Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.486.2021.2.AG
z 8 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 czerwca 2021 r. (data wpływu 25 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 28 sierpnia 2021 r. (data wpływu 2 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

25 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działki.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 28 sierpnia 2021 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca 25.05.2021 r. zawarł notarialnie umowę sprzedaży nieruchomości. Nieruchomość tę w roku 1987 z mocy testamentu odziedziczył jako grunt rolny po zmarłym ojcu. Grunt rolny - ziemię zagospodarowywał, aby nie leżała odłogiem obsiewając żytem. Z upływem lat Gmina aktualizowała plan zagospodarowania przestrzennego i grunt Wnioskodawcy został rozgraniczony na 5 działek o różnym przeznaczeniu. Jedna z tych działek jest przedmiotem niniejszego wniosku. Wnioskodawca nigdy nie interesował się planem zagospodarowania przestrzennego i nie zgłaszał do niego uwag. Wnioskodawca nie wiedział, że Gmina zmienia miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i że dotyczy to również jego własności. Dla Wnioskodawcy był to nadal grunt rolny i jako całość wykorzystywał go rolniczo. Również nie podejmował działań w celu doprowadzenia do swojej nieruchomości wody, energii i innych mediów. W roku 2018 Gmina kolejny raz zmieniła plan zagospodarowania przestrzennego. Zmiana dotyczyła między innymi gruntu Wnioskodawcy, a właściwie jednej z 5-ch działek, która będzie przedmiotem późniejszej sprzedaży. Działka ta przed zmianą planu przestrzennego zagospodarowania była traktowana jako „tereny towarzyszące dolinie cieku z podstawowym przeznaczeniem pod łąki, pastwiska i niską zieleń naturalną”. Po zmianie plan zagospodarowania przestrzennego dla powyższej działki dopuszcza: „zabudowę obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług jako przeznaczenie podstawowe, budynki gospodarcze, urządzenia, obiekty i sieci infrastruktury technicznej, urządzenia wodne, miejsca postojowe, na potrzeby przeznaczenia podstawowego, parkingi kubaturowe naziemne na potrzeby przeznaczenia podstawowego, dojścia, dojazdy, place manewrowe i montażowe”. Wnioskodawca nie wpływał na kształt wyżej opisanych zmian planu zagospodarowania przestrzennego. Jednocześnie Gmina prowadzi rozmowy z inwestorami w celu wykupu ziemi od rolników. Dotyczy to rolników, których grunty sąsiadują z terenami działających w okolicy podmiotów gospodarczych, chodzi zarówno o sprawy ekologiczno- środowiskowe jak również dalszy rozwój gospodarczy Gminy. Wnioskodawca po uzyskaniu powyższych informacji, postanowił skorzystać z możliwości sprzedaży opisywanej działki, co nastąpiło 25.05.2021 r. Nabywcą jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością państwa członkowskiego Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Wnioskodawca jest emerytem, nie prowadzi zorganizowanej działalności gospodarczej. Dokonał sprzedaży działki należącej do jego majątku osobistego będącego wynikiem dziedziczenia testamentowego.

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

1. Jakie czynności Wnioskodawca podejmował w związku ze sprzedażą działki objętej zakresem wniosku?
2. W związku z tym, że wskazano we wniosku, iż w dniu 25 maja 2021 r. Wnioskodawca zawarł umowę sprzedaży nieruchomości, to należy wskazać czy Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną przed sprzedażą działki objętej zakresem wniosku?
3. W przypadku, gdy Wnioskodawca zawarł umowę przedwstępną przed sprzedażą działki objętej zakresem wniosku, to należy wskazać:
   1. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?
   2. czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?
4. Czy Wnioskodawca przed sprzedażą działki udzielił Nabywcy działki objętej zakresem wniosku pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej działki? Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń Wnioskodawca udzielił pełnomocnictw Nabywcy do występowania w Jego imieniu?
5. Czy dla działki, objętej zakresem wniosku została wydana decyzja o warunkach zabudowy? Jeżeli tak, to należy wskazać:
   1. kiedy decyzja została wydana?
   2. jakie przeznaczenie działki określała wydana decyzja?
   3. czy decyzja została wydana przed transakcją sprzedaży działki?
   4. z czyjej inicjatywy nastąpiło wydanie decyzji o warunkach zabudowy?
6. Jakie inne pozwolenia, decyzje zostały wydane przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku? Jeśli nastąpiło ich wydanie, to z czyjej inicjatywy nastąpiło wydanie ww. pozwoleń, decyzji i w jakim celu?
7. Czy Wnioskodawca prowadził działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.)?
8. Czy Wnioskodawca był rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
9. Czy z nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży, dokonywane były zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych? Jeśli tak, to czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona od podatku VAT?
10. Czy Wnioskodawca zamieszczał ogłoszenia o sprzedaży działki objętej zakresem wniosku w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji, inne działania marketingowe, itp.?
11. Czy Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze?
12. Czy działka objęta zakresem wniosku będąca przedmiotem sprzedaży była udostępniana osobom trzecim? Jeżeli tak, to należy wskazać:
    1. w jakim okresie (kiedy) działka była udostępniana osobom trzecim?
    2. na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) działka była udostępniana osobom trzecim?
    3. czy udostępnienie działki było czynnością odpłatną czy bezpłatną?
13. Czy Wnioskodawca do dnia złożenia wniosku dokonywał kiedykolwiek sprzedaży działek? Jeśli tak, to należy wskazać:
    1. kiedy dokonano transakcji (proszę wskazać datę)?
    2. jakie było przeznaczenie tych działek (działki budowlane, rolne, leśne) lub czy były to działki zabudowane?
    3. ilu działek dotyczyła transakcja?
    
    
    

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad 1.

1. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności żeby inicjować sprzedaż swojej własności tj. nieruchomości gruntowej objętej zakresem wniosku. Kupujący z własnej inicjatywy, działający jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zgłosił się do Wnioskodawcy z propozycją nabycia działki – nieruchomości gruntowej.
2. Wnioskodawca nie zawierał umowy przedwstępnej przed sprzedażą działki objętej zakresem wniosku.
3. Nie dotyczy.
4. Przed sprzedażą działki objętej zakresem wniosku Wnioskodawca nie udzielał Nabywcy żadnych pełnomocnictw w celu występowania w jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej działki.
5. Wnioskodawca nie potrafi odpowiedzieć, czy dla działki objętej zakresem wniosku został wydany dokument pod nazwą „decyzja o warunkach zabudowy”. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy (…) zatwierdzony Uchwałą Rady Miejskiej w (…) Nr (…) z dnia (…) ogłoszoną w Dzienniku Urzędowym Woj. (…) określa w Rozdziale 2 parametry i wskaźniki kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenów, na których między innymi znajduje się działka Wnioskodawcy, będąca przedmiotem wniosku.

Do Aktu Notarialnego Umowa Sprzedaży przedłożono więc dokument o nazwie zaświadczenie wydane przez organ Gminy (a nie decyzji). W tej sytuacji udzielając odpowiedzi Wnioskodawca odnosił się do treści zaświadczeń.
1. Zaświadczenie wydane dnia 23 kwietnia 2021 roku przez Burmistrza (…) za numerem (…), z którego wynika, że działka o numerze ewidencyjnym (…) położona w miejscowości (…), gmina (…) oznaczona jest symbolem 2 P/U.
   
2. Przeznaczenie działki określone w zaświadczeniu: - zabudowa obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług jako przeznaczenie podstawowe, budynki gospodarcze, urządzenia wodne, miejsca postojowe na potrzeby przeznaczenia podstawowego, parkingi kubaturowe naziemne na potrzeby przeznaczenia podstawowego, dojścia, dojazdy, place manewrowe i montażowe jako przeznaczenie dopuszczalne.
   
3. Zaświadczenie, które specyfikuje warunki zabudowy nosi datę 23 kwietnia 2021 r. (tak jak w pkt a).
   
4. Warunki zabudowy oraz zagospodarowania terenów uchwalała Rada Miejska w m-cu lutym 2018 r.
6. Wnioskodawca nie wie jakie pozwolenia i decyzje zostały wydane przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku. Wnioskodawca do aktu notarialnego doręczył dokumenty, które wymagała od niego Kancelaria Notarialna tj:
   • odpis zwykły księgi wieczystej,
     
   • wypis z rejestru gruntów,
     
   • zaświadczenie z dnia 23 kwietnia 2021 r. wydane przez Burmistrza (…) określające przeznaczenie działki objętej zakresem wniosku,
     
   • zaświadczenie z dnia 27 kwietnia 2021 r. wydane z upoważnienia Starosty (…), z którego wynika, że działka będąca przedmiotem sprzedaży nie jest objęta uproszczonym planem urządzenia lasu.
7. Wnioskodawca nie prowadzi działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 z późn. zm.).
   
8. Wnioskodawca nie jest i nie by rolnikiem ryczałtowym, o którem mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.
   
9. Z nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży były dokonywane zbiory żyta, owsa, pszenicy tylko na własny użytek (Wnioskodawca posiadał drób, króliki). Część zboża przekazywał sąsiadom w zamian za użyczany sprzęt do pracy na roli. Nie dokonywał dostawy (sprzedaży) produktów rolnych.
   
10. Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży działki objętej zakresem wniosku w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji i nie prowadził działań marketingowych.
    
11. Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.
    
12. Działka objęta zakresem wniosku będąca przedmiotem sprzedaży nie była udostępniana osobom trzecim.
    
13. Wnioskodawca do dnia złożenia wniosku nie dokonywał kiedykolwiek sprzedaży działek.
    
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż przedmiotowej działki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Działka będąca przedmiotem sprzedaży należała do majątku osobistego Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie trudni się handlem nieruchomościami. Nie wystawiał oferty na sprzedaż tej działki. To Gmina umożliwiła rolnikom możliwość sprzedaży. Wnioskodawca uważa, że w tej sytuacji transakcja sprzedaży ma charakter jednorazowej czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Zdaniem Wnioskodawcy opisywana we wniosku czynność sprzedaży działki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca 25.05.2021 r. zawarł notarialnie umowę sprzedaży nieruchomości. Nieruchomość tę w roku 1987 z mocy testamentu odziedziczył jako grunt rolny po zmarłym ojcu. Grunt rolny - ziemię zagospodarowywał, aby nie leżała odłogiem obsiewając żytem. Z nieruchomości będącej przedmiotem sprzedaży były dokonywane zbiory żyta, owsa, pszenicy tylko na własny użytek. W roku 2018 Gmina zmieniła plan zagospodarowania przestrzennego, dla działki która była przedmiotem sprzedaży. Po zmianie plan zagospodarowania przestrzennego dla powyższej działki dopuszcza: „zabudowę obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług jako przeznaczenie podstawowe, budynki gospodarcze, urządzenia, obiekty i sieci infrastruktury technicznej, urządzenia wodne, miejsca postojowe na potrzeby przeznaczenia podstawowego, parkingi kubaturowe naziemne na potrzeby przeznaczenia podstawowego, dojścia, dojazdy, place manewrowe i montażowe”. Wnioskodawca nie wpływał na kształt wyżej opisanych zmian planu zagospodarowania przestrzennego. Jednocześnie Gmina prowadziła rozmowy z inwestorami w celu wykupu ziemi od rolników. Wnioskodawca po uzyskaniu powyższych informacji, postanowił skorzystać z możliwości sprzedaży przedmiotowej działki, co nastąpiło 25.05.2021 r. Wnioskodawca nie podejmował żadnych czynności żeby inicjować sprzedaż swojej działki. Kupujący z własnej inicjatywy, działający jako spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zgłosił się do Wnioskodawcy z propozycją nabycia działki. Wnioskodawca nie zawierał umowy przedwstępnej przed sprzedażą działki oraz nie udzielał Nabywcy żadnych pełnomocnictw w celu występowania w jego imieniu w sprawach dotyczących przedmiotowej nieruchomości. Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszeń o sprzedaży działki w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu lub telewizji i nie prowadził działań marketingowych.

Analiza treści złożonego wniosku nie wskazuje, że w przedmiotowej sprawie wystąpił ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że już dokonana sprzedaż działki (co więcej sprzedaży, do której doszło z inicjatywy nabywcy, który zgłosił się do Wnioskodawcy z ofertą zakupu gruntu), wypełniała przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podejmował takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W szczególności nie podjął on żadnych starań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości oraz działań, które dotyczyłyby jej uzbrojenia, czy też nie szukał nabywcy ani nie wnioskował o zmianę przeznaczenia przedmiotowej działki, którą nawet po przekształceniu na teren inwestycyjny użytkował rolniczo. Działanie podjęte przez Wnioskodawcę należy zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca dokonując sprzedaży działki nie działał w charakterze podatnika podatku VAT, a jedynie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji, już dokonana sprzedaż działki nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanych. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.