Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.140.2021.3.KS
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 19 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 12 lipca 2021 r. (data nadania 12 lipca 2021 r., data wpływu 12 lipca 2020 r.) na wezwanie z 1 lipca 2021 r. nr 0114-KDIP2-1.4010.140.2021.2.KS, 0114-KDIP3-2.4011.354.2021.3.MG (data nadania 1 lipca 2021 r., data doręczenia 6 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskania statusu podatnika przez polski oddział niemieckiej spółki komandytowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uzyskania statusu podatnika przez polski oddział niemieckiej spółki komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest polskim oddziałem spółki komandytowej prawa niemieckiego, działającej pod firmą A SPÓŁKA KOMANDYTOWA (dalej: Spółka). Spółka zarejestrowała w Polsce swój Oddział (czyli Oddział Spółki) w roku 2017 w rejestrze przedsiębiorców. Oddział uzyskał numer w Krajowym Rejestrze Sądowym: … Struktura właścicielska Spółki przedstawia się w sposób następujący: komplementariuszem jest spółka prawa niemieckiego B GmbH (czyli odpowiednik polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością), komandytariuszami Spółki zaś jest pięć osób fizycznych, posiadających miejsce zamieszkania, a więc i rezydencję podatkową w Niemczech. Udział w zyskach i stratach Spółki został ustalony według następującego podziału: komplementariusz uczestniczy w zyskach i stratach w 2,5%, pozostałe 97,5% należy do komandytariuszy, wśród których dwoje z nich uczestniczy po 24,375% a troje z nich po 16,25%. Wszyscy komandytariusze Spółki są jednocześnie (w 100%) udziałowcami ww. komplementariusza. Obowiązujący w Spółce rok obrachunkowy jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Ponadto, należy wskazać, że Spółka, w kraju swojej siedziby, czyli w Niemczech, zgodnie z przepisami niemieckiego prawa podatkowego nie jest traktowana jako osoba prawna podlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Uznana jest bowiem w Niemczech za transparentną dla potrzeb rozliczeń podatku dochodowego, co oznacza, że opodatkowanie dochodów Spółki odbywa się jedynie na poziomie jej udziałowców (w oparciu o procentowy udział w jej zyskach).

Spółka prowadzi działalność we wszystkich obszarach międzynarodowej spedycji. Od ponad 120 lat świadczy usługi w zakresie międzynarodowych rozwiązań logistycznych, jak również globalne usługi relokacyjne dla klientów prywatnych i korporacyjnych. Jako przeważający przedmiot działalności Oddziału Spółki w Polsce wskazano na działalność usługową związaną z przeprowadzkami (PKD: 49.42.Z). Oddział Spółki, zgodnie z obowiązującym w Spółce rokiem obrachunkowym sporządza roczne sprawozdania finansowe. Pierwsze sprawozdanie zostało złożone za okres kończący się 31 grudnia 2018 roku. Wnioskodawca złożył również sprawozdanie finansowe za rok 2019 a także za rok 2020 (to ostatnie zostało złożone do repozytorium sądu w dniu 16 marca bieżącego roku). Za wszystkie wskazane okresy rozliczeniowe Oddział Spółki wykazywał stratę. W informacjach dodatkowych do sprawozdań finansowych, z wyliczenia do podatku dochodowego wynikało, że również dla celów podatku dochodowego, powyżej wskazane lata zakończyły się stratą podatkową.

W dniu 1 stycznia 2021 roku, do polskiego porządku prawnego zostały wprowadzone nowe rozwiązania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Zgodnie z nowym brzmieniem przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: Ustawa), spółki komandytowe z siedzibą w Polsce stały się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, wskutek czego, ich sytuacja w zakresie rozliczeń tego podatku została zrównana z zasadami opodatkowania spółek kapitałowych. Ustawodawca wprowadził jednak pewne szczególne rozwiązania, zgodnie z którymi, spółki komandytowe uzyskują status podatnika podatku dochodowego od stycznia 2021 roku, względnie, przy podjęciu takiej decyzji, dopiero od 1-go maja 2021 roku. Mając na względzie powyższe, a w szczególności literalne brzmienie Ustawy, powstała wątpliwość, co do ewentualnego wpływu nowych (obowiązujących od 2021 roku) zapisów Ustawy na rozliczenia w Polsce podatku dochodowego Oddziału Spółki.

