Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.533.2020.12.TR
z 7 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 31 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Po 851/20 (data wpływu prawomocnego orzeczenia: 22 czerwca 2021 r. – elektronicznie, 28 czerwca 2021 r. – pocztą tradycyjną) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2020 r. (data wpływu 1 lipca 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2020 r. (data wpływu 11 września 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości, podatku od towarów i usług oraz podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 31 sierpnia 2020 r. nr 0112-KDIL3.4012.447.2020.2.PM, 0112-KDIL2-1.4011.533.2020.3.TR Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 31 sierpnia 2020 r. (skuteczne doręczenie nastąpiło w dniu 2 września 2020 r.), zaś w dniu 11 września 2020 r. (data nadania 10 września 2020 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

Tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia jest zagadnienie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w odniesieniu do zagadnień dotyczących:

• podatku od towarów i usług – w dniu 21 września 2020 r. wydano interpretację indywidualną nr 0112-KDIL3.4012.447.2020.3.JK;
• podatku od czynności cywilnoprawnych – w dniu 1 września 2020 r. wydano interpretację indywidualną nr 0111-KDIB2-2.4014.138.2020.3.MZ.
  
  

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 22 października 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację nr 0112-KDIL2-1.4011.533.2020.4.TR, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy, jednocześnie stwierdzając, że planowana sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości w świetle przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie dokonana w ramach działalności gospodarczej, a zatem spowoduje powstanie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, stwierdzono, że planowane zbycie nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 3 przywołanej wyżej ustawy. Oznacza to, że przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z przedmiotowej sprzedaży winien być opodatkowany zgodnie z zasadami przewidzianymi dla tego właśnie źródła, tj. pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wnioskodawca na interpretację przepisów prawa podatkowego z 22 października 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.533.2020.4.TR złożył skargę z 23 listopada 2020 r. (data wpływu 24 listopada 2020 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 31 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Po 851/20 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 22 października 2020 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.533.2020.4.TR.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w przedmiotowym wyroku wskazał: Podsumowując sąd stwierdza, że poddana sądowej kontroli interpretacja w uzasadnieniu nie zawiera wystarczającej argumentacji pozwalającej na zaliczenie przychodu z opisanego zbycia nieruchomości do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. W toku powtórnego postępowania obowiązkiem organu będzie usunięcie omówionych braków uzasadniania interpretacji. Z tego powodu sąd za przedwczesne uznał odnoszenie się do zarzutu naruszenia art. 2a O.p.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca w dniu (…) grudnia 2018 r. zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości aneksowaną (…) grudnia 2019 r., w której zobowiązał się do sprzedaży na rzecz „(…)” Spółka Akcyjna z siedzibą w (…) prawo własności niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości (…) (województwo (…)) o całkowitej powierzchni 5,4500 ha, obejmującej między innymi przedmiotową działkę ewidencyjną numer 1, dla której Sąd Rejonowy (…) Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą numer (…). Na czas od dnia podpisania umowy przedwstępnej sprzedaży zawarł jednocześnie z nabywcą umowę dzierżawy tejże działki na cele budowlane w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń.

Wnioskodawca nabył przedmiotową nieruchomość na podstawie umowy przekazania gospodarstwa rolnego z dnia (…) maja 1988 r. będąc w związku małżeńskim i aktualnie w takim pozostaje, jednakże nabycie przedmiotu umowy nastąpiło z majątku odrębnego; tym samym przedmiot umowy stanowi jego majątek osobisty. Aneks do umowy podpisywała także małżonka (…), która w aneksie oświadcza, iż jej również przysługuje prawo własności przedmiotowej nieruchomości.

Prawo własności przedmiotowej nieruchomości nie jest obciążone żadnymi ciężarami, ograniczeniami, roszczeniami oraz hipotekami, nie wpisanymi lub niepodlegającymi wpisowi do księgi wieczystej. Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy (…), a w miejscowym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego z 21 sierpnia 2014 r. została oznaczona jako tereny rozwojowe jednostki osadniczej, w tym zabudowy mieszkaniowej i usług. Ponadto działka nie leży w obszarze rewitalizacji, obszarze zagospodarowanym ani w obszarze Specjalnej Strefy Rewitalizacji. Nie jest także objęta uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją starosty określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej. Nie stanowi także przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części.

Ponadto Wnioskodawca dodaje, że nie jest podatnikiem podatku VAT czynnym z jakiegokolwiek tytułu. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. Od dnia podpisania umowy przedwstępnej przez 3 miesiące nieruchomość była wynajmowana przyszłemu nabywcy.

