Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.616.2021.3.AKR
z 6 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2021 r. (data wpływu 4 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych spłaty wierzytelności otrzymanej w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych spłaty wierzytelności otrzymanej w drodze darowizny.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim obywatelem oraz rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).

W przyszłości Wnioskodawczyni może otrzymać darowiznę wierzytelności o świadczenie pieniężne wyrażone w określonej kwocie. Darczyńcą będzie osoba należąca do tzw. grupy zerowej, czyli należąca do katalogu osób, wymienionych w art. 4a ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2019 r., poz. 1813, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z otrzymaniem środków pieniężnych odpowiadających kwocie wierzytelności pieniężnej otrzymanej w wyniku wcześniejszej darowizny po stronie Wnioskodawczyni wystąpi przychód podlegający opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w zakresie kwot odpowiadających i otrzymanych jako wykonanie wierzytelności pieniężnej będącej wcześniej przedmiotem darowizny.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, a zatem otrzymanie w darowiźnie wierzytelności podlegającej ww. ustawie, a następnie wykonanie tej wierzytelności nie doprowadzi do powstania skutków podatkowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie ze stanowiskiem wyrażanym w sądownictwie administracyjnym, np. w wyroku NSA z 13 grudnia 2019 r., sygn. akt II FSK 233/18, wyłączenie przedmiotowe przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 3 updof ma zastosowanie także w przypadku wystąpienia zwolnienia podmiotowego z art. 4a ust. 1 upsd, ponieważ zgodnie z brzmieniem przepisu updof nie jest wymagane efektywne opodatkowanie podatkiem od spadków i darowizn, lecz wystarczy podleganie przepisom upsd.

W wyroku NSA z 19 czerwca 2015 r., sygn. akt II FSK 1216/13, wyrażany jest pogląd, zgodnie z którym nie można dokonywać rozróżnienia pomiędzy prawem majątkowym istniejącym w momencie nabycia spadku lub darowizny, a jego późniejszym wykonaniem.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawczyni, zwolnienie przewidziane w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie mieć zastosowanie zarówno w stosunku do otrzymanej darowizny, jak i późniejszego otrzymania przysporzenia, w wyniku wykonania wierzytelności będącej przedmiotem darowizny.

Stanowisko Wnioskodawczyni wskazujące na neutralność podatkową na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych otrzymania w darowiźnie lub spadku wierzytelności i uzyskania przysporzenia majątkowego w wyniku jej wykonania, zostało potwierdzone w wielu interpretacjach indywidualnych oraz wyrokach sądów administracyjnych, w tym np.:

1. Wyrok NSA z 13 grudnia 2019 r., sygn. akt II FSK 233/18,
2. Wyrok NSA z 2 sierpnia 2018 r., sygn. akt II FSK 2149/16,
3. Wyrok WSA w Gdańsku z 2 czerwca 2020 r., sygn. akt I SA/Gd 54/20,
4. Interpretacja indywidualna z 11 stycznia 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.808.2020.1.RR,
5. Interpretacja indywidualna z 15 grudnia 2020 r., nr 0461-ITPB2.4511.962.2016.9.S.RS,
6. Interpretacja indywidualna z 12 listopada 2019 r., nr 0113-KDIPT2-1.4011.452.2019.1.MD,
7. Interpretacja indywidualna z 21 października 2019 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.322.2019.2.ŁS,
8. Interpretacja indywidualna z 16 września 2019 r., nr 0112-KDIL3-2.4011.321.2019.1.MKA.
   
   

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni w przypadku otrzymania przez Nią darowizny w postaci wierzytelności od osoby wymienionej w katalogu z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, stosownie zgłoszonej w ciągu 6 miesięcy do właściwego urzędu skarbowego, a następnie uzyskania przysporzenia majątkowego w wyniku wykonania tej wierzytelności, po stronie Wnioskodawczyni nie wystąpi przychód podatkowy na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ze względu na brzmienie art. 2 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy w zw. z art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W przypadku spełnienia obowiązku przewidzianego w ustawie o podatku od spadków i darowizn, Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zadeklarowania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Instytucja zmiany wierzyciela została określona w art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 509 § 1 Kodeksu cywilnego, wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

Przeniesienie takie w prawie cywilnym jest określane jako przelew wierzytelności (cesja). Jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew wierzytelności powinien być dokonany też w formie pisemnej. W wyniku przeniesienia (przelewu, cesji) wierzytelności, wygasa u dotychczasowego wierzyciela (cedenta) stosunek zobowiązaniowy z dłużnikiem, powstają natomiast nowe stosunki zobowiązaniowe w rozumieniu cywilnoprawnym pomiędzy nabywcą wierzytelności (cesjonariuszem) a dłużnikiem oraz pomiędzy zbywcą a nabywcą wierzytelności, jeżeli przeniesienie wierzytelności jest odpłatne.

Jak wskazano w przedstawionym we wniosku zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, polskim obywatelem oraz rezydentem podatkowym, podlegającym nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W przyszłości Wnioskodawczyni może otrzymać darowiznę wierzytelności o świadczenie pieniężne wyrażone w określonej kwocie. Darczyńcą będzie osoba należąca do tzw. grupy zerowej, czyli należąca do katalogu osób, wymienionych w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl natomiast art. 1 ust. 1 pkt 2 z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2021 r., poz. 1043), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne m.in. praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny.

Zdarzenie przedstawione we wniosku, tj. darowizna wierzytelności o świadczenie pieniężne wyrażone w określonej kwocie na rzecz Wnioskodawczyni, co do zasady będzie podlegała więc ustawie o podatku od spadków i darowizn.

Z kolei, przywołany przez Wnioskodawczynię art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4, oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

Zgodnie natomiast z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zatem, do realizacji roszczenia (wierzytelności pieniężnej) nabytego na podstawie umowy darowizny ma zastosowanie wyłączenie uregulowane w przytoczonym wcześniej art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy, gdyż na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych roszczenie i jego realizacja jest w istocie jednym i tym samym przychodem – wykonanie roszczenia jest tylko technicznym etapem jego istnienia, nie jest odrębnym aktem obrotu ani odrębną czynnością prawną. W konsekwencji otrzymanie przez Wnioskodawczynię środków pieniężnych odpowiadających kwocie wierzytelności pieniężnej otrzymanej w wyniku wcześniejszej darowizny (realizacja roszczenia) nie będzie stanowiło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni uznane zostało za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.