Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.327.2021.2.AKR
z 2 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2021 r. (data wpływu 8 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 18 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej:

• w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe,

• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), w związku z powyższym pismem z dnia 4 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.327.2021.1.AKR, wezwano Wnioskodawczynię na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 4 czerwca 2021 r. i doręczono w dniu 7 czerwca 2021 r. W dniu 18 czerwca 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 14 czerwca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości … gminie …, powiecie …, województwie … objętej księgą wieczystą nr …, zabudowanej budynkiem mieszkalnym oznaczonym numerem ….

Nieruchomość tę Wnioskodawczyni nabyła w następujący sposób:

• udział 1/6 części, na podstawie dziedziczenia po ojcu Wnioskodawczyni, …, zmarłym 30 maja 1994 r.,
  

• udział 2/6 części, na podstawie dziedziczenia po matce Wnioskodawczyni, …, zmarłej 6 kwietnia 2017 r. (która była współwłaścicielką wyżej opisanej nieruchomości ponad 5 lat podatkowych),
  

• udział 3/6 części, na podstawie dziedziczenia po bracie Wnioskodawczyni, …, zmarłym 23 stycznia 2019 r. (który udział 1/6 części w wyżej opisanej nieruchomości nabył na podstawie dziedziczenia po ojcu …, zmarłym 30 maja 1994 r., udział 2/6 części na podstawie dziedziczenia po matce …, zmarłej 6 kwietnia 2017 r.).
  
  

Zmarły brat Wnioskodawczyni pozostawił długi (z tytułu pożyczek udzielonych przez ….), które to długi spadkowe, w łącznej wysokości 59 652 zł 63 gr Wnioskodawczyni spłaciła w dniu 4 marca 2020 r. Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać całą wyżej opisaną nieruchomość w 2021 r.

W uzupełnieniu wniosku stwierdzono, że data nabycia nieruchomości przez ojca Wnioskodawczyni to 6 luty 1957 r. (udział ½). Data nabycia nieruchomości przez matkę Wnioskodawczyni to 6 luty 1957 r. (udział ½) i 30 maja 1994 r. (udział 1/6) – śmierć męża …, a ojca Wnioskodawczyni. Sprzedaż w 2021 r. nieruchomości, o której mowa we wniosku nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku sprzedaży w 2021 r. opisanej nieruchomości za cenę rynkową, podstawą obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych będzie dochód będący różnicą pomiędzy przychodem równym 1/3 wartości nieruchomości a kosztami uzyskania tego przychodu, czy dochód będący różnicą pomiędzy przychodem równym 1/2 wartości nieruchomości (bądź też całej nieruchomości) a kosztami uzyskania tego przychodu?
2. Czy w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży spłaconych przez Wnioskodawczynię długów spadkowych po Jej bracie (w proporcji zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) będą one odliczone od przychodu równego 1/3 wartości nieruchomości, czy od przychodu równego wartości 1/2 nieruchomości (bądź też całej nieruchomości)?
3. Czy w przypadku, gdy Wnioskodawczyni chciałaby przeznaczyć przychód ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe enumeratywnie wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, we wskazanym w niej terminie, wystarczającym do uzyskania całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego będzie wydatkowanie przychodu odpowiadającego 1/3 wartości nieruchomości, czy Wnioskodawczyni będzie musiała wydać cały przychód ze sprzedaży nieruchomości, by uzyskać całkowite zwolnienie od podatku dochodowego?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, w przypadku sprzedaży w 2021 r. opisanej nieruchomości za cenę rynkową, podstawą obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych będzie dochód będący różnicą pomiędzy przychodem równym 1/3 wartości nieruchomości, a kosztami uzyskania tego przychodu, gdyż pozostały przychód odpowiadający wartości 2/3 części nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu z uwagi na fakt, że minęło 5 lat podatkowych od nabycia przez Nią na podstawie dziedziczenia po Jej ojcu udziału wynoszącego 1/6 części w nieruchomości. Matka Wnioskodawczyni, po której nabyła udział wynoszący 2/6 części w nieruchomości była współwłaścicielką nieruchomości ponad 5 lat podatkowych. Zmarły brat Wnioskodawczyni (po którym jest jedyną spadkobierczynią) był współwłaścicielem nieruchomości w udziale wynoszącym 1/6 części ponad 5 lat podatkowych, natomiast udział 2/6 części nabył na podstawie dziedziczenia po matce Wnioskodawczyni, zmarłej w dniu 6 kwietnia 2017 r., więc odnośnie udziału wynoszącego 2/6 części w nieruchomości nie był współwłaścicielem co najmniej 5 lat podatkowych i w ocenie Wnioskodawczyni tylko wartość odpowiadająca udziałowi 1/3 części w nieruchomości winna być przedmiotem analizy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 2 (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu ze sprzedaży spłaconych przez Nią długów spadkowych po Jej bracie będą one odliczone od przychodu równego 1/3 wartości nieruchomości. Oznacza to, że cała kwota spłaconych przez Nią długów spadkowych po Jej bracie w dniu 4 marca 2020 r. powinna być odliczona od przychodu równego 1/3 wartości nieruchomości.

daniem Wnioskodawczyni, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, wystarczającym do uzyskania całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego będzie wydatkowanie przychodu odpowiadającego 1/3 wartości nieruchomości, gdyż zgodnie z przedstawionym wyżej stanowiskiem przedmiotem analizy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość odpowiadająca udziałowi 1/3 w nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości zabudowanej:

• w części dotyczącej kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe,

• w pozostałej części - jest prawidłowe.
  
  

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Wobec powyższego, odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, jeżeli zbycie to ma miejsce przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia.

Na mocy art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano w artykule 10 między innymi ustęp 5.

Powyższe przepisy, stosownie do art. 16 ww. ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Nieruchomość tę Wnioskodawczyni nabyła w następujący sposób: udział 1/6 części na podstawie dziedziczenia po ojcu Wnioskodawczyni, zmarłym w 1994 r.; udział 2/6 części na podstawie dziedziczenia po matce Wnioskodawczyni, zmarłej w 2017 r.; udział 3/6 części na podstawie dziedziczenia po bracie Wnioskodawczyni, zmarłym w 2019 r. (który udział 1/6 części w wyżej opisanej nieruchomości nabył na podstawie dziedziczenia po ojcu, zmarłym w 1994 r., udział 2/6 części na podstawie dziedziczenia po matce, zmarłej w 2017 r.). Data nabycia nieruchomości przez ojca Wnioskodawczyni to 6 luty 1957 r. (udział ½). Data nabycia nieruchomości przez matkę Wnioskodawczyni to 6 luty 1957 r. (udział ½) i 30 maja 1994 r. (udział 1/6). Zmarły brat Wnioskodawczyni pozostawił długi z tytułu pożyczek bankowych, które to długi spadkowe Wnioskodawczyni spłaciła w dniu 4 marca 2020 r. Wnioskodawczyni chciałaby sprzedać całą ww. nieruchomość w 2021 r. Ww. sprzedaż nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o nabyciu spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić (art. 1012 Kodeksu cywilnego).

Wskazać należy, że w myśl art. 1030 Kodeksu cywilnego, do chwili przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe tylko ze spadku. Od chwili przyjęcia spadku ponosi odpowiedzialność za te długi z całego swego majątku. Zgodnie natomiast z art. 1031 § 1 Kodeksu cywilnego, w razie prostego przyjęcia spadku spadkobierca ponosi odpowiedzialność za długi spadkowe bez ograniczenia.

W świetle powyższego, w przypadku przyszłej sprzedaży nieruchomości w 2021 r. nabytej w drodze dziedziczenia, przewidziany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych okres 5-ciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, należy liczyć uwzględniając datę nabycia ww. nieruchomości przez spadkodawców, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj.:

• od 1957 r. w odniesieniu do udziału nabytego po ojcu Wnioskodawczyni i udziału nabytego po matce Wnioskodawczyni w związku z nabyciem udziałów we współwłasności,
  

• od 1994 r. w odniesieniu do udziału nabytego po matce Wnioskodawczyni w związku z nabyciem przez nią tego udziału w spadku po mężu i udziału nabytego po bracie Wnioskodawczyni w związku z nabyciem przez niego tego udziału w spadku po ojcu,
  

• od 2017 r. w odniesieniu do udziału nabytego po bracie Wnioskodawczyni w związku z nabyciem przez niego tego udziału w spadku po matce).
  
  

W odniesieniu do planowanego odpłatnego zbycia nieruchomości w 2021 r., w części odpowiadającej udziałom nabytym przez spadkodawców odpowiednio w 1957 r. i w 1994 r., należy stwierdzić, że odpłatne zbycie dziedziczonych przez Wnioskodawczynię po spadkodawcach udziałów w nieruchomości nie będzie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ będzie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez spadkodawców. Oznacza to, że przychód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do ww. odpłatnego zbycia nieruchomości, w części odpowiadającej udziałowi nabytemu przez spadkodawcę w 2017 r., należy stwierdzić, że odpłatne zbycie dziedziczonego przez Wnioskodawczynię po spadkodawcy udziału w nieruchomości będzie stanowiło źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ będzie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawcę.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena określona w umowie, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ww. ustawy, nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za ww. koszty uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie, koszty biura pośrednictwa obrotu nieruchomościami, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, koszt uzyskania wypisu z ksiąg wieczystych itp. Koszty te – jako koszty odpłatnego zbycia – pomniejszają przychód. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo - skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