W uzupełnieniu wniosku, odpowiadając na nw. pytania organu, Zainteresowany podał, co następuje:

1. „czy nieruchomość objęta pytaniem podatkowym jest opisaną w zdarzeniu przyszłym niezabudowaną nieruchomością gruntową czy działką ewidencyjną nr 1, która wchodzi w skład tejże niezabudowanej nieruchomości gruntowej”;
   odpowiedział:
   „Pytanie dotyczy działki gruntowej ewidencyjnej nr 1, która została podzielona na dwie działki: 1/1 która jest przedmiotem wniosku oraz 1/2 pozostająca w moim posiadaniu”;
2. „czy Zainteresowany prowadził jakąkolwiek działalność gospodarczą, jeśli tak to – w jakim zakresie i od kiedy”;
   odpowiedział: „Nie”;
3. „w jakim celu Zainteresowany nabył prawo do każdej z opisanych nieruchomości”;
   odpowiedział:
   „Działka ewidencyjna nr 1 stanowi darowiznę od mojej matki”;
4. „czy opisane nieruchomości były lub będą związane z ewentualną działalnością gospodarczą Zainteresowanego i czy były lub będą wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy Zainteresowanego, a jeśli tak – to w których datach”;
   odpowiedział: „Nie”;
5. „jak faktycznie Zainteresowany wykorzystywał opisane nieruchomości przez cały okres ich posiadania (należy wskazać odrębnie dla każdej z nieruchomości)”;
   odpowiedział:
   „Działka podlegała uprawie rolnej, częściowo stanowiła nieużytki rolne których nie wykorzystywałem”;
6. „czy Zainteresowany prowadził na opisanych nieruchomościach gospodarstwo rolne – jeśli tak, to na której konkretnie co produkował, kiedy, w jakim okresie”;
   odpowiedział:
   „Na działce uprawiane było zboże od chwili uzyskania własności do dnia dzisiejszego”.
   
7. „czy każda z opisanych nieruchomości była lub będzie przedmiotem, najmu, dzierżawy, jeśli tak to w jakim okresie i jakie pożytki Zainteresowany czerpał z tego tytułu (należy podać odrębnie dla każdej z nieruchomości)”;
   odpowiedział:
   „Działka była przedmiotem umowy dzierżawy działki i była zawarta na okres 3 miesięcy w celu wystąpień przez Nabywcę o uzyskanie pozwoleń związanych z inwestycją infrastrukturalną do czasu zawarcia umowy sprzedaży. Za okres ten Nabywca zapłacił 300,00 zł”;
8. „czy Zainteresowany poczynił jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości nieruchomości, uatrakcyjnienia nieruchomości, a jeśli tak – to jakie i kiedy (np. wydzielenie, podział, budowa drogi, doprowadzenie sieci wodociągowej, energetycznej)”;
   odpowiedział: „Nie”;
9. „czy w stosunku do przedmiotowej nieruchomości Zainteresowany podejmował takie działania jak: zmiana przeznaczenia terenu, wystąpienie o decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej lub jakiekolwiek inne działania, a jeśli tak, to jakie i w jakim celu”;
   odpowiedział:
   „Nie podejmowałem wymaganych działań. O zmianę przeznaczenia terenu czy decyzję o wyłączeniu gruntów z produkcji rolnej i inne podobne w czasie umowy dzierżawy występował przyszły Nabywca gruntu”;
10. „czy Zainteresowany występował o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla sprzedawanej nieruchomości”;
    odpowiedział: „Nie”;
11. „realizacji jakiej inwestycji dotyczy wniosek”;
    odpowiedział:
    „Wniosek sprzedaży działki gruntowej związany z przyszłą inwestycją (…)”.
12. „co oznacza sformułowanie, że Zainteresowany (…) zawarł jednocześnie z nabywcą umowę dzierżawy tejże działki na cele budowalne w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń; o jakie zgody i pozwolenia chodzi oraz dla kogo mają/miały być wydane”;
    odpowiedział:
    „Umowa dzierżawy działki gruntowej dotyczyła umożliwienia zainteresowanemu Nabywcy wystąpienie z:
    • wnioskiem o pozwolenie na budowę, warunków technicznych dot. przyłączenia do sieci wodociągowej, kanalizacyjnej, kanalizacji deszczowej sieci elektroenergetycznej oraz ich odbioru,
    • wnioskiem odnośnie uzyskania decyzji na lokalizację zjazdu publicznego”;
13. „czy i jakie działania marketingowe Zainteresowany podjął/podejmie w celu sprzedaży nieruchomości”;
    odpowiedział:
    „Nie podejmowałem działań marketingowych”;
14. „w jaki sposób Zainteresowany pozyskał nabywcę dla sprzedawanej nieruchomości”;
    odpowiedział:
    „Nabywca dla tejże działki gruntowej zgłosił się sam do mnie”.
15. „czy Zainteresowany posiada jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży (oprócz wymienionej we wniosku), a jeśli tak – to ile i jakie”;
    odpowiedział:
    „Posiadam działkę 1/2 i inne działki rolne, które nie zamierzam sprzedawać”;
16. „Czy Zainteresowany dokonywał wcześniej sprzedaży nieruchomości (…)”;
    odpowiedział: „Nie”.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia i odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych (PIT) od transakcji sprzedaży nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych, nie wystąpi zobowiązanie z tego tytułu podatkowego.