W piśmie z dnia 12 lipca 2021 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że powodem dla którego Oddział Spółki wystąpił z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego była chęć uzyskania potwierdzenia, że nowe przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ustanawiające spółki komandytowe jako podatników podatku dochodowego od osób prawnych w roku 2021 nie dotyczą spółek komandytowych posiadających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec powyższego wyjaśnienia Wnioskodawca ostatecznie wycofał pytania nr 2 i 3, tym samym ograniczył treść wniosku tylko do pytania nr 1.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nowe przepisy Ustawy (art. 1 ust.3 pkt 1), dotyczące opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych spółek komandytowych, skutkować powinny tym, że Oddział Spółki od roku 2021 uzyskuje status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do Ustawy, z dniem 1 stycznia 2021 roku wprowadzono zapis, zgodnie z którym, Ustawę, regulującą opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób prawnych stosuje się również w odniesieniu do spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jako uzasadnienie dla wprowadzonych do Ustawy zmian wskazywano potrzebę uszczelnienia systemu podatkowego oraz swoistego rodzaju odpowiedź (polskiego ustawodawcy) na tworzone przez podatników struktury optymalizacyjne z wykorzystaniem spółek komandytowych, w których komplementariuszem jest spółka z o.o., zaś komandytariuszem - zwykle wspólnik lub wspólnicy będący osobami fizycznymi. W uzasadnieniu do zmian Ustawy podnoszono: „(...) W praktyce zatem sytuacja prawna oraz odpowiedzialność komandytariusza w spółce komandytowej jest zbliżona do sytuacji prawnej oraz odpowiedzialności wspólników spółki kapitałowej (np. spółki z o.o.). Uznając zatem, iż brak jest racjonalnego uzasadnienia dla dalszego podatkowego różnicowania zasad opodatkowania komandytariusza w spółce komandytowej z zasadami dotyczącymi wspólników spółki kapitałowej proponuje się nadanie spółce komandytowej statusu podatnika podatku dochodowego.”

Wskutek wprowadzonych do Ustawy zmian postanowiono, że przepisy Ustawy mają zastosowanie do spółek komandytowych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Literalna wykładnia przepisu art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy wskazuje wyraźnie iż objęcie Ustawą dotyczy tylko i wyłącznie tych spółek komandytowych, które mają siedzibę lub zarząd na terytorium Polski. A contrario, nieuprawnione, nieznajdujące oparcia w przepisach Ustawy, byłoby uznanie, że spółki komandytowe mające siedzibę/zarząd w innym niż Polska kraju, tylko poprzez fakt posiadania zakładu w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską i krajem siedziby takiej spółki również stają się (od roku 2021) podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych w Polsce.

W ocenie Wnioskodawcy, aby zatem mogło dojść do opodatkowania spółki komandytowej w Polsce, bezwzględnie konieczne jest spełnienie warunku, aby ta spółka komandytowa posiadała na terytorium Polski siedzibę lub/i zarząd.

Powstaje więc zasadnicze pytanie co decyduje o miejscu siedziby, o miejscu zarządu?

W przepisach polskiego prawa podatkowego brak jest odpowiednich definicji. Podejmując jednak próbę analizy zakresu pojęcia siedziby w polskim systemie podatkowym, należałoby stwierdzić, że „siedziba” spełnia w podatku dochodowym od osób prawnych podobną rolę, jak miejsce zamieszkania w przypadku osoby fizycznej na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jakkolwiek w doktrynie prawa podatkowego podkreśla się, że wola podatnika nie jest elementem konstrukcji podatku, a o powstaniu obowiązku podatkowego decyduje wyłącznie spełnienie przesłanek określonych w formie abstrakcyjnej w ustawach podatkowych, to jednak, określając miejsce siedziby spółki komandytowej nie można tego uczynić bez intencjonalnej woli wspólników powołujących oraz definiujących daną spółkę komandytową. W przypadku spółek komandytowych wolę wyrażającą się w postaci konkretnego działania lub zaniechania objawić mogą wyłącznie jej wspólnicy poprzez odpowiednie zapisy w umowie spółki lub statucie, albo jej zarząd, który w sposób bezpośredni kieruje jej działalnością.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w polskim systemie podatkowym, w pierwszej kolejności, za siedzibę osoby prawnej, względnie tak zwanej „ułomnej” osoby prawnej (jaką jest spółka komandytowa) należy uznać jej siedzibę statutową. Jeżeli jednak przesłanka siedziby statutowej nie zostaje spełniona, to o miejscu siedziby zadecyduje spełnienie przesłanki tzw. siedziby efektywnej. To ostatnie podejście - podejście funkcjonalne znalazło najszersze zastosowanie w większości współczesnych systemów podatkowych na świecie. W konsekwencji należy podkreślić, że w polskim prawie podatkowym siedziba rozumiana jest przede wszystkim jako siedziba statutowa (wynikająca z umowy spółki). Jeżeli jednak przesłanka siedziby statutowej nie zostaje spełniona, to w takim wypadku zastosowanie znajdzie podejście funkcjonalne wyznaczające siedzibę efektywną.

W efekcie należy zastanowić się, jakie przesłanki muszą zostać spełnione na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, aby można było uznać, że określony podmiot posiada w Polsce swoją siedzibę efektywną. Zagadnienie to jest o tyle skomplikowane, że można domniemywać, iż reguła interpretacyjna zawarta w art. 41 kodeksu cywilnego (kc) odnosi się do sytuacji, w której zarząd zbiera się na terytorium Polski. Powołany powyżej przepis wskazuje bowiem, że jeżeli ustawa lub oparty na niej statut nie stanowią inaczej, siedzibą osoby prawnej jest miejscowość, w której ma siedzibę jej organ zarządzający.

Odnosząc powyższe do aktualnych stosunków gospodarczych, wszechobecnej komunikacji na odległość, stwierdzenie, że zarząd powinien się zbierać na terytorium jakiegokolwiek miasta, kraju, aby podjąć decyzje kierownicze, wydaje się już anachronizmem. W konsekwencji należy zająć stanowisko, iż na gruncie polskiego prawa podatkowego siedziba rozumiana w sposób funkcjonalny - efektywny, będzie oznaczać miejsce, w którym wypełniane są funkcje administracyjno-kierownicze osoby prawnej (i zrównanej z nią), które mają kluczowe znaczenie dla działania podmiotu gospodarczego rozumianego globalnie. Miejsce wyznaczania kierunków strategii gospodarczej, strategii podatkowej, decydują o miejscu ośrodka decyzyjnego danej organizacji. W ten sposób siedziba efektywna powinna posiadać atrybut rzeczywistego i istotnego wpływu na całość działalności danego podmiotu gospodarczego. Powinna być miejscem, z którego wychodzą impulsy kierownicze. Nie będzie zatem siedzibą efektywną miejsce, w którym podejmowane są zwykłe, zapewniające codzienne funkcjonowanie osoby prawnej działania stricte administracyjne. W doktrynie często podnosi się, że : „(...) w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i ustawy Kodeks cywilny określenie miejsca siedziby osoby prawnej powinno odbyć się dwustopniowo. Po pierwsze, na podstawie treści statutu lub innego dokumentu, na którym opiera się byt osoby prawnej, konieczne jest stwierdzenie miejsca siedziby statutowej. Tak określone miejsce co do zasady powinno wskazywać również miejsce lokalizacji zarządu osoby prawnej. Jednakże w sytuacji gdy ze statutu lub innego dokumentu nie wynika miejsce lokalizacji siedziby statutowej lub faktycznie podejmowane przez osobę prawną działania stoją w sprzeczności z zapisem statutowym, wtedy o miejscu siedziby decydować będzie miejsce lokalizacji zarządu. Zatem osoba prawna, której albo siedziba statutowa, albo siedziba funkcjonalna (efektywna), czyli miejsce lokalizacji zarządu, znajdować się będzie na terytorium Polski, znajdzie się w zasięgu nieograniczonego polskiego władztwa podatkowego, a zatem podlegać będzie nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Kolejnym zagadnieniem wymagającym omówienia przy definiowaniu pojęcia zarządu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest jego treść. Polski prawodawca nie określa bowiem w jaki sposób należy rozumieć to pojęcie w polskim prawie podatkowym. Interpretując jego zakres wyłącznie na podstawie wykładni gramatycznej lub systemowej nie można oddać faktycznego zakresu znaczeniowego pojęcia zarządu w prawie podatkowym. Odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - k.s.h. nie rozwiązuje problemu w zakresie prawa podatkowego. Przepisy k.s.h. nie regulują bowiem tego zagadnienia w sposób użyteczny na gruncie prawa podatkowego (...) w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych pojęcie zarządu nie zostało zdefiniowane. Dlatego też trudno byłoby doszukiwać się w jej treści wskazówek interpretacyjnych. Biorąc jednak pod uwagę, jaki faktycznie cel przyświeca współczesnym regulacjom prawa podatkowego, zasadne wydaje się stwierdzenie, że przy określaniu treści pojęcia zarządu osoby prawnej należy stosować przesłanki czysto funkcjonalne, a nie formalnoprawne. W konsekwencji można stwierdzić, że w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych zarząd osoby prawnej należy rozumieć w sposób funkcjonalny. Podejście takie zgodne jest z zasadami przyjętymi we współczesnych systemach podatkowych, bowiem uwzględnia ono aspekt międzynarodowych stosunków gospodarczych i finansowych. (...) Mając na względzie tak koncepcje doktrynalne, jak i praktykę stosowaną przez inne państwa, wydaje się, że pojęcie zarządu obejmuje wypełnianie funkcji administracyjno-kierowniczych, które mają kluczowe znaczenie dla działania podmiotu gospodarczego rozumianego globalnie. (...) W oparciu o przedstawione uwagi należy zająć stanowisko, iż dla celów podatkowych istotne znaczenie ma wyłącznie aspekt funkcjonalny tego pojęcia, a nie organizacyjno-techniczny.”

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku należy stwierdzić co następuje: Spółka posiada siedzibę w Niemczech (dokładnie w miejscowości Brema). Jej komplementariusz (czyli ten wspólnik, który zgodnie z prawem reprezentuje Spółkę na zewnątrz, podejmuje działania zarządcze) jest niemiecką spółką kapitałową z siedzibą w Bremie (Niemcy). Zarówno statut (umowa spółki) Spółki wyraźnie definiujący siedzibę w Niemczech jak i faktyczne (efektywne) źródło działań, decyzji co do nowych inwestycji, nowych kierunków rozwoju Spółki, znajduje się w Niemczech. Fakt zarejestrowania w Polsce Oddziału Spółki nie wpływa ani na zmianę miejsca jej siedziby, ani zarządu, gdyż one pozostają nadal w Niemczech. Oddział Spółki z chwilą jego zarejestrowania w rejestrze przedsiębiorców w Polsce nie zyskał statusu odrębnego podmiotu gospodarczego, ani oderwanego od Spółki odrębnego podmiotu dla celów podatku dochodowego. Jedynym skutkiem utworzenia Oddziału Spółki w Polsce jest to, że Spółka posiada w Polsce zakład w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Określenie zakładu zostało zdefiniowane w art. 5 ust. 1 UPO, zgodnie z którym oznacza ono stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Ale otwarcie Oddziału nie oznacza zmiany siedziby Spółki oraz jej zarządu, nie oznacza tym samym możliwości uznania, że poprzez fakt otwarcia Oddziału w Polsce Spółka posiada w Polsce Zarząd i/lub siedzibę.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka/Oddział Spółki nie wypełnia znamion spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 Ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1-go stycznia 2021 roku) a tym samym, że Spółka/Oddział Spółki nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie Ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1-go stycznia 2021 roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie uzyskania statusu podatnika przez polski oddział niemieckiej spółki komandytowej - jest prawidłowe.

Od 1 stycznia 2021 r. na mocy art. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 2123; dalej: „Ustawa nowelizująca”) przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1406 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) mają, co do zasady, zastosowanie również do spółek komandytowych.

Zgodnie ze znowelizowanym brzmieniem art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT, przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym uległa również zmianie definicja spółki, przez którą, od dnia 1 stycznia 2021 r. zgodnie z art. 4a pkt 21 lit. c ustawy o CIT, należy również rozumieć, spółki, o których mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 i 1a, mające siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, ze Wnioskodawca jest polskim oddziałem spółki komandytowej prawa niemieckiego. W 2017 r. Spółka zarejestrowała w Polsce swój Oddział. Oddział uzyskał numer w Krajowym Rejestrze Sądowym. W kraju swojej siedziby, czyli w Niemczech, zgodnie z przepisami niemieckiego prawa podatkowego Spółka nie jest traktowana jako osoba prawna podlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Dla potrzeb rozliczeń podatku dochodowego w Niemczech Spółka uznana jest za transparentną, co oznacza, że opodatkowanie dochodów Spółki odbywa się jedynie na poziomie jej udziałowców (w oparciu o procentowy udział w jej zyskach).

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest m.in. wpływ obowiązujących od 2021 roku, zapisów Ustawy nowelizującej na rozliczenia w Polsce podatku dochodowego Oddziału Spółki. Powyższe sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy w świetle zapisów Ustawy nowelizującej polski oddział niemieckiej spółki komandytowej uzyska status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 1 updop przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek komandytowych i spółek komandytowo-akcyjnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Mając na uwadze literalne brzmienie tego przepisu, niemiecka spółka komandytowa utworzona wg prawa niemieckiego, posiadająca siedzibę i zarząd na terytoriom Niemiec, nie może podlegać opodatkowaniu polskim podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce. Tym samym, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce nie może również podlegać jej polski oddział utworzony i zarejestrowany na terytorium RP.

Powyższe uzasadnia także obowiązujący w niezmienionej formie art. 1. ust. 3 pkt 2 updop, z którego wynika, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mają również zastosowanie do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego innego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.

Powyższy przepis powoduje objęcie opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób prawnych także spółek komandytowych z siedzibą i zarządem w innym państwie niż Polska pod warunkiem, że zgodnie z przepisami prawa podatkowego państwa siedziby tych spółek są one traktowane jako osoby prawne podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Z opisu stanu faktycznego wynika, że niemiecka spółka komandytowa, której Wnioskodawca jest oddziałem, nie wypełnia warunku wskazanego w ww. art. 1. ust. 3 pkt 2 updop, gdyż zgodnie z przepisami niemieckiego prawa podatkowego niemiecka spółka komandytowa nie jest traktowana jako osoba prawna podlegająca opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych - jest uznawana za transparentną dla potrzeb rozliczeń tego podatku.

W związku z utworzonym oddziałem niemieckiej spółki komandytowej na terytorium RP, opodatkowaniu podatkiem dochodowym w Polsce podlegać będą jej wspólnicy stosownie do posiadanego prawa do udziału w jej zyskach, stratach.

Zatem, prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Odział Spółki nie wypełnia znamion spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1 updop w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 roku, a tym samym, że Oddział Spółki nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2021 roku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.