2021.09.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.394.2021.2.AR
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 17 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie Usług Zarządzania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie Usług Zarządzania. Wniosek uzupełniono w dniu 17 sierpnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

(…) sp. z o. o. sp. k. (dalej: Właściciel, Spółka, Wnioskodawca lub Zainteresowany) zamierza zawrzeć z innym podmiotem (dalej: Operator) umowę, której przedmiotem będzie świadczenie przez Operatora na rzecz Właściciela kompleksowej usługi zarządzania i obsługi restauracji, prowadzonej przez Właściciela w należącym do niego lokalu usługowym (dalej: Restauracja).

Restauracja stanowić będzie część budynku usługowego, w którym prowadzony będzie m.in. czterogwiazdkowy hotel.

W Restauracji Właściciel zamierza świadczyć, na rzecz klientów hotelu oraz klientów zewnętrznych (osób fizycznych, osób prawnych, innych jednostek organizacyjnych), usługi restauracyjne i kateringowe, obejmujące w szczególności:

usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów gościom siedzącym przy stołach, połączone lub niepołączone z działalnością rozrywkową,
usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów w hotelach i innych miejscach zakwaterowania – mieszczące się Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług określonej przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (dalej „PKWiU”) w grupowaniu 56.10.11.0 „Usługi przygotowywania i podawania posiłków w restauracjach”,
usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla gospodarstw domowych i innych odbiorców zewnętrznych – mieszczące się w PKWiU w grupowaniach: 56.21.11.0 „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla gospodarstw domowych” i w grupowaniu 56.21.19.0 „Usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla pozostałych odbiorców zewnętrznych”.

Właściciel oczekuje, że prowadzeniem Restauracji zajmie się Operator, który na jego rzecz, w ustalonych przez niego godzinach i według jego wytycznych, świadczył będzie usługi kompleksowego zarządzania i obsługi Restauracji (dalej: Usługi Zarządzania). W zakres Usług Zarządzania wchodzić będzie zapewnienie ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej Restauracji do świadczenia usług restauracyjnych dla klientów hotelu i klientów zewnętrznych, zgodnie z ustalonym przez Właściciela standardem, poprzez zapewnienie przez Operatora, kosztem i staraniem Operatora: obsługi kadrowej Restauracji (rekrutacja i zatrudnienie personelu, w tym wykwalifikowanej załogi kuchni oraz załogi kelnerskiej), zaopatrzenia Restauracji (w tym w artykuły żywnościowe, artykuły eksploatacyjne i drobne wyposażenie - takie jak: naczynia, sztućce, obrusy, serwetki i inne akcesoria itp.), utrzymania czystości oraz wykonywania bieżących czynności polegających na utrzymaniu i serwisowaniu znajdujących się w niej urządzeń i wyposażenia, nadzoru i koordynacji działalności operacyjnej Restauracji w postaci przygotowywania i podawania posiłków i napojów oraz obsługi klientów hotelu i klientów zewnętrznych, ścisłej współpracy z hotelem w zakresie obejmującym obsługę klientów hotelu (w tym poprzez przyjmowanie zamówień „na pokój” od klientów hotelu i dostarczanie tych zamówień bezpośrednio do pokoi hotelowych oraz bieżące ewidencjonowanie i potwierdzanie usług realizowanych na rzecz klientów hotelu w programie informatycznym hotelu), dostosowywania menu restauracji do jej standardu oraz bieżących oczekiwań klientów, prowadzenia działalności marketingowej w celu pozyskania klientów zewnętrznych, obsługi kas fiskalnych należących do Właściciela i ewidencjonowania na nich sprzedaży w imieniu Właściciela, pobierania od klientów, w imieniu Właściciela, należności za wyświadczone na rzecz klientów zewnętrznych, a w razie potrzeby również klientów hotelowych oraz wystawianie (w imieniu i na rzecz Właściciela) dokumentów potwierdzających wyświadczenie tych usług (paragony, faktury), itp.

Poza kosztami świadczenia Usług Zarządzania, Operator miałby ponosić również rzeczywiste koszty dostaw części mediów do Restauracji, jak również koszty eksploatacji i serwisów urządzeń i wyposażenia Restauracji, które częściowo refakturowane będą przez Właściciela na Operatora.

Wynagrodzenie Operatora za świadczenie Usług Zarządzania będzie kalkulowane jako ustalony pomiędzy Właścicielem i Operatorem procent od przychodów ze sprzedaży usług restauracyjnych uzyskanych przez Właściciela i płatne będzie w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Z uwagi na fakt, że wynagrodzenie Operatora będzie uzależnione od wysokości dochodów Właściciela ze świadczenia usług restauracyjnych, Operator będzie żywotnie zainteresowany, aby wartość sprzedaży usług restauracyjnych była jak najwyższa. W ramach relacji biznesowej pomiędzy Właścicielem a Operatorem, Operator będzie zatem proaktywnie dążyć do intensyfikacji sprzedaży usług restauracyjnych w imieniu Właściciela.

Usługi Zarządzania pozostawać będą w bezpośrednim związku z usługami restauracyjnymi świadczonymi dla klientów przez Właściciela, podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (dalej: „podatek VAT”).

Wniosek uzupełniono w dniu 17 sierpnia 2021 r. o poniższe informacje:

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
Aktualnie Operator nie jest jeszcze czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, aczkolwiek przed rozpoczęciem świadczenia Usług Zarządzania na rzecz Wnioskodawcy, Operator dokona stosownej rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.
Umowa, której przedmiotem będzie świadczenie przez Operatora na rzecz Spółki kompleksowej usługi zarządzania i obsługi restauracji, nie zostanie zawarta w związku z regulacjami ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.
Stroną świadczącą usługi gastronomiczne na rzecz klienta będzie Wnioskodawca.
Wynagrodzenie na rzecz Operatora będzie wypłacane/rozliczane w okresach miesięcznych.
Koszty operacyjne związane z wykonywaniem czynności realizowanych na podstawie przedmiotowej umowy ponosić będzie Operator.
W celu realizacji umowy, Spółka udostępni Operatorowi należące do Spółki miejsce (lokal restauracyjny) wraz z wykończeniem i podstawowym wyposażeniem (urządzenia kuchenne, stoliki krzesła) oraz oprogramowanie i urządzenia potrzebne do obsługi fiskalnej restauracji. Świadczenie Usług Zarządzania będzie natomiast wymagało od Operatora zapewnienia własnej, wewnętrznej organizacji (tj. zatrudnienia własnych pracowników oraz zorganizowania ich pracy) oraz zorganizowania działania restauracji (poprzez stworzenie menu, zapewnienie produktów, drobnego wyposażenia, pozyskiwanie klientów zewnętrznych, itp.).
Operator będzie samodzielnym podmiotem gospodarczym (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), działającym co do zasady we własnym imieniu i na własną rzecz. W relacjach z klientami restauracji (klientami zewnętrznymi Spółki) będzie natomiast występował – z racji charakteru i zakresu świadczonych usług – w imieniu i na rzecz Spółki.
Operator nie będzie wykonywał dwóch rodzajów usług, tj. „usług zarządzania” i „usług obsługi restauracji”. Istotą usług Operatora będzie zapewnienie ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów. Usługi te na potrzeby wniosku zostały określone jako „usługi zarządzania i obsługi restauracji”, nie stanowią one jednak dwóch identyfikowalnych grup usług, do których da się przypisać (odrębnie) konkretne czynności.
Z biznesowego punktu widzenia nie da się wyodrębnić „usług zarządzania” i „usługi obsługi restauracji”, ani tym bardziej wskazać, które z nich jest świadczeniem głównym. Operator będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy jedną usługę polegającą na „zapewnieniu ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów”, z natury swojej realizowaną poprzez wykonywanie szeregu czynności wskazanych szczegółowo w treści wniosku i obejmujących w szczególności: rekrutację i zatrudnienie personelu (w tym wykwalifikowanej załogi kuchni oraz załogi kelnerskiej), organizację zaopatrzenia (w tym w artykuły żywnościowe, artykuły eksploatacyjne i drobne wyposażenie restauracji takie jak naczynia, sztućce, obrusy, serwetki i inne akcesoria), utrzymanie czystości, nadzór i koordynację działalności operacyjnej restauracji w postaci przygotowywania i podawania posiłków i napojów oraz obsługi klientów, prowadzenie działalności marketingowej, obsługę kas fiskalnych należących do Właściciela i ewidencjonowanie na nich sprzedaży w imieniu Właściciela, pobieranie należności na rzecz Właściciela za świadczone przez niego usługi restauracyjne na rzecz klientów oraz wystawianie (w imieniu i na rzecz Właściciela) dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług (paragony, faktury), itp.
Świadczone przez Operatora usługi zarządzania i obsługi restauracji wykonywane w ramach ww. umowy będą rozliczane w sposób kompleksowy, tj. jako jedna kwota należna Operatorowi od Spółki i kalkulowana jako określony procent od przychodów ze sprzedaży usług restauracyjnych uzyskanych przez Właściciela.
Zdaniem Spółki, usługi wymienione we wniosku wchodzące w zakres ww. umowy są ze sobą ściśle powiązane i w aspekcie gospodarczym i ekonomicznym tworzą obiektywnie jedną całość sprzedawaną nierozłącznie. Jak wskazano powyżej (vide punkt 9), Operator będzie świadczyć na rzecz Wnioskodawcy jedną usługę polegającą na „zapewnieniu ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów”. Wszystkie czynność wymienione we wniosku będą służyć realizacji tego celu.
Spółka nie będzie odsprzedawać Operatorowi usług gastronomicznych w celu ich dalszej odsprzedaży przez Operatora. Spółka będzie świadczyć usługi gastronomiczne swoim klientom (podmiotom zewnętrznym - vide również punkt 4 powyżej). Rolą Operatora będzie natomiast świadczenie na rzecz Spółki usług polegających na zapewnieniu ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów.
Spółka będzie otrzymywała od Operatora faktury, o których mowa w art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług, dokumentujące nabycie usług świadczonych przez Operatora w ramach umowy.
Faktury wystawiane przez Operatora będą dokumentować kompleksowe Usługi Zarządzania, bez wyodrębniania usług zarządzania i usług obsługi restauracji (vide również punkt 9 powyżej – gdzie wskazano, że z biznesowego punktu widzenia nie da się wyodrębnić „usług zarządzania" i „usługi obsługi restauracji", a istotą Usług Zarządzania będzie zapewnienie ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów). Spółka będzie otrzymywać od Operatora jedną fakturę za okres rozliczeniowy, zawierającą jedną pozycję określającą przedmiot usługi.
Usługi Zarządzania będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Usług Zarządzania?

Zdaniem Wnioskodawcy, Zainteresowanemu będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Usług Zarządzania.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przepis ten wyraża podstawową zasadę systemu opodatkowania podatkiem VAT, zapewniając neutralność podatku VAT dla podatników VAT (podmiotów prowadzących działalność gospodarczą) i faktyczne opodatkowanie VAT konsumpcji. Efekt ten jest osiągany przez zagwarantowanie podatnikom VAT prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych w działalności opodatkowanej. W rezultacie podatek VAT powstały przy nabyciu towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT jest dla podatników VAT neutralny (nie stanowi dla nich obciążenia finansowego).

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, nie powinno ulegać wątpliwości, że Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem od Operatora Usług Zarządzania, pozostających w bezpośrednim związku z usługami restauracyjnymi świadczonymi dla klientów przez Spółkę, podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W każdym bowiem przypadku gdy podatnik VAT nabywa towary lub usługi na potrzeby prowadzonej działalności opodatkowanej powinien mieć możliwość odliczenia podatku VAT zawartego w cenie zakupionych towarów lub usług. Tylko bowiem wtedy zostanie zachowana fundamentalna zasada neutralności podatku VAT dla uczestników obrotu gospodarczego. Wszelkie ewentualne odstępstwa od tej reguły powinny mieć charakter wyłącznie wyjątkowy.

Jednym z takich wyjątków przewidzianych w polskich przepisach podatkowych jest art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych.

W ocenie Spółki, Usług Zarządzania nie można uznać za usługi gastronomiczne, o których mowa w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Przepisy ustawy o VAT nie określają co należy rozumieć przez usługi gastronomiczne. Pojęcie usług restauracyjnych, które można w znacznej mierze utożsamiać z pojęciem usług gastronomicznych użytym w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, przez polskiego ustawodawcę, zostało doprecyzowane w art. 6 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. W przepisie tym wskazano, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.

Usługi restauracyjne zostały też zdefiniowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) i wyjaśnieniach do Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWIU 2015) (dalej: Wyjaśnienia) dostępnych na stronie internetowej, zgodnie z którymi do klasy 56.10 „Usługi restauracji i innych placówek gastronomicznych” zaliczyć należy „usługi przygotowywania i podawania posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos czy są im dostarczane w miejsce przez nich wyznaczone”.

W ocenie Spółki, Usług Zarządzania nie można uznać za „usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie” bądź „usługi przygotowywania i podawania posiłków gościom siedzącym przy stołach lub gościom dokonującym własnego wyboru potraw z wystawionego menu, bez względu na to czy spożywają oni przygotowywane posiłki na miejscu, biorą je na wynos czy są im dostarczane w miejsce przez nich wyznaczone”.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego celem i przedmiotem Usług Zarządzania jest zapewnienie ciągłości funkcjonowania Restauracji należącej do Właściciela i zdolności operacyjnej Restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów. Usługi Zarządzania mają więc inny, znacznie szerszy zakres przedmiotowy niż usługi gastronomiczne/restauracyjne we wskazanym powyżej znaczeniu. Zakresem Usług Zarządzania objęty będzie przede wszystkim szereg, szczegółowo opisanych powyżej (w części G), czynności mających charakter organizacyjny, zarządczo-organizacyjny czy administracyjno-techniczny, jak chociażby rekrutacja i zatrudnienie personelu (w tym wykwalifikowanej załogi kuchni oraz załogi kelnerskiej), organizacja zaopatrzenia (w tym w artykuły żywnościowe, artykuły eksploatacyjne i drobne wyposażenie Restauracji takie jak naczynia, sztućce, obrusy, serwetki i inne akcesoria), utrzymanie czystości, nadzór i koordynacja działalności operacyjnej Restauracji w postaci przygotowywania i podawania posiłków i napojów oraz obsługi klientów, prowadzenie działalności marketingowej, pobieranie należności na rzecz Właściciela za świadczone przez niego usługi restauracyjne na rzecz klientów oraz wystawianie (w imieniu i na rzecz Właściciela) dokumentów potwierdzających świadczenie tych usług (paragonów, faktur).

Zdaniem Spółki, biorąc pod uwagę tak określony zakres Usług Zarządzania, nie można ich traktować zawężająco jako usług gastronomicznych/restauracyjnych. Ich istotą nie jest bowiem sprzedaż przez Operatora na rzecz Właściciela usług o charakterze gastronomicznym, rozumianych jako usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów gościom w restauracji (vide np. grupowanie PKWiU 56.10.11.0), ale świadczenie kompleksowej usługi zarządzania i obsługi Restauracji w celu zapewnienia ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej Restauracji należącej do Właściciela.

Dodatkowo podkreślić należy, że jak wskazano w opisie stanu faktycznego, z uwagi na fakt, że wynagrodzenie Operatora będzie uzależnione od wysokości przychodów Właściciela ze świadczenia usług restauracyjnych, Operator będzie proaktywnie dążyć do intensyfikacji sprzedaży tych usług w imieniu Właściciela. Zdaniem Spółki, okoliczność ta dodatkowo świadczy o tym, że Właściciel nie nabywa od Operatora skonkretyzowanych (co do charakteru / rodzaju i ilości) usług gastronomicznych, ale kompleksowe świadczenie polegające na prowadzeniu Restauracji, którego swoistym elementem będzie również dążenie do zwiększenia sprzedaży usług restauracyjnych na rzecz klientów.

Podkreślić przy tym należy, że dla kwalifikacji na gruncie VAT danej kategorii usług decydujące znaczenie powinien mieć jej rzeczywisty charakter gospodarczy i treść stosunku prawno-gospodarczego łączącego strony transakcji. W analizowanym przypadku wskazać należy, że to Spółka zdecydowała się na prowadzenie działalności restauracyjnej, w ramach której zamierza świadczyć usługi gastronomiczne dla klientów. W tym celu podjęła decyzję o wykorzystaniu znajdującego się w jej posiadaniu lokalu gastronomicznego wraz podstawowym wyposażeniem (sprzęt AGD, meble, kasy fiskalne, terminale płatnicze) oraz powierzeniu Operatorowi zarządzania i obsługi Restauracji, w ramach których Operator powinien dążyć do zapewnienia ciągłości funkcjonowania Restauracji i jej zdolności operacyjnej do świadczenia przez Spółkę usług restauracyjnych dla klientów. W takim modelu współpracy Spółki i Operatora nie można, zdaniem Spółki, mówić o świadczeniu usług gastronomicznych przez Operatora na rzecz Spółki, ale raczej o świadczeniu złożonych usług zarządzania specyficznym projektem, jakim jest prowadzenie Restauracji.

W związku z powyższym, uznać należy, że do Usług Zarządzania nie będzie miał zastosowania art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. Zgodnie zaś z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia VAT w związku z nabyciem Usług Zarządzania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Powyższa analiza prowadzi do wniosku, że istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą.

Można w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyroku z dnia 1 kwietnia 1982 r. w sprawie C-89/81 Hong-Kong Trade Development Council, TSUE stwierdził, że wskazane w sprawie czynności podlegają opodatkowaniu jedynie wtedy, gdy zostały wykonane odpłatnie. Analizując głębiej ten problem Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Pojęcie „odpłatności” pojawiło się również w orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., które zapadło na tle przepisów I Dyrektywy VAT z dnia 11 kwietnia 1967 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w zakresie podatków obrotowych (67/227/EWEC). Trybunał wskazał, że termin "zapłata" stanowi integralną część przepisów prawa wspólnotowego, które nie odwołuje się do prawa państw członkowskich dla ustalenia jego znaczenia i zakresu. Stąd też wykładnia tego wyrażenia nie może być pozostawiona dyskrecjonalnemu władztwu każdego państwa członkowskiego. Ponadto Trybunał przypomniał, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w wypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. W końcu – jak wskazał Trybunał – świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, gdyż podstawą opodatkowania jest świadczenie wzajemne rzeczywiście otrzymane, nie zaś wartość otrzymana według kryteriów obiektywnych.

Na uwagę zasługuje tutaj także orzeczenie w sprawie C-16/93 pomiędzy R.J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden (Holandia), gdzie podkreślono, że dla wystąpienia opodatkowania podatkiem od towarów i usług konieczne staje się zaistnienie bezpośredniego związku płatności z konkretną czynnością oraz istnienie konsumenta tej czynności.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W konsekwencji za czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług uważane mogą być takie sytuacje, w których:

istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje wzajemne świadczenie,
wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Dopiero łączne spełnienie powyższych warunków pozwala przyjąć, że określony przepływ środków finansowych stanowi wynagrodzenie za wykonaną na rzecz płacącego usługę podlegającą opodatkowaniu VAT.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Natomiast, zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy – w brzmieniu obwiązującym od 1 stycznia 2021 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

(uchylona),
nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;
usług noclegowych nabywanych w celu ich odprzedaży, opodatkowanych u tego podatnika na podstawie art. 8 ust. 2a.

Z powyższego przepisu wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych. Wyjątek dotyczy jedynie podatników świadczących usługi przewozu osób, kupujących gotowe posiłki dla pasażerów oraz usług noclegowych nabytych przez podatników wyłącznie w celu ich odprzedaży, tj. po nabyciu usługi w celu przeniesienia jej na kolejnego nabywcę (tj. w związku z tzw. refakturą usługi).

Ponadto na mocy art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Zatem, rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa, jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona nastąpić najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.

Natomiast zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1, z wyjątkiem:
1. czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4,
2. czynności, o których mowa w art. 106a pkt 3 i 4,

przypadku, gdy zapłata dotyczy czynności, o których mowa w art. 19a ust. 1b i ust. 5 pkt 4 oraz art. 106a pkt 3 i 4,
wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów – co do zasady – podatnik VAT jest zobowiązany wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż towarów i usług na rzecz innego podatnika. Generalnie ustawodawca nie nakłada na podatników obowiązku wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż zwolnioną od podatku na podstawie przepisów ustawy lub rozporządzeń wykonawczych do niej oraz sprzedaż realizowaną na rzecz podmiotów niebędących podatnikami VAT. Jednakże nie ma przeszkód, aby w powyższych sytuacjach podatnik wystawiał fakturę.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Spółka zamierza zawrzeć z Operatorem umowę, której przedmiotem będzie świadczenie przez Operatora na rzecz Wnioskodawcy kompleksowej usługi zarządzania i obsługi restauracji, prowadzonej przez Spółkę w należącym do Wnioskodawcy lokalu usługowym (Restauracji). Restauracja stanowić będzie część budynku usługowego, w którym prowadzony będzie m.in. czterogwiazdkowy hotel. W Restauracji Właściciel zamierza świadczyć, na rzecz klientów hotelu oraz klientów zewnętrznych (osób fizycznych, osób prawnych, innych jednostek organizacyjnych), usługi restauracyjne i kateringowe, obejmujące w szczególności: usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów gościom siedzącym przy stołach, połączone lub niepołączone z działalnością rozrywkową; usługi przygotowywania i podawania posiłków i napojów w hotelach i innych miejscach zakwaterowania oraz usługi przygotowywania i dostarczania żywności (katering) dla gospodarstw domowych i innych odbiorców zewnętrznych.

Właściciel oczekuje, że prowadzeniem Restauracji zajmie się Operator, który na jego rzecz, w ustalonych przez niego godzinach i według jego wytycznych, świadczył będzie usługi kompleksowego zarządzania i obsługi Restauracji (Usługi Zarządzania). W zakres Usług Zarządzania wchodzić będzie zapewnienie ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej Restauracji do świadczenia usług restauracyjnych dla klientów hotelu i klientów zewnętrznych, zgodnie z ustalonym przez Właściciela standardem, poprzez zapewnienie przez Operatora, kosztem i staraniem Operatora: obsługi kadrowej Restauracji (rekrutacja i zatrudnienie personelu, w tym wykwalifikowanej załogi kuchni oraz załogi kelnerskiej), zaopatrzenia Restauracji (w tym w artykuły żywnościowe, artykuły eksploatacyjne i drobne wyposażenie, tj.: naczynia, sztućce, obrusy, serwetki i inne akcesoria itp.), utrzymania czystości oraz wykonywania bieżących czynności polegających na utrzymaniu i serwisowaniu znajdujących się w niej urządzeń i wyposażenia, nadzoru i koordynacji działalności operacyjnej Restauracji w postaci przygotowywania i podawania posiłków i napojów oraz obsługi klientów hotelu i klientów zewnętrznych, ścisłej współpracy z hotelem w zakresie obejmującym obsługę klientów hotelu (w tym poprzez przyjmowanie zamówień „na pokój” od klientów hotelu i dostarczanie tych zamówień bezpośrednio do pokoi hotelowych oraz bieżące ewidencjonowanie i potwierdzanie usług realizowanych na rzecz klientów hotelu w programie informatycznym hotelu), dostosowywania menu restauracji do jej standardu oraz bieżących oczekiwań klientów, prowadzenia działalności marketingowej w celu pozyskania klientów zewnętrznych, obsługi kas fiskalnych należących do Właściciela i ewidencjonowania na nich sprzedaży w imieniu Właściciela, pobierania od klientów, w imieniu Właściciela, należności za wyświadczone na rzecz klientów zewnętrznych, a w razie potrzeby również klientów hotelowych oraz wystawianie (w imieniu i na rzecz Właściciela) dokumentów potwierdzających wyświadczenie tych usług (paragony, faktury), itp.

W ramach współpracy Operatora i Właściciela, rolą Właściciela będzie: zapewnienie/udostępnienie lokalu/Restauracji wraz z wykończeniem oraz kluczowym wyposażeniem (sprzęt AGD, meble, kasy fiskalne, terminale płatnicze), uzyskanie wszelkich pozwoleń i zgód administracyjnych potrzebnych do prowadzenia działalności restauracyjnej (w tym w szczególności koncesji na sprzedaż napojów alkoholowych) oraz sprzedaż usług gastronomicznych (w tym na rzecz klientów hotelu, w tym realizowana w ramach sprzedaży pakietowej tj. wraz z noclegiem). Sprzedaż usług restauracyjnych na rzecz klientów hotelu, jak i klientów zewnętrznych będzie ewidencjonowana na kasach fiskalnych należących do Właściciela. W celu realizacji umowy, Spółka udostępni Operatorowi należące do Spółki miejsce (lokal restauracyjny) wraz z wykończeniem i podstawowym wyposażeniem (urządzenia kuchenne, stoliki krzesła) oraz oprogramowanie i urządzenia potrzebne do obsługi fiskalnej restauracji. Świadczenie Usług Zarządzania będzie natomiast wymagało od Operatora zapewnienia własnej, wewnętrznej organizacji (tj. zatrudnienia własnych pracowników oraz zorganizowania ich pracy) oraz zorganizowania działania restauracji (poprzez stworzenie menu, zapewnienie produktów, drobnego wyposażenia, pozyskiwanie klientów zewnętrznych, itp.).

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Aktualnie Operator nie jest jeszcze czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, aczkolwiek przed rozpoczęciem świadczenia Usług Zarządzania na rzecz Wnioskodawcy, Operator dokona stosownej rejestracji jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Umowa, której przedmiotem będzie świadczenie przez Operatora na rzecz Spółki kompleksowej usługi zarządzania i obsługi restauracji, nie zostanie zawarta w związku z regulacjami ustawy o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Stroną świadczącą usługi gastronomiczne na rzecz klienta będzie Wnioskodawca.

Operator będzie samodzielnym podmiotem gospodarczym (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), działającym co do zasady we własnym imieniu i na własną rzecz.

Świadczone przez Operatora usługi zarządzania i obsługi restauracji wykonywane w ramach ww. umowy będą rozliczane w sposób kompleksowy, tj. jako jedna kwota należna Operatorowi od Spółki i kalkulowana (jak wskazano we wniosku) jako określony procent od przychodów ze sprzedaży usług restauracyjnych uzyskanych przez Właściciela.

Spółka nie będzie odsprzedawać Operatorowi usług gastronomicznych w celu ich dalszej odsprzedaży przez Operatora. Spółka będzie świadczyć usługi gastronomiczne swoim klientom (podmiotom zewnętrznym). Rolą Operatora będzie natomiast świadczenie na rzecz Spółki usług polegających na zapewnieniu ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów.

Spółka będzie otrzymywała od Operatora faktury, o których mowa w art. 106e ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług, dokumentujące nabycie usług świadczonych przez Operatora w ramach umowy. Faktury wystawiane przez Operatora będą dokumentować kompleksowe Usługi Zarządzania, bez wyodrębniania usług zarządzania i usług obsługi restauracji. Spółka będzie otrzymywać od Operatora jedną fakturę za okres rozliczeniowy, zawierającą jedną pozycję określającą przedmiot usługi.

Usługi Zarządzania będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem Usług Zarządzania.

W pierwszej kolejności należy rozpatrzeć kwestię, czy czynności wykonywane przez Operatora w ramach zawartej ze Spółką umowy (Usługi Zarządzania) będą stanowić odpłatne świadczenie usług, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak już wyżej wskazano, przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie niebędące dostawą towarów i świadczone na rzecz innego podmiotu. Powołane przepisy wskazują, że pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przenosząc przedstawiony opis sprawy na grunt przepisów podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że pomiędzy Wnioskodawcą a Operatorem będzie istniała relacja zobowiązaniowa, w wyniku której świadczone będą przez Operatora Usługi Zarządzania polegające na zobowiązaniu się do określonego zachowania, tj. do zapewnienia ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów. Operator będzie otrzymywał od Spółki wynagrodzenie określone w umowie (kalkulowane jako określony procent od przychodów ze sprzedaży usług restauracyjnych uzyskanych przez Właściciela).

Zaznaczyć należy, że nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy Operator będzie samodzielnym podmiotem gospodarczym (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), działającym co do zasady we własnym imieniu i na własną rzecz.

W konsekwencji, świadczenie przez Operatora Usług Zarządzania w ramach zawartej ze Spółką Umowy będzie stanowić odpłatne świadczenie usług, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy, które zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Operator będzie podatnikiem podatku VAT (o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy) w związku ze świadczeniem usług, o których mowa we wniosku, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że zarówno w ustawie, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział zwolnienia od podatku dla świadczenia ww. usług.

Zatem, Operator będzie zobowiązany – po dokonaniu rejestracji jako podatnik podatku VAT na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy – wystawić we własnym imieniu na rzecz Spółki fakturę dokumentującą świadczenie Usług Zarządzania opodatkowanych podatkiem VAT.

Przechodząc zatem do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie przez Spółkę Usług Zarządzania, należy jeszcze raz podkreślić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W rozpatrywanej sprawie ww. warunek zostanie spełniony. Jak bowiem wynika z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy, Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT a Usługi Zarządzania – które będą dokumentowane fakturami, o których mowa w art. 106e ustawy, wystawianymi przez Operatora na rzecz Spółki – będą przez Wnioskodawcę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania przesłanka negatywna, o której mowa w 88 ust. 1 pkt 4 ustawy. Jak bowiem wskazał Wnioskodawca, Spółka nie będzie odsprzedawać Operatorowi usług gastronomicznych w celu ich dalszej odsprzedaży przez Operatora. Spółka będzie świadczyć usługi gastronomiczne swoim klientom (podmiotom zewnętrznym). Rolą Operatora będzie natomiast świadczenie na rzecz Spółki usług polegających na zapewnieniu ciągłości funkcjonowania i zdolności operacyjnej restauracji do świadczenia przez Właściciela usług restauracyjnych dla klientów.

W konsekwencji, Spółka – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących nabycie Usług Zarządzania od Operatora. Prawo to będzie Wnioskodawcy przysługiwać pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Podsumowując, Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku VAT w związku z nabyciem Usług Zarządzania, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym zaznaczenia wymaga, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin