Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.271.2021.1.ŚS
z 7 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. 2021 r., poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2021 r. (data wpływu 7 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

• wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych dla pracowników, ich rodzin, seniorów oraz partnerów stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe,
• zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez niego wydatków na zakup Pakietów usług medycznych w części finansowanej przez pracowników stanowić będzie przychody podatkowe Wnioskodawcy – jest prawidłowe,
• jeżeli z odpowiedzi na pytanie nr 2 wynikać będzie, że zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez niego wydatków na zakup Pakietów usług medycznych w części finansowanej przez pracowników stanowić będzie przychody podatkowe, to w jakiej dacie powstanie przychód podatkowy – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2021 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy:

• wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych dla pracowników, ich rodzin, seniorów oraz partnerów stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych,
• zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez niego wydatków na zakup Pakietów usług medycznych w części finansowanej przez pracowników stanowić będzie przychody podatkowe Wnioskodawcy,
• jeżeli z odpowiedzi na pytanie nr 2 wynikać będzie, że zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez niego wydatków na zakup Pakietów usług medycznych w części finansowanej przez pracowników stanowić będzie przychody podatkowe, to w jakiej dacie powstanie przychód podatkowy.

We wniosku zostało przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zwany dalej: „pracodawcą” lub „Zleceniodawcą” jest spółką akcyjną, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, polskim rezydentem podatkowym o nieograniczonym obowiązku podatkowym.

W ramach podpisanej przez Wnioskodawcę umowy o udzielanie świadczeń zdrowotnych w ramach abonamentu medycznego ze Zleceniobiorcą, będącym podmiotem leczniczym w rozumieniu ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej wpisanym do właściwego rejestru Wnioskodawcy (dalej: „Umowa”) dokonuje zakupu pakietów usług medycznych na rzecz swoich pracowników. Pakiety usług medycznych częściowo są finansowane przez pracodawcę, a częściowo przez pracownika. W ramach Umowy istnieje możliwość objęcia pakietem członków rodziny pracownika, seniorów, a także partnerów.

Istotne uwarunkowania faktyczne:

1. Zleceniodawca zleca Zleceniobiorcy udzielanie świadczeń w ramach dostępnych zakresów na warunkach określonych w Umowie na rzecz Pacjentów.
2. Świadczenie to świadczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej, w formie m.in.: konsultacji lekarskich, wyjazdowej opieki medycznej, diagnostyki laboratoryjnej.
3. Przez pakiety rozumie się dostępne u Zleceniobiorcy pakiety obejmujące pracowników, współpracowników i członków rodzin (pakiety: indywidualny, partnerski, rodzinny, senior).
4. Zleceniobiorca może wykonywać świadczenia samodzielniej lub zlecić ich wykonywanie podmiotom współpracującym.
5. Zleceniodawca zobowiązany jest do terminowego uiszczania na rzecz Zleceniobiorcy wynagrodzenia stanowiącego sumę ryczałtowych opłat za udzielanie pacjentom świadczeń w ramach wskazanych przez Zleceniodawcę zakresów i pakietów. Wynagrodzenie za udzielanie świadczeń w ramach zakresów ma charakter ryczałtowy.
6. Wynagrodzenie będzie płatne za każdy miesiąc na podstawie faktury VAT wystawionej przez Zleceniobiorcę na Zleceniodawcę. Kwota netto faktury Zleceniobiorcy zostanie ujęta w księgach rachunkowych Wnioskodawcy na kontach wynikowych.
7. Pakiety usług medycznych dotyczących członków rodzin pracownika, seniorów, a także partnerów nie będą finansowane definitywnie ze środków finansowych Wnioskodawcy, tj. koszty pakietów usług medycznych dotyczących członków rodzin pracownika, seniorów, a także partnerów sfinansowane przez Wnioskodawcę będą mu zwracane, w szczególności przez pracowników Wnioskodawcy w zakresie ich członków rodziny, seniorów i partnerów (w tym poprzez potrącenie z wynagrodzenia pracownika). Zwrot ten będzie miał dla Wnioskodawcy charakter definitywny. Zwrot ten zostanie dokonany na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury bądź innego dokumentu księgowego.
8. Pakiety usług medycznych dotyczących pracowników Zleceniodawcy będą w części finansowane definitywnie przez Wnioskodawcę, a w części przez pracowników Zleceniodawcy w formie potrącenia z wynagrodzenia pracownika. Zwrot wydatku Wnioskodawcy w formie potrącenia z wynagrodzenia pracownika będzie miał dla Wnioskodawcy charakter definitywny. Zwrot ten zostanie dokonany na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury bądź innego dokumentu księgowego.
9. Pakiety usług medycznych dotyczących współpracowników Zleceniodawcy nie będą finansowane definitywnie przez Wnioskodawcę, tj. koszty pakietów usług medycznych dotyczących współpracowników Zleceniodawcy sfinansowane przez Wnioskodawcę będą zwracane Wnioskodawcy przez współpracowników Wnioskodawcy . Zwrot ten będzie miał dla Wnioskodawcy charakter definitywny. Zwrot ten zostanie dokonany na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury bądź innego dokumentu księgowego.
   
10. Udział pracowników i innych osób w tym programie jest dobrowolny.
    
11. Uczestnictwo w programie będzie finansowane przez pracodawcę w określonej kwocie ustalonej miesięcznie. Pozostała kwota będzie potrącana z comiesięcznego wynagrodzenia pracownika.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych dla pracowników, ich rodzin, seniorów oraz partnerów stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Czy zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez niego wydatków na zakup Pakietów usług medycznych w części finansowanej przez pracowników stanowić będzie przychody podatkowe Wnioskodawcy?
3. Jeżeli z odpowiedzi na pytanie nr 2 wynikać będzie, że zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez niego wydatków na zakup Pakietów usług medycznych w części finansowanej przez pracowników stanowić będzie przychody podatkowe, to w jakiej dacie powstanie przychód podatkowy Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm. dalej: „ustawa CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Kosztami będą zarówno koszty uzyskania przychodów pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami (pozostające w związku pośrednim) - jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, o ile pozostają w związku przyczynowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zachowania lub zwiększenia swoich przychodów), a więc których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Co również istotne, muszą być to wydatki, dzięki którym podatnik może osiągnąć przychód podlegający opodatkowaniu. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie o CIT, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wskazane wyżej przesłanki zaliczenia wydatków, które Spółka ponosi z tytułu nabywanych pakietów medycznych dla pracowników, ich rodzin, seniorów oraz partnerów pracowników Spółki są spełnione. Ponadto, koszty Pakietów usług medycznych dotyczących członków rodzin pracownika, seniorów, a także partnerów sfinansowane przez Wnioskodawcę będą mu zwracane, w szczególności przez pracowników Wnioskodawcy w zakresie ich członków rodziny, seniorów i partnerów (np. potrącenie z wynagrodzenia pracownika).

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, w tym m.in. w:

1. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lutego 2021 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.461.2020.1.PD „(...) należy stwierdzić, że Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki ponoszone przez Spółkę na zakup pakietów medycznych dla pracowników i członków rodzin pracowników oraz ich partnerów."
2. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 czerwca 2020 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.124.2020.1.AM,
3. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej 22 lipca 2019 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.227.2019.1.AT,
4. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 października 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.328.2019.1.DP,
5. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 października 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.310.2019.3.MBD,
6. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 grudnia 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.410.2018.1.AR;
7. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 czerwca 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.165.2018.1.AP;
8. interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 stycznia 2018 r., Znak: 0115-KDIT2-3.4010.332.2017.1.KP;
9. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 16 lutego 2017 r., Znak: 1462-IPPB5.4510.1103.2016.2.BC;
   
10. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 stycznia 2017 r. Znak: 1162-IPPB5.4510.1037.2016.2.MR;
    
11. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 stycznia 2017 r. Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.359.2016.1.AT.
    
    

Podsumowując, wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na zakup pakietów medycznych dla pracowników, ich rodzin, seniorów oraz partnerów stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad 2.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Tym samym generalnie każde świadczenie, które powiększa aktywa podatnika w sposób trwały stanowi dla niego przychód podatkowy.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy o CIT za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Należy zatem wskazać, że przychód powstaje w każdym przypadku, w którym podatnik uzyskuje realną korzyść. Ponadto, przychodem jest takie przysporzenie majątkowe, które ma charakter trwały (definitywny). Podobny pogląd wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 12 lutego 2013 r., sygn. akt II FSK 1248/11 stwierdzając, że z istoty podatku dochodowego wynika, że jest on ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem jest ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa. Przychodem jest zatem takie przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, które definitywnie powiększa aktywa osoby prawnej.

Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika lub zmniejszenie jego zobowiązania w sposób trwały, a nie tymczasowy. Owa definitywność w zakresie środków pieniężnych definiowana powinna być przez pryzmat możliwości swobodnego nimi dysponowania.

W ocenie Wnioskodawcy, przysporzenie w postaci otrzymania przez podatnika środków pieniężnych zostać może uznane za przychód w podatku dochodowym od osób prawnych, o ile łącznie zostaną spełnione poniższe warunki: przysporzenie to ma charakter definitywny, powodujący w sposób trwały zwiększenie wartości aktywów podatnika lub też zmniejszenie wysokości jego zobowiązań oraz podatnik może rozporządzać otrzymanymi środkami jak własnymi.

Przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa (tak uznał Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 14 sierpnia 2020 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.265.2020.1.IZ).

W ocenie Wnioskodawcy, stwierdzić należy, że na gruncie przedstawionego stanu faktycznego nie znajdzie zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 6a Ustawy o CIT, zgodnie z którym do przychodów nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. W orzecznictwie sądowym wskazuje się, że „(...) aby dany wydatek mógł być zaliczony do kategorii "innych wydatków", o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a u.p.d.oo.p., konieczne jest, by po pierwsze "wydatek ten nie został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów" w rozumieniu przepisu art. 16 ww. ustawy, oraz by wydatek został wcześniej przez podatnika poniesiony a następnie zwrócony temu podatnikowi, przy czym wydatek poniesiony był odpowiednikiem wydatku zwróconego. Tak więc "wydatek zwrócony" to ten sam, a nie taki sam, wydatek jak ten, który został poniesiony. Zwróconym innym wydatkiem nie jest bowiem uzyskana przez podatnika kwota, która tylko odpowiada wartości poniesionego wydatku, lecz nie stanowi jego zwrotu.”. Tak uznał WSA w wyroku z dnia 10 października 2018 r. sygn. akt I SA/Wr 762/18.

W przedmiotowej sprawie wydatki Wnioskodawcy, które podlegają zwrotowi, nie zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ustawy, w związku z czym powołany przepis art. 12 ust 4 pkt 6a Ustawy o CIT nie znajduje zastosowania.

Podsumowując, zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na zakup Pakietów usług medycznych stanowić będzie przychody podatkowe Wnioskodawcy.

Ad 3.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a Ustawy o CIT, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c Ustawy o CIT, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku. Przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego (art. 12 ust. 3d).

W przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d i 3f, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty (art. 12 ust. 3e).

W ocenie Wnioskodawcy, zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na zakup Pakietów usług medycznych stanowić będzie przychody podatkowe w dacie otrzymania zwrotu wydatków (w tym w formie potrącenia) na podstawie art. 12 ust. 3e Ustawy o CIT.

Określone w art. 12 ust. 3e Ustawy o CIT zasady ustalania przychodu zostały ustalone dla zdarzeń, w których zapłata następuje w oderwaniu od wydania rzeczy, zbycia praw majątkowych lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi. W takiej sytuacji przychód powinien zostać rozpoznany z momentem otrzymania zapłaty.

W przypadku zwrotu wydatków trudno uznać, że mamy do czynienia z wydaniem towaru lub świadczeniem usługi. Podmiot, któremu przysługuje taki zwrot nie dokonuje w tym zakresie żadnego świadczenia na rzecz dłużnika, a jedynie otrzymuje uprawnienie do otrzymania zwrotu wydatków. Oznacza to, że przychody z tego tytułu należy zakwalifikować jako pozostałe świadczenia, o których mowa w art. 12 ust. 3e ustawy o CIT, w odniesieniu do których przychód powstaje w dniu otrzymania zapłaty.

W wyroku WSA z dnia 30 kwietnia 2014 r. (sygn. akt I SA/Wr 160/14): „Jeżeli przedmiotem refakturowania jest usługa (jej część), to przychód powstaje według takich samych zasad, jak gdyby podatnik (wystawiający) refakturę wykonał ją na rzecz beneficjenta tego świadczenia bezpośrednio. W takim razie dla powstania przychodu pierwszoplanowe znaczenie ma dzień wykonania usługi (częściowego wykonania), nie później niż dzień wystawienia faktury lub otrzymania należności. Z kolei w przypadku, w którym refaktura nie dotyczy wykonania usługi (jej części), wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, to jest zdarzeń wymienionych w art. 12 ust. 3a u.p.d.o.p., ani też nie zachodzą przypadki określone w ust. 3c i 3d tego artykułu, to przychód dokumentowany refakturą powstaje w momencie otrzymania zapłaty, tak jak to przewiduje art. 12 ust. 3e u.p.d.o.p.”

Podsumowując, zwrot na rzecz Wnioskodawcy poniesionych przez Wnioskodawcę wydatków na zakup Pakietów usług medycznych stanowić będzie przychody podatkowe w dacie otrzymania zwrotu wydatków (w tym w formie potrącenia) na podstawie art. 12 ust. 3e Ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zaznaczyć należy, że tut. Organ wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem, tym samym Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności faktycznych podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.