2021.09.08 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT1-1.4012.506.2021.1.MSU

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.506.2021.1.MSU
z 8 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 lipca 2021 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT udziału Spółki i … w kosztach inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

15 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku opodatkowania podatkiem VAT udziału Spółki i …w kosztach inwestycji,

momentu powstania obowiązku podatkowego i sposobu dokumentowania świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … jej czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Sprzedaż Gminy nie jest zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT. Jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje swoje zadania zgodnie z ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Zadania własne Gminy obejmują między innymi sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym). Gmina posiada w ewidencji środków trwałych sieci wodociągowe i kanalizacyjne na terenie Gminy.

Gmina realizuje zadania inwestycyjne polegające na rozbudowie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na terenie Gminy. Jednym z takich zadań jest „….”. Zadanie to jest realizowane z udziałem środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego ………na lata 2014-2022. Podatek VAT nie jest wydatkiem kwalifikowanym w ramach dofinasowania. Gmina odlicza naliczony podatek VAT od inwestycji w 100%, zgodnie z indywidualną interpretacją Nr 0113-KDIPT1-1.4012.811.2019.1.MSU z dnia 06 lutego 2020 r.

Inwestycja ta została podjęta poprzez inicjatywę Właścicieli Ośrodka Wypoczynkowego „….” w …. - …..Spółka Jawna w …. (dalej Spółka), którzy zgłosili potrzebę budowy kanalizacji i wodociągu nieruchomości położonej w …. przy ul. … ., pod którym to adresem znajduje się przedmiotowy ośrodek. Właściciele zobowiązali się do opracowania dokumentacji projektowej inwestycji i pokrycia całości kosztów z tym związanych.

Dodatkowo w przypadku uzyskania dofinasowania ze środków unijnych, Spółka zobowiązała się uczestniczyć finansowo w procedurze aplikowania o dofinasowanie, a także do pokrycia 50% wkładu własnego Gminy na realizację inwestycji. Wszystkie te ustalenia zostały spisane w formie Porozumienia, które zostało podpisane w dniu 18 stycznia 2018 roku.

Obecnie trwają uzgodnienia w zakresie zmian do porozumienia, w którym jako trzecia strona Porozumienia zostało wskazane Towarzystwo ... (dalej TWR). Planowane jest także wprowadzenie dodatkowych ustaleń związanych z możliwością rozliczenia kosztów, jakie poniesie Spółka i TWR związanych ze zmianą lokalizacji sektora tłuszczu oraz dodatkowo montażem licznika ścieków w ramach finasowania wkładu własnego przez ww. podmioty.

Gmina poniesie wydatki związane z realizacją Inwestycji, w związku z czym otrzyma od dostawców towarów i usług faktury z wykazanym podatkiem VAT.

W ramach opisanej we wniosku inwestycji, oprócz sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, nie powstaną przyłącza wodociągowo-kanalizacyjne do nieruchomości Spółki, tj. właściciele mają zapewnić sobie ww. przyłącza we własnym zakresie. Ww. przyłącza będą stanowiły własność Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

W związku z tym, że Gmina zamierza rozliczyć w ramach porozumienia Spółkę i TWR, co do udziału w kosztach inwestycji, powzięła następujące wątpliwości w zakresie:

Czy udział w kosztach inwestycji Spółki i TWR stanowi świadczenie (wynagrodzenie) i podlega ustawie o VAT, a w konsekwencji winien zostać opodatkowany stawką podstawową w wysokości 23%?
W przypadku zaliczenia wpłat Spółki i TWR jako podlegające VAT, to czy momentem powstawania obowiązku podatkowego będzie miesiąc zakończenia inwestycji zaś fakturę VAT dla Spółki i TWR należy wystawić nie później niż do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę lub dokonano dostawy (art. 106i ust. 1 ustawy o VAT)?

Zdaniem Wnioskodawcy, właścicielem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, która powstanie w wyniku realizacji opisanej inwestycji będzie Gmina. Powstała w ramach projektu infrastruktura będzie wykorzystywana przez Gminę - Zakład Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w ….. (samorządowy zakład budżetowy) do dostarczania wody i świadczenia usług odprowadzania ścieków na rzecz Spółki i innych podmiotów i mieszkańców którzy w przyszłości podłączą się do infrastruktury.

Spółka i TWR zapewnioną będą mieli możliwości otrzymywania wody i usuwania ścieków za pośrednictwem sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, w wyniku podłączenia ich do tej sieci.

Gmina dokona podłączenia Spółki i TWR do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, koszty z tym związane pokryją właściciele nieruchomości. W związku z tym, w ocenie Gminy, przyjąć należy, że Gmina wykonuje zadanie własne określone ustawą o samorządzie gminnym, realizuje sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych pomiotów.

Udział finansowy Spółki w opisanej inwestycji jest dobrowolny, lecz bez uiszczenia tego udziału, inwestycja nie zostałaby wykonana. Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że uczestnictwo finansowe Spółki i TWR dotyczą w istocie partycypacji przez nich w kosztach budowy sieci wodno-kanalizacyjnej. Nie stanowi natomiast wynagrodzenia należnego Gminie z tytułu jakiegokolwiek świadczenia na rzecz Spółki i TWR.

Powyższe wynika z faktu, że wybudowana infrastruktura pozostaje własnością Gminy, Spółka nie ma do niej prawa, ani do poniesionych nakładów na jej wybudowanie. Co więcej, nie mogą z niej korzystać, gdyż aby było to możliwe muszą we własnym zakresie wybudować przyłącza wodno-kanalizacyjne.

Ponadto, partycypacja Spółki i TWR w kosztach budowy sieci wodno-kanalizacyjnej nie wynika z jakichkolwiek nałożonych na nich obowiązkach, udział w kosztach budowy sieci jest dobrowolny. Obowiązek budowy sieci wodno-kanalizacyjnej na terenie Gminy leży po stronie Gminy, jako podmiotu realizującego zadania wynikające z ustawy o samorządzie gminnym. Sam fakt udziału w finansowaniu części kasztów lnwestycji przez Spółkę i TWR jest rozliczeniem wyłącznie finansowym, niezwiązanym z dostawą towarów, czy świadczeniem usług na rzecz Spółki i TWR.

Podsumowując, w związku z budową przez Gminę sieci wodno-kanalizacyjnej, nie dojdzie do wykonania przez Gminę na rzecz Spółki i TWR jakiegokolwiek świadczenia (dostawy towarów, czy świadczenia usług), tym samym wpłaty Spółki i TWR nie stanowią i nie będą stanowić wynagrodzenia, lecz tylko partycypację w kosztach inwestycji. W związku z tym nie wystąpi zatem czynność podlegająca opodatkowaniu VAT, a rozliczenie w ramach porozumienia nastąpi w oparciu o noty księgowe a nie faktury VAT. Stanowisko takie znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora KIS w dniu 10 grudnia 2019r. (0112-KDIL2-3.4012.437.2019.3.WB).

W przypadku uznania, że wpłaty Spółki i TWR podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, to momentem powstawania obowiązku podatkowego będzie miesiąc finansowego zakończenia inwestycji i dokonania rozliczenia finansowego w ramach porozumienia. Terminem wystawienia faktury będzie 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano zakończenia finansowego inwestycji.

W przypadku uznania, że wpłaty Spółki i TWR nie podlegają ustawie o VAT, wpłaty będą realizowane na podstawie not księgowych, w terminach uzgodnionych w porozumieniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą” opodatkowaniu podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 2 pkt 22 ustawy – sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do katalogu usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 5a ustawy. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna. Na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane „po kosztach” ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Kwestia „odpłatności” była niejednokrotnie przedmiotem rozstrzygania przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Jak zauważył Trybunał w wyroku 102/86 „czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem”. Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność „podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy”.

Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą, stwierdzenia, czy udział w kosztach inwestycji Spółki i TWR stanowi świadczenie (wynagrodzenie) i podlega ustawie o podatku od towarów i usług.

Z informacji przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Gmina w ramach zadań własnych realizuje zadania inwestycyjne polegające na rozbudowie sieci wodociągowej i kanalizacyjnej na terenie Gminy. Jednym z takich zadań jest „…..”. Inwestycja ta została podjęta poprzez inicjatywę Właścicieli Ośrodka Wypoczynkowego „…” w … …. Spółka Jawna w …. (dalej Spółka), którzy zgłosili potrzebę budowy kanalizacji i wodociągu nieruchomości położonej w … przy ul. … .., pod którym to adresem znajduje się przedmiotowy ośrodek. Właściciele zobowiązali się do opracowania dokumentacji projektowej inwestycji i pokrycia całości kosztów z tym związanych. Spółka zobowiązała się uczestniczyć finansowo w procedurze aplikowania o dofinasowanie, a także do pokrycia 50% wkładu własnego Gminy na realizację inwestycji. Obecnie trwają uzgodnienia w zakresie zmian do porozumienia, w którym jako trzecia strona Porozumienia zostało wskazane Towarzystwo ... (dalej TWR). Ponadto z okoliczności sprawy wynika, że właścicielem infrastruktury wodociągowo-kanalizacyjnej, która powstanie w wyniku realizacji opisanej inwestycji będzie Gmina. Co istotne w analizowanej sprawie w ramach opisanej we wniosku inwestycji, oprócz sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, nie powstaną przyłącza wodociągowo-kanalizacyjne do nieruchomości Spółki, tj. właściciele mają zapewnić sobie ww. przyłącza we własnym zakresie. Ww. przyłącza będą stanowiły własność Spółki.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku wpłaty Spółki i TWR będą dotyczyć w istocie partycypacji przez te podmioty w kosztach budowy sieci wodno-kanalizacyjnej. Nie będą stanowiły natomiast wynagrodzenia należnego Gminie z tytułu jakiegokolwiek świadczenia na ich rzecz.

Powyższe wynika z faktu, że wybudowana infrastruktura pozostaje własnością Gminy, Spółka „….” oraz TWR nie będą miały do niej prawa, ani do poniesionych nakładów na jej wybudowanie. Co więcej, nie będą mogły z niej korzystać, gdyż aby było to możliwe, muszą we własnym zakresie wybudować przyłącza wodno-kanalizacyjne. Ponadto, partycypacja Spółki i TWR w kosztach budowy sieci wodno-kanalizacyjnej nie będzie wynikała z jakichkolwiek ciążących na nich obowiązkach, udział w kosztach budowy sieci jest dobrowolny. Obowiązek budowy sieci wodno-kanalizacyjnej na terenie Gminy leży po stronie Gminy, jako podmiotu realizującego zadania wynikające z ustawy o samorządzie gminnym.

Zatem w przedmiotowej sprawie wpłat ponoszonych przez Spółkę i TWR nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu dostawy towarów, bowiem z tytułu ich wypłaty nie dochodzi do przeniesienia prawa do dysponowania jakimkolwiek majątkiem rzeczowym jak właściciel. Nie jest to również zapłata za świadczenie usług, ponieważ nie dochodzi do żadnego działania ze strony Wnioskodawcy na rzecz Spółki i TWR. Brak jest bezpośredniego związku pomiędzy jakimkolwiek świadczeniem, a otrzymanymi wpłatami. Samo przekazanie środków pieniężnych przez Spółkę i TWR będzie rozliczeniem wyłącznie finansowym, niezwiązanym z dostawą towarów, czy świadczeniem usług na ich rzecz.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT udziału Spółki i TWR w kosztach inwestycji, należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ odstąpił od odpowiedzi na pytanie nr 2, bowiem Zainteresowany oczekiwał na nie rozstrzygnięcia wyłącznie w przypadku uznania wpłat Spółki i TWR za podlegające VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na opisie sprawy, w którym wskazano okoliczność, że w ramach opisanej we wniosku inwestycji, oprócz sieci wodociągowo-kanalizacyjnej, nie powstaną przyłącza wodociągowo-kanalizacyjne do nieruchomości Spółki, tj. właściciele mają zapewnić sobie ww. przyłącza we własnym zakresie. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …., za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin