Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.435.2021.3.MG
z 10 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 6 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2021 r. (data wpływu 9 września 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 13 ustawy – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy w związku z art. 113 ust. 13 ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 9 września 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dowody wpłaty opłaty od wniosku oraz od pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgłoszonym w CEIDG jest „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne” objęta grupowaniem 71.12.Z klasyfikacji PKD.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje trzy rodzaje opisanych poniżej usług wykonywanych najczęściej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej:

1. Usługę odbioru technicznego nieruchomości – polegającą na ustaleniu stanu faktycznego lokalu mieszkalnego lub domu mieszkalnego pod kątem zgodności jego wykonania z projektem, obowiązującymi normami, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Usługa jest wykonywana na rzecz nabywców lokali/domów mieszkalnych, którzy dokonują ich odbioru w ramach zawartych umów z deweloperami. Wykonanie usługi polega na wizji lokalnej w obiekcie i przekazaniu nabywcy lokalu/domu informacji co do odbieranego przedmiotu nabycia. W trakcie usługi inżynier wykonuje szereg czynności sprawdzających takich jak:
   • sprawdzenie posadzek, między innymi przy użyciu łaty w celu sprawdzenia, czy ewentualne odchyłki od płaszczyzny lub poziomu przekraczają dopuszczalne normy;
   • sprawdzenie zgodności wykonania posadzek z projektem i zasadami wiedzy technicznej (np. obecność i lokalizacja nacięć dylatacyjnych);
   • sprawdzenie tynków między innymi przy użyciu łaty czy kątownicy w celu sprawdzenia, czy ewentualne odchyłki przekraczają dopuszczalne normy w zakresie dwóch płaszczyzn prostopadłych (tzw. kąty), łatą dokonuje pomiaru w celu sprawdzenia odchyłek od płaszczyzny, pionowości, czy poziomu tynków na ścianach i sufitach;
   • sprawdzenie działania instalacji elektrycznej przy użyciu stosownego narzędzia (np. tester gniazd, multimetr);
   • sprawdzenie działania instalacji wentylacji przy użyciu stosownego narzędzia (np. anemometr wiatraczkowy);
   • sprawdzenie wykonania instalacji oraz rozkładu lokalu w zgodności z rzutem stanowiącym element dokumentacji;
   • sprawdzenie wykonania robót budowlanych w zgodności ze standardem prac zawartych w umowie (zgodnie/niezgodnie);
   • weryfikacja zgodności z inwentaryzacją powykonawczą powierzchni użytkowej przez wykonanie pomiaru powierzchni.
   Usługa kończy się, gdy w wyniku przeprowadzonego sprawdzenia inżynier przekaże swoje uwagi co do stanu nieruchomości klientowi. Uwagi inżyniera mogą sprowadzać się do stwierdzenia o zgodności z prawem/normami i projektem albo stwierdzenia o naruszeniu określonych norm np. niezgodność metrażu, wady obiektu itp. Wskazana usługa obejmuje wyłącznie stwierdzenie stanu faktycznego i nie obejmuje innych elementów np. wskazówek co do sposobu usuwania wad czy usterek. Usługa jest wykonywana w formie ustnej po wykonaniu wizji lokalu/domu. W ramach tej usługi Wnioskodawca nie sporządza żadnego dokumentu w formie pisemnej, w którym następowałoby spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego lokalu/domu.
2. Raport z odbioru technicznego nieruchomości – na życzenie odbiorców lokali/domów mieszkalnych Wnioskodawca sporządza pisemny dokument (raport), w którym następuje spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego lokalu/domu w ramach usługi opisanej w punkcie 1.
3. Usługę termowizyjną – polegającą na ustaleniu stanu faktycznego lokalu/domu mieszkalnego przy użyciu kamery termowizyjnej z punktu widzenia własności cieplno-wilgotnościowych. Usługa polega na ustaleniu stanu faktycznego w formie odczytu komputerowego, który pozwala stwierdzić m.in.:
   • stan i prawidłowość wykonania izolacji cieplnej obiektu;
   • nieprawidłowość w zakresie np. mostków termicznych w warstwach izolacji, wykrywania zawilgoceń czy miejsc wycieków;
   • szczelność okien;
   • nieszczelność w instalacji centralnego ogrzewania, ciepłej wody itp.
   
   

Opisane usługi Wnioskodawca wykonuje posiadając uprawnienia inżynierskie (uprawnienia do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie) oraz przy wykorzystaniu zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia osób posiadających takie uprawnienia. Posiadanie ww. uprawnień nie jest jednak wymagane do wykonywania opisanych usług. Tego rodzaju usługę może wykonać każdy, kto uważa, że posiada wiedzę i umiejętności wystarczające do jej wykonania. W praktyce jednak, w ocenie Wnioskodawcy, wykonanie ww. usług przez osoby posiadające uprawnienia inżynierskie zapewnia jakość wykonania tych usług i daje rękojmię wykorzystania wiedzy specjalistycznej.

Roczna wartość sprzedaży Wnioskodawcy z tytułu ww. usług wraz należnym podatkiem VAT nie przekracza kwoty 200.000 zł za rok 2020 oraz nie przekracza odpowiedniej proporcji tej kwoty w roku 2021. Wnioskodawca po dokonaniu analizy charakteru wykonywanych usług rozważa:

• zmianę wpisu w CEIDG w zakresie głównego przedmiotu działalności z wpisu „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne” objęta grupowaniem 71.12.Z klasyfikacji PKD na kod klasyfikacji 74.99.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana;
• złożenie wniosku o ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. w roku 2018. Od tego czasu upłynął już termin przewidziany w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. wymagany z punktu widzenia możliwości złożenia wniosku o ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 9 września 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy o następujące informacje:

1. Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.).
2. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności, nie polegają i nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Usługi Wnioskodawcy polegają na ustalaniu/stwierdzaniu stanu faktycznego objętego zakresem zlecenia.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przestawionego zdarzenia przyszłego odnoszącego się do zakresu wykonywanych usług Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w związku z art. 113 ust. 13 u.p.t.u?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionych okolicznościach odnoszących się do zakresu wykonywanych usług Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w związku z art. 113 ust. 13 u.p.t.u.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 u.p.t.u., zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Równocześnie zgodnie z art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b u.p.t.u. zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Co do zasady usługi wchodzące w zakres doradztwa nie mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług. Zakres pojęciowy określenie doradztwo nie został jednak zdefiniowany w ustawie o VAT. Zgodnie ze znaczeniem podanym w Słowniku Języka Polskiego PWN (https://sjp.pwn.pl/sjp/) „doradztwo” to „udzielanie fachowych porad”. W potocznym zatem znaczeniu zakresem doradztwa nie będą objęte te działania, które sprowadzają się do stwierdzania stanu faktycznego i nie obejmują udzielania wskazówek dotyczących postępowania w stosunku do stwierdzonego stanu faktycznego. W świetle interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 9 kwietnia 2015 r., PT3.8101.2.2015.AEW.16 dokonując analizy pojęcia „usług w zakresie doradztwa” do celów stosowania przepisu art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b u.p.t.u. decydujące znaczenie ma wykładnia językowa, a nie przepisy regulujące wykonywanie określonego zawodu.

Z tych względów, w ocenie Wnioskodawcy, wykonywane przez Niego usługi w zakresie odbioru technicznego, sporządzenia raportu z odbioru technicznego oraz usługi termowizyjnej nie stanowią usług z zakresu doradztwa. Okoliczność, że Wnioskodawca posiadając uprawnienia inżynierskie przy wykonywaniu usług wykorzystuje posiadaną przez siebie wiedzę z dziedziny np. budownictwa, konstrukcji obiektów itp. nie daje podstaw do stwierdzenia, że Wnioskodawca jest doradcą, czyli osobą, która „udziela fachowej porady”, czy „wskazuje sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tym samym nie zajdzie wyjątek przewidziany w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b u.p.t.u. wykluczający Wnioskodawcę z możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 lub art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

1a) sprzedaży na odległość towarów importowanych, która nie podlega opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju;

2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Stosownie do art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z ust. 9 cyt. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do treści art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe – wynikające z treści przepisu art. 113 ustawy – przesłanki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (CN 2716 00 00),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części i akcesoriów do:
      • pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU ex 45.4),
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu,
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Zatem, jak stanowi art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego w tym związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe, techniczne, inżynierskie i inne. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego Słownika, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy zgłoszonym w CEIDG jest „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne” objęta grupowaniem 71.12.Z klasyfikacji PKD.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje trzy rodzaje opisanych poniżej usług wykonywanych najczęściej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej:

1. Usługę odbioru technicznego nieruchomości – polegającą na ustaleniu stanu faktycznego lokalu mieszkalnego lub domu mieszkalnego pod kątem zgodności jego wykonania z projektem, obowiązującymi normami, przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej. Usługa jest wykonywana na rzecz nabywców lokali/domów mieszkalnych, którzy dokonują ich odbioru w ramach zawartych umów z deweloperami. Wykonanie usługi polega na wizji lokalnej w obiekcie i przekazaniu nabywcy lokalu/domu informacji co do odbieranego przedmiotu nabycia. W trakcie usługi inżynier wykonuje szereg czynności sprawdzających takich jak:
   • sprawdzenie posadzek między innymi przy użyciu łaty w celu sprawdzenia, czy ewentualne odchyłki od płaszczyzny lub poziomu przekraczają dopuszczalne normy;
   • sprawdzenie zgodności wykonania posadzek z projektem i zasadami wiedzy technicznej (np. obecność i lokalizacja nacięć dylatacyjnych);
   • sprawdzenie tynków między innymi przy użyciu łaty czy kątownicy w celu sprawdzenia czy ewentualne odchyłki przekraczają dopuszczalne normy w zakresie dwóch płaszczyzn prostopadłych (tzw. kąty), łatą dokonuje pomiaru w celu sprawdzenia odchyłek od płaszczyzny, pionowości czy poziomu tynków na ścianach i sufitach;
   • sprawdzenie działania instalacji elektrycznej przy użyciu stosownego narzędzia (np. tester gniazd, multimetr);
   • sprawdzenie działania instalacji wentylacji przy użyciu stosownego narzędzia (np. anemometr wiatraczkowy);
   • sprawdzenie wykonania instalacji oraz rozkładu lokalu w zgodności z rzutem stanowiącym element dokumentacji;
   • sprawdzenie wykonania robót budowlanych w zgodności ze standardem prac zawartych w umowie (zgodnie/niezgodnie);
   • weryfikacja zgodności z inwentaryzacją powykonawczą powierzchni użytkowej przez wykonanie pomiaru powierzchni.
   Usługa kończy się, gdy w wyniku przeprowadzonego sprawdzenia inżynier przekaże swoje uwagi co do stanu nieruchomości klientowi. Uwagi inżyniera mogą sprowadzać się do stwierdzenia o zgodności z prawem/normami i projektem albo stwierdzenia o naruszeniu określonych norm np. niezgodność metrażu, wady obiektu itp. Wskazana usługa obejmuje wyłącznie stwierdzenie stanu faktycznego i nie obejmuje innych elementów np. wskazówek co do sposobu usuwania wad czy usterek. Usługa jest wykonywana w formie ustnej po wykonaniu wizji lokalu/domu. W ramach tej usługi Wnioskodawca nie sporządza żadnego dokumentu w formie pisemnej, w którym następowałoby spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego lokalu/domu.
2. Raport z odbioru technicznego nieruchomości – na życzenie odbiorców lokali/domów mieszkalnych Wnioskodawca sporządza pisemny dokument (raport), w którym następuje spisanie zaobserwowanego stanu faktycznego lokalu/domu w ramach usługi opisanej w punkcie 1.
3. Usługę termowizyjną – polegającą na ustaleniu stanu faktycznego lokalu/domu mieszkalnego z przy użyciu kamery termowizyjnej z punktu widzenia własności cieplno-wilgotnościowych. Usługa polega na ustaleniu stanu faktycznego w formie odczytu komputerowego, który pozwala stwierdzić m.in.:
   • stan i prawidłowość wykonania izolacji cieplnej obiektu;
   • nieprawidłowość w zakresie np. mostków termicznych w warstwach izolacji, wykrywania zawilgoceń, czy miejsc wycieków;
   • szczelność okien;
   • nieszczelność w instalacji centralnego ogrzewania, ciepłej wody itp.
   
   

Opisane usługi Wnioskodawca wykonuje posiadając uprawnienia inżynierskie (uprawnienia do wykonywania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie) oraz przy wykorzystaniu zatrudnionych na podstawie umowy zlecenia osób posiadających takie uprawnienia. Posiadanie ww. uprawnień nie jest jednak wymagane do wykonywania opisanych usług. Tego rodzaju usługę może wykonać każdy, kto uważa, że posiada wiedzę i umiejętności wystarczające do jej wykonania. W praktyce jednak, w ocenie Wnioskodawcy, wykonanie ww. usług przez osoby posiadające uprawnienia inżynierskie zapewnia jakość wykonania tych usług i daje rękojmię wykorzystania wiedzy specjalistycznej.

Roczna wartość sprzedaży Wnioskodawcy z tytułu ww. usług wraz z należnym podatkiem VAT nie przekracza kwoty 200.000 zł za rok 2020 oraz nie przekracza odpowiedniej proporcji tej kwoty w roku 2021. Wnioskodawca po dokonaniu analizy charakteru wykonywanych usług rozważa:

• zmianę wpisu w CEIDG w zakresie głównego przedmiotu działalności z wpisu „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne” objęta grupowaniem 71.12.Z klasyfikacji PKD na kod klasyfikacji 74.99.Z Pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana;
• złożenie wniosku o ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. w roku 2018. Od tego czasu upłynął już termin przewidziany w art. 113 ust. 1 u.p.t.u. wymagany z punktu widzenia możliwości złożenia wniosku o ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 u.p.t.u.

Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności, nie polegają i nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Usługi Wnioskodawcy polegają na ustalaniu/stwierdzaniu stanu faktycznego objętego zakresem zlecenia.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w świetle przestawionego zdarzenia przyszłego odnoszącego się do zakresu wykonywanych usług Wnioskodawca będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Jak stanowi przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b) ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego należy wskazać, że usługi w zakresie doradztwa (poza wskazanymi wyjątkami) nie mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, czynności wykonywane przez Niego, w ramach prowadzonej działalności, nie polegają i nie będą polegały na udzielaniu „porad, opinii i wyjaśnień” charakterystycznych dla usług doradztwa. Usługi Wnioskodawcy polegają na ustalaniu/stwierdzaniu stanu faktycznego objętego zakresem zlecenia. Ponadto Wnioskodawca nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Poza tym Wnioskodawca w opisie sprawy zaznaczył, że roczna wartość sprzedaży Wnioskodawcy z tytułu ww. usług wraz z należnym podatkiem VAT nie przekracza kwoty 200.000 zł za rok 2020 oraz nie przekracza odpowiedniej proporcji tej kwoty w roku 2021. Ponadto Wnioskodawca zamierza złożyć wniosek o ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia podmiotowego VAT przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej, tj. w roku 2018. Od tego czasu upłynął już termin przewidziany w art. 113 ust. 1 ustawy wymagany z punktu widzenia możliwości złożenia wniosku o ponowne skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi zatem do stwierdzenia, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej faktycznie wykonuje wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie obejmują usług w zakresie doradztwa, to Wnioskodawca ma prawo do ponownego skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W sytuacji, gdy u Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wartość sprzedaży nie przekroczy w obecnym roku podatkowym kwoty 200.000 zł, przy zastosowaniu proporcji, o której mowa w art. 113 ust. 9, jak również sprzedaż nie przekroczy w latach następnych kwoty 200.000 zł, to Wnioskodawca ma prawo korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Natomiast w momencie, gdy w obecnym roku wartość sprzedaży przekroczy kwotę ustaloną w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej lub w latach następnych przekroczy 200 000 zł lub też gdy Wnioskodawca zacznie wykonywać czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, nie będzie mógł korzystać z omawianego zwolnienia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawca wykonując opisane we wniosku usługi będzie miał prawo skorzystać ze zwolnienia, w zakresie podatku od towarów i usług, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, pod warunkiem nieprzekroczenia limitu wartości sprzedaży wskazanego w tym przepisie oraz niewykonywania czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.