2021.07.06 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.190.2021.3.JK
z 6 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lutego 2021 r. (data wpływu 11 lutego 2021 r.), uzupełnionym w dniach 20 maja 2021 r., 25 maja 2021 r. oraz 1 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych uczestnictwa w programie motywacyjnym.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 10 maja 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.190.2021.1.JK Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 10 maja 2021 r., zostało skutecznie doręczone w dniu 13 maja 2021 r. natomiast w dniu 20 maja 2021 r. wniosek został uzupełniony.

Po dokonaniu ponownej analizy sprawy – z uwzględnieniem uwag zawartych w uzupełnieniu wniosku – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że wniosek – mimo jego uzupełnienia – nadal nie spełnia wymogów formalnych.

W związku z powyższym pismem z dnia 17 czerwca 2021 r. nr 0112.KDIL2-1.4011.190.2021.2.JK – wezwano ponownie Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Ww. wezwanie zostało doręczone w dniu 24 czerwca 2021 r., natomiast w dniu 1 lipca 2021 r. wniosek został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym w rozumieniu art. 3 ust. 1 - 1a ustawy o PIT. Wnioskodawca jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę w (…) (dalej: „A” lub „Spółka”) na stanowisku Członka Zarządu i Dyrektora Finansowego Spółki.

Spółka specjalizuje się w procesowaniu płatności bezgotówkowych i dostarczaniu innowacyjnych usług dla biznesu, zapewniając obsługę transakcji płatniczych dokonywanych za pomocą kart płatniczych oraz realizację innych usług z wykorzystaniem tzw. (…).

Ponadto Wnioskodawca na podstawie powołania sprawuje bez dodatkowego wynagrodzenia funkcję członka zarządu w trzech spółkach zależnych od A, tj. B, C i D.

Do października 2020 r. Spółka była kontrolowana przez E, która jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością prawa luksemburskiego (dalej: „Akcjonariusz 1”). Jednym z akcjonariuszy Spółki była również F (dalej: „Akcjonariusz 2”).

Wnioskodawca zawarł w dniu (…) lipca 2017 r. z Akcjonariuszem 1 oraz w dniu (…) września 2019 r. z Akcjonariuszem 2 umowy w sprawie wynagrodzenia motywacyjnego (dalej: „Umowa” lub „Umowy”). Celem zawarcia tych Umów było zapewnienie Wnioskodawcy udziału finansowego w inwestycji dokonanej przez Akcjonariusza 1 i Akcjonariusza 2 w Spółkę oraz jej spółki zależne (dalej: „Inwestycja”) w zamian za osobiste zaangażowanie Wnioskodawcy w Inwestycję i wzrost jej wartości.

W Umowach z Akcjonariuszem 1 oraz Akcjonariuszem 2 zostało przyznane Wnioskodawcy prawo do otrzymania premii motywacyjnej (dalej: „Premia Motywacyjna”).

Umowy zostały zawarte w ramach wprowadzonego przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 „Programu Opcji”, czyli porozumień zawartych w formie umowy z osobami, które są osobiście zaangażowane w rozwijanie działalności Spółki oraz jej spółek zależnych i przyczyniają się do zwiększania ich wartości rynkowej jako pracownicy, kierownicy/dyrektorzy lub członkowie organów tych spółek i które w zamian za swoje zaangażowanie miały otrzymać wynagrodzenie, którego wartość będzie powiązana ze wzrostem wartości Spółki oraz jej spółek zależnych.

Co istotne, Wnioskodawca zawarł porozumienia w ramach „Programu Opcji” bezpośrednio z Akcjonariuszem 1 oraz Akcjonariuszem 2. Spółka, jako bezpośredni pracodawca Wnioskodawcy, w żaden sposób nie była zaangażowana w „Program Opcji”. W szczególności:

umowa o pracę między Spółką, a Wnioskodawcą nie wskazuje, aby Premia Motywacyjna była częścią wynagrodzenia pracownika;
inne wewnętrzne regulacje Spółki dotyczące wynagrodzeń pracowników nie
wymieniają Premii Motywacyjnej, jako części wynagrodzenia;
Spółka nie zarządza „Programem Opcji”, ani nie zawiera umów w sprawie wynagrodzenia motywacyjnego z pracownikami;
Spółka nie płaciła i nie płaci na rzecz Akcjonariusza 1 i Akcjonariusza 2 żadnych opłat, ani wynagrodzeń związanych z uczestnictwem pracownika Spółki w „Programie Opcji”.

W zawartych przez Wnioskodawcę Umowach wysokość Premii Motywacyjnej została ustalona, jako określony w ich treści procentowy udział Wnioskodawcy w dochodzie Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 powstałym w rezultacie zbycia udziałów/akcji Spółki lub jej spółek zależnych, bądź zbycia aktywów Spółki lub jej spółek zależnych. Dochód będący podstawą obliczenia Premii Motywacyjnej został zdefiniowany w zawartych przez Wnioskodawcę Umowach, jako wynagrodzenie netto otrzymane przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 w związku ze zbyciem udziałów/akcji lub aktywów Spółki lub jej spółek zależnych, pomniejszone o koszty nabycia udziałów/akcji Spółki i jej spółek zależnych oraz inne poniesione przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 wydatki związane z Inwestycją szczegółowo określone w Umowach. W rezultacie wysokość Premii Motywacyjnej została powiązana ze wzrostem wartości Spółki i jej spółek zależnych.

Zgodnie z treścią zawartych Umów, Wnioskodawca jako uczestnik „Programu Opcji” („Uczestnik”) miał nabywać kwartalnie, przez okres łącznie 5 lat, prawo do 5% Premii Motywacyjnej. Uczestnikowi mogło zostać przyznane również wcześniej, tj. przed upływem 5 lat, prawo do 100% Premii Motywacyjnej w przypadku zbycia przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 całej inwestycji w Spółkę i jej spółki zależne, bezpośrednio w drodze sprzedaży udziałów/akcji, lub pośrednio w drodze sprzedaży aktywów tych spółek.

Warunkiem otrzymania przez Uczestnika „Programu Opcji” wypłaty Premii Motywacyjnej było:

uzyskanie przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 dochodu w rozumieniu przyjętym w treści Umów ze zbycia udziałów/akcji lub aktywów Spółki i jej spółek zależnych, oraz
aktywny udział Uczestnika w procesie badania (…) i zbycia Inwestycji poprzez składanie prawdziwych, nie wprowadzających w błąd zapewnień i oświadczeń w zakresie wszystkich istotnych kwestii, mieszczących się w zakresie kompetencji Uczestnika, jako członka zarządu lub rady nadzorczej i dotyczących wiedzy na temat spółki, zwyczajowo wymaganych przez inwestorów w tego rodzaju transakcjach.

W określonych w Umowach przypadkach Uczestnik mógł również utracić prawo do otrzymania wypłaty Premii Motywacyjnej w jakiejkolwiek jej części, w szczególności w razie odwołania z zajmowanego stanowiska z powodu podjęcia działań konkurencyjnych wobec działalności prowadzonej przez grupę kapitałową, skazania wyrokiem sądu za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe, naruszenie zasad pracy, działanie na szkodę spółek wchodzących w skład grupy kapitałowej, czy naruszenie obowiązku zachowania poufności.

Zgodnie z treścią Umów zawartych z Akcjonariuszem 1 oraz Akcjonariuszem 2, Uczestnik nie może dokonać cesji lub przeniesienia swoich praw lub obowiązków wynikających z zawartych Umów, ani ustanawiać na nich obciążeń. Jednakże w przypadku śmierci Uczestnika przed zbyciem Inwestycji, prawa do otrzymania wypłaty Premii Motywacyjnej w części przyznanej Uczestnikowi do chwili śmierci podlegają dziedziczeniu.

Jedynie w przypadku Umowy zawartej z Akcjonariuszem 1 możliwe jest pod pewnymi ściśle określonymi w Umowie warunkami przeniesienie praw lub obowiązków na podmiot powiązany z Uczestnikiem. Przy czym „podmiot powiązany” oznacza relację jednej osoby w odniesieniu do innej osoby, która bezpośrednio lub pośrednio (i) sprawuje kontrolę nad taką osobą lub (ii) znajduje się pod kontrolą takiej osoby lub (iii) wraz z taką osobą znajduje się pod kontrolą tej samej osoby trzeciej. Natomiast pod pojęciem „kontroli” należy rozumieć posiadanie, bezpośrednio lub pośrednio, uprawnień do zarządzania lub wywierania decydującego wpływu na zarządzanie i politykę innej osoby ze względu na posiadanie akcji lub innych papierów wartościowych dających prawo głosu, w tym prawa wynikające z umów zawartych z innymi osobami, lub z jakiegokolwiek innego tytułu.

Zawarte Umowy stanowią instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. 2020 r., poz. 89; dalej „ustawa o obrocie instrumentami finansowymi”).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi: opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565.

Natomiast, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, przez instrument pochodny rozumie się opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena lub wartość zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników, oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Ogólnie rzecz biorąc, instrumentem pochodnym jest prawo majątkowe, którego cena zależy pośrednio lub bezpośrednio od instrumentu bazowego. Tym ostatnim mogą być w szczególności papiery wartościowe, waluty, stopy procentowe, indeksy/wskaźniki finansowe lub inne instrumenty pochodne.

Prawo do Premii Motywacyjnej przyznane Wnioskodawcy w Umowach zawartych z Akcjonariuszem 1 oraz Akcjonariuszem 2 zalicza się do instrumentów pochodnych, ponieważ:

jest prawem majątkowym (służy realizacji majątkowego interesu Wnioskodawcy),
jego wysokość uzależniona jest od wartości instrumentu bazowego - wskaźnika finansowego (wzrostu wartości rynkowej Spółki i jej spółek zależnych),
realizacja prawa następuje poprzez rozliczenie pieniężne (wypłatę premii),
nie jest instrumentem pochodnym, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565 (dotyczy instrumentów dewizowych).

W związku z powyższym, zawarte z Wnioskodawcą Umowy stanowią instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi. Tym samym, są one pochodnymi instrumentami finansowymi w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o PIT.

W październiku 2020 r., po uzyskaniu wymaganych prawem zgód Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego, nastąpiło całkowite zbycie Inwestycji przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 polegające na sprzedaży wszystkich akcji Spółki będących własnością Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 na rzecz niepowiązanego z nimi nabywcy. W rezultacie zostały spełnione warunki wymagane do wypłaty na rzecz Wnioskodawcy Premii Motywacyjnej na podstawie zawartych Umów, która nastąpiła w październiku i listopadzie 2020 r.

W pismach stanowiących uzupełnienie wniosku wskazano, że nabycie pochodnych instrumentów finansowych w postaci prawa do uzyskania Premii Motywacyjnej nie jest nieodpłatnym świadczeniem ani świadczeniem w naturze.

Wnioskodawca we wniosku, przedstawiając własne konkluzje co do oceny prawnej stanu faktycznego, jednoznacznie potwierdził powyższe.

Co więcej, Wnioskodawca wskazał we wniosku, w opisie stanu faktycznego, że umowy nabycia pochodnych instrumentów finansowych zostały zawarte przez Akcjonariuszy z osobami, które są osobiście zaangażowane w rozwijanie działalności Spółki oraz jej spółek zależnych i przyczyniają się do zwiększania ich wartości rynkowej jako pracownicy, kierownicy/dyrektorzy lub członkowie organów tych spółek i które w zamian za swoje zaangażowanie miały otrzymać wynagrodzenie, którego wartość będzie powiązana ze wzrostem wartości Spółki oraz jej spółek zależnych.

Z tego względu, przyznanego prawa do Premii Motywacyjnej nie można zakwalifikować jako nieodpłatnego świadczenia. Wnioskodawca nie otrzymał prawa do Premii Motywacyjnej pod tytułem darmym, ponieważ jej wysokość była uzależniona od wzrostu wartości inwestycji Akcjonariuszy w Spółkę i jej spółki zależne, na co miało wpływ również osobiste zaangażowanie Wnioskodawcy i udział w zarządzaniu nimi poprzez sprawowanie funkcji członka zarządu i dyrektora finansowego w Spółce oraz w spółkach od niej zależnych.

Zatem prawo do Premii Motywacyjnej stanowiło formę wynagrodzenia Wnioskodawcy za jego zaangażowanie w rozwój inwestycji Akcjonariuszy.

Przedmiotowej oceny prawa do Premii Motywacyjnej, jako niemającego znamion nieodpłatnego świadczenia, Wnioskodawca dokonał w uzasadnieniu swojego stanowiska.

Ponadto, jak wynika z opisu stanu faktycznego, otrzymane w wyniku zawartych umów prawo do Premii Motywacyjnej jest instrumentem o charakterze niezbywalnym.

Tymczasem, żeby wystąpiło „świadczenie w naturze” (lub „nieodpłatne świadczenie”) w momencie jego spełnienia musi wystąpić przysporzenie, czyli dodatnia różnica wartości pomiędzy uzyskanym przez podatnika świadczeniem, a zapłaconą ceną.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1426 ze zm., dalej: „ustawa o PIT”), wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Ponieważ jednak – jak to zostało przedstawione w opisie stanu faktycznego – prawo do Premii Motywacyjnej jest instrumentem niezbywalnym, to jego wartość rynkowa w chwili zawarcia umów wynosiła zero. Dlatego, Wnioskodawca nabywając prawo do Premii Motywacyjnej w dacie jego nabycia nie mógł osiągnąć przychodu w postaci świadczenia w naturze, gdyż świadczenie to nie posiadało dodatniej wartości.

Szczegółową ocenę prawną stanu faktycznego, w zakresie braku spełnienia przez przyznane prawo do Premii Motywacyjnej przesłanek świadczenia w naturze, Wnioskodawca przedstawił we własnym stanowisku.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o interpretację podatkową, pochodnym instrumentem finansowym jest prawo do premii motywacyjnej („Prawo do Premii Motywacyjnej”), inkorporowane w zawartych przez Wnioskodawcę umowach z Akcjonariuszem 1 i Akcjonariuszem 2 („Umowy” lub każda z nich odrębnie „Umowa”). Dlatego Wnioskodawca, opisując pochodny instrument finansowy, zamiennie używa określenia „Prawo do Premii Motywacyjnej” lub „Umowa”.

Jeżeli pod pojęciem pochodnego instrumentu finansowego należy rozumieć określone prawo majątkowe, to ściśle rzecz biorąc będzie nim „Prawo do Premii Motywacyjnej”. Natomiast zawarta Umowa przyznawała powyższe prawo Wnioskodawcy, określała warunki wypłaty Premii Motywacyjnej i jej wysokość, czyli kreowała określone prawo majątkowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi: opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności, uprawnienie do emisji lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne, z wyłączeniem instrumentów pochodnych, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565.

Ustawa o obrocie instrumentami finansowymi definiuje więc instrument finansowy jako:

określony instrument pochodny, wymieniony przykładowo w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c tej ustawy (opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową), ale którym może być również inny, niewymieniony w tym przepisie instrument pochodny, przez co należy odwołać się do definicji instrumentów pochodnych zawartych w art. 3 pkt 28a tej ustawy;
którego wysokość uzależniona jest od instrumentu bazowego (w tym m.in. wskaźnika finansowego);
wykonywany przez dostawę lub rozliczenie pieniężne.

Z kolei, z definicji instrumentu pochodnego zawartej w art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi wynika, że do instrumentów pochodnych należą również prawa majątkowe, których cena lub wartość zależy bezpośrednio lub pośrednio od instrumentu bazowego (w tym m.in. wskaźnika finansowego).

Prawo do Premii Motywacyjnej spełnia wszystkie wymienione powyżej cechy pochodnego instrumentu finansowego, ponieważ:

jest prawem majątkowym (służy realizacji majątkowego interesu Wnioskodawcy),
jego wysokość uzależniona jest od wartości instrumentu bazowego - wskaźnika finansowego (wzrostu wartości rynkowej Spółki zarządzanej przez Wnioskodawcę i jej spółek zależnych),
realizacja prawa następuje poprzez rozliczenie pieniężne (wypłatę premii przez Akcjonariusza 1 i Akcjonariusza 2).

Dodatkowo, Prawo do Premii Motywacyjnej nie jest instrumentem pochodnym, o którym mowa w art. 10 rozporządzenia 2017/565 (dotyczy instrumentów dewizowych).

W momencie nabycia „Praw do Premii Motywacyjnych” nie było możliwe ustalenie wartości rynkowej tych praw (ogólnie, obiektywnie) na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności czasu i miejsca ich uzyskania.

Wypłata Premii Motywacyjnej oraz jej wysokość zostały uzależnione w Umowach od zbycia przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 udziałów/akcji Spółki lub jej spółek zależnych, bądź zbycia aktywów Spółki lub jej spółek zależnych, a więc od zdarzenia przyszłego i niepewnego.

Dlatego, prawo do Premii Motywacyjnej nie ma żadnej wartości rynkowej (jego wartość rynkowa w dacie zawarcia Umowy wynosi zero).

Nabycie Prawa do Premii Motywacyjnej nastąpiło jednorazowo w dacie zawarcia Umowy z Akcjonariuszem 1 oraz Akcjonariuszem 2.

Natomiast podstawowym warunkiem wypłaty Premii Motywacyjnej było zbycie przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 udziałów/akcji Spółki lub jej spółek zależnych, bądź zbycia aktywów Spółki lub jej spółek zależnych. Dodatkowym warunkiem wypłaty wymienionym w Umowie był aktywny udział Wnioskodawcy w procesie badania (…) i zbycia wymienionych udziałów/akcji lub aktywów.

Generalnie, wysokość Premii Motywacyjnej została ustalona, jako określony w ich treści procentowy udział Wnioskodawcy w dochodzie Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2, powstałym w rezultacie zbycia udziałów/akcji Spółki lub jej spółek zależnych bądź zbycia aktywów Spółki lub jej spółek zależnych.

