Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-3.4012.309.2021.2.JJ
z 12 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 maja 2021 r. (data wpływu 13 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz zastosowania zwolnienia od podatku do tej transakcji w części dotyczącej budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalem usługowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz zastosowania zwolnienia od podatku do tej transakcji w części dotyczącej budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalem usługowym.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Nieruchomość zabudowana stanowiąca działkę ewid. nr 1 o powierzchni (…) m2, położona w (…) została nabyta przez Gminę (...) z dniem 5 listopada 2003 r. poprzez zasiedzenie – Postanowienie o stwierdzeniu zasiedzenia, wydane w dniu 23 lutego 2011 r. przez Sąd Rejonowy w (...) I Wydział Cywilny. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym symbolem 21 M/UA przeznaczonym pod mieszkalnictwo wielorodzinne z usługami towarzyszącymi.

Na nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami w parterze, w części wschodniej działki posadowiono budynki gospodarcze.

Budynek znajduje się w Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków pod ochroną konserwatorską. Rok budowy 1929, budynek częściowo podpiwniczony, składający się z kondygnacji parteru, I piętra oraz strychu. Budynek wykonany w konstrukcji murowanej, dach dwuspadowy kryty papą asfaltową na deskowaniu pełnym. Strop nad piwnicami ceramiczny, na wyższych kondygnacjach drewniany belkowy. Schody drewniane. Konstrukcja dachu płatwiowo-kleszczowa i krokwiowa. Daszki facjat o konstrukcji drewnianej krokwiowej. Kominy z cegły ceramicznej, otynkowane. Budynek otynkowany, tynk mineralny ze zdobieniami, obróbki blacharskie z blachy stalowej ocynkowanej. Balkony wykonane z płyty ceramicznej na belkach stalowych, balustrady ze stali zdobione. Stolarka okienna i drzwiowa oryginalnie drewniana, obecnie częściowo wymieniona na wykonaną z profili PCV bez zachowania oryginalnych podziałów, na parterze witryny z profili aluminiowych. Budynek wyposażony w instalację elektryczną, wody zimnej i kanalizacji sanitarnej, jednak większość lokali nie posiada samodzielnych wc, wspólna toaleta na poziomie parteru. Pełni dwie funkcje – usługową w postaci lokalu usługowego na parterze budynku w części frontowej z wejściem od ulicy ... oraz mieszkalną z wejściem usytuowanym od podwórza. Do części mieszkalnej prowadzą dwie klatki schodowe. Obiekt znajduje się w bardzo złym stanie technicznym i użytkowym, część mieszkalna budynku (od ul. (...)) jest po pożarze, wymaga gruntownego remontu. W chwili obecnej budynek jest niezamieszkały.

W budynku znajdowały się lokale należące do mieszkalnego zasobu gminy. Pierwsze zasiedlenie lokali nastąpiło w 1977 r. Obecnie wynajmowany jest tylko lokal użytkowy o powierzchni (...) m2 – umowa najmu do dnia 13 września 2025 r. W latach 1978-2006 Gmina ponosiła wydatki na ulepszenie budynku – prace remontowe, z uwagi jednak na brak szczegółowej dokumentacji księgowej (okres przechowywania 5 lat) nie można ustalić czy poniesione wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Przy pracach remontowych nie był odliczany podatek VAT. Zważywszy jednak na obecny stan budynku, nakłady ponoszone na remont nie mogły wynosić więcej niż 30% wartości. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Gmina planuje sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi, w trybie przetargu nieograniczonego i w chwili obecnej nie jest w stanie ustalić kto zakupi nieruchomość, czy będzie to osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy.

W dniu 22 stycznia 2021 r. Rada Miejska w (...) podjęła uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż przez Gminę (...) prawa własności nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina sprzedając nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z lokalem usługowym oraz budynkami gospodarczymi – w trybie przetargu nieograniczonego, w momencie jej sprzedaży powinna naliczyć i odprowadzić podatek od towarów i usług należny od sprzedaży, czy nieruchomość ta będzie korzystała ze zwolnienia w podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10? Jeżeli sprzedaż nieruchomości będzie opodatkowana, to jaką stawką podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Gmina (...) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Gmina jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu (art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) Wnioskodawca, jako czynny podatnik, który zamierza sprzedać nieruchomość, uważa, że nie powinien doliczyć do transakcji podatku VAT.

Gmina stoi na stanowisku, że przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, składającej się z gruntu i budynków posadowionych na gruncie, powinna skorzystać ze zwolnienia w podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zgodnie z powyższym przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem gdy:

• dostawa jest wykonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

Gmina nabyła wskazaną nieruchomość nieodpłatnie poprzez zasiedzenie w 2003 roku, co zostało potwierdzone Postanowieniem Sądu Rejonowego w (...) na działce znajdował się już wtedy budynek, a pierwsze wzmianki o zasiedleniu lokali mieszkaniowych – kopie umów są z 1977 r.

Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem ww. nieruchomości. Gmina nabyła bowiem przedmiotową nieruchomość w trybie zasiedzenia, a nie na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Ponadto, gmina w tym czasie nie była podatnikiem podatku VAT. Powołując się na interpretację przepisów prawa Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 października 2017 r. nr 0111-KDIB3.2.4012.294.2017.2.MN nieruchomość nabyta bez możliwości odliczenia podatku VAT przy zakupie będzie korzystała ze zwolnienia w podatku.

Przy dostawie powyższej nieruchomości nie doszło do pierwszego zasiedlenia, gdyż w budynku w momencie jego przejęcia byli już lokatorzy oraz najemca. Gmina ponosiła nakłady na remonty i naprawy bieżące przez wszystkie lata użytkowania, ale nie można ustalić czy nie przekraczały 30% wartości początkowej nieruchomości.

Wnioskodawca uważa również, że zwolnienie od opodatkowania dotyczy zarówno budynku mieszkalnego i budynków gospodarczych, jak i gruntu, na którym te budynki się znajdują.

Zdaniem Zainteresowanego, zarówno budynek posadowiony na gruncie stanowiącym własność Gminy jak i sam grunt będą zwolnione z opodatkowania, gdyż zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że grunt podlega opodatkowaniu według tej samej stawki podatku, jaka obowiązuje w stosunku do sprzedawanego budynku, trwale z nim związanego. Jeżeli zatem sprzedawany budynek będzie podlegał zwolnieniu z VAT (na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT), zwolnienie to odnosić się będzie również do gruntu, na którym budynek został wybudowany (wyrok NSA z 10 sierpnia 2011 r., I FSK 1232/10).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku transakcji sprzedaży, która ma za przedmiot dostawę nieruchomości zabudowanej, sposób opodatkowania ustala się w oparciu o zasady przewidziane do posadowionych na tym gruncie budynków lub budowli, dlatego też cała nieruchomość gminna w momencie jej sprzedaży będzie korzystała ze zwolnienia w podatku od towarów i usług.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Gmina przytacza interpretację indywidualną z 7 sierpnia 2019 r. sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.304.2019.2.ŻR, z 23 sierpnia 2019 r. sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.344.2019.2.MC oraz z 9 kwietnia 2021 r. 0111-KDIB3-3.4012.59.2021.1.JSU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz zastosowania zwolnienia od podatku do tej transakcji w części dotyczącej budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalem usługowym jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle powołanych powyżej przepisów budynki, budowle lub ich części oraz grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze: podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że nieruchomość zabudowana stanowiąca działkę ewid. nr 6 o powierzchni (...) m2, została nabyta przez Gminę (...) z dniem 5 listopada 2003 r. poprzez zasiedzenie – Postanowienie o stwierdzeniu zasiedzenia, wydane w dniu 23 lutego 2011 r. Zgodnie z obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przedmiotowa nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym symbolem 21 M/UA przeznaczonym pod mieszkalnictwo wielorodzinne z usługami towarzyszącymi.

Na nieruchomości zlokalizowany jest budynek mieszkalny wielorodzinny z usługami w parterze, w części wschodniej działki posadowiono budynki gospodarcze.

Budynek znajduje się w Wojewódzkiej Ewidencji Zabytków pod ochroną konserwatorską. Rok budowy 1929, budynek częściowo podpiwniczony, składający się z kondygnacji parteru, I piętra oraz strychu. Pełni dwie funkcje – usługową w postaci lokalu usługowego na parterze budynku w części frontowej z wejściem od ulicy ... oraz mieszkalną z wejściem usytuowanym od podwórza. W chwili obecnej budynek jest niezamieszkały.

W budynku znajdowały się lokale należące do mieszkalnego zasobu gminy. Pierwsze zasiedlenie lokali nastąpiło w 1977 r. Obecnie wynajmowany jest tylko lokal użytkowy o powierzchni (...) m2 – umowa najmu do dnia 13 września 2025 r. W latach 1978-2006 Gmina ponosiła wydatki na ulepszenie budynku – prace remontowe, z uwagi jednak na brak szczegółowej dokumentacji księgowej (okres przechowywania 5 lat) nie można ustalić czy poniesione wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Przy pracach remontowych nie był odliczany podatek VAT. Zważywszy jednak na obecny stan budynku, nakłady ponoszone na remont nie mogły wynosić więcej niż 30% wartości. Ponadto, pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Gmina planuje sprzedaż ww. nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym oraz budynkami gospodarczymi, w trybie przetargu nieograniczonego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina sprzedając opisaną nieruchomość w momencie jej sprzedaży powinna odprowadzić podatek od towarów i usług należny od sprzedaży.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy zaznaczyć należy, że ani organ władzy publicznej ani urząd obsługujący ten organ dokonując sprzedaży nieruchomości nie może skorzystać z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy. W przypadku sprzedaży nieruchomości nie są realizowane zadania, dla realizacji których organy te zostały powołane. Jednocześnie Gmina w przedmiotowym zakresie nie występuje jako podmiot prawa publicznego, lecz jako właściciel. Jej sytuacja w odniesieniu do kwestii własności nieruchomości jest taka sama jak innych podmiotów, które dokonują sprzedaży nieruchomości.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich miało miejsce pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. „Pierwsze zasiedlenie” budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno

w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go np. w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

Należy przy tym wskazać, że jak wynika z art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Stosownie natomiast do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

1. towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2. brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.
   
   

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Co do zasady zatem, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki/budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku”, „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Odnosząc się do planowanej sprzedaży budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalem usługowym, należy zauważyć, że decydujące dla rozstrzygnięcia, czy w przedmiotowej sprawie dla opisanej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania jest w pierwszej kolejności rozstrzygnięcie kwestii, czy i kiedy względem ww. budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, że planowana sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym z lokalem usługowym nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, gdyż – jak wskazał Wnioskodawca – pierwsze zasiedlenie lokali nastąpiło w 1977 r. W latach 1978-2006 Gmina ponosiła wydatki na ulepszenie budynku – prace remontowe, z uwagi jednak na brak szczegółowej dokumentacji księgowej (okres przechowywania 5 lat) Wnioskodawca nie może ustalić czy poniesione wydatki nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Przy pracach remontowych nie był odliczany podatek VAT. Wnioskodawca zważając na obecny na obecny stan budynku, wskazuje, że nakłady ponoszone na remont nie mogły wynosić więcej niż 30% wartości.

Zatem, z uwagi na fakt, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem lokali a planowaną sprzedażą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata i jednocześnie nie ponoszono nakładów na ulepszenie, które przekraczałyby 30% wartości początkowej nieruchomości, to w odniesieniu do tego obiektu zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tym samym, w analizowanej sprawie bezzasadne stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy na tle przywołanych przepisów prawa, należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalem usługowym będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zwolnienie na podstawie tego przepisu, będzie miało również zastosowanie dla dostawy gruntu przyporządkowanego do tego budynku, ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Jednocześnie Wnioskodawca może skorzystać z uprawnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy i zrezygnować ze zwolnienia od podatku i wybrać opodatkowanie tej dostawy podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga przedstawione zdarzenie przyszłe w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości zabudowanej oraz zastosowania zwolnienia od podatku do tej transakcji w części dotyczącej budynku mieszkalnego wielorodzinnego z lokalem usługowym. Natomiast w części dotyczącej budynków gospodarczych wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.