Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.240.2021.2.MH
z 10 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem złożonym w dniu 30 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego wniosek, uzupełniony pismem złożonym w dniu 30 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest obywatelem polskim, prowadzi działalność na terenie RP i posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP w rozumieniu art. 3 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „PIT”).

Wnioskodawca od 15 lutego 2013 r. prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na działalności związanej z programowaniem (PKD 62.01.Z). Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Od września 2020 r. Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne na rzecz Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie, na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług. Przedmiotem umowy są usługi związane z programowaniem, polegające w szczególności na: opracowywaniu, tworzeniu, dostosowywaniu oraz modyfikacji modułów w aplikacjach/programach komputerowych.

Wnioskodawca zatem tworzy, rozwija i ulepsza programy komputerowe na rzecz Spółki, które są rezultatem Jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych za co otrzymuje wynagrodzenie. Zgodnie z umową wiążącą Wnioskodawcę ze Spółką, przeniesienie autorskich praw majątkowych następuje każdorazowo z chwilą przekazania Spółce danego utworu (programu komputerowego). Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wszystkich programów komputerowych, które stworzy w ramach umowy. Poszczególne projekty, których rezultatem ma być program komputerowy inicjowane są przez poszczególnych klientów Spółki, a Spółka je konkretyzuje i zleca Wnioskodawcy to na podstawie ww. umowy ramowej.

Przedmiotowe aplikacje są tworzone przez Wnioskodawcę samodzielnie i następnie przyłączany do oprogramowania. W trakcie powstawania programu komputerowego prawa autorskie przysługują wówczas poszczególnym programistom odpowiedzialnym za poszczególne moduły, a następnie z chwilą przekazania danego modułu Spółce - przenoszone są na nią autorskie prawa majątkowe do modułu.

Niniejszy wniosek dotyczy przenoszenia autorskich praw majątkowych do programów komputerowych wytworzonych przez Wnioskodawcę od podstaw, ale też programów rozwiniętych przez Wnioskodawcę, tj. stworzonych w oparciu o już istniejące programy. Rozwijając dany program Wnioskodawca dokonuje analizy wymagań biznesowych, przeglądu dokumentacji systemów w celu doboru optymalnego rozwiązania, dokonuje wyboru rozwiązań architektury oprogramowania i określa konkretną metodologię pisania kodu - kompilację kodu i wdraża aplikację (wgrywa ją na serwer danego klienta Spółki). Rozwój oprogramowania każdorazowo ma związek z powstawaniem nowego oprogramowania, nie są to prace o charakterze rutynowym. Ulepszenie programów komputerowych polega natomiast na optymalizacji jego działania, np. zwiększeniu jego prędkości, ale też obejmuje zmiany w kodzie w miejscach, w których poprzednio zastosowane rozwiązania się nie sprawdziły. Działalność Wnioskodawcy również w tym zakresie ma charakter twórczy i systematyczny. Konkretyzacja następuje w drodze indywidualnych ustaleń Wnioskodawcy ze Spółką.

W ramach współpracy ze Spółką, Wnioskodawca współpracuje z kilkoma innymi osobami (którym prace zostały zlecone przez Spółkę podobnie jak Wnioskodawcy) nad jednym projektem. Wnioskodawca w ramach umowy zawartej ze Spółka nie posiada licencji do ulepszania i rozwijania oprogramowania jak również nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów z uwagi na fakt, iż wykorzystywane przez Niego już istniejące programy komputerowe, które rozwija posiadają tzw. licencje „opensource”, stąd też brak jest potrzeby uzyskiwania przez Niego licencji na tworzenie utworów zależnych w rozumieniu art. 74 ust. 4 pkt 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wiodące technologie, przy użyciu których powstaje program to:

• rozproszony system kontroli wersji,
  

• obiektowe języki oprogramowania,
  

• funkcyjne języki oprogramowania,
  

• rozwiązania pozwalające na pisanie testów integracyjnych dla aplikacji,
  

• relacyjne i nierelacyjne bazy danych,
  

• narzędzia monitorujące działania aplikacji w środowisku produkcyjnym – czas trwania odpowiedzi z serwera aplikacji/serwera bazodanowego, stos wywołań w przypadku błędów doświadczonych przez użytkowników aplikacji,
  

• zaawansowany edytor tekstowy, używany w celu modyfikacji kodu źródłowego aplikacji,
  

• integracja z dostawcami usług chmurowych, w celu wdrażania nowych funkcjonalności na środowisko produkcyjne,
  

• integracja z dostawcami usług „Continuous Integration”, w celu zapewnienia jakości dostarczanego oprogramowania przez wszystkich członków zespołu.
  
  

Prace programistyczne Wnioskodawcy mają na celu wyeliminowanie naukowej lub technicznej niepewności i dalsze dążenie do dokonywania postępu poprzez:

• tworzenie nowych lub poprawę algorytmów w celu zmniejszenia czasu oczekiwania na odpowiedź z serwerów aplikacji i zmniejszenia zasobów potrzebnych na obsłużenie zapytań,
  

• tworzenie i wdrażanie nowych wzorców projektowych, w celu zapewnienia koherentności opracowywanego kodu źródłowego umożliwiającego dostarczanie nowych rozwiązań dla potrzeb biznesowych,
  

• tworzenie oraz rozwój interfejsów umożliwiających lepszą i bardziej efektywną komunikację użytkowników z aplikacją,
  

• analiza i optymalizacja środowisk testowych, w celu zwiększenia efektywności kontroli programów komputerowych tworzonych przez innych programistów.
  
  

Reasumując, w ramach prowadzonej przez siebie działalności Wnioskodawca opracowuje ulepszone procesy, w szczególności tworzy nowe lub bardziej wydajne algorytmy (programy komputerowe) w oparciu o nowe techniki lub rozwój istniejących umożliwiający zastosowanie ich na rynku lub w procesie produkcji.

Wnioskodawca w związku z faktem, ze prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, na potrzeby rozliczeń ze Spółką (co wynika z umowy łączącej strony) prowadzi zestawienie w formie tabeli (w zestawieniach miesięcznych) umożliwiającego ustalenie czasu pracy (rozliczenie ze Spółką ma charakter godzinowy) oraz środków poświęconych na wytworzenie danego programu komputerowego, który zostaje przekazany wraz z prawami autorskimi, co pozwala ustalić przychód przypadający w danym miesiącu na wytworzenie danego programu komputerowego (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi) oraz koszty uzyskania przychodu na każdy z przedmiotowych programów komputerowych (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi). Wobec możliwości ustalenia przychodu oraz kosztów uzyskania przychodu pozwala to na ustalenie jednostkowego dochodu za poszczególny program komputerowy (wraz z przysługującymi do niego prawami autorskimi) w skali miesiąca.

Wnioskodawca zaznacza, że ponosi odpowiedzialność za rezultat i sposób wykonania czynności wobec osób trzecich i Spółki. Zgodnie z umową za niewykonanie lub nienależyte wykonanie przedmiotu umowy, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą na zasadach ogólnych. Czynności zlecone Wnioskodawcy na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem zlecającego ani też w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca wykonuje czynności w dowolnym czasie i miejscu w zależności od potrzeb. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze, chociażby ze względu na Jego odpowiedzialność za stworzone programy/moduły, brak gwarancji określonego nakładu pracy czy też ryzyko gwarancyjne w wypadku zgłoszenia swoich roszczeń względem Spółki osób trzecich.

W uzupełnieniu wniosku złożonym w dniu 30 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że wniosek dotyczy trwającego roku podatkowego, tj. 2021. Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej rozlicza się podatkiem liniowym.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność w ramach wytwarzania i rozwijania/ulepszania oprogramowania komputerowego lub ich części spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy PIT, gdyż są to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, gdyż są prowadzone w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od chwili podpisania umowy ze Spółką, tj. od dnia 9 września 2020 r., przy czym za rok podatkowy 2020 nie zdecydował się na skorzystanie z ulgi.

Wnioskodawca podaje, że w ramach współpracy ze Spółką wykonuje On poszczególne projekty, których celem jest wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań dla istniejących już języków kodowania, w szczególności poprzez wykorzystanie ich w celu zwiększenia możliwości przekazywania jak największej ilości danych w jak najkrótszym czasie na nieznaną dotąd skalę. Zatem wszystkie efekty prac, w związku z którymi uzyskuje dochody, których dotyczy wniosek zostaną wytworzone/ulepszone/rozwinięte w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej. Prace badawczo-rozwojowe Wnioskodawcy są prowadzone wyłącznie w ramach współpracy ze Spółką.

Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej w zakresie objętej współpracą ze Spółką opracowuje rozwiązania na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań funkcjonujących na rynku.

Działania polegające na rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania. W szczególności zwiększenie możliwości przekazywania jak największej ilości danych w jak najkrótszym czasie na nieznaną dotąd skalę.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności w ramach rozwijania i modyfikowania oprogramowania komputerowego Wnioskodawca zamieszcza w nim swoje indywidualne rozwiązania wymyślone i wytworzone na potrzeby danego projektu utrwalone w zapisie kodu źródłowego, zatem powstaje nowy utwór - program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach prowadzonej działalności na rzecz Spółki Wnioskodawca rozwija/ulepsza oprogramowania komputerowe tak wytworzone przez siebie jak i oprogramowanie wytworzone przez inne osoby - zaznaczyć przy tym trzeba, że w przypadku oprogramowania wytworzonego przez inne osoby modyfikacje Wnioskodawcy, są znaczne, tak w zakresie poprawy funkcjonalności programu, jak i zmian w samym kodzie, które są efektem indywidualnej i twórczej działalności Wnioskodawcy. W efekcie powstaje program komputerowy traktowany jako utwór zależny, który to na zasadzie art. 2 w zw. art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych korzysta z ochrony prawnoautorskiej.

Wnioskodawca niewytworzone przez siebie oprogramowanie rozwija na podstawie zgody twórców utworów pierwotnych, w ramach zgodny udzielonej powszechnie dla ogółu (tzw. licencja „opensource"). Jak wskazano wyżej w przypadku oprogramowania wytworzonego przez inne osoby modyfikacje Wnioskodawcy są znaczne, tak w zakresie poprawy funkcjonalności programu, jak i zmian w samym kodzie oraz treści algorytmów, które są efektem indywidualnej i twórczej działalności Wnioskodawcy. W efekcie powstaje program komputerowy traktowany jako utwór zależny, który to na zasadzie art. 2 w zw. z art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych korzysta z ochrony prawnoautorskiej.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki wyłącznie na terenie Polski.

Wnioskodawca wytwarza lub modyfikuje programy komputerowe, w ten sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu art. 1 lub 2 ustawy autorskich i prawach pokrewnych w formie programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ww. ustawy, a następnie przenosi ogół autorskich prawa majątkowych do stworzonych programów na Spółkę. Wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę obejmuje wyłącznie wynagrodzenie za przeniesienie autorskich prawa majątkowych, z uwagi na fakt, iż kod udostępniany jest w formie edytora tekstowego zatem nie istnieje fizyczny nośnik programu, za który należałaby się Wnioskodawcy od Spółki zapłata.

Wynagrodzenie za przeniesienie prawa autorskich wypłacane jest na podstawie wystawianej Faktury Vat w oparciu o czas przeznaczony przez Wnioskodawcę na stworzenie danego programu komputerowego. Wnioskodawca ma ustaloną stawkę godzinową. Integralną częścią faktury VAT przedkładanej Spółce zgodnie z postanowieniami umowy jest sprawozdanie (miesięczne), obejmujące programy komputerowe, których prawa autorskie Wnioskodawca przenosi na spółkę, dzień, ilość czasu przeznaczonego przez Wnioskodawcę na stworzenie pojedynczego programu komputerowego na podstawie którego można ustalić wynagrodzenie za przeniesienia prawa autorskich do pojedynczego programu komputerowego w sytuacji, gdy faktura obejmuje przeniesienie więcej niż jednego prawa autorskiego do programu komputerowego.

Dochód osiągany przez Wnioskodawcę w związku z tworzeniem lub rozwijaniem oprogramowania jest osiągany ze sprzedaży całości autorskich praw majątkowych do kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskich praw do programu komputerowego na rzecz Spółki.

Na potrzeby ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. sprzedaży autorskich praw do programu komputerowego Wnioskodawca oblicza wskaźnik Nexus. Zaznacza przy tym, iż do tej pory, od chwili rozpoczęcia współpracy ze Spółką nie nabywał on wyników prac badawczo-rozwojowych ani od podmiotów niepowiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy PIT ani od podmiotów powiązanych w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy PIT. Nie nabywa również kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (w szczególności autorskich praw majątkowych lub licencji do programów komputerowych), gdyż jak wskazano w odpowiedzi powyżej korzysta z licencji „opensource", w efekcie czego ponosi jedynie koszty prowadzone bezpośrednio przez siebie na działalność badawczo-rozwojową.

Preferencyjną stawką opodatkowania Wnioskodawca ma zamiar objąć jedynie dochód z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do programu komputerowego wytworzonego w ramach działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawcy. W sytuacji, gdy zlecenie Spółki obejmuje lub obejmować będzie prace modyfikacyjne, których efekt nie będzie twórczy i indywidualny, lub będzie obejmować zlecenie spoza zakresu badawczo-rozwojowego (dotyczy wpadkowo innego kontrahenta spółki i innej tematyki, a zatem nie ma charakteru systematycznego) wynagrodzenie za to zlecenie objęte będzie dotychczasową stawką podatkową jaką rozlicza się Wnioskodawca, tj. stawką liniową.

Ewidencja prowadzona jest (do czego obliguje Wnioskodawcę umowa ze Spółką) na bieżąco od dnia podpisania umowy tj. 9 września 2020 r. Jest ona odrębna od księgi podatkowej przychodów i rozchodów, obejmuje nazwę zadania, którego efektem jest powstanie autorskiego prawa do programu komputerowego, czasu przeznaczonego w danym miesiącu na stworzenie danego programu komputerowego, co przy przemnożeniu przez stawkę godzinową pozwala na ustalenie przychodu z pojedynczego autorskiego prawa do programu komputerowego. Również zgodnie z postanowieniami umowy Wnioskodawca zobowiązany jest do ujęcia w ewidencji poniesionych przez siebie wydatków i kosztów związanych z wytworzeniem danego programu komputerowego, co pozwala wyodrębnić koszty uzyskania przychodu dla wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej - autorskiego programu komputerowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca będzie mógł w zeznaniu rocznym za rok 2021 składanym w roku 2022 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej od programów komputerowych, wytwarzanych, rozwijanych i ulepszanych w ramach opisanej wyżej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od dnia 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest: autorskie prawo do programu komputerowego, podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacja, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, prace rozwojowe są definiowane jako działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prace realizowane w ramach projektów zleconych przez Kontrahenta, polegających na tworzeniu nowego lub ulepszaniu istniejącego oprogramowania, stanowią działalność BR i można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania.

Po pierwsze, prace polegające na tworzeniu nowego oprogramowania mają twórczy charakter. Twórczy charakter działalności BR odznacza się tym, że realizowane prace mają na celu tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży po stronie Wnioskodawcy. W ujęciu negatywnym twórczy charakter działalności BR wyklucza uznanie za działalność BR czynności mające na celu jedynie techniczne wdrożenie produktu lub usług opracowanych przez inny podmiot. Twórczy charakter prac objętych pytaniem przejawia się w napisaniu i wdrożeniu nowego programu komputerowego (aplikacji) od podstaw ewentualnie późniejszych jego modyfikacji i ulepszeń (jako utworów zależnych). Tworzone oprogramowanie nie jest nabywane od innych podmiotów, lecz stanowi oryginalny wytwór.

Po drugie, prace wykonywane w ramach realizowanego projektu, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowią prace rozwojowe. W świetle tego przepisu, definicja prac rozwojowych obejmuje m.in. wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Projekt w zakresie, w jakim dotyczą tworzenia nowego oprogramowania, prowadza do powstania nowego oprogramowania dostępnego dla klientów Spółki, spełniają więc definicje prac rozwojowych.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają systematyczny charakter. Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągle prowadzenie w przyszłości. Działalność Wnioskodawcy ma charakter zorganizowany, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania zmieniającym się oczekiwaniom klientów, prace nad tymi projektami nie maja charakteru incydentalnego.

W konsekwencji, należy uznać, że projekty opisane przez Wnioskodawcę, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania (modułów aplikacji), spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym można używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128, z późn. zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r., poz. 478, z późn. zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą – przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy. I tak, w myśl art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r., poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

- podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3]/(a+b+c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a- prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c- nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d), od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d- nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto, należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP BOX.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z Raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik może skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Z opisu sprawy wynika, że:

1. Wnioskodawca w ramach współpracy ze Spółką tworzy, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego części;
2. Wnioskodawca wykonuje powyższe czynności w ramach prowadzonej przez Niego działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;
3. W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstaje autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
4. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wszystkich programów komputerowych, które stworzy w ramach umowy.
5. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od dnia 9 września 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która zapewnia wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu/straty przypadających na każde z takich praw, zgodnie z artykułem 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
   

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając na uwadze powyższe, uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Spółkę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania lub jego części, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej, stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W konsekwencji, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać w zeznaniu rocznym za rok 2021 z preferencyjnego opodatkowania dochodów osiągniętych z tego tytułu według stawki 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto tutejszy Organ wskazuje, że samodzielne prowadzenie przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotowej interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element stanu faktycznego.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację indywidualną w trybie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540), opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Należy wskazać, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.