Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.529.2021.2.KO
z 6 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 19 maja 2021 r.), uzupełnionego pismami z dnia 7 lipca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 7 lipca 2021 r.), z dnia 8 lipca 2021 r. (data wpływu 14 lipca 2021 r.) oraz z dnia 26 sierpnia 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy ePUAP 26 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (IP Box)

• w części dotyczącej uznania kosztów usługi księgowej oraz usługi doradztwa w zakresie IP Box za koszty bezpośrednio powiązane z wytworzeniem, rozwinięciem, czy ulepszeniem oprogramowania i uwzględnienia ich we wskaźniku nexus – jest nieprawidłowe,

• w pozostałej części – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 7 lipca 2021 r. (data wpływu 7 lipca 2021 r.), z dnia 8 lipca 2021 r. (data wpływu 14 lipca 2021 r.) oraz z dnia 26 sierpnia 2021 r. (data wpływu 26 sierpnia 2021 r.)

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

1. Ustalenia wstępne
   
   

Wnioskodawca od dnia 1 lutego 2010 roku prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi związane z oprogramowaniem (PKD 62.01.Z.). Posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Wnioskodawca nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Prowadzi także odrębną ewidencję na potrzeby IP Box. Ewidencja zapewnia ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, oraz wyodrębnia koszty przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

2. Przedmiot działalności
   
   

Działalność Wnioskodawcy skupia się na działaniach programistycznych, polegających na tworzeniu programu komputerowego, bądź jego części lub implementacji nowych funkcjonalności/modułów w już istniejących projektach.

W głównej mierze jest to wytwarzanie kompleksowych platform informatycznych, tzn. tworzenie kompleksowo aplikacji backend oraz aplikacji klient.

Z kontrahentami Wnioskodawca współpracuje w ramach umów o świadczenie usług (współpracy). Wnioskodawca przed stworzeniem oprogramowania, bądź jego części planuje działania projektowe.

Może wystąpić sytuacja, w której Wnioskodawca współpracuje z zespołami danego kontrahenta, wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy.

Prowadzi dyskusje na tematy techniczne (m.in. jakich narzędzi najlepiej będzie użyć w danym przypadku oraz z jakiego podejścia do wytwarzania oprogramowania skorzystać) z zespołami kontrahenta.

Wnioskodawca przedstawia Kontrahentowi możliwości rozwiązania problemu informatycznego po uprzedniej jego analizie. Kontrahent na tej podstawie jest w stanie podjąć decyzję co do sposobów wykonywania czynności oraz użytych rozwiązań.

Realizowane przez Wnioskodawcę zlecenia programistyczne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu (możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach) i czasie wyznaczonym przez kontrahentów. Wnioskodawca samodzielnie kształtuje czas przeznaczony na wykonywanie powierzonych Mu zadań w taki sposób, aby zadania te mogły być wykonane z najwyższą starannością.

Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów. Ponadto kontrahenci mają prawo wystąpić do Wnioskodawcy z roszczeniem regresowym, w związku z nienależytym wykonaniem umowy. Zaznaczono, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. W ekonomii definiuje się ryzyko jako możliwość wystąpienia wyników odmiennych od założonych celów. Zgodnie z tą definicją działalność Wnioskodawcy jest obarczona ryzykiem gospodarczym.

3. Specyfika prowadzonej działalności programistycznej
   
   

Wnioskodawca przy tworzeniu oprogramowania korzysta z języków programowania takich jak: …, …, …, …..

Wykorzystuje On znajomość zagadnień IT (technicznych), umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia do wytwarzania oprogramowania i znajomości języków programowania oraz dobrych praktyk.

W 2020 r. realizował zadania programistyczne na rzecz swoich kontrahentów, w szczególności tworzył platformy informatyczne, rozumiane jako grupa zintegrowanych ze sobą podsystemów IT, w skład których wchodzą: serwisy …., aplikacje klienckie konsumujące API oferowane przez serwisy …. oraz …..

W głównej mierze jest/była to platforma (…), która udostępnia innowacyjny (…). (…)

Platforma składa się z:

• serwisów ….,
  

• interfejsu web obsługującego urządzenia klasy ….
  
  

Wnioskodawca tworząc platformę …. korzysta z technologii takich jak: …., …., …, …., …, …, …, …, …. …, ...

Prace wykonane w ramach realizacji projektu wymagały dedykowanego oraz innowacyjnego podejścia, które przejawiały się głównie w:

• analizie wymagań projektowych oraz opracowaniu backlog,
  

• wskazaniu odpowiednich technologii oraz narzędzi, potrzebnych do wytworzenia docelowego produktu,
  

• dostosowanie aplikacji do obecnie panujących standardów security,
  

• zaplanowaniu prac developerskich,
  

• optymalizacji istniejącego kodu oprogramowania, poprawienia błędów, projektowaniu i implementowaniu baz danych,
  

• konsultacjach w zakresie projektowania,
  

• tworzeniu i testowaniu aplikacji,
  

• konsultacji w innych aspektach związanych z wytwarzaniem oprogramowania.
  
  

Do zakresu wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w ramach umów zawartych z kontrahentem należały/należą:

• analiza wymagań biznesowych,
  

• opracowanie backlog,
  

• development docelowego rozwiązania,
  

• konfiguracja topologii sieci,
  

• konfiguracja środowisk dev/test/prod w architekturze cloud,
  

• konfiguracja CI/CD ….
  

• utrzymanie/wsparcie systemów,
  

• delegowanie prac innym członkom zespołu,
  

• realizacja ...
  
  

Opracowany backlog zawierający listę…., opisujących wymagania biznesowe aplikacji pozwala na wyobrażenie, jak powinien wyglądać docelowy produkt. Na tej podstawie dobierane są rozwiązania technologiczne. O ile wiedza o rozwiązaniach technologicznych jest powszechna, tak wiedza w jaki sposób użyć rozwiązań technologicznych dla dedykowanego projektu stanowi własny autorski projekt, który przede wszystkim przejawia się w:

• opracowanej architekturze,
  

• modelowaniu bazy danych,
  

• opracowaniu projektu graficznego oraz UX (User Experience),
  

• zastosowaniu wzorców projektowych tak, aby spełniały wymagania biznesowe.
  
  

Powyższe elementy nie są dostępne w publicznych źródłach oraz repozytoriach, ponieważ są to rozwiązania stworzone zgodnie z indywidualnymi potrzebami kontrahenta.

Prowadzone prace programistyczne mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności oraz znalezienie nowych rozwiązań dla zaadresowanych problemów. Realizacja postępu dokonuje się poprzez:

• tworzenie nowych lub bardziej wydajnych rozwiązań/algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco,
  

• prace Wnioskodawcy w dużej mierze związane są z poprawą wydajności, do czego wykorzystywane są nowe rozwiązania/algorytmy,
  

• tworzenie nowej dotychczas nieosiągalnej funkcjonalności,
  

• implementację nowych sposobów rozwiązywania problemów projektowych,
  

• testowanie rozwiązań prototypowych.
  
  

Innowacyjność realizowanego projektu przejawia się w możliwości:

• rozwijania innowacyjnych ćwiczeń (...),
  

• zbierania wymagań (…),
  

• rozwoju oraz migracji platformy do nowych i innowacyjnych technologii,
  

• adaptacji oraz dostosowaniu aplikacji do danego rynku (Szwecja, Belgia, Polska).
  
  

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac programistycznych powstałe rozwiązania pozwalają u kontrahenta na:

1. optymalizację wydajności pracy systemu - wprowadza obniżenie kosztów związanych z infrastrukturą, w ramach której system jest uruchomiony, np. przed optymalizacją system potrzebuje 4 serwerów, po optymalizacji pracuje jedynie na 2 serwerach i obsługuje taki sam lub większy target,
2. refaktor kodu systemu - podczas procesu refaktoru kodu systemu programista jest w stanie zlokalizować słabe punkty implementacji i zaprojektować oraz wdrożyć nowe, ulepszone algorytmy, które np. optymalizują pracę systemu,
3. upgrade stosu technologicznego systemu - wprowadza przedłużenie żywotności systemu oraz jego dalszy rozwój. Należy mieć na uwadze fakt, że w IT technologie bardzo szybko się rozwijają oraz powstają nowe rozwiązania. Bez adaptacji rozwoju technologicznego bardzo szybko system przestałby być funkcjonalny,
4. wprowadzanie logicznego podziału na moduły, serwisy gotowe do dalszego rozwoju - wprowadza przedłużenie żywotności systemu oraz optymalizuje pracę poszczególnych jednostek programistycznych,
5. mobilność/przenośność (portability) systemu - eliminuje problem związany z wykorzystaniem dokładnie jednej infrastruktury serwerowej, w ramach której system jest uruchomiony, np. przed modyfikacją system jest uruchomiony oraz pracuje jedynie w chmurze AWS, po modyfikacjach system pracuje na dowolnej infrastrukturze chmurowej,
6. gotowość do pracy systemu w chmurze - wprowadza przedłużenie żywotności systemu poprzez jego uruchomienie w nowoczesnych rozwiązaniach chmurowych,
7. skalowalność systemu - system jest gotowy do skalowania wertykalnego oraz horyzontalnego, tym samym jest w stanie obsłużyć znacznie większy target bez konieczności dodatkowych modyfikacji w kodzie systemu,
8. integrację systemu z innowacyjnymi narzędziami, tj. obsługę narzędzi takich jak: …..), ….., co wpływa na:
   1. przyspieszenie rozwoju systemu,
   2. zwiększenie bezpieczeństwa systemu,
   3. poprawę jakość monitoringu systemu,
   4. poprawę jakości oraz automatyzację przy utrzymania systemu (np. autoscaling).
   
   
   

Prowadzona działalność w zakresie tworzenia programu komputerowego, podejmowana jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany. Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego (cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik).

Projekt prowadzony był przez Wnioskodawcę według metody…, która polega na:

1. zebraniu wymagań biznesowych od klienta,
2. zapisaniu wymagań biznesowych w tzw. … w postaci …,
3. zaplanowaniu prac developerskich na …, których efektem jest dostarczenie fragmentu działającej funkcjonalności,
4. po ukończeniu wszystkich … developerskich rozpoczyna się proces testów UAT (tzn….).
   
   

Wszelka dokumentacja przechowywana jest w odpowiednim systemie przeznaczonym do prowadzenia projektu i jest to system ….

Wnioskodawca podkreśla, że nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym na podstawie umowy z danym kontrahentem oprogramowaniu, bądź jego części, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom.

Zatem działalność na rzecz danego kontrahenta polega na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej w ramach działalności prowadzonej przez niego nie miały miejsca.

4. Przychody ze zbycia autorskiego prawa do programu komputerowego
   
   

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie z tytułu wykonanych usług. Wynagrodzenie płatne jest na podstawie wystawianej raz w miesiącu faktury. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania, bądź jego części, w momencie zakończenia etapu lub całości zlecenia, przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Każdorazowo wynikiem działalności gospodarczej Wnioskodawcy w związku z rozwinięciem oprogramowania jest odrębny utwór, nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej, który ma indywidualny i twórczy charakter, a zakres ten podlega odrębnemu prawu własności intelektualnej - jest utworem i podlega ochronie.

Wnioskodawcy do momentu przeniesienia na rzecz kontrahenta, przysługują autorskie prawa majątkowe do składowych (tj. części oprogramowania), które to części mają na celu ulepszenie danego programu. Realizowany przez Wnioskodawcę projekt jest rozciągnięty w czasie i można przypisać do niego kilka faktur sprzedażowych, wówczas ta część danej faktury, która obejmuje wynagrodzenie autorskie, będzie przychodem za poszczególną część oprogramowania. Ponadto, prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami i możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów, przypadających na poszczególne oprogramowania bądź ich części.

Wnioskodawca, w zamian za wynagrodzenie określone w umowach, jest zobowiązany przenosić autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) w rozumieniu prawa autorskiego, powstałe w wykonaniu obowiązków Wnioskodawcy wynikających z umów, we wszelkich postaciach i na polach eksploatacji wskazanych w umowach.

5. Koszty uzyskania przychodu a współczynnik Nexus
   
   

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na działaniach programistycznych, Wnioskodawca, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów poniósł wydatki na:

1. sprzęt komputerowy (…) i inne urządzenia elektroniczne (monitor) - program komputerowy wytwarzany jest przy pomocy komputera, zapisywany w jego pamięci i bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby w ogóle jego zapisanie i odtworzenie. Sam sprzęt komputerowy nie jest wystarczający dla sprawnego tworzenia oprogramowania przy pomocy nowoczesnych, wysokopoziomowych języków oprogramowania. Stąd też Wnioskodawca konsekwentnie usprawnia posiadany sprzęt komputerowy poprzez zakup i wymianę jego podzespołów oraz wykorzystywanych urządzeń peryferyjnych. W szybko zmieniającym się świecie technologii niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności jego pracy. Tym samym koszt zakupu sprzętu komputerowego oraz innych urządzeń elektronicznych jest koniecznym dla tworzenia oprogramowania;
2. koszty eksploatacji samochodu, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie - są kosztami niezbędnymi, umożliwiającymi Wnioskodawcy sprawny transport do kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania, do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń programistycznych, czy to na szkolenia poszerzające wiedzę w dziedzinie programowania. Precyzując, taki środek transportu pozwala na konsultację z kontrahentem, co służy personalizacji tworzonego oprogramowania i kodu, dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań, dzięki czemu Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych;
3. opłaty za Internet - wydatki na uzyskanie dostępu do usług telekomunikacyjnych (w sytuacji zdalnego porozumiewania się kontrahentem), jakimi są dostęp Internetu, który był Wnioskodawcy niezbędny do wykonywania działalności tego rodzaju - usługi te umożliwiają pracę zdalną nad danym Projektem. Bez dostępu do tych usług mogłoby nie być możliwe prowadzenie takiej działalności, ani późniejsze skomercjalizowanie wyników ich prac – ze względu na specyfikę tworzonego oprogramowania, to właśnie z wykorzystaniem narzędzi zdalnego porozumiewania następuje chociażby przekazanie wyników prac badawczo- rozwojowych;
4. zakup aparatu telefonicznego - sprawne realizowanie prac wymaga często szybkiej komunikacji i poniesienia związku z tym kosztów związanych z zakupem aparatu telefonicznego. Urządzenie zapewnia Wnioskodawcy szybkie i stabilne medium komunikacyjne, które jest nieodzowne w dzisiejszej pracy programisty, m.in. umożliwia zdalny kontakt z kontrahentem lub innymi informatykami, szybkie dzielenie się efektami swojej pracy;
5. usługi księgowe - koszty poniesione na usługi księgowe dotyczą prowadzenia ksiąg podatkowych oraz ewidencji dodatkowej …, do których na podstawie przepisów prawa zobowiązany jest Wnioskodawca;
6. serwery VPS - są koniecznością dla Wnioskodawcy, ponieważ oprogramowanie, które wytwarza jest dostępne online, toteż musi być ono wdrożone na serwerze, ponadto narzędzia, które wykorzystuje w procesie wytwarzania oprogramowania, monitorowania tego oprogramowania, zarządzania projektami, również wymagają wdrożenia na serwerze;
7. usługi doradztwa w zakresie IP Box - koszty poniesione na usługi doradcze dotyczą możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację, w tym kontekście Wnioskodawca będzie miał możliwość otrzymania odpowiedzi, czy Jego działalność gospodarcza związana jest z działalnością badawczo-rozwojową.
   
   

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów nie mógłby On prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia, projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga ponoszenia powyżej wskazanych kosztów.

6. Podsumowanie
   
   

W związku z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2019 r. regulacjami dotyczącymi preferencji podatkowej IP Box Wnioskodawca planuje zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do rozliczenia za 2020 r. i w latach kolejnych, o ile sposób i cel prowadzenia działalności w zakresie kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie ulegnie zmianie. Niniejszy wniosek dotyczy również zdarzenia przyszłego.

W opisanym powyżej stanie faktycznym, w kontekście prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę skupiającej się na działaniach programistycznych, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahentów, Wnioskodawca ma wątpliwość czy czynności związane z powstaniem autorskiego prawa do programu komputerowego wykonywane w ramach działalności gospodarczej, stanowią działalność badawczo-rozwojową i możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W uzupełnieniu wniosku podano poniższe informacje: Podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność, o której mowa we wniosku w okresie którego ma on dotyczyć obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (prace rozwojowe). Wnioskodawca nie podejmuje badań naukowych.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, w związku z którymi uzyskuje dochody zostały wytworzone w związku z działalnością obejmującą opisane działania.

Wszystkie efekty prac Wnioskodawcy, o których mowa we wniosku i których dotyczy wniosek są programami komputerowymi oraz stanowią utwory podlegające ochronie prawnej z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca dokonuje również rozwoju (modyfikacji) oprogramowania komputerowego lub jego części, wytworzonych zarówno przez siebie jak i takie którego nie wytworzył.

W przypadku rozwijania oprogramowania komputerowego, o którym mowa we wniosku nie jest On właścicielem lub współwłaścicielem tego oprogramowania, nie ma również zawartej odrębnej umowy licencyjnej ze Zleceniodawcą. Wnioskodawca działa na podstawie umowy o świadczenie usług zawartej ze Zleceniodawcą, który jest właścicielem tego oprogramowania.

W wyniku rozwijania oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej.

W przypadku, gdy Wnioskodawca rozwija oprogramowanie komputerowe, wówczas w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór, podlegający po stronie Wnioskodawcy ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych na rzecz podmiotów (kontrahentów) do tworzonego i rozwijanego oprogramowania lub jego części. Uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej nie są wyłącznymi dochodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Wnioskodawca uzyskuje również dochody z tytułu spotkań, czy konsultacji opodatkowanych na zasadach ogólnych. Wnioskodawca uzyskuje dochody z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnych uwzględnionych w cenie usługi.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy składa się z części dotyczącej przeniesienia praw majątkowych na Kontrahenta oraz spotkań i konsultacji będących składową usługi.

Prawa majątkowe przenoszone są na Kontrahenta bez dodatkowych dokumentów na podstawie umowy o świadczenie usług w momencie zakończenia etapu lub implementacji rozwiązania. Przeniesienie każdego z programów następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W relacji z Kontrahentem następuje indywidualizacja i konkretyzacja tych praw, tj. kontrahent wie jakie konkretnie prawa majątkowe nabywa, w którym momencie do jakich utworów, za jaką cenę i na jakich polach eksploatacji.

Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 2019 r. prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję od początku wprowadzenia ulgi IP BOX i na bieżąco od tej daty. Wnioskodawca prowadzi ją w sposób w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca chciałby zaliczyć wszystkie wydatki do wskaźnika Nexus.

Wnioskodawca wskazuje, że w przypadku innych urządzeń elektronicznych ma na myśli urządzenie elektroniczne w postaci monitora, natomiast w przypadku kosztów eksploatacji samochodu - paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne oraz serwisowanie. Wszystkie wymienione koszty, są kosztami uzyskania przychodów faktycznie poniesionymi, funkcjonalnie związanymi z przychodami osiąganymi z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Sprzęt komputerowy (….) i inne urządzenia elektroniczne (monitor) - przyczyniły się w sposób bezpośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Koszty eksploatacji samochodu: paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie - przyczyniły się w sposób bezpośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Opłaty za Internet - przyczyniły się w sposób bezpośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Zakup aparatu telefonicznego - przyczynił się w sposób bezpośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Usługi księgowe - przyczyniły się w sposób pośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Serwery …- przyczyniły się w sposób bezpośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Usługi doradztwa w zakresie IP Box - przyczyniły się w sposób pośredni do uzyskania przychodu z kwalifikowanych praw IP.

Zespół pracuje na rzecz Kontrahenta. Z członkami tego zespołu nie łączy Wnioskodawcę jakakolwiek umowa. Wnioskodawca jest członkiem tego zespołu jednak działa On w ramach własnej działalności gospodarczej. Jest to działalność prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę w celu wytworzenia nowych, ulepszonych produktów, które są oferowane w działalności Wnioskodawcy. Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną stawką podatkową wszystkie dochody z tego tytułu uzyskane.

Wniosek dotyczy 2020 r.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku sformułował następujące pytania:

1. Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza, w opisanym powyżej stanie faktycznym w 2020 r., stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38-40 ustawy PIT?
2. Czy prawa autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w opisanym powyżej stanie faktycznym w 2020 r., są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy PIT?
3. Czy odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w 2020 r. w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi przychód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi programistycznej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy PIT?
4. Czy wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w opisanym powyżej stanie faktycznym w 2020 r., w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy PIT, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ww. ustawy, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?
5. Czy możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy PIT w przedstawionym powyżej stanie faktycznym w 2020 r.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Wnioskodawca wskazuje, że ulga IP Box przewiduje preferencje podatkowe dla podmiotów prowadzących działalność badawczo-rozwojową, dalej działalność B+R, bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w 2020 r., sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności jest:

• działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),
  

• obejmującą prace rozwojowe,
  

• podejmowaną w sposób systematyczny,
  

• w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,
  

a zatem spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w 2020 r., prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ad. 3.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w 2020 r., odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego przez Wnioskodawcę w ramach wykonywanych usług programistycznych stanowi przychód z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi programistycznej.

Ad. 4.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w 2020 r., ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca jednocześnie usuwa z własnego stanowiska informację o podzespołach komputerowych.

Ad. 5.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym w 2020 r., sprzedaż autorskich praw do programu komputerowego w ramach prowadzonej działalności pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży, gdyż:

1. zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej,
2. spełnia kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność B+R, tj.:
   1. działalnością twórczą (innowacyjność wewnętrzna),
   2. obejmującą prace rozwojowe,
   3. podejmowaną w sposób systematyczny,
   4. w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,
3. ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Uzasadnienie prawne stanowiska

Ad. 1.

Artykuł 5a pkt 38 ustawy PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce - rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Wnioskodawca następnie wskazał, że należy udzielić odpowiedzi, kiedy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza skupiająca się na działaniach programistycznych może zostać uznana za działalność B+R?

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym ma następujące cechy:

1. Charakter twórczy.
   
   

Wnioskodawca tworzy nowe i oryginalne rozwiązania polegające na stworzeniu programu komputerowego odpowiadającego indywidualnym potrzebom i wymaganiom Jego kontrahentów. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą i korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Wnioskodawca tworząc oprogramowanie bądź jego części na rzecz danego kontrahenta opracowuje nowe funkcjonalności, z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, w szczególności:

• tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki tworzone na bieżąco,
  

• prace Wnioskodawcy w dużej mierze związane są z poprawą wydajności, do czego wykorzystywane są nowe algorytmy,
  

• tworzenie nowej dotychczas nieosiągalnej funkcjonalności,
  

• implementację nowych sposobów rozwiązywania problemów projektowych,
  

• testowanie rozwiązań prototypowych.
  
  

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności programistycznej tworzył, bądź nadal tworzy platformę (…), która udostępnia innowacyjny interfejs dedykowany dla urządzeń (…). Każde ćwiczenie ma charakter innowacyjny i nie występuje w innych tego typu rozwiązaniach. Platforma ta składa się z:

• serwisów backend,
  

• interfejsu web obsługującego urządzenia klasy ….
  
  

Wnioskodawca tworząc platformę …. korzysta z technologii takich jak: …, …, …, …, …, …., …t, …, …., …, …, …. ….,…., …..

Prace wykonane w ramach realizacji projektu wymagały dedykowanego oraz innowacyjnego podejścia, które przejawiały się głównie w:

• analizie wymagań projektowych oraz opracowaniu backlog,
  

• wskazaniu odpowiednich technologii oraz narzędzi, potrzebnych do wytworzenia docelowego produktu
  

• dostosowaniu aplikacji do obecnie panujących standardów security,
  

• zaplanowaniu prac deweloperskich,
  

• optymalizacji istniejącego kodu oprogramowania, poprawienia błędów, projektowaniu i implementowaniu baz danych,
  

• konsultacji w zakresie projektowania,
  

• tworzeniu i testowaniu aplikacji,
  

• konsultacji w innych aspektach związanych z wytwarzaniem oprogramowania.
  
  

Do zakresu wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności w ramach umów zawartych z kontrahentem należały/należą:

• analiza wymagań biznesowych,
  

• opracowanie backlog,
  

• development docelowego rozwiązania,
  

• konfiguracja topologii sieci,
  

• konfiguracja środowisk dev/test/prod w architekturze cloud,
  

• konfiguracja ….),
  

• utrzymanie/wsparcie systemów,
  

• delegowanie prac innym członkom zespołu,
  

• realizacja …..
  
  

Opracowany backlog zawierający listę … opisujących wymagania biznesowe aplikacji pozwala na stworzenie konceptu docelowego produktu, z punktu widzenia klienta. Na tej podstawie dobierane są technologie oraz rozwiązania technologiczne. O ile wiedza o rozwiązaniach technologicznych jest powszechna, tak wiedza w jaki sposób użyć rozwiązań technologicznych dla dedykowanego projektu stanowi własny autorski projekt, który przede wszystkim przejawia się w:

• opracowanej architekturze,
  

• stosownej konfiguracji frameworka,
  

• modelowaniu bazy danych,
  

• opracowaniu projektu graficznego oraz UX (….),
  

• zastosowaniu wzorców projektowych tak, aby spełniały wymagania biznesowe.
  
  

Powyższe elementy nie są dostępne w publicznych źródłach oraz repozytoriach, ponieważ są to dedykowane, tworzone zgodnie z indywidualnymi potrzebami kontrahenta rozwiązania.

Twórczość przejawia się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżnia się od rozwiązań już u Niego funkcjonujących. Realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. Twórczość należy odnosić do działalności w ramach przedsiębiorstwa, tj. działanie podatnika powinno być twórcze w odniesieniu do Jego własnej działalności. Nie ma tu znaczenia, czy podobne rozwiązanie (ulepszone procesy, usługi czy produkty) zostało już opracowane przez inny podmiot. Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór Wnioskodawcy,

2. Prowadzona jest w sposób systematyczny rozumiany jako: metodyczny, uporządkowany i zaplanowany.
   
   

Wnioskodawca planuje działania na przyszłość i dokumentuje prowadzone projekty. Opisuje cel projektu, jego przebieg oraz ostateczny wynik.

Projekt prowadzony był przez Wnioskodawcę według metody…., która polega na:

• zebraniu wymagań biznesowych od klienta,
  

• zapisaniu wymagań biznesowych w tzw. ….w postaci ….,
  

• zaplanowaniu prac developerskich na …., których efektem jest dostarczenie fragmentu działającej funkcjonalności,
  

• po ukończeniu wszystkich …. rozpoczyna się proces testów… (tzn. ….
  

Wszelka dokumentacja przechowywana jest w odpowiednim systemie przeznaczonym do prowadzenia projektu i najczęściej jest to system ...

3. Spełnia przesłanki, zawarte w definicji prac rozwojowych, które są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
   
   

Innowacyjność realizowanego projektu przejawia się w możliwości:

• rozwijania (…),
  

• zbierania (…),
  

• rozwoju oraz migracji platformy do nowych i innowacyjnych technologii,
  

• adaptacji oraz dostosowaniu aplikacji do danego rynku (Szwecja, Belgia, Polska).
  
  

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac programistycznych powstałe rozwiązania pozwalają u kontrahenta na:

• optymalizację wydajności pracy systemu - wprowadza obniżenie kosztów związanych z infrastrukturą, w ramach której system jest uruchomiony, np. przed optymalizacją system potrzebuje 4 serwerów, po optymalizacji pracuje jedynie na 2 serwerach i obsługuje taki sam lub większy target,
  

• refaktor kodu systemu - podczas procesu refaktoru kodu systemu programista jest w stanie zlokalizować słabe punkty implementacji i zaprojektować oraz wdrożyć nowe, ulepszone algorytmy, które np. optymalizują pracę systemu,
  

• upgrade stosu technologicznego systemu - wprowadza przedłużenie żywotności systemu oraz jego dalszy rozwój. Należy mieć na uwadze fakt, że w IT technologie bardzo szybko się rozwijają oraz powstają nowe rozwiązania. Bez adaptacji rozwoju technologicznego bardzo szybko system przestałby być funkcjonalny,
  

• wprowadzanie logicznego podziału na moduły, serwisy gotowe do dalszego rozwoju - wprowadza przedłużenie żywotności systemu oraz optymalizuje pracę poszczególnych jednostek programistycznych,
  

• mobilność/przenośność (portability) systemu - eliminuje problem związany z wykorzystaniem dokładnie jednej infrastruktury serwerowej, w ramach której system jest uruchomiony, np. przed modyfikacją system jest uruchomiony oraz pracuje jedynie w chmurze AWS, po modyfikacjach system pracuje na dowolnej infrastrukturze chmurowej,
  

• gotowość do pracy systemu w chmurze - wprowadza przedłużenie żywotności systemu poprzez jego uruchomienie w nowoczesnych rozwiązaniach chmurowych,
  

• skalowalność systemu - system jest gotowy do skalowania wertykalnego oraz horyzontalnego, tym samym jest w stanie obsłużyć znacznie większy target bez konieczności dodatkowych modyfikacji w kodzie systemu,
  

• integrację systemu z innowacyjnymi narzędziami - tj. obsługę narzędzi takich jak: …. co wpływa na:
  1. przyspieszenie rozwoju systemu,
  2. zwiększenie bezpieczeństwa systemu,
  3. poprawę jakość monitoringu systemu,
  4. poprawę jakości oraz automatyzację przy utrzymania systemu (np. autoscaling).
     
     

Wnioskodawca nie wykonuje czynności o charakterze rutynowym. W praktyce Wnioskodawca wykorzystuje znajomość zagadnień IT (technicznych), wskazanych technologii, umiejętności ich zastosowania w praktyce pod konkretny przypadek oraz podejścia do wytwarzania oprogramowania i znajomości języków programowania oraz dobrych praktyk. Wnioskodawca wykonuje prace programistyczne zlecane przez kontrahenta, prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane obszary działalności. Tworzenie oprogramowania wymaga twórczego podejścia, bowiem każdy problem należy starannie przemyśleć, a następnie ustalić w jaki sposób go optymalnie rozwiązać za pomocą dostępnych narzędzi. Tworzony przez Wnioskodawcę program komputerowy z pewnością stanowi innowacyjne rozwiązanie dla kontrahenta. Należy zwrócić uwagę na działania podejmowane przez Wnioskodawcę, które jednoznacznie wskazują, że prowadzi prace rozwojowe, a wynikiem tej działalności jest unikalny utwór stworzony pod specjalne zamówienie kontrahenta. Co więcej, są to rozwiązania niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Wnioskodawca wykorzystuje standardowe języki programowania oraz szerokie spektrum dostępnych technologii, w zakresie wykonywanej usługi.

W ramach wykonywanej działalności Wnioskodawca tworzy, rozwija i ulepsza rozwiązania, które są wynikiem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę wyróżnia innowacyjne podejście oraz wysoka jakość. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków oprogramowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań, nieistniejących dotychczas na rynku, a będących odpowiedzią na zapotrzebowanie klientów.

4. Założeniem działalności jest uzyskiwanie przychodów z przeniesienia praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta, przy czym wynik prowadzonych projektów nie jest z góry możliwy do przewidzenia. Istotną cechą działalności jest właśnie niepewność co do powodzenia prowadzonych prac.
   
   

Należy zauważyć, że przepisy prawa podatkowego interpretowane winny być z uwzględnieniem zastosowania przepisów z innej dziedziny i organy podatkowe nie mogą uchylić się od interpretacji tych przepisów w powiązaniu z przepisem podatkowym. Takie podejście jest zgodne z poglądem wyrażonym przez NSA, w wyroku z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12. Sąd zwrócił uwagę, że wprowadzenie w życie przepisów dotyczących interpretacji podatkowych dokonywanych przez organy podatkowe miało na celu przede wszystkim zminimalizowanie skutków ryzyka wszelkich działań podejmowanych przez podatników, płatników i inkasentów. Interpretacje podatkowe nie przynosiłby żadnej użyteczności, skoro wykładnia konkretnych przepisów byłaby oparta wyłącznie o przepisy podatkowe. „Trzeba również zauważyć, że mimo, iż instytucja indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego odnosi się głównie do regulacji z zakresu prawa daninowego, jakim jest prawo podatkowe, to nie można jednak tracić z pola widzenia, że prawo podatkowe określa konsekwencje prawnopodatkowe w związku ze zdarzeniami regulowanymi przez inne dziedziny prawa. Nie funkcjonuje ono w oderwaniu od innych gałęzi prawa, zwłaszcza tych, które normują stosunki społeczne zaistniałe pomiędzy podmiotami cywilnymi, głównie zaś pomiędzy podmiotami gospodarczymi. Prawo podatkowe jest zatem ściśle związane z obrotem prawnym, w tym gospodarczym, bez zaistnienia którego nie powstałyby stosunki podatkowo prawne. Podczas interpretacji przepisów prawa podatkowego nie można zatem nie uwzględnić regulacji prawnych, które normują stosunki z zakresu obrotu gospodarczego. Ograniczenie interpretacji przepisów prawa podatkowego wyłącznie do sfery podatkowej – narusza przepisy regulujące wydawanie indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (por. wyrok NSA z 27 stycznia 2009 r., sygn. akt I FSK 1871/07)”.

NSA w wyroku z dnia 7 kwietnia 2016 r., sygn. akt I GSK 789/14, zwrócił uwagę, że wniosek interpretacyjny stanowi w istocie rzeczy pytanie o zasadność możliwości subsumcji stanu faktycznego interpretacji pod wskazane w stanowisku wnioskodawcy przepisy prawa, które w razie potrzeby są objęte wykładnią wnioskodawcy, a następnie są analizowane przez podatkowy organ interpretacyjny.

Analizy „pojęcia „przepisów prawa podatkowego”, o którym mowa w art. 14b § 1 ustawa Ordynacja podatkowa nie można ograniczać wyłącznie do ustaw, które w swoim tytule zawierają takie pojęcie, lecz chodzi o rzeczywistą treść zawartych w ustawach regulacji mających wpływ na opodatkowanie.

Podobny pogląd wyraził WSA w Poznaniu, w wyroku z dnia 20 grudnia 2018 r., sygn. akt I SA/Po 795/18, zwrócił uwagę, że „przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Poszczególne ustawy podatkowe zawierają obszerną liczbę przepisów odwołujących się do pojęć i instytucji właściwych dla innych dziedzin prawa. Zgodnie natomiast z wolą ustawodawcy, organ zobligowany jest, w świetle art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego, w sytuacji, gdy dotyczy ona przepisów mogących mieć znaczenie dla sytuacji prawnopodatkowej zainteresowanego. Innych ograniczeń przedmiotu interpretacji w ramach wykładni przepisów prawa podatkowego ustawa nie zna”. Zatem, „organy podatkowe, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego, zobowiązane są do posługiwania się przepisami z innych dziedzin prawa dla wyjaśnienia znaczenia występujących w przepisach ustaw podatkowych pojęć i instytucji z tych innych dziedzin prawa (zob. np. wyroki: NSA z dnia 4 listopada 2011 r., sygn. akt II FSK 1019/09, z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II FSK 2524/12 i z dnia 20 sierpnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2108/12). Wynika to stąd, że przepisy prawa podatkowego jakkolwiek stanowią autonomiczną dziedzinę prawa, to jednak nie są całkowicie odrębne, niezależne i niepowiązane z innymi dziedzinami systemu prawnego, a wręcz przeciwnie, wraz z przepisami innych gałęzi prawa stanowią część jednego porządku prawnego obowiązującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Z przytoczonych wyżej poglądów orzeczniczych należy wywieść, że jeżeli Wnioskodawca w sposób szczegółowy zaprezentuje własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego powinien uzyskać rzetelną informację, jak w określonym stanie faktycznym organ podatkowy interpretuje przepisy podatkowe znajdujące w nim zastosowanie, co może mieć wpływ na prawidłowość dokonania przez Wnioskodawcę rozliczenia podatku dochodowego.

Zważywszy, że Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w tym również Delegatura w Piotrkowie Trybunalskim, wydała wiele indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie przedstawionej przez innych zainteresowanych wątpliwości, czy prowadzą oni działalność badawczo-rozwojową, a tym samym, czy mogą skorzystać z preferencji opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box. Należy podkreślić, że interpretacje te poza tym, że był w nich przedstawiony analogiczny stan faktyczny, odnosiły się do stanu prawnego, który nie uległ jakiejkolwiek zmianie. Wobec tego, zdaniem Wnioskodawcy, organ podatkowy nie może przerzucać na Wnioskodawcę ciężaru odpowiedzi na pytania zadane przez niego we wniosku.

Dla uszczegółowienia, Wnioskodawca zamieszcza przykładowe sygnatury wydanych wcześniej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej pozytywnych interpretacji podatkowych, o których mowa powyżej:

• Nr 0113-KDIPT2-3.4011.329.2020.2.AC,
  

• Nr 0113-KDIPT2-3.4011.472.2020.2.GG,
  

• Nr 0113-KDIPT2-1.4011.50.2020.2.MM,
  

• Nr 0113-KDIPT2-1.4011.55.2020.2.DJD,
  

• Nr 0113-KDIPT2-1.4011.57.2020.2.MAP,
  

• Nr 0111-KDIBI-1.4011.33.2020.2.NL,
  

• Nr 0111-KDIBI-1.4011.87.2020.2.DK,
  

• Nr 0111-KDIBI-2.4011.55.2020.2.DP,
  

• Nr 0111-KDIBI-3.4011.7.2020.2.JKT.
  
  

Jednocześnie w razie wystąpienia odmiennej interpretacji tych samych przepisów, Wnioskodawca prosi, o odniesienie się do ww. interpretacji, wskazanie znaczących różnic w stanie faktycznym lub prawnym oraz uzasadnienie odmiennego traktowania jego przypadku, od utrwalonej już linii interpretacyjnej przywołanych przepisów.

Podsumowując, powyższe cechy spełniają definicję działalności B+R, a konkretnie prac rozwojowych, o których mowa w art. 5a ust. 38 ustawy o PIT w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, a także kryteria w definiowaniu działalności B+R z tzw. Podręcznika Frascati (OECD, Podręcznik Frascati), do którego odniesienie znajduje się w Objaśnieniach podatkowych Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box.

Ad. 2.

Art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule stanowi autorskie prawo do programu komputerowego (ust. 2 pkt 8). Przepis ten wymaga również, aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, aby spełnione zostały dwa kryteria:

1. prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska,
2. przedmiot ochrony jest wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności B+R.
   
   

Oprogramowanie wytwarzane jest przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej i jest rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji tworzone przez Niego oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie, definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów, podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, modyfikacja lub ulepszenie jest wynikiem prac B+R.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby prawo autorskie do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zaliczyć do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad. 3.

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

1. z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego IP;
3. z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania lub jego części przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wobec tego otrzymywane przez Wnioskodawcę należności będą przychodem z tytułu kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi i należy je zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy o PIT.

Ad. 4.

Ustawodawca wskazuje, że podatnik chcący skorzystać z preferencyjnej stawki podatkowej, zobowiązany jest obliczyć tzw. wskaźnik Nexus.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i ust. 5 ustawy PIT, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/ (a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (lit. a),
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 (lit. b),
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 (lit. c),
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (lit. d).
   
   

Przepisy ustawy PIT nie zawierają jakiegokolwiek katalogu kosztów kwalifikowanych. Natomiast zawierają odniesienie, że do kosztów kwalifikowanych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym IP. Za koszty niezwiązane bezpośrednio z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, są w szczególności: odsetki, opłaty finansowe oraz koszty związane z nieruchomościami. Ustawodawca posłużył się tu katalogiem otwartym takich kosztów. Jednak wykładnia tego przepisu powinna prowadzić do uznania, że mowa tu o tzw. kosztach pasywnych i to w części finansowej oraz takich, które dotyczą miejsca powstawania prawa własności intelektualnej.

Na mocy art. 30ca ust. 6 ustawy PIT, w przypadku, gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Wnioskodawca uzyskuje przychody z działalności, której założeniem jest przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego na kontrahenta. Wnioskodawca za wykonane usługi otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące należność za sprzedaż autorskich praw majątkowych do programów komputerowych.

Wnioskodawca w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w 2020 r. poniósł wydatki na:

1. sprzęt komputerowy (MacBook Pro) i inne urządzenia elektroniczne (monitor),
2. eksploatację samochodu, w szczególności paliwo, ubezpieczenie, przeglądy techniczne, serwisowanie,
3. opłaty za Internet,
4. zakup aparatu telefonicznego,
5. usługi księgowe,
6. serwery VPS,
7. usługi doradztwa w zakresie IP Box,

które są również kosztami w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej.

Koszty wskazane we wniosku są bezpośrednio związane z wytworzeniem programu komputerowego, ponieważ stanowią koszty działalności Wnioskodawcy. W przypadku nie ponoszenia wskazanych we wniosku kosztów nie mógłby on prowadzić prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej. Koszty te są bezpośrednio związane z realizacją projektu. Bez ich poniesienia, projekt nie mógłby być realizowany, a tym samym nie powstałoby prawo własności intelektualnej. Tworzenie kodu wymaga zarówno ponoszenia kosztów podzespołów komputerowych oraz inne koszty umożliwiające realizację prac nad tworzeniem programu komputerowego.

Zatem wydatki te bezpośrednio powiązane z poszczególnymi projektami realizowanymi przez Wnioskodawcę uznane winny być za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy PIT.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, ponoszone wydatki, w zakresie w jakim przeznaczane są na wytworzenie danego programu komputerowego, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad. 5.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Artykuł 30ca ust. 1 i następne ustawy PIT wskazują, że dla zastosowania 5% stawki podatku dochodowego konieczne jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

1. wytwarzanie, rozwijanie lub ulepszanie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, spełniającej kryteria działalności B+R kwalifikowalnych praw własności intelektualnej;
2. uzyskiwanie dochodu z kwalifikowanych prawa własności intelektualnej, które podlegają ochronie prawnej;
3. określenie wysokości dochodu jaki może być objęty preferencyjną stawką podatku za pomocą wskaźnika Nexus dla każdego kwalifikowanego IP odrębnie;
4. prowadzenie odrębnej ewidencji związanej z kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej.
   
   

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, zostały spełnione wszystkie ww. przesłanki, aby sprzedaż prawa autorskiego do programów komputerowych tworzonych samodzielnie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, pozwalała na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych z tej sprzedaży.

Przyjęta przez Wnioskodawcę wykładnia wskazanych na wstępie przepisów prawa pozwala na opodatkowanie preferencyjną 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego, które podlegają ochronie prawnej, w przypadku uznania działalności za działalność B+R.

Wnioskodawca przywołuje przytoczone we wniosku poglądy wyrażone ww. interpretacjach indywidualnych oraz orzecznictwo sądów administracyjnych jako własne stanowisko w stanie faktycznym opisanym we wniosku.

Naczelny Sąd Administracyjny wypowiedział się w zakresie trwałości orzecznictwa sądowego w procesie interpretacji przepisów prawa podatkowego. W wyroku z dnia 10 maja 2012 r., sygn. akt I FSK 1010/11 wskazał, że: „wprawdzie z art. 170 w zw. z art. 171 Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wynika, że prawomocne wyroki sądów administracyjnych wiążą strony danego postępowania, sąd który je wydał, inne sądy i organy, jedynie co do przedmiotu rozstrzygnięcia, w którym został on wydany, zatem nie mają one charakteru wiążącego tak dla sądów administracyjnych jak i organów podatkowych w przypadku rozpoznawania innych spraw i to pomimo możliwego podobieństwa zaistniałych stanów faktycznych, to jednak art. 14e Ordynacji podatkowej stanowi wskazówkę do dokonywania wykładni prawa z uwzględnieniem tego orzecznictwa także przy udzielaniu interpretacji, a nie tylko przy jej zmianie. W szczególności istotnym dla realizacji zasady zaufania, określonej w art. 121 par. 1 Ordynacji podatkowej, jest ustosunkowanie się przez organ w uzasadnieniu interpretacji do orzeczeń, na które strona powołała się we wniosku o interpretację”.

W podsumowaniu powyższego wywodu, odwołując się do poglądów doktryny i orzecznictwa, NSA w wyroku o sygn. akt I FSK 1010/11 zwrócił uwagę, że odwołanie się przez stronę we wniosku o wydanie interpretacji do argumentacji sądu na temat wykładni konkretnego przepisu staje się argumentacją samego podatnika właśnie w sprawie rozpatrywanej. „Jeżeli więc organ podatkowy nie podziela wspomnianej argumentacji, powinien szczegółowo odnieść się do uzasadnienia wyroku sądowego i ustosunkować się do wyrażonych tam poglądów, wyjaśniając szczegółowo, dlaczego je odrzuca”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

• uznania kosztów usługi księgowej oraz usługi doradztwa w zakresie IP Box za koszty bezpośrednio powiązane z wytworzeniem, rozwinięciem, czy ulepszeniem oprogramowania i uwzględnienia ich we wskaźniku nexus - jest nieprawidłowe,

• w pozostałej części jest prawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086).,
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozwój lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania podejmowane przez Wnioskodawcę mieszczą się w definicji działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż – jak wynika z opisu stanu faktycznego – mają twórczy charakter, są podejmowane w sposób systematyczny, zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, obejmują prace rozwojowe w myśl art. 4 ust. 3 w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Wnioskodawcę ani też całość prowadzonej przez Niego działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu.

Jak zaznaczono we wniosku, utwory tworzone i modyfikowane przez Wnioskodawcę stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że autorskie prawa do ww. programów komputerowych chronionych z powyższego przepisu, tworzonych i rozwijanych w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy – w zakresie, w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem prac badawczo-rozwojowych Wnioskodawcy – są kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych usług stanowi dochód, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 3, tj. dochód osiągnięty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika ponadto, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z ww. kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz, że na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box prowadzi on na bieżąco od początku wprowadzenia ulgi IP BOX, tj. od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do sumy kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5% w zeznaniu rocznym za 2020 r.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalania wskaźnika nexus (możliwości uznania wydatków wymienionych w złożonym wniosku za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej – art. 30ca ust. 4 ustawy), wskazać należy, że istotnym jest, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał bezpośredni związek między:

• wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
  

• kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz
  

• dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.
  
  

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

W myśl art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W uzupełnieniu opisu sprawy Wnioskodawca, odnosząc się odrębnie do każdego z wymienionych we wniosku kosztów wskazał, że koszty dotyczące usługi księgowej oraz usługi doradztwa w zakresie IP Box - przyczyniły się w sposób pośredni do uzyskania przychodu z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Skoro Podatnik wykluczył te wydatki, jako mające bezpośredni wpływ na powstanie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, powyższe koszty należy uznać za koszty pośrednio związane z wytworzeniem kwalifikowanego IP przez Wnioskodawcę i dlatego nie mogą zawierać się we wskaźniku nexus, w myśl ww. art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, w związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca poniósł także koszty na: sprzęt komputerowy (….) i inne urządzenia elektroniczne (monitor), koszty eksploatacji samochodu, opłaty za Internet, zakup aparatu telefonicznego, serwery ….– co do których wskazano, że koszty te przyczyniły się w sposób bezpośredni do powstania poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że stanowią one koszty działalności Wnioskodawcy w zakresie tworzenia oprogramowania. W przypadku nieponoszenia wskazanych we wniosku kosztów Wnioskodawca nie mógłby realizować prac, których realizacja skutkuje powstaniem nowego prawa własności intelektualnej.

Przyjąć więc trzeba, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo–rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo–rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów do konkretnego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca w treści wniosku scharakteryzował ww. wydatki i ich powiązanie z prowadzoną działalnością związaną z tworzeniem programów komputerowych.

Informacje te potwierdzają istnienie przesłanek świadczących o bezpośrednim powiazaniu kosztów na sprzęt komputerowy (….) i inne urządzenia elektroniczne (monitor), koszty eksploatacji samochodu, opłaty za Internet, zakup aparatu telefonicznego, serwery …. z działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wobec tego wydatki te, jako bezpośrednio powiązane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, Wnioskodawca może uwzględnić przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a ustawy) w części, w jakiej będą przypisane do przychodów przypadających ze zbycia oprogramowania.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym, Wnioskodawca powinien również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo–rozwojową związaną z danym prawem.

Podkreślić w tym miejscu należy, że o ile podstawą opodatkowania preferencyjną stawką podatkową jest suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych IP osiągniętych w roku podatkowym, to wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co istotne, podatnik ma obowiązek ustalenia odrębnych wskaźników nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP.

Zaznaczenia przy tym również wymaga, że opodatkowaniu 5% stawką nie będzie podlegał cały uzyskany przez Wnioskodawcę dochód w 2020 r. z prowadzonej działalności w zakresie świadczonych usług na rzecz kontrahentów, lecz suma przemnożonych przez wskaźniki nexus dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że w przypadku składników majątku, które stanowią podlegające amortyzacji środki trwałe, koszt zakupu takich środków trwałych (które podlegają amortyzacji podatkowej oraz mają związek z wytworzeniem kwalifikowanego IP), nie może zostać uwzględniony w całości we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w części dotyczącej uznania kosztów usługi księgowej oraz usługi doradztwa w zakresie IP Box za koszty bezpośrednio powiązane z wytworzeniem, rozwinięciem, czy ulepszeniem oprogramowania i uwzględnienia ich we wskaźniku nexus za nieprawidłowe, natomiast w pozostałej w części za prawidłowe.

Końcowo ˗ z uwagi na treść zadanych pytań (wyznaczających zakres żądania Wnioskodawcy) ˗ należy jednakże zastrzec, że niniejsze rozstrzygnięcie nie dotyczy oceny przedstawionego przez Wnioskodawcę stanowiska w części wykraczającej poza zakreślony nimi (zadanymi pytaniami) zakres.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Należy również wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny/ zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. ustawa Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540). To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.