Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4010.279.2021.1.PC
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 czerwca 2021 r. (data wpływu tego samego dnia za pośrednictwem e-puap), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym realizowane przez Spółkę przedsięwzięcie w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej (w ramach budowy Elektrowni wiatrowej) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT jest uprawniona przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego, wynikających z pożyczek (kredytów) wykorzystywanych do sfinansowania budowy Sieci elektroenergetycznej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2021 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym realizowane przez Spółkę przedsięwzięcie w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej (w ramach budowy Elektrowni wiatrowej) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT jest uprawniona przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego, wynikających z pożyczek (kredytów) wykorzystywanych do sfinansowania budowy Sieci elektroenergetycznej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Przedstawione w niniejszym wniosku o interpretację opisy zdarzeń dotyczą zarówno aktualnego stanu rzeczy (stan faktyczny) jak i zdarzeń, które mogą mieć miejsce w przyszłości (zdarzenie przyszłe).

Spółka jest osobą prawną mającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (nieograniczony obowiązek podatkowy). Wnioskodawca jest spółką celową powołaną do realizacji projektu z zakresu energetyki wiatrowej.

Wnioskodawca należy do grupy (...) (dalej: „Grupa”). Inwestycje Grupy w odnawialne źródła energii obejmują: (...).

Obecnie Spółka jest w trakcie realizacji projektu związanego z budową na terenie województwa (...) farmy wiatrowej w (…), która docelowo będzie składać się z 6 elektrowni wiatrowych o łącznej mocy 20,7 MW oraz towarzyszącej infrastruktury technicznej i drogowej (urządzenia przesyłowe, infrastruktura drogowa jak i pozostałe) (dalej: „Farma wiatrowa” lub „Elektrownia wiatrowa”).

Budowa Elektrowni wiatrowej w zakresie towarzyszącej infrastruktury technicznej obejmuje budowę sieci elektroenergetycznej, w której w skład wchodzą w szczególności instalację elektroenergetycznej, w tym:

• abonencka stacja elektroenergetyczna (…),
• linie kablowe SN30kV łączące poszczególne elektrownie wiatrowe pomiędzy sobą oraz ze stacją (…),
• sieć uziemienia oraz optotelekomunikacyjne linie światłowodowe pomiędzy poszczególnymi elektrowniami wiatrowymi oraz stacją (…),
• połączenie WN 110kV pomiędzy stacjami (…) oraz (…) wraz z niezbędną modernizacją (…) należącą do E. S.A. wynikającą z Umowy Przyłaczeniowej,

-dalej łącznie zwana „Siecią elektroenergetyczną” lub „Siecią”.

Zgodnie z założeniami Wnioskodawcy, Sieć elektroenergetyczna będzie funkcjonować przez około trzydzieści lat od momentu wybudowania, z kolei nakłady inwestycyjne na wybudowanie Sieci elektroenergetycznej wyniosą około 16 mln zł.

Inwestycja jest finansowana przez Spółkę ze środków pochodzących z pożyczek (kredytów) zawieranych zarówno z podmiotami niepowiązanymi, jak i powiązanymi ze Spółką z siedzibą/ miejscem zamieszkania w Polsce oraz Unii Europejskiej.

W związku z powyższym Wnioskodawca ponosi koszty finansowania dłużnego w rozumieniu art. 15c ust. 12 ustawy o CIT, wynikające z pożyczek (kredytów) zaciągniętych na realizację Elektrowni wiatrowej, w tym Sieci elektroenergetycznej, w szczególności koszty odsetek od pożyczek (kredytów) oraz inne koszty związane z korzystaniem ze środków finansowych z tego tytułu.

Spółka nie wyklucza w przyszłości pozyskania kolejnych środków finansowania zewnętrznego z pożyczek oraz kredytów od podmiotów z siedzibą / miejscem zamieszkania w Polsce lub Unii Europejskiej z przeznaczeniem na budowę Elektrowni wiatrowej, w tym Sieci elektroenergetycznej.

Po zakończeniu realizacji inwestycji, eksploatacja Elektrowni wiatrowej będzie przynosić Spółce przychody wynikające ze sprzedaży energii elektrycznej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym realizowane przez Spółkę przedsięwzięcie w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej (w ramach budowy Elektrowni wiatrowej) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej w rozumieniu w art. 15c ust. 8 i 10 ustawy o CIT, a w konsekwencji, czy Spółka zgodnie z art. 15c ust. 8 ustawy o CIT jest uprawniona przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego, wynikających z pożyczek (kredytów) wykorzystywanych do sfinansowania budowy Sieci elektroenergetycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym realizowane przez Spółkę przedsięwzięcie w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej (w ramach budowy Elektrowni wiatrowej) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, i w konsekwencji Spółka jest uprawniona przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego, wynikających z pożyczek (kredytów) wykorzystywanych do sfinansowania budowy Sieci energoelektrycznej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Spółka wnioskiem z dnia 21 grudnia 2020 r. wniosła do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o potwierdzenie, że inwestycja polegająca na budowie Elektrowni wiatrowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą może zostać uznana za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT. W wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji, stanowisko Spółki zostało uznane za nieprawidłowe, a rozstrzygnięcie to zostało oparte na treści definicji celu publicznego zawartego w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2020 r. poz. 1990, dalej: „ustawa o gospodarce nieruchomościami”). Wnioskodawca nie zgadza się ze stanowiskiem Dyrektora Informacji Skarbowej wyrażonym w wyżej powołanej i złożył do właściwego sądu administracyjnego stosowną skargę.

Niezależnie od rozstrzygnięcia, jakie zapadnie w tej sprawie przed sądem administracyjnym mając na względzie chęć ułożenia swoich rozliczeń podatkowych w sposób prawidłowy, który nie będzie kwestionowany przez organy podatkowe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie swojego stanowiska co do możliwości uznania części realizowanej inwestycji (w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej) za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

Zgodnie z brzmieniem art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej,
4. dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
   
   

Ponadto, zgodnie z art. 15c ust. 9 ustawy o CIT, dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.

Mając na uwadze treść art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, Wnioskodawca wskazuje, że w odniesieniu do inwestycji w zakresie budowy Farmy Wiatrowej spełnione są przesłanki wymienione w tym przepisie bowiem:

1. wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej - Wnioskodawca ma siedzibę na terytorium Polski oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.
   Zdaniem Wnioskodawcy, za wykonawcę projektu należy uznać Spółkę jako podmiot odpowiedzialny za realizuję budowy Sieci elektroenergetycznej.
2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
   Sieć elektroenergetyczna będzie zlokalizowana na terytorium Polski,
3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
   Koszty finansowania zewnętrznego ponoszone przez Wnioskodawcę są / będą wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
4. dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
   Dochody związane z realizacją inwestycji w zakresie budowy Elektrowni wiatrowej będą przez Spółkę osiągane w całości na terytorium Polski lub Unii Europejskiej.
   
   

W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy, inwestycja obejmująca budowę Sieci elektroenergetycznej spełnia warunki formalne, o których mowa w art. 15c ust. 8 pkt 1-4 ustawy o CIT.

Ponadto realizowana przez Wnioskodawcę inwestycja w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej stanowi również długoterminowy projekt „z zakresu infrastruktury publicznej” w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT.

Jak bowiem stanowi art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt:

1. służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów,
2. będący w ogólnym interesie publicznym.
   
   

Mając na uwadze na znaczące koszty przypadające na budowę Sieci elektroenergetycznej szacowane na 16 mln zł, w ocenie Wnioskodawcy należy uznać, że planowana może zostać uznana za projekt dotyczący znaczącego składnika aktywów w rozumieniu art. 15c ust. 10 ustawy o CIT.

Jednocześnie, zdaniem Wnioskodawcy, budowa Sieci elektroenergetycznej jest projektem długoterminowym, bowiem szacowany okres eksploatacji Sieci wynosi trzydzieści lat.

Tymczasem w odniesieniu do przesłanki dotyczącej ogólnego interesu publicznego, to w ślad za stanowiskiem organów podatkowych prezentowanym w wydawanych indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, należy wskazać na definicję celu publicznego zawartą w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie bowiem z art. 6 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, celem publicznym, w rozumieniu powołanej ustawy, jest budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń.

Zatem mając na uwadze definicję celu publicznego przedstawioną w ustawie o gospodarce nieruchomościami, za inwestycję celu publicznego mogą zostać uznane inwestycje polegające na budowie i utrzymaniu urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, część realizowanej inwestycji polegającej na budowie Farmy wiatrowej w zakresie w jakim dotyczy budowy Sieci elektroenergetycznej spełnia definicję celu publicznego w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami, a co za tym idzie, może zostać uznana za projekt będący w ogólnym interesie publicznym dla celów art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT.

Od strony praktycznej, z uwagi na fakt że finansowanie dłużne, które jest i będzie zaciągane przez Spółkę w celu budowy Elektrowni wiatrowej, co do zasady bez wyodrębnionej precyzyjnie części, przeznaczonej na sfinansowania budowy Sieci elektroenergetycznej, w celu precyzyjnego kwotowego określenia, jaka część finansowania dłużnego dotyczy budowy Sieci elektroenergetycznej, Spółka będzie uprawniona do wyłączenia z limitu kosztów finansowania dłużnego objętego dyspozycją art. 15c ust. 1 ustawy o CIT tej części kosztów, która proporcjonalnie przypada na budowę Sieci elektroenergetycznej.

