Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.439.2021.2.MH
z 3 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału w prawie własności działki nr 1 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

24 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży udziału w prawie własności działki nr 1.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 27 sierpnia 2021 r. (data wpływu 30 sierpnia 2021 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawczyni wraz z siostrą były współwłaścicielkami po ½ udziału w nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,1213 ha położonej w miejscowości A, gmina B na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po ich ojcu z 16 lutego 1994 r. oraz na podstawie umowy darowizny dokonanej 14 kwietnia 1994 r. na ich rzecz przez matkę. Udziały w nieruchomości stanowiły ich majątek osobisty. Przedmiotowa działka powstała w wyniku podziału działki o numerze ewidencyjnym 2 i o powierzchni 0,5681 ha na działkę o numerze 3 i o powierzchni 0,4468 ha oraz na działkę o numerze 1 oraz o powierzchni 0,1213 ha dokonanego decyzją Burmistrza Miasta - Gminy …. z 22 marca 2007 r.

Udziały o wielkości ½ (jedna druga) w działce o numerze 3 i o powierzchni 0,4468 ha zostały przez Wnioskodawczynię i jej siostrę sprzedane 31 maja 2007 r. jako udziały w nieruchomości o przeznaczeniu przemysłowym. Tego samego dnia Wnioskodawczyni, posiadając udział o wielkości ½ w innej działce o numerze ewidencyjnym 4 i przeznaczeniu przemysłowym, sprzedała go na rzecz tego samego kupującego, będącego osobą prawną. Wnioskodawczyni była także współwłaścicielem w udziale ½ działki o numerze 5 położonej w miejscowości …., gmina ….. Udział w opisanej działce został nabyty w drodze dziedziczenia oraz darowizny w 1994 r. W 2012 r. przedmiotowa działka została podzielona na działkę o numerze 6 o obszarze 0,0857 ha oraz na działkę o numerze 7 o obszarze 0,7095 ha, a następnie w dniu 30 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży udziału o wielkości ½ w działce o numerze 7 na rzecz drugiego współwłaściciela tej działki będącego jej siostrzeńcem i jego żony. Powyższa transakcja dotyczyła nieruchomości położnej na terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a kupujący dokonali jej nabycia w celu powiększenia swojej nieruchomości sąsiedniej.

Po upływie 17 lat od nabycia w drodze dziedziczenia i darowizny, 25 maja 2021 r., na podstawie aktu notarialnego …, Wnioskodawczyni wraz z siostrą dokonały sprzedaży swoich udziałów o wielkości ½ każda, w opisanej wyżej działce numer 1, za cenę … zł każda, na rzecz innej osoby prawnej niż w 2007 r. Działka o numerze 1 w ewidencji gruntów była oznaczona jako grunty orne. Jak wynika z powołanego w akcie notarialnym (umowie sprzedaży) zaświadczenia Burmistrza … działka ta położona jest na terenach oznaczonych symbolem 1P/U - zabudowa obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług jako przeznaczenie podstawowe, budynki gospodarcze, urządzenia, obiekty i sieci infrastruktury technicznej, urządzenia wodne, miejsca postojowe, na potrzeby przeznaczenia podstawowego, parkingi kubaturowe naziemne na potrzeby przeznaczenia podstawowego, dojścia, dojazdy, place manewrowe i montażowe jako przeznaczenie dopuszczalne. Zmiana przeznaczenia terenu dokonana została uchwałą Rady Gminy B nr … Działka ta w chwili sprzedaży nie była zabudowana, nie była zalesiona, posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej, nie stanowiła nieruchomości rolnej w rozumieniu przepisów ustawy z 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego oraz art. 46(1) kodeksu cywilnego, a na nieruchomości nie było prowadzone gospodarstwo rolne.

Działka nie stanowiła przedmiotu dzierżawy, nie znajduje się na terenie parku narodowego ani specjalnej strefy ekonomicznej, według wiedzy Wnioskodawczyni nie jest objęta żadną formą ochrony przyrody. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, ani rolniczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów usług. Działka o numerze ewidencyjnym 1 nie była przedmiotem najmu, nie była uzbrojona, ani ogrodzona, Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w celu zmiany jej przeznaczenia na tereny przemysłowe, nie podejmowała żadnych działań marketingowych w celu jej sprzedaży takich jak zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży czy zlecenie sprzedaży pośrednikowi. To kupujący zgłosił się do Wnioskodawczyni i jej siostry w celu zakupu działki o numerze 1. Udział w działce o numerze 1 stanowił majątek osobisty od 1994 r. zaś działka przez wiele lat stanowiła nieużytki.

W uzupełnieniu wniosku na pytania Organu zawarte w wezwaniu:

1. „Czy udział w prawie własności działki nr 3, z której podziału powstała działka nr 1, nabyła Pani w ramach czynności:
   1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
   2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2. Czy nabycie przez Panią udziału w prawie własności działki nr 3, z której podziału powstała działka nr 1, było udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?
3. Czy z tytułu nabycia udziału w prawie własności działki nr 3 przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.
4. Z czyjej inicjatywy oraz na czyj wniosek został dokonany podział działki nr 3, na działki nr 3 i nr 1?
5. Czy była/jest Pani rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług?
6. Czy z działki nr 1 dokonywała Pani dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeśli tak, to czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona od podatku VAT?
7. W jaki sposób była wykorzystywana przez Panią działka nr 1, objęta zakresem wniosku, od dnia jej nabycia do dnia jej sprzedaży?
8. Czy działka nr 1 była wykorzystywana przez Panią w działalności gospodarczej?
9. Czy przed sprzedażą poczyniła Pani działania i nakłady w celu przygotowania działki nr 1 do sprzedaży i podniesienia jej wartości? Jeżeli tak, to jakie?
10. Czy przed sprzedażą działki nr 1 zawarła Pani z Nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży tej działki?
11. Jeśli Pani zawarła z Nabywcą umowę przedwstępną, to należy wskazać:
    1. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z przyszłym Nabywcą, ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?
    2. czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które musiały być spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?
12. Czy przed sprzedażą ww. działki udzieliła Pani Nabywcy działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pani imieniu w sprawach dotyczących działki?
    1. jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzieliła Pani pełnomocnictw Nabywcy do występowania w Pani imieniu?
    2. jakich czynności dokonał Nabywca do momentu sprzedaży przez Panią działki w związku z udzielonym pełnomocnictwem?”
    
    
    

Wnioskodawczyni wskazała:

„Ad. 1) Jak wskazałam we wniosku udział w prawie własności działki o numerze 3 nabyłam w drodze dziedziczenia po ojcu oraz na podstawie darowizny. Czynności te nie podlegały podatkowi od towarów i usług.

Ad. 2) Nabycie udziału w prawie własności działki numer 3 nie było udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT ponieważ nastąpiło w drodze dziedziczenia i w drodze darowizny.

Ad. 3) Z tytułu nabycia udziału w prawie własności działki numer 3 nie przysługiwało mi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony ponieważ nabycie nie było wykorzystywane do czynność opodatkowanych podatkiem VAT. Nie byłam czynnym podatkiem VAT, nabycie nastąpiło w sferze prywatnej poprzez dziedziczenie po ojcu oraz w drodze darowizny od matki.

Ad. 4) Podział działki numer 3 na działki o numerach 3 i 1 nastąpił z inicjatywy mojej i siostry (będącej współwłaścicielką), wniosek został złożony przez pośrednika w obrocie nieruchomościami. Konieczność podziału działki nr 3 wynikała z faktu, iż w wyniku zmiany zagospodarowania przestrzennego dokonanego z urzędu przez Miasto - Gminę … działka nr 3 miała dwa różne przeznaczenia, tj. w części przeznaczenie przemysłowe, a w pozostałej części tereny zielone. Dlatego też sprzedaż wymagała uprzedniego podziału.

Ad. 5) Nie byłam i nie jestem rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku VAT

Ad. 6) Z działki nr 1 nie dokonywałam nigdy dostawy produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o VAT.

Ad. 7) Działka nr 1 stanowiła nieużytki służyła wyłącznie celom prywatnym.

Ad. 8) Działka nr 1 nie była wykorzystywana przeze mnie w działalności gospodarczej ponieważ nigdy nie prowadziłam działalności.

Ad. 9) Nie czyniłam żadnych nakładów przed sprzedażą działki nr 1.

Ad. 10) Przed sprzedażą działki nr 1 nie zawierałam umowy przedwstępnej z nabywcą.

Ad. 11) Przed sprzedażą działki nr 1 nie udzieliłam pełnomocnictwa, zgody ani upoważnienia nabywcy działki.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonana w dniu 25 maja 2021 r., na podstawie aktu notarialnego repertorium … sprzedaż udziału o wielkości ½ (jedna druga) w niezabudowanej nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym 1 i powierzchni 0,1213 ha położnej w miejscowości A, gmina B za kwotę … złotych podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, zm.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, opisana w pytaniu czynność sprzedaży udziału w nieruchomości o numerze ewidencyjnym 1 i powierzchni 0,1213 ha nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na następujące okoliczności.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE” państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy: 1. określone udziały w nieruchomości, 2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości, 3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wyjaśniono m.in. w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 maja 2021 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.185.2021.2.AJB, w przypadku opodatkowania dostawy gruntów istotne jest czy podmiot dokonujący sprzedaży gruntu podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek była sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10. Z tezy ww. orzeczenia wynika m.in., że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Zatem jak wynika z powyższego, kryterium decydującym o zaliczeniu transakcji sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne do działalności gospodarczej jest podejmowanie aktywnych działań angażujących środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W konsekwencji powyższego, dostawę gruntu należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

W przypadku, gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia gruntu, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie działki nie stanowi działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

W przypadku Wnioskodawczyni brak jest podstaw do stwierdzenia, że dokonując sprzedaży udziału ½ we własności opisanej wyżej działki o numerze 1 działała w charakterze podatnika podatku VAT. Jak wskazano, Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnej aktywności wykraczającej poza realizację prawa własności. Po stronie Wnioskodawczyni brak było jakichkolwiek działań porównywalnych do aktywności podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności).

…. nabyła udział w opisanej nieruchomości w drodze darowizny sporządzonej 14 kwietnia 1994 r. oraz na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku wydanego przez Sąd Rejonowy w … 16 lutego 1994 r. Nie było więc to nabycie w celu dalszej odsprzedaży.

Przedmiotowa działka powstała w wyniku podziału działki o numerze 3 i o powierzchni 0,5681 ha na działkę o numerze 3 i o powierzchni 0,4468 ha oraz na działkę o numerze 1 i o powierzchni 0,1213 ha dokonanego w marcu 2007 r. Udział w działce numer 3 został zbyty w 2007 r. wraz z udziałem w innej działce o numerze 4. Opisana transakcja z 31 maja 2007 r. była związana ze zmianami planów zagospodarowania przestrzennego dokonanymi przez Gminę - Miasto B i przekształceniem dotychczasowych terenów na tereny przemysłowe, co odbyło się bez inicjatywy Wnioskodawczyni. Również zmiana przeznaczenia działki o numerze 1 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Gminy B nastąpiła bez jej udziału i wniosku.

Zbycie udziału w 2013 r. w działce o numerze 7 dokonane było na rzecz drugiego współwłaściciela będącego siostrzeńcem Wnioskodawczyni i celu powiększenia jego sąsiedniej nieruchomości. Czynność ta miała charakter zarządu majątkiem osobistym. Jak wskazano, Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnej aktywności wykraczającej poza realizację prawa własności. Po stronie Wnioskodawczyni brak było jakiekolwiek aktywności porównywalnej do aktywności podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Wnioskodawczyni nie zabiegała o zmianę przeznaczenia terenu, będąc współwłaścicielem przez ponad 27 lat nie podejmowała żadnych czynności w celu zwiększenia wartości działki, nie powierzyła sprzedaży żadnemu pośrednikowi, nawet nie zamieściła ogłoszenia o sprzedaży działki.

W świetle powyższego stwierdzić należy, że dokonując sprzedaży udziału w działce o numerze 1 Wnioskodawczyni działała w ramach zarządu majątkiem prywatnym który otrzymała w 1994 r. w drodze darowizny od matki oraz w drodze dziedziczenia po ojcu, nie zaś jako podatnik podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziału w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

O tym, że działania prowadzone przez sprzedawcę gruntu przybierają profesjonalną formę decydować może również sposób wykorzystywania gruntu, stąd – jak zaznaczono powyżej – niezbędna jest każdorazowa ocena okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni była współwłaścicielką ½ udziału w nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym 1 na podstawie postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku po ojcu oraz na podstawie umowy darowizny przez matkę. Wnioskodawczyni nie była czynnym podatkiem VAT. Udział w nieruchomości stanowił majątek osobisty Wnioskodawczyni. Po upływie 17 lat od nabycia w drodze dziedziczenia i darowizny, Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży swojego udziału o wielkości ½, w opisanej wyżej działce numer 1. Działka ta położona jest na terenach oznaczonych symbolem 1P/U - zabudowa obiektów produkcyjnych, składów i magazynów lub usług jako przeznaczenie podstawowe, budynki gospodarcze, urządzenia, obiekty i sieci infrastruktury technicznej, urządzenia wodne, miejsca postojowe, na potrzeby przeznaczenia podstawowego, parkingi kubaturowe naziemne na potrzeby przeznaczenia podstawowego, dojścia, dojazdy, place manewrowe i montażowe jako przeznaczenie dopuszczalne. Działka ta w chwili sprzedaży nie była zabudowana, nie była zalesiona, posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej, nie stanowiła nieruchomości rolnej, a na nieruchomości nie było prowadzone gospodarstwo rolne. Działka nie stanowiła przedmiotu dzierżawy, nie znajduje się na terenie parku narodowego ani specjalnej strefy ekonomicznej. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, ani rolniczej, nie jest podatnikiem podatku od towarów usług. Działka o numerze ewidencyjnym 1 nie była przedmiotem najmu, nie była uzbrojona, ani ogrodzona, Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych działań w celu zmiany jej przeznaczenia na tereny przemysłowe, nie podejmowała żadnych działań marketingowych w celu jej sprzedaży takich jak zamieszczenie ogłoszenia o sprzedaży czy zlecenie sprzedaży pośrednikowi. To kupujący zgłosił się do Wnioskodawczyni w celu zakupu działki o numerze 1. Wnioskodawczyni nie była i nie jest rolnikiem ryczałtowym. Z działki nr 1 Wnioskodawczyni nie dokonywała nigdy dostawy produktów rolnych. Działka nr 1 nie była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej ponieważ Wnioskodawczyni nigdy nie prowadziła działalności. Wnioskodawczyni nie czyniłam żadnych nakładów przed sprzedażą działki nr 1. Wnioskodawczyni przed sprzedażą działki nr 1 nie zawierała umowy przedwstępnej z nabywcą. Przed sprzedażą działki nr 1 Wnioskodawczyni nie udzieliła pełnomocnictwa, zgody ani upoważnienia nabywcy działki.

Z powołanych wyroków wynika, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zabudowy, wykonywanie czynności marketingowych świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną), natomiast w rozpatrywanej sprawie nie występuje zbiór tych zorganizowanych działań. Czynności podejmowane przez Wnioskodawczynię odnośnie sprzedawanego udziału w prawie własności działki nr 1, nie powodują, że należy uznać Wnioskodawczynię za osobę podejmującą aktywne działania w celu dokonania sprzedaży gruntów, angażujące środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. Stąd też planowana transakcja stanowi działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Tym samym, sprzedaż udziału w prawie własności działki nr 1, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dokonana w dniu 25 maja 2021 r., na podstawie aktu notarialnego, sprzedaż udziału o wielkości ½ w niezabudowanej nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym 1, nie podlega opodatkowaniu podatkiem do towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla współwłaścicielki działki nr 1.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji należy wskazać, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tutejszy organ nie jest nią związany.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.