2021.08.23 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.407.2021.2.MP
z 23 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 maja 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 6 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) na wezwanie Organu z 28 lipca 2021 r. (doręczone 2 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy działek nr 5 i 7 za czynność podlegającą opodatkowaniu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

10 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy działek nr 5 i 7 za czynność podlegającą opodatkowaniu.

Wniosek uzupełniono pismem z 6 sierpnia 2021 r. (data wpływu 13 sierpnia 2021 r.) na wezwanie Organu z 28 lipca 2021 r. (doręczone 2 sierpnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. działa na podstawie ustawy z 10 lipca 2015 r. Jest agencją wykonawczą w rozumieniu przepisów ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. 2021 r . poz. 305), nadzorowaną przez Ministra …..A. powstała 1 października 2015 r. z połączenia A. utworzonej na podstawie ustawy z 22 czerwca 1995 r. o ….. utworzonej na podstawie ustawy z 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o B. Połączenie nastąpiło przez przejęcie A. przez B. B. wstąpiła we wszelkie prawa i obowiązki A. i po połączeniu agencji otrzymała nazwę A. W skład A. wchodzą Biuro Prezesa A. oraz oddziały regionalne A.

Skarb Państwa powierzył A. wykonywanie w jego imieniu i na jego rzecz prawa własności i innych praw rzeczowych w stosunku m.in. do nieruchomości stanowiących jego własność uznanych za zbędne na cele obronności i bezpieczeństwa państwa, oraz mienia Skarbu Państwa

będącego do dnia przekazania A. w trwałym zarządzie jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi ….. albo ministrowi właściwemu …… lub przez nich nadzorowanych, niewykorzystywanego do realizacji ich zadań,
przekazanego pozostałego po likwidacji państwowych osób prawnych, dla których organem założycielskim lub organem nadzoru był Minister …. albo minister właściwy ……

Do zadań własnych A. należy m.in. obrót mieniem, w tym sprzedaż lokali mieszkalnych i innych nieruchomości oraz infrastruktury. Gospodarowanie mieniem przez A. odbywa się zgodnie z wymogami racjonalnej gospodarki i polega w szczególności na (...) sprzedaży lub zamianie, oddaniu gruntu w użytkowanie wieczyste, oddaniu nieruchomości w trwały zarząd lub ustanawianiu i nabywaniu ustanowionych ograniczonych praw rzeczowych.

Na wniosek Oddziału Regionalnego A. z 13 września 2013 r. Burmistrz … wszczął postępowanie w sprawie wydania decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości gruntowych położonych w ……, oznaczonych w operacie ewidencji gruntów jako działki nr 1 i nr 2 o łącznej powierzchni 93.144,00 m2. Nieruchomości stanowiły własność Skarbu Państwa , dla których Sąd Rejonowy w …. prowadził księgę wieczystą nr …...

Na mocy decyzji Burmistrza …. z 19 września 2013 r., w wyniku przeprowadzonego podziału geodezyjnego ww. nieruchomości gruntowych, powstały nowo wydzielone działki (58 działek), z czego działki o numerach ewidencyjnych: nr 3 o pow. 196 m2, nr 4 o pow. 406 m2, nr 5 o pow. 339 m2, nr 6 o pow. 1363 m2 oraz nr 7 o pow. 2379 m2 z mocy prawa przeszły na własność Gminy …… (dalej Gmina) z przeznaczeniem pod drogi gminne. Powyższa decyzja stała się ostateczna 9 października 2013 r. Działki te ówczesna B. otrzymała od A. Oddział Terenowy w …… protokołem zdawczo - odbiorczym nieruchomości z 30 kwietnia 2010 r. Przy nabyciu działek nr 1 i nr 2, ówczesnej B. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ww. działki nie były także wykorzystywane przez B. do prowadzenia działalności.

Na podstawie art. 98 ust. 3 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ówczesny B. wystąpił z wnioskiem o wypłatę należnego odszkodowania za nieruchomości gruntowe, które z mocy prawa przeszły na własność Gminy. Wysokość odszkodowania została ustalona na podstawie udzielonej opinii rzeczoznawcy majątkowego, który określił wartości rynkowe działek przejętych przez Gminę w 2013 r.

