczestniczącemu w Projekcie za pośrednictwem aplikacji mobilnej, od którego Użytkownik nabył towar lub usługę (pozytywnej lub negatywnej z możliwością szerszego opisowego komentarza). Powszechnie dostępna dla wszystkich Użytkowników projektu będzie jedynie sama ocena – brak możliwości wglądu w komentarz, który będzie dostępny wyłącznie dla danego Kontrahenta. Oceny te będą również służyły dla celów statystycznych i marketingowych Kontrahenta. Zgromadzone oceny będą służyły Wnioskodawcy do prowadzenia bardziej złożonych rankingów, np. Rankingu przedsiębiorców działających w danej branży;
2. drugim warunkiem otrzymania środków pieniężnych przez Użytkownika będzie przedłożenie – zeskanowanie do systemu (aplikacji) faktury VAT, paragonu lub innego dokumentu księgowego (np. rachunek), jaki Użytkownik otrzymał w związku z nabyciem towaru lub usługi u Kontrahenta, co będzie stanowiło potwierdzenie, iż do transakcji faktycznie doszło.

Szczegółowe warunki rozliczenia środków finansowych przysługujących Użytkownikom, w tym wysokość, termin, czy częstotliwość wypłat zostaną ustalone w stosownych regulaminach Projektu, które będą musiały zostać zaakceptowane przez Użytkowników by móc uczestniczyć w Projekcie.

W każdym przypadku wypełnienia ww. przesłanek, w aplikacji mobilnej każdemu Użytkownikowi Moderator projektu (Wnioskodawca bądź podmiot z jego grupy) będzie przyznawał środki pieniężne wyrażone w walucie polskiej, w wysokości odpowiadającej ułamkowi kwoty wydanej przez Użytkownika na nabycie towaru lub usługi u danego Kontrahenta. Przykładowo: jeżeli Użytkownik nabędzie u Kontrahenta towar warty 10 zł netto, wystawi mu stosowną ocenę za pośrednictwem aplikacji oraz zeskanuje do niej paragon lub fakturę VAT otrzymaną w związku z zakupionym towarem, Wnioskodawca (lub podmiot z jego grupy) przyzna temu Użytkownikowi stosowną kwotę pieniężną, zależną od treści umowy zwartej z danym Kontrahentem, która będzie określać wysokość Cashback przyznawanego za nabycie towaru lub usługi u danego Kontrahenta. Należy zaznaczyć, iż środki finansowe przeznaczone na wypłatę Cashback będą środkami danego Kontrahenta, który wpłacił je tym tytułem Wnioskodawcy (lub podmiotowi z jego grupy). Wnioskodawca (lub podmiot z jego grupy) nie będzie uprawniony do korzystania z tych środków w jakikolwiek inny sposób niż wypłata Cashback.

Kontrahent przystępujący do Projektu (w zależności od wykupionego pakietu) będzie obowiązany do przekazania środków pieniężnych na poczet wypłat Cashback Użytkownikom nabywającym od niego towar lub usługę, które będą mogły zostać rozdysponowane przez Wnioskodawcę (lub podmiot z jego grupy – moderatora Projektu) na rzecz Użytkowników.

W przypadku rozdysponowania wszystkich środków pieniężnych na rzecz Użytkowników, którzy nabyli usługi/towary danego Kontrahenta, Kontrahent będzie zobowiązany do uzupełnienia puli środków pieniężnych przeznaczonych na Cashback. W przypadku nieuzupełnienia puli wymaganych środków pieniężnych przez Kontrahenta, możliwość Cashback na rzecz jego klientów jest blokowana do momentu uzupełnienia środków, jednak Kontrahent nie traci innych funkcjonalności Projektu. W razie nieuzupełnienia puli środków pieniężnych przez Kontrahenta, Użytkownikom nie będą przyznawane nagrody (Cashback) za zakup towaru/usługi u danego Kontrahenta, co zostanie im zakomunikowane poprzez aplikację mobilną.

Środki przeznaczane na nagrody dla klientów (Cashback) będą deponowane na specjalnie do tego stworzonym rachunku bankowym. Bank prowadzący ww. rachunek bankowy zapewnia usługę (tzw. masowy odbiorca), która polega na wyodrębnieniu szeregu subrachunków (w ramach jednego rachunku), który pozwala na identyfikację wpłat tytułem puli środków pieniężnych dokonywanych przez poszczególnych Kontrahentów z przeznaczeniem na Cashback dla ich klientów (Użytkowników). Istotnym jest, że Wnioskodawca na żadnym etapie realizacji Projektu nie będzie właścicielem środków pieniężnych zdeponowanych na poszczególnych subrachunkach, a w żadnym momencie nie będzie posiadał możliwości swobodnego rozdysponowania tych środków. Na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez poszczególnych Kontrahentów, będzie on jedynie upoważniony do zlecenia wypłaty środków tytułem Cashback na rzecz Użytkowników, po uprzedniej autoryzacji takiego zlecenia przelewu przez poszczególnych Kontrahentów.

Projekt przewiduje również możliwość wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która poleciła Projekt innym osobom. Osoby te będą nagradzane nie za wystawienie oceny Kontrahentowi w związku nabyciem u niego towaru lub usługi, a za każdy przypadek rejestracji w aplikacji nowego Użytkownika, który skorzysta z linku referencyjnego osoby polecającej. Wysokość nagrody wypłacanej osobie polecającej będzie wynikała z umowy o przystąpieniu do Projektu zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że właścicielem aplikacji jest inny podmiot, który na mocy umowy zawartej z Wnioskodawcą udostępnia mu finansowo-księgową część aplikacji, celem umożliwienia Wnioskodawcy księgowania, naliczania i przesyłania nagród z subrachunku przypisanego do danego Kontrahenta, a utworzonego na rachunku Wnioskodawcy, na rachunki Użytkowników. Tym samym Wnioskodawca jest wyłącznie administratorem księgowej części aplikacji.

Ponadto Wnioskodawca sprecyzował, że Moderatorem Projektu, w zakresie rozliczeń finansowych nagród pomiędzy Wnioskodawcą, Kontrahentem oraz Użytkownikami, będzie sam Wnioskodawca, natomiast Moderatorem Projektu w zakresie usług marketingowych, polegających na udostępnieniu aplikacji celem reklamy Kontrahentów, będzie podmiot będący właścicielem aplikacji, który na mocy zawartej umowy udostępnił Wnioskodawcy finansowo-księgową część aplikacji celem umożliwienia Wnioskodawcy księgowania, naliczania i przesyłania nagród z subrachunku przypisanego do danego Kontrahenta, a utworzonego na rachunku Wnioskodawcy, na rachunki Użytkowników.

Ekonomiczny ciężar wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych (nagrody) osobie fizycznej nieprowadzącej działalność gospodarczą, która poleciła Projekt innym osobom, będzie ponosił wyłącznie Kontrahent.

Zwrot środków finansowych (Cashback) będzie dotyczył wyłącznie towarów lub usług zakupionych przez Użytkowników od Kontrahentów za pośrednictwem (przy użyciu) opisanej we wniosku aplikacji.

W związku z powyższym opisem – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – zadano następujące pytania.

1. Czy kwota zwracana każdemu Użytkownikowi (nieprowadzącemu działalności gospodarczej) w ramach Cashback będzie stanowiła nagrodę wypłacaną w ramach sprzedaży premiowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nagroda ta będzie podlegała zwolnieniu z podatku dochodowego, jeżeli jednorazowa wartość nagrody wypłaconej Użytkownikowi nie przekroczy 2.000 zł?
2. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1 – czy nadwyżka wartości nagród wypłaconych Użytkownikowi przekraczająca wartość 2.000 zł powinna zostać opodatkowana zryczałtowanym podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Czy Wnioskodawca, będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych od nagród wypłacanych Użytkownikom z tytułu Cashback? Jeżeli nie, to czy płatnikiem będzie Kontrahent?
4. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 3 – czy Wnioskodawca będzie obowiązany do pobierania zaliczek na podatek dochodowy od nagród wypłacanych w ramach sprzedaży premiowej (nadwyżki ponad kwotę 2.000 zł) zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
5. W przypadku twierdzącej odpowiedzi na pytanie 4 – czy Wnioskodawca będzie obowiązany do złożenia rocznej deklaracji o wysokości dochodu osiągniętego przez Użytkownika, zgodnie z art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przesłania Użytkownikowi imiennej informacji o wysokości dochodu, o której mowa w art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy?
6. Czy wynagrodzenie wypłacane osobom polecającym powinno zostać opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych na tzw. zasadach ogólnych?

Przy czym Wnioskodawca wyjaśnił, że pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oznaczone numerami 3, 4 i 5 dotyczą wyłącznie Użytkowników nieprowadzących działalności gospodarczej. Projekt nie przewiduje możliwości udziału w nim osób fizycznych w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 1 – kwota wypłacona każdemu Użytkownikowi nieprowadzącemu działalności gospodarczej w ramach Cashback będzie stanowiła nagrodę wypłacaną w ramach sprzedaży premiowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym w przypadku gdy jednorazowa wartość nagrody wypłaconej w ramach sprzedaży premiowej danemu Użytkownikowi nie przekroczy wartości 2.000 zł, nagroda ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2.000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

W obowiązującym porządku prawnym nie została wprowadzona definicja sprzedaży premiowej. Należy wskazać, iż jest to jedna z technik marketingowych stosowanych przez przedsiębiorców, która pozwala na zwiększenie zainteresowania potencjalnych klientów daną ofertą. Polega ona na udzielaniu klientom premii za nabycie towarów lub usług po określonej cenie lub w określonej ilości. Sprzedający jest zobowiązany do wydania premii nabywcy w związku z dokonanym przez niego zakupem. Dodatkowo wartość premii nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane w przypadku, gdy nabywca dokona zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego. Warunkiem przyznania premii może być np. nabycie odpowiedniej ilość towarów, towarów o określonej wartości, czy też nabycie określonego rodzaj towaru.

W wyroku z dnia 18 czerwca 2015 r. wydanym w sprawie prowadzonej pod sygn. akt II FSK 1540/13, Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że w art. 21 ust. 1 pkt 68 o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca użył wyrażenia składającego się z dwóch słów – „sprzedaż premiowa”, a zwolnieniem objął do pewnej wysokości nagrody związane z taką sprzedażą. W art. 30 ust. 1 pkt 2 tej ustawy określił natomiast stawkę podatku od nagród ze sprzedaży premiowej wyższej niż kwota zwolniona. Nagroda, o której mowa w przywołanych przepisach, stanowi dodatkowe świadczenie, przyznawane według reguł ustalonych przez nagradzającego bez ekwiwalentu ze strony nagrodzonego, a jej celem jest zachęcenie do dalszych zakupów. Istotnym jest, że wyrażenie to nie zostało zdefiniowane w języku prawnym, co nie pozwala na jego definiowanie przy pomocy wykładni systemowej zewnętrznej, w tym za pomocą ustawy Kodeks cywilny. Skoro zatem pojęcie „sprzedaż premiowa” zostało zaczerpnięte z języka potocznego, to jego znaczenie dla potrzeb wykładni art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy należy przyjąć w znaczeniu potocznym, co oznacza sprzedaż towarów i usług związaną z otrzymaniem nagrody przez nabywającego.

W interpretacji indywidualnej z dnia 8 maja 2013 r. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (IPTPB2/415-139/13-4/KR) sprzedażą premiową jest: umowa sprzedaży, zawarta między sprzedawcą a kupującym, połączona jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 1 lipca 2015 r., nr IPPB1/4511-521/15-3/EC oraz Interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 17 lutego 2016 r., nr IPTPB1/4511-778/15-2/MD.

Doktryna prawa podatkowego oraz orzecznictwo zdefiniowało również cechy pozwalające odróżnić sprzedaż premiową od innych sprzedażowych akcji promocyjnych. Sprzedaż premiową cechuje to, że:

1. ma ona na celu uatrakcyjnienie zakupu danych towarów lub usług lub zachęcenie uczestników programu do dalszej współpracy;
2. polega na nieodpłatnym przekazaniu towarów, usług lub bonów pieniężnych w związku ze spełnieniem przez nabywcę pewnych z góry określonych przez sprzedającego warunków;
3. wiąże przekazanie nagród z faktem zakupu promocyjnego towaru lub korzystania z objętej promocją usługi, lub też zgromadzenia odpowiedniej liczby punktów;
4. nagroda przysługuje każdemu nabywcy – jej przyznanie nie jest zatem wynikiem przypadku lub odgadywania zaistniałych zdarzeń losowych;
5. nagrody przyznawane są za dokonanie zakupów o określonej wartości lub ilości, tzn. za utrzymanie określonej intensywności kontaktów gospodarczych lub częstotliwości korzystania z objętych sprzedażą premiową usług.

Tym samym należy wskazać, że przez sprzedaż premiową należy rozumieć umowę zawartą pomiędzy sprzedawcą a kupującym, na podstawie której kupujący otrzymuje gwarantowane świadczenie, po spełnieniu warunków uzyskania tego świadczenia, od sprzedawcy.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że tego typu sytuacja będzie miała miejsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Użytkownik będący nabywcą towaru lub usługi, który spełni opisane przesłanki, tj. wystawi sprzedającemu ocenę, a przy tym zeskanuje otrzymany paragon lub fakturę, nabędzie prawo do świadczenia w postaci premii. Zgodnie z przywołanym art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tego typu nagroda (premia) nie będzie podlegała opodatkowaniu, jeżeli nabywcą będzie osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej oraz jeżeli jednorazowa wartość nagrody z tego tytułu nie przekroczy 2.000 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 2 – w przypadku, gdy wartość nagród przyznanych Użytkownikowi, zwolnionych od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przekroczy wartość 2.000 zł, owa nadwyżka będzie podlegała opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 10%, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody. W takim przypadku, podstawą opodatkowania nagrody przekazanej konsumentowi nabywającemu towar lub usługę od przedsiębiorcy uczestniczącego w Programie, będzie wartość otrzymanego świadczenia, niepomniejszana o koszty jego uzyskania.

W świetle wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2015 r. wydanego w sprawie prowadzonej pod sygn. akt II FSK 3345/14, pod pojęciem sprzedaży premiowej należy rozumieć sprzedaż towarów i usług związaną z otrzymaniem nagrody przez nabywającego. Za takim rozumieniem wyrażenia „sprzedaż premiowa” przemawia wykładnia celowościowa. Od nagród z tytułu sprzedaży premiowej pobierany jest zryczałtowany podatek (art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Przedstawiony pogląd potwierdza również stanowisko wyrażone w przywołanym już uprzednio wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 czerwca 2015 r. sygn. akt II FSK 1540/13.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 3 – to on, a nie Kontrahent będzie płatnikiem podatku dochodowego od nagród wypłacanych Użytkownikom z tytułu Cashback.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz llb-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5,10,12 i 21.

Biorąc pod uwagę fakt, że podmiotem faktycznie wypłacającym premię (nagrodę) Użytkownikowi będzie Wnioskodawca, a nie Kontrahent, należy przyjąć, że to właśnie Wnioskodawca będzie płatnikiem podatku dochodowego z tytułu nagród wypłacanych Użytkownikom.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje pełne potwierdzenie w poglądzie zaprezentowanym w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2020 r., wydanym w sprawie prowadzonej pod sygn. akt II FSK 1915/18, zgodnie z którym przepis art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zakreślając krąg płatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie posługuje się kategorią podmiotu, na którym spoczywa ciężar ekonomiczny świadczenia, lecz wyraźnie wskazuje, że płatnikiem jest podmiot, który dokonuje świadczeń. Innymi słowy, to nie Kontrahent, będzie „świadczył” premie na rzecz Użytkowników, chociaż w przedstawionym schemacie to on ponosić będzie pełny ciężar ekonomiczny wypłaty premii na rzecz Użytkowników (poprzez wpłatę środków pieniężnych na utworzony rachunek bankowy (subrachunek) i następnie uzupełnianie tej puli). Podmiotem „świadczącym” będzie Wnioskodawca.

Stanowisko to potwierdza również wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2018 r. wydany w sprawie o sygn. akt I Sa/Po 829/17, zgodnie z którym nie zasługuje na aprobatę stanowisko, zgodnie z którym funkcję płatnika pełni zleceniodawca, na którym ciąży ekonomiczny ciężar przeprowadzenia akcji promocyjnych, w ramach których wydawane są nagrody. Ustawodawca, zakreślając krąg płatników podatku dochodowego od osób fizycznych, nie posługuje się kategorią podmiotu, na którym ciąży ciężar ekonomiczny świadczenia, lecz wyraźnie wskazuje, że płatnikiem jest podmiot, który dokonuje świadczeń.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 4 – jeżeli w ramach przedstawionej sprzedaży premiowej wartość nagrody wypłaconej Użytkownikowi przekroczy wartość 2.000 zł, Wnioskodawca będzie obowiązany do pobrania od nadwyżki ponad tą kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego i wpłacenia go do właściwego urzędu skarbowego zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na mocy tego przepisu płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

Oznacza to, że w przypadku gdy wartość nagrody wypłaconej Użytkownikowi przekroczy wartość 2.000 zł, Wnioskodawca jako płatnik będzie obowiązany do pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od nadwyżki ponad kwotę 2.000 zł i wpłacenia go w terminie do 20 dnia następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) na rachunek urzędu skarbowego właściwego według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 5 – będzie on, jako płatnik podatku pobieranego od nagród wypłacanych na rzecz Użytkowników, obowiązany do złożenia rocznej deklaracji o wysokości dochodu osiągniętego przez Użytkownika z tytułu wypłaty nagrody w ramach sprzedaży premiowej w trybie przewidzianym w art. 42 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego właściwego według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru (PIT-8AR).

Co więcej w myśl ust. 2 pkt 1 omawianego przepisu, Wnioskodawca będzie obowiązany do przesłania Użytkownikowi oraz właściwemu dla Użytkownika naczelnikowi urzędu skarbowego imiennej informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzonej według ustalonego wzoru (PIT-11).

Zdaniem Wnioskodawcy – w zakresie pytania nr 6 – świadczenia wypłacane osobom polecającym będą stanowiły zapłatę za świadczenie usług marketingowych, a tym samym wypłacana im nagroda będzie stanowiła wynagrodzenie za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do katalogu źródeł przychodów zalicza się m.in. działalność wykonywaną osobiście.

Natomiast w myśl art. 13 pkt 8 tej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
3. przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W ocenie Wnioskodawcy do opodatkowania wypłat na rzecz osób polecających zastosowanie znajdą regulacje zawarte w art. 26 i następne ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 11286 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w ww. ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W myśl pkt 9 tego artykułu, do źródeł przychodów zalicza się inne źródła.

Jak stanowi art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym, każde świadczenie mające realną korzyść finansową, o ile nie stanowi konkretnej kategorii przychodu zaliczanego do jednego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8b ww. ustawy, jest dla świadczeniobiorcy przychodem z innych źródeł.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług – jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 2.000 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową towarów lub usług nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Wobec powyższego, aby wartość nagród związanych ze sprzedażą premiową zwolniona była z podatku dochodowego spełnione muszą być następujące warunki:

• nagroda związana być musi ze sprzedażą premiową towarów lub usług,
• jednorazowa wartość nagrody nie może przekroczyć kwoty 2.000 zł,
• nagroda nie została otrzymana przez podmioty w związku z prowadzoną przez nie pozarolniczą działalnością gospodarczą.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „sprzedaż premiowa”.

Podstawowe znaczenie we wszystkich dziedzinach prawa ma wykładnia językowa. Wykładnia językowa jest nie tylko punktem wyjścia wykładni prawa, ale także zakreśla jej granice, co pozwala na sformułowanie reguły, że każda interpretacja powinna w zasadzie pozostawać w ramach możliwego znaczenia słownikowego danego wyrażenia. Pojęcie „sprzedaży premiowej” nie występuje w żadnym akcie normatywnym.

Z definicji słownikowej internetowego wielkiego słownika języka polskiego (http://www.wsjp.pl) wynika, że sprzedaż to „oddawanie towarów lub usług za określoną sumę pieniędzy.” Ponadto, umowa sprzedaży została zdefiniowana i uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.). Zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.

Sprzedaż jest zatem umową dwustronnie zobowiązującą, a skutkiem jej zawarcia jest zobowiązanie się sprzedawcy do przeniesienia własności rzeczy lub prawa na kupującego oraz zobowiązanie się kupującego do zapłacenia sprzedawcy umówionej ceny. Świadczenie jednej strony jest więc odpowiednikiem świadczenia drugiej strony. W takim ujęciu umowa sprzedaży ma charakter umowy wzajemnej. Świadczenia stron mają charakter ekwiwalentny, jednakże w znaczeniu subiektywnym. Z istoty swej umowa ma charakter odpłatny. Odpowiednikiem świadczenia sprzedawcy jest umówiona cena, a więc ustalona przez strony i wyrażona w pieniądzu wartość rzeczy lub prawa.

Termin „premia”, „premiowa” również nie został zdefiniowany w przepisach podatkowych ani też cywilnoprawnych. Z uwagi na powyższe koniecznym jest dokonanie wykładni językowej przedmiotowego pojęcia. Zgodnie z internetowym słownikiem języka polskiego premia to: „dodatek do pensji przyznawany pracownikowi zależnie od osiągniętych wyników pracy”; „nagroda za coś, często mająca zachęcić do czegoś osobę nagradzaną” (https://sjp.pwn.pl). Innymi słowy, pojęcie to służy dla określenia świadczenia, które otrzymuje ktoś, kto zachował się w sposób określony przez przyznającego premię. Przymiotnik „premiowy” należy zatem rozumieć jako odnoszący się do powyżej zdefiniowanej premii.

Należy także zwrócić uwagę na przepis art. 353 § 1 ustawy Kodeks cywilny, który stanowi, że zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić. Natomiast zgodnie z § 2 art. 353 Kodeksu cywilnego, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Zatem, strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku określonego zakupu. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że „sprzedaż premiowa” jest umową sprzedaży, zawartą między sprzedawcą a kupującym, połączoną jednak z przyznaniem przez sprzedającego premii kupującemu. Na skutek zawarcia tej umowy po stronie sprzedawcy powstaje obowiązek przeniesienia na kupującego własności rzeczy i wydania mu rzeczy, jak również wydania (przekazania) kupującemu premii, w związku z dokonanym przez niego zakupem, której wartość nie jest objęta ceną kupowanego towaru. Otrzymanie premii jest gwarantowane, albowiem przyznawane jest przez sprzedawcę kupującemu w zamian za to, że ten dokonał zakupu określonego towaru, na warunkach wskazanych przez sprzedającego (np. w określonej ilości, o określonej wartości, czy też określonego rodzaju towarów). Po stronie kupującego powstaje obowiązek zapłaty ceny sprzedaży oraz uprawnienie do otrzymania premii. Z nagrodą związaną ze sprzedażą premiową mamy do czynienia wówczas, gdy dochodzi do zawarcia umowy sprzedaży, czyli zbycia rzeczy lub usługi.

Zatem strony umowy sprzedaży mogą wzbogacić treść łączącego je stosunku w granicach swobody kontraktowania, tzn. mogą wprowadzić do niego określone postanowienia, których treść lub cel nie sprzeciwiają się właściwości (naturze) sprzedaży, ustawie lub zasadom współżycia społecznego. Do tego rodzaju postanowień należy zobowiązanie sprzedawcy do spełnienia dodatkowego świadczenia (nagrody) w przypadku zakupu przez kupującego określonego towaru lub usługi. Postanowienia takie stanowią elementy dodatkowe, zastrzeżone w treści umowy przez strony.

Zgodnie natomiast z art. 8 ustawy Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

1. obliczenie,
2. pobranie,
3. wpłacenie

- podatku, zaliczki.

Konkretyzacja tych obowiązków znalazła swój wyraz w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Jak stanowi art. 30 ust. 3 ww. ustawy – zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-4b, 5a oraz 13-16, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, nie łączy się z dochodami opodatkowanymi na zasadach określonych w art. 27 – o czym stanowi art. 30 ust. 8 tej ustawy.

W myśl art. 41 ust. 4 tej ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1 (tj. osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej), są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) – na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 1a ww. ustawy).

Jak wynika z wniosku, Wnioskodawca ma zamiar zainicjować nowy Projekt za pośrednictwem specjalnej aplikacji mobilnej, którego jednym z głównych celów będzie prowadzenie rankingu przedsiębiorców (Kontrahentów), którzy przystąpili do Projektu, w oparciu o oceny wystawione przez Użytkowników (konsumentów). Po spełnieniu warunków zawartych w regulaminie Projektu będzie istniała możliwość uzyskiwania przez Użytkowników zwrotu środków finansowych w związku z nabyciem – za pośrednictwem (przy użyciu) ww. aplikacji – towarów lub usług Kontrahentów notowanych w rankingu (Cashback). Projekt przewiduje również możliwość wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, która poleciła Projekt innym osobom. Wysokość Cashback będzie każdorazowo wskazana w umowie zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem, będzie ona określana jako wartość procentowa wartości zakupu towaru lub usługi dokonanej przez Użytkownika u danego Kontrahenta. Wartość zwracanej kwoty będzie odzwierciedlona w aplikacji mobilnej poprzez wskazanie konkretnej kwoty środków pieniężny wyrażonych w złotówkach.

Wnioskodawca nie jest właścicielem aplikacji. Właścicielem tej aplikacji jest inny podmiot. Wnioskodawca będzie wyłącznie Moderatorem Projektu w zakresie rozliczeń finansowych nagród pomiędzy Wnioskodawcą, Kontrahentem oraz Użytkownikami. Moderatorem Projektu w zakresie usług marketingowych, polegających na udostępnieniu aplikacji celem reklamy Kontrahentów, będzie natomiast podmiot będący właścicielem aplikacji, który na mocy zawartej umowy udostępnił Wnioskodawcy finansowo-księgową część aplikacji celem umożliwienia Wnioskodawcy księgowania, naliczania i przesyłania nagród z subrachunku przypisanego do danego Kontrahenta, a utworzonego na rachunku Wnioskodawcy, na rachunki Użytkowników.

Środki finansowe przeznaczone na wypłatę Cashback będą środkami danego Kontrahenta, który wpłacił je tym tytułem Wnioskodawcy (lub podmiotowi z jego grupy). Kontrahent przystępujący do Projektu będzie obowiązany do przekazania środków pieniężnych na poczet wypłat Cashback Użytkownikom nabywającym od niego towar lub usługę, które będą mogły zostać rozdysponowane przez Wnioskodawcę (lub podmiot z jego grupy – Moderatora Projektu) na rzecz Użytkowników. W przypadku rozdysponowania wszystkich środków pieniężnych na rzecz Użytkowników, którzy nabyli usługi/towary danego Kontrahenta, Kontrahent będzie zobowiązany do uzupełnienia puli środków pieniężnych przeznaczonych na Cashback. W przypadku nieuzupełnienia puli wymaganych środków pieniężnych przez Kontrahenta, możliwość Cashback na rzecz jego klientów jest blokowana do momentu uzupełnienia środków, jednak Kontrahent nie traci innych funkcjonalności Projektu. W razie nieuzupełnienia puli środków pieniężnych przez Kontrahenta, Użytkownikom nie będą przyznawane nagrody (Cashback) za zakup towaru/usługi u danego Kontrahenta, co zostanie im zakomunikowane poprzez aplikację mobilną. Ekonomiczny ciężar wypłacenia określonej kwoty środków pieniężnych (nagrody) osobie fizycznej nieprowadzącej działalność gospodarczą, która poleciła Projekt innym osobom, również będzie ponosił wyłącznie Kontrahent.

Na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez poszczególnych Kontrahentów, Wnioskodawca będzie jedynie upoważniony do zlecenia wypłaty środków tytułem Cashback na rzecz Użytkowników, po uprzedniej autoryzacji takiego zlecenia przelewu przez poszczególnych Kontrahentów. Wnioskodawca nie będzie uprawniony do korzystania z tych środków w jakikolwiek inny sposób niż wypłata Cashback. Środki te będą deponowane na specjalnie do tego stworzonym rachunku bankowym. Bank prowadzący ww. rachunek bankowy zapewnia usługę (tzw. masowy odbiorca), która polega na wyodrębnieniu szeregu subrachunków (w ramach jednego rachunku), który pozwala na identyfikację wpłat tytułem puli środków pieniężnych dokonywanych przez poszczególnych Kontrahentów z przeznaczeniem na Cashback dla ich klientów (Użytkowników). Tym samym Wnioskodawca jest wyłącznie administratorem księgowej części aplikacji. Wnioskodawca na żadnym etapie realizacji Projektu nie będzie właścicielem środków pieniężnych zdeponowanych na poszczególnych subrachunkach i w żadnym momencie nie będzie posiadał możliwości swobodnego rozdysponowania tych środków.

Przystępując do oceny obowiązków płatnika związanych z przyznawaniem nagród w formie procentowego zwrotu środków finansowych za zakup towarów lub usług u Kontrahentów za pośrednictwem aplikacji oraz za polecenie Projektu w pierwszej kolejności zauważyć należy, że rola Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie polegać wyłącznie na administrowaniu księgowej części aplikacji – Wnioskodawca będzie wyłącznie Moderatorem Projektu w zakresie rozliczeń finansowych nagród. Uczestnicy Programu nie będą zatem zawierali umów sprzedaży z Wnioskodawcą, a sam Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży towarów lub usług. Jak wynika z wniosku, Wnioskodawcy wyłącznie udostępniona jest finansowo-księgowa część aplikacji, celem umożliwienia mu księgowania, naliczania i przesyłania nagród. Zarówno środki przeznaczone na wypłatę Cashback, jak i środki pieniężne wypłacane za polecenie Projektu innym osobom będą środkami danego Kontrahenta, który zobowiązany będzie do przekazania tych środków na poczet wypłat Cashback Użytkownikom nabywającym od niego towar lub usługę. Potwierdza to również fakt, że w przypadku rozdysponowania wszystkich środków pieniężnych na rzecz Użytkowników, którzy nabyli usługi/towary danego Kontrahenta, Kontrahent będzie zobowiązany do uzupełnienia puli środków pieniężnych przeznaczonych na Cashback, a w przypadku nieuzupełnienia puli wymaganych środków pieniężnych przez Kontrahenta, możliwość Cashback na rzecz jego klientów jest blokowana do momentu uzupełnienia środków. Wnioskodawca – jako administrator księgowej części aplikacji – będzie jedynie upoważniony do zlecenia wypłaty środków tytułem Cashback na rzecz Użytkowników, po uprzedniej autoryzacji takiego zlecenia przelewu przez poszczególnych Kontrahentów na podstawie pełnomocnictw udzielonych przez poszczególnych Kontrahentów.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że w związku z realizacją ww. Projektu, na zasadach opisanych w opisie zdarzenia przyszłego, na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika z tytułu wypłacania nagród Użytkownikom w ramach Cashback, jak i z tytułu wypłacania środków pieniężnych osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej polecającej Projekt innym osobom. Płatnikiem będzie podmiot, który zleca kompleksową obsługę danego przedsięwzięcia i ponosi ekonomiczny ciężar przekazywanych nagród. Należy bowiem zauważyć, że żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stanowi, iż dokonanie świadczenia, postawienie pieniędzy lub wartości pieniężnych do dyspozycji określonej osobie powinno nastąpić bezpośrednio przez podmiot, który jest płatnikiem. Jak sam wskazuje Wnioskodawca na żadnym etapie realizacji Projektu nie będzie właścicielem środków pieniężnych zdeponowanych na poszczególnych subrachunkach i w żadnym momencie nie będzie posiadał możliwości swobodnego rozdysponowania tych środków (nie będzie uprawniony do korzystania z tych środków w jakikolwiek inny sposób niż wypłata Cashback). W przedmiotowej sprawie, ekonomiczny (finansowy) ciężar organizacji akcji promocyjnych będą ponosili przedsiębiorcy (Kontrahenci). Wobec tego nie można uznać, że na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki płatnika wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem nie będzie ponosił on ekonomicznego ciężaru przekazywanych nagród. To na Kontrahentach będą ciążyły obowiązki płatnika. Podkreślenia wymaga również, że obowiązku płatnika, wynikającego z przepisu ustawy, nie można przenieść na inny podmiot w drodze umowy cywilnoprawnej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków oraz interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące, zatem nie mogą przesądzać o niniejszym rozstrzygnięciu. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.