Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.417.2021.1.MŻA
z 3 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem lokalu użytkowego wykorzystywanego do najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

10 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z zakupem lokalu użytkowego wykorzystywanego do najmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 25 kwietnia 2012 r. Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…), NIP (…).

Przedmiotem tej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jest: zarządzanie nieruchomościami wykonywane na zlecenie (PKD 68.32.Z), sprzedaż hurtowa sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego (PKD 46.52.Z), pozostała działalność wspomagająca usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 66.19.Z), kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek (PKD 68.10.Z), wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z), działalność ochroniarska w zakresie obsługi systemów bezpieczeństwa (PKD 80.20.Z), działalność pomocnicza związana z utrzymaniem porządku w budynkach (PKD 81.10.Z).

Wnioskodawczyni jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług składającym miesięczne deklaracje VAT-7 oraz podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych (podatek liniowy 19%) rozliczającym się z tych podatków w ... Urzędzie Skarbowym w (…).

W 2020 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się na zakup nieruchomości - lokalu mieszkalnego położonego w (…) z zamiarem wynajmu krótkoterminowego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zakupiła wraz z mężem (…) od firmy (…) - mieszkania i domy spółka z o.o. spółka komandytowa z siedzibą w (…) przy ul. (…) (NIP: (…)), niewyodrębniony lokal mieszkalny nr 3 położony w (…) przy ul. (…)o powierzchni użytkowej 56,13 m2. Lokal ten Wnioskodawczyni nabyła w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej. Mąż Wnioskodawczyni - (…) nie prowadził w chwili zakupu i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Transakcja dotycząca przedmiotowego lokalu została udokumentowana:

• fakturą zaliczkową nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. wystawioną na kwotę brutto (…) zł, kwotę netto (…) zł, podatek od towarów i usług według stawki 8% - (…) zł, faktura zawierała rozliczenie zaliczki zapłaconej 23 kwietnia 2020 r.,
• fakturą końcową nr (…) z 2 lipca 2020 r. wystawioną na kwotę brutto (…) zł, kwotę netto (…) zł, podatek od towarów i usług według stawki 8% - (…) zł.
  
  

Łącznie transakcja zakupu lokalu mieszkalnego nr 3 w (…) przy ul. (…) opiewała na kwotę brutto (…) zł, kwotę netto (…) zł, podatek od towarów i usług według stawki 8% - (…) zł.

Zakup ww. lokalu mieszkalnego został sfinansowany z kredytu nr (…)z 25 czerwca 2020 r. w (…) S.A. z siedzibą w (…) ul. (…), 5 Oddział w (…) przy ul. (…), przyznanym w wysokości (…) zł. Pozostała kwota została pokryta ze zgromadzonych zysków z prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej.

Notami korygującymi nr 1/2021 i nr 2/2021 skorygowano dane faktur nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. oraz (…) z 2 lipca 2020 r., gdzie Wnioskodawczyni wskazała prawidłowe dane nabywcy, tj. (…), (…) oraz NIP (…). Jako, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wskazała w notach korygujących swój numer identyfikacji podatkowej. Noty korygujące zostały przyjęte i zaakceptowane przez (…) - mieszkania i domy Spółka z o.o. spółka komandytowa.

Na potwierdzenie transakcji zakupu lokalu mieszkalnego nr 3 położonego w (…) przy ul. (…), w dniu 15 lipca 2020 r. zawarto umowę ustanowienia i sprzedaży odrębnej własności lokalu mieszkalnego, umowę ustanowienia służebności oraz ustanowienia hipoteki w formie aktu notarialnego repertorium A nr (…).

Ponieważ zakupiony lokal mieszkalny Wnioskodawczyni zakupiła w celach inwestycyjnych, z nastawieniem na osiągnięcie zysku, dokonywała odliczenia zakupionych towarów i usług z tym lokalem związanych (m.in. zakupu wyposażenia, mebli) w deklaracjach dla podatku od towarów i usług.

Przedmiotowy lokal mieszkalny był już przedmiotem wynajmu krótkoterminowego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Na okoliczność transakcji wynajmu Wnioskodawczyni wystawiła faktury i rozliczyła je podatkowo z budżetem państwa.

Do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie rozliczyła jeszcze podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup przedmiotowej nieruchomości, stąd też wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

W załączeniu do wniosku Wnioskodawczyni przekazała:

1. Fakturę zaliczkową nr (…) z dnia 24.04.2020 r.,
2. Fakturę końcową nr (…) z dnia 02.07.2020 r.,
3. Umowę kredytu na zakup lokalu nr (…) w (…) S.A. z siedzibą w (…), przy ul. …),
4. Notę korygującą nr 01/2021 z 11 maja 2021 r. do faktury zaliczkowej nr (…) z 24 kwietnia 2020 r.,
5. Notę korygującą nr 02/2021 z 11 maja 2021 r. do faktury końcowej (…) z 2 lipca 2020 r.,
6. Akt notarialny repertorium A nr (…).
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawczyni ma prawo do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług w deklaracjach podatkowych w podatku od towarów i usług wynikającego z faktur zakupu lokalu mieszkalnego nr 3 położonego w (…) przy ul. (…), tj. nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. oraz nr (…) z 2 lipca 2020 r. czy jako czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego z ww. faktur w całości czy w części (z uwagi na nabycie lokalu z mężem w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej, gdzie mąż Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej)?
2. Za jaki okres rozliczeniowy Wnioskodawczyni może skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 w związku z faktem, że faktura zaliczkowa nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. została zapłacona w całości w kwietniu 2020 r., natomiast faktura końcowa nr (…) z 2 lipca 2020 r. została zapłacona w całości na podstawie umowy kredytu nr (…) z 25 czerwca 2020 r.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni.

1. W kwestii skorzystania z prawa do odliczenia podatku nauczonego od towarów i usług w deklaracjach podatkowych w podatku od towarów i usług wynikającego z faktur zakupu lokalu mieszkalnego nr 3 położonego w (…) przy ul. (…), tj. Nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. oraz nr (…) z 2 lipca 2020 r. W ocenie Wnioskodawczyni przysługuje jej - jako podatnikowi podatku od towarów i usług - prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z ww. faktur w całości.

Stosownie bowiem do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku nauczonego.

Zatem podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Nabyta przez Wnioskodawczynię nieruchomość - lokal mieszkalny nr 3 położony w (…) przy ul. (…) jest wynajmowana przez nią na zasadzie wynajmu krótkoterminowego. Tym samym lokal ten z założenia służy czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez Wnioskodawczynię z tytułu nabycia nieruchomości (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług).

W przedstawionym przez Wnioskodawczynię stanie faktycznym kwota podatku naliczonego wyniosła (…) zł (wynikająca z faktury zaliczkowej nr (…) z 24 kwietnia 2020 r.) oraz (…) zł (wynikająca z faktury końcowej nr (…) z 2 lipca 2020 r.).

Lokal został nabyty do majątku wspólnego Wnioskodawczyni (jako przedsiębiorcy) oraz jej męża (nieprowadzącego działalności gospodarczej), a faktury zostały wystawione na oboje małżonków, przy czym NIP (w związku wystosowanymi przez Wnioskodawczynię notami korygującymi) został podany tylko we Wnioskodawczyni przypadku jako przedsiębiorcy. Dane małżonka Wnioskodawczyni to wyłącznie imię i nazwisko oraz adres.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy podatku od towarów i usług.

Zatem z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podmioty, które są zarejestrowane jako podatnicy VAT czynni.

Zgodnie z przestawionym przez Wnioskodawczynię stanem faktycznym to Ona jako przedsiębiorca spełnia ten warunek. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług małżeństwo nie ma przymiotu podatnika podatku od towarów i usług. Jednakże w sytuacji, gdy jedno z małżonków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, pozbawienie go prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej na oboje małżonków, w sytuacji gdy nabycie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, naruszałoby zasadę neutralności.

Tym samym fakt, że lokal mieszkalny nr 3 położony w (…) przy ul. (…) został nabyty przez Wnioskodawczynię wraz z mężem, nie wpływa w żaden sposób na prawo przedsiębiorcy do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących jego zakup.

Nieruchomość ta została nabyta z zamiarem wynajmu krótkoterminowego i tym samym dokonywania wyłącznie czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, z tytułu której jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to przysługuje Wnioskodawczyni prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup przedmiotowej nieruchomości (nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. oraz nr (…) z 2 lipca 2020 r.).

2. W kwestii okresu rozliczeniowego w którym Wnioskodawczyni mogłaby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego w deklaracjach podatkowych od towarów i usług z faktur nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. oraz nr (…) z 2 lipca 2020 r. W ocenie Wnioskodawczyni mogłaby Ona odliczyć podatek naliczony z faktury zaliczkowej nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. W deklaracji VAT-7 za kwiecień 2020 r. - z uwagi, że zapłata za tą fakturę nastąpiła w dniu 23 kwietnia 2020 r. Natomiast podatek naliczony z faktury końcowej nr (…) z 2 lipca 2020 r. Wnioskodawczyni mogłaby odliczyć w deklaracji VAT-7 za lipiec 2020 r. - z uwagi wystawienia faktury w lipcu 2020 r. i zapłaty kredytem zgodnie z umową o kredyt zawartą w dniu 25 czerwca 2020 r.

Jak Wnioskodawczyni wskazała powyżej art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jeżeli chodzi o otrzymanie przez sprzedawcę zaliczki to powoduje powstanie obowiązku podatkowego z tytułu podatku od towarów i usług.

Analizując treść art. 106i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług sprzedawca ma obowiązek wystawić fakturę z tytułu otrzymania części zapłaty przed realizacją dostawy lub wykonaniem usługi, tzw. fakturę zaliczkową, nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymał on tę część zapłaty od nabywcy.

Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług z faktur zaliczkowych określone zostało w art. 86 ust. 2 pkt 1 ust. b ww. ustawy, zgodnie z którym kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług stanowi odbicie obowiązku podatkowego, który zaistniał po stronie nabywcy. Regułę tę wyraża art. 86 ust. 10 w zw. z art. 86 ust. 10c ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust 10c tejże ustawy przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są lub będą w przyszłości wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Jednocześnie, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Według art. 86 ust. 10 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

W myśl obowiązującego do 1 stycznia 2021 r. art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast w myśl obowiązującego od dnia 1 stycznia 2021 r. art. 86 ust. 11 ustawy – jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Podkreślić w tym miejscu należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359).

Jak stanowi art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 cyt. Kodeksu).

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 tego Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 36 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności.

Jak stanowi art. 37 § 1 pkt 1 powołanego Kodeksu, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna, m.in. do czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na mocy art. 43 § 1 ww. ustawy, oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Jak dowiedziono wyżej, szczególnego rodzaju podmiot, jakim jest małżeństwo – na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług – nie ma przymiotu podatnika. Jednakże w sytuacji, gdy jedno z małżonków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą jest czynnym podatnikiem VAT, pozbawienie go prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego z faktury wystawionej na oboje małżonków w sytuacji, gdy nabycie ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, naruszałoby zasadę neutralności – fundamentalną zasadę obowiązującą w podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Z powyższego wynika, że o prawidłowości faktur wystawianych i otrzymywanych przez podatników powinny decydować przede wszystkim ustalenia, czy dokumenty te potwierdzają rzeczywiste transakcje handlowe między określonymi podmiotami.

Jak stanowi art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b
   (...).
   
   

Z ww. uregulowań wynika, że faktura powinna m.in. jednoznacznie określać imię i nazwisko lub nazwy podatnika/sprzedawcy i nabywcy, ich adresy. Faktura winna zawierać dane nabywcy towaru lub usługi i tym samym dokumentować rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a jako wystawca i nabywca powinni widnieć faktyczni uczestnicy transakcji. Każdorazowo należy ustalić więc nabywcę towaru lub usługi, który winien wynikać z zawartej umowy.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Należy zauważyć, że chociaż faktura powinna zawierać dane dotyczące nabywcy wymienione w art. 106e ustawy, to jednak niewskazanie niektórych z tych informacji nie wyklucza możliwości jego identyfikacji na podstawie pozostałych danych zawartych na fakturze.

Należy jeszcze raz wskazać, że prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury uzależnione od spełnienia warunków wynikających z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, a także od niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis art. 88 ustawy enumeratywnie określa listę przypadków, w których podatnik został pozbawiony prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Przedmiotem tej działalności zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności jest m.in. wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), pośrednictwo w obrocie nieruchomościami (PKD 68.31.Z). Wnioskodawczyni jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług składającym miesięczne deklaracje VAT-7 w ...Urzędzie Skarbowym w (…).

W 2020 r. Wnioskodawczyni zdecydowała się na zakup nieruchomości - lokalu mieszkalnego położonego w (…) z zamiarem wynajmu krótkoterminowego w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zakupiła wraz z mężem niewyodrębniony lokal. Lokal ten Wnioskodawczyni nabyła w ramach małżeńskiej wspólnoty majątkowej. Mąż Wnioskodawczyni nie prowadził w chwili zakupu i nie prowadzi działalności gospodarczej.

Transakcja dotycząca przedmiotowego lokalu została udokumentowana:

• fakturą zaliczkową nr (…) z 24 kwietnia 2020 r.,
• fakturą końcową nr (…) z 2 lipca 2020 r.
  
  

Notami korygującymi nr 1/2021 i nr 2/2021 skorygowano dane faktur nr (…) z 24 kwietnia 2020 r. oraz nr (…) z 2 lipca 2020 r., gdzie Wnioskodawczyni wskazała prawidłowe dane nabywcy. Jako, że Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wskazała w notach korygujących swój numer identyfikacji podatkowej. Noty korygujące zostały przyjęte i zaakceptowane przez Sprzedającego. Na potwierdzenie transakcji zakupu lokalu mieszkalnego zawarto umowę ustanowienia i sprzedaży odrębnej własności lokalu mieszkalnego, umowę ustanowienia służebności oraz ustanowienia hipoteki w formie aktu notarialnego.

Ponieważ zakupiony lokal mieszkalny Wnioskodawczyni zakupiła w celach inwestycyjnych, z nastawieniem na osiągnięcie zysku, dokonywała odliczenia zakupionych towarów i usług z tym lokalem związanych (m.in. zakupu wyposażenia, mebli) w deklaracjach dla podatku od towarów i usług. Przedmiotowy lokal mieszkalny był już przedmiotem wynajmu krótkoterminowego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej. Na okoliczność transakcji wynajmu Wnioskodawczyni wystawiła faktury i rozliczyła je podatkowo z budżetem państwa. Do chwili obecnej Wnioskodawczyni nie rozliczyła jeszcze podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących zakup przedmiotowej nieruchomości, stąd też wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą ustalenia czy jako czynnemu podatnikowi podatku od towarów i usług przysługuje Jej prawo w całości czy w części do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupu mieszkania wystawionych na obojga małżonków.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w kontekście przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż fakt, że nabyta wraz z mężem nieruchomość stanowi majątek wspólny małżonków nie wpływa w żaden sposób na prawo Wnioskodawczyni do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki. Skoro nieruchomość ta została nabyta z zamiarem dokonywania wyłącznie czynności opodatkowanych wykonywanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, z tytułu której jest czynnym podatnikiem podatku VAT, to Wnioskodawczyni przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakup nieruchomości.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 86 ustawy, Wnioskodawczyni (będącej czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług) będzie przysługiwało prawo do odliczenia całej kwoty podatku VAT zawartego na fakturach zakupu nieruchomości mieszkalnej wystawionej na obojga małżonków.

Podsumowując, w sytuacji wykorzystywania zakupionej nieruchomości wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT Wnioskodawczyni będącej czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości z faktur dokumentujących zakup mieszkania wystawionych na obojga małżonków. Prawo to będzie przysługiwało pomimo tego, że na fakturze zakupu oprócz danych Wnioskodawczyni znajdą się również dane Jej małżonka. Ponadto prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą również ustalenia za jaki okres rozliczeniowy może skorzystać z przysługującego Jej prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Mając na uwadze powołane powyżej regulacje oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 ustawy) kształtuje się w danym okresie rozliczeniowym. Zdarzeniem uprawniającym do obniżenia podatku należnego – co wprost wynika z art. 86 ust. 10 w związku z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy – jest przy tym zazwyczaj otrzymanie faktury lub dokumentu celnego, a ewentualne późniejsze rozliczenie podatku jest konsekwencją już nabytego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego. Prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy były związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną.

Przy czym, co również istotne, jak wynika z ww. art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje za okres, w którym w odniesieniu do nabytych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 19a ust. 1 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.), obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast od 1 lipca 2021 r. ww. przepis art. 19a ust. 1 ustawy otrzymał brzmienie: w myśl art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 1b, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20, art. 21 ust. 1 i art. 138f.

W myśl jednak art. 19a ust. 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2021 r.), jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z wyjątkiem:

1. dostaw towarów, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 1b;
2. dostaw towarów i świadczenia usług, w stosunku do których obowiązek podatkowy powstaje w sposób, o którym mowa w ust. 5 pkt 4.
   
   

Ponadto należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia.

Odnosząc się do wątpliwości związanych z okresem, w którym Wnioskodawczyni jest uprawniona do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych przez Sprzedającego należy wskazać, że Wnioskodawczyni jest uprawniona do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury wystawionej przez Sprzedającego w rozliczeniu za okres, w którym otrzymała fakturę lub w dwóch kolejnych okresach rozliczeniowych. Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawczyni nie dokonała obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10 i 11 – w oparciu o art. 86 ust. 13 ustawy – ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, tj. za kwiecień 2020 r. w przypadku faktury zaliczkowej oraz za lipiec 2020 r. w przypadku faktury końcowej (nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem art. 86 ust. 13a ustawy).

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.