Powyżej opisany wniosek Spółki znajduje potwierdzenie w treści poglądów doktryny oraz orzecznictwie sądów administracyjnych: „Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 marca 2011 r. (II OSK 58/11, Lexis.pl nr 2538998) elektrownia wiatrowa nie jest celem publicznym, o jakim mowa w art. 6 pkt 2 i 4 u.g.n., zgodnie z powołanym orzecznictwem. Natomiast w świetle powoływanego orzecznictwa (wyrok NSA z 29 sierpnia 2013 r., II OSK 845/12, Lexis.pl nr 8120149) linia energetyczna kablowa odprowadzająca prąd z elektrowni wiatrowej zaliczana będzie do inwestycji celu publicznego.” (tak w: Paweł Czechowski (red.), Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz, Opublikowano: WK 2015).

Podobne stanowisko zostało wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 sierpnia 2011 r. sygn. II OSK 1133/11, w którym sąd uznał, że: „Budowa sieci elektroenergetycznej kablowej bez wątpienia może być zaliczona do inwestycji liniowych wymienionych w art. 6 pkt 2 u.g.n., gdyż przepisy tam zawarte nie ograniczają kręgu inwestorów, ani też rodzajów zamierzeń budowlanych, którym mają służyć urządzenia wymienione w tym przepisie.”

Także w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 czerwca 2019 r. II OSK 2031/17L czytamy: „Niewątpliwie inwestycja celu publicznego ze swej istoty zawsze będzie ukierunkowana na urzeczywistnienie interesu publicznego, istotnego dla lokalnej wspólnoty samorządowej. Sąd Wojewódzki zatem prawidłowo ocenił, że kwestionowane zamierzenie inwestycyjne w postaci budowy kablowej linii elektroenergetycznej nn-0,4kV, kablowej linii elektroenergetycznej SN-15kV, złączy kablowych 0,4kV oraz stacji transformatorowej, wbrew twierdzeniom skarżących, spełnia powyższe warunki, gdyż stanowi realizację celu z art. 6 pkt 2 u.g.n. i ma znaczenie dla społeczności lokalnej.” oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 maja 2017 r. sygn. I OSK 2617/16 „Przebudowa istniejącej linii energetycznej jest bez wątpienia inwestycją celu publicznego w rozumieniu art. 6pkt 2 u.g.n.”

Jednocześnie w literaturze podkreśla się, że dla zakwalifikowania danej inwestycji jako inwestycji celu publicznego nie ma znaczenia czy jest finansowana ze źródeł prywatnych czy publicznych, o ile realizuje cele określone w art. 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami (tak Klat-Górska Elżbieta, Klat-Wertelecka Lidia, Ustawa o gospodarce nieruchomościami. Komentarz).

Mając zatem na uwadze stanowisko przedstawione w literaturze oraz orzecznictwie na gruncie ustawy o gospodarce nieruchomościami co do rozumienia pojęcia celu publicznego, w ocenie Wnioskodawcy budowa Sieci energoelektrycznej jako inwestycja obejmująca budowę urządzeń służących do przesyłania oraz dystrybucji energii elektrycznej spełnia definicję celu publicznego z art. 6 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym budowa Sieci jako inwestycja realizująca cel publiczny w rozumieniu ustawy o gospodarce nieruchomościami powinna również zostać uznana za projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT.

Zgodnie bowiem ze stanowiskiem organów podatkowych, na potrzeby ustalenia definicji projektu będącego w interesie publicznym zawartego w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT należy sięgać do definicji celu publicznego zawartego w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Pogląd ten został przedstawiony przykładowo w następujących interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego:

• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 lutego 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.593.2020.1.PC,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lutego 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.589.2020.1.AN,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2021 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.556.2020.1.AN,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2020 r. znak 0111-KDIB1-3.4010.44.2020.3.JKU,
• interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 stycznia 2019 r. znak 0114-KDIP2-2.4010.583.2018.1.AG.
  
  

Z powyższych interpretacji organu podatkowego wydanych na podstawie art. 15c ustawy o CIT wynika, że ustalając znaczenia „projektu będącego w ogólnym interesie publicznym” należy uwzględniać ustawową definicji tego pojęcia zwartej w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Biorąc zatem pod uwagę stanowisko wyrażone przez organ podatkowy w wyżej wymienionych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowego co do zastosowania definicji celu publicznego na potrzeby definicji projektu będącego w ogólnym interesie publicznym z art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT, w ocenie Wnioskodawcy, budowa Sieci elektroenergetycznej realizowana w ramach przedsięwzięcia polegającego na budowie Farmy wiatrowej, może zostać uznana za projekt „będący w ogólnym interesie publicznym” w rozumieniu art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT.

Podsumowując, realizacja przedmiotowej inwestycji w odniesieniu do budowy Sieci elektroenergetycznej spełnia podstawowe kryteria określone w art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, z uwagi na następujące okoliczności:

1. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Polski,
2. aktywa, których dotyczy projekt znajdują się na terytorium Polski,
3. koszty finansowania zewnętrznego będą w całości wykazywane dla celów podatkowych w Polsce lub innym państwie Unii Europejskiej,
4. dochody osiągane w całości z projektu będą opodatkowane w Polsce lub w państwie Unii Europejskiej.
   
   

Ponadto budowa Sieci elektroenergetycznej obejmująca budowę urządzeń służących do przesyłania oraz dystrybucji energii elektrycznej, i dlatego powinna zostać uznana za projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT, która wypełnia definicję celu publicznego określonego w art. 6 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, co jednocześnie przemawia za uznaniem, że budowa Sieci powinna zostać uznana za projekt będący w ogólnym interesie publicznym w rozumieniu art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT.

Zatem, w ocenie Wnioskodawcy, przytoczone przez Spółkę okoliczności uzasadniają twierdzenie, że przedmiotowy projekt inwestycyjny w zakresie budowy Sieci energoelektrycznej może zostać uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, a tym samym, zgodnie z przepisem art. 15c ust. 8-10 ustawy o CIT, Spółka będzie uprawniona do wyłączenia z kalkulacji nadwyżki kosztów finansowania dłużnego kosztów odsetek związanych z finansowaniem Sieci energoelektrycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”), podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, są obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

W myśl art. 15c ust. 3 ustawy o CIT, przez nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego rozumie się kwotę, o jaką poniesione przez podatnika koszty finansowania dłużnego, podlegające zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym, przewyższają uzyskane przez podatnika w tym roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym.

Stosownie do art. 15c ust. 8 ustawy o CIT, przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nie bierze się pod uwagę kosztów finansowania dłużnego wynikających z kredytów (pożyczek) wykorzystywanych do sfinansowania długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej, w przypadku którego spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wykonawca projektu podlega opodatkowaniu w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
2. aktywa, których projekt dotyczy, znajdują się całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
3. koszty finansowania zewnętrznego są wykazywane dla celów podatkowych w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej;
4. dochody są osiągane w całości w państwie członkowskim Unii Europejskiej.
   
   

Zgodnie z art. 15c ust. 9 ustawy o CIT, dochodu wynikającego z długoterminowego projektu z zakresu infrastruktury publicznej nie uwzględnia się przy obliczaniu przychodów i kosztów, o których mowa w ust. 1.

Długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej oznacza projekt służący dostarczeniu, modernizacji, eksploatacji lub utrzymaniu znaczącego składnika aktywów, będący w ogólnym interesie publicznym (art. 15c ust. 10 ustawy o CIT).

Przez koszty finansowania dłużnego rozumie się wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, w szczególności odsetki, w tym skapitalizowane lub ujęte w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej, kary i opłaty za opóźnienie w zapłacie zobowiązań oraz koszty zabezpieczenia zobowiązań, w tym koszty pochodnych instrumentów finansowych, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione (art. 15c ust. 12 ustawy o CIT).

Mając na uwadze powyżej wskazane przepisy, aby dany projekt został uznany za długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej spełnione muszą być następujące warunki:

1. przedmiotem projektu ma być znaczący składnik aktywów, a zatem stanowić zasoby majątkowe podatnika o wiarygodnie określonej wartości. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm., dalej: „Ustawa o Rachunkowości”) aktywa to kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych;
2. celem projektu ma być dostarczenie, modernizacja lub eksploatacja tego znaczącego składnika aktywów;
3. cel projektu wskazany powyżej ma być w ogólnym interesie publicznym. Pojęcie „interes” oznacza, iż pewien stan lub przedmiot zostaje uznany za „interes” danego podmiotu, ponieważ jest on dla niego wartościowy, korzystny lub przez niego pożądany. W przypadku interesu publicznego pewien stan lub przedmiot jest uznany za wartościowy korzystny lub pożądany przez całe społeczeństwo lub jakąś jego zbiorowość.
   
   

Jednocześnie wskazać należy, że uregulowanie przewidziane w art. 15c ust. 8, 9 i 10 ustawy o CIT dotyczy nie wszystkich długoterminowych projektów z zakresu infrastruktury publicznej, lecz tylko takich, które spełniają dodatkowe cztery warunki wskazane w art. 15c ust. 8 ustawy.

Pojęcie infrastruktury publicznej nie zostało zdefiniowane w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych. Również wykładnia językowa nie daje w tym zakresie jednoznacznych wyników.

Dla rozstrzygnięcia analizowanej sprawy należy sięgnąć do przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r., poz. 65 ze zm.).

Powyższe wynika m.in. z zasady respektowania terminologii przejętej z innych gałęzi prawa w procesie wykładni prawa podatkowego. Zgodnie z ta zasadą istnieje obowiązek przyjmowania, że terminy używane w prawie podatkowym, mające ustalone znaczenie w innych gałęziach prawa, zachowują to znaczenie w prawie podatkowym, chyba że z danej ustawy podatkowej – wyraźnie (przez definicję legalną) bądź z kontekstu – wynika co innego (prawo podatkowe zachowuje swoją odrębność i autonomię wobec innych gałęzi prawa). Tożsamość terminów stwarza silne domniemanie tożsamości ich znaczeń. Zasadę respektowania pojęć przejętych z innych dziedzin prawa można rozpatrywać w sferze tworzenia i stosowania prawa. W zakresie tworzenia prawa powinna ona polegać na przypisywaniu w tekście aktów prawnych określonym desygnatom tych samych terminów, które zostały użyte dla ich oznaczenia w aktach należących do innych dziedzin prawa. W sferze stosowania prawa można przypuszczać, że zasada ta powinna być rozumiana jako nakaz interpretowania w prawie podatkowym pojęć, dla których nie sformułowano odrębnych definicji w ustawach podatkowych, w ten sam sposób co na gruncie wykorzystujących te same pojęcia aktów prawnych należących do innych dziedzin prawa. W tym drugim ujęciu zasada respektowania pojęć przejętych z innych dziedzin prawa powinna ona bowiem chronić uzasadnione przekonanie podatnika, że to samo pojęcie w całym systemie prawnym powinno być interpretowane w tożsamy sposób.

Stosownie do art. 6 ust. 2 celami publicznymi, w rozumieniu powołanej ustawy, jest budowa i utrzymywanie ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania lub dystrybucji płynów, pary, gazów i energii elektrycznej, a także innych obiektów i urządzeń niezbędnych do korzystania z tych przewodów i urządzeń.

Na tle powyższego przepisu w orzecznictwie sądów administracyjnych wykształcił się pogląd, zgodnie z którym art. 6 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie pozwala na zaliczenie budowy urządzeń wytwarzających energię do inwestycji celu publicznego, gdyż taki charakter mają jedynie inwestycje polegające na budowie i utrzymaniu urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej.

Powyższy pogląd został przedstawiony m.in. w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 stycznia 2009 r., II SA/Kr 735/08. W wyroku tym Sąd uznał, że: z brzmienia art. 6 pkt 2 u.g.n. wprost wynika, że do celów publicznych zaliczono jedynie budowę i utrzymanie urządzeń służących do przesyłania energii elektrycznej, nie zaliczając do nich budowy i utrzymania urządzeń do wytwarzania energii. Odmienna interpretacja, wskazująca na to, iż aby możliwe było przesyłanie energii elektrycznej, konieczne jest istnienie obiektu lub urządzenia niezbędnego do korzystania z tych sieci, prowadziłaby do nieuprawnionego wniosku, iż budowa każdej elektrowni stanowi realizację celu publicznego w rozumieniu art. 2 pkt 5 u.p.z.p.

Tym samym, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, realizacja Inwestycji polegająca na budowie Sieci elektroenergetycznej może być uznana za realizację celu publicznego. Organ zgadza się z Wnioskodawcą, że planowane przedsięwzięcie stanowi projekt z zakresu infrastruktury publicznej.

W konsekwencji, realizowane przez Spółkę przedsięwzięcie w zakresie budowy Sieci elektroenergetycznej (w ramach budowy Elektrowni wiatrowej) stanowi długoterminowy projekt z zakresu infrastruktury publicznej, o którym mowa w art. 15c ust. 8 i art. 15c ust. 10 ustawy o CIT, i w konsekwencji Spółka jest uprawniona przy wyliczaniu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego do nieuwzględniania kosztów finansowania dłużnego, wynikających z pożyczek (kredytów) wykorzystywanych do sfinansowania budowy Sieci energoelektrycznej.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Spółki uznano za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.