Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.474.2021.3.ICZ
z 8 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 maja 2021 r. (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 11 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny środka trwałego na rzecz udziałowca - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2021 r., do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności darowizny środka trwałego na rzecz udziałowca.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 10 sierpnia 2021 r. (data wpływu 11 sierpnia 2021 r.), w związku z wezwaniem organu z 20 lipca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.474.2021.1.ICZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20.12.2002 r. firma P. Sp. z o.o. zakupiła od osób fizycznych nieruchomość - działkę zabudowaną o powierzchni 207 m² objętą księgą wieczystą za cenę 105.000,00. Nieruchomość obejmowała wartość budynku niemieszkalnego w kwocie 70.000,00 i wartość gruntu w kwocie 35.000,00. Nieruchomość Spółka wprowadziła do środków trwałych: budynek niemieszkalny i grunt. W budynku nie zostały dokonane żadne nakłady o charakterze inwestycyjnym. Budynek niemieszkalny jako użytkowany wcześniej przez wiele lat - Spółka amortyzowała w/g indywidualnej stawki podatkowej 10%. Na dzień dzisiejszy budynek jest w całkowicie umorzony i wartość księgowa budynku wynosi - 0. Grunt nie podlegał amortyzacji i w dalszym ciągu w cenie zakupu powiększonej o koszty notarialne przypadające na grunt widnieje w ewidencji księgowej środków trwałych jako grunt. Spółka chce dokonać darowiznę nieruchomości (budynku i gruntu) udziałowcom. Pytanie dotyczy kwestii podatku VAT od darowizny środka trwałego - nieruchomości. Zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy o VAT - opodatkowanie podatkiem VAT podlega również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub części prawo do odliczenia VAT należnego o kwotę podatku naliczonego z tyt. zbycia. Wnioskodawca uważa, że podatku VAT od darowizny nieruchomości nie należy naliczać.

Pismem z 10 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy i wyjaśnił cyt. „W dniu 20.12.2002 r. firma P. Sp. z o.o. zakupiła od osób fizycznych nieruchomość - działkę zabudowaną o powierzchni 207 m² objętą księgą wieczystą za cenę 105.000,00. Nieruchomość obejmowała wartość budynku niemieszkalnego w kwocie 70.000,00 i wartość gruntu w kwocie 35.000,00 . Ceny zakupu były cenami brutto bez podatku VAT, w związku z tym nie obniżył podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego - ponieważ go nie było. Nieruchomość spółka wprowadziła do środków trwałych: budynek niemieszkalny i grunt. W budynku nie zostały dokonane żadne nakłady o charakterze inwestycyjnym oraz nakłady na ulepszenie w/w nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek niemieszkalny jako użytkowany wcześniej przez wiele lat - spółka amortyzowała w/g indywidualnej stawki podatkowej 10%. Na dzień dzisiejszy budynek jest całkowicie umorzony i wartość księgowa budynku wynosi - 0. Grunt nie podlegał amortyzacji i w dalszym ciągu w cenie zakupu powiększonej o koszty notarialne przypadające na grunt widnieje w ewidencji księgowej środków trwałych jako grunt. Spółka chce dokonać darowiznę nieruchomości (budynku i gruntu) udziałowcom”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przy przekazaniu darowizny środka trwałego. gdy przy jego nabyciu nie odliczono podatku VAT (podatku nie było - zakup od osób fizycznych) - darowizna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy (przedstawione ostatecznie w piśmie uzupełniającym z 10 sierpnia 2021 r.):

Nieruchomość - budynek niemieszkalny i grunt P. Sp. z o.o. zakupiła na podstawie aktu notarialnego z dnia 20.12.2002 od małżeństwa - osób fizycznych za cenę brutto, bez podatku VAT, w związku z tym nie był odliczany podatek VAT, ponieważ go nie było.

Wnioskodawca uważa, że skoro w momencie nabycia danego składnika majątku oraz później w okresie użytkowania nie odliczał podatku VAT (podatek nie występował), przekazanie tego składnika w darowiźnie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Przez pojęcie „dostawy towarów”, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy oraz – w przypadku świadczenia usług – w art. 8 ust. 2 ustawy.

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, rzez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu 20.12.2002 r. firma P. Sp. z o.o. zakupiła od osób fizycznych nieruchomość - działkę zabudowaną o powierzchni 207 m² objętą księgą wieczystą za cenę 105.000,00. Nieruchomość obejmowała wartość budynku niemieszkalnego w kwocie 70.000,00 i wartość gruntu w kwocie 35.000,00. Nieruchomość Spółka wprowadziła do środków trwałych: budynek niemieszkalny i grunt. Ceny zakupu były cenami brutto bez podatku VAT, w związku z tym Wnioskodawca nie obniżył podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego. W budynku nie zostały dokonane żadne nakłady o charakterze inwestycyjnym oraz nakłady na ulepszenie w/w nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Budynek niemieszkalny jako użytkowany wcześniej przez wiele lat - spółka amortyzowała w/g indywidualnej stawki podatkowej 10%. Na dzień dzisiejszy budynek jest w całkowicie umorzony i wartość księgowa budynku wynosi - 0. Grunt nie podlegał amortyzacji i w dalszym ciągu w cenie zakupu powiększonej o koszty notarialne przypadające na grunt widnieje w ewidencji księgowej środków trwałych jako grunt. Spółka chce dokonać darowiznę nieruchomości (budynku i gruntu) udziałowcom.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy darowizna środka trwałego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Jak wskazano wyżej nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem lub wytworzeniem tych towarów lub ich części składowych. Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania darowizny – w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT – jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

W przedmiotowej sprawie istotnym dla rozstrzygnięcia jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabyciu przez Wnioskodawcę nieruchomości. Jak wyjaśniono we wniosku w dniu 20.12.2002 r. firma P. Sp. z o.o. zakupiła od osób fizycznych nieruchomość - działkę zabudowaną o powierzchni 207 m² objętą księgą wieczystą za cenę 105.000,00. Nieruchomość obejmowała wartość budynku niemieszkalnego w kwocie 70.000,00 i wartość gruntu w kwocie 35.000,00. Ceny zakupu były cenami brutto bez podatku VAT, w związku z tym Wnioskodawca nie obniżył podatku VAT należnego o kwotę podatku naliczonego - ponieważ go nie było.

Ponadto w budynku nie zostały dokonane żadne nakłady o charakterze inwestycyjnym oraz nakłady na ulepszenie ww. nieruchomości w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że darowizna nieruchomości obejmującej grunt oraz budynek, o którym mowa we wniosku, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości oraz Wnioskodawca nie dokonywał żadnych nakładów o charakterze inwestycyjnym, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym darowizna nieruchomości na rzecz udziałowca nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a tym samym będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przypisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinie zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się do błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawą.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.