W związku z tym, że będącą przedmiotem przyszłej sprzedaży nieruchomość Wnioskodawczyni nabyła w drodze spadku zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

Zgodnie z ww. przepisem, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 (od dnia 15 lutego do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym) podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego,

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,

2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)

-w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Zgodnie z art. 21 ust. 25a ww. ustawy, wydatki, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), uznaje się za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe, jeżeli przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, nastąpiło nabycie własności rzeczy lub praw wymienionych w ust. 25 pkt 1 lit. a)-c), w związku z którymi podatnik ponosił wydatki na nabycie.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie natomiast z art. 21 ust. 28 ww. ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

– przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W świetle wskazanych wyżej przepisów opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości pomniejszonym o koszty odpłatnego zbycia (art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) oraz kosztami uzyskania tego przychodu (art. 22 ust. 6d ww. ustawy).

W art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości wymieniono przypadające na podatnika ciężary spadkowe, którymi są między innymi spłacone przez podatnika długi spadkowe. Przy czym spłata długów spadkowych może nastąpić również po sprzedaży nieruchomości.

Zatem, zapłacone przez Wnioskodawczynię długi spadkowe pozostawione przez zmarłego brata Wnioskodawczyni co do zasady stanowią koszty uzyskania przychodu w myśl art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w tym przepisie. Od przychodu podlegającego opodatkowaniu, tj. części przychodu ze sprzedaży nieruchomości odpowiadającej udziałowi nabytemu przez spadkodawcę - brata Wnioskodawczyni w 2017 r. (1/3) Wnioskodawczyni nie może odliczyć jednak całości zapłaconych przez Nią długów spadkowych, lecz tylko w części odpowiadającej udziałowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w przychodzie uzyskanym ze sprzedaży łącznego udziału (1/2) w nieruchomości nabytego od Jej brata. Tym samym błędne jest stanowisko Wnioskodawczyni, że cała kwota spłaconych przez Nią długów spadkowych po Jej bracie w dniu 4 marca 2020 r. powinna być odliczona od przychodu równego 1/3 wartości nieruchomości, ponieważ ww. długi spadkowe przypadają na łączny zbywany udział w nieruchomości (1/2) nabyty przez Wnioskodawczynię w spadku po Jej bracie, zarówno nabyty przez niego w 1994 r. w spadku po ojcu (1/6) jak i w 2017 r. w spadku po matce (2/6), a nie tylko udział nabyty przez niego w 2017 r. (1/3), ze sprzedaży którego przychód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, planowane odpłatne zbycie w 2021 r. nieruchomości w części odpowiadającej dziedziczonym przez Wnioskodawczynię udziałom (łącznie 2/3) nabytym przez spadkodawców odpowiednio w 1957 r. i w 1994 r. nie będzie stanowiło źródła przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ będzie dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziałów w nieruchomości przez spadkodawców, co oznacza , że przychód z tego tytułu nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Natomiast ww. odpłatne zbycie w części odpowiadającej dziedziczonemu przez Wnioskodawczynię udziałowi 1/3 nabytemu przez spadkodawcę w 2017 r., będzie stanowiło źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy, ponieważ będzie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie udziału w nieruchomości przez spadkodawcę. Podstawę obliczenia podatku stanowić będzie dochód, czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży odziedziczonego udziału w nieruchomości (1/3), a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy. Do kosztów uzyskania przychodów, z uwzględnieniem proporcji, o której mowa w tym przepisie, Wnioskodawczyni może zaliczyć kwotę zapłaconych długów spadkowych po Jej bracie w części odpowiadającej udziałowi przychodu podlegającego opodatkowaniu w przychodzie uzyskanym ze sprzedaży łącznego udziału w nieruchomości nabytego od Jej brata, odpowiednio w 1994 r. i w 2017 r.

W przypadku, gdy Wnioskodawczyni chciałaby przeznaczyć przychód ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe enumeratywnie wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, we wskazanym tam terminie, wystarczającym do uzyskania całkowitego zwolnienia od podatku dochodowego będzie wydatkowanie tylko przychodu podlegającego opodatkowaniu, tj. odpowiadającego 1/3 wartości nieruchomości.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe w części dotyczącej opodatkowania przychodu ze sprzedaży odziedziczonej nieruchomości i możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu z tej sprzedaży oraz nieprawidłowe w części dotyczącej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu długów spadkowych.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.