Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.460.2021.2.MSO
z 10 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 maja 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 4 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania prawa użytkowania wieczystego działki gruntu niezabudowanego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego,
• nieprawidłowew zakresie opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości z majątku prywatnego.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2021 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania prawa użytkowania wieczystego działki gruntu niezabudowanego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego oraz opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości z majątku prywatnego.

Wniosek został uzupełniony pismem z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 4 sierpnia 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z 20 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.460.2021.1.MSO.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca powadzi jednoosobową działalność gospodarczą. W maju 2020 roku zakupił w ramach prowadzonej działalności nieruchomość, tj. prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu. Nieruchomość jest terenem niezabudowanym, nie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednak jest wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Decyzja nie straciła ważności ani nie wygasła.

Koszty opłaty za użytkowanie wieczyste, oraz podatek od nieruchomości w roku podatkowym zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W trakcie roku podatkowego Wnioskodawca dokonał pomiarów geodezyjnych działki oraz dokonał koncepcji i analizy formalno-prawnej dla inwestycji: magazyny na wynajem.

Po analizie dokumentów Wnioskodawca stwierdził, iż planowana inwestycja nie spełnia założeń i nie będzie realizował żadnych przedsięwzięć na ww. nieruchomości.

Wnioskodawca postanowił przekazać ww. nieruchomość na cele prywatne i wycofać nieruchomość z ewidencji środków trwałych.

W momencie nabycia Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości następuje z majątku prywatnego, a nie w ramach prowadzonej działalności.

Pismem z 13 lipca 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy w następujący sposób:

Ad. a)

Czy jest Pan czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT?

Odpowiedź: Tak, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

Ad. b)

Od kogo kupił Pan nieruchomość gruntową?

Odpowiedź: Zakup został dokonany od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej.

Ad. c)

W jaki sposób była opodatkowana i udokumentowana sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej, którą Pan zakupił?

Odpowiedź: Sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej nastąpiła poprzez podpisanie umowy kupna-sprzedaży w formie aktu notarialnego, poniosłem koszt opłat cywilno-prawnych.

Ad. d)

Dlaczego nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu nieruchomości?

Odpowiedź: Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo odliczenia podatku naliczonego, bowiem nieruchomość została nabyta od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej, sprzedaż potwierdzona aktem notarialnym.

Ad. e)

Kiedy zamierza Pan sprzedać nieruchomość po jej wycofaniu do majątku osobistego?

Odpowiedź: Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość w ciągu roku 2021.

Ad. f)

Czy ponosił Pan wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, a jeżeli tak, to czy przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości, dokonał pomiarów geodezyjnych działki oraz zlecił opracowanie projektu koncepcji i inwestycji formalno-prawnej dla inwestycji, która nie spełniała oczekiwań. Wnioskodawca od ww. wydatków był odliczany podatek naliczony.

Ad. g)

Czy dokonywał Pan już wcześniej sprzedaży nieruchomości, (…)?

• Odpowiedź:
• Wnioskodawca wcześniej dokonywał sprzedaży nieruchomości
• była to sprzedaż dwóch mieszkań w roku 2010 i 2020,
• dokonał zakupu tych nieruchomości poprzez zawarcie umowy kupna-sprzedaży w formie aktu notarialnego,
• nieruchomości te zostały nabyte w celu wynajmu,
• jedna nieruchomość była wynajmowana, druga nieruchomość – brak zainteresowania –
• wynajmem,
• przyczyną sprzedaży było mała opłacalność wynajmu nieruchomości, brak zainteresowania wynajmem,
• Wnioskodawca nie sprzedał żadnych działek budowlanych zarówno niezabudowanych jak i zabudowanych,
• z tego tytułu nie odprowadził podatku VAT,
• środki przeznaczone zostały na zakup innych nieruchomości.
  
  

Ad. h)

Czy posiada Pan nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży, jeśli tak to ile i jakie?

Odpowiedź: Wnioskodawca nie posiada nieruchomości, które chciałby sprzedać w przyszłości.

Ad. i)

W jaki sposób zamierza Pan wykorzystywać przekazaną nieruchomość do majątku osobistego?

Odpowiedź: Wnioskodawca planuje nieruchomość sprzedać, jeśli nie nastąpi sprzedaż nieruchomości będzie próbował nieruchomość wynająć.

Ad. j)

Czy po przekazaniu nieruchomości na cele prywatne w stosunku do przedmiotowej działki, poczyni Pan jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia wartości (uatrakcyjnienia) nieruchomości (np. budowa drogi, uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe oraz energetyczne, ogrodzenie działki, itp.), jeśli tak, to jakie oraz kiedy i w jakim celu?

Odpowiedź: Po przekazaniu nieruchomości na cele prywatne Wnioskodawca nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań powodujących zwiększenie wartości i atrakcyjności nieruchomości.

Ad. k)

Czy po przekazaniu nieruchomości na cele prywatne udostępni Pan przedmiotową działkę na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, to czy będą to umowy odpłatne i na jaki okres będą zawarte?

Odpowiedź: Po przekazaniu nieruchomości na cele prywatne jeśli nieruchomość nie zostanie sprzedana, Wnioskodawca udostępni nieruchomość na wynajem, wydzierżawi na podstawie umów cywilnoprawnych, będą to umowy odpłatne. Wnioskodawca nie jestem w stanie stwierdzić na jaki okres będą zawarte, bowiem jest to uzależnione także od osób wynajmujących.

Ad. l)

W jaki sposób pozyska Pan potencjalnego nabywcę dla będącej przedmiotem planowanej sprzedaży nieruchomości?

Odpowiedź: Poprzez ogłoszenie.

Ad. m)

Czy będzie Pan ogłaszać sprzedaż nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu bądź będzie Pan podejmował inne działania merketingowe? Jeżeli tak, top należy wskazać jakie?

Odpowiedź: Sprzedaż nieruchomości Wnioskodawca będzie ogłaszał poprzez sieć internetową.

Ad. n)

Czy zostanie podpisana umowa przedwstępna, a jeżeli tak, to czy zostaną ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży? Jeśli tak, należy wskazać konkretnie jakie to warunki? Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej będą ciążyć na kupującym, a jakie na sprzedającym?

Odpowiedź: umowa przedwstępna musi być zawarta, ponieważ jest to użytkowanie wieczyste a nieruchomość nie jest zabudowana i Urząd Miasta ma czas na podjęcie decyzji o zakupie. Jakie warunki sprzedaży będą określone przez kupującego Wnioskodawca nie wie, dla Wnioskodawcy jest ważna cena i termin zapłaty za przedmiotową nieruchomość.

Ad. o)

Czy kupującemu zostanie udzielone pełnomocnictwo lub jakiekolwiek inne umocowanie prawne do działania w imieniu Wnioskodawcy? Jeśli tak, to należy wskazać w jakim zakresie.

Odpowiedź: Kupującemu nie zostanie udzielone pełnomocnictwo ani inne umocowanie prawne.

Ad. p)

Na jakie cele zostaną przeznaczone środki ze sprzedaży działki, w szczególności czy zostaną przeznaczone na zakup innych nieruchomości?

Odpowiedź: Środki zostaną przekazane na remont nieruchomości zabudowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przekazanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jest do majątku prywatnego jest czynnością opodatkowaną VAT?
2. Czy sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego będzie podlegała opodatkowaniu VAT?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy, ostatecznie sformułowane w piśmie uzupełniającym z 30 lipca 2021 r. (data wpływu 4 sierpnia 2021 r.):

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie jej do majątku prywatnego nie jest czynnością opodatkowaną VAT, bowiem nie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT od wydatków na ich nabycie.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego wcześniej wycofanej z działalności nie jest opodatkowane VAT.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Przyjmuje się, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu VAT tylko wtedy gdy czynność zostanie wykonana przez podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik VAT.

A zatem zbycie majątku prywatnego gdy czynność jest wykonywana jednorazowo lub okazjonalnie, nie jest działaniem powtarzalnym i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, to transakcja taka nie jest uznawana za działalność gospodarczą i nie podlega ona opodatkowaniu VAT.

(…).

Przeniesienie niezabudowanej nieruchomości do majątku prywatnego jest opodatkowana podatkiem VAT tylko wówczas, gdy przy nabyciu nieruchomości Wnioskodawca miał prawo do odliczenia tego podatku. Ponieważ nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie nieruchomości, Wnioskodawca uważa że to przeniesienie nieruchomości do majątku prywatnego nie jest opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Sprzedaż nieruchomości wycofanej wcześniej z działalności gospodarczej dokonana z majątku prywatnego, według oceny Wnioskodawcy również nie jest opodatkowana podatkiem VAT. Dla celów VAT za działalność gospodarczą uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Sprzedaż przez Wnioskodawcę nieruchomości jest transakcją okazjonalną i dlatego sprzedaż nie może być uznana za działalność gospodarczą i dlatego Wnioskodawca uważa, że nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie braku opodatkowania czynności przekazania prawa użytkowania wieczystego działki gruntu niezabudowanego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego,
• nieprawidłowe w zakresie opodatkowania sprzedaży ww. nieruchomości z majątku prywatnego.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, zarówno grunty, jak i budynki spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy ponownie wskazać, że z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
  
  

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem VAT. W maju 2020 r. Wnioskodawca zakupił w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nieruchomość, tj. prawo użytkowania wieczystego niezabudowanego gruntu. Nieruchomość jest niezabudowana, nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, została natomiast wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Zakup został dokonany od osoby fizycznej nie prowadzącej działalności gospodarczej. Sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej nastąpiła poprzez podpisanie umowy kupna-sprzedaży w formie aktu notarialnego. Wnioskodawca postanowił przekazać ww. nieruchomość na cele prywatne i wycofać ją z ewidencji środków trwałych.

Wnioskodawca dokonał pomiarów geodezyjnych działki oraz zlecił opracowanie projektu koncepcji i inwestycji formalno-prawnej dla inwestycji. Od ww. wydatków był odliczany podatek naliczony.

Wcześniej Wnioskodawca dokonywał sprzedaży nieruchomości, była to sprzedaż dwóch mieszkań w roku 2010 i 2020. Nieruchomości te były nabyte w celu wynajmu.

Wnioskodawca po przekazaniu nieruchomości na cele prywatne nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań powodujących zwiększenie wartości i atrakcyjności nieruchomości. Po przekazaniu nieruchomości na cele prywatne – jeśli nieruchomość nie zostanie sprzedana – Wnioskodawca udostępni odpłatnie nieruchomość na wynajem, dzierżawę na podstawie umów cywilnoprawnych.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przekazanie prawa użytkowania wieczystego działki gruntu niezabudowanego z działalności gospodarczej do majątku prywatnego, będzie stanowiło czynność opodatkowaną podatkiem VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

Analizując tak przedstawione zagadnienie należy w pierwszej kolejności wskazać, że co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega odpłatna dostawa towarów. Odpłatności (wynagrodzenia) nie można utożsamiać jedynie ze świadczeniem pieniężnym. Również świadczenie o charakterze rzeczowym może stanowić wynagrodzenie. Przykładowo więc zamiana towarów, zamiana towaru na usługę i odwrotnie, wydanie towarów (świadczenie usług) w zamian za wierzytelności itp., będzie uznane odpowiednio za odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług. Mamy bowiem w tym wypadku do czynienia z konkretną korzyścią, która należna jest za dokonywane świadczenie.

W niniejszej sprawie wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych i przekazanie do majątku osobistego Wnioskodawcy ma nastąpić nieodpłatnie. Zatem czynność przeniesienia własności majątku rzeczowego z prowadzonej działalności nastąpi bez jakiejkolwiek odpłatności, tj. zostanie wykonana bez wynagrodzenia.

Jednakże w myśl regulacji zawartej w art. 7 ust. 2 ustawy, w pewnych określonych w tym przepisie przypadkach, również nieodpłatną dostawę towarów należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak wynika bowiem z art. 7 ust. 2 ustawy, czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, z tym wszakże zastrzeżeniem, że podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, aby doszło do uznania czynności nieodpłatnego przekazania towarów za czynność zrównaną z odpłatną dostawą towarów, musi zostać spełniony kluczowy warunek, że przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar (lub jego części składowe), w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego nabyciu, imporcie lub wytworzeniu. Przy tym dokonującym nieodpłatnego przekazania musi być podatnik podatku od towarów i usług, a przekazane przez tego podatnika towary muszą należeć do jego przedsiębiorstwa.

W celu oceny prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości będących przedmiotem wniosku należy ocenić czy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Jak wskazano we wniosku w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

Odnosząc powyższe do treści art. 7 ust. 2 ustawy stwierdzić należy, że skoro przy zakupie nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i Wnioskodawca nie poniósł wydatków na jej ulepszenie, to nieodpłatne przekazanie tej nieruchomości do majątku prywatnego nie będzie stanowiło czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Kolejne wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy sprzedaż nieruchomości z majątku prywatnego będzie podlegała opodatkowaniu VAT.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Jak wskazano wyżej „działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania sprzedanej działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Jak już wyjaśniono wyżej dostawa towarów (np. gruntów) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej, a ponadto jak wskazał Wnioskodawca w przypadku, gdy nie uda mu się sprzedać tej nieruchomości będzie próbował ją wynająć.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca w całym okresie posiadania danej nieruchomości nie wykorzystywał jej w ramach majątku osobistego, a wręcz przeciwnie, nieruchomość została zakupiona w ramach działalności i z zamiarem wykorzystania jej do tego celu – tj. magazyny na wynajem. W tym celu dokonał pomiarów geodezyjnych działki oraz zlecił opracowanie projektu koncepcji i analizy formalno-prawnej.

Zatem nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, że opisany grunt stanowi po przekazaniu majątek prywatny. Również ewentualny wynajem nieruchomości przemawia za nieuznaniem nieruchomości za majątek prywatny. Wycofanie nieruchomości z ewidencji środków trwałych nie czyni z niej majątku prywatnego.

W związku z powyższym, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2) jest nieprawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.