Zgodnie bowiem z obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności art. 10 ust. 1 pkt 8, sprzedaż nieruchomości przed upływem 5 lat od jej nabycia wiąże się z podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19 procent od wysokości uzyskanego dochodu.

W przedmiotowej sprawie nabycie nastąpiło w 1988 r., wspomniany więc w normach ustawy okres bezsprzecznie minął, a Wnioskodawca będzie zwolniony z obowiązku odprowadzenia podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Jednakże brak dochodu z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów.

Definicja działalności gospodarczej wymaga również, aby działalność taka wykonywana była w sposób zorganizowany i ciągły. Przy tym, możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Z kolei ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej ma na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Nie wyklucza ono jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia pożądanego efektu.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

1. środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
3. składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
4. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

– wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z powyższych przepisów wynika, że przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości może stanowić przychód z dwóch źródeł, tj. z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy) albo z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w cyt. art. 10 ust. 1 pkt 8) ww. ustawy. Ustalenie, z jakiego źródła pochodzi przychód ma ogromne znaczenie dla ustalenia chociażby takich kwestii, jak ustalenie sposobu opodatkowania przychodu, możliwości odliczenia kosztów jego uzyskania itp. W pewnych sytuacjach możliwe jest występowanie wątpliwości, do jakiego źródła przychodów należy zakwalifikować danego rodzaju przychód. Jeden i ten sam przychód stanowić może przychód wyłącznie z jednego źródła. Ponadto nie jest możliwa sytuacja, w której ten sam przychód będzie np. zakwalifikowany częściowo do jednego źródła, a częściowo do innego.

W tym miejscu stwierdzić należy, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione powinny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

• odpłatne zbycie nieruchomości nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz
• zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.
  
  

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie opiera się na trzech przesłankach:

• zarobkowym celu działalności,
• wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
• prowadzeniu działalności we własnym imieniu bez względu na jej rezultat.
  
  

Ze względu na różnorodność form aktywności podatników, jakie występują w obrocie gospodarczym, proste zestawienie unormowań art. 10 ust. 1 pkt 3 i pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z regulacją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy tejże ustawy nie pozwala na stworzenie uniwersalnego wzorca zachowań umożliwiającego jednoznaczne oddzielenie tych z nich, które rozpoznawać należy jako sprzedaż związaną z wykonywaniem pozarolniczej działalności gospodarczej (pkt 3), od odpłatnego zbycia osobistego mienia (pkt 8). W każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu zadecydować musi całokształt okoliczności faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (nieruchomości). Na związek uzyskiwanych przychodów ze źródłem wymienionym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może wskazywać, rozpatrywany całościowo, zespół powiązanych ze sobą działań podatnika, powtarzalnych, uporządkowanych, konsekwentnie prowadzących do osiągnięcia zysku, w szczególności łącznie polegających na wielokrotnym nabywaniu nieruchomości, ich zaawansowanym przygotowaniu do sprzedaży (tzn. w sposób wykraczający poza zwykły zarząd mieniem), wielokrotnym zbywaniu w celu zarobkowym odpowiednio przygotowanych nieruchomości.

Jak już wskazano wyżej, w art. 5a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca zamieścił słownik pojęć ustawowych, gdzie w pkt 6 zdefiniował pojęcie działalności gospodarczej na potrzeby tej ustawy. W konsekwencji dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wiążąca jest wyłącznie ta definicja działalności gospodarczej.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości (działki) działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy tym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Ponadto, udzielenie przez właściciela nieruchomości pełnomocnictwa do działania w jego imieniu bez wykazania przesłanek, o których mowa w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie może przesądzać o zakwalifikowaniu przychodów do pozarolniczej działalności gospodarczej. Należy bowiem mieć na uwadze, że nie ma podstaw, aby kwalifikować do pozarolniczej działalności gospodarczej czynności podejmowanych przez podatnika, które mieszczą się w zwykłym zarządzie własnym majątkiem, tzn. mają na celu zwyczajowe gospodarowanie tym majątkiem oraz zaspokajanie potrzeb osobistych podatnika lub jego rodziny to znaczy „Działań z zachowaniem – normalnych w takich przypadkach – reguł gospodarności nie należy z gruntu utożsamiać z działalnością gospodarczą” (wyrok NSA z 7 lutego 2017 r., sygn. akt II FSK 4025/14 oraz z 4 marca 2015 r., sygn. akt II FSK 855/14).

Na podstawie zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu oraz uwzględniając orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 31 marca 2021 r. sygn. akt I SA/Po 851/20 należy przyjąć, że planowana sprzedaż opisanej we wniosku nieruchomości nie będzie dokonywana w ramach działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, w oparciu o okoliczności przedstawione przez Wnioskodawcę, stwierdzić należy, że planowane zbycie nieruchomości należy rozpatrywać w kontekście przepisów art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej wyżej ustawy. Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości, o której mowa we wniosku, nie będzie stanowiła źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 analizowanej ustawy, a co za tym idzie nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego od osób fizycznych, ponieważ zostanie dokonana po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości.

Końcowo Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania pierwotnej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.