8 sierpnia 2016 r. zawarte zostało porozumienie pomiędzy A., a Gminą ….. w sprawie odszkodowania z tytułu wydzielenia działek pod drogi gminne, na mocy którego Burmistrz ….. zaproponował, że stosownie do przepisu art. 131 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, A. przyznane zostaną nieruchomości zamienne. W treści porozumienia wskazano także, iż ewentualną powstałą różnicę pomiędzy wartością brutto działek, które z mocy prawa przeszły na własności Gminy, a wartością działek zamiennych, Gmina wpłaci na rachunek bankowy A., nie później niż do dnia podpisania aktów notarialnych.

Do chwili wystąpienia z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej do podpisania aktów notarialnych nie doszło, z uwagi na trwające obopólne ustalenia w sprawie ekwiwalentności należnego odszkodowania.

Aktualnie A., w ramach rzeczowego rozliczenia należnych roszczeń, ma otrzymać od Gminy nieruchomości gruntowe oznaczone numerami ewidencyjnymi działek: nr 8 o pow. 957 m2, nr 9 o pow. 1153 m2 oraz 10 o pow. 1116 m2. Ww. nieruchomości są niezabudowane i leżą na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym:

działka nr 8 położona jest na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną z możliwością lokalizacji usług nieuciążliwych - symbol MN, U,
działka nr 9 położona jest na terenie przeznaczonym pod zabudowę jednorodzinną,
działka nr 10 znajduje się na terenie przeznaczonym pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną - symbol MN.

W przypadku nieruchomości A. przejętych przez Gminę ich stan faktyczny przedstawia się następująco:

działka nr 3 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 9. KD-D. Działka jest niezabudowana i nieużytkowana, porośnięta trawą, chwastami oraz drobnymi samosiejkami drzew i krzewów.
działka nr 4 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej symbol 10. KD-D. Działka jest niezabudowana i nieużytkowana, porośnięta trawą, chwastami oraz drobnymi samosiejkami drzew i krzewów.
działka nr 5 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 10. KD-D. Obszar działki częściowo zagospodarowano jako trawnik, a częściowo stanowi utwardzony kostką betonową dojazd do parkingu (31 m2 ). Północna część działki stanowi teren nieużytkowany,
działka nr 6 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 11. KD-D. Obszar działki jest nieużytkowany, częściowo porośnięty drzewami i krzewami,
działka nr 7 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 10. KD-D. Obszar działki częściowo zagospodarowano jako trawnik, a częściowo stanowi utwardzony kostką betonową chodnik i dojazd do parkingu. Północna część działki stanowi teren nieużytkowany.

Wartość działek będących własnością Gminy ….. wynikająca z operatów szacunkowych jest niższa niż wartość rynkowa nieruchomości gruntowych, które Gmina ….. przejęła na własność od A. w 2013 r. Powstałą różnicę wartości Gmina zobowiązała się wpłacić na rachunek bankowy Oddziału Regionalnego A w …….

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 28 lipca 2021 r., Wnioskodawca poinformował, że:

działki o numerach ewidencyjnych 5 oraz 7 objęte są miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego części obrębu ….., zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej w ….. Nr….. z 16 kwietnia 2013 r. Dla przedmiotowych działek ustalono zapisy w planie: teren dróg publicznych klasy dojazdowej - symbol 10.KD-D;
w okresie, w którym przedmiotowe nieruchomości stanowiły własność A., A. nie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla działek o nr 5 oraz 7. Z uwagi na fakt, iż od uprawomocnienia się decyzji podziałowej tj. od 9 października 2013 r. działki przeszły na własność Gminy ….., A. nie posiada wiedzy, czy po tej dacie została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego dla działek będących przedmiotem zapytania;
znajdujący się na działkach oznaczonych numerami ewidencyjnymi 7 i 5, położonych w ……., chodnik z kostki betonowej i dojazd do parkingu nie został wybudowany przez Oddział Regionalny A. Nieruchomość ta, na dzień uprawomocnienia się decyzji podziałowej tj. na dzień 9 października 2013 r., stanowiła tereny nieużytkowane, niezabudowane, porośnięte trawą oraz drobnymi samosiejkami. Istniejący obecnie na nieruchomości chodnik oraz dojazd do parkingu, zostały najprawdopodobniej wykonane przez aktualnego właściciela działek nr 7 i 5 - Gminę …….

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji dostawa przez A. na rzecz Gminy …… działek nr 5 i 7 będzie podlegała w całości opodatkowaniu stawką 23% podatku od towarów i usług, czy też ich dostawa, w odniesieniu do ich zabudowanych części, będzie zwolniona z opodatkowania?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. 2021 poz. 685 ze zm. - dalej ustawa o VAT) - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa, prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W myśl art. 112 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2020 r. poz. 1990 ze zm. - dalej ugn), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości. Zgodnie z treścią przepisu art. 128 ust. 1 ugn. wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw. Stosownie do art. 131 ust. 1 ugn, w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna. Natomiast na podstawie przepisu art. 131 ust. 4 ugn. różnicę między wysokością odszkodowania ustalonego w decyzji, a wartością nieruchomości zamiennej wyrównuje się przez dopłatę pieniężną.

Zgodnie z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (art. 2 pkt 33 ustawy o VAT).

Wobec powyższego, zdaniem A., niezabudowane działki o nr 3, 4, 5, przeznaczone w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod drogi publiczne klasy dojazdowej nie korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, a ich dostawa podlega opodatkowaniu podstawową, 23% stawką podatku od towarów i usług.

Wątpliwości A. budzi natomiast kwestia opodatkowania podatkiem VAT dostawy działek nr 7 i 5. Wg stanu na dzień wydania przez starostę decyzji podziałowej (19 września 2013 r.) i uprawomocnienia się tej decyzji (9 października 2013 r.) ww. działki były niezabudowane, a z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynikało ich przeznaczenie pod drogi gminne (Uchwała Rady Miejskiej w …… nr ….. z 6 kwietnia 2013 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części obrębu ……). Wysokość odszkodowania została ustalona przez organ, zgodnie z art. 130 ust. 1 ugn „według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu”.

Jednocześnie trzeba zauważyć, że w przypadku przeniesienia z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu własności towarów (działek nr 7 i 5) w zamian za odszkodowanie, obowiązek podatkowy powstaje dopiero z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty z tego tytułu (art. 19a ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o VAT). Znaczenie ma więc nie sam moment wywłaszczenia, lecz dopiero chwila otrzymania zapłaty. Z aktualnie obowiązujących operatów szacunkowych wynika, że obecnie działki 7 i 5 są częściowo utwardzone kostką betonową (chodnik i dojazd do parkingu), stanowiącymi obiekty budowlane w rozumieniu ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane ( Dz.U. z 2020 poz. 1333 ze zm.). W takiej sytuacji, można byłoby przyjąć, że w przypadku ich dostawy jej przedmiotem są częściowo zabudowane nieruchomości, a zastosowanie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ewentualne zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wynika z faktu, że dostawa działek nr 7 i 5 spełniałaby definicję dostawy dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia, o której mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż zlokalizowane na nich obiekty budowlane nie zostały wcześniej oddane do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi; nie rozpoczęło się także ich użytkowania na potrzeby własne Agencji po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z drugiej strony wspomnieć należy, że na moment wydania i uprawomocnienia się decyzji podziałowej z 2013 r., w wyniku której zostały wydzielone m.in. działki nr 7 i 5, nie znajdowały się na nich żadne obiekty budowlane, o których wspominają aktualnie obowiązujące operaty szacunkowe i ten stan faktyczny, zdaniem A., należy brać pod uwagę przy ocenie zasad opodatkowania tych nieruchomości gruntowych. Zgodnie z informacją przekazaną przez Oddział Regionalny A. w …., to nie oddział dokonał w swoim zakresie inwestycji budowlanych, o których mowa powyżej (chodnik i dojazd do parkingu). Obiekty budowlane na działkach nr 7 i 5 nie były także przedmiotem wyceny mającej na celu określenie wartości rynkowej nieruchomości dla potrzeb ustalenia odszkodowania w związku z przejściem gruntu na własność Gminy.

Z powyższych względów A. stoi na stanowisku, że dostawa działek nr 7 i 5 powinna również zostać opodatkowana podstawową, 23% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przywołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy wynika, że przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług (a więc także wówczas, gdy nie jest ono następstwem decyzji właściciela, lecz wynika z nakazu organu władzy publicznej lub z mocy samego prawa).

W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną – objętą opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług. Dostawę można uznać za dokonaną odpłatnie, dopiero gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru. Oznacza to, że przeniesienie z mocy prawa własności towarów nabiera odpłatnego charakteru dopiero w momencie przyznania odszkodowania i ustalenia jego wysokości. Należy przy tym zaznaczyć, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady nabywania nieruchomości pod inwestycje w zakresie dróg publicznych, a także organy właściwe w tych sprawach, reguluje ustawa z 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 687).

Art. 11a ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Na podstawie art. 11f ust. 1 pkt 6 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

Stosownie do art. 12 ust. 4 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa:

własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych,
własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych

- z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej (art. 12 ust. 4a ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje się w terminie 30 dni od dnia, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna (art. 12 ust. 4b ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych).

Na mocy art. 12 ust. 4f ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, odszkodowanie za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, przysługuje dotychczasowym właścicielom nieruchomości, użytkownikom wieczystym nieruchomości oraz osobom, którym przysługuje do nieruchomości ograniczone prawo rzeczowe.

W oparciu o art. 12 ust. 5 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

W myśl art. 18 ust. 1 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

Na podstawie art. 112 ust. 2 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102 poz. 651 ze zm.), wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wywłaszczenie własności nieruchomości, użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego następuje za odszkodowaniem na rzecz osoby wywłaszczonej odpowiadającym wartości tych praw.

Istotą wywłaszczenia jest pozbawienie lub ograniczenie m.in. prawa własności nieruchomości. Dokonuje się tego za odszkodowaniem wypłaconym na rzecz osoby (podmiotu) wywłaszczanego, co poprzedza wydanie aktu prawnego w randze decyzji. Nieruchomość objęta taką procedurą staje się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa lub jednostek samorządu terytorialnego. Decyzję ustalającą wysokość odszkodowania wydaje organ administracji publicznej, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji. Z tak określonych zapisów ustawowych wynika jasno, że podmiotem podejmującym cały katalog czynności prawnych jest organ administracji. Nie wymaga się tu współdziałania, czy jakiejkolwiek innej inicjatywy ze strony podmiotu wywłaszczanego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że na wniosek Oddziału Regionalnego A w ….. z 13 września 2013 r. Burmistrz …. wszczął postępowanie w sprawie wydania decyzji zatwierdzającej projekt podziału nieruchomości gruntowych położonych w ……, oznaczonych w operacie ewidencji gruntów jako działki nr 1 i nr 2, o łącznej powierzchni 93.144,00 m2. Nieruchomości stanowiły własność Skarbu Państwa . Na mocy decyzji Burmistrza …. z 19 września 2013 r., w wyniku przeprowadzonego podziału geodezyjnego ww. nieruchomości gruntowych, powstały nowo wydzielone działki (58 działek), z czego działki o numerach ewidencyjnych: nr 3, nr 4, nr 5, nr 6 oraz nr 7 z mocy prawa przeszły na własność Gminy z przeznaczeniem pod drogi gminne. Powyższa decyzja stała się ostateczna 9 października 2013 r. Działki te ówczesna B. Oddział Regionalny z …. otrzymała od A. Oddział Terenowy w ….. protokołem zdawczo - odbiorczym nieruchomości z 30 kwietnia 2010 r. Przy nabyciu działek nr 1 i nr 2, ówczesnej B. nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ww. działki nie były także wykorzystywane przez Oddział Regionalny B. do prowadzenia działalności.

Na podstawie art. 98 ust. 3 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ówczesny Oddział Regionalny B. wystąpił z wnioskiem o wypłatę należnego odszkodowania za nieruchomości gruntowe, które z mocy prawa przeszły na własność Gminy. Wysokość odszkodowania została ustalona na podstawie udzielonej opinii rzeczoznawcy majątkowego, który określił wartości rynkowe działek przejętych przez Gminę w 2013 r.

8 sierpnia 2016 r. zawarte zostało porozumienie pomiędzy A., a Gminą ….. w sprawie odszkodowania z tytułu wydzielenia działek pod drogi gminne, na mocy którego Burmistrz …. zaproponował, że stosownie do przepisu art. 131 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, A. przyznane zostaną nieruchomości zamienne. W treści porozumienia wskazano także, iż ewentualną powstałą różnicę pomiędzy wartością brutto działek, które z mocy prawa przeszły na własności Gminy, a wartością działek zamiennych, Gmina wpłaci na rachunek bankowy A., nie później niż do dnia podpisania aktów notarialnych.

Aktualnie A, w ramach rzeczowego rozliczenia należnych roszczeń, ma otrzymać od Gminy nieruchomości gruntowe oznaczone numerami ewidencyjnymi działek: nr 8, nr 9 oraz 10 . Ww. nieruchomości są niezabudowane i leżą na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku nieruchomości Agencji przejętych przez Gminę ich stan faktyczny przedstawia się następująco:

działka nr 3 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 9. KD-D. Działka jest niezabudowana i nieużytkowana, porośnięta trawą, chwastami oraz drobnymi samosiejkami drzew i krzewów.
działka nr 4 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej symbol 10. KD-D. Działka jest niezabudowana i nieużytkowana, porośnięta trawą, chwastami oraz drobnymi samosiejkami drzew i krzewów.
działka nr 5 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 10. KD-D. Obszar działki częściowo zagospodarowano jako trawnik, a częściowo stanowi utwardzony kostka betonową dojazd do parkingu (31 m2 ). Północna część działki stanowi teren nieużytkowany,
działka nr 6 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 11. KD-D. Obszar działki jest nieużytkowany, częściowo porośnięty drzewami i krzewami,
działka nr 7 położona jest na terenie przeznaczonym pod drogi publiczne klasy dojazdowej - symbol 10. KD-D. Obszar działki częściowo zagospodarowano jako trawnik, a częściowo stanowi utwardzony kostką betonową chodnik i dojazd do parkingu. Północna część działki stanowi teren nieużytkowany.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii , czy w związku ze zbyciem na rzecz Gminy Sulechów opisanych we wniosku działek nr 193/4 i 192/19, ich dostawa będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 23% czy też korzystać będzie ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Jak już wcześniej wskazano przeniesienie z mocy prawa prawa własności gruntu na rzecz Gminy w zamian za odszkodowanie stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca działa dla tej czynności w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. W tym przypadku odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT właściwą dla przedmiotu świadczenia albo korzystają ze zwolnienia od podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 ze zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”. Tym samym również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz – w przypadku braku takiego planu – wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy na moment wydania przez starostę decyzji podziałowej (19 września 2013 r.) i uprawomocnienia się tej decyzji (9 października 2013 r.) w wyniku której zostały wydzielone działki nr 7 i 5 nie znajdowały się na nich żadne obiekty budowlane. Nieruchomość ta stanowiła tereny nieużytkowane, niezabudowane, porośnięte trawą oraz drobnymi samosiejkami. Istniejący obecnie na nieruchomości chodnik oraz dojazd do parkingu, zostały najprawdopodobniej wykonane przez aktualnego właściciela działek nr 7 i 5 - Gminę ……. Wysokość odszkodowania została ustalona „według stanu, przeznaczenia i wartości, wywłaszczonej nieruchomości w dniu wydania decyzji o wywłaszczeniu”.

W momencie wywłaszczenia działki o numerach ewidencyjnych 5 oraz 7 objęte były miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego części obrębu ….., zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej w …… z 16 kwietnia 2013 r. Dla przedmiotowych działek ustalono zapisy w planie: teren dróg publicznych klasy dojazdowej - symbol 10.KD-D.

Zatem, dostawa ww. działek nie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy, czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że ww. działki ówczesna B otrzymała od A. Oddział Terenowy w …… protokołem zdawczo - odbiorczym nieruchomości z 30 kwietnia 2010 r. Działki nie były wykorzystywane przez B. do prowadzenia działalności.

Zatem należy stwierdzić, że w odniesieniu do czynności nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowych działek nie wystąpił podatek od towarów i usług. Tym samym nie można uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. Ponadto ww. działki nie były wykorzystywane przez B. do prowadzenia działalności, nie były zatem wykorzystywane przez Wnioskodawcę wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dostawa przez Wnioskodawcę działek o nr 5 i 7 nie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

W konsekwencji, dostawa przez Wnioskodawcę działek o nr 5 i 7 powinna być opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin