2021.08.31 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.307.2021.5.RR
z 31 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 25 sierpnia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 17 sierpnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.307.2021.4.RR o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcje dokonywanej z Kontrahentem w ramach zawartej Umowy stanowiącej w istocie świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur w miesiącu otrzymania ich od Kontrahenta, bądź w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcje dokonywanej z Kontrahentem w ramach zawartej Umowy stanowiącej w istocie świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z Faktur w miesiącu otrzymania ich od Kontrahenta, bądź w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych. Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 25 sierpnia 2021 r. (data wpływu 25 sierpnia2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z 17 sierpnia 2021 r. nr 0114-KDIP1-1.4012.307.2021.4.RR (skutecznie doręczone 18 sierpnia 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

(…) sp. z o.o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] prowadzi działalność w branży odlewnictwa i obróbki mechanicznej odlewów.

Spółka zawarła z innym podmiotem [dalej: Kontrahent] 31 lipca 2020 r. umowę w zakresie zapewnienia oświetlenia [dalej: Umowa].

Zarówno Wnioskodawca jak i Kontrahent są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług w Polsce.

W ramach Umowy:

Kontrahent dokonuje kompleksowej modernizacji oświetlenia poprzez dostosowanie istniejącej instalacji elektrycznej oraz montaż nowych opraw Led na budynku należącym do Wnioskodawcy.
W zakresie oświetlenia awaryjnego i ewakuacyjnego Kontrahent wykona nową instalację elektryczną i zamontuje nowe oprawy Led oraz dostarczy zapas opraw Led.
Kontrahent oddaje instalację do odpłatnego używania Spółce.
Kontrahent zapewnia obsługę i utrzymanie oświetlenia.
Przez okres obowiązywania Umowy urządzenia (oprawy oraz wykonana instalacja) stanowią własność Kontrahenta.
Opłatność z tyt. Umowy wynosi 12 456 zł netto miesięcznie; czynności wykonywane przez Kontrahenta dokumentowane są comiesięcznymi fakturami VAT, wystawianymi przez Kontrahenta [dalej: Faktury].
Umowa została zawarta na 7 lat, gdzie po upływie czasu trwania Umowy Spółka nabędzie zainstalowane urządzenia (w cenie 1 zł za oprawę, odpłatność za instalację nie została określona). Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem nie zawiera postanowień w zakresie podmiotu uprawnionego do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu do złożonego wniosku wskazał, że oświetlenie, o którym mowa w złożonym wniosku jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone nr 2 i 3 w złożonym wniosku):

Czy transakcje dokonywane z Kontrahentem w ramach Umowy stanowią w istocie na gruncie Ustawy o VAT świadczenie usług?
Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktur w miesiącu otrzymania ich od Kontrahenta, bądź w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa powyżej, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT przez dostawę towarów rozumie się również wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Z kolei w myśl art. 7 ust. 9 Ustawy o VAT przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze rozumie się umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

W świetle przywołanych przepisów Umowa, na podstawie której oświetlenie jest przekazywane do korzystania Wnioskodawcy, może być uznana za dostawę towarów w przypadku, gdy łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych w Umowie prawo własności oświetlenia zostanie przeniesione na Spółkę,
zgodnie z przepisami Ustawy o CIT odpisów amortyzacyjnych od przeprowadzonej modernizacji dokonuje Spółka. W rozpatrywanym przypadku wydaje się, że spełniony jest pierwszy warunek.

Wyrażenie „przeniesienie własności w następstwie normalnych zdarzeń” może być bowiem odczytane w ten sposób, że zapłata ostatniej okresowej opłaty należnej przez leasingobiorcę na mocy umowy oznacza z mocy prawa przeniesienie na niego własności rzeczy będącej przedmiotem umowy.

W wyroku C-164/16 z 4 października 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej [dalej: TSUE] zawarł następującą myśl - (…) należy stwierdzić, że przymiotnik „normalnych” powinien być rozumiany jako odnoszący się jedynie do przewidywalnego przebiegu umowy wykonywanej przez jej strony w dobrej wierze. Zdaniem TSUE w sytuacji, gdy skorzystanie z opcji wykupu – choć formalnie fakultatywne – jawiłoby się w rzeczywistości, w świetle finansowych warunków umowy, jako jedyny gospodarczo racjonalny wybór, którego leasingobiorca mógłby dokonać – mamy do czynienia z dostawą towarów a nie usługą leasingu. Umowa jednoznacznie przesądza, że po upływie efektywnego jej okresu (7 lat) i zapłacie całości należnego wynagrodzenia z tytułu używania instalacji na podstawie co miesięcznych Faktur, Spółka nabędzie od Kontrahenta zainstalowane urządzenia.

Odnosząc się do drugiej przesłanki, należy wskazać, że Umowa nie reguluje kwestii, która ze stron dokonuje odpisów amortyzacyjnych. W ocenie Spółki w przedmiotowym stanie faktycznym nie dochodzi do ulepszenia środka trwałego, wobec czego Spółka nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Wykluczając tym samym możliwość uznania transakcji za dostawę towarów, należy przeanalizować czy w przedmiotowej sprawie dojdzie do świadczenia usług.

Stosownie do art. 8 ust. 1 Ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również: przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej, zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji; świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa. Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów, polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu Ustawy o VAT.

Z utrwalonego orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wynika, że aby doszło do odpłatnego świadczenia usług (opodatkowanego podatkiem VAT), spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Spółka zawarła z Kontrahentem Umowę, w ramach której z jednej strony Kontrahent zobowiązał się do wymiany oświetlenia, które zostanie udostępnione następnie Spółce. Ponadto, Kontrahent zapewnia obsługę i utrzymanie oświetlenia. Z drugiej strony, Spółka w zamian przekazuje na rzecz Kontrahenta wynagrodzenie pieniężne. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy opisane wzajemne obowiązki, do których dochodzi na podstawie Umowy, należy uznać za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu Ustawy o VAT.

Ad 2

Prawo do odliczenia W świetle art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT podatek naliczony podlega odliczeniu w zakresie, w jakim ma związek z czynnościami opodatkowanymi.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy o VAT kwota podatku naliczonego określona zostało jako suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Podatek naliczony podlega odliczeniu w zakresie, w jakim ma związek z czynnościami opodatkowanymi, tj. z generowaniem podatku należnego.

Na gruncie dorobku orzeczniczego TSUE oraz polskich sądów administracyjnych nie ulega wątpliwości, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje także, gdy koszty nabywanych usług należą do kosztów ogólnych i jako takie stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług przez danego podatnika VAT (przykładowo wyrok TSUE z 16 lipca 2015 r., C-108/14, Beteiligungsgesellschaft Larentia + Minerva mbH & Co. KG przeciwko Finanzamt Nordenham oraz wyrok NSA z 3 lipca 2015 r., I FSK 810/14). Należy zauważyć, że koszty takie jak zmiana oświetlenie konieczne są do prowadzonej działalności gospodarczej i bez ich poniesienia nie byłoby możliwe generowanie podatku należnego.

Zdaniem Spółki nabywane usługi związane z oświetleniem mają pośredni związek z czynnościami opodatkowanymi i stanowią tzw. koszty ogólne. Emanacją powyższych wniosków jest fakt, że Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia.

Termin odliczenia

Termin, w którym podatnik ma prawo dokonać pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony, został określony w art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 Ustawy o VAT. Mianowicie, prawo do odliczenia podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w ww. terminie, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

Zdaniem Spółki, w opisanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy zasadniczo powstanie z momentem wystawienia faktury przez Kontrahenta. Powyższe wynika z charakteru Umowy, która dokumentuje usługi o podobnym charakterze do umowy najmu, dzierżawy, leasingu (art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 Ustawy o VAT). Wyjątkowo w przypadku wystawienia faktury z opóźnieniem (tj. po upływie terminu płatności) bądź nie wystawienia faktury, obowiązek podatkowy powstanie z chwilą upływu terminu płatności. W razie terminowego wystawiania faktur przez Kontrahenta, Spółka będzie mogła odliczyć podatek naliczony w okresie (miesiącu) otrzymania od Kontrahenta Faktury, bądź w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 7 ust. 9 ustawy, przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się umowy w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Spółka zawarła z innym podmiotem 31 lipca 2020 r. umowę w zakresie zapewnienia oświetlenia.

W ramach Umowy:

Kontrahent dokonuje kompleksowej modernizacji oświetlenia poprzez dostosowanie istniejącej instalacji elektrycznej oraz montaż nowych opraw Led na budynku należącym do Wnioskodawcy.
W zakresie oświetlenia awaryjnego i ewakuacyjnego Kontrahent wykona nową instalację elektryczną i zamontuje nowe oprawy Led oraz dostarczy zapas opraw Led.
Kontrahent oddaje instalację do odpłatnego używania Spółce.
Kontrahent zapewnia obsługę i utrzymanie oświetlenia.
Przez okres obowiązywania Umowy urządzenia (oprawy oraz wykonana instalacja) stanowią własność Kontrahenta.
Opłatność z tyt. Umowy wynosi 12 456 zł netto miesięcznie; czynności wykonywane przez Kontrahenta dokumentowane są comiesięcznymi fakturami VAT, wystawianymi przez Kontrahenta [dalej: Faktury].
Umowa została zawarta na 7 lat, gdzie po upływie czasu trwania Umowy Spółka nabędzie zainstalowane urządzenia (w cenie 1 zł za oprawę, odpłatność za instalację nie została określona). Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem nie zawiera postanowień w zakresie podmiotu uprawnionego do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą wskazania czy transakcje dokonywane z Kontrahentem w ramach Umowy stanowią w istocie na gruncie Ustawy o VAT świadczenie usług

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa, wskazać należy, że aby umowa dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnymi charakterze została zakwalifikowana jako dostawa towarów, powinna łącznie spełniać trzy warunki, tj.:

umowa powinna być zawarta na czas określony;
odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu umowy powinien dokonywać korzystający, czyli w tymi wypadku Spółka;
w umowie przewidziano, że w następstwie normalnych zdarzeń wynikających z umowy lub z chwilą zapłaty ostatniej raty zostanie przeniesione na korzystającego prawo własności do przedmiotu.

W odniesieniu do powyższych warunków, wskazać należy, że jeżeli chociaż jeden z powyższych warunków nie jest spełniony, umowa dzierżawy, najmu, leasingu lub inna umowa o podobnym charakterze nie powinna być kwalifikowana jako dostawa towarów.

Jak wynika z okoliczności analizowanej sprawy stwierdzić należy, ze Umowa zawarta pomiędzy Spółką a Kontrahentem spełnia dwa warunki uznania dokonywanych transakcji za dostawę towarów, bowiem Umowa została zawarta na 7 lat, gdzie po upływie czasu trwania Umowy Spółka nabędzie zainstalowane urządzenia.

Jednakże wskazać przy tym należy, że Umowa pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem nie zawiera postanowień w zakresie podmiotu uprawnionego do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Zatem należy uznać, że nie zostaną spełnione wszystkie powyżej wskazane przesłanki do uznania dokonywanych transakcji z Kontrahentem w ramach zawartej umowy jako dostawy towarów na gruncie ustawy VAT.

W rezultacie w okolicznościach niniejszej sprawy należy przeanalizować możliwości uznania transakcji dokonywanych z Kontrahentem w ramach zawartej Umowy za świadczenie usług.

Na gruncie ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Skoro więc ustanowienie dokonywanych z Kontrahentem transakcji realizowanych w ramach zawartej Umowy zgodnie z powyższymi wskazaniami i przywołanymi przepisami nie może zostać zakwalifikowane jako dostawa towarów, to stwierdzić należy, że będzie stanowić świadczenie usług.

W tym miejscu należy zauważyć, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż stanowi dostawę towarów.

Ponadto przy ocenie charakteru świadczenia, jako usługi, należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o VAT stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

W związku z powyższym, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Co więcej, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością, a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W związku z tym, że dokonywane transakcje realizowane w ramach zawartej Umowy będą wykonywane przez Kontrahenta za wynagrodzeniem, zatem stwierdzić należy, że usługi te będą miały charakter odpłatny w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Świadczenie pieniężne otrzymane przez Kontrahenta wynika wprost z zawartej między Spółką a Kontrahentem Umowy. Ponadto czynności wykonywane przez Kontrahenta dokumentowane są comiesięcznymi fakturami VAT, wystawianymi przez Kontrahenta.

Reasumując należy stwierdzić, że opisane we wniosku czynności realizowane z Kontrahentem w ramach zawartej Umowy, za które będzie pobrane wynagrodzenie, ze względu na odpłatny charakter, stanowi świadczenie usług w rozumieniu powołanego art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z Faktur w miesiącu otrzymania ich od Kontrahenta, bądź w jednym z trzech następnych okresów rozliczeniowych

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Artykuł 86 ust. 2 pkt 1 Ustawy VAT precyzuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jednocześnie, art. 86 ust. 10 ustawy o VAT stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Z kolei art. 86 ust. 10c ustawy o VAT brzmi następująco: „Przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi”.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych,
a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 1a, 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast jak przytoczono powyżej, w myśl art. 19a ust. 5 pkt 4 lit. b tiret 3 ustawy o VAT, w przypadku świadczenia usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury z tego tytułu.

Według art. 19a ust. 7 ustawy VAT, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Jak wynika z art. 106i ust. 3 pkt 4 ustawy, w przypadku o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4 – fakturę wystawia się nie później niż z upływem terminu płatności.

Na podstawie powyższych przepisów należy stwierdzić, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje w przypadku spełnienia następujących warunków:

odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług;

prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT przysługuje podatnikom podatku VAT, w takim zakresie, w jakim nabywane przez tych podatników towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

W myśl powyższych zasad, warunkiem niezbędnym jest, aby odliczenia dokonywał podatnik w rozumieniu ustawy o VAT.

Ponadto, przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem kolejnym warunkiem niezbędnym do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi. Tymi samym, powyższa zasada wyklucza możliwość odliczenia podatku naliczonego związanego z dostawy towarami i świadczeniem usług, które nie są wykorzystywane do działalności opodatkowanej.

Z okoliczności niniejszej sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w branży odlewnictwa i obróbki mechanicznej odlewów. Zarówno Wnioskodawca jak i Kontrahent są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług w Polsce. W ramach Umowy Kontrahent dokonuje kompleksowej modernizacji oświetlenia poprzez dostosowanie istniejącej instalacji elektrycznej oraz montaż nowych opraw Led na budynku należącym do Wnioskodawcy. Kontrahent oddaje instalację do odpłatnego używania Spółce. Oświetlenie, o którym mowa w złożonym wniosku jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Mając na uwadze opis analizowanej sprawy stwierdzać należy, że skoro oświetlenie, o którym mowa w złożonym wniosku jest wykorzystywane przez Wnioskodawcę – podatnika podatku VAT - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, to tym samym stwierdzić należy, że będzie istniał bezpośredni związek pomiędzy nabywanymi usługami realizowanymi przez Kontrahenta na podstawie zawartej Umowy a wykonywaniem przez Wnioskodawcę opodatkowanych czynności.

Z powyższych względów, stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z Faktur otrzymanych od Kontrahenta za wykonane czynności w ramach zawartej Umowy.

Jednocześnie wskazać w tym miejscu należy, że odliczenia podatku na podstawie art. 86 ust. 10 i 10b pkt 1 ustawy w stosunku do nabytych towarów i usług można skorzystać dopiero w rozliczeniu za okres, w którym co do zasady spełnione są łącznie trzy przesłanki:

powstał obowiązek podatkowy w odniesieniu do nabywanych towarów i usług,

doszło do faktycznego nabycia tych towarów i usług,

podatnik jest w posiadaniu faktury dokumentującej tę transakcję.

Tym samym podatnik w zakresie poniesionych wydatków związanych z nabyciem usług realizowanych przez Kontrahenta może dokonać odliczenia VAT na podstawie art. 86 ust. 10, 10b ustawy, czyli w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabywanych usług powstał obowiązek podatkowy i podatnik otrzymał fakturę za poniesione wydatki.

W konsekwencji Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia usług realizowanych przez Kontrahenta w ramach zawartej Umowy na zasadach określonych w art. 86 ustawy, tzn. w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych usług powstał obowiązek podatkowy, tj. z momentem wystawienia faktury przez Kontrahenta jednakże nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym Korzystający otrzymał fakturę bądź w jednym z trzech okresów rozliczeniowych.

Natomiast w sytuacji, gdy Kontrahent nie wystawi terminowo faktury wówczas obowiązek podatkowy z tytułu realizowanych czynności powstanie z upływem terminu do wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności. W takiej bowiem sytuacji dopiero z momentem upływem terminów wystawienia faktury bądź z chwilą upływu terminu płatności Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu otrzymanej faktury bądź w jednym z trzech okresów rozliczeniowych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin