Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.406.2021.2.MG
z 13 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 21 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.), w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 14 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.406.2021.1.MG (data nadania 14 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części dotyczącej:

• odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do części nabytej w 1981 r. do majątku wspólnego - jest prawidłowe,
  

• odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do części nabytej w 2019 r. - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 14 lipca 2021 r. (data nadania 14 lipca 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.406.2021.1.MG, tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia braków formalnych. Pismem z 21 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni przez kilkadziesiąt lat pozostawała w związku małżeńskim. W okresie trwania związku małżeńskiego ze wspólnych środków finansowych nabyli nieruchomość w postaci spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego. W związku małżeńskim obowiązywał ustrój wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. W dniu 24 października 2012 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwód małżeństwa bez podziału majątku dorobkowego. W dniu 3 czerwca 2019 r. zmarł małżonek Wnioskodawczyni, a spadek po nim zgodnie z Aktem Poświadczenia Dziedziczenia sporządzonym w dniu 25 lipca 2019 r. zarejestrowanym w Rejestrze Spadkowym na podstawie ustawy nabyły wprost dwie córki w udziale wynoszącym po 1/2 części w stosunku do całości spadku. Umową o Dział Spadku oraz Umową Podziału Majątku Wspólnego (Zniesienie współwłasności Prawa) działając w imieniu własnym oraz w imieniu spadkobierczyń - obu córek, Wnioskodawczyni dokonała działu spadku po zmarłym oraz podziału majątku wspólnego znosząc współwłasność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ten sposób, że opisane wyżej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w całości zachowała Wnioskodawczyni. Z kolei Aktem notarialnym - umową sprzedaży zawartą 14 marca 2020 r. Wnioskodawczyni sprzedała osobie prawnej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

Pismem z 21 lipca 2021 r. (data wpływu 26 lipca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 14 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.406.2021.1.MG Wnioskodawczyni doprecyzowała stan faktyczny w następujący sposób:

Wnioskodawczyni pozostawała w związku małżeńskim od 12 października 1974 r. do 24 października 2012 r. W okresie trwania związku małżeńskiego ze wspólnych środków małżonkowie nabyli nieruchomość 10 kwietnia 1981 r. w postaci spółdzielczego własnościowego lokalu mieszkalnego. W związku małżeńskim obowiązywał ustrój wspólności ustawowej małżeńskiej. W dniu 3 czerwca 2019 r. zmarł były małżonek Wnioskodawczyni. Spadek zgodnie z Aktem poświadczenia dziedziczenia z 25 lipca 2019 r. nabyły na podstawie ustawy wprost dwie córki pochodzące z małżeństwa Wnioskodawczyni z byłym małżonkiem. Spadkobiercami po zmarłym były tylko dwie córki Wnioskodawczyni. Przedmiotem spadku był tylko udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego w 1/2 części należący do byłego męża Wnioskodawczyni. Nie było innych składników majątku spadkowego. Umową o Dział spadku oraz Podziału Majątku Wspólnego - Zniesienia Wspólności Prawa z 9 października 2019 r. dokonano działu spadku po byłym mężu oraz podziału majątku wspólnego obojga małżonków znosząc współwłasność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ten sposób, że wskazane spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w całości otrzymała Wnioskodawczyni, będąca przez cały czas w posiadaniu przedmiotu tej umowy. Wnioskodawczyni nie należała do kręgu spadkobierców po zmarłym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy bieg okresu pięcioletniego, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od daty nabycia nieruchomości przez małżonków, czy od daty nabycia działu nieruchomości ponad posiadany udział w ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pochodzący od spadkobierców – dzieci, nabyty w drodze działu spadku oraz zniesienia współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego?
2. Czy cały przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości nabytej w wyniku działu spadku oraz podziału majątku wspólnego - zniesienia współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych dla Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1

Małżonkowie nabyli raz nieruchomość w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego 10 kwietnia 1981 r. do majątku wspólnego do niepodzielnej ręki, zatem Wnioskodawczyni nie mogła jej nabyć powtórnie. Wobec tego nie można też przyjąć, że pięcioletni okres określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych biegnie na nowo od daty nabycia prawa udziału spadkowego spadkobierców (dzieci pochodzących ze związku małżeńskiego ze zmarłym) w drodze działu spadku oraz podziału majątku wspólnego, zniesienia współwłasności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego - bieg pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie rozpoczyna się od tej daty, tj. 9 października 2019 r. Współwłasność oznacza, że żadnemu ze współwłaścicieli nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy. Wspólność majątku spadkowego nie jest tożsama ze współwłasnością ułamkową w rozumieniu art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, gdyż jej przedmiotem jest spadek a nie rzecz. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku, w akcie poświadczenia dziedziczenia nie rozstrzyga się o konkretnych przedmiotach przypadających poszczególnym spadkobiercom; uzyskanie przez nich oznaczonych składników spadku jest następstwem działu spadku. Dział spadku jest wtóry wobec nabycia i nie można nabyć rzeczy w drodze działu spadku. Oznacza to, że przy sprzedaży nieruchomości nabytej ponad udział ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pochodzący od innych spadkobierców (dzieci) w drodze działu spadku nie ma dwóch terminów nabycia.

Ad. 2

Przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości przed upływem pięcioletniego okresu od daty nabycia udziału w drodze działu spadku oraz umowy podziału majątku wspólnego (zniesienia współwłasności prawa) nie rodzi powstania obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, gdyż przy sprzedaży nieruchomości nabytej ponad udział ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pochodzący od spadkobierców z kręgu najbliższej rodziny w drodze działu spadku nie ma dwóch terminów nabycia w myśl art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej:

• odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do części nabytej w 1981 r. do majątku wspólnego - jest prawidłowe,
  

• odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do części nabytej w 2019 r. w wyniku działu spadku i podziału majątku wspólnego (zniesienia współwłasności) - jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i forma ich nabycia.

Zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.

Przepis ten dodany został przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159). Powyższa zmiana weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. i ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od tego dnia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyła 10 kwietnia 1981 r. do majątku wspólnego spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 24 października 2012 r. Sąd Okręgowy orzekł rozwód małżeństwa bez podziału majątku dorobkowego. W dniu 3 czerwca 2019 r. zmarł małżonek Wnioskodawczyni, a spadek po nim zgodnie z Aktem Poświadczenia Dziedziczenia sporządzonym w dniu 25 lipca 2019 r. na podstawie ustawy nabyły wprost dwie córki w udziale wynoszącym po 1/2 części w stosunku do całości spadku. Spadkobiercami po zmarłym były tylko dwie córki Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie należała do kręgu spadkobierców po zmarłym. Umową o Dział Spadku oraz Umową Podziału Majątku Wspólnego (Zniesienie współwłasności Prawa) działając w imieniu własnym oraz w imieniu spadkobierczyń - obu córek, Wnioskodawczyni dokonała działu spadku po zmarłym oraz podziału majątku wspólnego znosząc współwłasność spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w ten sposób, że opisane wyżej spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w całości zachowała Wnioskodawczyni, będąca przez cały czas w posiadaniu przedmiotu tej umowy. Umową sprzedaży zawartą 14 marca 2020 r. Wnioskodawczyni sprzedała spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego.

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale.

Co do zasady wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo. Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. w razie ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.

Odnosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, że z chwilą orzeczenia przez Sąd rozwodu w 2012 r. ustała wspólność majątkowa. Dotychczasowa wspólność majątkowa bezudziałowa została zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

W tym miejscu wskazać należy, że już od 24 października 2012 r. mamy do czynienia ze współwłasnością w częściach ułamkowych. Innymi słowy z datą 24 października 2012 r. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego „wyszło” z majątku wspólnego, a 9 października 2019 r. w wyniku kolejnej czynności rozporządzającej częścią ułamkową stało się majątkiem odrębnym Wnioskodawczyni. Nie można w tej sytuacji przyjąć, że z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i analogicznie zastosować art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W odniesieniu do 1/2 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytym przez Wnioskodawczynię 9 października 2019 r., przeniesienie własności udziału na rzecz Wnioskodawczyni nastąpiło z majątku należącego do dwóch córek - spadkobierczyń po byłym mężu. Córki nabyły udział w lokalu mieszkalnym, który należał do majątku odrębnego byłego męża. Zatem udział w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego jaki były małżonek posiadał po ustaniu wspólności majątkowej można było wyodrębnić, ponieważ przed dokonaniem przeniesienia własności udziału z majątku należącego do córek Wnioskodawczyni na Wnioskodawczynię, istniała już współwłasność nieruchomości w częściach ułamkowych.

Tym samym art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie należy rozszerzać na przypadki przeniesienia własności udziału w nieruchomości/prawie do nieruchomości z majątku spadkobierców po zmarłym byłym małżonku Wnioskodawczyni, nawet jeżeli wcześniej była ona w majątku wspólnym małżonków, ale przed przeniesieniem własności ustała wspólność ustawowa bezudziałowa poprzez rozwód.

Zatem w odniesieniu do 1/2 udziału w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nabytego przez Wnioskodawczynię 9 października 2019 r. mamy nowy moment nabycia, co oznacza, że w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pięcioletni okres w przypadku Wnioskodawczyni należy liczyć od końca roku 2019. Zatem okres ten upłynie z końcem roku 2024 roku.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny, uznać należy, że sprzedaż w 2020 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części dotyczącej 1/2 udziału w ww. prawie, należącym do Wnioskodawczyni po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, które zostało nabyte w 1986 r. do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i jej byłego męża, nie będzie stanowić dla niej źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 w zw. z art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w części dotyczącej 1/2 udziału prawa, nabytego przez Wnioskodawczynię 9 października 2019 r. będzie stanowić dla niej źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 i art. 45 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny przed upływem terminu określonego na złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z zasadą wynikającą z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z powyższym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, o ile odpowiada wartości rynkowej, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Koszty te – jako koszty odpłatnego zbycia – pomniejszają przychód. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Stosownie natomiast do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c).

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jak wynika z powyższych przepisów podstawą obliczenia podatku jest dochód, stanowiący różnicę między przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19 ustawy (tj. wartością wyrażoną w cenie określonej w umowie, pomniejszoną o koszty odpłatnego zbycia), a kosztami uzyskania przychodu ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię przedmiotowego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego 14 marca 2020 r. w odniesieniu do części nabytej w 1981 r. do majątku wspólnego, nie stanowi dla niej źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło nabycie.

Natomiast odpłatne zbycie ww. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego 14 marca 2020 r. w części nabytej w 2019 r. w wyniku Umowy o Dział spadku oraz Podział Majątku Wspólnego – Zniesienia Wspólności Prawa, będzie stanowiło źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zostanie dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać:

• w części dotyczącej odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do części nabytej w 1981 r. do majątku wspólnego - za prawidłowe,
  

• w części dotyczącej odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w odniesieniu do części nabytej w 2019 r. – za nieprawidłowe.
  
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków,, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.