Wnioskodawca nie nabywał jednak z chwilą zawarcia Umowy prawa do Premii Motywacyjnej w pełnej, tj. 100% wysokości. Zawarte Umowy stanowią bowiem, że Wnioskodawca miał nabywać kwartalnie, przez okres łącznie 5 lat, prawo do 5% Premii Motywacyjnej. Uczestnikowi mogło zostać przyznane również wcześniej, tj. przed upływem 5 lat, prawo do 100% Premii Motywacyjnej w przypadku zbycia przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 całej inwestycji w Spółkę i jej spółki zależne, bezpośrednio w drodze sprzedaży udziałów/akcji, lub pośrednio w drodze sprzedaży aktywów tych spółek.

Powyższy przepis uzależniał wysokość Premii Motywacyjnej przyznanej w dacie zawarcia Umowy od okresu sprawowania przez Wnioskodawcę funkcji zarządczych w Spółce lub jej spółkach zależnych. Jednocześnie Umowy były skonstruowane w ten sposób, że w przypadku zaprzestania sprawowania przez Wnioskodawcę funkcji zarządczych w Spółce lub jej spółkach zależnych (odejścia Wnioskodawcy) przed upływem 5 lat od zawarcia Umowy, Wnioskodawcy przysługiwałaby odpowiednio niższa Premia Motywacyjna w razie późniejszego zbycia inwestycji.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, postanowienia Umów dotyczące nabycia prawa do 5% Premii Motywacyjnej kwartalnie należy interpretować jako zdarzenia wpływające na wysokość przyznanej Wnioskodawcy Premii Motywacyjnej, a nie jako nabycie prawa do Premii Motywacyjnej. Prawo do Premii Motywacyjnej zostało przyznane Wnioskodawcy w Umowie, a okres sprawowania funkcji zarządczych mógł mieć wpływ jedynie na wysokość wypłaconej Premii Motywacyjnej. Upływ kolejnych kwartałów nie powodował zresztą, że po stronie Wnioskodawcy powstawało roszczenie o zapłatę Premii Motywacyjnej. Roszczenie o zapłatę Premii Motywacyjnej mogło powstać dopiero z chwilą spełnienia się warunków jej wypłaty, tj. przede wszystkim zbycia inwestycji przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 w Spółce lub jej spółkach zależnych. Dopiero z tą chwilą mogła być również znana wysokość roszczenia Wnioskodawcy, tj. Premii Motywacyjnej.

Ostatecznie, pomimo że od chwili zawarcia każdej z Umów nie upłynęło jeszcze 5 lat, Wnioskodawca otrzymał Premię Motywacyjną w wysokości 100%, ponieważ Akcjonariusz 1 oraz Akcjonariusz 2 dokonali zbycia całej inwestycji w Spółkę i jej spółki zależne, co zgodnie z treścią zawartych Umów dawało prawo do Premii Motywacyjnej w pełnej wysokości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, otrzymane przez Wnioskodawcę Premie Motywacyjne będą stanowić przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym powyżej stanie faktycznym, otrzymane przez Wnioskodawcę Premie Motywacyjne będą stanowić przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o PIT, jako źródło przychodów ustawodawca wymienił m.in.:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę (pkt 1),
kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych, niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7).

Na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy o PIT, przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw, jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o PIT, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei w myśl art. 11 ust. 2a ustawy o PIT, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców,
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu,
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku,
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Stosownie do art. 11 ust. 2b ustawy o PIT, jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia, a więc każda forma przysporzenia majątkowego (tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna) mająca swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy, a zatem wszystko, co pracownik otrzymuje od swojego pracodawcy - o ile nie stanowi wymienionego w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PIT dochodu zwolnionego od podatku lub dochodu, od którego został zaniechany pobór podatku na podstawie przepisów Ordynacja podatkowa - podlega opodatkowaniu ze źródła przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się m.in. przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (pkt 10).

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego Umowy, na podstawie których zostało przyznane wnioskodawcy prawo do Premii Motywacyjnej, są pochodnymi instrumentami finansowymi.

Według art. 17 ust. 1b omawianej ustawy, za datę powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych uważa się moment realizacji tych praw.

Zgodnie z art. 17 ust. 2 ustawy o PIT, przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c, pkt 6, 7 i 10 stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Na podstawie art. 30b ust. 1 ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) za wkład niepieniężny w postaci innej, niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowy w sprawie wynagrodzenia motywacyjnego ze spółkami, będącymi właścicielami akcji w Spółce, która jest pracodawcą Wnioskodawcy. Prawo do wynagrodzenia motywacyjnego, tzw. Premia Motywacyjna, jest pochodnym instrumentem finansowym.

Prawo do Premii Motywacyjnej nie wynika z umowy o pracę zawartej między Wnioskodawcą, a Spółką i nie jest także zapisane w żadnych dokumentach obowiązujących w Spółce. Umowa o pracę między Spółką, a Wnioskodawcą nie wymienia Premii Motywacyjnej w swojej treści, jako elementu wynagrodzenia Wnioskodawcy. Również inne wewnętrzne regulacje Spółki dotyczące wynagradzania pracowników nie wymieniają Premii Motywacyjnej, jako elementu wynagrodzenia lub świadczeń dla pracowników.

Ponadto, Spółka nie zarządza Programem Opcji, w ramach którego akcjonariusze przyznali Wnioskodawcy Premię Motywacyjną. Spółka nie płaci żadnych opłat ani kosztów związanych z uczestnictwem jej pracownika w Programie Opcji.

Premia Motywacyjna została wypłacona Wnioskodawcy przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2, a nie przez Spółkę. Spółka nie zapłaciła Wnioskodawcy żadnych kwot bezpośrednio, ani nawet w sposób pośredni nie finansowała otrzymanych wypłat. Podstawą przyznania i obliczenia Premii Motywacyjnej był wyłącznie wynik finansowy uzyskany przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 w związku z inwestycją w Spółkę i spółki od niej zależne, wynikający ze zbycia akcji Spółki.

Biorąc powyższe pod uwagę, świadczenie, które nie wynika ze stosunku pracy, otrzymane od osoby trzeciej (w przedmiotowej sprawie od Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2) nie może stanowić podstawy do uznania takiego świadczenia, jako pochodzącego ze stosunku pracy.

Zarazem Wnioskodawca nie został zatrudniony przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2. Zatem w związku z otrzymaniem Premii Motywacyjnej nie uzyskuje przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o PIT.

W ocenie Wnioskodawcy, w analizowanej sytuacji nie będzie miał również zastosowania przepis art. 10 ust. 4 ustawy o PIT. Celem wprowadzenia tego przepisu do ustawy z dniem 1 stycznia 2018 r., było dokonywanie reklasyfikacji zasad opodatkowania wynagrodzenia pracowników lub osób współpracujących na innej podstawie prawnej z podmiotem wypłacającym kwoty z realizacji praw z papierów wartościowych lub z pochodnych instrumentów finansowych. W następstwie takiej reklasyfikacji przychody z tytułu realizacji ww. praw powinny zostać zaliczone do tego źródła przychodów, w ramach którego uzyskane zostały te prawa. Warunkiem zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o PIT jest zatem wskazanie stosunku podstawowego, w ramach którego otrzymane zostały prawa z papierów wartościowych lub z pochodnych instrumentów finansowych.

W razie nieistnienia takiego stosunku podstawowego, przychody z realizacji papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych powinny być opodatkowane zgodnie z regułą wskazaną w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, t. j. jako przychody z kapitałów pieniężnych.

Wnioskodawcy nie łączy z Akcjonariuszem 1 oraz Akcjonariuszem 2 żaden stosunek prawny, poza umową w sprawie wynagrodzenia motywacyjnego, zaś na jej podstawie nie świadczy pracy, ani nie współpracuje z tymi podmiotami na innej podstawie prawnej. Nie jest więc możliwa reklasyfikacja zasad opodatkowania Premii Motywacyjnej, otrzymanej przez Wnioskodawcę na podstawie art. 10 ust. 4 ustawy o PIT, ponieważ przepis ten ma zastosowanie do wynagrodzenia wyłącznie pracowników lub osób współpracujących na innej podstawie prawnej z podmiotem wypłacającym kwoty z realizacji praw z papierów wartościowych lub z pochodnych instrumentów finansowych. W rezultacie Premia Motywacyjna stanowi przychód z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT.

Podkreślić należy, że w tym przypadku wypłata Premii Motywacyjnej nie miała żadnego związku ze świadczeniem pracy. Zatem, przypisanie Premii Motywacyjnej do źródła przychodów z kapitałów pieniężnych nie będzie naruszało konstytucyjnej zasady równości wobec prawa, zgodnie z którą brak jest uzasadnienia dla odmiennego traktowania osób w zależności od tego, czy wynagrodzenie otrzymują bezpośrednio od pracodawcy (lub innego podmiotu, na rzecz którego wykonywana jest osobiście działalność np. w związku z wykonywaniem obowiązków członka zarządu) czy od podmiotu trzeciego (za wiedzą, zgodą i przy współudziale tego pierwszego).

W niniejszym stanie faktycznym, Premia Motywacyjna została powiązana wyłącznie z zyskiem akcjonariuszy ze zbycia Inwestycji, tj. udziałów/akcji w Spółce i jej spółkach zależnych. Wyniki finansowe Spółki w żaden sposób nie wpływają na prawo do Premii Motywacyjnej i jej wysokość. Wnioskodawca zatem uzyskał prawo do Premii Motywacyjnej niezależnie od wiedzy Spółki oraz bez jej zgody i jakiegokolwiek udziału.

Ponadto, w związku z tym, że zawarte przez Wnioskodawcę Umowy są pochodnymi instrumentami finansowymi, to warunkiem zastosowania przepisu art. 10 ust. 4 ustawy o PIT jest to, aby prawo do Premii Motywacyjnej zostało uprzednio objęte lub nabyte, jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie.

Po pierwsze, przez świadczenie w naturze należy rozumieć wszelkie świadczenia, w przypadku których przedmiot świadczenia jest inny niż pieniądz lub wartość pieniężna. Będą to w szczególności różnego rodzaju świadczenia rzeczowe, chociaż przedmiotem świadczenia mogą być również prawa.

Zgodnie zaś z art. 11 ust. 2 ustawy o PIT, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Tymczasem, prawo do Premii Motywacyjnej zgodnie z treścią zawartych Umów jest instrumentem co do zasady niezbywalnym. Jak zostało bowiem podkreślone powyżej, Wnioskodawca nie może dokonać cesji lub przeniesienia swoich praw lub obowiązków wynikających z zawartych Umów, ani ustanawiać na nich obciążeń (za wyjątkiem przeniesienia praw i obowiązków na podmiot powiązany na podstawie Umowy zawartej z Akcjonariuszem 1). Jedynie w przypadku jego śmierci przed zbyciem Inwestycji, prawa do otrzymania wypłaty Premii Motywacyjnej w części przyznanej Uczestnikowi do chwili śmierci podlegają dziedziczeniu.

Z tego względu, w dacie zawarcia Umowy jego wartość rynkowa wynosi zero. Stąd Wnioskodawca nabywając prawo do Premii Motywacyjnej w dacie jego nabycia nie może osiągnąć przychodu w postaci świadczenia w naturze, gdyż świadczenie to nie posiada dodatniej wartości.

W konsekwencji, nie sposób jest uznać, że spełnione są przesłanki art. 10 ust. 4 ustawy o PIT, czyli że Wnioskodawca nabył prawo do Premii Motywacyjnej „w następstwie objęcia lub nabycia tych praw, jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie”. Pojęcia „świadczenie w naturze” lub „nieodpłatne świadczenie” mają bowiem swoje ścisłe znaczenie zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych i zjawiska te nie mogą wystąpić, o ile nie występuje dodatnia różnica wartości pomiędzy uzyskanym przez podatnika świadczeniem, a zapłaconą ceną (przysporzenie).

Potwierdzeniem powyższej argumentacji jest treść art. 22 ust. 1dc ustawy o PIT: „W przypadku realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych uzyskanych w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, w związku z którymi został określony przychód, wartość tego przychodu powiększa koszty uzyskania przychodu ze źródła, do którego, zgodnie z art. 10 ust. 4, został zaliczony ten przychód”. Tym samym, aby art. 10 ust. 4 ustawy miał zastosowanie, konieczne jest ustalenie przychodu na etapie nabycia prawa do Premii Motywacyjnej, co w omawianym stanie faktycznym nie ma miejsca (wartość rynkowa prawa na etapie nabycia wynosi zero).

Po drugie, w ocenie Wnioskodawcy, nie można zakwalifikować przyznanego prawa do Premii Motywacyjnej, jako nieodpłatnego świadczenia. Przez nieodpłatne świadczenie należy rozumieć szczególnego rodzaju świadczenia, w przypadku których otrzymujący odnosi określoną korzyść pod tytułem darmym, co oznacza, że nie świadczy nic w zamian.

Co jednak kluczowe, w art. 11 ust. 1 i ust. 2a ustawy o PIT ustawodawca stanowi o nieodpłatnych świadczeniach innych niż świadczenia w naturze. Przedmiotem tych świadczeń nie są więc rzeczy lub prawa, lecz usługi. Innym nieodpłatnym świadczeniem może być więc przede wszystkim świadczenie nieodpłatnie usług na rzecz podatnika. W rezultacie nie ma podstaw aby prawo do Premii Motywacyjnej uznać za tego rodzaju inne nieodpłatne świadczenie.

Trudno też twierdzić, że w rezultacie otrzymania prawa do Premii Motywacyjnej, Wnioskodawca uzyskał korzyść kosztem akcjonariuszy. Wysokość Premii Motywacyjnej była uzależniona od wzrostu wartości inwestycji akcjonariuszy w Spółkę i jej spółki zależne, na co wpływało również osobiste zaangażowanie Wnioskodawcy i udział w zarządzaniu nimi poprzez sprawowanie funkcji członka zarządu i dyrektora finansowego w Spółce oraz w spółkach od niej zależnych.

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca otrzymał Premię Motywacyjną również od spółki luksemburskiej, tj. Akcjonariusza 1, dlatego należy dodatkowo uwzględnić postanowienia konwencji między Rzecząpospolitą Polską, a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. 1996 r. Nr 110, poz. 527; dalej: „Konwencja”).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 Konwencji, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W związku z tym, że Konwencja nie reguluje kwestii realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu wypłaty Premii Motywacyjnej będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy zasadnym jest uznanie, że otrzymane przez Wnioskodawcę Premie Motywacyjne będą stanowić przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na marginesie należy przy tym podkreślić, że określenie statusu prawa do Premii Motywacyjnej, jako „nieodpłatnego świadczenia” lub „świadczenia w naturze”, nie stanowi elementem stanu faktycznego zdarzenia przedstawionego we wniosku o interpretację. Są to bowiem pojęcia abstrakcyjne, definiowane ustawą o PIT, w związku z czym to nie do podatnika, lecz do organu podatkowego należy wykładnia tych pojęć i ich subsumpcja do przedstawionego we wniosku o interpretację stanu faktycznego.

Z tego powodu Wnioskodawca zawarł swoją własną ocenę odnośnie tych pojęć oraz braku ich zastosowania do przyznanego prawa do Premii Motywacyjnej w uzasadnieniu swojego stanowiska, a nie w opisie stanu faktycznego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1128) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 tej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Dla celów podatkowych nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu – przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Jednocześnie, stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania..

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy: wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z informacji przedstawionych we wniosku oraz jego uzupełnień wynika, że Wnioskodawca zawarł w dniu 24 lipca 2017 r. ze Spółką 1 (spółka luksemburska) oraz w dniu 30 września 2019 r. ze Spółką 2 umowy w sprawie wynagrodzenia motywacyjnego (dalej: „Umowa” lub „Umowy”). Celem zawarcia tych Umów było zapewnienie Wnioskodawcy udziału finansowego w inwestycji dokonanej przez Spółki w Spółkę (pracodawcę Wnioskodawcy) oraz jej spółki zależne (dalej: „Inwestycja”) w zamian za osobiste zaangażowanie Wnioskodawcy w Inwestycję i wzrost jej wartości. W Umowach ze Spółką 1 oraz Spółką 2 zostało przyznane Wnioskodawcy prawo do otrzymania premii motywacyjnej (dalej: „Premia Motywacyjna”). Zgodnie z opisem stanu faktycznego, pochodnym instrumentem finansowym jest prawo do premii motywacyjnej („Prawo do Premii Motywacyjnej”), inkorporowane w zawartych przez Wnioskodawcę umowach z Akcjonariuszem 1 i Akcjonariuszem 2 („Umowy” lub każda z nich odrębnie „Umowa”). Pod pojęciem pochodnego instrumentu finansowego należy rozumieć określone prawo majątkowe, to ściśle rzecz biorąc będzie nim „Prawo do Premii Motywacyjnej”. Natomiast zawarta Umowa przyznawała powyższe prawo Wnioskodawcy, określała warunki wypłaty Premii Motywacyjnej i jej wysokość, czyli kreowała określone prawo majątkowe. Prawo do premii motywacyjnej stanowi pochodne instrumenty finansowe, określone w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (t. j. Dz. U. 2020 r., poz. 89). W momencie nabycia „Praw do Premii Motywacyjnych” nie było możliwe ustalenie wartości rynkowej tych praw (ogólnie, obiektywnie) na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności czasu i miejsca ich uzyskania. Wypłata Premii Motywacyjnej oraz jej wysokość zostały uzależnione w Umowach od zbycia przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 udziałów/akcji Spółki lub jej spółek zależnych, bądź zbycia aktywów Spółki lub jej spółek zależnych, a więc od zdarzenia przyszłego i niepewnego. Dlatego, prawo do Premii Motywacyjnej nie ma żadnej wartości rynkowej (jego wartość rynkowa w dacie zawarcia Umowy wynosi zero). Umowy zostały zawarte w ramach wprowadzonego przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 „Programu Opcji”, czyli porozumień zawartych w formie umowy z osobami, które są osobiście zaangażowane w rozwijanie działalności Spółki oraz jej spółek zależnych i przyczyniają się do zwiększania ich wartości rynkowej jako pracownicy, kierownicy/dyrektorzy lub członkowie organów tych spółek i które w zamian za swoje zaangażowanie miały otrzymać wynagrodzenie, którego wartość będzie powiązana ze wzrostem wartości Spółki oraz jej spółek zależnych. W zawartych przez Wnioskodawcę Umowach wysokość Premii Motywacyjnej została ustalona, jako określony w ich treści procentowy udział Wnioskodawcy w dochodzie Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 powstałym w rezultacie zbycia udziałów/akcji Spółki lub jej spółek zależnych, bądź zbycia aktywów Spółki lub jej spółek zależnych. Dochód będący podstawą obliczenia Premii Motywacyjnej został zdefiniowany w zawartych przez Wnioskodawcę Umowach, jako wynagrodzenie netto otrzymane przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 w związku ze zbyciem udziałów/akcji lub aktywów Spółki lub jej spółek zależnych, pomniejszone o koszty nabycia udziałów/akcji Spółki i jej spółek zależnych oraz inne poniesione przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 wydatki związane z Inwestycją szczegółowo określone w Umowach. W rezultacie wysokość Premii Motywacyjnej została powiązana ze wzrostem wartości Spółki i jej spółek zależnych. W październiku 2020 r., po uzyskaniu wymaganych prawem zgód Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz Komisji Nadzoru Finansowego, nastąpiło całkowite zbycie Inwestycji przez Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 polegające na sprzedaży wszystkich akcji Spółki będących własnością Akcjonariusza 1 oraz Akcjonariusza 2 na rzecz niepowiązanego z nimi nabywcy. W rezultacie zostały spełnione warunki wymagane do wypłaty na rzecz Wnioskodawcy Premii Motywacyjnej na podstawie zawartych Umów, która nastąpiła w październiku i listopadzie 2020 r. Wnioskodawca wskazał, że nie otrzymał prawa do Premii Motywacyjnej pod tytułem darmym, ponieważ jej wysokość była uzależniona od wzrostu wartości inwestycji Akcjonariuszy w Spółkę i jej spółki zależne, na co miało wpływ również osobiste zaangażowanie Wnioskodawcy i udział w zarządzaniu nimi poprzez sprawowanie funkcji członka zarządu i dyrektora finansowego w Spółce oraz w spółkach od niej zależnych. Zatem prawo do Premii Motywacyjnej stanowiło formę wynagrodzenia Wnioskodawcy za jego zaangażowanie w rozwój inwestycji Akcjonariuszy. Wnioskodawcy z wypłacającym premię nie łączył żaden stosunek prawny, w szczególności umowa o pracę.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi, czy w opisanym powyżej stanie faktycznym, otrzymane Premie Motywacyjne będą stanowić przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, że w art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako źródło przychodów ustawodawca wymienił m.in.:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę (pkt 1),
kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c (pkt 7),
inne źródła (pkt 9),

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 omawianej ustawy: za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się:

przychody z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), udziałów w spółdzielni oraz papierów wartościowych (pkt 6 lit. a),
przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających (pkt 10).

Stosownie do art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych oznacza to instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c-i, ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284, 288 i 568).

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 pkt 2 wyżej powołanej ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są niebędące papierami wartościowymi:

tytuły uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania,
instrumenty rynku pieniężnego,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne lub mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron,
opcje, kontrakty terminowe, swapy oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar i które są wykonywane przez dostawę, pod warunkiem, że są dopuszczone do obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu,
niedopuszczone do obrotu na rynku regulowanym ani w alternatywnym systemie obrotu opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest towar, które mogą być wykonane przez dostawę, które nie są przeznaczone do celów handlowych i wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych,
instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego,
kontrakty na różnicę,
opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward dotyczące stóp procentowych oraz inne instrumenty pochodne odnoszące się do zmian klimatycznych, stawek frachtowych, uprawnień do emisji oraz stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, które są wykonywane przez rozliczenie pieniężne albo mogą być wykonane przez rozliczenie pieniężne według wyboru jednej ze stron, a także wszelkiego rodzaju inne instrumenty pochodne odnoszące się do aktywów, praw, zobowiązań, indeksów oraz innych wskaźników, które wykazują właściwości innych pochodnych instrumentów finansowych.

Dodatkowo, zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, ilekroć w ustawie jest mowa o instrumentach pochodnych - rozumie się przez to opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego.

Stosownie natomiast do treści art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w cytowanym przepisie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy. O przychodzie z innych źródeł po stronie podatnika należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jak stanowi natomiast art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z realizacji praw z papierów wartościowych, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, lub z pochodnych instrumentów finansowych, uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie, są zaliczane do tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane.

Mając na uwadze powyższe oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz jego uzupełnieniach stwierdzić należy, że przyznanie Wnioskodawcy Praw do Premii Motywacyjnej stanowiących pochodne instrumenty finansowe stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże z uwagi na to, że ww. prawa, stanowiące pochodne instrumenty finansowe są co do zasady niezbywalne oraz w momencie ich nabycia nie było możliwe ustalenie wartości rynkowej tych praw (ogólnie, obiektywnie) na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności czasu i miejsca ich uzyskania niemożliwe jest ustalenie przychodu zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym miejscu wskazać należy, że nie sposób zgodzić się z Wnioskodawcą, że przyznanie Praw do Premii Motywacyjnej nie stanowi nieodpłatnego świadczenia. Wnioskodawca odpowiadając na wezwanie organu o jakąkolwiek odpłatność za uzyskanie Prawa do Premii Wnioskodawca nie wskazał, że taka odpłatność z jego strony miała miejsce, natomiast podniósł, że jej wypłata (a nie przyznanie „prawa do premii”) była uzależniona od jego zaangażowania w Inwestycję, że stanowiło to formę wynagrodzenia za jego zaangażowanie w rozwój Inwestycji. W stanie faktycznym wskazał, że warunkiem otrzymania przez Uczestnika „Programu Opcji” wypłaty Premii Motywacyjnej było:

uzyskanie przez Akcjonariusza 1 lub Akcjonariusza 2 dochodu w rozumieniu przyjętym w treści Umów ze zbycia udziałów/akcji lub aktywów Spółki i jej spółek zależnych, oraz
aktywny udział Uczestnika w procesie badania due dilgence i zbycia Inwestycji poprzez składanie prawdziwych, nie wprowadzających w błąd zapewnień i oświadczeń w zakresie wszystkich istotnych kwestii, mieszczących się w zakresie kompetencji Uczestnika, jako członka zarządu lub rady nadzorczej i dotyczących wiedzy na temat spółki, zwyczajowo wymaganych przez inwestorów w tego rodzaju transakcjach.

Z powyższego wnioskować należy, że Wnioskodawca nabył „prawo do Premii Motywacyjnej”, natomiast jego następcze zaangażowanie w Inwestycję, które miało się przyczynić do wzrostu wartości Spółki i spółek zależnych, oraz jego aktywny udział w procesie badania due dilgence oraz procesie zbycia Inwestycji zostało wynagrodzone faktyczną wypłatą premii po sprzedaży Inwestycji przez Akcjonariuszy. Tak więc jego wkład pracy na rzecz Inwestycji miał wpływ nie na nabycie prawa do Premii jak próbuje dowieść Wnioskodawca (bo ono nastąpiło wcześniej) a na jej wypłatę. Jego aktywny udział w procesie był warunkiem wypłaty Premii oraz jej wysokości, która była uzależniona od uzyskania dochodu ze sprzedaży Inwestycji przez Akcjonariuszy. „Prawo do Premii” było czynnikiem, który miał zmotywować Wnioskodawcę do aktywnego udziału w procesie przygotowania sprzedaży Inwestycji.

Powyższe wskazuje jednoznacznie, że nabycie samego „prawa do Premii Motywacyjnej” nastąpiło nieodpłatnie i ocena skutków podatkowych uzyskanego przychodu w postaci premii wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca powinna być oparta o przepis art. 10 ust. 4 ustawy o PIT.

Wyżej wymieniony przepis art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został wprowadzony ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r. poz. 2175). Jak wskazano w uzasadnieniu do rządowego projektu ustawy o zmianie ww. ustaw (druk sejmowy nr 18789): „Obecnie częstą praktyką jest tworzenie mechanizmu wynagradzania pracowników lub innych osób powiązanych ze świadczeniodawcą poprzez realizację praw z pochodnych instrumentów finansowych, lub innych praw pochodnych, które obejmują te osoby od spółki jako nieodpłatne świadczenie. W związku z tym przychody takie kwalifikowane są do źródła z kapitałów pieniężnych i dochód z nich uzyskany podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Faktycznie jednak przychody takie stanowią wynagrodzenie tych osób od podmiotu i powinny stanowić przychód ze stosunku pracy albo przychód z działalności wykonywanej osobiście, albo przychód z innych źródeł i dochody te powinny być opodatkowane wg skali podatkowej 18% i 32%. Wprowadzona regulacja w art. 10 ust. 4 ustawy PIT wyłącza w takich przypadkach przychody z realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych lub z innych praw pochodnych ze źródła z kapitałów pieniężnych i wiąże zaliczenie źródła przychodów z realizacji takich praw ze źródłem przychodów, w ramach którego zostały uzyskane te pochodne instrumenty finansowe lub prawa pochodne, jako nieodpłatne świadczenie”.

Przepis ten wskazuje na „przychody z realizacji (określonych) praw (...) uzyskane w następstwie objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie” i nakazuje ich zaliczenie do „tego źródła przychodów, w ramach którego to świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie zostało uzyskane”. Przepis ten ma na celu powiązanie po pierwsze, zrealizowania przychodów ze wskazanych w nim papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych po drugie, z ich uzyskaniem w następstwie objęcia lub nabycia jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie – celem przypisania do właściwego źródła przychodów. Ze względu na to, że przepis ten służy przypisaniu do właściwego źródła (przychodów) przychodów z realizacji określonych w nim praw, przy jego interpretacji należy uwzględnić fakt, że kwestia ustalenia możliwości jego zastosowania (lub braku jego zastosowania) pojawia się w momencie osiągnięcia przychodów z realizacji tych praw (a nie wcześniej) i na ten moment należy dokonywać oceny możliwości jego zastosowania. Dla zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezbędne jest, ażeby podatnik osiągnął przychód z realizacji praw ze wskazanych w nim papierów wartościowych/z pochodnych instrumentów finansowych oraz, ażeby – w momencie osiągnięcia ww. przychodu – prawdą było, że przychód ten uzyskany został w następstwie (wskutek) objęcia lub nabycia tych praw jako świadczenie w naturze lub nieodpłatne świadczenie. Nieistotne jest natomiast, ażeby Wnioskodawca w momencie uzyskania tych praw uzyskał przychód z nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu.

W związku z powyższymi wyjaśnieniami – w niniejszej sprawie ma zastosowania art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazano we wniosku, uprawnienie do Premii Motywacyjnych przyznane Wnioskodawcy nie wynika w żadnym stopniu z umów o pracę zawartych między przekazującym a Wnioskodawcą i nie jest zapisane w jakichkolwiek innych dokumentach wewnętrznych.

W związku z powyższym należy wyjaśnić, że Wnioskodawca otrzymał nieodpłatnie od podmiotu trzeciego Prawa do Premii Motywacyjnych stanowiące pochodne instrumenty finansowe, wobec tego dokonana przez podmiot trzeci wypłata świadczeń nie stanowi przychodu ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód Wnioskodawcy należy na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zakwalifikować jako przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego zasadnym jest uznanie, że – zgodnie art. 10 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w opisanym stanie faktycznym, otrzymane przez Wnioskodawcę Premie Motywacyjne będą stanowić przychód z innych źródeł , o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy – zgodnie z którym: otrzymane przez niego Premie Motywacyjne będą stanowić przychód z kapitałów pieniężnych opodatkowany 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych – należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo należy zauważyć, że Wnioskodawca otrzymał Premię Motywacyjną również od spółki luksemburskiej, dlatego należy dodatkowo uwzględnić postanowienia konwencji między Rzecząpospolitą Polską, a Wielkim Księstwem Luksemburga w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, sporządzoną w Luksemburgu dnia 14 czerwca 1995 r. (Dz. U. 1996 r. Nr 110, poz. 527). Zgodnie z art. 22 ust. 1 Konwencji, części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie. W związku z tym, że Konwencja nie reguluje kwestii realizacji praw z pochodnych instrumentów finansowych, dochody uzyskane przez Wnioskodawcę z tytułu wypłaty Premii Motywacyjnej będą podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin